Kwak - Rodzina w dobie przemian. Małżeństwo i kohabitacja.

Rodzina- kryzys czy przemiany.

Wielu autorów wyraźnie podkreśla, że to co dzieje się z rodziną nie odbywa się w izolacji. Rodzina jako instytucja oraz przemiany jakim podlega to tylko część szerszego kontekstu relacji procesów społecznych.

Socjologiczna analiza- 3 podejścia:

1. całkowite uzależnienie rodziny od procesów społecznych

2. całkowita niezależność, własny mikroświat

3. wyraźna odrębność ale też nieuchronne powiązania

Tyszka- 3 stadia przemiany rodziny powiązane z 3 formami społeczeństw:

1. preindustrialny

2. industrialny

3. postindustrialny

RODZINA EPOKI PREINDUSTRIALNEJ

1. tradycyjna rodzina patriarchalna podporządkowana władzy ojca

2. interes rodziny nadrzędny w stosunku do potrzeb jednostki

3. spójność

4. cechy instytucjonalne

5. ekonomiczne partnerstwo męża i żony

6. podział zadań ze względu na płeć

7. praca w domu, opieka nad dzieckiem należała do kobiety

8. rozróżnienie między pracą domową i niedomową

9. specjalizacja zawodowa wynika z przydziału zadań zależnie od płci

RODZINA EPOKI INDUSTRIALNEJ

1. odchodzenie od instytucjonalnego wymiaru

2. rodzina zredukowana do dwóch pokoleń mieszkających w osobnym mieszkaniu i prowadzących 1 gospodarstwo domowe

3. najczęściej nieprodukcyjna

4. żona także pracuje zawodowo poza domem

5. dużego znaczenia nabierają więzi osobowe

6. mniej stabilna, bardziej podatna na rozpad

Elliot- 2 okresy epoki industrialnej:

1. wczesny- rozszerzenie roli pani domu- matki

2. późniejszy- po drugiej wojnie światowej

RODZINA EPOKI POSTINDUSTRIALNEJ

1. autonomizacja, tendencje wolnościowe

2. dążenie kobiet do samorealizacji na gruncie życia zawodowego i społecznego

3. małżeństwo partnerskie, koleżeńskie, symetryczne

4. ograniczone zaangażowanie męża w prace domowe, przyjemną stronę zajmowania się dzieckiem

5. macierzyństwo staje się raczej fazą w życiu kobiety a nie stylem życia

Modernizacja- proces, który obejmuje nowe wydarzenie o charakterze strukturalnym, kulturowym, psychologicznym.

Modernizacja zmienia tradycyjny porządek społeczny, ale trudno jednoznacznie określić które zmiany- strukturalne czy kulturowo- psychologiczne były pierwsze.

Indywidualizm:

1. moralny( prawa i wolności, odpowiedzialność, tolerancja)

2. pragmatyczny( nacisk na niezależność osobistą)

Zdaniem U. Becka indywidualizm występował już wcześniej np. w średniowieczu, renesansie

Indywidualizacja ma 3 wymiary:

1. uwolnienie od tradycyjnej struktury władzy i ochrony bytu

2. utrata stabilności w wyniku odrzucenia tradycyjnych przekonań dotyczących działania, wiary i norm

3. ponownej integracji czyli nowego rodzaju więzi społecznych

Indywidualizacja jest długofalowym, nieplanowanym procesem mającym związek ze wzrostem możliwości adresowanych do jednostki

W wyniku indywidualizacji wzrosła liczba dopuszczalnych moralnie i praktycznie wyborów, . Jednostka może i musi podejmować decyzje dotyczące jej samej. Indywidualizacja nie oznacza jedynie możliwości wyboru ale oznacza też przymus wybierania.

Proces indywidualizacji w rodzinie ma 2 wymiary:

1. wewnętrzny

2. zewnętrzny

Obecnie życie rodzinne nie zawęża się tylko do tradycyjnej rodziny nuklearnej, zwiększył się zakres możliwości wyboru jej form i sposobów organizacji. Jednoznacznie dotychczas rozumiane pojęcia jak rodzina, małżeństwo, rodzicielstwo przestały być tak oczywiste.

Obserwuje się wzrost wskaźnika rozwodów liczby 1-os. gospodarstw domowych, związków kohabitacyjnych, zmiany w zakresie zachowań seksualnych.

---