Co zobaczymy jesienią w lesie i w parku

Cele operacyjne

• rozpoznaje na obrazkach zwierzęta leśne i inne, zna 3-4 nazwy zwierząt leśnych, potrafi podać ich cechy, rozpoznaje na obrazkach grzyby jadalne i trujące

• porównuje wielkość wysokość i liczebność zbiorów

• posługuje się liczebnikami głównymi porządkowymi

• kojarzy zbiór z cyfrą

• wymienia cechy aktualnej pory roku

• potrafi analizować treść utworu literackiego, ocenia postępowanie bohaterów

• dostrzega związki przyczynowo-skutkowe

• pamięta kiedy ma powiedzieć swoją kwestie

• współdziała w zespole, podporządkowuje się przyjętym zasadom\

• umie łączyć słowa z działaniem

• doskonali koordynację wzrokowo -słuchowo-manualną, niezbędną przy czytaniu i pisaniu

• bezpiecznie korzysta z materiałów i przyborów do działań plastycznych

• dba o czystość swojego miejsca

• zaśpiewa piosenkę „Jarzębinka” i w kasztankowym mieście

• zaznacza pierwszą miarę taktu w metrum 2/4 i ¾ dostrzega różnicę

• rozpoznaje i określa metrum dwu i trzymiarowe

• odróżnia trzy rejestry – wysoki, średni, niski

• zna technikę gry na instrumentach perkusyjnych – drewienka, koładki, grzechotki

Tworzenie opowiadania do pracy plastycznej wykonanej w zespołach na temat „Las”

Pomoce dydaktyczne : duże arkusze papieru dla każdego zespołu. Kredki, mazaki, duże koperty, a w nich sylwety drzew, sarny, jeża, dzięcioła, zająca, lisa, biedronki, wiewiórki

Przebieg zajęcia

1. Wprowadzenie do tematu poprzez rozwiązanie zagadki.

Sosnowy, dębowy, stary lub młody

rosną w nim grzyby i jagody (las)

- Co to jest las?

- Co możemy znaleźć w lesie?

- Kogo możemy spotkać podczas spaceru?

- A co możemy usłyszeć co jeszcze możemy zobaczyć

2. Wzbudzanie ciekawości dzieci poprzez wspólne oglądanie przygotowanych materiałów i przyborów. Snucie domysłów na temat zadania do wykonania. Momentem najbardziej intrygującym powinny być zaklejone koperty – wyjaśnienie że jest to niespodzianka potrzebna do wykonania zadania.

3. Opowieść ruchowo-twórcza „Wycieczka do lasu”

Dzięki naszej wyobraźni wybierzemy się na wycieczkę do lasu. Pojedziemy autobusem. Przedstawcie najciekawiej jak potraficie to wszystko co będzie się działo na naszej wycieczce.

Wsiadamy do autobusu i zamykamy drzwi. Autobus rusza – jedziemy, jedziemy, jedziemy do lasu. Stop! – dotarliśmy na miejsce, cicho wysiadamy, aby nie spłoszyć mieszkańców lasu – ptaków i zwierzyny.

Z parkingu do lasu prowadzi nas kręta ścieżka, musimy skręcić w prawo – iść prosto, a potem skręcić w lewo i dalej iść prosto. Stop! – chyba między drzewami przemknął zając, popatrzmy , może go zobaczymy. Ruszamy dalej przed siebie. Ojej! – to chyba sarna, dobrze że zabraliśmy z sobą lornetki, też się nam przydadzą. Wędrujemy bacznie się rozglądając. Cicho… A któż to taki – puka i robaczków suka? Gdzie ten leśny doktor się ukrywa? O jest! Na najwyższej sośnie. Liczymy ile razy zastukał. (1-6). Teraz bolą nas nogi, musimy poszukać leśnej polanki. Jak tu pięknie, a jak przyjemnie pachnie, w takim miejscu warto głęboko pooddychać. Możemy odpocząć. Jednak nim siądziemy, czy miejsce jest bezpieczne. Jeżeli tak, to możemy wygodnie usiąść.

• Zabawmy się w echo, może las nam odpowie.

