DIETA W ZAPARCIACH I BIEGUNKACH U DZIECI
Ostra biegunka /definicja WHO z roku 1958 / stan, w którym dziecko oddało 3 lub więcej płynnych stolców w ciągu 24 h lub też w tym czasie oddało jeden płynny stolec z domieszką składników patologicznych (krew, ropa, śluz).
Jeśli objawy utrzymują < 10 dni biegunka ostra,
Biegunka utrzymująca się powyżej dwuch tygodni, bez ustalonej przyczyny jest określana jako biegunka przewlekła.
Standardy Medyczne
Znamienne zwiększenie liczby wypróżnień w ciągu doby w porównaniu do poprzedniego okresu i(lub) zmianą konsystencji stolca na płynną lub półpłynną
Definicja nie dotyczy noworodków i niemowląt karmionych wyłącznie piersią, u których biegunkę zdefiniowano jako liczbę stolców przewyższającą w ciągu doby o co najmniej 2 przeciętną dobową liczbę stolców w ciągu ostatnich 4 tygodni.
ETIOLOGIA
Szczepienie - Rotarix
OBJAWY KLINICZNE:
ODWODNIENIE:
Zalecenia WHO/UNICEF - skład ORS
Preparaty do nawadniania doustnego
PROBIOTYKI
PROBIOTYKI
(według Działu Dietetyki Śląskiego Centrum Pediatrii w Zabrzu):
1 dzień: 5x ryż na wodzie + tarte jabłko
2 dzień: 1x kakao na wodzie + sucharki; 1x biszkopty + kleik ryżowy i tarte jabłko; 1x zupa jarzynowa (na wywarze z przewagą marchwi i ziemniaków); 2x ryż na wodzie + tarte jabłko
3 dzień: 1x kakao na mleku z wodą (w proporcji 1:1) + sucharek lub biszkopt; 1x sucharek (biszkopt) + tarte jabłko; 1x zupa na wywarze z jarzyn + chude gotowane mięso; 2x ryż na wodzie + tarte jabłko
4 dzień: 1x kakao na mleku + sucharek (biszkopt); 1x sucharek (biszkopt) + tarte jabłko; 1x zupa na chudym rosole + gotowane chude mięso + ziemniaki puree + marchew saute; 1x kisiel na wodzie + jabłko tarte (lub banan); 1x ryż na mleku (lub Bebiko 2R)
5 dzień: 1x ryż na mleku; 1x kisiel mleczny z żółtkiem + owoce; 1x zupa na chudym rosole + gotowane chude mięso + ziemniaki puree + marchew saute; 1x sucharek (biszkopt) + owoce (banan, jabłko); 1x bułka z masłem + szynka lub chudy biały ser (lub Bebiko 2R).
– co można jeść
Domowej roboty kisiel z czarnych jagód (może być na bazie mrożonych owoców lub przecierowego soku jagodowego)
Kompot lub przecier z rozgotowanych jabłek
Puree z banana
Tarte jabłko
Ryż zapiekany z jabłkiem
Pszenna bułeczka, cienko posmarowana masłem z chudą szynką i plasterkiem ogórka bez skórki
Łagodna zupa pomidorowa (ze świeżych pomidorów lub soku pomidorowego) przygotowana bez wywaru mięsnego
Zupa krem z jarzyn z przewagą marchewki
Ziemniaki gotowane w mundurkach, do tego lekko osolony twarożek homogenizowany z dodatkiem szczypty świeżych ziół
Delikatna potrawka z piersi kurczaka podana z ryżem i duszoną marchewką
Pulpety z chudej ryby, ziemniaki i kilka różyczek ugotowanego na miękko brokuła
Preparaty żywieniowe stosowane w leczeniu biegunki u niemowląt i małych dzieci
Epidemiologia
Zaburzenia rytmu oddawania stolca w postaci zaparć dotyczą znacznej grupy pacjentów pediatrycznych, stanowi około 3% ogółu porad udzielanych przez lekarzy pediatrów
Pacjenci z zaparciem stanowią 25% dzieci konsultowanych w Oddziałach Gastroenterologicznych
38% matek podaje występowanie zaparcia u dzieci
23% z nich konsultuje ten problem z lekarzem.
Prawidłowy rytm defekacji
Prawidłowa częstość oddawania stolca waha się od 4 i więcej dziennie w pierwszym tygodniu życia do 1,7 dziennie w drugim roku życia.
