PLAN - PRACY
do przeprowadzenia zajęć z szkolenia strzeleckiego
ZAGADNIENIA: TABELA WIDOCZNOŚCI. PROWADZENIE OBSERWACJI WZROKOWEJ. POMIAR ODLEGŁOŚCI RÓŻNYMI SPOSOBAMI.
CZAS: reguluje kierownik grupy.
MIEJSCE: strzelnica
ZAPOTRZEBOWANIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:
-etatowe uzbrojenie żołnierza
-lornetka
-linijka
PRZEBIEG SZKOLENIA
Lp. |
Zagadnienie i czas |
Czynności instruktora |
Czynności szkolonych |
1
2
3
4
5
6
7
8
9
1
2
3
4
|
Pomiar odległości różnymi sposobami. Czas reguluje kierownik grupy.
Wskazywanie celów różnymi sposobami. Czas reguluje kierownik grupy.
|
„Baczność” uczył was będę pomiaru odległości różnymi sposobami. „Spocznij”
Ma to na celu nauczyć was określania odległości, przygotowania do określania celowników.
Pokazuję i objaśniam. Pomiar na oko - objaśniam. Odległość na oko określa się wg stopnia widoczności przedmiotów terenowych, bądź przez porównanie z utrwalonymi w pamięci wzrokowej typowymi odległościami w terenie np. 100,200,500m.
Przedmioty terenowe obserwowane od podnóża wzniesienia do wierzchołka wydają się bliższe niż obserwowane z góry.
RODZAJE PRZEDMIOTÓW I CELÓW ODLEGŁOŚĆ W METRACH ( w przybliżeniu )
Pojedyncze domy
Odosobnione drzewa
Mniejsze drzewa , krzaki , osoby
Sylwetka człowieka , słupy telefoniczne , kontury drzew i ich pnie, okna domów
Widoczny ogólny zarys człowieka ( ruch rąk i nóg ) , duże konary drzew
Widoczne konary drzew , zapory drutowe
Kolory , sylwetki ludzi , odróżnia się w ogólnych zarysach nakrycia głowy , ubiór ; na drzewach widoczne małe gałązki , widoczne okiennice w domach , odróżnia się broń ( rkm , kbk )
Odróżnia się owal twarzy i kolorowe odcienie ubioru , rozróżnia się rodzaje drzew
Odróżnia się zarysy twarzy , szczegóły ubioru i uzbrojenia ; na drzewach liście , drut kolczasty
Widoczne części twarzy: oczy , nos , usta ; na drzewach kształt liści ; kora pni
5000
3000
1000 - 2000
900 - 1000
700 - 800
500 - 600
300 - 400
250 - 300
150 - 200
70 - 100
Pomiar krokami - objaśniam. Mierząc odległości krokami należy znać długość swego kroku w metrach. Długość własnego kroku wylicza się maszerując wzdłuż uprzednio zmierzonego odcinka i odliczając ilość par kroków. Pomiaru tego dokonujemy co najmniej dwukrotnie na odległości 200-300m. Mierząc odległość krokami mierzy się podwójne kroki (przeważnie na lewą nogę).Każdą setkę podwójnych kroków należy sobie zaznaczyć np. kreskami na kawałku papieru. Na ogół odległość podwójnego kroku przyjmuje się w przybliżeniu równą 1,6m. Dokładność pomiaru waha się od 2 do5% w stosunku do przebytej odległości. WZOROWY POKAZ. Pomiar wg wielkości kątowych - objaśniam. Sposób ten polega na określeniu kąta obserwacji przedmiotu terenowego o znanej długości, szerokości lub wysokości w metrach. Odległość określa się wg wzoru: L(D)=1000*h(W) / K Gdzie: L - określana długość w metrach h - długość, wysokość, szerokość przedmiotu w metrach K - wielkość kątowa przedmiotu, tj. kąt w tysięcznych pod którym widać przedmiot z danej odległości L(D). 1000 - wartość stała Kąt obserwacji przedmiotu terenowego określa się za pomocą przyrządu kątomierczego, linijką milimetrową lub środkami podręcznymi. Natomiast wysokość, szerokość lub długość przyjmuje się na podstawie znanych rozmiarów (np. słup telegraficzny - 6m, odległość między słupami telegraficznymi - 50m, długość czołgu - 6m, średnia wysokość żołnierza - 1,7m) lub określa się na oko. WZOROWY POKAZ. Pomiar za pomocą linijki milimetrowej i wielkości przedmiotów - objaśniam. Sposób ten polega na pomiarze linijką milimetrową przedmiotów terenowych (obiektów), których szerokość, długość lub wysokość jest znana. W tym celu na linijce trzymanej w odległości 50 cm od oka odczytuje się liczbę milimetrów pokrywających dany przedmiot terenowy o znanym wymiarze.
Z podobieństwa trójkątów ABC i Abc przy założeniu, że Ac=1, bc=n oraz BC=h wynika następująca zależność: h/n = L/1 stąd L=1* h/n gdzie: L - określana odległość w metrach 1 - długość wyciąganej ręki h - wysokość (szerokość, długość) przedmiotu o znanych wymiarach n - liczba milimetrów na linijce WZOROWY POKAZ. Pomiar wg prędkości rozchodzenia się światła i dźwięku - objaśniam. Sposób ten stosuje się najczęściej podczas określania do strzelających środków ogniowych. Wiadomo że prędkość rozchodzenia się dźwięku w powietrzu wynosi około 330m/s, czyli 1km na 3 sekundy, a prędkość światła jest tak duża (300 000km/s), że obserwując strzelające działo lub czołg, spostrzega się błysk w momencie wystrzału. Jeżeli więc policzy się liczbę sekund, które upłyną od ujrzenia błysku do chwili usłyszenia wystrzału, to łatwo można określić odległość do strzelającego środka ogniowego wg wzoru: L=t*330m Gdzie: L - określona odległość od strzelającego środka ogniowego t - liczba sek. Od chwili ujrzenia błysku 330 - wartość stała (prędkość rozchodzenia się dźwięku w powietrzu) WZOROWY POKAZ. Przy pomocy lornetki polowej - objaśniam. Lornetkę nakierowuje się tak, aby jedna z kresek podziału pokrywała się z jednym skrajem obserwowanego przedmiotu. Od niej należy liczyć działki do drugiego skraju ( kąt α). Odległość (przybliżoną) oblicza się z wzoru:
Na komendę kierownika grupy kończę szkolenie. Po zakończeniu szkolenia podsumowuję szkolenia, wskazuję najlepiej ćwiczących, omawiam najczęściej popełniane błędy, podaję zadania na naukę własną.
|
Stoją na zbiórce i słuchają
Stoją na zbiórce a po pokazie przystępują do ćwiczenia
Stoją na zbiórce a po pokazie przystępują do ćwiczenia
Stoją na zbiórce a po pokazie przystępują do ćwiczenia
Stoją na zbiórce a po pokazie przystępują do ćwiczenia
Stoją na zbiórce a po pokazie przystępują do ćwiczenia
Stoją na zbiórce a po pokazie przystępują do ćwiczenia
Stoją na zbiórce i słuchają
Stoją na zbiórce a po pokazie przystępują do ćwiczenia
Stoją na zbiórce i słuchają
|