Scenariusz przedstawienia „Mamo, Tato nie pal”

Temat: Przedstawienie z Okazji Światowego Dnia Rzucania Palenia o tytule „Mamo, Tato nie pal”
Grupa: dzieci czteroletnie
Cele ogólne:
- kształtowanie postaw antynikotynowych
- zapoznanie ze skutkami palenia papierosów
- wdrażanie do poszanowania własnego ciała
- udział w imprezach przedszkolnych
Cele szczegółowe:
- dziecko potrafi wymienić skutki palenia papierosów
- dostrzega korzyści płynące z niepalenia papierosów
- wie, że palenie innych osób (mamy, taty, babci, dziadka itp.) ma zły wpływ na jego zdrowie (bierne palenie)
- dziecko bierze czynny udział w przedstawieniu
- potrafi się zaprezentować
- potrafi powiedzieć wiersz
Metody: aktywizujące
Formy pracy: z całą grupą
Środki dydaktyczne: ilustracje(maski): zdrowe serce, serce tuż przed zawałem; piękne dłonie, dłonie żółte i pełne żył; piękna zdrowa twarz i twarz pomarszczona, pożółkła; osoba wysportowana i osoba kaszląca; oczy zdrowe piękne duże i oczy z zaćmą, piękne zdrowe usta; zdrowe płuca i czarne płuca; napis nie palę, zdrowe długie włosy i osoba prawie łysa; piękne białe zęby i zęby zepsute; duży papieros, plakat: „Dziewczynka w masce”, napis Mamo, Tato nie pal”, chusta animacyjna, muzyka: Vivaldi: Koncert g-mol Lato Presto, Polonez (Vangelis), Marsz.

Przebieg przedstawienia:

1. Przywitanie zebranych gości.
2. Zapoznanie z tytułem przedstawienia i przypomnienie, że dzień 25 listopada jest Światowym Dniem Rzucania Palenia.
3. Wejście grupy „palącej”: marsz prowadzi grupa dzieci przygnieciona papierosem, za nią podążają pozostali „zniewoleni” przez palenie niosąc na plecach różne „maski” np. zepsute zęby, żółte dłonie, pomarszczoną twarz itd. Marsz jest wolny, a muzyka bardzo smutna. W momencie ściszania się muzyki grupa siada w kole. Jest smutna i pochylona.
4. Wejście grupy „niepalącej” : każda wchodzącą osoba ma na brzuchu „zdrową maskę” np. piękne dłonie, zdrowe białe zęby, piękną zdrową twarz, zdrowe serce, zdrowe płuca itp. Marsz jest szybki, a muzyka radosna.
5. Nagle zmienia się muzyka i grupa „zdrowa” z przerażeniem patrzy co się dzieje, nagle zauważa drugą grupę i zaczyna biec wokół niej. W pewnym momencie dzieci zauważają, że druga grupa ma na plecach straszne maski, dzieciaki zachęcają grupę „palaczy aby poszła z nimi, aby stała ale oni nie mogą bo przygniatają ich „złe maski”. Nagle grupa „zdrowa podnosi „chorą” i zaczyna się przeciąganie, aby uwolnić ich z sidła nałogu, udaje im się zdjąć „złe” maski i wszyscy cieszą się, że są wolni. W trakcie radości wszyscy zauważają, że „złe maski nadal straszą, więc postanawiają przykryć ją chustą animacyjną. W trakcie muzyki biegną w kole zakrywając „złe” maski. Gdy muzyka się kończy wszyscy pochylają się zakrywają zupełnie „złe maski i papierosa”.
6. Grupa dzieci „dobrych i złych masek” znajduje się w przysiadzie, gdy podbiegają do niej pozostałe dzieci z grupy II, na sygnał nauczyciela wszyscy wstają i przy ekspresyjnej gestykulacji mówią wiersz: (wiersz ułożyłam sama)
1. Przedszkolaczek mądre dziecię,
pragnie żyć w pachnącym świecie.
2. A papieros strasznie śmierdzi
i zabiera dobre chęci.
3. Papierosy są do bani,
tak nam mówi nasza pani.
4. Mamo, tato wybierz życie ,
przestań palić nawet skrycie.
5. Chcę być zdrowy i radosny!
Czy zapomniał świat dorosłych???

W roku szkolnym 2012-2013 naszej szkole prowadzone są zajęcia profilaktyczno-wychowawcze w ramach programu edukacji antynikotynowej "Nie pal przy mnie, proszę". W zajęciach uczestniczą uczniowie klas O, I, II, III. Zajęcia prowadzi szkolny pedagog  pani Małgorzata Woś.

 

Rodzaj zadania	Formy i metody realizacji	Termin realizacji	Osoba odpowiedzialna
1.     Przekazanie informacji o programie rodzicom	Oświadczenie - zgoda rodziców na udział dziecka w programie	IV kwartał 2010r. ,wrzesień 2010r.	E. Chłopecka
2.     Zapoznanie z programem Grona Pedagogicznego	Spotkanie Rady Pedagogicznej	Październik 2010r.	E. Chłopecka
3.     Dyskoteka integracyjna	Zabawy, konkursy	Październik 2010r.	Z. Bencer J.     Brauza
4.    Utworzenie strony Internetowej dotyczącej działań prowadzonych w ramach programu	Aktualizacja strony internetowej, prezentacja multimedialna dotycząca szkodliwości palenia: ,,Papierosy pożerają Cię żywcem”	W trakcie trwania programu	J. Borejko
5.     Spotkanie rodziców z lekarzem na temat szkodliwości palenia	Pogadanka podczas zebrań klasowych	Listopad 2010r.	E. Chłopecka, Wychowawcy
6.     Zajęcia warsztatowe z uczniami: Co to jest zdrowie?, Od czego zależy nasze zdrowie?	Metody aktywizujące (m. in.: burza mózgów, praca w grupach)	Listopad, grudzień 2010r.	E. Chłopecka, Wychowawcy
7.     Zajęcia warsztatowe z uczniami: Co i dlaczego szkodzi zdrowiu?, Co robić, gdy moje życie jest zagrożone?	Metody aktywizujące (m. in.: ćwiczenia oddechowe, drama)	Styczeń, Luty 2011r.  I kwartał	E. Chłopecka, Wychowawcy
8.     Konkurs plastyczny na temat szkodliwości palenia: ,,Nie pal, stokrotnie Cię proszę”	Wystawa prac na korytarzu szkolnym	Marzec 2011r.	E. Chłopecka, Wychowawcy
9.   Dyskoteka dla klas III	Spotkanie klas III a i b	Kwiecień 2011r.,II kwartał	Wychowawcy
10.  Wycieczka integracyjna		Maj 2011r.	Wychowawcy
11.  Zajęcia warsztatowe dla uczniów: ,,Nie pal przy mnie, proszę!”	Metody aktywizujące (,,narysuj i napisz” - diagnoza wiedzy), prezentacja multimedialna	Maj 2011r.	E. Chłopecka
12.  Realizacja projektu ,,Dbaj o zdrowie”	Quiz ,,Zdrowym być - to zdrowo żyć”	Maj 2011r.	E. Chłopecka
13.Przedstawienie ,,Mamo, tato nie pal” . Ankieta- ewaluacja programu	Spotkanie z udziałem rodziców i zaproszonych gości	Czerwiec 2011r	E. Chłopecka, Wychowawcy

