Zasady Rysowania Znaków Taktycznych WL NATO (Wrocław 1998) brak znaków


W Y Ż S Z A S Z K O Ł A O F I C E R S K A

im. Tadeusza KOŚCIUSZKI

-----------------------------------------------------------------------------------------------

WYDZIAŁ WOJSK ZMECHANIZOWANYCH

Marek KULCZYCKI

Zdzisław ŚLIWA

Janusz WYSOCKI

ZASADY RYSOWANIA ZNAKÓW TAKTYCZNYCH WOJSK LĄDOWYCH NATO

WROCŁAW

------------------------------------------------------------------------------------

1998

Niniejszą publikację zalecam do wykorzystania podczas realizacji procesu kształcenia w Wyższej Szkole Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki.

KOMENDANT

gen. bryg. Ryszard LACKNER

SPIS TREŚCI

WSTĘP 4

ROZDZIAŁ I.

BUDOWA ZNAKU WOJSKOWEGO I ZASADY JEGO PRZEDSTAWIANIA

1.1. INFORMACJE OGÓLNE 5

1.2. BUDOWA ZNAKU WOJSKOWEGO 7

1.3. UŻYCIE LINII CIĄGŁEJ I PRZERYWANEJ 31

ROZDZIAŁ II.

LOKALIZACJA I RYSOWANIE ZNAKÓW NA MAPACH /SZKICACH/

2.1. PODSTAWOWE ZASADY 33

2.2. PUNKTY I LINIE 35

2.3. REJONY , POZYCJE I PASY OGNIA 38

2.4. ZAPORY, FORTYFIKACJE ORAZ UDERZENIA ABC 45

2.5. SPRZĘT 51

ROZDZIAŁ III.

PRZEDSTAWIANIE WSKAŹNIKÓW PRZEZNACZENIA ZNAKÓW WOJSKOWYCH.

3.1. PODSTAWOWE WSKAŹNIKI

JEDNOSTEK RODZAJÓW WOJSK 54

3.2. WYBRANE WSKAŹNIKI

JEDNOSTEK RODZAJÓW WOJSK 59

3.3. STANOWISKA I OBIEKTY ORAZ

WSKAŹNIKI ICH PRZEZNACZENIA 61

3.4. SPRZĘT I UZBROJENIE 65

BIBLIOGRAFIA 69

WSTĘP

Osiągnięcie przez Siły Zbrojne RP warunków do integracji z Sojuszem Północnoatlantyckim, uzależnione jest między innymi od postępującej adaptacji wielu dziedzin działalności do wzorów, norm i standardów tam obowiązujących.

Jednym z ważniejszych elementów umożliwiających wspólne działanie, jest umiejętność wzajemnego komunikowania się. Oprócz znajomości języków, konieczne jest poznanie i praktyczne stosowanie znaków wojskowych, przy pomocy których możemy przedstawić każde, choćby najbardziej złożone zadanie.

Celem opracowania jest zapoznanie kadry, słuchaczy i podchorążych z obowiązującymi w wojskach lądowych państw NATO znakami i symbolami, które są wykorzystywane do przedstawiania sytuacji taktycznych. Oprócz tego, w opracowaniu zawarto również przykłady ich stosowania na szczeblach pododdział - oddział - związek taktyczny, uzupełniając wybranym nazewnictwem w języku angielskim i polskim. Zamysłem autorów, było przedstawienie dwujęzycznego nazewnictwa w jednym z podrozdziałów dotyczących oznaczenia jednostek wojskowych, rodzajów wojsk i służb, obok polskiego - angielskiego.

Podstawą do opracowania niniejszego wydawnictwa stanowiły dwa dokumenty normatywne tj. STANAG 2019 oraz APP-6 wydane przez Wojskową Agencję ds. Standaryzacji NATO. Jednocześnie autorzy przeprowadzili analizę dotychczasowej literatury, w tym przede wszystkim “Zbioru znaków i skrótów wojskowych” wydanego przez Zarząd Dowodzenia Sztabu Generalnego; oraz publikacji zespołu oficerów AON“Podstawowe znaki taktyczne i symbole stosowane przez Siły Zbrojne państw NATO”.

Przystosowanie treści publikacji dla potrzeb WSO, zdaniem autorów, czyni ją niezbędną w trakcie kształcenia taktycznego słuchaczy oraz doskonalenia kadry dydaktycznej

i dowódczej.

ROZDZIAŁ I.

BUDOWA ZNAKU WOJSKOWEGO I ZASADY JEGO PRZEDSTAWIANIA.

1.1.INFORMACJE OGÓLNE.

Zgodnie z układem państw NATO z 1949 roku /STANAG 2019/, członkowie Sojuszu Północnoatlantyckiego stosują znaki wojskowe wspólne dla wszystkich sił zbrojnych.

APP-6 jest jawną publikacją Wojskowej Agencji ds.Standaryzacji NATO /Military Agency for Standarization - MAS/ dotyczącą znaków wojskowych wojsk lądowych i zastępuje powyższy STANAG 2019.

Podstawą opracowania znaków wojskowych NATO były amerykańskie znaki wojskowe, uzupełnione kilkunastoma odrębnymi znakami poszczególnych państw członkowskich i uaktualnione skrótami wojskowymi.

W celu łatwiejszego i czytelniejszego korzystania z przedstawionego materiału, zostaną zaprezentowane podstawowe terminy dotyczące znaku wojskowego.

ZNAK WOJSKOWY /Military Symbol/- według APP-6 określany jest jako znak graficzny używany zwykle na mapie, obrazie komputerowym lub diagramie służącym prezentacji poszczególnych jednostek, obiektów, czynności lub innych zagadnień będących przedmiotem zainteresowania wojska. Znak może występować w wersji kolorowej i zwykle

z opisem cyfrowo-literowym.

ELEMENT ZNAKU /Symbol Element/- część znaku wojskowego, która wraz

z innymi częściami tworzy całkowity znak wojskowy.

WSKAŹNIK /Indicator/ - element znaku, który w dalszej części opisuje prezentowane zagadnienie. Wskaźnik może mieć formę symboliczną lub cyfrowo-literową.

WSKAŹNIK PUNKTOWY /Point Indicator/ - symboliczna prezentacja zagadnienia wokół punktu na mapie.

WSKAŹNIK LINIOWY /Line Indicator/ - symboliczna prezentacja zagadnienia wzdłuż linii na mapie.

WSKAŹNIK OBSZAROWY /Area Indicator/ - symboliczna prezentacja zagadnienia w obrębie obszaru na mapie.

KOLORYSTYKA ZNAKÓW.

Rysując każdy znak wojskowy lub określoną sytuację taktyczną, zgodnie

z obowiązującymi w narodowych siłach zbrojnych państw Sojuszu normami, można przedstawić je za pomocą:

a/ prezentacji wielokolorowej - wykorzystując do tego następujące kolory:

oraz czynności nie objęte kolorami wymienionymi poniżej wojsk własnych lub sprzymierzonych;

b/ prezentacji przy ograniczonej liczbie kolorów - wykorzystując do tego dwa lub trzy kolory.