Dzieci w 3 i 4 roku życia oddają stolce z częstością od 3 razy dziennie do 3 stolców tygodniowo.
Począwszy od 4 roku życia rytm oddawania stolca podobny jest do występującego u dorosłych
Zaparcie jest to utrudnione, wymagające wysiłku oddawanie stolca oraz wydalanie go w odstępach większych niż 3 dni
Zaparcie definiowane jest również jako zaburzenie w częstości, objętości oraz konsystencji oddawanego stolca, czemu towarzyszy zwiększony wysiłek w trakcie defekacji, a stolce mają wygląd zbity, spieczony
Do zaparć stolca może dojść w wyniku wystąpienia jednego z trzech mechanizmów:
Zwiększone wchłanianie wody przy prawidłowym pasażu jelitowym
Prawidłowe wchłanianie wody przy jednoczesnym wydłużeniu pasażu jelitowego
Zaburzenia defekacji spowodowane zaburzeniem czynności odcinka anorektalnego
Zaparcie ze względu na patomechanizm możemy podzielić na:
Zaparcia rzekome
Zaparcia prawdziwe
O zaparciu rzekomym mówimy wtedy, gdy dziecko otrzymuje lub przyjmuje niewielkie ilości pożywienia co skutkuje oddawaniem stolców o niewielkiej objętości.
Zaparcia u
dzieci tylko w 5-10 % przypadków są objawem choroby organicznej.
Częściej (90-95 %) są wynikiem zaburzeń
czynnościowych
Dietetyczne-najczęściej spotykane
Dieta ubogoresztkowa-niedobór błonnika
Deficyt płynów
Dieta bogatowęglowodanowa-słodycze
IgE-zależna alergia pokarmowa
Zmiana warunków życia:
Unieruchomienie
Podróż
Pośpiech, brak czasu
Hospitalizacja
Postawa agresywna, obojętność
Tłumienie parcia
Alkalia
Antycholinergiczne
Sympatykomimetyki
Stosowane w leczeniu ch. Parkinsona
Stosowane w leczeniu ch. wrzodowej
Stosowane w leczeniu zab. lipidowych –cholestyramina
Kodeina
Diteryki
Analgetyki-morfina, petydyna
Przeciwpadaczkowe
Psychotropowe
Nieprawidłowości w rejonie odbytnicy
Choroba Hirschsprunga w postaci klasycznej lub inne postacie dysganglinozy
Pierścień odbytowo-odbytniczy-anorectal ring
Nadmierne wydłużenie jelita grubego (dolichocolon lub dolichosigma)
Zarośnięcie odbytu
Podatkowe fałdy skórne w okolicy odbytu
Uchyłek odbytnicy-rectocoele
Zwężenie odbytu
Wrzód samotny odbytnicy-SRUS
Zespół zstępującego krocza
Zaburzenia czynnościowe-dyssynergia
Kamienie kałowe
Choroby i zaburzenia metaboliczne
niedoczynność tarczycy
Mukowiscydoza
niedoczynność nadnerczy
hipokaliemia
odwodnienie
kwasica kanalikowa
hiperwitaminoza D
hipercalcemia
mocznica
Etiologia
Choroby nerwowo-mięśniowe
1. brak lub niedorozwój mięśni prostych brzucha-nieprawidłowa tłocznia brzuszna
2. neuropatie, np. stwardnienie rozsiane
3. dystrofia mięśniowa
4. uszkodzenia rdzenia (uszkodzenia dróg wstępujących lub zstępujących w odcinku krzyżowym, guzy, rozszczep kręgosłupa, urazy)
5. wrodzona wiotkość mięśni
6. Nie fizjologiczne prowokowanie defekacji
Predyspozycje genetyczne
Wywiad rodzinny zwykle wskazuje na podobne, jak u chorego dziecka, dolegliwości u innych członków rodziny. Wynika to z podobnych upodobań żywieniowych, uwarunkowań socjoekonomicznych oraz predyspozycji genetycznych. W grupie bliźniąt monozygotycznych aż w 80% przypadków (par bliźniąt, z których przynajmniej jedno miało zaparcie) zaparcie stwierdzono u obydwojga bliźniąt, podczas gdy w grupie bliźniąt dwuzygotycznych – w zaledwie 18%.
