Dziecko
Rousseau
Angielscy poeci jezior – poeci urodzeni w latach 70-tych XVIII stulecia.
William Worsworth
Samuel Caleridge
Robert Southey
Ballady liryczne. Oda do przeczucia nieśmiertelności ze wczesnych wspomnień dzieciństwa – WW. dzieciństwo – kraj naturalności.
Artur Hughes - Powrót do domu znad morza – 1856 – 62. Nastrój sielanki, spokoju wiejskiego, mikrokrajobrazu. Pierwszoplanowa postać – mały chłopiec, zrozpaczony – po powrocie do domu nie zastał matki, ale jej grób – moment, w którym dzieci dowiadują się o śmierci najbliższej osoby.
Millais – Jezus w domu rodziców. 1849
Dzieciństwo jako zapowiedź męki – warsztat ciesielski, mały Jezus, ale stojący przy nim Józef podaje mu ostre narzędzie ciesielskie, mały Chrystus ma zranioną stopę. Na stole – leżą ostre gwoździe. Obraz w dyskretny sposób przywołuje cień w sielankowym krajobrazie dzieciństwa. Cień nieuchronnego cierpienia i śmierci.
Ogólnoeuropejski obieg myśli. Funkcjonowanie polskiej filozofii w ogólnopolskiem obiegu.
Dzięcięctwo zaczęło dotyczyć zbiorowości narodowej – Polacy jako boskie dzieci. najważniejsze posłannictwo – spełnianie losy synostwa bożego. Miało to się stać po klęsce powstania styczniowego. Narracja o losie Polski, jako o losie synów Bożych – polska ofiara nie jest nadaremna, polskie życie zyskuje wartość. Polskie tanie życie miało zyskać wartość jako dziecięca ofiara. Figura dziecka – wazny element martyrologiczny.
Norwid i jego twórczość – dziecko – męczennik. Skazane na ten los. Powtarzając gesty bierze udział w męczeństwie, którego nie pragnie. Jest rozproszone w drobnej twórczości. Pokolenie stracone.
Obraz dziecka – źródło olśnienia i iluminacji. Pojawia się w różnych językach – od słowackiego do naiwnej, mickiewiczowskiej narracji z ballady.
Wycinanki Andersena, które sam w7myślił do swoich baśni. Odbiegają od tego, co myślimy o bajkach dla dzieci. czy pisał dla dzieci lucyferycznych czy słonecznych? Poetyka makabreski mocna u Andersena. Dzieci skażone – Kaj w Królowej Śniegu.
Biedermeier – przede wszystkim styl arch. wnętrz. Ale istnieje też „”dziecko biedermeierowskie – w mikroskali wcielenie B. ideału życia. Poczciwość ważnym stylem. W wyniku procesu wychowawczego doprowadza się do tego stanu, ze może wieść drobnomieszczańskie życie. Stanisław Jechowicz – XIX wiek. Kanon polskiej literatury dziecięcej.