ZATWIERDZAM ............................. ............................. DNIA...................	ZEZWALAM NA PONOWNE WYKORZYSTANIE
		DATA	PODPIS	DATA	PODPIS

KONSPEKT

DO PRZEPROWADZENIA ZAJĘĆ Z ŁĄCZNOŚCI Z 16 BATERIĄ TECHNICZNĄ

TEMAT: PRZEPISY KORESPONDENCJI PRZEZ ŚRODKI ŁĄCZNOŚCI

CEL: 1. Nauczyć szkolonych praktycznego organizowania łączności radiowej.

2. Zapoznać szkolonych z przepisami korespondencji radiowej.

3. Doskonalić wcześniej nabyte umiejętności posługiwania się radiostacją R-123.

CZAS: zgodnie z planem szkolenia

MIEJSCE: Sala wykładowa

METODA: pokaz z omówieniem.

ZAGADNIENIE:1.SPOSOBY ORGANIZOWANIA ŁĄCZNOŚCI RADIOWEJ

2.PRZEPISY KORESPONDENCJI RADIOWEJ.

3.ZASADY NAWIĄZYWANIA ŁĄCZNOŚCI RADIOWEJ

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWE:

• R 123

• TRC

• AP

LITERATURA:

• Bezpieczeństwo łączności

• Przepisy korespondencji radiowej

ZAGADNIENIE	CZAS	TREŚĆ ZAGADNIENIA	WSK.ORG-METOD.
1.CZĘŚĆ WSTĘPNA 2. CZĘŚĆ GŁÓWNA 1 SPOSOBY ORGANIZOWANIA ŁĄCZNOŚCI RADIOWEJ 2.PRZEPISY KORESPONDENCJI RADIOWEJ 3.ZASADY NAWIĄZYWANIA ŁĄCZNOŚCI RADIOWEJ 3. CZĘŚĆ KOŃCOWA		sprawdzenie obecności, wyglądu zewnętrznego oraz wyposażenia szkolonych podanie tematu, celu oraz organizacji zajęć. 1 SPOSOBY ORGANIZOWANIA ŁĄCZNOŚCI RADIOWEJ Kierunek radiowy - jest to sposób organizacji łączności pomiędzy dwoma korespondentami (punktami dowodzenia), z dowódcami, sztabami itp., z których każdy wydziela radiostacje na ustalonych w tym celu danych radiowych. Kierunki radiowe mogą być stałe, rezerwowe i skryte. W kierunku stałym radiostacje obu korespondentów pracują nieprzerwanie na odbiór i posiadają możliwość wywołania się w dowolnym momencie czasu oraz prowadzenia wymiany w miarę potrzeb. W kierunku dyżurnym radiostacja jednego korespondenta pracuje nieprzerwanie na odbiór, a drugiego włącza się na odbiór i nadawanie tylko dla przeprowadzenia wymiany, np. łączność z grupą specjalną. Kierunki rezerwowe organizuje się w celu zapewnienia szefowi łączności możliwości manewru relacjami łączności w walce, kiedy w konkretnych warunkach zaistnieje potrzeba uruchomienia nowych lub wzmocnienia istniejących relacji łączności. Prace w tych kierunkach rozpoczyna się przez nadanie w innych relacjach odpowiedniego sygnału. Kierunki skryte organizuje się w celu zabezpieczenia systemu łączności w okresie zakłóceń przeciwnika. Do pojawienia się zakłóceń obie radiostacje powinny pracować na odbiór. Pracę na nadawanie można rozpocząć tylko w wypadku , kiedy zostały zakłócone wszystkie relacje z danym korespondentem i zachodzi konieczność przekazania mu ważnej wiadomości. Z wymienionych rodzajów kierunków radiowych stosowany jest głównie kierunek stały, natomiast kierunki dyżurne, rezerwowe i skryte stosowane są bardzo rzadko ze względu na brak radiostacji. Dodatnie cechy łączności w kierunku radiowym: możliwość szybkiego nawiązania łączności; duża przepustowość łącza. Ujemne cech łączności w kierunku radiowym: konieczność zaangażowania większej ilości częstotliwości radiowych i sprzętu. Sieć radiowa - jest to sposób organizacji łączności pomiędzy trzema i więcej korespondentami (punktami dowodzenia, dowódcami , sztabami), z których każdy wydziela radiostacje pracującą na ustalonych dla tej sieci danych radiowych. Podobnie, jak kierunki radiowe, sieci radiowe mogą być stałe, dyżurne, rezerwowe i skryte. Skład sieci określa się w zależności od jej przeznaczenia. Przy dwustronnej wymianie, w jednej sieci nie powinno pracować więcej niż cztery - pięć radiostacji w sieciach radiowych, w których