Do sztuki starożytnego Egiptu z całą pewnością mogłabym zaliczyć sztukę makijażu i kosmetologii starożytnych Egipcjan. Kobiety i mężczyźni tamtego okresu przykładali wielka wagę co do sposobu stylizacji swojego wyglądu, malowania, układania włosów i perfumowania się.

Przybornik toaletowy :

Przybornik toaletowy składał się z:
- naczynia na balsam
- grzebieni
- flakoniki z wonnościami
- tuby na szminkę czarnego koloru
- łyżki do mieszania i nakładania barwników na usta
- lusterka zrobione z polerowanego metalu

Higiena

Egipcjanie byli "czyścioszkami".
Kąpiele odbywały się trzy razy dziennie, środek przeznaczony do mycia był mieszanką popiołu i gliny, która miała właściwości odtłuszczające.
Woda, w której kąpali się Egipcjanie czasem zawierała bez czarny, oliwkę z oliwek i skórek pomarańczy-takie zabiegi leczyły podrażnienia skórne.
Bardzo ważne było płukanie ust, do którego stosowano napary z ziół i pachnącą wodę.
Woda toaletowa do przemywania ciała była urozmaicana w sole odkażające, piasek i sodę.
Najważniejszą i codzienną czynnością było golenie, obowiązujące wśród obu płci.
O kondycję ich skóry dbali wyspecjalizowani słudzy. W specjalnych pomieszczeniach Egipcjanie byli nacierani odpowiednimi balsamami i pachnącymi olejkami. Stosowano także maści i kremy do pielęgnacji skóry, której brakowało elastyczności i miękkości.
Najważniejsze było aby skóra była oczyszczona i ładnie pachniała, więc jeżeli kobietę było stać, używała do tego pastę wodno-sodową. Kobiety niższego pochodzenia w ramach zapłaty za swoje usługi dostawały olej, który służył im do takich samych celów.

Tatuaż

Tatuaż miał znaczenie erotyczne, głównymi motywami były karły, twarz Besa oraz Bóg urodzin, płodności i erotyzmu.
Najbardziej tatuowaną częścią ciała były piersi, ramiona i policzka.

Makijaż twarzy

Kobiety używały kolorów na usta w postaci szminek, miały one za zadanie podkreślać urodę i biel skóry.
Czarna barwa była przeznaczona do zdobienia ust i podkreślenia kształtu oczu wykonywana z barwnika o nazwie galenit czyli siarczek ołowiu. Czarne kreski wokół oczu chroniły przed ?złym okiem?. Zieleń( sproszkowana ruda miedzi ) służyła do barwienia rzęs i brwi.
Oczywiście nie obyło się bez różu, który tak jak ówcześnie nakładany był na policzka.
Kosmetyki do twarzy przechowywano w małych pojemnikach z lnu lub skóry. Aczkolwiek szminki trzymano w muszlach, maleńkich wazach bądź łodygach bambusa.
Koloryzacja oczu jest bardzo silnie związana z mitem powstania cywilizacji:
Horus bóg-sokół podczas walki z Sethem stracił jedno oko, ten wypadek spowodował brak równowagi na świecie. Symbolami słońca i księżyca były oczy, a więc pomalowanie Horusa było jedynym sposobem na odzyskanie miejsca we wszechświecie.

Perfumowanie

Do perfumowania starożytni Egipcjanie używali różnego rodzaju balsamów i olejków oraz maści.
Oprócz smarowania swojego ciała olejkami i balsamami, kobiety nosiły na głowie stożki z materiału, które posiadały tłuszcz nasycony wonnościami. Pod wpływem ciepła tłuszcz ten rozpływał się i rozprowadzał piękne zapachy.

Zabiegi kosmetyczno-dermatologiczne

- gładka skóra:
Aby uzyskać piękną i gładką skórę trzeba było używać pumeksu, miodu, alabastru i mleka ludzkiego(np. od kobiet karmiących).
-likwidacja piegów, zaczerwień, przebarwień starczych skóry:
Tego typu oznaki usuwano za pomocą oleju z kozieradki.
Najpopularniejszym sposobem było używanie oleju z oliwek.
-leczenie trądzika pospolitego i różowatego:
Do tego typu chorób skórnych stosowano cebulę. Jeżeli trądzik był już w postaci ropnej, doradzano spleśniały chleb oraz drożdze.
- terapia przeciwzmarszczkowa:
Jednym z przepisów na krem przeciwzmarszczkowy jest wykorzystanie żółci wołowej, proszku z alabastru i sproszkowanych strusich jaj.
Innym sposobem dla podstarzałych już cer jest maseczka jajeczna z mułem Nilu.
Surowce, które także miały zdolności odmładzające to krew, miód, mocz, wosk.

Pielęgnacja włosów

O włosy dbano tak samo mocno jak i o inne części ciała.
Najważniejsza była ochrona włosów przed insektami, więc skraplano je zapachami i namaszczano oliwkami.
Jedwabisty połysk, większą puszystość i łatwość w rozczesywaniu uzyskiwano dzięki olejowi rycynowemu i mieszanki miodu z mlekiem.
Bardzo częsta koloryzacja włosów była możliwa poprzez stosowanie henny( liście lawsonii).
Czasem dla ochrony przed promieniami słońca i chłodnych wieczorów zakładano peruki, które w tamtym okresie były elementem mody.


Wszystkie pachnidła, kremy, balsamy i maści przechowywano w odpowiednich flakonikach i słoikach, które wykonywane były z kości słoniowej, fajansu i drewna.
Produkty kosmetyczne były przygotowywane z roślin, np. figi, daktyle, kminek, czosnek, gorczyca, siemię lniane.
Czasem sprowadzenie surowców roślinnych wymagało wypraw za granicę Egiptu.
Szafran i szałwia były sprowadzane z Krety, a cynamon z Chin.
Z Afryki przyworzono ciernie i gumę akacjową, pachnidełka (tiszepes, cherait, ihmet) oraz przyprawy korzenne i kadzidło.
Surowce, których nie trzeba było sprowadzać, rosły na Fayoum (Pd. Wsch. od Kairu), były to urodzajne tereny rolnicze.

Autor : Agnieszka Chomicz

Komentarze [13] / Skomentuj

---