- lesie, lesie – co nam dasz – powtarzamy 3 razy

Dzieci odpowiadają

– szyszki, żołędzie, grzyby, gałązki, korę, jeżyny, maliny i jagody

• Nauczyciel prosi, aby dzieci utworzyły zespoły, w których będzie tyle dzieci, ile stół ma rogów – 4. Każdy zespół wybiera sobie miejsce do pracy. Nauczyciel wręcza każdemu zespołowi kopertę i prosi, aby zobaczyły co jest w środku i do czego nam się przyda. Dzieci określają zadanie, które je czeka – będziemy robili las.

• Nauczyciel przypomina że najpierw należy rozmieścić sylwety na papierze, pomyśleć, co można dorysować, wyciąć z kolorowego papieru tak, aby płaszczyzna była zapełniona, kiedy zespól zaakceptuje pomysł należy przykleić elementy.

W czasie pracy prowadzimy rozmowy motywujemy do wysiłku,

chwalimy pomysły, podsuwamy rozwiązania, zwracamy uwagę

aby wszystkie dzieci były aktywne.

Kiedy prace zostaną zakończone, a miejsce uprzątnięte prosimy dzieci, aby do swojej ilustracji ułożyły opowiadanie.

4. Rozmowa na temat „Czym się różni las od parku?

• Uporządkowanie wiadomości, pojęć, zasad np. runo leśne, relaks, bezpieczeństwo w lessie, niebezpieczeństwa grożące ze strony zwierząt, zasady obowiązujące w czasie zabaw w parku, zachowanie się wobec nieznajomych, osób: w parku – alejki, ławki, klomby, kwiatowe, fontanny, place zabaw…, w lesie – ścieżki, polanki, mokradła…

5. Wysłuchanie wiersza „Wiewióreczka” Krystyna Dutkan-Czerniak

Mała wiewióreczko

gdzie zbierasz orzeszki?

- Zbieram ja orzeszki

całkiem niedaleko

Tam rośnie leszczyna

i orzechy ma

Pokłoń się jej ładnie

- może też ci da.

Rozmowa na temat jego treści, zapasów, które gromadzi wiewiórka w kilku spiżarniach, o których zapomina, ale dzięki jej roztargnieniu z zapasów wyrastają młode drzewa np. z żołędzi.

6. Zabawa słowna „Jaka jest wiewiórka”

Posługiwanie się przymiotnikami – ładna, zabawna, puszysta ,śmieszna, skoczna, pracowita, gospodarna….

7. Składanie obrazka z części „Zwierzęta leśne”

Rozwiązywanie zagadek „Las i jego mieszkańcy”

Środki dydaktyczne: zagadki, kredki, ilustracje niedokończonego lasu, ilustracje zwierząt leśnych, małe ilustracje w kopertach do układania zagadek.

Przebieg zajęcia.

1. Zabawa słowna w skojarzenia „Z czym kojarzy się nam las”

– śpiew ptaków, zwierzęta, wysokie drzewa, wycieczka, piknik, odpoczynek, zbieranie jagód, grzybów,, malin, leśniczym, drewnem.

2. Dzieci kończą rysowanie lasu – towarzyszy im cicha, spokojna, muzyka. W czasie pracy rozmawiamy na temat gatunków drzew – iglasta, liściaste, zachęcamy do używania określeń położenia przedmiotów w przestrzeni w czasie wypowiedzi – z lewej strony drzewa, z prawej, nisko, wysoko, obok, pod. Gatunki drzew iglastych – modrzew, świerk, sosna, jodła, cis, jałowiec.

3. Rozwiązywanie zagadek

Po zakończeniu pytamy czego według nich czego brakuje w lesie – zwierząt. Posłuchajcie zagadek dzięki którym dowiecie się jakie zwierzęta mieszkają w lesie.

Nocą z kurnika kurę skradł

Rudym ogonem zatarł ślad (lis)

Bieży biegacz po dolinie

W szaroburej kożuszynie(zając)

Wesoła zwinna panienka

Ruda na niej sukienka

Dobra z niej gospodyni

Zapasy na zimę czyni ( wiewiórka)

Nazwy zwierząt dzielimy na sylaby, określamy ilość sylab, porównujemy długość słów

4. Zabawa ruchowo – naśladowcza przedstawiamy sposób poruszania się – lisa, zająca, wiewiórki.

5. Układanie przez dzieci zagadek o mieszkańcach lasów.

- Jako ciekawostkę można dzieciom opowiedzieć w jaki sposób lis pozbywa się pcheł. Trzymając w pysku kępkę trawy zanurza się w wodzie. W czasie kiedy lis płynie, pchły w popłochu uciekają z jego sierści.

