Tę opowieść można znaleźć w starych kronikach prowincji Yamaguchi. Działo
się to dawno temu. Pewien myśliwy polując na dziką zwierzynę zszedł w
dolinę Ijazuke. Tego dnia nie miał szczęścia, mimo że zaczaił się w
szałasie, nie upolował nawet bażanta.
W pewnej chwili spostrzegł dżdżownicę, która wyszła z ziemi czując
deszcz.
Nagle z trawy wyskoczyła żaba i w mig połknęła dżdżownicę. Myśliwemu
zrobiło się jej żal. Potem z drzewa spadła gałąź. Jednak, gdy myśliwy
przyjrzał się uważnie, spostrzegł, że był to wąż, który powoli podpełzł do
żaby i pożarł ją.
Wtem myśliwy posłyszał trzepot skrzydeł. To bażant zaatakował węża, lecz
po chwili sam padł ofiarą rysia.
Ale cóż to? Nagle na polanę wyszedł niedźwiedź. Rzucił się na rysia i
porwał go do lasu.
Myśliwy ruszył jego śladem. Gdy go dogonił, zobaczył, że niedźwiedź karmi
tym rysiem małe niedźwiadki.
Myśliwy pomyślał, że nigdy jeszcze nie trafiła mu się taka gratka.
Chwycił mocno strzelbę i wycelował. Lecz w tym momencie przypomniało mu
się, co widział do tej pory: żaba, która zjadła dżdżownicę, wąż, który
zjadł żabę, bażant, który zjadł węża, ryś, który zjadł bażanta a którego
teraz jedzą niedźwiadki. Silniejsi atakowali słabszych. A teraz on sam
chciał zastrzelić niedźwiedzia, mimo iż było mu żal dżdżownicy zjedzonej
przez żabę.
- Przecież postąpię tak samo jak żaba, wąż, bażant, ryś i niedźwiedź -
powiedział do siebie.
Zdał sobie sprawę, że zabicie niedźwiedzia nie przyniesie niczego
dobrego. Odłożył strzelbę i opuścił dolinę. Od tego czasu nigdy więcej nie polował.