PRZEDMIOTOWY PLAN WYCHOWANIA Z RELIGII w klasie IV
w roku szkolnym 2007/2008
opracowany na podstawie materiałów katechetycznych
Zaproszeni przez Boga z serii Drogi przymierza
SEMESTR I
|
|
|
Przewidywane efekty wychowania
|
|
1.
Poszukiwanie szczęścia i wspólnoty
|
1. Wspomaganie adaptacji ucznia w nowej rzeczywistości edukacyjno-katechetycznej.
2. Formowanie postawy wierności Bogu w sytuacjach szczęścia i nieszczęścia.
3. Usprawnianie osobistego zaangażowania ucznia w budowanie wspólnoty z innymi, ze szczególnym wyeksponowaniem wspólnoty eucharystycznej.
4. Budzenie odpowiedzialności ucznia za tworzenie pozytywnych warunków szczęścia we współpracy z Bogiem
i innymi.
5. Nabywanie umiejętności przyjaźni i odpowiedzialności za jej rozwój.
6. Wzmacnianie motywacji ucznia w przyjęciu znaków obecności Boga.
7. Formowanie wdzięczności ucznia, szczególnie za dar zbawienia.
8. Rozwijanie relacji z Bogiem i ludźmi jako podstawowego uwarunkowania szczęścia.
|
Uczeń:
Pokonuje bariery związane z nowym etapem edukacji. Odkrywa nowych przyjaciół, koleżanki, kolegów, czuje się współgospodarzem w nowej wspólnocie.
Zauważa osoby życzliwe i kochające; okazuje im wdzięczność.
Okazuje wierność Bogu, weryfikowaną szczególnie
w sytuacjach problemowych, prosi Boga o błogosławieństwo, podejmuje dobre postanowienia.
Troszczy się o prawdziwą wspólnotę z Bogiem i ludźmi, szczególnie podczas Eucharystii, zauważa wartość słowa Bożego w życiu.
Korzysta z darów sakramentalnych, rozumie wartość Kościoła. Przyjmuje zbawienie ofiarowane przez Jezusa.
Rozpoznaje bogactwo wspólnoty, szczęścia, przyjaźni, okazuje szacunek Bogu, sobie i bliźnim.
|
|
2.
Bóg objawia swoją tajemnicę
|
1. Rozwijanie umiejętności dostrzegania Boga w stworzeniu.
2. Kształtowanie postawy wiary w możliwość spotkania
z Bogiem w znakach Kościoła.
3. Rozpoznawanie Boga bliskiego i przyjaznego człowiekowi.
4. Motywowanie ucznia do osobistego zaangażowania
w poznawanie Boga objawiającego się na kartach Biblii.
5. Zachęcanie do samodzielnego czytania Biblii.
6. Wspieranie samodzielnego odkrywania tajemnicy Boga.
|
Uczeń:
Dostrzega wielkość i bliskość Boga w dziele stwórczym; uwielbia Boga w stworzeniu.
Rozpoznaje możliwości spotkania człowieka z Bogiem; okazuje wdzięczność Bogu.
Poszukuje właściwego obrazu Boga; pogłębia osobistą relację z Nim.
Zna wartość Biblii, poznaje jej treść w kontekście kształtowania własnego życia.
Doskonali umiejętność czytania Biblii, próbuje modlić się tekstami Biblii.
Poznaje Boga zatroskanego o człowieka.
|
|
3.
Kim Ty jesteś, Panie Boże?
|
1. Zachęcanie uczniów do poznawania Boga, rozwijania wiary i modlitwy.
2. Formowanie odpowiedzialności za dotrzymywanie obietnic złożonych Bogu i ludziom.
3. Rozumienie ważności zbawczego pośrednictwa Jezusa.
4. Wychowywanie do szukania oparcia w Jezusie Chrystusie.
5. Formowanie czci i szacunku wobec Boga.
6. Rozpoznawanie potrzeby zawierzenia Bogu i ludziom.
7. Wspomaganie umiejętności wdzięczności Bogu i ludziom.
8. Chrześcijańskie przeżywanie Adwentu.
|
Uczeń:
Jest otwarty na Bożą rzeczywistość, rozmawia z Bogiem.
Rozumie znaczenie obietnic; dotrzymuje danego słowa.
Dziękuje za włączenie we wspólnotę wierzących podczas chrztu świętego.
Przyjmuje pomoc Boga do pokonywania grzechu.
Okazuje Bogu i ludziom należny im szacunek, uczestniczy w ofierze eucharystycznej.
Roztropnie ufa ludziom; docenia możliwość niezawodnego zaufania Bogu.
Wyraża wdzięczność Bogu i ludziom.
Uczestniczy w nabożeństwach adwentowych, pełni uczynki miłosierdzia, trwa w adwentowym oczekiwaniu.
|
|
4.
Bóg naszym Stworzycielem.
|
1. Uznanie Bożego pochodzenia świata i przyjęcie darów Boga.
2. Odkrywanie dobra, piękna i celowości stworzonych dzieł.
3. Rozeznawanie odpowiedzialności człowieka za siebie
i cały świat.
4. Motywowanie wdzięczności Bogu za dary stworzenia.
5. Uświadamianie szczególnej roli człowieka w świecie stworzonym.
6. Promowanie miłości Boga i bliźniego jako podstawowej zasady życia we wspólnocie.
7. Ukazanie, że przez grzech człowiek rezygnuje z rozwijania siebie i świata oraz sprowadza zło.
8. Rozwijanie zaangażowania ucznia w procesie poszanowania i rozwijania dzieł Boga.
|
Uczeń:
Rozpoznaje Stwórcę, dziękuje za wszelkie dary.
Uwielbia Boga w dziełach stwórczych.
Rozwija dzieło stworzone oraz dba o własny rozwój.
