RUCH PANAMERYKAŃSKI MIĘDZY WOJNAMI

- ruch demokratyzował zasady swego funkcjonowania
- w obliczu zbliżającej się wojny ruch doprowadził do zacieśnienia współpracy państw amerykańskich; wpływ na to miały również idee zawarte w 14 punktach Wilsona i w Pakcie Ligi Narodów
- Unia Panamerykańska patronowała wysiłkom federacyjnym państw środkowoamerykańskich
- 4 grudnia 1922 – 7 lutego 1923, Waszyngton – konferencja państw środkowoamerykańskich pod przewodnictwem sekretarza stanu USA, podpisano traktat generalny o pokoju i przyjaźni, powołano Międzynarodowy Trybunał Środkowoamerykański oraz ograniczenia zbrojeń, Gwatemala i Honduras oddały swój spór graniczny pod arbitraż prezydenta USA
- 25 marca-3 maja 1923, Santiago w Chile – V konferencja państw amerykańskich, w wyniku ataku na zasady Unii Panamerykańskiej wprowadzono kilka zmian: na ogólne konferencje rządy mogły swobodnie wyznaczać delegacje niezależnie od stosunków z USA, przewodniczący UP miał być wybierany przez członków Rady kierowniczej ( reprezentanci dyplomatyczni państw latynoamerykańskich akredytowani w Waszyngtonie); uchwalono traktat Gondry w sprawie unikania lub zapobiegania konfliktom państw amerykańskich, w jego ramach powoływano komisję zajmującą się rozwiązywaniem konfliktu, jeżeli strony nie zaakceptują rezolucji komisji będą miały pełną swobodę działań; do problemu sporów wrócona na specjalnej komisji ( 10 grudnia 1928 - 5 stycznia 1929 ) na której ustalono, że komisje będą miały też charakter koncyliacyjny i uznano arbitraż obowiązkowy jako jako środek rozwiązywania konfliktów międzynarodowych
- walka dotycząca oficjalnego uznania przez ruch panamerykański zasad nieinterwencji wojskowych w państwach środkowoamerykańskich i karaibskich w wypadku napięć, anarchii lub obejmowaniu władzy przez niewygodnych dla siebie polityków ( Nikaragua była okupowana i kierowana przez USA czemu sprzeciwili się politycy nikaraguańscy i Meksyk)
- 16 stycznia-20 lutego 1928, Hawana - VI Konferencja Panamerykańska, na której ustanowiono prawo do interwencji czasowej w sytuacji gdy jakieś państwo rozpada się, nie panuje nad sytuacją, a życie i własność cudzoziemca są zagrożone oraz uchwalono kodeks międzynarodowego prawa prywatnego państw prywatnych ( kodeks Ustalanego)
- 3-26 grudnia 1933, Montevideo – VII konferencja państw amerykańskich, na której ustalono wspólne rozwiązywanie problemów finansowych, przyjęto protokół dodatkowy do konwencji generalnej koncyliacji między amerykańskiej który ustanawiał powoływanie stałych komisji badań i porozumień rozpatrujących wszystkie spory między państwami, uchwalono konwencję o prawach i obowiązkach państw która uznawała zasadę nieinterwencji
- 9-27 grudnia 1938, Lima – VIII konferencja panamerykańska, na której zadbano o zjednoczenie wysiłków obu Ameryk wobec narastającego niebezpieczeństwa pozakontynentalnego
- 10 października 1933 – podpisany przez Argentynę, Brazylię, Chile, Meksyk, Paragwaj i Urugwaj traktat antywojenny i nieagresji i koncyliacji, nawiązywał do zasad zawartych w Pakcie Ligi Narodów
- 1-23 grudnia 1936 – konferencja między amerykańska w sprawie umocnienia pokoju, wyrażała bezwarunkowy szacunek dla suwerenności i solidarnej demokracji w Amerykach i stosowaniu procedur konsultacji przewidzianych w Konwencji w sprawie utrzymania pokoju podpisanej na tej Konferencji