Objawy kliniczne
Zasadnie objawy kliniczne i dolegliwości nie są typowe i zależne są od etiologii oraz czasu trwania zaparcia, najczęściej obecne są:
Wzdęcia i bóle brzucha
Nasilone parcie na stolec
Uczucie niepełnego wypróżnienia
Brudzenie bielizny-encopresis
Okresowo obecna krew w stolcu
Ból w trakcie defekacji
Brak łaknienia
Wielodniowe odstępy pomiędzy stolcami
Postępowanie
Bardzo ważne są informacje zebrane podczas wywiadu lekarskiego, w którym powinno się zwrócić uwagę na:
Jakie są główne dolegliwości
Czas wystąpienia zaparć
Rodzaj stosowanej diety
Przyjmowane leki
Tryb życia
Objawy towarzyszące
Objawy alarmowe
Wczesny początek
Opóźnione oddawanie smółki
Brak objawów encopresis
Brak powstrzymywania się od defekacji
Upośledzony rozwój fizyczny
Choroby pęcherza moczowego-hyperrefleksja detruzora
Nieskuteczne leczenie konwencjonalne
Objawy z górnego odcinka p. pokarmowego
Badania diagnostyczne:
Czas pasażu jelitowego-metoda Hintona
Wlew kontrastowy jelita grubego-na oczyszczone bądź nie oczyszczone jelito
Manometria anorektalna
Rekto, sigmo lub kolonoskopia
Badanie hist.-pat. bioptatów odbytnicy
Defekografia
Elektromiografia dna miednicy
Endoultrasonografia
Nowe metody
Schemat postępowania
Różnicowanie zaparć czynnościowych i organicznych
Leczenie-zasady ogólne
Większość pacjentów z zaparciem poddaje się leczeniu po długotrwałym czasem kilkuletnim okresie występowania objawów chorobowych. Zwykle wówczas gdy pojawia się brudzenie lub domieszka krwi w stolcu co stanowi sygnał alarmowy dla rodziców czy opiekunów dziecka.
U większości dzieci z zaparciem czynnościowym obserwuje zaburzenia emocjonalne, które u części z nich stanowią podłoże zaburzeń w oddawaniu stolca, bądź też są ich następstwem. Stwierdzone u dzieci tych zaburzenia najczęściej mają charakter zahamowania ekspresji emocji oraz nadpobudliwości emocjonalnej. Większość badanych dzieci z zaparciami ma niekorzystną sytuację rodzinną, szkolną oraz zaburzone kontakty z rówieśnikami. Jeśli występuje brudzenie bielizny należy wytłumaczyć rodzicom i dziecku mechanizm brudzenia co pozwoli im powiązać brudzenie z zaleganiem stolca
Leczenie dietetyczne
Zgodnie ze schematem postępowania u większości dzieci wystarczająco skuteczna jest korekcja diety uzupełniona dodatkiem leku rozluźniającego stolec (laktuloza, sól gorzka). Zasadnicze znacznie ma stosowanie diety bogatoresztkowej, bogatej w błonnik pokarmowy.
Ograniczenie produktów zawierających garbniki:
1/ kawa ziarnista
2/ mocna herbata
3/ kakao
4/ czekolada
Błonnik
wśród zespołu substancji zaliczanych do błonnika zaliczamy:
celulozę pektyny hemicelulozy ligninę gumy roślinne
W błonniku można wyróżnić składniki rozpuszczalne i nierozpuszczalne w wodzie:
rozpuszczalne w wodzie:
pektyny; obojętne hemicelulozy; gumy (m.in. b – glukany); śluzy; polisacharydy algowe;
nierozpuszczalne w wodzie:
celuloza; hemicelulozy ekstrahowane z roztworów kwaśnych; lignina.
Błonnik właściwości- przyspieszenia perystaltyki jelit przez przewód pokarmowy zapobiegając zaparciom - lignina, celuloza);
rozwój korzystnych bakterii jelitowych;
zmniejsza wchłanianie cholesterolu i trójglicerydów;
spowalnia rozkładu węglowodanów;
Obniża stężenie glukozy we krwi;
zmniejszenia uczucie głodu (pęcznieje w żołądku - głównie pektyna i celuloza);
usuwania z organizmu substancji szkodliwych - toksyn i metali ciężkich;
wiązania jonów sodu.