Zabawy matematyczne „Grzybobranie”.

Środki dydaktyczne: zagadki, wiersz „Grzyby”, sylwety grzybów, kasztany, tasiemki, zbiory pięcioelementowe.

Przebieg zajęcia

1. Wprowadzenie do tematu poprzez rozwiązanie zagadki.

W lesie go spotkasz

zdziwisz się srodze

bo ma kapelusz

Ale gdzie”

Na nodze! ( grzyb)

Kurka choć jajek nie niesie

Najlepiej czuje się w lesie (grzyb)

2. Słuchanie wiersza „Grzyby”.

Anna Łada- Grodzicka

Gdy jest deszczowo i ciepło

Gdy lato jeszcze nie uciekło

Nadchodzi powoli jesień

I kosze grzybów nam niesie

W lesie grzybów więc szukamy

Grzyby dzisiaj mamie damy

uważnie patrzymy wszędzie

Może tutaj grzybek będzie

O, jest pierwszy – to borowik

Mówią o nim król borowy

Mówią także grzyb prawdziwy

Różne nazwy istne dziwy

Drugi grzybek to żółta kurka

W mech zielony dała nurka

Przykrywa ją mech i ziemia

I udaje że jej nie ma

O, tam grzyby jeszcze rosną

Trzeci grzyb pod młodą sosną

to młodziutki jest maślaczek

Co beżowy ma kubraczek

O tu kozak to grzyb czwarty

Ale stroi sobie żarty

Mówi mi – Tańczyć nie mogę

Bo mam tylko jedną nogę

Piaty grzyb nie oszukuje

mówi wprost – Ja muchy truję

Więc nie zrywaj mnie i już

Inny grzyb do kosza włóż.

Odsłonięcie tablicy na której znajdują się sylwety grzybów. Prosimy dzieci aby zapamiętały nazwy kolejnych grzybów występujących w wierszu – borowik, kurka, maslak, kozak, muchomor

• Uporządkowanie sylwet grzybów w kolejności ich występowania, posługiwanie się liczebnikami porządkowymi, omówienie wyglądu, wielkości, koloru, szukanie w Sali czego jest 5 – lali, stoliki, wózki, książki,…

• Ustalenie, pomiędzy którymi grzybami znajduje się trzeci grzyb – maślaczk znajduje się między drugim grzybem kurką i czwartym grzybem – kozakiem. Przeliczanie zbiorów wzrastających i malejących.

• Omówienie znaczenia homonimów – kozak, kurka’

• Rozmowa na temat właściwego zbierania grzybów, czyli takiego, które nie niszczy grzybni. Przekonanie dzieci aby nie niszczyły muchomorów

3. Zabawa manipulacyjna „Układamy grzybek”

4. Praca w zespołach

Dzieci dzielimy na pięcioosobowe zespoły. Każdy zespól otrzymuje tasiemkę i kasztany. Zespoły wybierają sobie miejsce w sali i układają z kasztanów i tasiemki grzybek, który później muszą nazwać.

Słuchanie i nauka piosenki „Jarzębina”

Środki dydaktyczne: płyta CD, tekst, owoce jarzębiny, nici, igły.

Przebieg zajęcia

1. Wysłuchanie piosenki ”Jarzębina”

Już lato odeszło i kwiaty przekwitły

A jeszcze w słońcu się mieni

To w polu i w lesie czerwienią się spójrzcie korale,

korale jesieni.

Idzie lasem pani jesień

Jarzębinę w koszu niesie

Daj korali nam troszeczkę

Nawleczemy na niteczkę.

Włożymy korale, korale czerwone

I biegać będziemy po lesie

Będziemy śpiewać piosenkę jesienną

niech echo daleko ją niesie.

Idzie polem pani jesień…

2. Nauka tekstu i melodii piosenki

3. Ćwiczenia rytmiczne metrum dwu i trzymiarowego

Nauczyciel gra melodię na wyraźnie akcentując pierwszą miarę każdego tekstu. W tym czasie dzieci mówią głośno raz. Próbują policzyć ile dźwięków mieści się pomiędzy jednym a drugim raz.

- Do ilu liczyliście?