 

HARMONOGRAM PROGRAMU ANTYNIKOTYNOWEGO DLA KLAS 1-3 „ Nie pal przy mnie, proszę…”

 

CEL: Kształcenie u dzieci postaw odpowiedzialności

          za własne zdrowie.

TERMIN REALIZACJI	TEMATYKA  I FORMA	OSOBA ODPOWIEDZ.	DO KOGO SKIEROWANE
paźziernik	- rozmowa z RP na temat kontynuacji programu - uzyskanie zgody rodziców na udział w programie - pogadanka z policjantem na temat „ Bezpiecznego zachowania w domu i w szkole”	pedagog nauczyciele klas     1-3 policjant z wydziału Ruchu Drogowego	nauczyciele rodzice uczniowie
listopad	- prelekcja z MOPS na temat „ Zdrowego stylu życia” - zajęcia warsztatowe 1„ Co to jest zdrowie?”	pracownik MOPS  pedagog	uczniowie uczniowie klas młodszych
styczeń	- zajęcia warsztatowe 2 „ Od czego zależy nasze zdrowie?” - bal przebierańców pod hasłem - BAWMY SIĘ ZDROWO I KOLOROWO…	pedagog nauczyciele	uczniowie klas młodszych
marzec	- zajęcia warsztatowe 3 „ Co i dlaczego szkodzi zdrowiu?” - spotkanie z pielęgniarką szkolną	pedagog pedagog	uczniowie klas młodszych
kwiecie	-zajęcia warsztatowe 4 „ Co robić gdy moje zdrowie jest zagrożone?” - konkurs na wierszyki o tematyce promujące życia	pedagog nauczyciele	uczniowie klas młodszych
maj	- zajęcia warsztatowe 5 „ Nie pal przy mnie proszę…” - konkurs plastycznyzwiązany ze ŚWIATOWYM DNIEM BEZ TYTONIU (31.05) - w zdrowym ciele zdrowy duch - czyli rozgrywki klas młodszych w  „Dwa Ognie”	pedagog nauczyciele kl.1-3 pedagog nauczyciele	uczniowie klas młodszych uczniowie klas młodszych uczniowie

mETODYKA DZIAŁAŃ - HARMONOGRAM PROGRAMU EDUKACJI ANTYTYTONIOWEJ

Tytuł programu „NIE PAL PRZY MNIE, PROSZĘ”

Lp.	ZADANIA	FORMA REALIZACJI	TERMIN	OSOBA ODPOWIEDZIALNA
1.	POINFORMOWANIE RADY PEDAGOGICZNEJ	Posiedzenie Rady Pedagogicznej	Listopad     2012 r.	Szkolny koordynator
2.	PRZESZKOLENIE SZKOLNYCH REALIZATORÓW PROGRAMU	Zebranie z nauczycielami.	Listopad/ Grudzień  2012 r.	Szkolny koordynator
3.	POINFORMOWANIE RODZICÓW      O PROGRAMIE	Zebranie z rodzicami. Pisemna zgoda rodziców na udział dziecka w programie.	Listopad/ Grudzień  2012 r.	Wychy                   klas Szkolny     koordynator
4.	EDUKACJA              UCZNIÓW	Cykl 5 zajęć warsztatowych w klasach I - III w oparciu o scenariusze zajęć programu.	Luty/Marzec  2013 r.	Wychowawcy                    klas Szkolny koordynator
5.	WZMOCNIENIE PROGRAMU	Działania dodatkowe:                       - umieszczenie informacji               o programie na szkolnej stronie internetowej;- wykonanie ściennej gazetki tematycznej.	Luty/Marzec  2013 r.	Szkolny                 koordynator
6.	SPORZADZENIE INFORMACJI                            Z REALIZACJI PROGRAMU                            W ROKU SZKOLNYM 2012/2013	Przygotowanie prezentacji multimedialnej. Opracowanie sprawozdania  z realizacji programu.	Kwiecień  2013 r.	Szkolny                 koordynator
7.	PODSUMOWANIE REALIZACJI PROGRAMU                         W PLACÓWCE	Uroczystość szkolna                        z udziałem zaproszonych gości: rodziców, pracowników służby zdrowia, władz lokalnych                i pracowników PSSE w Zamościu. Montaż słowno - muzyczny na temat zdrowego stylu życia.	Kwiecień  2013 r.	Szkolny                 koordynator   Wychowawcy                   klas

Koordynator programu:                                                                                     Dyrektor szkoły:

 

METODYKA DZIAŁAŃ - HARMONOGRAM PROGRAMU PRZEDSZKOLNEJ                          EDUKACJI ANTYTYTONIOWEJ

Tytuł programu „Czyste powietrze wokół nas”