Prezentacja przy użyciu 3 kolorów:

Prezentacja przy użyciu 2 kolorów:

c/ prezentacji przy użyciu jednego koloru - w przypadku użycia tylko jednego koloru, podstawowy znak jednostki przeciwnika rysowany będzie linią podwójną.

Jednostka przeciwnika.

W przypadku, kiedy linia podwójna nie może być użyta, np. przy znakach sprzętu, należy dodać litery “EN” - /skrót słowa angielskiego ENEMY - przeciwnik/.

EN

Jednostka przeciwnika.

1.2.BUDOWA ZNAKU WOJSKOWEGO.

Każdy element znaku, uzupełniony innymi częściami, tworzy całkowity obraz znaku wojskowego.

a/ pola - są kombinacją liter, cyfr lub skrótów zgrupowanych w znaku lub dookoła niego,

w celu zapewnienia dodatkowych informacji o znaku wojskowym.

Wyróżniamy następujące zasady dotyczące wykorzystania pól wokół elementu znaku podstawowego:

Rysunek poniżej przedstawia wymienione zasady:

6

21

21

21

15

15

15

6 6 15 21

Nie wszystkie pola znajdują zastosowanie do szystkich znaków podstawowych, ale

w każdym przypadku przedstawiona pozycja w polu i jej maksymalna długość jest stała

i obligatoryjna.

b/ lokalizacja i treść pola

Przedstawiony poniżej rysunek zawiera przykłady treści wszystkich pól, które mogą wystąpić podczas prezentacji znaku wojskowego. Treści te mają zastosowanie przy prezentacji znaków wojskowych jednostek, sprzętu, obiektów oraz różnego rodzaju stanowisk.

0x01 graphic

Dla łatwości i przystępności zrozumienia lokalizacji i treści pól wokół lub w znaku podstawowym przedstawiamy poniżej przykłady ich wykorzystania wraz z dodatkowymi objaśnieniami.

A. Wskaźnik przeznaczenia /Role indicator/ - element znaku, który opisuje jego przeznaczenie, może powstać z dwóch lub więcej symboli. Zastosowanie wskaźnika przeznaczenia - przy wszystkich rodzajach znaku.

A. Znak podstawowy

i wskaźnik przeznaczenia

Przykład przedstawia znak podstawowy dla formacji lub jednostki ze wskaźnikiem zadania dla piechoty.

B. Wskaźnik wielkości /Size indicator/ - element znaku, który opisuje wielkość /rozmiar/ prezentowanego zagadnienia. Stosowanie znaku zapytania przy wskaźniku dozwolone. Zastosowanie wskaźnika wielkości - przy prezentacji jednostek, obiektów i sprzętu.

A. Znak podstawowy

B.

Przykład przedstawia pułk rozpoznawczy przeciwnika.

WSKAŹNIK WIELKOŚCI JEDNOSTEK

Wskaźnik wielkości Określenie jednostki /odpowiednik/

Sekcja

Drużyna

Pluton

Kompania

Wskaźnik wielkości Określenie jednostki /odpowiednik/

Batalion

Pułk

Brygada

Dywizja

Korpus;

Armia;

Grupa Armii;

Teatr.

C.

A. Znak podstawowy

6

Przykład przedstawia sześć moździerzy.

w stosunku do wskaźnika wielkości. Zastosowanie wskaźnika specjalnego w stosunku do jednostek i obiektów.

A. Znak podstawowy

D.

Przykład przedstawia jednostkę piechoty jako zgrupowanie bojowe.

że wszystkie przedstawione informacje są niepotwierdzone lub wątpliwe. Zastosowanie

w stosunku do wszystkich znaków.

A. Znak podstawowy

E. ?

Przykład przedstawia że znak jest prezentowany jako kompania piechoty przeciwnika, ale wszystkie informacje są niepotwierdzone.

Podstawowe przykłady użycia “znaku zapytania” przy przedstawianiu informacji.

? Wszystkie informacje dotyczące przedstawionego znaku są niepotwierdzone.

Znak zapytania zastosowany jest we wskaźniku E. /dotyczy całości znaku/.

3 ?/1

3 pluton zmechanizowany, nieznanej kompanii, która jest częścią 1 batalionu.

Znak zapytania zastosowany jest w miejscu dotyczącym szczebla kompanii. 120 mm? EN

Granatnik przeciwpancerny przeciwnika, prawdopodobnie kalibru 120mm.

Znak zapytania zastosowany jest w polu określającym informację o prezentowanym sprzęcie.

?

Rejon zajęty przez niezidentyfikowaną jednostkę.

Znak zapytania zastosowany jest w polu określającym informację o jednostce, która zajmuje dany rejon.

W przypadku redukcji, bez jednego elementu prezentowanej jednostki. Zastosowanie wskaźnika do wszystkich znaków oprócz sprzętu przeciwnika. Pole to jest używane zawsze

w nawiasach.

A. Znak podstawowy

F. (+)

12

Przykład przedstawia wzmocnioną12 kompanię rozpoznania.

A. Znak podstawowy

F. (-)

2

Przykład przedstawia 2 batalion rozpoznania bez jednej kompanii.

4

(+) CHECK 1200

G.

G. Informacje dodatkowe /Additional information / - pole obok znaku, które może być używane do sporządzania notatek dotyczących dodatkowych informacji o prezentowanym znaku. Zastosowanie wskaźnika do wszystkich znaków.

A. Znak podstawowy

Przykład przedstawia 4 pluton zmechanizowany, z zaznaczeniem, iż tę informację należy sprawdzić o godzinie 12.00.

NO DRINK

Z

H.

H. Tekst dowolny /Free text / - element znaku, który zezwala aby dodatkowe informacje zostały opisane i przesłane (transmitowane). W tym polu, a nie w polu G, powinny się znaleźć ważne informacje, które powinny podlegać transmisji do innych użytkowników. Przy informacjach dotyczących przeciwnika dozwolony znak zapytania.

A. Znak podstawowy

Przykład przedstawia urządzenie logistyczne, w którym znajduje się woda niezdatna do picia.

i stopień ważności przedstawianych informacji . Stopienie informacji (ich ranga) zawarte są

w STANAG 2022. Wskaźnik ten składa się z jednej litery i jednej cyfry. Jeżeli używa się pola H, to pole J wpisuje się po nim, oddzielając oba wskaźniki ukośną kreską. (przykł. H / J). Zastosowanie wskaźnika tylko w odniesieniu do przeciwnika.

J.

B1

A. Znak podstawowy

Przykład przedstawia jednostkę przeciwnika , której przydzielono wskaźnik szacunkowy B1.

Wskaźnik może być przedstawiony również jako potencjał bojowy wyrażony procentowo /Precentage effectiveness PC /. Jeśli występuje pole H to poprzedza pole K i oddzielone jest ukośną kreską (przykł. H / K). Zastosowanie wskaźnika w stosunku do jednostek i obiektów.

