Nancy rzut na 32 i 35 stronie skryptu

Z notatek: Przed realizacją Leszczyńskiego Nancy tworzyły 2 organizmy – starsza częsć (średniowieczna) o spontanicznym charakterze, otoczone fortyfikacjami bastionowymi i fosą i nowsza część założona na regularnej siatce ulic.

Nowy zespół( Leszczyńskiego) przyczynił się do zmiany struktury całego miasta i scalenia go. Jego podstawę stanowi arteria komunikacyjna będąca przedłużeniem szosy wiodącej z Paryża ( ulice św Stanisława i św Katarzyny wybiegające na wschod i zachód z Placu Królewskiego dodatkowo zakończone Nowymi bramami miejskimi)

Stworzenie systemu wzajemnie związanych wnętrz pałacowych: Plac ( na przedłużeniu osi la Carrière),którego pd ścianę zajmuje ratusz, a 2 boczne cztery identyczne budynki , od pn -2 dwukondygnacyjne pawilony., pomiędzy którymi szeroka ulica,prowadziła do monumentalnego pawilonu -> łuku triumfalnego.Wloty ulic częściowo przysłonięte ozdobnymi kratami, wiążącymi ze sobą wolnostojące budynki. Przejście w 1 z 3 arkad prowadzi na mniejszy plac. Dalej la Carrière, którego środek zajmuje zieleń , po obu jej stronach ciągi jezdne ,zakończony placem z budynkiem Intendentury(?) ,który łączy się pólkolisymi kolumnadami z domami przy la Carrière; za Intendenturą ogród otoczony 2 rzędami drzew ,dzięki któremu następowała kontynuacja promenady na la Carrière.

Cechy charakterystyczne Nancy: W XVIII w. Stanisław Leszczyński, po opuszczeniu tronu polskiego, diuk Lotaryngii, obdarował Nancy wyjątkowym zespołem architektonicznym inspirowanym sztuką baroku. Stanisław Leszczyński kazał wybudować plac który dziś nosi jego imię( Plac Staniaława zbudowany w latach 1752 – 1755 przez Emmanuela Here) Stanisław Leszczyński zaplanował w ten sposób połączenie starszej części Nancy, zbudowanej za czasów Karola III Wielkiego, z nową – powstającą za jego czasów. Na środku wielkiego placu, mierzącego 125 na 106 metrów, początkowo stał pomnik króla Ludwika XV, gdy monument został strącony w czasie rewolucji francuskiej, jego miejsce w 1831 roku zajął pomnik króla Stanisława Leszczyńskiego. Z okresu Stanisława Leszczyńskiego pochodzą: Place Royale z pomnikiem króla (1831), połączony bramą triumfalną (1753) z Place de la Carrière. Całe założenie urbanistyczne z XVIII wieku zostało w 1983 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Bath rzut w skrypcie strona 38 Wpływ na wygląd miasta- architekci John Wood- ojciec i syn. Ojciec zaprojektował Queen Square, który budową przypominał londyńskie skwery.Wood, chcąc odtworzyć rzymska atmosferę w tym mieście zaproponował utworzenie kilku powiązanych ze sobą wizualnie centrów- Royal Forum, Grand Circus. Na pn od Queen Square zaczął od 1754 wznosić zespół szeregowych domów wokół kolistego placu,który nazwał THE CIRCUS- przypominał Koloseum. Składały się na niego 33 domy z monumentalnie ujętymi fasadami.Na Circus można dojść 3 ulicami.

ROYAL CRESCENT ,do którego realizacji przystąpiono w 1767 roku oznaczał istotną zmianę sposobu zabudowy Jego projektant John Wood syn stworyzł wygięty na kształt pólksiężyca szereg 30 domów, z których otwierały się widoki na krajobraz..Jego półeliptyczna forma jest pierwszym w brytyjskiej architekturze przykładem rozwiązania zwanego półksiężycem( wielokrotnie naśladowanego).Owalna wstęga domow ciagnaca się tylko od północy otwiera wnętrze placu ku południowi. Połozone powyżej Royal Crescent zespoły – Camden Place, Landown, Crescent- na planie krzywej, która zdaje się naturalnie dostosowywać do sfalowania stoku, Somerset Palace oznaczały dalszy krok do POWIĄZANIA ZABUDOWY Z TERENEM.

Turyn OPRACOWANY W PYTANIU 22

Sankt Petersburg strona 37 skryptu Głównym marzeniem cara było zbudowanie od podstaw miasta, które miało świadczyć o narodzinach potęgi państwa rosyjskiego. Prace budowlane, w których brali udział najwybitniejsi architekci ówczesnej Europy, rozpoczęły się już w roku 1703 na zdobytej od Szwedów Wyspie Zajęczej. Pierwszą budowlą wzniesioną na obszarze wyspy Zajęczej była Twierdza Pietropawłowska, którą rozpoczęto wznosić na mocy rozkazu cara 1703 roku. 1716- plan nowej dzielnicy na wyspie Wasyla . 1717 J.B. le Blond sporządził główny paln stolicy zakładając główny ośrodek z pałacem cara na wyspie Wasyla- projekt nie został zrealizowany. . le Blond zaprojektował zatem silnie ufortyfikowane miasto na wyspach- plan nie został zrealizowany. Po śmierci Piotra I (1725)zaczęto porządkować zabudowę. W końcu lat 30-stych XVIII w sporządzono plan zakładający rozwój miasta w kierunku południowym. Powstały 3 arterie zamknięte wieżą Admiralicji. W 1763- ogłoszono międzynarodowy konkurs na projekt przebudowy miasta .6 lat później zatwierdzony zostaje nowy plan- w końcu XVIII i na początku XIX w Petersburg stał się terenem realizacji wielkich przedsięwzięć