Lp.	ZADANIA	FORMA REALIZACJI	TERMIN	OSOBA ODPOWIEDZIALNA
1.	POINFORMOWANIE RADY PEDAGOGICZNEJ	Posiedzenie Rady Pedagogicznej	Listopad/ Grudzień  2012 r.	Szkolny koordynator
2.	PRZESZKOLENIE SZKOLNYCH REALIZATORÓW PROGRAMU	Zebranie z nauczycielami.	Listopad/ Grudzień  2012 r.	Szkolny koordynator
3.	POINFORMOWANIE RODZICÓW                              O PROGRAMIE	Zebranie z rodzicami. Pisemna zgoda rodziców na udział dziecka w programie.	Listopad/ Grudzień  2012 r.	Wychowawca                   grupy przedszkolnej  Szkolny koordynator
4.	EDUKACJA            UCZNIÓW	Cykl 5 zajęć warsztatowych w grupie przedszkolnej w oparciu o scenariusze zajęć programu.
5.	EDUKACJA RODZICÓW	Cykl 2 spotkań z rodzicami przed rozpoczęciem i po zakończeniu programu.	Styczeń/  Marzec              2013 r.	Wychowawca                   grupy przedszkolnej Szkolny koordynator
6.	WZMOCNIENIE PROGRAMU	Działania dodatkowe:                       - umieszczenie informacji               o programie na szkolnej stronie internetowej; - wykonanie ściennej gazetki tematycznej.	Luty/Marzec  2013 r.	Szkolny                 koordynator
7.	SPORZADZENIE INFORMACJI                            Z REALIZACJI PROGRAMU                            W ROKU SZKOLNYM 2012/2013	Przygotowanie prezentacji multimedialnej. Opracowanie sprawozdania  z realizacji programu.	Kwiecień  2013 r.	Szkolny                 koordynator
8.	PODSUMOWANIE REALIZACJI PROGRAMU                         W PLACÓWCE	Uroczystość szkolna                        z udziałem zaproszonych gości: rodziców, pracowników służby zdrowia, władz lokalnych                i pracowników PSSE                     w Zamościu. Montaż słowno - muzyczny na temat zdrowego stylu życia.	Kwiecień  2013 r.	Szkolny                 koordynator   Wychowawca                   grupy przedszkolnej

Scenariusz apelu dla klasy IV, V „Szkodliwość palenia tytoniu”

OPRACOWANIE - MAŁGORZATA BROCHOCKA

CELE:

-poznanie zagrożeń związanych z paleniem tytoniu

-wdrażanie do zdrowego stylu życia

-wyrabianie przekonania o odpowiedzialności za swoje zdrowie

ŚRODKI DYAKTYCZNE:

-plakaty wykonane przez uczniów

-stroje dla kotów i doktora

PRZeBIEG:

•na lekcjach przyrody przeprowadzono zajęcia na temat wpływu używek na organizm

•uczniowie wzięli udział w konkursie plastycznym p.t. „Szkodliwość palenia tytoniu”,z

których sporządzono wystawę, najlepsze prace nagrodzono

•odbył się konkurs na wierszyk, rymowankę na wyżej wymieniony temat,najlepsze prace nagrodzono

•przeprowadzono apel dla grupy wiekowej

Scenariusz apelu

Scenka

•Osoby:

-Narrator

-Kocica - siedzą w fotelach, palą, czytają gazety

-Kocur

-Doktor

Narrator

- Opowiem wam bajkę,

Jak kot palił fajkę,

A kocica papierosa

Od czego chuda była jak osa.

Tak to co dnia w fotelach siedzieli

I w oparach dymu tonęli.

Nie dość, że sami palili

To jeszcze tacy byli mili,

Że każdego gościa swojego

Zapraszali na jednego

Niewielkiego i wstrętnego papieroska -

Oto prawdziwa o dobro gości troska.

Więc jeśli ktoś zapalić chciał

Do kotów z wizytą często wpadał.

Palili, palili i minęły 3 lata

Aż tu po osiedlu taka plotka lata,

Że kocica bardzo chora

Więc posłano po doktora.

Przyszedł doktor, kocicę bada

I w te słowa do niej powiada:

Doktor

- Pani się musi kurować,

Nie pani na myszki polować!

Ale najpierw trzeba rzucić palenie,

Doradzam to pani szalenie!

Bo jeżeli tak dalej pójdzie

To wkrótce życie z pani ujdzie!

Narrator

- Na to kocica:

Kocica

- Ależ drogi panie doktorku!

Ja już nie palę od zeszłego wtorku!

Od kiedy nóżka mi drętwieć zaczęła

I z tego powodu myszka mi umknęła,

Od kiedy serduszko mi łopoce,

Gdy na płotek sobie wskoczę,

Ja już nie palę ani troszeczkę,

Tylko codziennie, krótką chwileczkę

Posiedzę sobie przy mężu kocurze,

Który fajeczkę sobie kurzy,

Żeby choć zapach papieroska

Dotarł do mego małego noska.

Narrator

- Na co pan doktor oburzony -

Doktor

- Ależ z pani jest zwierz szalony!

Oboje palenie rzucić musicie,

Bo wkrótce marnie skończycie!

Nie dla was będą na myszki polowania,

Nie usłyszycie już ich cichego szurania,

Nie dla was po ogrodzie harcować,

Ani po dachach nocą marcować!

Dla was laseczka do podpierania,

A wkrótce dołek do zakopania!

Narrator

- Co rzekłszy wyszedł oburzony.

Co koty zrobiły, tego nie wiemy

Tylko to jedno ci powiemy:

Morał z tej historii jest taki kotku -

Jeśli chcesz być zdrowy w środku,

Jeśli chcesz na myszki polować

I z kolegami na dachu, na słonku plażować

To nie sięgaj po papierosa,

Bo papieros to na twoje zdrowie kosa.

Autor - Małgorzata Brochocka

Informacje na temat tytoniu.

Kiedy Krzysztof Kolumb wylądował ze swoimi marynarzami na nieznanym lądzie dnia 11 października Roku Pańskiego 1492, został zaproszony przez Indian Arawaków i poczęstowany suszonymi liśćmi tytoniu. Niektórzy jednak utrzymują, iż to Chińczycy jako

pierwsi znali i uprawiali tytoń i to jeszcze daleko przed odkryciem Ameryki przez Kolumba.

Brak jednak potwierdzających ten fakt dowodów. DoEuropy tytoń dotarł w1556 roku, prawdopodobnie do Francji. Gdyby człowiek,który przywiózł tę roślinę do Europy, mógł przewidzieć jakie spustoszenie zrobi ona w ludzkim organizmie ....

Tytoń szlachetny to roślina spokrewniona z ziemniakami pomidorami. Pochodzi ze zwrotnikowych obszarów Ameryki Środkowej.W Europie został pierwotnie rozpowszechniony jako roślina ozdobna i lecznicza. Niestety, dzisiaj ma zupełnie inne zastosowanie. Liść tytoniu zawiera tysiące substancji a wśród nich nikotynę. Substancja ta

stosowana jest w rolnictwiei ogrodnictwie jako środek owadobójczy oraz przy zwalczaniu pasożytów bydła. Nikotyna pod względem szkodliwości dorównuje kwasowi pruskiemu -bardzo silnej truciźnie. Przeciętny papieros zawiera około 10 mg nikotyny. Jedna kropla nikotyny (około 50 mg)jest śmiertelna dla człowieka. Palacze nie umierają tylko dlatego,że

paląc przyzwyczajają się do niej. Poza nikotyną w papierosach znajduje sięjeszcze około 4000 szkodliwych substancji, takich jak substancje smołowe, substancje drażniące i tlenek

węgla. Wszystkie te substancje wywołują spustoszenie w ciele człowieka, przyczyniając się do występowania raka płuc, gardła i krtani, chorób serca i naczyń krwionośnych,uszkodzenia

płodu w łonie matki i do wielu innych dolegliwości.Tytoń stanowi główną przyczynę zagrożenia zdrowia ludności. Szacuje się, że w latach dziewięćdziesiątych na skutek palenia

tytoniu co roku na świecie umierało około 2 milionów ludzi, a liczba ta ma wzrosnąć do 10 milionów w roku 2020.