- To na ile liczymy się melodia zwrotki

Tak samo poste pijemy z melodią refrenu, która liczy się na . Teraz dzieci wiedzą że zwrotki liczymy na a refren na

4. Zabawa rytmiczna na określanie metrum i „Koraliki”

Dzieci to koraliki siedzą w rozsypce. Wybrana osoba to igiełka chodzi po sali w rytm ćwierć nut przy melodii na . Dotknięty koralik zostaje nawleczone na niteczkę i maszeruje za igiełką. Igiełka może dotknąć koralik tylko na pierwszą miarę taktu. Gdy zbierze wszystkie koraliki niteczka pęka i koraliki rozsypują się po całej sali. Zabawa rozpoczyna się od początku przy melodii w metrum . Zabawę powtarzamy kilkakrotnie za każdym razem wybierając inne dziecko do roli niteczki.

5. Praca plastyczna

Dzieci przy pomocy igły nawlekają owoce jarzębiny na nitkę, tworząc naszyjnik z korali jarzębiny dla mamy. Pracy towarzyszy piosenka „Jarzębina”

Słuchanie bajki „Jarzębinka” według J. Tajca.

1. Zapoznanie z treścią opowiadania

Szła przez las babka Olena. Widzi – stoi jarzębina, a gałęzie ma połamane.

- Kto ci, jarzębino, gałęzie połamał?

- To szarego wilka sprawka.

\Wyprostowała babka gałęzie, przewiązała, opatrzyła, a jarzębina powiada.

- Dziękuje babciu. Powiedz, co byś chciała mieć?

Zamyśliła się babcia.

- Wszystko niby mam. Chyba tylko wnuczka by mi się na stare lata przydała – I poszła do domu.

Podchodzi do swojego domu, patrzy – na progu siedzi dziewczynka w czerwonym fartuszku w białe groszki, w czerwonych butkach i czerwonej chusteczce na głowie.

- Kto jesteś dziewczynko?

- Jestem twoją wnuczką.

- Jak ci na imię?

- Jarzębinka.

Ucieszyła się babcia i wprowadziła wnuczkę do domu.

Rano babcia wstała i rzekła:

- Idę w pole, Jarzębinko, a ty zostań w domu. Pamiętaj, nie odchodź nigdzie.

Zostawiła babcia Jarzębince pierników, orzechów, miodu i poszła. Siadła Jarzębinka przy oknie. Patrzy, a tu łabędzie lecą.

- Daj nam coś jeść, Jarzębinko.

Dała im Jarzębinka pierniczka.

Za łabędziami przybiegły wiewiórki.

- Daj nam coś, Jarzębinko.

I Jarzębinka dała im orzeszków.

Odleciały łabędzie, obdarowane orzeszkami wiewiórki pobiegły chwiejąc się puszystymi ogonkami, a z lasu wytoczył się na krzywych łapach wielki, bury niedźwiedź.

- Mnie również poczęstuj czymś, Jarzębinko! – upomina się bury niedźwiedź.

I Jarzębinka oddała buremu niedźwiedziowi resztę swego miodu.

Nagle wychylił się z lasu szary wilk.

- Chodźmy na spacer, Jarzębinko!

- Nie mogę, wilku, babcia mi nie pozwoliła.

- Wyjdź tylko na próg – prosi wilk

Wyszła Jarzębinka na próg, a szary wilk cap! Jarzębinkę powlókł do lasu.

Wraca babcia do domu, a tu Jarzębinki nie ma!

Biegnie do lasu i woła:

- Jarzębinko, gdzie jesteś? Jarzębinko, Jarzębinko!

A do babci przybiegły wiewiórki, przyleciały także łabędzie i bury niedźwiedź. Wszyscy szukają, wołają: „Jarzębinko, gdzie jesteś? Jarzębinko!”. Aż wreszcie z bardzo daleka, zza mórz, zza gór, rozległ się cieniutki głosik:

- Jestem tutaj!... W podziemnej jaskini!... U szarego wilka!... Chcę do domu!...

Rzuciła się babcia w stronę, skąd dochodził głos Jarzębinki.

- Idę!... Biegnę do ciebie! Jarzębinko!

Nagle zastąpiło jej drogę morze. Siadła babcia na brzegu i rozpłakała się rzewnie.

Ale oto nadleciały łabędzie.

- Nie płacz babciu! Pomożemy ci Jarzębinkę ocalić.

Wzięły łabędzie babcię między siebie i frr! Przeniosły przez morze. Spieszy babcia dalej, a tu zagrodziła jej drogę wielka, stroma góra. Siadła babcia na kamieniu i zalała się łzami. Ale już na pomoc śpieszą wiewiórki.