Błonnik nie podwyższa wartości energetycznej posiłku.
Posiada on także zdolność do wymiany kationów, która jest zależna od występowania grup fenolowych (obecnych we frakcji ligninowej) oraz karboksylowych (obecnych we frakcji pektynowej i hemicelulozowej).
Największą zdolność przejawia frakcja pektynowa składająca się wyłącznie z kwasów uronowych.
Błonnik posiada również właściwości takie jak: tworzenie żeli, wiązanie kwasów żółciowych i adsorpcja oleju
Błonnik rozpuszczalny w wodzie
Ma właściwości wiązania wody i tworzenia żeli;
Wiąże m.in. wapń, żelazo, cynk ograniczając ich wchłanianie;
Wydłuża czas pasażu jelitowego
Źródła Owoce i warzywa
Błonnik nierozpuszczalny w wodzie
Przyspiesza pasaż treści pokarmowej;
Zwiększa masę kału;
Zwalnia trawienie skrobi;
Zwalnia wchłanianie glukozy;
Zwiększa wydalanie kwasów żółciowych;
Skraca czas pasażu jelitowego
Źródło Produkty zbożowe
Źródłem błonnika pokarmowego są m.in. warzywa, owoce, produkty zbożowe (otręby zbożowe, kasze, naturalne płatki zbożowe, musli, niełuskany ryż, pieczywo razowe i pełnoziarniste) i nasiona roślin strączkowych.
Błonnika nie zawierają mięso, ryby, mleko, jaja, alkohole, masło, oleje i inne produkty tłuszczowe.
Możliwe jest również nabycie suplementów zawierających błonnik, zazwyczaj będących w postaci pigułek lub sypkiej.
Błonnik – produkty bogate
Produkty zbożowe
mąka niskiego przemiału i jej przetwory (pieczywo razowe, żytnie mieszane, pieczywo chrupkie);
grube kasze (jęczmienna, gryczana), niełuskany ryż;
płatki zbożowe (pszenne, owsiane, kukurydziane, musli);
otręby (pszenne, owsiane, pieczywo z otrębami, ziarnami i owocami);
Warzywa
Wszystkie, ale
najwięcej zawierają surowe, ze skórką; szczególnie bogate w
błonnik
nasiona roślin strączkowych (fasola, groch, groszek, soczewica, fasolka szparagowa, soja);
kapusty (biała, czerwona, włoska, brukselka);
korzeniowe (buraki, marchew, brukiew);
kalafior, rzepa, kalarepa;
Owoce
Wszystkie, ale
najwięcej zawierają surowe, spożywane ze skórką i drobnymi
pestkami;szczególnie bogate w błonnik są:
drobnopestkowe (jeżyny, maliny, porzeczki, truskawki, agrest)
śliwki, żurawiny, jabłka, gruszki, cytryny, morele;
owoce suszone (śliwki, figi, morele); orzechy;
Błonnik dawka dobowa
Wg Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dzienne spożycie błonnika powinno wynosić 20-40 g.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca, aby w dziennej diecie znalazło się co najmniej 35 g błonnika.
W Afryce, gdzie spożywa się go ok. 60 g dziennie, notuje się bardzo niską zachorowalność na choroby nowotworowe jelita grubego i odbytu.
Błonnik znaczenie profilaktyczne
Wieloletnie badania wykazały, że zmniejszenie spożycia włókna pokarmowego z dietą sprzyja:
próchnica zębów,
niezakaźne choroby jelita grubego
zaparcia,
uchyłkowatość
zespół jelita drażliwego,
guzki krwawnicze,
polipy,
nowotwory,
zapalenie wyrostka robaczkowego,
żylaki kończyn dolnych,
chorobom cywilizacyjnym:
otyłość;
cukrzyca typu 2;
miażdżyca;
kamica żółciowa.
Błonnik znaczenie profilaktyczne
Obniża ryzyko chorób serca u osób chorych na cukrzycę typu 2, badania przeprowadzono w USA na grupie 78 osób chorych na cukrzycę typu 2 o średniej wieku 59 lat. Przez 90 dni, codziennie podawano im płynny preparat z błonnikiem roślinnym w dwóch lub trzech 5-gramowych dawkach, na 5-10 min przed jedzeniem. U osób stosujących preparaty z błonnikiem odnotowano spadek nie tylko ogólnego poziomu cholesterolu czy triglicerydów, ale też korzystne zmiany w proporcjach LDL i HDL. Poziom „złego” cholesterolu spadł średnio o 29%, natomiast „dobrego” wzrósł o 22%.
