ZAGADNIENIA ORGANIZACJI PRACY BIUROWEJ W ADMINISTRACJI

10 marca 2015r.

Administracja publiczna ma charakter zinstytucjonalizowany. Struktura ta powstaje zatem na skutek wskazania jej celów i zadań, struktury organizacyjnej, stopnia sformalizowania, zespołu ludzi.

Cechy administracji publicznej

Urząd - aparat pomocniczy organu. Urząd tworzy czynnik ludzki i materialny.

Praca biurowa obejmuje następujące płaszczyzny pracy: przyjmowanie petentów i udzielanie informacji, rejestracja pism wpływających i ich wysyłka, gromadzenie i porządkowanie informacji oraz dokumentacji, przetwarzanie i dostarczanie informacji zwierzchnikom, archiwizowanie dokumentacji.

Biurowość - zespół formalnych czynności (aktotwórczych) koniecznych do dokumentowania przepływu i utrwalania informacji oraz jej prowadzenia i przetwarzania. Zorganizowane pracy wewnątrz instytucji wymaga określenia struktury organizacyjnej, stanowisk, zakresu czynności, hierarchii, instrukcji obiegu dokumentów.

Stanowisko pracy w administracji:

- Bezpieczeństwo (dokumentów)

- Estetyka pomieszczenia (wzbudzanie zaufania obywateli)

- Temperatura, wilgotność i hałas na stanowisku pracy.

Podstawa pracy biurowej:

- Ustawa o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach zawiera regulacje dotyczące: instrukcji kancelaryjnej, sposobu klasyfikowania i kwalifikowania dokumentacji, instrukcji w sprawie zakresu organizacji archiwów,

- Rozporządzenie z 18 stycznia 2011r. określa: instrukcje kancelaryjną, jednolite rzeczowe wykazy akt, instrukcje w sprawie organizacji i zakresu działania archiwów zakładowych.

Podmioty podlegające rozporządzeniu z 18.01.2011r.:

- organy gminy i związki międzygminne,

- organy powiatu,

- organy samorządu województwa,

- zespolonej administracji rządowej w województwie,

- urzędy obsługujące te organy.

Regulacji podlega dokumentacja powstająca w podmiotach lub do nich nadesłana i składana niezależnie od: techniki jej wytworzenia, postaci fizycznej, informacji w niej zawartych.

Rozporządzenie wymaga od kierownika urzędu wprowadzenia wewnętrznego zarządzenia, które określi:

- wybór podstawowego sposobu dokumentowania spraw dla danego podmiotu. Alternatywą jest system tradycyjny lub EZD,

- wybór koordynatora czynności kancelaryjnych, do którego zadań należeć będą: nadzór nad prawidłowością soboru klas z wykazu akt do załatwiania spraw, właściwego zakładania spraw i prowadzenia akt,

- listę rodzajów przesyłek wpływających, które nie są otwierane przez punkt kancelaryjny.

Rozporządzenie zezwala kierownikowi urzędu wprowadzić wewnętrzne zarządzenie, które określi np. wzór blankietów, pieczątek, druków itp.

24 marca 2015r.

Podział dokumentacji ze względu na typy, cele dokumentacji:

a) aktowa - tworzona przez zbiory dokumentów potrzebne do zebrania informacji wykorzystywanych w celu podejmowania decyzji bądź utrwalania postanowień (akta osobowe pracownika),

b) geodezyjno-kartograficzna - podmioty administracji publicznej gromadzą zbiory dokumentów wytworzonych zgodnie z zasadami matematycznymi ze pomocą określonych znaków w celu odtworzenia fragmentów kuli ziemskiej,

c) techniczna - za dokumentacje techniczną uznaje się te zbiory dokumentów, które mają za zadanie utrwalanie danych technicznych określonego obiektu lub wyrobu,

d) audiowizualna - zachowanie obrazu bądź dźwięku,

e) ulotna - zbiory dokumentów o charakterze informacyjnym, propagandowym, normatywnym.

Podział dokumentacji na:

a) dokumentacja typowa - wytwarzana w niemal każdym zakładzie administracyjnym,

b) dokumentacja specyficzna - wynika z regulaminu zakładu.

Dokumentacja jawna i niejawna.

Dokumentacja oryginalna i wtórna.

Dokumentacja pracownicza i płacowa.