A. Znak podstawowy

K. CE 10 Przykład przedstawia jednostkę wojsk własnych o potencjale bojowym 10%.

L. Sprzęt sygnałowy (emitujący) /Signature equipment / - element znaku, który informuje, że przedstawiony sprzęt przeciwnika jest w stanie emitować dobrze rozpoznawalny sygnał. Jeśli występuje pole H to poprzedza pole L i oddzielone jest ukośną kreską

(przykł. H / L). Zastosowanie wskaźnika w stosunku do sprzętu przeciwnika.

!

L.

]

]]

A. Znak podstawowy

Przykład przedstawia radar który jest łatwo rozpoznawalny poprzez emisję swojego sygnału.

M. Szczeble nadrzędne /Higher formations / - element znaku, który informuje,

o wszystkich lub niektórych szczeblach nadrzędnych w stosunku do jednostki przedstawionej na znaku. Informacje te muszą być przedstawione w ścisłym porządku w stosunku do struktury organizacyjnej przedstawionej jednostki, z ukośną kreską oddzielającą poszczególne informacje. Do przedstawionych informacji o szczeblach nadrzędnych można dołączyć znak zapytania , jak irównież charakterystyczne litery określające dane państwo. Jeśli w strukturze organizacyjnej jakiś szczebel dowodzenia jest nieznany lub nie występuje, w to miejsce wpisuje się zero ( 0 ).Zastosowanie wskaźnika w stosunku do wszystkich znaków.

A. Znak podstawowy

M. 4 12/0/10/11

Przykład przedstawia 4 pluton 12 kompanii rozpoznania, 10 brygady, 11 dywizji.

N. Wskaźnik przeciwnika /Enemy indicator / - element znaku, który wskazuje, że symbol - skrót / ang. ENEMY/ - EN odnosi się do przeciwnika. Stosuje się go wówczas, jeżeli nie używamy prezentacji wielokolorowej lub podwójnej linii. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do sprzętu przeciwnika.

A. Znak podstawowy

N. EN

Przykład przedstawia moździerz przeciwnika.

P. Arbitralny wyznacznik jednostki /Arbitrary unit designator / - Cyfry lub litery, /lub ich kombinacja/ użyta do opisania znaku, której właściwa nazwa jest nieznana. Kombinacja znaków użytych przy wskaźniku może być rozbudowana maksymalnie do trzech. Zastosowanie wskaźnika tylko w stosunku do jednostek, obiektów i sprzętu przeciwnika.

A. Znak podstawowy

1 BE 369 UR MDR

?

P.

X X

Przykład przedstawia, że sztab dywizji korpusu belgijskiego wykrył niezidentyfikowaną rosyjską dywizję zmotoryzowaną /MDR - motor rifle division/ i nadał dywizji arbitralny wskaźnik jednostki - 369, używając do tego bloków numerowych przydzielonych przez korpus belgijski.

Arbitralny wyznacznik jednostki /Arbitrary Unit Designator - AUD/.

a/ przeznaczenie AUD

W czasie prowadzenia działań wojennych może okazać się, iż identyfikacja poszczególnych jednostek lub formacji w obszarze zainteresowania jest trudna. Szczególnie jeśli jednostki te pochodzą z innych sił państw Sojuszu Północnoatlantyckiego. W tym celu, każde z armii NATO posiada swój wyznacznik, używany do opisania wykrytej jednostki której nazwa jest nieznana.

W przypadku wykrycia formacji przeciwnika przez jednostki różnych armii NATO

i przydzielenia jej różnych numerów jako arbitralnego wyznacznika, w celu uniknięcia nieporozumień i niejasności podczas wspólnego działania przyjmuje się wskaźnik nadany przez sztab nadrzędny jednostek które wykryły daną formację.

b/ budowa AUD

W skład arbitralnego wyznacznika jednostki wchodzą następujące elementy:

grupa cyfr - numer;

Szczegółowy opis metody przydzielania tego wyznacznika zawiera STANAG 2077,

a skrót jego treści przedstawiony jest poniżej.

Kombinacja cyfry i liter /do trzech znaków włącznie/, które tworzą kod, wskazujący korpus przydzielający nazwę AUD np.;

Prefiks / w przypadku przydziału wyznacznika przez formację NATO/

Kombinacja liter /do dwóch znaków włącznie/, które tworzą kod, wskazujący formację NATO przydzielającą nazwę AUD np.;

W przypadku przydziału numerów /trzy cyfry/, korpusy państw NATO są odpowiedzialne za przydzielenie bloków numerowych pomiędzy 000 i 999 własnym jednostkom. Podobnie dywizje podległe korpusom mogą przydzielać numery swoim formacjom, w tym przypadku wszystkie jednostki będą używać tego samego prefiksu.

Jednostki NATO będą używać tego samego bloku numerowego tzn. 000 - 999.

Wskazuje narodowość prezentowanej jednostki przeciwnika wg. kodu zgodnie

z narodowymi literami /dwie litery/, a następnie rodzaj jednostki /skrót do trzech liter/.

Oznaczenia liter rozróżniające wybraną podległość narodową jednostek.

ALBANIA AL.; LIBIA LY;

ALGIERIA AG; LICHTENSTEIN LS;

AUSTRIA AU; LUKSEMBURG LU;

BELGIA BE; MALTA MT;

BUŁGARIA BU; MONAKO MN;

KANADA CA; MAROKO MO;

CYPR CY; HOLANDIA NL;

CZECHY CZ; NORWEGIA NO;

DANIA DA; POLSKA PL.;

EGIPT EG; PORTUGALIA PO;

FINLANDIA FI; RUMUNIA RO;

FRANCJA FR; ROSJA UR*;

NIEMCY GE; HISZPANIA SP;

GRECJA GR; SZWAJCARIA SW;

WĘGRY HU; TURCJA TU;

ISLANDIA IC; WIELKA BRYTANIA UK;

WŁOCHY IT; STANY ZJEDNOCZONE US.

Przykład przyznania AUD.

Dwie dywizje różnych narodowości /1 Korpusu Belgijskiego -1 (BE) i 1 Korpusu Brytyjskiego - 1 (UK)/, niezależnie wykryły Rosyjską Dywizję Zmotoryzowaną /MRD - Motor Rifle Division/. Wykrycie jednostki nastąpiło w rejonie na linii rozgraniczenia tych Korpusów. Każdy z Korpusów nadał wykrytej dywizji AUD używając bloków numerowych przydzielonych im przez ich własne sztaby /1 BE 369 UR MRD i 1 UK 473 UR MRD/.

Każdy Korpus adoptuje AUD przydzielony przez jego własną dywizję.

