teoria zapamiętywania i zapominania


Aczkolwiek prace badawcze w tych kierunkach intensyfikują się coraz bardziej, inna grupa naukowców sugeruje, aby przestać badać "zapamiętywanie", a zająć się bardziej "zapominaniem". Wedle ich opinii nie tyle zapamiętujemy, ile stopniowo zapominamy. Tezę tę najlepiej wyraża dupleksowa teoria zapamiętywania i zapominania, według której zatrzymujemy w mózgu nowe informacje na dwóch poziomach, tj. w pamięci krótkotrwałej i długotrwałej. Na przykład sam zapewne pamiętasz, że zupełnie inaczej przypominasz sobie swój własny numer telefonu i telefon, który ktoś podał ci przed chwilą. W pierwszym przypadku posługujesz się pamięcią krótkotrwałą, dzięki której nową informację "masz w głowie", ale jeszcze nie zakodowaną, a więc podatną na szybsze zapomnienie. W pamięci długotrwałej natomiast nowa informacja jest kodowana właściwie i do końca, tzn. mózg ją skutecznie archiwizuje i może przechować na bardzo długo, nawet "na zawsze".

Eksperymenty z bezpośrednią stymulacją mózgu zapoczątkował prof. Wilder Penfield. Wykonując liczne kraniotonie (usuwanie niewielkich części mózgu), Penfield pierwszy zdjął fragmenty czaszki tuż nad bocznymi płatami mózgu. Przed operacją Penfield systematycznie pobudzał otwarty mózg impulsami elektrycznymi, a pacjent, który pozostawał przytomny, opisywał wrażenia po każdym bodźcu. W czasie pierwszych doświadczeń Penfield stymulował płat skroniowy i stwierdził, że pacjent przypomina sobie dokładnie fakty z dzieciństwa.

Co ciekawe, profesor stwierdził, że podobne reakcje są wynikiem pobudzania różnych obszarów kory mózgowej, ale tylko stymulacja płatów skroniowych uruchamia ciąg wspomnień znaczących, spójnych, i "całościowych" w tym sensie, że zawierają one oryginalne wrażenia koloru, dźwięku, ruchu i emocji.

Szczególnie interesujące w tych badaniach jest to, że niektórych wspomnień wywołanych stymulacją elektryczną pacjent nie był w stanie przypomnieć sobie w zwykły sposób. Co więcej, wspomnienia te była bardziej szczegółowe i dokładne, podczas gdy te "zwykłe" stanowiły raczej uogólnienia. Penfield doszedł wiec do wniosku, że mózg rejestruje każdą informację, którą świadomie zauważa i że ta rejestracja ma zasadniczo charakter trwały, chociaż może ulec "zapomnieniu" w codziennym życiu.

W ostatnim okresie daje się zauważyć powrót do koncepcji Florensa, w myśl których każda część naszego mózgu może pamiętać wszystko. Model ten jest bliski idei hologramu. Ujmując rzecz w skrócie; jeśli przez płytkę szklaną przejdą dwie wiązki laserowe pod kątem prostym, na płytce tej powstanie nierzeczywisty, ale widoczny obraz trójwymiarowy. Fascynujące jest jednak to, że kiedy taką płytkę rozbić np. na 100 części, to każda z nich po prześwietleniu tymi dwoma wiązkami światła laserowego odtworzy w całości ten sam obraz oryginalny, chociaż nie tak ostry. Innymi słowy każda część hologramu przechowuje obraz całości.