System kancelaryjny - to część instrukcji kancelaryjnej regulująca codzienne procedury biurowe w danym podmiocie. Należy przez to rozumieć: sposób rejestrowania pism, łączenia pism w akta spraw, układania jednostek kancelaryjnych.

System kancelaryjny - to zasady, metody i procedury stosowane w trakcie rejestrowania sprawy, ich obiegu, łączenia akt spraw, grupowania akt spraw w jednostki kancelaryjne. Systematyzowanie ich w obrębie oraz układania akt podręcznych.

System kancelaryjny - to skoordynowany układ zbioru elementów takich jak: komórki organizacyjne, stanowiska, urzędnicy i relacji między nimi regulowany zasadami, metodami i procedurami tworzącymi logiczną całość w rejestrowaniu spraw, ich obiegu, łączenia akt spraw, grupowania akt spraw w jednostki kancelaryjne.

…

Po wskazaniu systemu EZD jako podstawowego sposobu dokumentowana przebiegu załatwiania spraw ponowne wskazanie systemu tradycyjnego jako podstawowego sposobu dokumentowania jest niemożliwe.

System EZD został wprowadzony ustawą z dnia 17.02.2005r o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

System kancelaryjny oparty na tradycyjnym sposobie postępowania z dokumentacją dotyczy tych czynności i procedur, w których stosuje się jako podstawowe narzędzia do rejestracji, wytwarzania dokumentacji.

Kancelaria scentralizowana - cecha charakterystyczną kancelarii scentralizowanej jest odciążenie urzędników od czynności kancelaryjnych. Ogranicza się to do wykonywania podstawowych czynności związanych z załatwianiem sprawy Reszta czynności należy do wyspecjalizowanej komórki kancelaryjnej o nie merytorycznym charakterze.

Kancelaria zdecentralizowana - czynności przydzielone do kancelarii rozdziela pomiędzy inne struktury. To kancelaria rozproszona Jest nowocześniejszą formą kancelarii. Spotyka się w podmiotach o bardzo rozbudowanych kompetencjach i dużej liczbie podmiotów. Ważną rolę odgrywa kontrola połączona z instruktażem i doradztwem.

Urzędy administracji publicznej muszą utrwalać to, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Konieczność utrwalania czynności, rozstrzygnięć, czy podejmowanych działań wynika z przepisów prawa, ale i z własnej woli danego podmiotu. Utrwalone czynności w postaniu dokumentacji gromadzi się w tzw. akta spraw.

Akta spraw - to cała dokumentacja, w szczególności tekstowa, fotograficzna, rysunkowa, dźwiękowa, filmowa, multimedialna zawierająca informacje potrzebne przy rozpatrywaniu danej sprawy oraz odzwierciedlająca sposób jej załatwienia. Akta spraw rozpoczyna pierwsze pismo dotyczące danej sprawy.

14 kwiecień 2015r.

Redagowanie pism:
Art. 14 par. 1 KPA:
§ 1. Sprawy należy załatwiać w formie pisemnej.
§ 2. Sprawy mogą być załatwiane ustnie, gdy przemawia za tym interes strony, a przepis prawny nie stoi temu na przeszkodzie. Treść oraz istotne motywy takiego załatwienia powinny być utrwalone w aktach w formie protokołu lub podpisanej przez stronę adnotacji.

Co to zasady sprawy załatwia się w formie pisemnej, która może przybrać formę:
a) Odręczną-polega na sporządzeniu przez referenta, po zarejestrowaniu sprawy, bezpośrednio na otrzymanym piśmie zwięzłej odpowiedzi załatwiającej sprawę lub sporządzeniu na nim odręcznej notatki o sposobie załatwienia sprawy;
b) Korespondencyjną- polega na przygotowaniu przez referenta projektu pisma załatwiającego daną sprawę,
c) Inną- z użyciem pieczęci tekstowej, bądź formularza.

Pismo możemy podzielić ze względu na:
1. Formę:
-blankiety korespondencyjne,
-blankiety specjalne,
- formularze, czyli druki,
- papier bez nadruku.

