Postanowienia konferencji w Poczdamie (17.07.- 02.08.1945r.):

Celem konferencji było ustalenie trybu likwidacji skutków II wojny światowej, losów Niemiec, opracowanie traktatów pokojowych i zasad organizacji powojennego świata. Konferencja poczdamska uzgodniła:

- podział Berlina na 4 sektory okupacyjne: amerykański, brytyjski, francuski, radziecki. Określono cele okupacji Niemiec nazywając je skrótowo mianem "czterech D": demilitaryzacji, denazyfikacji, demokratyzacji, dekartelizacji,

- ukaranie zbrodniarzy hitlerowskich,

-przyjęła radziecki program w kwestiach wschodnich granic Niemiec,

- powołała do życia Komisję Ministrów Spraw Zagranicznych mocarstw celem przygotowania projektów traktatów pokojowych z Niemcami i ich satelitami,

- 15% reparacji wojennych przyznanych ZSRR miała otrzymać Polska.

- Niemcy: powołano SRK (Sojusznicza Rada Kontroli) – w skład wchodzili komuniści 4 stref okupacyjnych – uchwały zapadały pomyślnie. Każde z 4 mocarstw miało prawo veta.

30.07.1945r. – pierwsze posiedzenie.

Ustawy SRK:

- likwidacja organizacji hitlerowskich,

- usunięcie struktur związkowych za nazistami NSDAP (np. Gestapo),

- ukaranie osób winnych zbrodni wojennych, przeciw ludzkości i pokojowi,

- powołanie policji niemieckiej,

- zakaz szkolenia wojskowego w Niemczech,

- usunięcie hitlerowców z urzędów,

- kontrola niemieckich badań naukowych,

- odpowiedzialnością za drugą wojnę światową obarczone zostały Niemcy faszystowskie i hitlerowskie,
- odszkodowania dla państw poszkodowanych, wypłacane przez Niemcy,

Po konsultacji z delegacją polską w składzie: B. Bierut, S. Grabski, S. Mikołajczyk, E. Osóbka-Morawski, M. Rola-Żymierski, W. Rzymowski, wytyczono zachodnią granicę Polski na Odrze i Nysie Łużyckiej. Obok Szczecina Polsce przyznano Gdańsk i południowo-zachodnią część Prus Wschodnich, pozostałą część z Królewcem przyznano ZSRR. Podjęto decyzje w sprawie wysiedlenia Niemców z Polski, Czechosłowacji i Węgier.

+ Uczestnicy: Józef Stalin, przywódca ZSRR, Winston Churchill i Clement Attlee (zastąpił Churchilla na stanowisku premiera dnia 26 lipca, a do Poczdamu dotarł 28), premierzy Wielkiej Brytanii i Harry Truman, prezydent Stanów Zjednoczonych wraz z ministrami spraw zagranicznych: Wiaczesławem Mołotowem (ZSRR), Jamesem F. Byrnesem (USA) i Anthonym Edenem (Wielka Brytania). Ponad to towarzyszyli im szefowie sztabów oraz grono doradców).

Ostatnia konferencja miała miejsce już w Niemczech, w poczdamskim pałacu Cecilienhof pod Berlinem. Ze względu na śmierć Roosevelta w kwietniu 1945 roku i wybory w Wielkiej Brytanii trudno mówić o koalicji Wielkiej Trójki, jeżeli za nią uznaje się konkretne trzy osoby (Stalina, Churchilla i Roosevelta) - jeżeli natomiast Wielka Trójka określa trzy mocarstwa, wówczas jak najbardziej ta koalicja może być tak nazywana.

Głównym ustaleniem jeżeli chodzi o powojenne Niemcy była zasady "cztery D": denazyfikacja (z życia publicznego miały być usunięte wszelkie organizacje hitlerowskie jak NSDAP, SS, SA, SD, Gestapo i inne), dekartelizacja (rozdrobnienie wielkich koncernów niemieckich na odrębne zakłady - zwana również demonopolizacją gospodarki), demokratyzacja (życia i wychowania społeczeństwa) oraz demilitaryzacja (polegająca na likwidacji niemieckich sił lądowych, powietrznych i morskich).

Zatwierdzono także, że Niemcy zostały podzielone na cztery strefy okupacyjne (amerykańską, francuską, angielską i radziecką), a stan granic niemieckich miał wrócić do tego z 1937 roku.

W części dotyczącej odszkodowań była mowa o pokryciu ich z poniemieckiego majątku, a także o częściowej rekompensacie dla ZSRR z majątku niemieckiego okupowanych przez państwa zachodnie stref. Przywódcy mocarstw postanowili przejąć kontrolę nad niemiecką flotą wojenną i handlową, a także przekazać Königsberg (Królewiec) z częścią Prus Królewskich jako późniejszy Obwód Kaliningradzki dla ZSRR

Powołano Radę Ministrów Spraw Zagranicznych (czterech mocarstw okupujących Niemcy oraz Chin), której zadaniem było sporządzenie traktatów pokojowych z pozostałymi państwami Osi, które przegrały wojnę.

Jeżeli chodzi o Polskę, to jej granice zostały wyznaczone na Odrze i Nysie Łużyckiej, włączono do terytorium kraju również Gdańsk, część Prus Wschodnich. Na wschodzie granicę miała stanowić linia Curzona. Repatriacje wojenne dla Polaków miały być przekazane za pośrednictwem Związku Radzieckiego. Z terenów Polski, jak i Czechosłowacji oraz Węgier mieli zostać wysiedleni Niemcy.