Różne przedstawienia obrazu wsi w literaturze Jako przykład skrajnie odmiennych wizerunków wsi możemy uznaćPieśń świetojańska o Sobótce Jana kochanowskiegoPierwszy ukazuje wieś w sposób skrajnie wyidealizowany, nie przedstawiając wad, praca nie jest ciezka i hojnie wynagradza starania człowieka, nie ma porusza problemow wsi takich jak odrabianie pańszczyzny, czy skazanie na łaske i niełaske pogody.Pieśń Panny XII prezentuje pochwałę wsi („Wsi spokojna, wsi wesoła”). Wyliczane są tu zalety wsi i korzyści płynące z życia na niej:Codzienny tryb pracy człowieka wyznaczają pory roku, które wskazują czas na pracę, odpoczynek i zabawę. Utwór ten opiewa również życie rodzinne, postawę dobrej, troskliwej żony, która opiekuje się mężem i dziećmi. Odnaleźć tu możemy różne odniesienia do starożytnych toposów: arkadyjskiego mitu o krainie dobrobytu i szczęśliwości oraz toposu oracza, który żyje w zgodzie z prawami obowiązującymi w naturze oraz korzysta z darów, jakie ofiarowuje mu praca na roli. Ostatnia z panien, dwunasta, wygłasza również pochwałę życia wiejskiego. Mówi również o tym, iż człowiek mieszkający na wsi, żyje spokojnie, uczciwie i pobożnie, gdyż jest z dala od dworu, żeglugi i handlu. Właśnie w tym innym świecie pełno jest oszustw i przemocy. Praca na roli natomiast jest uczciwa i daje pewne utrzymanie dla rolnika i jego rodziny. Wychwalana jest nie tylko sama praca na roli, ale również możliwości odpoczynku po pracy: wspólne śpiewy, tańce, biesiadowanie i zabawa z przyjaciółmi. Człowiek żyje w zgodzie z przyrodą: Młodzi uczą się szacunku do starszych, zaś gospodyni zajmuje się przygotowaniem posiłku z produktów, które są owocem pracy na roli.
Obecny jest tu topos niewyczerpalnosci tematu tj. niemożliwym jest wyliczenie wszystkich zalet płynących z korzyści zycia na wsi.Odpoczynek taki jak łowienie czy polowanie przynosi jednoczesnie korzyści materialne, pasterz jest tworca poetyckim,artysta,zona jest wspoluczestniczka zycia