JASIO
Zapamiętajcie więc moi mili:
jedzcie owoce i jarzyny,
w nich mieszkają witaminy.
Kto je sobie lekceważy,
musi chodzić do lekarzy!

(Piosenka „Witaminki, witaminki”)
(Nadchodzi grupa uczniów w szkolnych mundurkach, palą papierosy, krztuszą się, słychać piosenkę)

Tylu palaczy w całym mieście,
nie widziałeś tego jeszcze - popatrz! O, popatrz!
Szerokimi ulicami idą dymem opętani - popatrz! O, popatrz!
Smród krzyżuje im marzenia,
nie odróżnisz już ich cienia - popatrz! O, popatrz!
Niszczy płuca z oskrzelami,
czyni ludzi kalekami.

CENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA „PALENIE ALBO ZDROWIE”

Dorosły: „Palenie szkodzi „, „Palenie albo zdrowie”- takie hasła towarzyszą nam na co dzień. My dorośli doskonale zdajemy sobie sprawę z konsekwencji sięgania po papierosa. Wiemy, że nawet sporadyczne sięganie do paczki z ulubionymi papierosami niesie ze sobą negatywne skutki dla zdrowia i dla kieszeni. A jednak ...palimy- bo właśnie zdenerwowaliśmy się, palimy- bo lubimy, palimy - bo uzależniliśmy się, palimy - bo nie chodzimy do teatru, a coś nam się od życia należy, palimy - bo trudno rzucić gdy inni palą.

Dziecko 1: Mamo, czy wiesz, że prawie w każdym sklepie mogę kupić sobie papierosy? Jeśli nie sam, to przecież mam starszych kolegów, którzy pomogą. Od czego ma się przyjaciół?
Dorosły: Papierosy są dość tanie i niestety łatwo dostępne dla młodych ludzi, którzy chętnie w ten sposób manifestują swoją dorosłość i niezależność. Dla tej grupy papieros jest wciąż atrakcyjnym symbolem dorosłości. A przecież właśnie dla młodych ludzi palenie tytoniu jest szczególnie niebezpieczne.
Dziecko 2: Rosłam w przekonaniu, że dym tytoniowy jest składnikiem mojej codzienności, był obecny w moim domu odkąd pamiętam.
(przez scenę przechodzi kobieta z papierosem w ustach, na rękach trzyma dziecko, w tle słychać melodię kołysanki)
Dziecko 3: Pierwszego papierosa zapaliłem rok temu. Dlaczego? Chciałem spróbować, a poza tym Ty też palisz. Teraz muszę wypalić przynajmniej 3 dziennie. Skąd mam pieniądze? Lepiej nie pytaj.
Dorosły: Często, okres od zapalenia pierwszego, „próbnego” papierosa do silnego uzależnienia od nikotyny trwa, u nastoletnich palaczy, nie dłużej niż rok. Kiedy nastolatek uświadamia sobie rozmiar swojego uzależnienia od nikotyny, rzucenie nałogu staje się bardzo trudne. Co więcej, presja ze strony otoczenia dorastających młodych ludzi dodatkowo utrudnia rzucenie palenia. Niestety nie zawsze i nie wszędzie jest modne niepalenie. Tymczasem, wczesne rzucenie palenia jest podstawowym warunkiem przywrócenia dobrego stanu zdrowia. Przecież każdy papieros zabiera 3 minuty życia, a regularne palenie papierosów skraca życie o około 5 lat.
Dziecko 1: Czy zastanawialiście się o ile krócej będziecie żyć?
Dziecko 2: Bierni palacze też żyją krócej. Dlaczego decydujecie o długości mojego życia?
Dorosły: Papierosy są jedynym legalnie sprzedawanym na całym świecie produktem, którego dym zawiera ponad 40 związków chemicznych powodujących raka. Składniki dymu tytoniowego :
- Cyjanowodór ( gaz używany do ludobójstwa w komorach gazowych)
- Kadm (metal ciężki)
- Aceton ( rozpuszcza tkankę łączną)
- Arsen (trutka na szczury)
- Polon (pierwiastek radioaktywny)
- Chlorek winylu (używany do produkcji plastiku)
- Tlenek węgla ( czad)
- Akrydynę (stosowaną w produkcji barwników)
- Polon (pierwiastek promieniotwórczy)
- Toluen (rozpuszczalnik przemysłowy)
- Formaldehyd (stosowany do konserwacji preparatów biologicznych np. żab)
- Nikotyna
- Ciała smołowate

Dziecko 2: Dlaczego nie spróbujesz marihuany? Nie wiedziałeś, że nikotyna też jest narkotykiem?
Dorosły: Porównując działanie uzależniające substancji psychoaktywnych stwierdzono, że nikotyna uzależnia silniej niż heroina, kokaina, alkohol, kofeina i marihuana. Nikotyna nie tylko wywołuje uzależnienie, ale ponadto charakteryzuje się niespotykaną różnorodnością form oddziaływania na psychikę. Nikotyna powoduje osłabienie pamięci i jest substancją rakotwórczą.
Dziecko 3: Mamo, nie daj się nabrać na papierosy "light" lub "super-light".
Dorosły: Aż 75% palaczy uważa, że palenie takich papierosów jest mniej szkodliwe. Tymczasem badania naukowe wskazują, że w porównaniu z papierosami tradycyjnymi palenie takich papierosów nie zmniejsza ryzyka wystąpienia zawału mięśnia sercowego.
Palenie papierosów jest w Polsce przyczyną co drugiego zgonu ludzi w wieku 35-69 lat - jesteśmy niestety pod tym względem światowym liderem.
Dziecko 1: Mój tata ma 40 lat.
Dziecko 2: Moja mama ma 35 lat.
Dorosły: Co grozi palaczowi ? :
udar mózgu, katarakta, nowotwór krtani, rak płuca, zawał serca, nowotwór nerek ,choroba żołądka i dwunastnicy, nowotwór trzustki, częste infekcje górnych dróg oddechowych.