Grupa brytyjskich uczonych z Davidem Bohmem na czele zasugerowała, że nasz mózg działa tak samo. Innymi słowy, każdy z wielomiliardowej rzeszy neurotransmiterów może być mini mózgiem, rejestrującym w jakiś zupełnie fantastyczny sposób wszystkie nasze doświadczenia życiowe, czego nie możemy wykryć naszymi ciągle niedoskonałymi przyrządami. Ale nawet ta niezwykła teoria nie pozwala jeszcze wyjaśnić, jak to się dzieje, że w snach możemy sobie tak dokładnie przypomnieć wydarzenia z przeszłości, że również na jawie "przypadkowo" przypominamy sobie szczegóły zdarzeń przeszłych, że spotykamy przypadki pamięci doskonałej, że takie a nie inne są dane statystyczne prof. Rosensweiga, wyniki badań prof. Penfielda, obliczenia prof. Anokhina i relacje ludzi, którzy przeżyli stan śmiertelnego zagrożenia.

Wydaje się, że w tym względzie "mimo osiągnięć techniki i cywilizacji ciągle jeszcze stoimy na progu niezwykłej, fascynującej wiedzy, podobnie jak pierwsi odkrywcy, którzy ruszyli na morski szlaki, gdy tylko przekonali się, że można zbudować statek".

ILE MÓZGÓW?

Współczesne badania nad pamięcią wsparło niedawne odkrycie. że tak naprawdę mamy dwa mózgi, nie jeden. Stwierdził to prof. Roger Sperry, laureat nagrody Nobla, autor przełomowych prac w tej dziedzinie. Sperry odkrył, że mózg każdego człowieka składa się z dwóch części, działających na wyższych poziomach fizjologicznych, z których każda charakteryzuje się innymi funkcjami mentalnymi.

W latach 80-tych badania Sperry'ego kontynuował prof. Eran Zaidel, który wykazał, że zakres funkcji kory mózgowej jest znacznie szerszy, niż uważano poprzednio i udowodnił, że obie półkule, niezależnie od siebie mogą przejmować funkcje całego mózgu. Te możliwości drzemią w każdej z nich. Trzeba je tylko obudzić.

To, czym zajmuje się cała kora mózgowa możemy dzisiaj przyporządkowywać lewej i prawej półkuli mózgu w następujący sposób:

Lewa półkula przetwarza nowe informacje na poziomie:

  1. logiki,

  2. słów,

  3. zbiorów,

  4. liczb,

  5. kolejności,

  6. liniowości,

  7. analizy.

Natomiast prawa, w większości przypadków, posługuje się:

  1. rytmem,

  2. wyobraźnią,

  3. snem na jawie,

  4. barwą,

  5. wymiarami,

  6. relacjami przestrzennymi,

  7. obszarem całości (Gestalt) czyli syntezą.

Sperry i inni wykazali, że im częściej obie półkule mózgowe pracują jednocześnie, tym bardziej każda z nich korzysta na tej współpracy. Na przykład studiując muzykę lepiej poradzisz sobie z matematyką - i odwrotnie. Z kolei jeśli uczysz się tańczyć, lepiej pójdzie ci nauka języków, a ucząc się języków będziesz miał większą kontrolę nad ruchami ciała. Jesteś dobry w matematyce, więc zapewne lepiej odtwarzasz stosunki przestrzenne i na odwrót, itd. I, co jest pewne, im bardziej wykorzystujesz wszystkie te możliwości, tym bardziej chłonna staje się twoja pamięć, i tym przyjemniejszy i łatwiejszy staje się sam proces zapamiętywania.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ZAPAMIĘTYWANIE I ZAPOMINANIE
Jak zapominamy i zapamiętujemy
teoria bledow 2
sroda teoria organizacji i zarzadzania
W10b Teoria Ja tozsamosc
Teoria organizacji i kierowania w adm publ prezentacja czesc o konflikcie i zespolach dw1
wZ 2 Budowa wiedzy społecznej teoria schematów
TEORIA NUEROHORMONALNA EW
zarzadcza teoria 3
Ruciński A Teoria Grafów 1, wyklad6
Społeczno pragmatyczna teoria uczenia sie słów
rozwojowka slajdy, Wyklad 5 Srednia doroslosc teoria czasowa
TEORIA KOLEJEK1
Ruciński A Teoria Grafów 1, wyklad1

więcej podobnych podstron