KONSPEKT ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH
Temat
zajęć:
Przyjaciele
– wysłuchanie opowiadania Cz. Janczarskiego.
Odpowiadanie na pytania dotyczące tekstu.
Data:
05.09.2012r
Grupa:
II, 3- latki
Prowadzący
zajęcia:
…
Cele ogólne:
zaznaczenie, że dzięki różnicom w wyglądzie można odróżnić jedną osobę od drugiej,
uważnie
słucha nauczyciela i swoich kolegów.
Cele szczegółowe:
Dziecko:
uważnie słucha, nie przeszkadza czytającemu i innym dzieciom,
opowiada o sobie i poznaje imiona kolegów i koleżanek,
odpowiednio reaguje na polecenia,
utrwalenie imion kolegów
Metody:
słowna - rozmowa, opowiadania, zagadki, objaśnienia i instrukcje,
oglądowa – obserwacja i pokaz.
Formy pracy:
zbiorowa
indywidualna
Środki dydaktyczne:
maskotka
misia Uszatka, piłka, opowiadanie: Cz. Janczarski, Miś
Uszatek i przyjaciele.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
I Wprowadzenie do tematu zajęć
Przedstawienie
dzieciom pluszowego misia Uszatka. Miś przedstawia się i wita ze
wszystkimi dziećmi. Miś proponuje, że zabierze dzieci do swojego
świata na spotkanie z jego przyjaciółmi.
II
Realizacja założonych celów
Wysłuchanie opowiadania Cz. Janczarskiego pt: Przyjaciele.
Cz. Janczarski, Miś Uszatek i przyjaciele, Kraków 2004, s. 8-9
Nauczyciel zadaje pytania dotyczące tekstu:
Jakie zwierzęta z opowiadania udało wam się zapamiętać?
Jakie zmartwienie miał miś?
Kto pomógł mu je rozwiązać?
Jakie imiona noszą nowi przyjaciele Uszatka?
Czym się różnimy? – pogadanka.
Dzieci szukają różnic w wyglądzie (np. można różnić się kolorem włosów, oczu, wzrostem, płcią) i w upodobaniach (np. odmienne preferencje co do zabaw, ulubionych potraw i bajek).
Nauczyciel wyjaśnia, że różnice czynią nas kimś wyjątkowym i niepowtarzalnym. Dzięki różnicom można odróżnić jedną osobę od drugiej.
III Podsumowanie zajęć
Powrót do przedszkola z krainy baśni. Podziękowanie misiowi piosenką:
Do widzenia, do widzenia do miłego zobaczenia!
Do kogo toczy się piłka – nauczycielka sprawdza, czy dzieci znają imiona kolegów. Dzieci siedzą na podłodze tworząc zwarte koło. Wskazane przez nauczycielkę dziecko staje na środku koła, rozgląda się, a następnie wypowiada głośno i wyraźnie imię kolegi, do którego będzie toczyć piłkę i dopiero wówczas toczy piłkę w jego kierunku. Jeśli trafi poprawnie, dostają piłkę z powrotem i ma prawo do powtórnego rzutu, tym razem do innego dziecka. Jeśli chybi, zastępuje je dziecko, którego imię było wywołane. Jest to nagroda za doznany zawód próżnego oczekiwania na piłkę.