X X

? 1 BE 369 UR MRD

AUD przydzielony przez 1 Korpus Belgijski

X X

? 1 UK 473 UR MRD

AUD przydzielony przez 1 Korpus Brytyjski

NORTHAG - sztab nadrzędny obu Korpusów potwierdza, że niezidentyfikowana rosyjska MRD jest obecna i decyduje pozostawić numer przydzielony przez Korpus Belgijski, lecz przydziela swój własny prefiks - NORTHAG, powiadamiając o tej zmianie sztaby dwóch Korpusów. Od tej chwili, aż do momentu pozytywnej identyfikacji, lub zmiany przez AFCENT lub SHAPE, niezidentyfikowana jednostka będzie znana jako 1 NG 369 UR MRD.

? 1 NG 369 UR MRD

AUD przydzielony przez 1 Korpus Belgijski

Jeżeli z jakichkolwiek względów, AFCENT lub SHAPE dokona zmiany, zastosowany zostanie prefiks AFCENT lub SHAPE.

Q. Kierunek ruchu /Direction of movement arrow / - obrazowa prezentacja kierunku, w którym znak przemieszcza się lub będzie się przemieszczał. Prezentacja wskazuje ogólny kierunek przemieszczenia, a nie dokładną trasę. Strzałka jest umieszczona zawsze w punkcie lokalizacyjnym znaku. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do wszystkich znaków.

A. Znak podstawowy

Przykład przedstawia kompanię zmechanizowaną przemieszczającą się w kierunku zachodnim.

Q.

R. Wskaźnik mobilności /Mobility indicator / - obrazowa prezentacja różnych rodzajów mobilności przedstawionych znaków. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do jednostek i sprzętu.

A. Znak podstawowy

R.

Przykład przedstawia pluton zmechanizowany zaopatrzony w transport własny - kołowy.

WSKAŹNIK MOBILNOŚCI JEDNOSTEK

gąsienicowe

kołowo - gąsienicowe

kołowe

kolejowe

kołowe przełajowe

holowane lub przyczepy

śnieżne

0x01 graphic

S. Rodzaj stanowiska dowodzenia /Headquarters representation/- element znaku, który wskazuje jaki rodzaj lub część stanowiska dowodzenia podlega prezentacji. Przy wskaźniku dopuszczalny znak zapytania. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do jednostek.

A. Znak podstawowy

S. MAIN

Przykład przedstawia główne stanowisko dowodzenia batalionu piechoty.

PREZENTACJA STANOWISK DOWODZENIA.

Stanowiska dowodzenia mogą być określone przy użyciu skrótu literowego pod znakiem. Podane poniżej terminy mogą być umieszczone w polu S, choć nie muszą tam wystąpić.

T. Unikalne określenie /Unique designation / - element znaku który w sposób unikalny identyfikuje poszczególny znak. W przypadku podania innego wskaźnika /wielkości/, oba muszą współgrać ze sobą. Jeśli wskaźnik wielkości nie jest podany, wtedy unikalne określenie zawierać musi wielkość prezentowanego znaku. Przy wskaźniku dopuszczalny znak zapytania. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do wszystkich znaków oprócz sprzętu przeciwnika.

A. Znak podstawowy

T.

Przykład przedstawia 3 batalion.

i sprzętu. Pole to jest również wykorzystywane do przedstawienia stopnia utajnienia informacji o znaku.

A. Znak podstawowy

V. B

Przykład przedstawia kompanię jednostki sił specjalnych. Jednostka jest utajniona literą

W. Grupa daty - czasu /Date time group / - element znaku, który zawiera wszystkie informacje związane z czasem. W siedmioznakowej grupie znajduje się sześć cyfr, po których występuje jedna litera. Wiadomości te służą do określenia daty, czasu oraz strefy czasowej. Nie zawsze muszą być przedstawiane wszystkie razem. Grupa znaków może być poprzedzona literami “OD /DO” lub innymi, w celu wyjaśnienia do czego odnosi się podany czas. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do wszystkich znaków.

A. Znak podstawowy

W. NMB 041000Z

R

Przykład przedstawia kompanię piechoty, która nie może wykonać żadnego ruchu przed /No Move Before -NMB/ godziną 10.00, czwartego dnia bieżącego miesiąca czasu ZULU.

RODZAJE PÓL.

W praktycznym zastosowaniu znaków wojskowych, podczas ich przedstawiania, nie wszystkie pola wykorzystywane są naraz. Występuje pewna zasada, iż niektóre z informacji musimy przedstawić przy każdym ze znaków, a pewne możemy pominąć, lub nie muszą występować z każdym z nich. W tym celu wszystkie pola zostały pogrupowane na trzy rodzaje:

A. Wskaźnik przeznaczenia.

n

Jednostka zmechanizowana Magazyn chemiczny

B. Wskaźnik wielkości.

.

Pluton piechoty Podstawowa jednostka remontowa -

równoważna batalionowi.

P. Arbitralny wyznacznik jednostki

1 UK 473 UR MDR

Sztab 1 Korpusu brytyjskiego wykrył rosyjską dywizję zmotoryzowaną i nadał jej arbitralny wyznacznik jednostki - 473.

T. Unikalne określenie

3

Wskazuje 3 kompanię.

II. Pola warunkowe /Conditional field/ - dla większości znaków są to pola D i N,

w których muszą być umieszczone dane, ale jest to uwarunkowane posiadanymi informacjami.

D. Wskaźnik specjalny

Zgrupowanie bojowe jednostek zmechanizowanych.

N. Wskaźnik przeciwnika

57 mm EN

Przeciwlotnicza armata przeciwnika, kaliber 57 mm.

Jeżeli przedstawiony jest arbitralny wskaźnik jednostki /pole P/, to wystąpi przed nim wskaźnik przeciwnika /pole N/.

C. Ilość sprzętu

4

81 mm

4 moździerze 81 mm

F. Wzmocnienie lub osłabienie

(-)

(+)

4 2

4 batalion piechoty - wzmocniony 2 kompania zmechanizowana - bez jednego

z elementów

E. Dane niepotwierdzone ?

2

Wszystkie informacje dotyczące znaku przeciwnika są niepotwierdzone

G. (+)CHECK 12OO

4

4 kompania zmechanizowana - wzmocniona, z uwagą o ponowne sprawdzenie

godzinie 12.00.

NO DRINK

Z

H. Tekst wolny Woda niezdatna do picia .

CE 10

Potencjał bojowy /CE/ - 10 % jednostki sprzymierzonej .

20 %

Efektywność procentowa /PE/ - 20 % jednostki przeciwnika

M. Szczeble nadrzędne

X

2(CA) 3(US)

2 Kanadyjska Brygada, która jest częścią 3 Amerykańskiej Dywizji 2 ?/4

2 pluton czołgów, który jest częścią nieznanej kompanii, wchodzącej w skład

4 batalionu czołgów. 3 A/14/0/2(UK)

3 pluton kompanii A, 14 batalionu który wchodzi w skład 2 brygady brytyjskiej.

Nie został przedstawiony szczebel pułku /odpowiednik brytyjski - regiment/, co. jest przedstawione jako 0.

