Swietłana
SYMBOLE:
- obrączka - braterstwo dusz
- północ - godzina symboliczna (godzina duchów)
- wieniec - korona
- biała zasłona - symbol Zmartwychwstania
- kruk - symbol zła, w opozycji gołąb - dobro, Duch św.
- świerszcz - symbol północy, to nadzieja, motywacja
NASTRÓJ:
- tajemniczość, która potęguje mgła, księżyc
FANTASTYKA:
- postać w lustrze, zniknięcia powozu i koni, „ożywienie się” zmarłego, rozmowa z nim
NARRATOR:
-wszechwiedzący, zna wszelkie obrzędy ludowe, precyzyjnie opisuje zjawiska, cytuje pieśni, wplata mowę potoczną (zdrobnienia, wykrzyknienia), przez co narracja nie jest monotonna, zauważalny oniryzm, element snu
Miejscami ujawnia się redaktor spoza utworu, zwraca się do Swietłany, troszczy się o jej los, najpełniej ujawnia się w zakończeniu. Wierzy w opatrzność, zło skojarzone jest tu ze snem, szybko przemija, dobro natomiast to rzeczywistość.
ELEMENTY PRAWOSŁAWNE:
- ukazanie prawosławnego ludu wiejskiego, jest pobożny ale i przesądny,
- pojawienie się ikony, wspomnienie osoby popa
- okrycie ciała zmarłego białą zasłoną
- ślub zamienia się w pogrzeb
LUDOWOŚĆ:
- wróżenie, pokładanie prawdziwej wiary w zabobony
- wspomniane wróżby: z butem, związana z kurą i ziarnem, topienie wosku, z pierścieniem,
śpiewanie pieśni pod czaszą (?),
- używanie zdrobnień (z mowy ludowej), wykrzyknień, partykuły, epitety stałe
- lustro jako rekwizyt do wróżb
- czynienia znaku krzyża przed wejściem do izby
- modlitwa przy półeczce z ikonami i krzyżem