Dziecko 3: Mamo, Tato rzuć palenie!
Nie pocieszaj się tym, że palisz niewiele lub mniej niż kiedyś.
Dorosły: Nie ma "bezpiecznej" liczby wypalanych papierosów. Palenie nawet 5 papierosów dziennie wiąże się ze wzrostem ryzyka wystąpienia powikłań nadciśnienia tętniczego. Gdy ciągnie nas do papierosa, pomocą może być nam - w zależności od sytuacji - ruch na świeżym powietrzu, ćwiczenia odprężające, sięganie po owoc lub warzywo do schrupania, albo po gumę do żucia. A także... silna motywacja.
Dziecko 1: Tato, gdy rzucisz palenie poprawisz kondycję fizyczną, nie będziesz dyszał bawiąc się ze mną w ganianego. Zapomnisz co to kaszel poranny i rzadziej będziesz chorował.
Dorosły: Średnia długość życia osób niepalących w krajach rozwiniętych systematycznie rośnie. Średnia różnica długości życia między osobami niepalącymi a palaczami wynosi 15 lat. Czy warto dla przyjemności zaciągania się dymem papierosowym poświęcić 15 lat życia?
(na zakończenie przedstawienia dzieci wręczają swoim rodzicom antynikotynowy kalkulator)

ANTYNIKOTYNOWY KALKULATOR - wersja „super light”
1PACZKA PAPIEROSÓW TO ŚREDNIO:
4 CZEKOLADY
4 KINDER NIESPODZIANKI
10 LIZAKÓW
3 KG JABŁEK

Przedstawienie antynikotynowe - Kraina palaczy Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów. Jest to dowcipne przedstawienie o tematyce antynikotynowej, zainspirowane komiksem " Tytus, Romek i A'Tomek" ( księga XIII) KRAINA PALACZY ( na motywach ks. XIII „ Tytusa, Romka i A`Tomka”) Osoby: Narrator Naukowiec I Naukowiec II Naukowiec III Osobnik Uczeń Nauczyciel Dyrektor Narrator: ( patetycznie, sztucznie) Za górami, za lasami, za siedmioma dolinami..... (po chwili do siebie) Nie! To początek dla małych dzieci... Muszę zacząć inaczej. (znów patetycznie) Dawno, dawno temu w czasach, kiedy ludzie pragnęli poznać wszelkie zagadki świata ... (ze złością) Nie, to też brzmi beznadziejnie... ( do publiczności) Cóż, nie każdy jest świetnym mówcą. Zapowiem więc to przedstawienie bez kwiecistych upiększeń. Za chwilę poznacie historię naszych bohaterów, naukowców, którzy w 1946 roku, za pomocą tajemniczego zegara, przenieśli się do równoległego świata z innego wymiaru. Nie był to jednak świat ich marzeń. Zobaczcie sami. ( rozsuwa się kurtyna) SCENA I ( na scenie naukowcy, tuż po przeniesieniu się do innego wymiaru. Rozglądają się , kaszlą, krztuszą dymem) Naukowiec I : Gdzie my jesteśmy?! Pełno tu dymu. Chyba coś się pali! Naukowiec II: ( z obawą w głosie) Żebyśmy się tylko nie potruli. Załużmy lepiej maski przeciwgazowe. Już mam mroczki przed oczami. Nie podoba mi się ta kraina! Naukowiec III: Masz rację. Bierzmy próbki powietrza do analizy i uciekajmy stad jak najprędzej. (Nagle zbliża się do nich siny, okropnie wyglądający osobnik z ogromnym papierosem) Osobnik: ( kaszle) Chrum! Chrim! Chrup! Chrep! Naukowiec I: To chyba tubylec! Naukowiec II: Wygląda przerażająco. Mam nadzieję, że to nie jest żadna choroba zakaźna. Naukowiec III: ( z oburzeniem) No wiesz! Nie widzisz, że ten biedaczyna ma chore płuca? Trafiliśmy chyba do jakiegoś sanatorium dla chorych na gruźlicę... Osobnik: YCHU-DYCHU! Widzę, że nie porozumiewacie się językiem kaszlowym. Jesteście w Nikotyńskiej Republice Tabackiej. ( z dumą) Kaszel jest tu urzędowym językiem. Naukowiec I: U nas kaszlą tylko chorzy. Naukowiec II: No i oczywiście, od czasu do czasu chrząkamy znacząco... Osobnik: Mili przyjezdni, poczęstujcie się ( wyciąga puszkę, powoli otwiera) Naukowiec III: Dziękujemy bardzo, ale nie jesteśmy głodni. Osobnik: Ależ proszę, nie krępujcie się..... ( osobnik podaje im puszkę, bohaterowie zaglądają do środka) Naukowiec I: ( z oburzeniem) To dym nie jedzenie! Osobnik: ( z dumą) Tak, dym w konserwie, „Czterosztachnięciowy”, luksusowy! Naukowiec II: My nie palimy. Osobnik: Skoro nie palicie, to bezpieczniej jest was pożegnać. Idźcie prosto, to dojdziecie do szkoły. Tam poszukajcie dyrektora. To bardzo uczony człowiek. Na pewno chętnie opowie wam o zasadach panujących w naszej krainie. Żegnajcie! (odchodzi, bohaterowie machają mu) Naukowiec III: Co za okropna kraina! Naukowiec I : Wracajmy, dławi mnie dym! Naukowiec II: Niestety, musimy ją zbadać. Dla dobra nauki można trochę pokasłać. Chodźmy do szkoły. Może tam dowiemy się czegoś więcej. ( zasuwa się kurtyna) Narrator: (patetycznie, nienaturalnie) Jak widzicie, nasi bohaterowie są bardzo dzielni. Potrafią poświęcić się dla nauki. Choć ich oczy łzawią od żrącego dymu, ubrania cuchną nikotyną, a płuca wołają o odrobinę świeżego powietrza, to jednak bohaterowie mężnie kroczą w stronę szkoły, by świat mógł poznać informacje o Krainie Palaczy. Poznajmy więc ich dalsze losy. ( rozsuwa się kurtyna) SCENA II (Szkoła. pod ścianą popielniczki. Wokół nich ubrani na czarno, ucharakteryzowani uczniowie-palacze z ogromnymi papierosami. Palą. Nagle zauważają zbliżających się niepewnie naukowców) Uczeń: (wskazuje palcem na zbliżających się niepewnie naukowców) Hi ! Hi ! Hi ! (pokłada się ze śmiechu) Tacy duzi, a jeszcze nie palą! Co za mięczaki! Naukowiec I: (Podbieg do ucznia, szarpie go za ucho) Jeszcze nie odrósł od ziemi, a już pali! Ja cię oduczę! (wyrywa mu papierosa, niszczy go) Uczeń: Na pomoc Obcy zniszczył mi papierosa ! Ratunku! Ratunku!!! Naukowiec I: Wzywaj sobie mamusię, wujka, dziadka, babcię, to pomogą mi ”przetrzepać„ ci pupę! (wchodzić nauczyciel z ogromnym papierosem) Nauczyciel: Co tu się dzieje ?! Uczeń: (podbiega do nauczyciela, płacze) Idę sobie grzecznie korytarzem i palę jak mamusia kazała, a ten (wskazuje palcem Naukowca I) wyrywa mi nagle papierosa! Nauczyciel: (do ucznia) To wróg palenia tytoniu, czyli nasz wróg! ( z ubolewaniem, oburzeniem, głaskając ucznia po głowie) Dziecku nie dać palić! (do Naukowca) Powinniście być aresztowani! Ale najpierw proszę do dyrektora! ( kurtyna ) Narrator: Oj, nasi bohaterowie, jak sami widzieliście, znaleźli się w nieciekawej sytuacji. Nieznajomość obyczajów panujących w Nikotyńskiej Republice Tabeckiej stała się źródłem poważnych problemów. Ale miejmy nadzieję, że jakoś z niej wybrną. (rozsuwa się kurtyn) SCENA III (Naukowcy podchodzą niepewnie do biurka, krztuszą się od dymu) Naukowiec I: Panie dyrektorze, przepraszamy za zakłócenia porządku w szkole, ale jesteśmy z kraju, w którym dzieci nie mogą palić. Czy mógłby nam pan opowiedzieć o zasadach panujących w tej republice ? Dyrektor: Ależ oczywiście, z największą przyjemnością. Proszę usiąść. Do wspaniałego aromatu nikotyny dzieci przyzwyczają się u nas już w czasie życia płodowego. Przyszłym matkom zalecamy bowiem palenie podwójnej liczby papierosów. Po narodzinach postępowi rodzice dbają o to, by w pomieszczeniach, w których przebywa dziecko, nigdy nie zabrakło dobrego jakościowo dymu. Dalszą edukacją zajmuje się szkoła. Tu uczymy budowy papierosów, składu chemicznego, wyrobu fajek, popielniczek itp. Naukowiec II: A co jeszcze mógłby nam pan powiedzieć o tutejszym społeczeństwie ? Dyrektor: (z dumą) Cóż, średnia wieku jest bardzo wysoka: 30-40 lat. Nasi mieszkańcy, dzięki zbawczemu działaniu nikotyny, nie rozrastają się nadmiernie, nie są potężnymi, obrzydliwymi, rumianymi cielcami (zerka wymownie na naukowców) Mają piękną, ziemistą cerę, rzadkie włosy, żółte zęby, ochrypły głos. Naukowiec III : Dziękujemy panu bardzo za rozmowę. Z pewnością opowiemy o tej krainie, gdy wrócimy do naszego świata. Naukowiec I : Uciekajmy! (naukowcy wybiegają ze sceny, zasuwa się kurtyna)