Q. Kierunek ruchu

Jednostka przemieszczająca się w kierunku zachodnim.

R. Wskaźnik mobilności

Jednostka zaopatrzona we własny transport kołowy.

S. Rodzaj stanowiska dowodzenia

X

MAIN

Stanowisko dowodzenia brygady - główne.

V. Nazwa jednostki lub rodzaj sprzętu

EN

120 mm?

.

Podstawowa jednostka remontowa -

równoważna batalionowi.

Przeciwpancerne działo przeciwnika,

prawdopodobnie 120mm, ale informacja

ta jest niepotwierdzona.

W. Grupa daty - czasu.

031500A Informacja otrzymana 3 dnia bieżącego miesiąca o godzinie 15.00 czasu ALFA.

NMB 041000Z Żadnego ruchu przed godziną 10.00 4 dnia bieżącego miesiąca czasu ZULU.

FROM 1200Z TO 2300Z

Informacja aktualna od godziny 12.00 do godziny 23.00 bieżącego dnia czasu ZULU.

III a. Pola dowolne - w odniesieniu tylko do znaków przeciwnika - grupa informacji, wpisane w określone pola , lecz dostępne jedynie w odniesieniu do sił przeciwnika.

A1

Informacja dotycząca jednostki jest określona wskaźnikiem “A1”.

L. !

]

Radar emitujący rozpoznawalny sygnał, który będzie łatwo identyfikowany.

1.3. UŻYCIE LINII CIĄGŁEJ I PRZERYWANEJ.

1.Użycie linii ciągłej.

Podczas prezentacji znaków wojskowych użycie linii ciągłej wskazuje na:

a/ obecne lub aktualne położenie Rejon aktualnie zajęty przez 3 batalion.

b/ cele AB 1201 Cel nr AB 1201 - koncentracja linearna.

Użycie linii przerywanej

Podczas prezentacji znaków wojskowych użycie linii przerywanej wskazuje na:

piechoty. stanowiska dowodzenia przeciwnika.

ROZDZIAŁ II.

LOKALIZACJA I RYSOWANIE ZNAKÓW NA MAPACH /SZKICACH/.

2.1. PODSTAWOWE ZASADY.

Każdy prezentowany znak wojskowy musi być poprawnie i dokładnie umieszczony na mapie lub szkicu w celu dokładnego i wiarygodnego przedstawienia informacji.

Oznacza to, iż każdy znak musi zawierać przynajmniej jeden punkt lokalizacyjny

w stosunku do dokumentu na którym jest przedstawiany.

Ustalenie pewnych zasad dotyczących jego lokalizacji jest bardzo trudne, mimo tego można wyróżnić kilka generalnych wytycznych odnośnie umiejscowienia punktu lokalizacyjnego. Do nich możemy zaliczyć lokalizację:

a/ lokalizacja znaku w punkcie

Ostrze krokiewki wyznacza miejsce którego dotyczy znak oraz pokazuje jego położenie.

b/ lokalizacja znaku w centrum podstawy

Centrum podstawy dolnej części znaku wyznacza miejsce którego dotyczy znak oraz pokazuje jego położenie.

c/ lokalizacja znaku na końcu wektora

Kiedy konieczne jest przesunięcie znaku z jego bieżącej pozycji, lub w inny sposób nie można wyrazić położenia znaku./

przy jednym prezentowanym znaku

przy dwóch prezentowanych znakach

przy prezentacji większej ilości znaków

2.2. PUNKTY I LINIE.

a/ punkty

W celu przedstawienia określonych punktów, w znak podstawowy wpisujemy informację dotyczącą jego przeznaczenia. Znaki punktowe pokrywają się z dokładną lokalizacją informacji /wskazując dokładne miejsce dolną częścią znaku/ lub są z nią połączone wektorem lokalizacji.

US

Rozróżnia się następujące punkty:

a/ punkt startu;

b/ punkt końcowy;

c/ punkt sprawdzający;

Poniższe przykłady przedstawiają użycie wskaźników specjalnych przy przedstawianiu określonych punktów:

SP

SP

US

Punkt startu.

RP

RP

US

Punkt końcowy.

CP

Punkt sprawdzający.

Ponadto wyróżniamy dodatkowo dwa punkty:

Punkt kontrolny.

Punkt koordynujący.

b/ linie.

1. Linie rozgraniczenia mogą być przedstawiane jako:

linie rozgraniczenia z jednoczesnym przedstawieniem wielkości jednostki

w odpowiedniej przerwie.

X

Linia rozgraniczenia - brygadowa.

linie rozgraniczenia z jednoczesnym przedstawieniem wielkości jednostki, jej określenie oraz podległość narodową.

4(UK)

X X

3(US)

Linia rozgraniczenia - dywizyjna, pomiędzy 3DZ (US) i 4 DZ (UK).

linia rozgraniczenia rozdzielająca jednostki o różnej wielkości

X

Linia rozgraniczenia pomiędzy brygadą i batalionem.

Linie faz i koordynacji.

a/przedni skraj obszaru bitwy - FEBA /Forward edge of the battle area/

Pozycja każdego łuku nie wskazuje bezwzględnie na lokalizację elementu ugrupowania bojowego w terenie. Wypukła strona łuku skierowana jest w stronę przeciwnika.

linia fazowa lub koordynacji - PL /Phaze line or coordination line/

AT 221030Z APPLE

PL

Linia fazowa /wyrównania/ o kryptonimie “ APPLE”/Jabłko/, którą należy osiągnąć

o godzinie10.30, 22 dnia bieżącego miesiąca.

linia koordynacji wsparcia ogniowego - FSCL /Fire support coordination line/

FROM 12500Z

TO 12800Z

FSCL

Linia koordynacji wsparcia ogniowego, zgodnie z właściwościami terenu, aktualna

od 12 bieżącego miesiąca, od godziny 5.00 do godziny 8.00 czasu ZULU.

linia wyjściowa - LD/SL /Line of departure/ Start line/

BIG BIRD

LD

lub

SL

221030Z

Linia wyjściowa o kryptonimie - “BIG BIRD” /Duży ptak/ - którą należy przekroczyć

o godzinie 10.30, 22 dnia bieżącego miesiąca.

linia ufortyfikowana -

Linia ufortyfikowana przedstawiona symbolem, powtarzająca się w odpowiednich przedziałach.

linia nieokreślonych zapór -

Linia nieokreślonych zapór przedstawiona symbolem, występująca w odpowiednich interwałach.

Poniższe przykłady wskazują na możliwość użycia następujących wskaźników liniowych:

2.3. REJONY I POZYCJE I PASY OGNIA.

a/ rejony

Rejon jest określoną częścią terenu lub przestrzeni, posiadającą typowe właściwości

z racji swoich czynników naturalnych lub działań występujących w jego obrębie.

Rozróżnia się następujące rodzaje rejonów:

rejon koncentryczny używany jest do wskazania skażenia promieniotwórczego. Składa się

z jednego lub więcej okręgów, używanych do zaznaczenia granic jego oddziaływania. Każdy

z okręgów składa się z linii, które są kombinacją liter i cyfr.