2. Obieg:
-pisma zewnętrzne (przychodzące, wychodzące),
-pisma wewnętrzne (notatki, okólniki, protokoły);

3. Stopień pilności:
-pisma zwykłe: należy załatwić w terminach ustalonych ustawowo lub zwyczajowo,
-pismo pilne i bardzo pilne (cito): należy załatwiać zawsze w pierwszej kolejności,
-pisma terminowe: w których wskazano konkretny termin załatwienia sprawy;

4. Tajemnicę:
-poufne
-tajne: chroniące tajemnicę państwową, a ich obieg oraz przechowywanie regulują odrębne przepisy,
-jawne: nie zawierają żadnej tajemnicy;

5. Sposób przesyłania: zwykłe, polecone, telefaksowe, elektroniczne, per avion.

Styl redagowania pisma:
Styl urzędowy: charakteryzuje się zwrotami jednoznacznymi, zwięzłymi, w formie pojedynczych zdań, treść można przedstawić w formie punktów, dopuszczalne jest używanie specjalistycznej terminologii, ale bez stosowania obcojęzycznych zwrotów, stosuje się stronę bierną z zastosowaniem form bezosobowych, bez emocjonalnych i obrazowych zwrotów, z dostosowaniem zwrotów grzecznościowych i pisaniem dużymi literami wyrazów określających adresata, pismo powinno dotyczyć tylko jednej sprawy. Każda inna powinna zostać przedstawiona w oddzielnym piśmie.

Przy redagowaniu pisma należy pamiętać o jego kompozycji estetycznej.

Trzeba pamiętać, aby odstępy pomiędzy poszczególnymi elementami pisma były proporcjonalne:
1) największy odstęp należy zastosować między miejscem i datą sporządzenia pisma, a potem adresata;
2) mniejsza w porównaniu do tego odstępu powinna być przerwa pomiędzy adresatem a określeniem sprawy;
3) jeszcze mniejszy odstęp powinien znaleźć się pomiędzy określeniem sprawy, a pierwszym wierszem tekstu pisma,
4) odstęp między ostatnim wierszem tekstu a podpisem powinien być zbliżony do odstępu między określeniem sprawy, a pierwszym wierszem tekstu.

Ustawa z 31 stycznia 1980r. o godle, barwach i hymnie RP oraz o pieczęciach państwowych.

Herb jest znakiem rozpoznawczym społeczności. Wykorzystywanie herbu jako znaku identyfikacyjnego i promocyjnego ma za zadanie integrację wewnętrzną mieszkańców.

Wizerunek herbu może widnieć na blankietach korespondencyjnych, którymi posługuje się samorząd terytorialny w zakresie realizacji zadań własnych. Mogą z nich korzystać organy uchwałodawcze bądź wykonawcze. Gminy, związki międzygminne , powiaty, województwa oraz ich organy (zamiast wizerunku polskiego orła) mogą używać odpowiednio: herbu gminy, powiatu lub województwa. Z zastrzeżeniem, że odcisk pieczęci z herbem nie może być umieszczany na dokumentach urzędowych, w sprawach z zakresu administracji rządowej.
Pisma mogą zostać sporządzone na blankietach korespondencyjnych lub na papierze bez nadruku z wykorzystaniem komputerowego edytora tekstu.

Pole nagłówka - zawiera informacje o nadawcy.

Dane nadawcy - są obowiązkowe i powinny być zapisane w układzie blokowym z pojedynczymi odstępami między wierszami.

Pole adresata - układ blokowy, pełne dane.

Przedmiot sprawy - obowiązkowy element każdego pisma.
Sprawa/Dotyczy: oferta usług kserograficznych.
Sprawa/Dotyczy: oferta usług kserograficznych.
Sprawa/Dotyczy: oferta usług kserograficznych.

Zwrot grzecznościowy - stosuje się, jeśli pismo ma formę listu.

Treść pisma - Times New Roman, Ariel, Courier, Calibri, czcionka 12-10 (z zachowaniem o 2 punkty więcej dla tytułów).

Pismo w układzie blokowym (ma zastosowanie w korespondencji zj.o? oraz w UE):
- wszystkie elementy tekstu pisane są równo z linią lewego marginesu, także tytuły i treść,
- stosuje się pojedynczy odstępy między wierszami, choć dopuszcza się 1,5,
- akapity oddziela się od siebie pustą interlinią,
- nie stosuje się wcięcia a-linea,
- stosowana jest numeracja wielostopniowa lub 10 punktów i podpunktów,
- tekst jest wyrównywany od lewego i od prawego marginesu –justowanie.

Pismo w układzie a-linea (ma zastosowanie do osób fizycznych):
- stosuje się między wierszami odstęp wielkości 1,5,
- nowa myśl rozpoczyna się od wcięcia o wielkości 1-1,5cm (2-5znaków),
- tytuły, podtytuły pisane są pośrodku pola pisania,
- stosowana jest numeracja wielostopniowa, natomiast punkty i podpunkty pisane są od wcięcia,
- tekst jest wyrównany do lewego marginesu,
- nie ma dodatkowego odstępu po akapicie.

