List ZNP do Rzecznika Praw Obywatelskich

Sławomir Broniarz, przewodniczący ZNP zwrócił się w liście do Ireny Lipowicz z prośbą o wykorzystanie prawa Rzecznika Praw Obywatelskich do wystąpienia do Sądu Najwyższego w sprawie uchwały wyjaśniającej stosowanie przepisów rozporządzenia MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach i placówkach ( Dz. U z 2010r.Nr 228,poz.1487).

Zgodnie z rozporządzeniem MEN z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli, odpowiednio w  §19,20,21,22 ( Dz. U. z 2009r. Nr 50, poz.400) w przedszkolach , szkołach i placówkach oświatowych mogą być zatrudniani nauczyciele -psycholodzy, nauczyciele-pedagodzy, nauczyciele-logopedzi i nauczyciele-doradcy zawodowi. Jednocześnie w przedszkolach, szkołach i placówkach oświatowych zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniom realizują specjaliści, w szczególności psycholodzy, pedagodzy, logopedzi i doradcy zawodowi (na podstawie rozporządzenia MEN z dnia 17 listopada 2010 r.).

ZNP wystosowało list do RPO w związku z rozbieżnościami w orzecznictwie dotyczącymi kwestii określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych, który obowiązana jest realizować osoba zatrudniona na stanowisku nauczyciela-psychologa, pedagoga, logopedy i doradcy zawodowego  i osoba  zatrudniona na stanowisku specjalisty, o którym mowa  w rozporządzenia MEN z dnia 17 listopada 2010r.

W opinii ZNP sprawa jest istotna i wymaga rozstrzygnięcia, bowiem rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. mówi o specjalistach wykonujących w przedszkolu, szkole i placówce zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Także art. 42 ust. 7 pkt. 3 Karty Nauczyciela mówi o pedagogach, psychologach, logopedach i doradcach zawodowych bez kwalifikującego określenia ‘nauczyciel’, które w innych przypadkach w tym samym artykule Karty Nauczyciela było wykorzystywane. Tym samym pojawiają się wątpliwości, czy ustawodawca celowo pominął określenie ‘nauczyciel’, czy też doszło jedynie do przeoczenia, które skutkuje sprzecznym orzecznictwem.