20 cGy

300 cGy

100 cGy

Rejon koncentryczny z określeniem poziomu radioaktywności.

Przedstawiony wskaźnik w centygrejach /centigrais - cGy/.

rejon rozpoznania używany do określenia rejonu, w obrębie którego wyznaczona jednostka jest odpowiedzialna za prowadzenie rozpoznania. Przedstawione wskaźniki podczas prezentacji wskazują szerokość danego rejonu, a nie przednią jego granicę.

X

2

X

Rejon rozpoznania określony dla 2 kompanii rozpoznania.

rejon określony wskazany jest linią ciągłą, dodatkowo uzupełniony wskaźnikiem rodzaju prezentowanego rejonu.

Przedstawione poniżej wskaźniki mogą być użyte do wskazania rodzaju prezentowanego rejonu:

- skażony biologicznie - /BIO/;

- skażony chemicznie - /CHEM/;

- skażony gazem - /GAS/;

- niemożliwy do przejścia - /IMPAS/;

- zalany - /INUND/;

- pole minowe - /MINE/;

- pole zadymione - /SMOKE/;

- pole radioaktywne - /ATOM/;

- pole pod ostrzałem artyleryjskim lub bombowym - /SHELL/.

CHEM

Rejon skażony chemicznie - ograniczony dostęp opisany słownie.

ograniczony dostęp - opisany symbolem.

0x01 graphic

Rejon nie do przejścia dla piechoty.

rejon nieokreślony, który wymaga prezentacji z jakiegoś powodu, ale nie stanowi określonego celu.

Rejon nieokreślony.

Sposoby określania przeznaczenia rejonu.

ASSY

Rejon który będzie rejonem zbiórki /ASSY/ - planowany, oznaczony linią przerywaną.

DZ

2 PATRA

Rejon używany przez 2 Batalion Spadochronowy jako strefa zrzutu /DZ/.

LOG

Rejon przygotowany do wykorzystania jako obiekt obsługi technicznej /remontowej/, ale jeszcze nie zajęty.

Najbardziej powszechnie używane skróty rejonów, stref oraz inne zostały zamieszczone poniżej:

b/ pozycje

Pozycja jest obszarem, z którego zamierzone jest prowadzenie walki. Może być narysowana w skali /szczególnie na niższych szczeblach dowodzenia/ lub przedstawiona schematycznie.

Wskaźnik wielkości wstawiony w linię oznacza pozycję, a więc informuje nas że jest to pozycja a nie rejon. Wskaźnik wielkości wstawiany jest na stronie najbliższej “własnym “ jednostkom.

Rozróżnia się następujące rodzaje pozycji:

- pozycja bojowa;

- pozycja ogniowa;

- pozycja umocniona /punkt oporu/.

2

Pozycja bojowa jest obszarem, w którym jednostka zamierza czasowo prowadzić walkę. Obszar ten posiada naturalne właściwości i nie jest dobrze ufortyfikowany. Pozycja bojowa zajęta przez 2 Batalion.

Pozycja ogniowa jest wyznaczonym miejscem dla sprzętu lub jednostki z którego zamierza się prowadzić ogień. Pozycja ogniowa może być fortyfikacyjnie rozbudowana.

3

Jest zawsze zorientowana w kierunku ostrzału.

Pozycja ogniowa zajęta przez

kompanię zmechanizowaną

/narysowana schematycznie/

Pozycja ogniowa zajęta przez

3 kompanię piechoty /narysowana w skali/

Pozycja umocniona /punkt oporu/ jest obszarem, w którym jednostka zamierza prowadzić walkę. Obszar ten posiada naturalne właściwości i jest dobrze rozbudowany fortyfikacyjnie.

0x01 graphic

Pozycja umocniona zajęta przez batalion piechoty.

/znak rysowany w skali/

2

Pozycja bojowa zajęta przez kompanię zmechanizowaną.

/ rysowana schematycznie/

c/ pasy ognia

Pasy ognia wskazują obszar i kierunek dla danego środka ogniowego lub jednostki.

Mogą być przedstawione linią przerywaną jako proponowany pas ognia lub ciągłą do przedstawienia stanu bieżącego.

Proponowany pas ognia z punktu lokalizacji sprzętu.

Proponowany pas ognia od strony pozycji ogniowej.

Dodatkowo “zagięcia” linii w celu wskazania maksymalnego zasięgu dla środka ogniowego z tej pozycji.

Pas ognia od strony pozycji baterii artylerii.

2.4. ZAPORY , FORTYFIKACJE I UDERZENIA ABC.

a/ zapory

Prezentacji podlegać mogą następujące rodzaje zapór:

- zapory punktowe;

- zapory liniowe;

- wyburzenia;

- pola minowe.

zapory punktowe podzielone są na dwie kategorie, na które nakładany jest odpowiedni wskaźnik.

Pierwsza kategoria - zapory sprzymierzone.

Druga kategoria - zapory przeciwnika.

zapory liniowe /ciągłe/ przedstawiane są jako:

Wskaźnik znaku wypełniony kolorem oznacza rowy wykonane.

W przypadku kiedy nie jesteśmy w stanie przedstawić zapory w skali, wówczas rysujemy ją z daleka od rzeczywistego położenia i łączymy wektorem. Gotowy rów przeciwpancerny przedstawiony schematycznie, połączony wektorem w stosunku do rzeczywistego położenia.

Linia przerywana wskazuje na zapory w przygotowaniu. Litery “EN” powtarzające się w pewnych odstępach wskazują na zapory przeciwnika.

X X X EN X X

Zapora drutowa przeciwnika w przygotowaniu.

Nieokreślone przeszkody liniowe.

Na znaki zapór punktowych i liniowych można nałożyć następujące wskaźniki zapor: mina pułapka niewybuchowa zapora przeciwczołgowa drut kolczasty

wyburzenia

Znak określający rodzaj wyburzenia powinien być narysowany w dokładnym miejscu określonym przez współrzędne zapory. W przypadku kiedy jest to niemożliwe, znak ten może być oddalony od miejsca przeznaczenia lecz musi być połączony przy pomocy wektora

z punktem lokalizacji wyburzenia.

Stan zapór przedstawiać będą następujące wskaźniki wyburzeń:

Planowany cel punktowy

k

Wyburzenie przygotowane - Stan 1 /bezpieczny/

l

Wyburzenie przygotowane - Stan 2 /uzbrojony/

m

Wykonane lub ostrzelane

n

Jeżeli nie istnieje potrzeby rozróżnienia pomiędzy Stanem1 i Stanem 2 lub jeżeli stan jest nieznany, wówczas używamy symbol Stanu 2.

W przypadku przedstawienia informacji, że wyburzenie jest zaplanowane /RESERVED/,

wskaźnik ten powinien być umieszczony w polu H /pole tekstu wolnego/ .