Treść pisma powinna zawierać kilka elementów w zależności od potrzeb: wprowadzenie, przedstawienie problemu, uzasadnienie, wnioski, zwroty grzecznościowe „z poważaniem”.

Podpis: stanowisko służbowe, imię i nazwisko
przy kopiach: parafka,
oryginał- pełny podpis.

Załączniki:
z lewej strony pisma pod tekstem
1.Ekspertyza lub 1) ekspertyza lub Do podania załączam:
2.Operat 2) operat 1. Załącznik

Rodzaje kopert:
- standardowe – dwukrotnie złożony papier A4,
- okienkowe – gdzie w polu adresowym znajduje się przezroczysta folia, która umożliwia odczytanie adresata, odbiorcy pisma,
- gabinetowe – dokument składamy w poziomie na 3 części, stosowane w dyplomacji,
- aktowe??? - w których umieszcza się pisma A4 bez składania lub złożone do formatu A5.

Typowe pisma w administracji:
1. Przewodnie.
2. Skarga, pisma procesowe, wniosek,
3. Protokół – zawiera: miejsce i data sporządzenia, nazwa protokołu, treść z przedmiotu protokołu, wynikającego z nazwy, wzmianka o podpisaniu lub przeczytaniu przez osoby sporzadzające, lub których ten protokół dotyczył w swojej treści.
4. Sprawozdanie – za określony czas, ustny lub pisemny opis wypadków zdarzeń z pewnego stanu rzeczy. Zawiera: miejsce i datę sporządzenia, nazwa sprawozdania wraz z dopisaniem czego dotyczy, określenie okresu sprawozdawczego przedstawionego w tym piśmie, treść wynikająca z przedmiotu sprawozdania odzwierciedlającego w nazwie, wzmianka o podpisaniu przez osoby sporządzające.
5. Notatka służbowa – forma informacji w formie pisemnej. Prosta, zwięzła, sporządzona odręcznie. Może zawierać następujące elementy: nagłówek, cześć wstępna, treść zagadnienia, wnioski, podsumowanie, podpis.
6. Wezwanie – organ wydaje zaświadczenie.
7. Zaświadczenie.
8. Zaproszenie.

28 kwietnia 2015r.

Tradycyjny obieg dokumentacji

Obieg pisma to urzędowa ścieżka, czyli intierarium ustalone normami kancelaryjnymi. Na tę ścieżkę składają się poszczególne etapy w ramach których wykonywane są czynności kancelaryjne. Przechodząc przez te etapy czynności kancelaryjnych pismo jest „zatrzymywane”. Podlega bowiem „obróbce”.

Zatem to instrukcja kancelaryjna określa szczegółowe zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych w podmiotach.

Dekretacja - wskazanie komórki bądź osoby merytorycznie właściwej do załatwienia sprawy oraz określenie trybu i sposobu załatwienia sprawy.

Etapy dekretacji:
- odręczne umieszczenie odpowiednich informacji bezpośrednio na przesyłce wraz z datą i podpisem dekretującego bezpośrednio na kierownika komórki,
- ponowna dekretacja w celu wskazania prowadzącego sprawę nie może zmienić dyspozycji zwierzchnika,
- błędna dekretacja wymaga decyzji dekretującego dla dokonania zmiany,
- przesyłka wchodzi do obiegu różnych komórek organizacyjnych lub prowadzących sprawę.

Wskazuje się komórkę lub prowadzącego sprawę, do której należy ostateczne załatwienie sprawy..

Punkty zatrzymania:
1. Punkt kancelaryjny - otwierania, rejestracja, rozdział, prowadzenie składu informatycznych nośników danych, wysyłka.
2. Kierownik podmiotu - dekretacja, podpisywanie podpisem odręcznym.
3. Prowadzący sprawę - zakładanie sprawy, przygotowanie projektu pism.
4. Akceptujący - akceptacja pisma może być jedno lub wielostopniowa.

Rejestracja sprawy - czynność kancelaryjna w trakcie której akta sprawy otrzymują znak sprawy tzw. sygnaturę kancelaryjną.

