ĆWICZENIE NR6
KINETYKA REAKCJI INWERSJI SACHAROZY
Reakcja inwersji sacharozy polega na rozpadzie dwucukru cukru sacharozy pod wpływem wody na dwa cukry proste: glukozę i fruktozę. Reakcja nosi nazwę inwersji, ponieważ powstająca w jej wyniku mieszanina monocukrów (tzw. cukier inwertowany) skręca płaszczyznę światła spolaryzowanego w kierunku przeciwnym do pierwotnego:
SACHAROZA + H2O = GLUKOZA + FRUKTOZA
[α]D20 = +66,5° [α]D20 = +52° [α]D20 = -92°
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie zależności stężenia produktu reakcji - sacharozy - w zależności od czasu. Jedną z metod prowadzącą do wyznaczenia tego stężenia w dowolnej chwili czasu t jest określenie stałej szybkości reakcji na podstawie badań polarymetrycznych.
1.Wyniki pomiarów:
Masa sacharozy: m=17,39g
Kąt skręcania:
|
α0 [°] |
t[min] |
α |
α ∞ |
1. |
11,0 |
0 |
--------------- |
-4,2 |
2. |
11,1 |
10 |
5,1 |
-4,1 |
3. |
11,4 |
15 |
4,2 |
-4,3 |
4. |
11,0 |
20 |
2,7 |
-3,9 |
5. |
11,3 |
40 |
-2,4 |
-4,2 |
6. |
|
60 |
-4,1 |
|
αśr |
11,16 |
|
1,1 |
-4,14 |
2.Obliczenia:
a)Obliczam stężenie roztworu sacharozy:
gdzie ms = 17,39 g (masa sacharozy)
V = 100 cm3 (objętość roztworu)
b)Wyznaczenie skręcalności właściwej sacharozy
grubość warstwy roztworu l = 2dm
Dane literaturowe :
= 66,50
Względny błąd pomiaru:
c)Wyznaczenie skręcalności właściwej produktów hydrolizy
C12H22O11 + H20 —> C6H12O6 + C6H12O6
sacharoza glukoza fruktoza
Masa cząsteczkowa sacharozy (C12H22O11): 342g
Masa cząsteczkowa glukozy / fruktozy (C6H12O6): 180g
Dane literaturowe:
Błąd względny pomiaru:
d)Stężenie sacharozy w roztworze w dowolnym momencie czasu na podstawie pomiaru kata skręcania płaszczyzny polaryzacji oraz przy znanych wartościach o i ∞ możemy obliczyć ze wzoru :
1. |
t[min] |
α |
cs[g/cm3] |
lncs |
2. |
10 |
5,1 |
0,052511 |
-2,946733 |
3. |
15 |
4,2 |
0,047396 |
-3,0492117 |
4. |
20 |
2,7 |
0,038872 |
-3,2474871 |
5. |
40 |
-2,4 |
0,009888 |
-4,6163898 |
6. |
60 |
-4,1 |
0,000227 |
-8,3891507 |
3.Wyznaczenie wartości k
a)Sporządzam wykres zależności lnc=f(t)
Wartość lncs dla czasu po 60min jest obarczona błędem grubym. Pomijam tę wartość przy
dalszych obliczeniach.
b)Metodą najmniejszych kwadratów obliczam współczynniki A i B:
X |
y |
x2 |
y2 |
xy |
10 |
-2,9467326 |
100 |
4,69868 |
-29,46733 |
15 |
-3,0492174 |
225 |
5,15344 |
-45,73826 |
20 |
-3,2474811 |
400 |
6,09296 |
-64,94962 |
40 |
-4,6164334 |
1600 |
14,72477 |
-184,65734 |
∑=85 |
-13,859865 |
2325 |
49,83855 |
-324,81254 |
Współczynnik kierunkowy (A) wyznaczonej prostej jest równy stałej szybkości reakcji (k)
±0,02745
c)Równanie prostej opisującej zależność:
,jest następujące:
określam stopień zależności liniowej otrzymanych wyników (tzw. współczynnik korelacji prostej)
Przyjmując równanie regresji:
obliczamy błąd względny pomiaru, zakładając, iż zależy on jedynie od powyżej wymienionych czynników:
Za maksymalny błąd odczytu kąta przyjmujemy:
Posługując się wcześniej wyprowadzonym wyrażeniem:
i przyjmując jednocześnie za bezbłędne wartości literaturowe kąta skręcenia płaszczyzny światła spolaryzowanego dla sacharozy i dla cukru inwertowanego mamy:
Z różnicy powyższych wartości obliczam ΔC= f(Δα):
Przyjmując za dokładność pomiaru czasu Δt = 1 min, oraz uwzględniając, że największy błąd w wyznaczaniu wartości k popełniamy poprzez nieprecyzyjne określenie pierwszego czasu pomiaru kąta (gdy reakcja inwersji przebiega najszybciej) po podstawieniu otrzymujemy:
Błąd dla każdego pomiaru kąta:
Czas [min] |
Stężenie [g/cm3] |
Błąd |
10 |
0,052511 |
0,0969 |
15 |
0,047396 |
0,00527 |
20 |
0,038872 |
0,00391 |
40 |
0,009888 |
0,00382 |
Całkowity błąd możemy potraktować jako średnią arytmetyczną błędów poszczególnych pomiarów:
Całkowity błąd względny wynosi:
4. Zestawienie wyników w tabeli:
|
Skręcalność właściwa |
Skręcalność właściwa prod. hydrolizy |
Stała szybkości k |
Wyliczenia |
64,18 |
-40,1 |
0,05839 [1/min] |
Dane lit. |
66,5o |
-39,3o |
|
Błąd % |
3,5% |
2% |
47% |
Błędy pomiarów o i ∞ wynikają z :
niedokładności w sporządzaniu wyjściowego roztworu sacharozy i jego późniejszym rozcieńczaniu
niedokładnego ustawienia nikoli polarymetru
niedokładnego odczytu kata skręcania płaszczyzny polaryzacji światła
niedokładnego pomiaru czasu przy wyznaczaniu
Anna Łukaszewska
TECHNOLOGIA CHEMICZNA, II rok