Dziękuje Bogu za dzieła stwórcze podczas Eucharystii. Szanuje stworzenie.
Jest odpowiedzialny za uzdolnienia, które otrzymał; rozwija je.
Wypełnia przykazanie miłości Boga i bliźniego. Żałuje za grzechy, przeprasza za zło.
Uświadamia sobie własną grzeszność, naprawia zło.
Włącza się w dzieło stwórcze Boga poprzez rozwijanie własnych zdolności i umiejętności.
|
|
5.
Dlaczego zło, smutek i cierpienie?
|
1. Kształtowanie wiary uczniów zdolnej do właściwej oceny przeżywanych doświadczeń.
2. Wspomaganie ucznia w formowaniu otwartości na prawdę i wrażliwości na zło.
3. Rozpoznawanie mechanizmu grzechu.
4. Rozeznawanie zagrożeń pychy.
5. Ukazanie skutków grzechu i możliwości ich naprawienia dzięki darom sakramentalnym.
|
Uczeń:
Rozpoznaje wartość poddania się bez wahania zamiarom Stwórcy.
Uświadamia sobie własną skłonność do grzechu.
Przyjmuje uzdrowienie i umocnienie w sakramencie pokuty i pojednania.
Prosi Boga o pomoc w budowaniu jedności w swoim środowisku, eliminuje pychę z własnego życia.
Wzmacnia się darami sakramentalnymi.
|
|
6.
Bóg pragnie naszego szczęścia.
|
1. Usprawnianie współpracy z Bogiem, który wychodzi
z inicjatywą do człowieka.
2. Ukazanie troski Boga o człowieka oraz kształtowanie postawy wierności wobec Boga.
3. Formowanie w uczniach Bożej nadziei, by pozostali wierni Bogu nawet wówczas, gdy przeżywają trudności.
4. Rozbudzanie potrzeby współpracy ucznia z Jezusem
w składaniu ofiary Bogu.
5. Otwieranie ucznia na Boże miłosierdzie.
6. Wspomaganie ucznia w podejmowaniu czynów pokutnych z motywów naprawy relacji z Bogiem, samym sobą i bliźnimi.
7. Wzmacnianie więzi z Bogiem, który pragnie szczęścia człowieka.
|
Uczeń:
Reflektuje nad swoim postępowaniem, jest otwarty na współdziałanie z Bogiem.
Rozumie, że poza Bogiem nie ma ratunku dla człowieka.
Rozwiązuje problemy własnego życia według chrześcijańskiego ideału życia; ofiaruje je Bogu w Eucharystii.
Reflektuje nad własnym życiem, uznaje swoją grzeszność, żałuje za zło, korzysta z darów sakramentu pojednania i pokuty.
Podejmuje praktykę modlitwy, postu, jałmużny.
Okazuje Bogu wdzięczność za Jego troskę o szczęście człowieka.
|
|
7.
Bóg zawsze wierny swojemu przymierzu.
|
1. Wspomaganie ucznia w dostrzeżeniu wiary i jej rozwoju jako najważniejszej wartości życiu człowieka.
2. Motywowanie postawy ufności Bogu i poddania się planom Bożej Opatrzności.
3. Rozpoznawanie wierności Boga nawet w sytuacji niewierności ludzi.
4. Wzmacnianie miłości Boga i bliźniego.
5. Uświadamianie nieustannej obecności Boga w życiu człowieka.
6. Doskonalenie odpowiedzi ucznia na warunki przymierza zawartego w czasie chrztu świętego.
|
Uczeń:
Rozwija postawę ufności i wiary wobec Boga.
Ufa Bogu.
Dostrzega troskę Boga o człowieka w życiu własnym
i innych ludzi.
Miłuje Boga.
Kocha bliźniego.
Okazuje wierność woli Boga zawartej w przykazaniach.
Jest wierny bliźnim.
Rozwija postawę wierności Bogu.
|
|
8.
Jezusowe znaki wierności Boga.
|
1. Rozpoznawanie wymowy pustego grobu dla życia chrześcijańskiego.
2. Formowanie szacunku wobec krzyża jako znaku wiary
i odkupienia ludzkości.
3. Odkrywanie treści Wieczernika i znaczenia udziału
w Eucharystii.
4. Uświadamianie powszechnego powołania do świętości.
|
Uczeń:
Ma nadzieję zmartwychwstania i życia wiecznego.
Rozwiązuje trudności własnego życia na wzór Jezusa.
Oddaje cześć Jezusowi w Eucharystii.
Jest wierny zobowiązaniom chrztu świętego.
|
|
|
1. Rozpoznawanie konieczności właściwych wyborów i odpowiedzialności za nie.
2. Motywowanie zaangażowania w czynienie dobra i przeciwstawiania się złu.
3. Ukazywanie Jezusa - Mesjasza, który uzdrawia, uwalnia od złego ducha, daje wiarę.
4. Wzmacnianie postawy pokory przed Bogiem.
5. Wspieranie katechizowanego w poznawaniu słowa Bożego.
6. Ukazanie integralności zewnętrznych znaków religijności i świadectwa wiary.
7. Pogłębianie wdzięczności Bogu za ojcowską miłość.
|
Uczeń:
Jest świadomy wybrania przez Boga i wynikającej stąd konieczności chrześcijańskiego stylu życia.
Stara się walczyć o dobro.
Wierzy w Jezusa - Mesjasza.
Odwołuje się do Bożego miłosierdzia.
Słucha słowa Bożego.
Poznaje, co jest dobre, a co złe.
Oddaje cześć Bogu w autentycznych postawach wiary
i gestach religijnych.
Jest świadomy Bożej obecności i pochodzącego od Boga wszelkiego dobra.
Ufa Bogu.
|
|