Rejestry kancelaryjne - to rodzaj ewidencji prowadzonej w ramach czynności biurowych w różnych formach i z wykorzystaniem różnych technik.

Rejestrowanie przesyłek wpływających w systemie tradycyjnym dokonuje się poprzez czynność umieszczania w rejestrze prowadzonym na nośniku papierowym lub z wykorzystaniem technik informatycznych w postanie rejestru elektronicznego.

Pieczątka wpływu jest nanoszona w momencie wpływu do adresata. Zawiera stałe elementy opisu, czyli: nazwę odbiorcy, datę wpływu, nr rejestracyjny, ilość załączników oraz podpis.

Wysyłka

Lp.

Data przekazu

Nazwa podmiotu, do którego są wysyłane

Znak sprawy

Sposób przekazania przesyłki

12 maj 2015r.

Sprawa – problem osoby fizycznej lub prawnej wniesiony do kompetentnego organu. Jest to zdarzenie lub stan rzeczy nie tylko z zakresu postępowania administracyjnego, lecz także problem osoby wymagający rozpatrzenia i podjęcia czynności służbowych.

Akta sprawy – to wszystko co łączy się ze sprawa, tzn. mail, dyskietka, płyta CD. To komplet dokumentacji, przychodzącej i wychodzącej, w postaci oryginałów lub kopii. Akta sprawy w systemie tradycyjnym składają się z:
- przesyłki zadekretowane,
- przesyłki zarejestrowane w rejestrach przesyłek wpływających i przesyłek wychodzących,
- notatki służbowe,
- protokoły,
- pisma przesłane z użyciem faksu,
- wydruki treści naturalnych dokumentów elektronicznych,
- projekty pism odrzucanych w trakcie akceptacji przez kierowników komórek organizacyjnych.

Metryka spraw – stanowi obowiązkową część akt sprawy wraz z dokumentacją, do której odsyła (tzw. ewidencja żądająca przejrzystość sprawy).
Jej zadaniem jest:
- przejrzystość czynności podejmowanych w danej sprawie administracyjnej,
- możliwość kontroli działań podejmowanych przez administracje publiczną,
- identyfikacja osób biorących udział w załatwieniu sprawy.

System EZD – warunki spełnione łącznie:
- wprowadzony zarządzeniem,
- jest podstawowym systemem używanym w urzędzie.

Metryka jest odzwierciedleniem bieżącego aktualizowania sprawy. Metrykę sprawy prowadzi prowadzący sprawę. Pozwala ona na identyfikacje pracowników, którzy uczestniczyli w postępowaniu administracyjnym oraz odzwierciedla czynności dokonane przez te osoby.

Metrykę prowadzi się w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego, prowadzi się ja na bieżąco.

9 czerwiec 2015r.

Koperty:
a) standardowe- pismo składamy na 4, na początku wzdłuż linii pionowej,
b) francuskie- podłużne, pismo składamy na 3.
Okienko na kopercie podkreśla styl urzędowy.

E-ADMINISTRACJA!

Ustawa z dnia 6 grudnia 2006r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
Art. 2. Przez politykę rozwoju rozumie się zespół wzajemnie powiązanych działań podejmowanych i realizowanych w celu zapewnienia trwałego i zrównoważonego rozwoju kraju, spójności społeczno-gospodarczej, regionalnej i przestrzennej, podnoszenia konkurencyjności gospodarki oraz tworzenia nowych miejsc pracy w skali krajowej, regionalnej lub lokalnej.
Art. 3. Politykę rozwoju prowadzą:
1) Rada Ministrów;
2) samorząd województwa;
3) samorząd powiatowy i gminny.

Prawo UE: Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego, w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym).
Dyrektywa posługuje się pojęciem usług społeczeństwa informacyjnego.

Prawo krajowe: Ustawa z dnia 17 lutego 2005r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

Wdrożenie systemu EZD w podmiocie to proces wymagający opracowania precyzyjnych procedur, wewnętrznych szkoleń oraz znajomości funkcji systemu i umiejętności ich zastosowania.