Przedstawiam scenariusz przedstawienia inaugurującego program «Bezpieczne życie», do którego przystąpiła nasza szkoła. Celem tego programu jest propagowanie bezpiecznego stylu życia i kształtowanie właściwych sposobów zachowania w sytuacjach zagrożeń. W scenariuszu zwracam szczególną uwagę na elementy niebezpieczne oraz zagrożenia w najbliższym otoczeniu domu i szkoły. Poprzez przedstawione scenki, piosenki i wiersze starałam się wskazać dzieciom właściwe zachowania w takich sytuacjach oraz wzbudzić poczucie odpowiedzialności za swoje bezpieczeństwo.

 

Scenariusz promujący program„Bezpieczne życie”

Osoby:pisarz, pies Rufi, kotka Kicia, chłopiec Zgubek, policjant, narrator, paw, diabełek, dzieci

SCENA I

Pisarz:

-Jestem pisarzem, co książki pisze, ale dziś kochani przyznać się wypada- puste strony książki!? (pokazuje puste strony książki)

Wszyscy:

— Oj biada! Oj biada!

Pisarz:

— Wiecie, co się stało? To przykry wypadek! Zniknęło dziś z rana kilka postaci z okładek! (dzieci biegają gorączkowo po scenie)

Dziecko I

— Pies szczekał gdzieś w dali.

Dziecko II

— Kot żałośnie miauczał.

Dziecko III

— Zgubek uciekł do lasu, nie robiąc wielkiego hałasu! Tak pusto na stronach, szukajmy ich może, bo nasze gadanie niewiele pomoże!

Pisarz:

— Macie rację, pospieszmy się, żwawo- bo poszły ulicą postaci z okładek. Tam przecież nietrudno o jakiś wypadek!

Dziecko I

— Zadzwońmy do szkoły! Może dzieci na spacerze napotkały jakieś zwierzę?

Pisarz: (dzwoni)

— Halo, czy to szkoła? Tak, tak właśnie! A czy dzieci nie spotkały bohaterów swoich książek? Może pani dzisiaj z rana spotkała Zgubka, pieska albo kotka? Tak…, tak uciekli mi z okładki! O rany! Jestem załamany!

Dziecko II

— I co? Nic nie wiedzą? Dzwonię na policję! Pan policjant coś nam powie. (dzwoni)

Policjant:

— Tak, tak! Słucham? 

Dziecko II

— Proszę pana, bo… z okładek…

Policjant:

— Coś ukradli? Czy wypadek?

Dziecko II

— Nie, postaci przez przypadek gdzieś umknęły nam z okładek!

Policjant:

— Chwilę, chwilę… są w areszcie… jakieś nieszczęśliwce dwa. Jeden miauczy, drugi szczeka… Trochę trzęsą się obydwa… Pod koc łebki pochowały, ani myślą się tłumaczyć!

Pisarz: (bierze telefon od dziecka)

— Halo? Tu mówi pisarz. Czy nie można im wybaczyć? Czy zwierzaki coś przeskrobały?

Policjant:

— Źle przechodziły przez ulicę, bo zapomniały tajemnicę! Więc mandacik będą płacić… ale skoro z książki wyszły niespodzianie- panu dam ich na wychowanie!

