Wyklad z jezykoznawstwa 23 04 2007


Różne systemy semiotyczne funkcjonujące w społeczeństwie.

Znaki dzielimy ze względu na:

KOD - system reguł, które określają zależność między oznaczanym i oznaczającym

SYSTEM (kod jest w systemie) - np. system reguł, znaków jezykowych, drogowych

KONTEKST - w 80% przypadków trudno nam coś interpretować, jeżeli nie znamy kontekstu

Elementy konteksty: Kto? Do kogo? Kiedy? Gdzie? W jakim celu?

Związek między oznaczanym a oznaczającym jest związkiem analogicznym (w formir znaku jest forma treści - widzimy dziewczynę i jednocześnie ten znak oznacza dziewczynę)

Między znakami jezykowymi występuje zwiazek arbitralny (umowny)

Akt semiczny - wysłanie i odebranie znaku (zrozumienie jest niezbędne)

Warunki niezbędne do wystąpienia aktu semicznego:

Akcjonaty komunikacyje:

  1. Człowiek nie może nie komunikować

  2. Są dwa poziomy

    1. poziom treści (nie ma osoby biernej - jedna nadaje, a druga odbiera)

    2. poziom relacji (w jakich relacjach się znajdują -np. per pan, pani)

  3. Każdy z rozmówców używa własnych środków komunikacji, ale muszą one być rozpoznawane przez odbiorcę.

  4. Znaki arbitrale (umowne) i analogiczne.

  5. Między rozmówcami zachodzą 2 typy interakcji (współdziałania)

    1. symetryczna (np. nadawca pochyla się do przodu, a odbiorca do tyłu)

    2. komplementarna (uzupełniająca) - gdy rozmawia ze sobą kilka osób to wszyscy się uzupełniają - każdy „dorzuci“ coś od siebie)

Komunikujemy całym ciałem.

Idiolekt - jeżyk jednostki

Socjolekt - jezyk grupy

W komunikacji międzyludzkiej wyróżniamy 4 typy środków używanych do komunikacji:

Znaczenie - informacja zdeponowana w słowniku, jednostka może mieć wiele znaczeń (np. zamek)

Informacja - coś nowego dla odbiorcy („wcześniej o tym nie wiedziałem“)

Wypowiedzenie (wiadomość) - ma znaczenie kontekstowe (np. zamek: Na górze stał zamek. - w kontekście odczytujemy znaczenie)

Sens - intencje, wartości domyślne, znaczenie słownikowe; sens wynika z relacji wypowiedzenia z sytuacją, relacją (Ale tu jest przeciąg! - w domyśle: „Zamknij okno!“)

Wypowiedzenie → sens → kontekst wypowiedzeniowy (Kto? Do kogo? Gdzie? Keidy? W jakim celu?)

Komunikacja środów masowego przekazu (medialna)

ŹRÓDŁOTRANSMISJA(wypowiedzenie, sygnał-KOD) →KANAŁ transmisji; HAŁAS (zakłócenia) →ODBIORCA (sygnał zostaje odebrany) → ADRESAT (dociera wypowiedzenie)

Kominikacja medialna zakłada docieranie do odbiorcy kilkoma kanałami jednocześnie (np. „Wiadomości“ - widzimy obraz, mamy pod nim podpis i lektor przekazuje nam to samo)

Znakmi wizualne są bardzo zróżnicowane (napisy, osoby (mimika, gesty), zdjęcja, loga, grafiki, schematy →różne kody)

Łatwość zrozumienia obrazów:

  1. możemy podkreślić formy z treścią, formy analogiczne

  2. percepcja globalna

  3. charakter indywidualny i konkretny

  4. brak podwójnej artykulacj - nie ma konstrukcji; widzimy całość

  5. mają charakter monosemiczny (jedno znaczenie)

4 klasy zjawisk w komunikacji medialnej:

  1. grafiki i wykresy

  2. rysunki →

  3. fotografie → ANALOGONY

  4. film →

    1. obraz telewizyjny

    2. obraz komputerowy

GRAFIKA:

zjawisko analogii - analogon rzeczywistości - odtwarzanie elementów rzeczywistości

Grafiki i wykresy nie są analogonami, służą przedstawianiu pojęć abstrakcyjnych, możemy ilustrować (odzwierciedlać) relacje podobieństwa i różnicy.

Funkcje grafik:

RYSUNKI:

Rysunki wykorzystuje się w historyjkach obrazkowych, komiksach, schematach maszyn, karykaturach, książkach dla dzieci, przy ilustracji bytów nieistniejących - np. pegaz, smok)

Rysunki są analogonami.

Kody potrzebne do właściwego rozumienia komunikatów przekazywanych przez rysunki:

Rysunki:

Rysunki:

Niektóre rysunki mają znaczenie symboliczne.

Relacje w jakie wchodzą elementy kodu z elementami kodu wizualnego:

  1. Ekwiwalencja - jednoczesne przekazywanie czegoś drogą słową i wizualną (np. sygnalizacja świetlna)

  2. Komplementarność - zarówno element werbalny jak i wizualny (np. satyra, komiks)

  3. Paraleizm - każdy kod przekazuje inną informację; mogą funkcjonować niezależnie od siebie

  4. Interpretacyjne - tekst opisuje, co widzimy na zdjęciu albo rysunek ilustruje tekst

  5. Przeciwieństwa - np. ironia, przekazujemy dwa różne komunikaty

Polifonia dyskursyjna - głosy różnych autorów, robi się różnego rodzaju aluzje (np. „Litwo, ojczyzno moja!“ - wierzymy, że odbiorcy wiedzą, kto jest autorem tych słów i nie nazywamy go w naszym tekście; reklamy tytoniu - jednocześnie zachęcają i ostrzegają)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
KPC - Wykład (24), 23.04.2013
wykład 17 - 23.04.2009 - cz.3, FARMACJA, ROK 5, TPL 3, Zachomikowane
staniszewski, wyklad lokalne 18.04.2007, Zależność mediów lokalnych i wyborów do samorządu terytoria
wykład 17 - 23.04.2009 - cz.2, FARMACJA, ROK 5, TPL 3, Zachomikowane
wyklad 21 23.04.2008, wyklady - dr krawczyk
makroekonomia, wykład 10 - 23.04.2012, Nota elegancka
staniszewski, wyklad lokalne 23.05.2007, Przypomnienie i rozszerzenie historii „Gazety Olsztyń
staniszewski, wyklad swiatowe 19.04.2007, Historia radiofonii i telewizji brytyjskiej
Młoda Polska WYKŁAD (23 04 2014)
Wykłady Maćkiewicza, 2007.12.12 Językoznawstwo ogólne - wykład 8, Językoznawstwo ogólne
07 gestalt - kognitywizm 23.02.2007 - 02.03.2007, JĘZYKOZNAWSTWO, Notatki
Prawo budowlane, 17.04.2007 Wykład Prawo Budowlane, ---- brakuje 2,3 min
materiałoznawstwo 7 - 03.04.2007, Materiałoznawstwo - wykłady
WYKŁAD 23.04, Mikrobiologia
Doradztwo rehabilitacyjne, Doradztwo rehabilitacyjne 17.04, Doradztwo rehabilitacyjne - wykład - 17-
wyklad 8-23.04.2012, ALMAMER Fizjoterapia, Masaż

więcej podobnych podstron