dawno, dawno temu, żył sobie młody drwal. pewnego dnia poszedł jak zwykle
w góry i ścinał drzewa. nagle z nieba spadł żuraw. leżał na ziemi,
trzepocząc skrzydłami nie mogąc wzbić się w powietrze. drwalowi zdawało
się, że ptak jest zraniony, a kiedy podszedł bliżej, zobaczył strzałę wbitą
w ciało żurawia.
jaki biedny ptak pomyślał drwal. wyciągnął strzałę i zaniósł żurawia
nad rzekę, aby przemyć ranę wodą. rzekł do ptaka:
wszystko będzie dobrze, tylko musisz teraz na siebie uważać.
powiedziawszy to, drwal odszedł w swoją stronę. a szczęśliwy ptak
zatoczył nad młodzieńcem kilka kółek i wzbił się wysoko w niebo. minęło
kilka dni.
pewnego wieczoru ktoś zapukał do chaty drwala. zdziwiony otworzył drzwi
i ujrzał piękną dziewczynę stojącą na progu.
czy mogłabym zostać twoją żoną zapytała.
drwal bardzo się ucieszył, ale odpowiedział:
ależ ja nie mogę ożenić
się z dziewczyną tak piękną jak ty. jestem tylko biednym drwalem.
mimo odmowy nieznajoma nalegała:
bardzo cię proszę, pozwól zostać twoją żoną.
w końcu drwal zgodził się. piękna dziewczyna okazała
się bardzo dobrą żoną dobrze prowadziła dom, sprzątała i gotowała
smaczne posiłki.