SCENA II

( W tle pokazują się kolejno znaki, o których mowa )

Pisarz:

— Chociaż jesteście jeszcze małe, ledwie umiecie na nogach stać, musicie doskonale wszystkie znaki znać. Możecie stracić życie, zdrowie, gdy na jezdnię wejdziecie źle, więc wam w kilku słowach powiem- na ulicy nie gapcie się!!!

Kicia:

— Trzeba iść wzdłuż białych pasów? Troszkę dalej? To i cóż! Chociaż stracę chwilkę czasu, lecz mi nic nie grozi już!

Pisarz:

— Czy opłaca się narażać i kaleką zostać?

Rufi: Nie! 

Pisarz:

— Więc ostrożny bądź! Uważaj! Nie skacz w biegu! Nie spiesz się!

Rufi:

— Gdy jeździmy rowerami…

Pisarz:

— To musimy znaki znać! Główna droga jest przed nami, więc pierwszeństwo trzeba dać! Zaraz będzie zakręt w prawo, wiesz?

Rufi: Wiem! 

Pisarz:

— Brawo! Brawo! Uważaj piesku na to zadanie, zaraz za zakrętem…

Rufi:

— Będzie skrzyżowanie!

Pisarz:

— Te duże koła z brzegiem czerwonym, które z daleka widać od razu,„NIE WOLNO”- krzyczą, bo to są znaki zakazu! Widzicie zwierzaki? Znaki dla was tak zagadkowe, wszyscy kierowcy znają na pamięć, bo to są właśnie znaki drogowe!

PIOSENKA — „KOLOROWE ZNAKI”

Ref. 2X Kolorowe znaki, znają je dziewczynki, znają je chłopaki,

Kolorowe znaki, znają je wszystkie dzieciaki.

1. Taki znak nas informuje,

że w pobliżu się znajduje-

przejście dla pieszych, przystanek tramwajowy

szpital, telefon, stacja benzynowa.

 

     2.   Żółty trójkąt nas ostrzega-

Uważaj kierowco, zakręt w lewo!

Uwaga dzieci! Uwaga tramwaj!

Uwaga krowa!- kierowco, zwalniaj!

 

     3.   Znak okrągły krzyczy z dala

Zakaz wjazdu! Zakaz parkowania!

Ruch okrężny! Zakaz skrętu w lewo!

Kierowco, zwolnij, bo uderzysz w drzewo!

Dziecko I ( do Kici )

— Każdy uczeń, nawet mały, zna na pamięć te sygnały.

Dziecko II (do Rufiego)

— I odróżnia na ulicach wszystkie znaki na tablicach.

SCENA III

( Zwierzęta siedzą zamyślone, pojawia się diabełek, słychać odgłosy samochodów)

Diabełek: (zaczepnie)

— Wskoczyła na ulicę piłka nożna… Pomyśl- skoczyć za nią można… czy nie można? Tam przygody ją czekają rozmaite! Może zechce strzelić bramkę koń kopytem? Może kopnie piłkę auto rozpędzone, zanim piłka umknie het, na drugą stronę… Skoczyć za nią na ulicę, na sam środek?

Kicia:

— Lepiej nie grać w piłkę nożną z samochodem.

Dzieci:

— Gdy na jezdni nam się zdarzy ujrzeć piłkę i piłkarzy, to wołamy bez obawy: JEZDNIA NIE JEST DO ZABAWY!

Diabełek: ( śmieje się ) 

— Razu pewnego namówiłem pawia dumnego, do przejścia przez ulicę, aby poznał okolicę…. I udało się (zaciera ręce)

 

SCENA IV

„Jak paw przez jezdnię przechodził”

Narrator: Po ulicy szedł raz paw i tak myślał sobie:

Paw: Jaki jestem piękny, ach, jak dostojnie chodzę, 

 podziwiają mnie na pewno wszyscy dookoła,

 bo urodą nikt tu ze mną zrównać się nie zdoła !

 Narrator: Doszedł paw do skrzyżowania

i choć światło miał czerwone,

On na jezdnię wejść chciał zaraz,

 żeby przejść na drugą stronę.

 

Narrator: Lecz ktoś krzyknął: 

Policjant: Stój, co robisz! 

Poczekaj chwileczkę,

Wszak przez jezdnię przechodzi się

tylko na zielonym świetle!

Narrator: A paw odparł dumnym głosem: 

Paw: ( dumnie ) 

Mnie to nie dotyczy !

Ja na każdym świetle mogę chodzić po ulicy,

bo mam ogon taaki piękny, taaki kolorowy,

że aż na mój widok stają wszystkie samochody.

Zaraz zresztą sam zobaczysz…

Narrator:

Krzyknął paw na koniec

I na jezdnię wszedł,

Choć światło było wciąż czerwone.

Wtem usłyszał pisk hamulców

Paw: RATUNKU! -

Narrator: — zawołał 

Skoczył w górę, uszedł z życiem

Lecz już bez ogona

Narrator:

Długo potem opłakiwał

Swoje pawie piórka

Stał przed lustrem

I powtarzał:

Paw: — wyglądam, jak kurka! ! 

Narrator:

Ale już od tamtej pory,

Gdy idzie przez miasto,

To cierpliwie zawsze czeka

na zielone światło.

A wieczorem, jego pióra

nie błyszczą już blaskiem,

dlatego biedny paw -

posługuje się ODBLASKIEM.

 

Piosenka„LASKI ODBLASKI” (dziewczynki tańczące układ do piosenki mają na sobie kamizelki odblaskowe)

Ref.2X

Na ulicy odblaski, na chodniku odblaski

Wszędzie chodzą fajne laski, w kamizelkach w odblaski…

1. Kiedy wyjdziesz do szkoły

Uśmiechnięty, wesoły,

Będziesz widoczny na drodze

W piątek, święta, na co dzień

 

    2.   Gdy jedziemy rowerem, motocyklem, skuterem

To na głowie mamy kaski

Na ubraniu odblaski

Ref.…

 

     3.   Gdy robotnik drogowy

Nikt się tego nie boi

Bo robotnik na drodze

W odblaski się wystroił

Ref.…

SCENA V

Pisarz: (zwraca się do Kici i Rufiego )

Myślę, że teraz, gdy przepisy ruchu drogowego już znacie,

to już nie wylądujecie w komisariacie?

Kicia i Rufi:

Oj, nie, nie!

Pisarz:

W takim razie mam dla was zagadkę- niezbyt trudną, posłuchajcie.

Kto to jest? Kto pracuje w hełmie, pnie się po drabinie,

 kiedy syczy ogień i gdy woda płynie ?

Kicia i Rufi zastanawiają się i odpowiadają:

Strażak! Strażak !