RESERVED B 32 Zaplanowane wyburzenie mostu, numer celu - B 32, które jest w stanie 2.

pola minowe.

Pola minowe mogą być przedstawiane w skali lub schematycznie.

Wykonane pole minowe, typ min nieokreślony, narysowane w skali.

Wykonane pole minowe min przeciwpancernych, narysowane schematycznie. Miejsce ustawienia pola połączone jest ze znakiem za pomocą wektora.

Podczas przedstawiania pól minowych, używane będą następujące wskaźniki minowe: mina, rodzaj nieokreślony; mina przeciwpancerna; mina przeciwpiechotna;

mina przeciwpancerna nieusuwalna;

mina kierunkowa /strzałka wskazuje kierunek działania/; grupa min;

Miny narzutowe przedstawiane będą z dodatkową literą “S”, umieszczoną powyżej znaku.

Dodatkowe oznaczenie litery “+S”, umieszczoną powyżej znaku informuje, że pole minowe jest gęsto nałożone minami narzutowymi.

S

Przeciwpancerne pole min narzutowych - wykonane.

+S

Przeciwpancerne pole min narzutowych, gęsto nałożone - planowane.

Inne przykłady przedstawiania pól minowych:

M

M

M

M

Pole minowe - przykryte.

M

M

M

M

Pole minowe - fałszywe.

b/ fortyfikacje wojskowe.

Umocniony punkt

Prace ziemne /fortyfikacyjne/

Schron napowierzchniowy

Schron podziemny

Podczas przedstawiania fortyfikacji wojskowych, używane będą następujące wskaźniki: z

c/ uderzenia nuklearne, biologiczne i chemiczne.

Uderzenia nuklearne wskazywane są przez:

uderzenia wykonane /naniesione/

uderzenia planowane lub przewidywane

Uderzenia biologiczne i chemiczne są wskazywane przez: { {

Rodzaj uderzenia biologiczne /BIO/ czy chemiczne /CHEM/ będzie umieszczone w polu V.

{ W przypadku gdy dokładny rodzaj skażenia jest nieznany w polu V umieszczamy NBC.

2.5. SPRZĘT.

Jeżeli nie określono inaczej dokładna lokalizacja sprzętu wskazana jest przez środek podstawy znaku. Sprzęt prezentujemy poprzez znak podstawowy broni, a dla armat i haubic z podaniem kalibru w polu V.

105 mm Armata lekka

155 mm

175 mm

Armata średnia

Armata ciężka

W celu wskazania rodzaju sprzętu dodaje się nowe elementy:

105 mm Lekka armata przeciwpancerna Armata przeciwlotnicza

Wyrzutnia rakiet wielolufowych MLRS

Przykład prezentacji złożonego znaku uzbrojenia.

Znak podstawowy armaty

J

Armata przeciwlotnicza

d

Armata przeciwlotnicza średniego kalibru /57 mm/

57 mm

e

Trzy armaty przeciwlotnicze średniego kalibru /57 mm/

57 mm

3

e

Trzy armaty przeciwlotnicze średniego kalibru /57 mm/ 2 plutonu

3

57 mm/2

e

Trzy armaty przeciwlotnicze średniego kalibru /57 mm/ 2 plutonu 4 baterii

4

3

57 mm/2

e

Trzy armaty przeciwlotnicze średniego kalibru /57 mm/

2 plutonu 4 baterii na stanowiskach ogniowych

4

57 mm/2

3

e

Trzy armaty przeciwlotnicze średniego kalibru /57 mm/

2 plutonu 4 baterii na stanowiskach ogniowych od godz.8.30

22 bieżącego miesiąca czasu środkowo-europejskiego

FROM 220830A

3

4

57 mm/2

e

ROZDZIAŁ III.

PRZEDSTAWIANIE WSKAŹNIKÓW PRZEZNACZENIA ZNAKÓW WOJSKOWYCH.

3.1. PODSTAWOWE WSKAŹNIKI JEDNOSTEK RODZAJÓW WOJSK.

Piechoty - /Infantry./

Pancerna - /Armour/

Rozpoznania - /Reconnaissance/

^

Artylerii - /Artillery/

)

Rakietowa - /Rocket/

i

Przeciwpancerna - / Anti - Tank/

1

Obrony przeciwlotniczej - /Air Defence/

4

Inżynieryjno - saperska - /Engineer/

8

Mostowa - /Bridge/

Obrony przeciwchemicznej - /Chemical Defence /

p

Wsparcia bojowego - /Combat Support/

I

Lotnictwa wojsk lądowych - /Army Aviation/

B\

Sił powietrznych - /Air Force/

C

Łączności - /Signals/

{

Pocztowo - kurierska - /Postal/

[

Radioelektroniczna - /Electronic/

/

Walki radioelektronicznej - /Electrnic Warfare/

D

Walki psychologicznej - /Psychological Warfare/

w

Zaopatrzenia - /Supply/

UU

Remontowa - /Meintenance/

E

Transportowa - /Transport/

T

Rurociągowa - /Pipeline/

Medyczna - /Medical/

=

Kwatermistrzowska - /Quartermaster/

O

Służby materiałowej - /Ordnance/

P

Finansowa - /Finance/

]

Weterynaryjna - /Veterinary/

_

Aeromobilna - /Air Mobile/

r

Powietrzno - desantowa - /Airborne/

t

Spadochronowa - /Parachute/

e

Desantowo - morska - /Marine Transportable/

s

Piechoty morskiej - /Marines/

~

Morska - /Navy/

]

Górska - /Mountain/

J

Środków pracy - /Means of Work/

u

Meteorologiczna - /Meteorology/

/

Topograficzna - /Topographical/

Bezzałogowego rozpoznania - /Unmanned Reconnaise/

M

Spraw wojskowo-cywilnych -

/Military/Civil Affairs/

L

Żandarmerii - /Military Police/

F

Serwisu osobistego - /Personel Service/

z

Serwisowa - /Service/

SVC

Zasilania/wymiany - /RHU/

A

Wsparcia sztabu - /Staff Supply/

Nieokreślona lub kombinacja wszystkich jednostek.

W celu przedstawienia różnego rodzaju jednostek, symbole podstawowe są nakładane jeden na drugi. W ten sposób możemy postępować zarówno z jednostkami jak i ze sprzętem. Poniżej podajemy typowe przykłady jednostek:

Zmechanizowana

Artylerii obrony przeciwlotniczej

3

Rakiet obrony przeciwlotniczej

5

Śmigłowców przeciwpancernych

1

Przeciwpancernej artylerii rakietowej

1

Artylerii samobieżnej

)

Saperów pola walki

9

Rozpoznania pancernego

&

Piechoty górskiej

K

Wsparcia bojowego jednostki górskiej

,

Radarowa

m

ZNAKI ZWIĄZANE ZE WSKAŹNIKIEM WIELKOŚCI.

Jednostka niesystemowa /zgrupowanie tymczasowe/

?

