Przygotowali: Marcin Konopka Szymon Kluba gr. A2

Prowadzący zajęcia: mgr inż. kpt. ż. w. Marek Czapczyk

Data wykonania ćwiczenia: 20.01.2011

Ocena i podpis:

Dewiacja przechyłowa

Dewiacja przechyłowa oznacza wartość dewiacji powstałą w czasie przechyłu statku o kąt º. Przyjmuje się, że jest ona dodatnia, gdy północna część róży kompasowej odchyla się w kierunku obniżonej burty, ujemna zaś, gdy północna część róży odchyla się w kierunku podniesionej burty na kursie północnym.

Magnesy zawsze są równoległe do płaszczyzny horyzontu. Siła równoległa do horyzontu działa na magnesy róży kompasowej , powodując jej odchylenie. Dewiacja przechyłowa wyrażona jest współczynnikiem J. Jest to liczba stopni dewiacji róży kompasowej, wywołanych przechyłem statku o jeden stopień na kursie kompasowym N. Znak zależy od tego , w którym kierunku odchyli się róża, przy przechyle o jeden stopień.

Jedną z przyczyn dewiacji na statku przechylonym, jest pojawienie się dodatkowej siły Q_p i P_p, w wyniku zmiany położenia płaszczyzny kadłuba w stosunku do płaszczyzny róży. Składowa Q_R wpływa bezpośrednio na zmianę dewiacji. Q_R= +R*sin i.

Dewiacja przechyłowa, wywołana sztabami stali miękkiej, może być wyrażona w postaci sumy sił poprzecznie działających podczas przechyłu statku o kąt i.

Całkowita dewiacja przechyłowa na statku przechylonym. Na statku trudno dokładnie określić wartość współczynników JR i JP i analogicznie siły QR i QP, ponieważ nie wiadomo dokładnie, jaka część magnetyzmu stałego lub zmiennego bierze udział w ich wytwarzaniu. Usunięcie sił pionowych, wywołujących dewiację przechyłową, powoduje uspokojenie róży kompasowej na fali. Znaczne wartości J utrudniają odczyt wskazań. Znajomość współczynników dewiacji przechyłowej jest istotna również w wypadku statków przewożących ładunki pokładowe, takie jak na przykład drewno, gdzie przy stałym przechyle o kąt i zmieni się cała tabela dewiacji statku nieprzechylonego.

Przebieg ćwiczenia:

1. Ustawienie dewiaskopu na kierunku północy magnetycznej

2. Wykonanie cyrkulacji dewiaskopem w pozycji poziomej i odczyt wartości dewiacji co 45°,

3. Przechylenie dewiaskopu o 5° na prawą burtę,

4. Wykonanie cyrkulacji i odczyt wartości dewiacji co 45°,

Dewiacja przechyłowa:

Współczynnik dewiacji przechyłowej:

Tabela zawierająca wartości:

• parametru Ke sztaby e,

• składowej pionowej R,

• δp(r) i δp(e).

Obliczenie wartości dewiacji przechyłowej i porównanie z wynikami uzyskanymi w trakcie doświadczenia:

Wartość siły wywołującej dewiację przechyłową:

Tabela wartości sił ustawiających Hk1, Hk2 i Hk:

Wykresy wartości:

Wnioski:

Dewiacja przechyłowa jest różnicą między dewiacją statku nie przechylonego, a dewiacją statku przechylonego, czyli zmianą dewiacji wywołaną przechyłem. W naszym przypadku z chwilą uzyskania przechyłu pojawia się siła, która odpycha igłę w stronę burty obniżonej. Kompensacji dewiacji przechyłowej dokonuje się poprzez zmianę położenia magnesów w koszyczku pod kociołkiem kompasu. Po dokonaniu kompensacji nie wykonaliśmy cyrkulacji dewiaskopem.

---