wymiana polega na przekazywaniu krótkich komend, meldunków i sygnałów, liczba radiostacji może być większa. Dodatnie cechy organizacji łączności w sieci radiowej: mniejsza ilość zaangażowanych środków radiowych; możliwość pracy na okólnik; mniejsza ilość wykorzystywanych częstotliwości roboczych. Ujemne cechy organizacji łączności w sieci radiowej: mniejsza przepustowość łącza; łatwość rozpoznania radiowe. W każdej sieci i w każdym kierunku radiowym wyznacza się zawsze radiostację główną, którą w łączności dowodzenia jest z reguły radiostacja przełożonego (dowódcy, sztabu), a w kierunkach i sieciach współdziałania wyznacza sztab organizujący współdziałanie. W celu zapewnienia łączności dowodzenia, współdziałania oraz przekazywania sygnałów alarmowania w kompanii stosuje się środki radiowe i sygnalizacyjne. 2.PRZEPISY KORESPONDENCJI RADIOWEJ Bezpieczeństwo łączności jest to całość przedsięwzięć organizacyjno - technicznych i eksploatacyjnych uodparniających system łączności przed rozpoznaniem przeciwnika, „ucieczką wiadomości„ oraz przed dezinformacją. Bezpieczeństwo łączności osiąga się przez : przestrzeganie przepisów o ochronie tajemnicy podczas przekazywania wiadomości przez techniczne środki łączności; przestrzeganie przepisów prowadzenia korespondencji radiowej; ograniczenie lub całkowity zakaz pracy radiostacji (radiotelefonów) w określonych okresach i etapach działań bojowych. Ochronę łączności radiowej w pododdziałach przed zakłóceniami dywersyjnymi osiąga się poprzez : ścisłe przestrzeganie przepisów korespondencji radiowej oraz przestrzeganie dyscypliny radiowej; uczulenie obsługi radiostacji na działalność dywersyjną przeciwnika w sieciach i kierunkach radiowych; sprawdzanie tożsamości korespondentów w przypadkach najmniejszych wątpliwości. Dla zapewnienia bezpieczeństwa łączności w czasie seansu radiowego należy maksymalnie skracać czas nadawania oraz zapewnić dobrą jakość korespondencji. Cały personel obsługujący sprzęt radiowy musi być świadomy, że nieprzestrzeganie przepisów łączności umożliwia przeciwnikowi przechwytywanie informacji. Stosowanie poniższych procedur jest obligatoryjne. wszelkie nieautoryzowane zmiany obowiązujących procedur są powodem nieporozumień, zmniejszenia prędkości nadawania oraz zmniejszenia skuteczności bezpieczeństwa łączności i są zabronione. W przypadkach szczególnych, nieujętych w przepisach należy kierować się logiką. Podstawowe zasady obowiązujące w łączności radiowej do ścisłego przestrzegania we wszystkich relacjach wojskowych: Zabrana się wszelkiej transmisji bez pozwolenia odpowiedniego przełożonego. Ponadto zabrania się: Naruszania obowiązującej ciszy radiowej; Prowadzenia nieformalnej korespondencji pomiędzy operatorami; Nadawania bez pozwolenia radiostacji głównej; Zbyt długiego strojenia i sprawdzania radiostacji z promieniowaniem energii; Posługiwania się przez operatora niewłaściwym kryptonimem; Nadawania wiadomości tekstem jawnym bez zezwolenia; Używania niewłaściwych zwrotów i skrótów przez operatora; Używania tekstu otwartego zamiast obowiązujących skrótów radiowych i innych zwrotów; Łączenia lub zamiennego stosowania niejawnych sygnałów wywoławczych i grupy adresowej otwartym tekstem lub łączenia ich z jawnymi sygnałami wywoławczymi; Stosowania niecenzuralnego języka; Należy unikać następujących praktyk: Używania zbyt dużej mocy nadajnika radiostacji; Wydłużania czasu strojenia, zmiany częstotliwości oraz dopasowania sprzętu; Nadawania z prędkością większą niż możliwą do odebrania przez korespondenta. 