Fatima - wyjaśnienie i rozwiązanie współczesnego kryzysu
Data publikacji: 2012-05-11 12:00
Data aktualizacji: 2012-05-11 14:32:00
Społeczność
ludzka zaprezentowała w pierwszej części tego stulecia, tj. przed
rokiem 1914, swoją świetlaną stronę. We wszystkich dziedzinach
postęp był niekwestionowany. Gospodarka znajdowała się w
bezprecedensowym rozkwicie. Życie społeczne wydawało się wkraczać
w złotą erę.
Tymczasem
pewne poważne symptomy zaciemniały ten radosny obraz. Istniały
problemy moralne i materialne, lecz niewielu zwracało w pełni uwagę
na zakres i znaczenie tych zjawisk. Olbrzymia większość
oczekiwała, że nauka i postęp rozwiążą wszystkie te
problemy.
Pierwsza wojna światowa była straszliwym tego
zaprzeczeniem. We wszystkich sferach życia narastały nieustannie
trudności, aż do 1939 r., kiedy to wybuchła II wojna światowa. I
tak dochodzimy do sytuacji obecnej, gdzie możemy powiedzieć, że
nie ma ani jednego narodu na ziemi, który nie borykałby się z
poważnymi problemami w prawie wszystkich dziedzinach.
Innymi
słowy, gdy analizujemy wewnętrzną sytuację każdego narodu, to
zauważamy tam stan pełen niepokoju, zamętu, rozpasania apetytów i
ambicji oraz podważania wszystkich wartości, który jeśli nie jest
już otwartą anarchią, to w każdym razie do niej zmierza. Żaden z
mężów stanu nie potrafił zaproponować lekarstwa, które
położyłoby kres temu chorobliwemu procesowi o światowym
zasięgu.>
Istotnym elementem orędzi Matki Bożej i
Anioła Portugalii w Fatimie w roku 1917 jest uświadomienie ludziom
powagi tej sytuacji i wyjaśnienie jej w świetle planów Opatrzności
Bożej oraz wskazanie niezbędnych środków do uniknięcia
katastrofy. Oto jest właściwa historia naszej epoki, a nawet
więcej, jest to jej przyszłość, o której poucza nas Matka
Najświętsza.
Zachodnie Cesarstwo Rzymskie zakończyło
swoje istnienie katastrofą, opisaną i wyjaśnioną przez geniusz
wielkiego Doktora Kościoła – św. Augustyna. Upadek średniowiecza
został przewidziany przez wielkiego proroka, św. Wincentego
Ferreriusza. Rewolucja francuska, która oznacza koniec epoki
nowożytnej, była przewidziana przez innego wielkiego proroka, św.
Ludwika Marię Grignion de Montfort. Epoka współczesna, która
wydaje się kończyć nowym kryzysem, została obdarzona większym
przywilejem, gdyż to sama Matka Boża przyszła przemówić do
ludzi.
Św. Augustyn mógł tylko potomności wyjaśnić
przyczyny tragedii, której sam był świadkiem. Św. Wincentemu
Ferreriuszowi i św. Ludwikowi Grignion de Montfort nie udało się
odsunąć burzy, gdyż ludzie nie chcieli ich słuchać. Z kolei
Matka Boża wyjaśnia przyczyny obecnego kryzysu i zarazem wskazuje
środki zaradcze, przepowiadając jednocześnie katastrofę, jeśli
ludzie Jej nie posłuchają.
Pod każdym względem,
zarówno z powodu swej treści, jak i godności objawiającej się
Osoby, orędzie fatimskie przewyższa więc to wszystko, co
Opatrzność przekazywała ludziom w obliczu wielkich nawałnic
dziejowych.
Z tego też powodu, można kategorycznie
stwierdzić bez najmniejszej obawy popadnięcia w sprzeczność, że
objawienia Matki Bożej i Anioła Pokoju w Fatimie stanowią
najważniejsze i najbardziej zachwycające wydarzenia XX
wieku.
Źródło:
Plinio Corrêa de Oliveira, Catolicismo,
nr 29, maj 1953 r. (fragmenty)