Rejestracja przesyłek wpływających:
-głównym punktem kancelaryjnym, gdzie dokonywana jest rejestracja i digitalizacja przesyłek wpływających, jest kancelaria ogólna,
-wszystkie wpływy adresowe traktowane są jako korespondencja urzędowa i są otwierane w kancelarii ogólnej z wyłączeniem przesyłek, które stanowią tajemnicę państwową lub służbową, oraz adresowanych imiennie z zastrzeżeniem przekazania „do rąk własnych”, a także przesyłek sądowych adresowanych imiennie do osób zatrudnionych w urzędzie,
-rejestracja odbywa się poprzez automatyczne nadawanie przesyłce kolejnego numeru z rejestru przesyłek wpływających, wygenerowanego z systemu EZD umieszczenia na pierwszej kartce wpływu,
-postać elektroniczna dokumentów przekazywana jest zgodnie z przeznaczeniem do sekretariatów właściwych komórek organizacyjnych.

Skład chronologiczny:
-po przetworzeniu i zarejestrowaniu postać papierowa przesyłek wpływających oraz z kopertami przyjmowana jest na stan składu chronologicznego.
-w przypadku, gdy wpływ wszczyna sprawę prowadzoną w teczce papierowej dokumentacja jest wycofana ze składu i włączona do akt sprawy,
-obsługa sprawy odbywa się przy pomocy rejestru….

Sprawa:
-inicjowanie,
-wiązanie pism ze sprawami,
-udostępnianie akt sprawy,
-wkłady wydziałów „wspierających”,
-kończenie,
-wznawianie,
-przenoszenie.

Udostępnianie i rozpowszechnianie pism między wydziałami odbywa się w postaci elektronicznej i podlega rejestracji w rejestrze pism wewnętrznych.
Opracowane projekty pism są akceptowane w systemie EZD przez urzędników prowadzących sprawy.
Pisma wysyłane na zewnątrz urzędu są podpisywane przez upoważnione osoby przy użyciu bezpiecznego podpisu elektronicznego weryfikowanym certyfikatem kwalifikowanym.

Rejestracja przesyłek wychodzących
Dokumenty przeznaczone do wysyłania na nośniku papierowym są drukowane w liczbie niezbędnej do wysyłki i zatwierdzane podpisem odręcznym uprawnionego urzędnika - drukowany jest jedynie egzemplarz dla adresata (za wyjątkiem [przypadku, kiedy klient zażądał odpowiedzi w postaci elektronicznej).
Wysyłanie przesyłek za pośrednictwem poczty odbywa się przy wykorzystaniu modułu korespondencji wychodzącej. Etykiety, zawierające dane adresata oraz kod kreskowy wspomagający zarządzanie wysyłką, są generowane z systemu, a dane o wysyłce automatycznie dodawane są do rejestru przesyłek wychodzących oraz książki nadawczej.

Rejestry

1. Rejestr przesyłek wpływających.
2. Rejestr przesyłek wychodzących.
3. Spisy spraw.
4. Rejestr pism wewnętrznych.

Dodatkowo:
1. Rejestr skarg i wniosków.
2. Rejestr interpelacji posłów i senatorów.
3. Rejestr umów.
4. Rejestr informacji publicznych.
5. Rejestr zaleceń NIK.

Akta osobowe pracownika wg Rozporządzenia MPPS z 28 maja 1996r. składają się z trzech części. Proszę nazwać poszczególne części:

A. Dokumenty zgromadzone w związku z ubieganiem się o zatrudnienie
B. Dokumenty dotyczące nawiązania stosunku pracy oraz przebiegu zatrudnienia
C. Dokumenty związane z ustaniem zatrudnienia

Jakim aktem prawnym wprowadzono metrykę sprawy? ???

Art. 66 Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, Rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 6 marca 2012 r.

Które klasy z JRWA możemy zaliczyć do dokumentacji nietypowej i typowej?

Dokumentacja typowa oznacza akta występujące w każdej jednostce organizacyjnej, które w jednolitych rzeczowych wykazach akt sklasyfikowane są w klasach od zerowej do trzeciej włącznie. Natomiast dokumentacja specyficzna, zwana czasami merytoryczną, stanowi odbicie podstawowej statutowej działalności każdej jednostki organizacyjnej, i w rzeczowych wykazach akt sklasyfikowana jest w klasach od czwartej wzwyż.

Jakie elementy powinna zawierać metryka sprawy?

1) oznaczenie sprawy (data wszczęcia lub znak sprawy);
2) tytuł sprawy (zwięzłe określenie przedmiotu sprawy);
3) datę dokonanej czynności;
4) określenie osoby podejmującej daną czynność (nazwisko, imię, stanowisko);
5) określenie podejmowanej czynności;
6) wskazanie identyfikatora dokumentu w aktach sprawy, do którego odnosi się dana czynność.