Oczyszcza organizm z toksyn i metali ciężkich
pomaga eliminować z organizmu toksyny, kwasy żółciowe, metale ciężkie i nawet substancje rakotwórcze (np. poziom azotynów w organizmie skutecznie obniżają pektyny znajdujące się w jabłkach, porzeczkach i innych owocach pod warunkiem, że nie są one nadmiernie pryskane).
Błonnik działanie niekorzystne
zwiększenie jego ilości w diecie może powodować utrudnienia w przyswajaniu niektórych składników mineralnych takich jak: wapnia, żelaza, magnezu, cynku, miedzi oraz witamin z grupy B, D.
Zbyt duże ilości włókna pokarmowego mogą powodować: wzdęcia, biegunki, a w skrajnych przypadkach podrażnienie jelit aż do ich skrętu;
U dzieci i młodzieży szczególną uwagę przywiązuje się do prawidłowego wykorzystania składników odżywczych z diety, które są im niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju, dlatego w tych grupach do stosowania dużych ilości błonnika pokarmowego powinno podchodzić się z ostrożnością. Poleca się stosowanie owoców i warzyw nie tylko surowych, ale także gotowanych i w formie soków, oraz podawanie kasz i produktów zbożowych zamiast otrąb, a pieczywa razowego na przemian z pieczywem pszennym i mieszanym.
Błonnik można
podzielić na dwie kategorie:
1) Błonnik rozpuszczalny w
wodzie
2) Błonnik nierozpuszczalny w wodzie
Błonnik
GNN (Glukomannan) zawarty w preparatach Dicoman, jest
błonnikiem rozpuszczalnym pochodzenia roślinnego, otrzymywanym z
bulw japońskiej rośliny Amorphophallus konjac.
Skuteczność
produktów Dicoman JUNIOR
Redukcja zaparcia
czynnościowego u dzieci otrzymujących Dicoman JUNIOR (69%) w
porównaniu z grupą placebo (23%). Nawracający ból brzucha u
dzieci otrzymujących Dicoman JUNIOR pojawiał się tylko u 8% w
porównaniu z 54% wśród dzieci z grupy placebo.
Co wyróżnia
Błonnik GNN?
Już niewielka ilość Błonnika GNN
(zaledwie 3 g) ma potwierdzoną w badaniach klinicznych skuteczność
działania w obniżaniu ryzyka zaparcia stolca u dzieci. Jest to
efektem jego wysokiej gęstości i zdolności do aż 200-krotnego
zwiększania swojej objętości!
Do środków, które nie są zalecane w profilaktyce zaparć, należą:
ryż
banany
gotowana marchew
kakao
czekolada, ciastka
jasne pieczywo
zmniejszyć ilość potraw mącznych (kluski, kopytka)
soczewica, groch, fasola, bób – pomimo dużych wartości błonnika mają własności rozdymające
napoje gazowane
duża ilość tłustych potraw (tłuste potrawy nie są zalecane tak naprawdę nawet osobom w pełni zdrowym)
Leczenie farmakologiczne
Środki pęczniejące – są to koloidy, które po podaniu doustnym pęcznieją powodując drażnienie ściany jelita. Najczęściej stosowane są pochodne metylocelulozy lub roślinne naturalne śluzy i wielocukry (np. nasiona chlebowca świętojańskiego, agar, karaja)
Związki o działaniu osmotycznym – słabo wchłaniają się z jelit, powodują hiperosmię treści jelitowej co sprzyja przyciąganiu wody do światła jelita. Np.. Sole, cukry, makrogole (Fortrans), Laktuloza
Leczenie farmakologiczne
Leki antyabsorpcyjne lub powodujące sekrecję wody do światła jelita
Glikozydy antrachinonowe i Hydroksyantrachinonowe są wchłanianie w
jelicie cienkim, następnie wydzielane przez błonę śluzową okrężnicy (Rhelax, Xenna, Rhizoma rhei)
Inne substancje:
1. Probiotyki i prebiotyki
2. Parafina
Terapia behawioralna-metoda Biofeedback
W świetle ostatnich badań wydaje się, że nieprawidłowa dynamika defekacji jest najczęstszą przyczyną zaparć czynnościowych, stąd duże znaczenie przypisuje się terapii behawioralnej (biofeedback), która wykorzystuje mechanizm biologicznego sprzężenia zwrotnego. W przypadku zaparć celem ćwiczeń biofeedback jest nauka rozluźniania zewnętrznego zwieracza odbytu i mięśni dna miednicy pod kontrolą manometrii anorektalnej.
