Umieją cenić spowiedź naszą ci, którzy jej nie mają! Protestancka pani ze Stael pisze: "Czegóż bym nie dała, by móc uklęknąć w katolickim konfesjonale!" A inna pani, Naville, tak mówi: "Któż z zazdrością nie spogląda ku trybunałowi pokuty! Któż nie pragnąłby wśród goryczy wyrzutów sumienia, wśród niepewności, czy Bóg przebaczył, któż nie pragnąłby wtedy usłyszeć głos mówiący z mocą Chrystusową: "Idź w pokoju! Grzechy twoje są ci odpuszczone !" A Melanchton, przyjaciel Lutra, wyznaje: "Protestantyzm wie, jakim szaleństwem było zniesienie spowiedzi !" I Leibnitz - filozof protestancki, miał rację, gdy sakramentalną spowiedź katolików nazwał "największym dobrodziejstwem, jakie Jezus Chrystus zostawił ludzkości!" Umiejmy dziękować za to największe
dobrodziejstwo. Pozwolę sobie jeszcze na jeden ważny dokument, jaki wypisał Hulka Laskowski, kalwin, na łamach "Wiadomości Literackich" z roku 1933. Oto jego wyzanie: "Każdy niekatolik wie bardzo dobrze, jak mocno pociąga ku sobie katolicyzm pięknem swej liturgii, architekturą swoich kościołów, muzyką kościelną i... sakramentem Pokuty. Cóż to za cudowna rzecz, zanieść swoje winy, niepokoje, niedole życiowe, czasem płacz serca i żal okrutny do konfesjonału, wyspowiadać się z tego wszystkiego, zrzucić to z siebie, i usłyszeć sakramentalne: « Ego te absolvo » i iść nowym stworzeniem w nowe życie! Tego kalwin nie ma. Sam musi: robić rachunek sumienia, sam musi być oskarżycielem swoim i i sędzią i nieraz przez całe życie dręczyć się sprawami, które katolik przekazuje ufnie miłosiernemu kapłanowi. Jakże ciężko i być jeszcze kalwinem"! - To grzech za życia!
Ks. F Ziebura Homilie - Rozważania liturgiczne na niedziele i święta A.B.C