0

Jednostka nieznana

0

Siły nie należące do NATO

0

Jednostka zdolna do pełnej mobilizacji

0

Jednostka zdolna do częściowej mobilizacji

0

3.3. STANOWISKA I OBIEKTY ORAZ WSKAŹNIKI ICH PRZEZNACZENIA.

Stanowisko obserwacyjne

@

Obiekt radioelektroniczny

b

Lądowisko

Obiekt logistyczny

>

Amunicja

*

Magazyny chemiczne

n

Magazyny z materiałem do odkażania

>

Magazyny inżynieryjne

/

Żywność

Y

Paliwo

X

Pochówek

[

Kontrola ruchu

,

Magazyny nuklearne

m

lub

Zaopatrzenie

))

Woda

Z

Wsparcie bojowe

>

Obiekt nieznany

?

>

W celu opisania różnych rodzajów złożonych obiektów logistycznych i innych rodzajów wojsk, symbole podstawowe, mogą być nakładane jeden na drugi. W tym celu można używać symboli jednostek, obiektów lub sprzętu. Poniżej przedstawiamy kilka typowych przykładów:

Amunicja przeciwlotnicza

*

Rakiety przeciwlotnicze

*

Obiekt radioelektroniczny

b

Radar obrony przeciwlotniczej

k

Łączność sygnałowa

m

Lokalizacja altylerii

j

Walka radioelektroniczna

f

Wyznacznik celu np. laser

l

Sensory naziemne / Radar rozpoznania

naziemnego

b

Możemy przedstawić również znaki w celu opisania różnego rodzaju działania obiektów radioelektronicznych. Poniżej przedstawiamy kilka typowych przykładów:

Emitowanie

i

Znalezienie kierunku

g

3.4. SPRZĘT I UZBROJENIE.

a/ samoloty i śmigłowce

Samolot Sił Powietrznych

Samolot bombowy

Samolot myśliwski

Śmigłowiec Sił Powietrznych

c.

a.

b.

b.

a.

Samolot Sił Lądowych

c. Ciężki

c.

lub

Śmigłowiec Sił Lądowych

c. Ciężki

b.

a.

c.

lub

b/ uzbrojenie

Granatnik przeciwpancerny

M

Wyrzutnia rakiet przeciwpancernych

S

Wyrzutnia rakiet przeciwpancernych

P

Miotacz płomieni

C

Armata

J

Haubica

J

Karabin maszynowy

G

Moździerz

Z

Armata przeciwlotnicza

d

c/ pojazdy

Transporter opancerzony (APC).

3

Znak ogólny dla pojazdu opancerzonego

!

Bojowy wóz piechoty (zmechanizowanej) bwp (MICV).

5

Czołg

-

d/ pojazdy inżynieryjne

Opancerzony pojazd kładzenia mostów /AVLB/

0

Istnieje szeroka różnorodność pojazdów i urządzeń dodatkowych, takich jak “pług minowy” lub “spycharka” .

W celu uproszczenia /zredukowania/ liczby takich znaków, wybrano symbol

jako podstawowe wskazanie pojazdu inżynieryjnego. Znak ten powinien być dołączony do właściwego znaku pojazdu z jednoczesnym opisaniem go w polu V, nazwy urządzenia dodatkowego. Przykłady:

Opancerzony pojazd kładzenia mostów ze spycharką

2

Czołg z trałem

1

Opancerzony pojazd gąsienicowy ze spycharką

!

Pojazd kołowy do przenoszenia ładunków

(

BIBLIOGRAFIA:

APP - 6 “ Znaki wojskowe dotyczące wojsk lądowych”;

M.KULCZYCKI; Z.ŚLIWA; J.WYSOCKI “PODRĘCZNY SŁOWNIK SKRÓTÓW STOSOWANYCH W DOKUMENTACH WOJSKOWYCH PAŃSTW NATO” - Wyższa Szkoła Oficerska, Wrocław 1998;

STANAG - 1059 “Charakterystyczne litery krajowe wykorzystywane przez NATO”;

STANAG - 2019 “Znaki wojskowe NATO”;

STANAG - 2077 “Metody przydzielania arbitralnego wskaźnika jednostki”

STANAG - 2356 “Krajowe odpowiedniki poszczególnych szczebli organizacyjnych”;

S.MIŁOSZ; P.WOŹNIAK “PODSTAWOWE ZNAKI TAKTYCZNE I SYMBOLE STOSOWANE PRZEZ SIŁY ZBROJNE PAŃSTW NATO” - Akademia Obrony Narodowej, Rembertów 1996;

S.HABERSKI “ZNAKI TAKTYCZNE NATO” - Wyższa Szkoła Oficerska, Wrocław 1996;

“ZBIOR ZNAKÓW I SKRÓTÓW WOJSKOWYCH” - Zarząd Dowodzenia Sztabu Generalnego WP, Warszawa 1996;


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ZASADY RYSOWANIA ZNAKÓW TAKTYCZNYCH, 04 - Bezpieczeństwo Narodowe, Podstawy dowodzenia
SZCZEGÓŁOWE ZASADY STOSOWANIA ZNAKÓW I SYGNAŁÓW BEZPIECZEŃSTWA 1a, BHP, Dzienniki Ustaw
BHP załącznik 1 do działów, SZCZEGÓŁOWE ZASADY STOSOWANIA ZNAKÓW I SYGNAŁÓW BEZPIECZEŃSTWA
Słówka, Nota redakcyjna do IX wydania Słówek WL, Nota redakcyjna do IX wydania Słówek WL, Kraków - W
Działania taktyczne WL cz.3, 3ROZDZ, ˙Obrona to nie tylko unikanie ciosu -
Działania taktyczne WL cz.3, 5WYKRES
Ogólne zasady prowadzenia działań taktycznych przez pododdziały - konspekt, Konspekty, SZKOLENIE TAK
rys przekroju podluznego-zasady rysowania
Zasady rysowania, SZKOŁA, grafika inż
Działania taktyczne WL cz.3, 1ROZDZ, 2.3 Przygotowanie dzia˙a˙ taktycznych przez dow˙dc˙ pododdzia˙u
Działania taktyczne WL cz.3, BIBLIOGR, BIBLIOGRAFIA
Działania taktyczne WL cz.3, 02SPISTR, SPIS TREŚCI
Działania taktyczne WL cz.3, 4ROZDZ, Rozdzia˙ 4
PODSTAWOWE ZASADY EFEKTYWNEGO NADZORU BANKOWEGO, EKONOMIA UNIWERSYTET WROCŁAWSKI, Rynki Finansowe SO
ZASADY STOSOWANIA ZNAKÓW INTERPUNKCYJNYCH
Zasady rozm znaków ewakuacyjnych
zasady rysowania rys tech 2
T4 Zasady rysowania i oznaczania sprężyn za pomocą symboli graficznych
Politechnika Białostocka 01 Zajęcia wprowadzające Zasady BHP Czytanie symboli graficznych elementó

więcej podobnych podstron