malowidło tancerka i dwie muzykantki, grobowiec Nachta w Tebach
malowidło w grobie Nachta (nr 52, Teby)
- pokój muzykujących dziewcząt kontrastuje z gibkimi ruchami tancerki, której ciało jest odsłonięte i ozdobione biżuterią, zgodnie z obyczajem zabaw w okresie XVIII dynastii
Grobowiec Nachta słynie przede wszystkim z pięknej sceny pogrzebowego bankietu, przedstawiającej trzy pełne wdzięku muzykantki grające na podwójnym flecie, na dużej jedenastostrunnej harfie łukowej z rezonatorem w formie łodzi udekorowanej inkrustracją z kości słoniowej oraz na bandorze (albo norwie) - trójstrunnym instrumencie ze skorupy żółwia z długą szyjką, będącym prototypem lutni, gitary lub banjo. Młode instrumentalistki, z długimi opadającymi warkoczami, ubrane są w powiewne przeźroczyste stroje bankietowe. Na czubku głów mają woskowe kadzidlane stożki dla perfumowania włosów i ciała.
Ta urocza i harmonijna kompozycja jest reprodukowana i kopiowana na wielu współczesnych papirusach, a także w różnych wydaniach Księgi Umarłych. W uzupełnieniu tej sceny, przedstawiającej odwieczną biesiadę dla duszy zmarłego, młody, niewidomy harfiarz ze skrzyżowanymi nogami szarpie struny mniejszej, łukowej harfy "kolanowej", w towarzystwie muzykantek grających na sistrum i kastanietach; mała służąca dziewczynka pomaga przy biżuterii i kolczykach śpiewaczki.