Można ją stosować u pacjentów współpracujących z lekarzem. Metoda ta polega na wypracowaniu prawidłowej kontroli czynności, w zależności od potrzeb biologicznych, uczy się pacjenta samokontroli w funkcjonowaniu organizmu. Pacjent otrzymuje informacje wizualne, czasem słuchowe, dotyczące funkcji zwieracza zewnętrznego odbytu, uczy się rozpoznawać fizjologiczną funkcję zwieracza zewnętrznego i odpowiadać w ten sposób, aby osiągnąć odpowiedni efekt.
Leczenie chirurgiczne
W przypadku zwężenia odbytu stosuje się rozciągnięcie odbytu na wysokości zwieracza (dywulsja), niekiedy nacięcie zwieracza wewnętrznego.
W chorobie Hirschsprunga usuwa się odcinek bezzwojowy. W postaci z ultrakrótkim segmentem często konieczne jest poszerzenie zwieracza zewnętrznego.
W uchyłku odbytnicy stosuje się plastykę jej przedniej ściany.
W patologii okolicy odbytowo-odbytniczej ( wypadanie śluzówki albo zwieracza wewnętrznego, zespół zstępującego krocza ) może zachodzić konieczność plastyki chirurgicznej.
Przy wydłużonym pasażu przez całe jelito grube rozważa się konieczność hemi- lub totalnej kolektomii należy pamiętać jednak, że u dzieci metoda ta jest stosowana wyjątkowo
Budowa ściany przewodu pokarmowego
Regulacja osi mózg-przewód pokarmowy
Regulacja osi mózg-przewód pokarmowy
Neuroimmunoregulacja osi mózg-przewód pokarmowy
Cele żywienia
zaspokojenie potrzeb warunkujących zdrowie i prawidłowy rozwój psychosomatyczny
zapobieganie niedoborom żywieniowym makro- i mikroskładników
zapobieganie chorobom cywilizacyjnym – „dietozależnym” /miażdżyca, cukrzyca - typ II, otyłość, osteoporoza/ Programowanie żywieniowe.
Programowanie żywieniowe
Bodziec lub sygnał oddziaływujący w krytycznym okresie rozwoju, który może mieć długookresowy lub trwający całe życie efekt na struktury lub funkcje organizmu.
Oddziaływanie:
Pozytywne-np. dieta hypoalergiczna, ograniczenie cukru, ograniczenie soli
Negatywne – dieta bogatocukrowa, dieta wegańska
Zachowania żywieniowe
Czynniki wewnętrzne
1. Genotyp-nietolerancja cukru, choroba trzewna
2. reaktywność nerwowa i hormonalna w zakresie przemiany energii
3. struktura i czynnościowe podłoże pobudliwości ośrodków regulujących apetyt i sytość oraz układu nerwowego autonomicznego i obwodowego
Czynniki zewnętrzne
1. odżywianie w okresie prenatalnym, cechy środowiska wewn. matki
2. sposób żywienia w okresie niemowlęcym i wczesnego dzieciństwa
3. wyuczone zachowania żywieniowe - wpływy rodzinne, kulturowo – społ.
4. warunki cywilizacyjne - dostępność pokarmu, zmniejszenie zapotrzebowania na pracę mięśniową
Wskaźniki gotowości niemowlęcia do wprowadzania posiłków uzupełniających
Indywidualne tempo rozwoju fizycznego
Zapotrzebowanie na składniki odżywcze
Dojrzałość fizjologiczna i neurologiczna
Rola rodziców
Rodzice wierzą, że dziecko nie jest zdolne do samoregulacji spożycia
zainteresowanie masą ciała dziecka zwiększa jego masę tłuszczową-Otyłość
praktyki żywieniowe rodziców mogą interferować z samoregulacją spożycia przez dziecko
Zalecenia żywieniowe dla niemowląt wg AAP
Stopniowe urozmaicanie diety
Kierowanie się apetytem dziecka pozwoli na uniknięcie otyłości lub niedożywienia
Niemowlę potrzebuje tłuszczu!!!!