- Nie płacz babciu, nie płacz, pomożemy ci uwolnić Jarzębinkę.

Wzięły wiewiórki babcię pod rękę i zaczęły z nią wspinać się na górę. A oto babcia już stoi przed jaskinią. A wejście do jaskini przywalone jest wielkim głazem. Próbowała babcia głaz poruszyć, ale nie może mu dać rady, siadła więc i zapłakała. Wtedy zjawił się bury niedźwiedź.

- Nie martw się babciu, pomogę ci Jarzębinkę uwolnić.

Zebrał niedźwiedź całą swą niedźwiedzią siłę i w jednej chwili odwalił głaz u wejścia do jaskini. Weszła babcia do jaskini, złapała jarzębinkę i biegnie z nią do domu. A wilk w tym czasie był na polowaniu.

Gdy wrócił do jaskini i zobaczył, że Jarzębinki nie ma, puścił się za nią w pogoń. Pędzi wilk i już, już za chwilę je dogoni. Strasznie zdyszane dopadły babcia z Jarzębinką do skraju lasu, tam gdzie rośnie stara jarzębina. Płacze babcia:

- Och, biada nam! Wilk nas dogania!

Pochyliła gałęzie stara jarzębina i jak namiotem okryła babcię z wnuczką.

Przebiegł wilk i wcale ich nie zauważył. Poszła babcia do domu. I Jarzębinka poszła do domu. A szary wilk został z niczym. Dobrze mu tak.

2. Rozmowa w oparciu o opowiadanie, układanie ilustracji według kolejności

– Co Jarzębinka opowiedziała wilkowi?

– Co ty byś odpowiedziała, gdybyś była Jarzębinką?

– Który obrazek powinien być pierwszy?

– Co było wcześniej?

3. Praca indywidualna

Łączenie liści z owocami kasztan, jarzębina, żołędzie, noski

Układanie zakończenia do opowiadania „Pajęcze samoloty”

Środki dydaktyczne: zagadka, opowiadanie „Pajęcze samoloty”, kredki, ołówki, wełna, płyta CD 1, karteczki z napisami BABIE, LATO, ilustracje gitary i harfy z podpisami, ilustracja pajęczyny,

Cele operacyjne:

• potrafi odpowiadać na pytania dotyczące sytuacji, wysłuchanego tekstu, ilustracji,

• potrafi krótko wypowiadać się na określony temat,

• zna i rozpoznaje instrumenty strunowe: harfę i gitarę,

• potrafi uważnie słuchać nagrań.

1. Wprowadzenie do tematu – zagadka

- Jak się nazywa taka siatka

do której wpada ryb gromadka (sieć)

2. Rozmowa na temat „Komu potrzebne są sieci i do czego służą”

3. Słuchanie opowiadania „Pajęcze samoloty” S. Szuchowa H. Zdzitowiecka - Omówienia treści opowiadani, wyszukanie na obrazku owadów występujących w opowiadaniu. Zachęcanie do układania dalszego ciągu opowiadania.

Mały pajączek siedząc na grudce ziemi prządł wytrwale długą nitkę. Biała nić trzepotała się na wietrze jesiennym, ale nawet wiatr nie mógł jej rozerwać, taka była mocna.

- Co ty robisz? Nowe sieci na nas? – spytała duża szafirowa mucha-plujka. Siadając niedaleko pajączka.

- Nie, to nie sieć, to samolot.

- Samolot? A po cóż ci samolot? Może wybierasz się do ciepłych krajów jak ptaki?

- Nie, nie tak daleko – odpowiedział spokojnie pajączek zwijając jeden koniec nitki w mały kłębuszek, podczas gdy drugi powiewał już w górze. – Lecę szukać lepszego mieszkania na zimę.

Ledwie skończył to mówić, gdy wiatr oderwał od grudki ziemi biały kłębuszek i uniósł go w górę wraz z pajączkiem.

- Do widzenia! – zawołał pajączek z daleka i znikł z oczu muchom, trzmielom, i osom zgromadzonym na łące.

- Patrzcie! – zabrzęczała mucha.

Nad łąką przesuwały się jedna za drugą białe pajęcze nici z uczepionymi do nich pajączkami.

- Pajęcze samoloty…- burknął gruby trzmiel. – No, no, kto by to pomyślał, że pająki umieją fruwać, choć nie mają skrzydełek.