3.ZASADY NAWIĄZYWANIA ŁĄCZNOŚCI RADIOWEJ Nawiązywanie łączności może nastąpić tylko na rozkaz (polecenie) przełożonego, uprawnionego do korzystania z łączności radiowej lub na polecenie dyżurnego łączności. Dwustronną łączność radiową uważa się za nawiązaną, jeżeli radiostacja otrzymała od korespondenta odpowiedź na swoje wołanie i potwierdziła to korespondentowi. Podczas nawiązywania łączności radiowej, wywołanie korespondenta i potwierdzenie odbioru realizuje się w zależności od sposobu przydziału w tabeli danych radiowych sygnałów rozpoznawczych lub kryptonimów. Łączność radiową nawiązuje radiostacja główna. W telefonicznej łączności radiowej poszczególnym radiostacjom przydziela się kryptonimy radiowe: indywidualne - robocze i zapasowe; okólnikowe - robocze i zapasowe do pracy w sieci radiowej. SPOSOBY NAWIĄZYWANIA ŁĄCZNOŚCI Nawiązywanie łączności jest to proces: proces identyfikacji radiostacji za pomocą kryptonimu radiostacji; sprawdzenia tożsamości korespondenta według ustalonego sposobu; uzyskania danego rodzaju i jakości łączności poprzez nastrojenie i regulację aparatury, dobór częstotliwości i anten. W pododdziałach zmechanizowanych w relacjach radiowych KF i UKF nawiązywanie telefonicznej łączności radiowej odbywa się przy wykorzystaniu kryptonimów indywidualnych. Dlatego też, wszystkie przykłady prowadzenia wymiany radiowej fonem będą podane wyłącznie przy wykorzystaniu kryptonimów indywidualnych. Poniżej przedstawiono zbiorcze zestawienie sposobów nawiązywania łączności. Kolejność Nadawania SPOSOBY WYWOŁYWANIA I ODPOWIEDZI PODCZAS STOSOWANIA KRYPTONIMÓW INDYWIDUALNYCH Standardowe W warunkach zakłóceń Przy wyk. kryptonimu okólnikowego Wywołanie Odpowiedź Wywołanie Odpowiedź Wywołanie Odpowiedź Kryptonim wywoływanej radiostacji 1 raz 1 raz 3 razy 3 razy - - Kryptonim okólnikowy - - - - 1 raz - Słowo „ TU „ 1 raz 1 raz 2 raz 2 raz 1 raz 1 raz Kryptonim własnej radiostacji 1 raz 1 raz 2 razy 2 razy 1 raz 1 raz Słowo ODBIÓR 1 raz 1 raz 1 raz 1 raz 1 raz 1 raz Uwaga: Każda radiostacja, która z różnych przyczyn nie nawiązała łączności lub ją utraciła, jest zobowiązana do poszukiwania korespondenta. NAWIĄZANIE ŁĄCZNOŚCI PRZY WYKORZYSTANIU INDYWIDUALNYCH KRYPTONIMÓW wywołanie: KONTRA-50 TU BRZOZA-45 ODBIÓR odpowiedź: TU KONTRA-50 ODBIÓR potwierdzenie: Odebrano ODBIÓR KONTRA-50 - kryptonim radiostacji nr 2 (wywoływanej) BRZOZA-45 - kryptonim radiostacji nr 1 (wywołującej) Podczas jednoczesnego wywoływania wszystkich lub kilku radiostacji z zasady wykorzystuje się kryptonimy okólnikowe. Odpowiedź na wywołanie okólnikowe nadaje każda radiostacja w kolejności wg tabeli danych radiowych. W przypadku nie przydzielenia kryptonimów okólnikowych , kryptonimy wywoływanych korespondentów nadaje się jeden raz w kolejności w jakiej są one zapisane w tabeli danych radiowych. Odpowiedź na wywołanie nadaje każda radiostacja w kolejności ich wywoływania przez radiostację główną. NAWIĄZANIE ŁACZNOŚCI KRYPTONIMEM INDYWIDUALNYM KILKU RADIOSTACJI W WYPADKU NIEPRZYDZIELENIA KRYPTONIMU OKÓLNIKOWEGO Wywołanie : MINOR -26 KONTRA-50 KOJA-60 TU BRZOZA -45 ODBIÓR Odpowiedź : TU MINOR-26 ODBIÓR TU KONTRA-50 ODBIÓR TU KOJA-60 ODBIÓR Potwierdzenie : Odebrano ODBIÓR MINOR-26 kryptonim radiostacji nr 1 KONTRA-50 kryptonim radiostacji nr 2 KOJA-60 kryptonim radiostacji nr 3 NAWIĄZANIE ŁĄCZNOŚCI KRYPTONIMEM OKÓLNIKOWYM PRZY STOSOWANIU INDYWIDUALNYCH KRYPTONIMÓW wywołanie : MALWA-14 TU BRZOZA-45 ODBIOR odpowiedź : TU KONTRA-50 ODBIÓR TU MINOR-26 ODBIÓR TU KOJA-60 ODBIÓR potwierdzenie: Odebrano ODBIÓR MALWA-14 - kryptonim okólnikowy Podczas pracy w warunkach silnych zakłóceń i słabej słyszalności - w radiowych relacjach dalekosiężnych zezwala się na długotrwałe wywoływanie w następujący sposób: NAWIĄZANIE ŁĄCZNOŚCI INDYWIDUALNYMI KRYPTONIMAMI W WARUNKACH ZAKŁÓCEŃ wywołanie: KONTRA-50 KONTRA-50 KONTRA-50 TU BRZOZA-45 BRZOZA-45 ODBIÓR odpowiedź: BRZOZA-45 BRZOZA-45 BRZOZA-45 TU KONTRA-50 KONTRA-50 ODBIÓR potwierdzenie : Odebrano ODBIÓR Długotrwałe wywoływanie i odpowiedź można powtarzać kilkakrotnie z przestrzeganiem wyżej opisanego sposobu nadawania, jednak nadawanie to nie powinno trwać dłużej niż 3 minuty w relacjach do 500 km i nie dłużej niż 5 minut w relacjach radiowych powyżej 500 km. Podczas pracy w kierunku radiowym w warunkach dobrej słyszalności można wywoływać i odpowiadać w sposób skrócony: wywołanie : KONTRA 50 Tu BRZOZA-45 ODBIÓR odpowiedź : ODBIÓR potwierdzenie : Odebrano ODBIÓR Sprawdzenie tożsamości korespondenta Tożsamość korespondentów sprawdza się w celu identyfikacji radiostacji prowadzących wymianę radiową, aby wyeliminować we właściwym czasie próby nawiązania łączności przez radiostacje nieprzyjaciela w celu prowadzenia dywersji radiowej. Innymi słowy tożsamość korespondenta sprawdza się w celu ustalenia, czy nawiązaliśmy łączność z właściwym korespondentem. Tożsamość korespondentów sprawdza się: w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do przynależności radiostacji z którą nawiązuje się łączność; podczas włączania się do pracy w sieci radiowej S/R (lub kierunku radiowego KR) radiostacji, której kryptonim nie jest wpisany do tabeli danych radiowych; podczas pierwszego nawiązania łączności radiowej na nowych danych radiowych; przed nadaniem rozkazów bojowych i zarządzeń. W przypadku nieotrzymania (lub otrzymania) fałszywej odpowiedzi na zapytanie o tożsamość należy natychmiast przerwać łączność, zameldować przełożonemu i postępować zgodnie z otrzymanym poleceniem. Sposoby sprawdzania tożsamości podane są do wiadomości wszystkich korespondentów w sieciach lub kierunkach radiowych przez wpisanie ich na blankietach wyciągu z tabeli danych radiowych danej relacji radiowej. omówienie przebiegu zajęć oraz wystawienie ocen, ocena osiągnięcia założonego celu, odpowiedzi na pytania szkolonych.	Sprawdzam obecność, wygląd zewnętrzny oraz wyposażenie szkolonych. Podaję temat, cel oraz organizację zajęć. Na wstępie szkolenia zapoznaje szkolonych z sposobami organizowania łączności radiowej w działaniach taktycznych. Omawiam sposób organizowania łączności między dwoma korespondentami (kierunek radiowy) oraz między kilkoma korespondentami (sieć radiowa). W trakcie zajęć szczególną uwagę zwracam na dyscyplinę oraz zaangażowanie szkolonych a także odpowiadam na ewentualne pytania dotyczące tematu. W dalszej części zajęć zapoznaje szkolonych z obowiązującymi przepisami korespondencji radiowej w czasie trwania działań taktycznych. W trakcie zajęć szczególną uwagę zwracam na dyscyplinę oraz zaangażowanie szkolonych a także odpowiadam na ewentualne pytania dotyczące tematu. W trakcie zajęć, po opanowaniu wcześniej przerobionych zagadnień pokazuję praktycznie zasady nawiązywania łączności radiowej. W trakcie zajęć szczególną uwagę zwracam na dyscyplinę oraz zaangażowanie szkolonych a także odpowiadam na ewentualne pytania dotyczące tematu. Wraz z dowódcami drużyn oceniam poziom osiągnięcia założonego celu, odpowiadam na ewentualne pytania szkolonych. Zadaję pracę na samokształcenie.

OPRACOWAŁ

.............................................................

---