Dieta z owocami, warzywami i prod. zbożowymi, ale bez nadmiaru błonnika pokarmowego
Niemowlę potrzebuje umiarkowanych ilości cukru
Niemowlę potrzebuje umiarkowanych ilości soli
Wybieraj produkty bogate w żelazo, cynk i wapń
KARMIENIE NATURALNE
Karmienie naturalne niemowlęcia oznacza karmienie wyłącznie mlekiem kobiecym przez okres pierwszych sześciu miesięcy życia, z wprowadzaniem pokarmów uzupełniających po rozpoczęciu siódmego miesiąca życia i z kontynuacją karmienia mlekiem kobiecym do końca pierwszego roku życia.
Zalety karmienia piersią:
Mleko matki ma optymalny skład
Chroni przed infekcjami i alergią pokarmową
Sprzyja kolonizacji prawidłowej flory bakteryjnej
Zapewnia harmonijny rozwój psychoruchowy
Kształtuje więź emocjonalną między matką i dzieckiem
Kształtuje prawidłowy zgryz, wysklepienie podniebienia, fizjologiczne oddychanie przez nos
Zapobiega chorobom cywilizacyjnym (miażdżyca, cukrzyca t.II, otyłość, udar mózgu, osteoporoza)
Wykazano związek wyższego IQ z karmieniem piersią
Przeciwwskazania do karmienia piersią:
Ze strony matki:
Zakażenie HIV
Stosowanie leków ( barbiturany, leki przeciwwirusowe, amiodaron, atropina, tetracykliny, metronidazol, cymetydyna, leki antykoncepcyjne, preparaty jodu, clemastin )
Czynna gruźlica ( względne )
Przeciwwskazania do karmienia piersią:
Ze strony dziecka:
Galaktozemia
Fenyloketonuria
Choroba syropu klonowego
Wrodzona nietolerancja laktozy
Rozległy rozszczep podniebienia utrudniający ssanie ( względne )
Brak odruchu ssania i połykania u wcześniaków z bardzo małą urodzeniową masą ciała
Karmienie piersią pozostaje znaczącym czynnikiem ochronnym przed wystąpieniem otyłości i nadwagi
Karmienie piersią i otyłość
Karmienie piersią i DMT II
Wyłączne karmienie piersią przez pierwsze 2 miesiące życia:
zmniejszenie ryzyka występowania cukrzycy insulino-niezależnej (typu II)
Uspokajający wpływ karmienia piersią w czasie pobierania krwi u noworodków
Karmienie sztuczne:
Mieszanki mleczne modyfikowane (wg standardów zawartych w zaleceniach ESPGHAN oraz Codex Alimentarius WHO)
Mleko początkowe
Mleko następne (większa zawartość białka i żelaza)
Mleko typu Junior
Karmienie sztuczne
Wprowadzanie produktów stałych od 5 miesiąca życia ( soki, owoce, produkty zbożowe, mięso, żółtko, gluten )
„Bebiko” jako jedyny na polskim rynku produkt do żywienia niemowląt otrzymał Medal Europejski za zgodność z wymogami najostrzejszych norm Unii Europejskiej.
W pierwszym roku życia przeciwwskazane jest mleko krowie lub mieszanki przygotowane ze sproszkowanego mleka krowiego.
Należy unikać słodzenia cukrem i ograniczać sól.
Zalecana jest woda oligoceńska lub butelkowa z atestem jakości.
W żywieniu stosować produkty naturalne o wysokiej jakości zdrowotnej, bez konserwantów, sztucznych barwników i aromatów.
Zupy dla niemowląt mogą być przygotowane z dodatkiem tłuszczów jak: oliwa z oliwek, olej rzepakowy niskoerukowy, wysokiej jakości masło.
Żywienie dzieci z małą urodzeniową masą ciała:
Wcześniaki o masie ciała >1500g >34 Hbd z rozwiniętą koordynacją ssania i połykania, powinny być przystawiane do piersi.
