Kulturowe uwarunkowania literatury wg Mme de Staël.
- marzyła o utworzeniu w Paryżu salonu literackiego,
nadpobudliwa uczuciowość,
ma wiele wspólnego z Wolterem i J.J. Rousseau,
rozprawa O literaturze - aby dobrze osądzić dzieło sztuki, należy z początku zbadać jego związki z charakterem i rozwojem historycznym narodu, który je wydał; piękno może przybierać najróżnorodniejszą postać,
rozprawa O Niemczech - literaturę niemiecką uważa za przyszłość literatury, przypomina Niemcom, dotkniętym przez wojnę, ich dorobek intelektualny, niezniszczalną podstawę istnienia narodowego,
zalety intelektualne i sugestywna uczuciowość,
nadała romantykom idee, teorię, krytykę,
nienawidziła wszelkiego przymusu,
marzyła o wolności, szczęściu dla wszystkich, była litościwa, nawoływała do sprawiedliwości, nienawidziła despotyzmu,
całe życie jest ćwiczeniem rozumu,
nie ma nic piękniejszego od zdolności tworzenia i formułowania jasnych myśli,
nie ma rzeczy niejasnych, niedostępnych,
feministka,
w swych książkach starała się określić cechy charakterystyczne literatury dostosowanej do społeczeństwa, zrodzonego np. z Rewolucji fr.,
istnieje ścisły związek między instytucjami społecznymi każdego wieku i kraju a jego literaturą,
ewolucja intelektualna,
już w Starożytności religie, ustroje polityczne miały wpływ na tworzenie się literatury, w średniowieczu- zamieszanie, poczucie pokuty, odrodzenie- bogatsza wrażliwość, głębsza znajomość serca ludzkiego, Włosi- poprzez despotyzm władców rozwinęła się wyobraźnia artystów, chcących uciec od przymusu;
podział na lit. północy i południa, północna- bardziej niezależna, filozoficzna, namiętna, okazująca więcej szacunku dla kobiet;
zwroty ku przyszłości, równość i wolność polityczna gwarantuje literaturze i filozofii dalsze postępy,
pod wpływem różnych zmian społ., gosp., itd. piękno może przybierać najróżniejsze, jednakowo uzasadnione formy,
różnorodność estetyk jest uzależniona od różnorodności kodeksów prawnych,
odnowa krytyki - krytyk będzie usiłował zrozumieć cechy charakterystyczne każdego dzieła sztuki, nawiązując do charakteru i rozwoju historycznego narodu, który je wydał,
potępiała literaturę francuską salonów, elegancką i pustą,
wychwalała wzruszenie, indywidualizm, rysy oryginalne, entuzjazm,
retoryka,