KONSPEKT LEKCJI JĘZYKA POLSKIEGO
KLASA II LICEUM
(2 godziny lekcyjne w klasie II)
Temat: Dzieje i ewolucja poglądów Kordiana.
Cele lekcji
Uczeń:
- dokonuje charakterystyki bohatera na podstawie: monologów bohatera, rozmów ze starym sługą Grzegorzem, rozmów z Laurą,
- formułuje wnioski wynikające z analizy fragmentów aktu I,
- zna sens opowieści starego sługi Grzegorza,
- odnajduje watki biograficzne w akcie I,
- dokonuje analizy cytatów,
- porządkuje kolejność scen i miejsc odwiedzanych przez Kordiana tworząc mapę mentalną podróży bohatera,
- analizuje monolog liryczny na szczycie Mont Blanc,
- wymienia cechy Kordiana jako bohatera romantycznego,
- wyróżnia i analizuje sceny aktu III, w których pojawia się bohater,
- formułuje wnioski końcowe dotyczące kreacji bohatera - ewolucji jego postaci
Metody pracy
- pogadanka, podająca, problemowa, ćwiczenia redakcyjne.
Formy pracy
- indywidualna
- zbiorowa
Środki dydaktyczne
- Mapa mentalna - podróże Kordiana - Akt II
- „Literatura polska w szkole średniej”, praca zbiorowa pod redakcją Stanisława Grzeszczuka, s.198-220,
- „Romantyzm. Scenariusze lekcji języka polskiego dla klasy II liceów ogólnokształcących i techników, cz.2”, S.Włostowski.
- „Scenariusze lekcji języka polskiego kl.II szkoły ponadgimnazjalnej”,
Tok lekcji:
1. Uczniowie przystępują do charakterystyki bohatera, wyróżniają fragmenty aktu I:
a. bohater charakteryzuje się przez monologi (wnioski wynikające z analizy fragmentów)
- wspomnienie przyjaciela, który popełnił samobójstwo - wyróżnienie postawy werterowskiej, bólu świata, poczucia osamotnienia, odrzucenia i braku sensu życia,
- interpretacja cytatów:
Otom ja sam, jak drzewo zwarzone od kiści
Sto we mnie żądz, sto uczuć, sto uwiędłych liści…
Boże! Zdejm z mego serca jaskółczy niepokój,
Daj życiu duszę i cel duszy wyprorokuj…
b. przez rozmowy ze starym sługą Grzegorzem,
- sens opowieści Grzegorza, poszukiwanie dróg realizacji się w życiu - brak przyjęcia tych propozycji przez Kordiana,
- interpretacja cytatów:
Żyć algoli nie żyć?
Mogłem być czymś… będę niczym…
c. przez rozmowy z Laurą
- ujawnienie niespełnionej, dramatycznej, miłości Kordiana do Laury,
- odkrycie przez Laurę utworów poetyckich Kordiana,
- niezwykłe zakończenie aktu I.
2. Podróże Kordiana po Europie - Uczniowie dokonują uporządkowania kolejności scen i miejsc odwiedzanych przez bohatera (tworzenie mapy mentalnej)
a. podróże po Europie jako doświadczenie innej rzeczywistości, brak wzorców do przyjęcia przez młodzieńca:
- świat opanowany przez potęgę pieniądza, za które można kupić nie tylko rzeczy, ale także miłość,
- nieżyciowość myśli Szekspira,
- upadek autorytetu papieża,
- odnalezienie drogi na Mont Blanc.
b. analiza monologu lirycznego na szczycie góry:
- bohater jako wybrany na najwyższej górze Europy,
- chęć poznania ludzkich myśli i poruszenia narodów do walki,
- rozczarowanie rzeczywistością,
- odnalezienie wzorca walki - bohatera Szwajcarów - Winkelrieda (wyjaśnienie historycznej roli tej postaci),
- fantastyczne przeniesienie się do Polski.
3. Cechy Kordiana jako bohatera romantycznego - uczniowie wymieniają je i zapisują do zeszytu.
4. Uczniowie wyróżniają i analizują sceny aktu III, w których występuje bohater:
a. scena 4 tzw. spiskowa (opis czasu i miejsca akcji, rozmowy obecnych na temat celowości spisku, argumenty Podchorążego - Kordiana przemawiające za koniecznością zabicia cara, idea ofiarnictwa, decyzja samotnego działania),
b. scena 5 (opis miejsca, czasu i sytuacji, rola Strachu i Imaginacji w budowaniu etapów psychicznej depresji bohatera, wyjaśnienie roli innych postaci i symbolika wizji, omdlenie bohatera, aresztowanie),
c. scena 6 - szpital wariatów (opis miejsca i sytuacji, rozmowy Kordiana z Doktorem, objaśnienie symboliki postaci pacjentów),
d. scena 7 - Plac Saski (opis miejsca i sytuacji, rozmowy bohaterów zbiorowych, Cara i Wielkiego Księcia, odważny i widowiskowy skok Kordiana przez bagnety),
e. scena 10 - Plac Marszowy (przedstawienie sytuacji, niewiadoma losów bohatera, zakończenie dramatu ma charakter otwarty).
5. Podsumowanie lekcji: uczniowie formułują wniosek końcowy - kreacja bohatera na podstawie przeanalizowanych aktów dramatu (z zawiedzionego, rozgoryczonego dwudziestolatka staję się on bojownikiem o niepodległość narodu polskiego).
1