- Patrzcie! Babie lato! – wołały idące drogą dzieci i chwytały czepiające się ubrań i włosów białe nici.

• Kto jest bohaterem opowiadania?

• Jakie zwierzątko przędło nitkę?

• Kto rozmawiał z pajączkiem?

• Dokąd wybierał się pajączek?

• Co pomaga pajączkom w podróży?

• Jak dzieci nazwały pajęcze nici?

• Gdzie i kiedy możemy zobaczyć babie lato?

• Co to jest babie lato?

4. Omówienie obrazka „Babie lato”

5. Zabawa „Pajęczynka”

Wszystkie dzieci siedzą w kole, nauczyciel trzyma kłębek wełny. Dziecko do którego trafi rzucony kłębek musi wymienić co kojarzy mu się z jesienią. Następnie dziecko trzyma nitkę a kłębek nitki rzuca do kolegi. Tak powstanie pajęczynka trzymana przez dzieci.

6. Zabawa „Latające wyrazy”.

Nauczyciel przygotowuje tyle karteczek, ile jest dzieci. Na połowie z nich pisze wyraz BABIE, na pozostałych LATO. Dzieci losują karteczki. Poruszają się po sali w rytm słów: „Babie lato, babia nić, pająk siedzi będzie wić”. Na słowo „wić” dzieci szukają pary tak, aby utworzyć napis BABIE LATO. Rozmawiają w parach o tym, do czego pajączek wykorzystuje nić babiego lata.

7. Instrumenty strunowe.

Nauczyciel wiesza na tablicy ilustracje i podpisy – nazwy instrumentów strunowych (gitara i harfa). Dzieci dzielą wyrazy na sylaby i głoski.

• Co wspólnego mają prezentowane przedmioty?

• Jaką wspólną nazwę noszą te instrumenty?

• Co wspólnego mają instrumenty strunowe i pajęcza nić?

8. Słuchanie muzyki i rozpoznawanie brzmienia instrumentów.

Zabawy z instrumentami perkusyjnymi, nauka piosenki „W kasztankowym mieście”

Środki dydaktyczne: płyta CD część 1, tekst piosenki, instrumenty perkusyjne – tamburyna, janczary, trójkąty, talerze, drewienka, kołatki, grzechotki, w ilości równej liczbie dzieci.

Przebieg zajęcia.

1. Zabawa ruchowa „Instrumenty”

Na środku Sali leżą instrumenty. Dzieci maszerują po całej Sali w piosenki „W kasztankowym mieście”, jednocześnie ją śpiewając. Na zmianę rytmu – melodia do biegania dzieci szybko chwytają instrument i zaczynają na nim grać.

2. Zabawa z instrumentami

Dzieci siedzą w kole i otrzymują różne instrumenty. W środku znajduje się nauczyciel który porusza się w dowolny sposób – skacze, maszeruje, biega, tupie, kołysze się, wyklaskuje jakiś prosty rytm. Dzieci obserwuj ruchy nauczyciela i próbują do nich dobrać akompaniament na swoich instrumentach. Po kilku próbach nauczyciela zastępujemy dzieckiem.

3. Zabawa z instrumentami „Wysoko, nisko”

Dzieci dzielimy na trzy zespoły I zespól otrzymuje – tamburyny, II – drewienka, II – janczary. Przy muzyce marszowej dzieci maszerują po całej Sali. Gdy usłyszą powtarzający się rytm, zatrzymują się i słuchają w jaki rejestrze jest grany. Jeśli grany będzie w basie – niskie dźwięki wraz z nauczycielem zagrają tamburyny, jeśli pojawi się wiolinie – wysokie dźwięki grają janczary, a drewienka zagrają gdy zabrzmi muzyka w średnim rejestrze.

4. Zabawa „Taniec instrumentów”

Dzieci stoją w kole. Instrumenty leżą na zewnątrz koła. Dzieci maszerują po kole w rytm granej muzyki. Gdy muzyka milknie dzieci stają i biorą instrument. Dziecko dla którego zabraknie instrumentu staje w środku koła i gra toczy się dalej. Coraz więcej dzieci dołącza do orkiestry, znajdującej się w środku koła i gra wraz z nauczycielem. Zwycięzcą zostaje dziecko któremu najdłużej udała się maszerować ć po kole.

5. Powtórzenie piosenki „W kasztankowym mieście”

20