 ( przed piosenką sygnał wozu strażackiego)

Piosenka„998- te cyferki znasz”

Ref. 2X 998 te cyferki znasz, 998 to pożarna straż

998 te cyferki znasz, 998 to pożarna straż.

Kiedy w naszym domu pali się mieszkanie

Straż pożarną wzywasz, jadą na wezwanie

Już jadą, już pędzą, syrena głośno wyje

I z wrażenia aż dzieciom serce mocniej bije

Ref. 2X…………………………………………………..

Kiedy w rzece czasem jest za dużo wody

Woda się wylewa, to jest właśnie powódź,

Zalane są drogi miasteczka i wsie

Kto pomoże ludziom, o tym każdy wie.

Ref. 2X……………………………………………….

Nie wolno się dzieciom bawić zapałkami

Nie wolno się bawić od gazu kurkami

Nie wolno majstrować przy gniazdku i prądzie

Gdy zdarzy się pożar, czy nam ktoś pomoże?

Ref. 2x.………………………………………………..

Kiedy mały kotek wejdzie za wysoko

Boi się, że spadnie, z zejściem ma kłopoty

Kto kotu pomoże, kto go zdejmie z drzewa?

To chłopcy ze straży, więc o nich zaśpiewaj!

Ref. 2x……………………………………………………

Kiedy na ulicy zdarzy się wypadek

Gdy nie może z auta się wydostać dziadek

Chłopaki, strażaki, auto przepiłują

I naszego dziadka szybko uratują.

Ref. 2x………………………………………………….

Kiedy w Nowym Yorku groźni terroryści

W zamachu lotniczym dwie wieże zburzyli

Kto spieszył pomocą w niebezpiecznej chwili

Kto narażał życie, żeby inni żyli?

Pisarz:

Straż pożarna nie pomoże nam w każdej niebezpiecznej sytuacji, dlatego należy zawsze być ostrożnym.

Piosenka„Bądźmy ostrożni”

Ref. 2x Ostrożni rodzice i ostrożne dzieci

Zawsze uważają, by ognia nie wzniecić

Uwaga na ogień, na prąd i na gaz

Dziś pamiętać o tym będzie każdy z nas.

1. Kiedy tata w łóżku pali papierosa

Jest to niebezpieczne, bo może być pożar

Zapali się kołdra, zapali zasłona

Porozmawiaj z tatą, spróbuj go przekonać!

 

     2.   Gdy zimno na dworze, rozpalamy w piecu

Pamiętaj, nie wolno tego robić dzieciom!

Jeśli sąsiadka będzie nieostrożna

Wypadnie węgielek i może być pożar.

 

    3.   Nasz tata w garażu grzebie przy silniku

Pełno tam benzyny i rozpuszczalników

Tatusiu, pamiętaj, nie pal papierosów,

Bo nasz samochodzik spłonie, jak na stosie!

 

     4.   Nasza mama w kuchni obiadek gotuje

Zadzwonił telefon- mamusia plotkuje,

Pali się patelnia, palą się zasłony

Mamusiu, uważaj, bo mieszkanie spłonie!

 

     5.   Mama robi pranie i suszy ubranie

Jak już wszystko wyschnie, będzie prasowanie,

Kiedyś w telewizor tak się zapatrzyła,

Że moją sukienkę żelazkiem spaliła!

SCENA VI

Policjant przyprowadza Zgubka do Pisarza, Rufiego i Kici.

POLICJANT:

Witam, drodzy przyjaciele. 

Czasu zabiorę wam niewiele.

Jest tu ze mną taki ktoś-

— trochę dziwny dla mnie gość.

Mówi, że Zgubek się nazywa,

dziwnie patrzy, trzęsie się,

ani myśli mi powiedzieć:

Co się stało? Skąd się wziął ?

ZGUBEK:

Każde dziecko, duże, małe,

wypoczęte, nie zaspane,

chętnie chodzi na spacery,

więc ja- Zgubek — bądźmy szczerzy,

nie spytałem się mamusi

i na spacer się udałem,

 bo pobliski lasek poznać chciałem,

 a o skutkach — nie myślałem.

 I nie zawsze — przecież wiecie,

gdy wędrujesz po tym świecie,

wszystko łatwe się wydaje,

a to łatwe nie jest wcale.

POLICJANT:

To są żarty! Wielka sprawa !

Tylko pusta nie wie głowa,

że do lasu na spacerek

mama — zawsze jest gotowa !

ZGUBEK:

Zapamiętam, daję słowo !

Chodzę przecież z mądrą głową.

Mądrej głowie dość po słowie.

Może teraz ktoś mi powie

lub udzieli kilku rad

jak się zachowywać mam -

— w szkole, w domu, na boisku, na spacerze w lesie,

by bezpiecznym czuć się wszędzie,

nawet gdy mamy blisko nie będzie.

PISARZ:

Oj, Zgubku, zapamiętaj !

I wy także — chłopcy i dziewczęta-

— BYĆ OSTROŻNYM NIKOMU NIE ZAWADZI,

a ta piosenka niech was prowadzi.

PIOSENKA„NIE BÓJ SIĘ MÓWIĆ NIE !”

Ref. 2X Nie bój się mówić nie,

Te proste słowa zapamiętaj,

Wtorek, piątek i od święta

Nie bój się mówić nie

Te proste słowa zapamiętaj dziś

1. Gdy ktoś puka do drzwi

A ty jesteś sama w domu

Jesteś bezpieczna, nie otwieraj nikomu!

Nie rozmawiaj z obcymi i nie daj się nabrać,

Że awaria, że z gazowni, albo z elektrowni.

 

    2.   Kiedy na podwórku ktoś spyta

Gdzie rodzice?

Że ich nie ma w domu

O tym nie mów nikomu

Nie chwal się, ile forsy ma mama lub tata

Za to możesz opowiadać, że masz super brata!

 

    3.   Kiedy jakiś łobuz cię napadnie na ulicy

Masz prawo się bronić

Musisz głośno krzyczeć.

Nie mów obcym ludziom,

Że wyjeżdżasz nad morze

Zaprzyjaźnij się z sąsiadem, on ci pomoże

 

    4.   Gdy jesteś sam w domu

nie ma taty, ani mamy,

zadzwoni telefon- spokojnie odbieramy

Nie chwal się obcym,

Że nie ma nikogo,

Bo może to ciebie kosztować bardzo drogo!

 

ZGUBEK:

Teraz czuję się bezpieczny !

To rzeczywiście proste słowa,

tylko trzeba je stosować !

Dziękuję przyjaciele! Nauczyliście mnie wiele !

---