Temat: BĄDŹ MOIM PRZYJACIELEM
- ("BRZYDKIE KACZĄTKO" H. CH. ANDERSENA )
Grupa wiekowa: 4- 6latki
CEL GŁÓWNY:
- kształtowanie empatii oraz szacunku dla innych.
CELE OPERACYJNE:
- opowiada własnymi słowami treść bajki;
- wymienia bohaterów bajki;
- dokonuje oceny postaci literackich;
- rozpoznaje i nazywa uczucia bohaterów bajki;
- rozumie, czym jest tolerancja i samodzielnie je definiuje;
- rozumie potrzebę ochrony ptaków i zakaz wyrządzania im krzywdy;
- wykonuje prace plastyczne zgodnie z instrukcją;
- zgodnie współpracuje w grupie.
FORMA PRACY: grupowa, zespołowa, indywidualna.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
- baśń: "Brzydkie kaczątko" H. Ch. Andersena, koszyk, jajko, kaczątko(maskotka), magnetofon, CD z muzyką relaksacyjną, karteczki samoprzylepne, plansza z ilustracją kaczątek, gazety, blok rysunkowy, klej, kredki.
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
DZIECI WCZEŚNIEJ MUSZĄ POZNAĆ BAŚŃ.
1. "Baśniowa zgadywanka" - metoda luźnych skojarzeń.
Wszystkie dzieci siedzą w kręgu na krzesełkach. Nauczycielka wypowiada zdania związane z baśnią, a dzieci muszą rozpoznać o jakiej baśni ona opowiada.
PÓŹNA WIOSNA, KACZKA, GNIAZDO. MŁODA KACZKA WYSIADUJE JAJKA.
W GNIEŹDZIE NAD WODĄ . PĘKAJĄ SKORUPKI. WYKLUWAJĄ SIĘ MŁODE KACZĘTA. JEDNO JEST INNE NIŻ POZOSTAŁE.
2."Jajko lub kaczątko" - gry z wyobrażonym przedmiotem.
Nauczyciel wyjmuje z koszyka jajko. Pokazuje dzieciom, opisuje jego wygląd, wyjaśnia, że z podobnych jajek wykluwają się pisklęta. Prosi by dzieci też je obejrzały, delikatnie, tak by nic mu się nie stało.
Gdy jajko wraca do nauczycielki, dzieci opisują je. Opowiadają, jak się czuły, kiedy je dotykały.
Nauczycielka wyjmuje z koszyka - kaczątko (maskotkę). Dzieci znowu przekazują je sobie z rąk do rąk ostrożnie. po zakończeniu, opowiadają, jak się czuły, gdy miały je w dłoniach.
3. "Wykluwanie się kaczątek" - etiudy pantomimiczne.
Dzieci układają się na podłodze, udają, że znajdują się w skorupce jajka. Słuchają muzyki. Są pisklętami. Próbują powoli wydostać się na świat, przepychają się. Wydostają się na wolność i robią pierwsze kroki.
Nauczycielka staje się mamą - kaczką. Dzieci ustawiają się za nią (kaczęta) i idą za nią naśladując "kaczy chód" ( w rytm muzyki).
Następnie siadają na krzesełkach.
4. Utrwalenie wiadomości - słoneczna dyskusja.
Nauczycielka przyczepia do tablicy ilustrację z kaczuszkami. Dzieci podają po jednym określeniu, wyglądu oraz zachowaniu kaczuszek, mogą się powtarzać. Nauczycielka zapisuje na tablicy lub na kartkach i umieszcza wokół ilustracji (promyki słonka). Potem dzieci chętne mogą odczytać niektóre z nich, trudniejsze czyta nauczycielka.
5. "Narodziny brzydkiego kaczątka" - zabawa orientacyjno- porządkowa.
Dzieci są podzielone na zespoły trzyosobowe. Jedno dziecko jest kaczątkiem, pozostałe - to skorupka. Kaczątko próbuje wydostać się, skorupka jest ciasna. Zabaw trwa dotąd, aż wszystkie dzieci będą kaczątkami. po zakończeniu dzieci siadają na krzesełkach, nauczycielka ustawia na środku dywanu kaczątko i mówi: "TO JEST BRZYDKIE KACZĄTKO".
6. "Jakie powitanie usłyszało brzydkie kaczątko?" - technika "rekwizyt w roli".
Nauczycielka wyjmuje kłębek wełny i podaje go dziecku siedzącemu z lewej strony, początek nici zatrzymuje w swoim ręku, nawija na palec i mówi: "FE! JAKIE BRZYDKIE!". Dzieci mówią podobne wypowiedzi, opierając się na wysłuchanej wcześniej baśni.
7. "Jestem samotne wśród swoich" - ożywiona rzeźba.
Po zakończeniu, dojściu kłębka do nauczycielki, zawiązuje ona końce i wszyscy kładą nić na podłodze tworząc krąg, wokół brzydkiego kaczątka. Nauczycielka wchodzie w rolę brzydkiego kaczątka - uświadamia dzieciom, jak bardzo mu jest źle i przykro. Potem prosi dzieci, by one same spróbowały pokazać uczucia kaczątka: SMUTEK, ŻAL, WSTYD.
8. "Polowanie na dzikie ptactwo" - zabawa ruchowa.
Dzieci siedząc w kręgu odliczają do dwóch. Jedynki to kaczki, dwójki to myśliwi. Z gazet wykonują kule. Kaczki wchodzą do kręgu z wełny, "myśliwi" starają się upolować kaczki za pomocą papierowych kul. Potem zamiana ról. Po zabawie dzieci siadają na krzesełkach i odpowiadają na pytanie: JAK SIĘ CZUŁEŚ JAKO MYŚLIWY? JAK SIĘ CZUŁEŚ JAKO KACZKA?
To samo wydarzenie może wywołać różne odczucia.
9."Dalsze losy brzydkiego kaczątka" - nauczycielka wspólnie z dziećmi rozmawia na temat: "dlaczego brzydkie kaczątko czuło się źle w obu domach?" ( bo było dzikim ptakiem, bało się ludzi i innych zwierząt).
10. Wykonanie liści nenufarów - ćwiczenia plastyczne.
Dzieci wycinają szablon liścia, kolorują go.
11. "Współczujemy ci i pragniemy pomóc" - układanie życzeń dla brzydkiego kaczątka. Nauczycielka zaczyna pierwsza: "życzę ci, by nigdy nie spotkała cię krzywda..." Dzieci dodają swoje życzenia, kładąc liść wokół kaczątka.
12. "Spełnienie życzeń" - scenka dramowa.
Dzieci pokazują, jak zmieniają się z brzydkiego kaczątka w łabędzia. Pokazują uczucia: zawstydzenie, zadziwienie, radość.
13."Każdy ma prawo do szczęścia" - formułowanie końcowych wniosków.
Dzieci siedzą w kręgu. Nauczycielka zawiesza na tablicy ilustrację łabędzia i brzydkiego kaczątka, dzieci nazywają uczucia, jakie towarzyszyły tym dwóm ptakom, nauczycielka to zapisuje.
WNIOSKI: KAŻDY MA PRAWO DO SZCZĘŚCIA.
Nauczycielka pyta: CO TO JEST TOLERANCJA?
Dzieci próbują odpowiedzieć własnymi słowami.
14.Zakończenie zajęcia - kolorowanie ilustracji z konturem brzydkiego kaczątka dowolną techniką.