U noworodków urodzonych przed 31Hbd, z masą urodzeniową <1500g wskazane jest wzbogacanie pokarmu kobiecego o białko, Ca, P, Na, Mg i witaminy (preparat Bebilon BMF, FM 85).
Preparaty mleczne dla wcześniaków: Nenatal, Alprem, Humana 0, Bebilon Nenatal (LC PUFA), Aptamil premature (LC PUFA)
Najczęstsze błędy w żywieniu małych dzieci:
Ograniczenie tłuszczu i cholesterolu
Dieta bogatoresztkowa
Nadmiar soli
Zmuszanie do jedzenia mimo sytości
Dieta mało urozmaicona
Brak czasu i zniecierpliwienie w czasie posiłku
Nerwowa atmosfera w czasie posiłku i omawianie problemów rodziny ( złe kojarzenie )
Nadmierne rozdrabnianie produktów (przecieranie, miksowanie przyspiesza posiłek, ale może hamować rozwój psychoruchowy)
Podstawy
racjonalnego żywienia
4 ”u” Bergera:
Urozmaicenie
Umiar
Unikanie nadmiaru cukru i soli
Uregulowanie (stała pora dnia)
Diety w leczeniu dzieci chorych:
Dieta bezglutenowa (celiakia, zaburzenia wchłaniania)
Dieta bezlaktozowa i niskolaktozowa (nietolerancja laktozy)
Dieta bezmleczna, hypoalergiczna (alergia na mleko krowie, profilaktyka)
Dieta bogatobiałkowa (hypotrofia, mukowiscydoza)
Dieta niskoresztkowa (nieswoiste zapalenia jelit)
Dieta bogatoresztkowa (zaparcia)
Dieta ubogofenyloalaninowa (fenyloketonuria)
Zasadnicze problemy żywieniowe okresu niemowlęcego
Alergie i nietolerancje pokarmowe
Kolka jelitowa
Zaburzenia stanu odżywienia
1. Niedożywienie
2. Otyłość
Zaburzenia łaknienia
Refluks żołądkowo-przełykowy
1. GER
2. GERD
Alergia pokarmowa epidemiologia (częstość występowania)
1-3% populacji dorosłej
Alergia
na białka mleka krowiego
- częstość występowania
ok. 20% rodziców uważa, że ich dzieci mają objawy niepożądanej reakcji po-pokarmowej
ten fakt usprawiedliwia ich do modyfikowania ich nawyków żywieniowych
tylko ok. 8% z nich ma potwierdzoną nadwrażliwość pokarmową wg obowiązujących zasad tj. próby prowokacji pokarmowej
Alergia na mleko krowie w Polsce
Klasyczne postacie kliniczne alergii na białka mleka krowiego (wg Cleina)
żołądkowo - jelitowa
skórna
z układu oddechowego / uszu
konstytucjonalno - mózgowa
wstrząsowa
inne postaci (rzadziej występujące)
Symptomatologia alergii pokarmowej (Kaczmarski 1982)
Objawy % dzieci
Biegunka ZAPARCIE 60
Odwodnienie 52
Wymioty - GER 38
Utrata łaknienia 32
Nadpobudliwość 20
Nawr. nieżyty nosa, uszu, oskrzeli 30
Zmiany skórne 28
Niedożywienie 74
Częstość występowania objawów klinicznych u niemowląt z alergią pokarmową
Nazwa objawu Częstość występowania
%
Krew i śluz w stolcu 100
Stolce biegunkowe 42
Kolki brzuszne 18
Ulewania i/lub wymioty 14
Atopowe zapalenie skóry lub wyprysk 52
Sapka 4
Nawracające zapalenia oskrzeli 10
Niepokój, zaburzenia snu 6
Nieprawidłowy
rozwój fizyczny
(masa ciała <5 centyl) 6
Rozpoznawanie alergii pokarmowej
Wywiad
Badanie przedmiotowe
Badania laboratoryjne
eozynofilia > 5
obecność krwi utajonej w stolcu
oznaczenie całkowitego stężenia IgE w surowicy
oznaczenie alergenowo swoistych IgE w surowicy
Punktowe testy skórne (prick oraz prick by prick)
Badanie endoskopowe z pobraniem wycinków i oceną nacieku eozynofilowego, biopsja jelita cienkiego, ph-metria
Próba eliminacji i prowokacji
Alergia na mleko krowie - obraz kliniczny
większość dzieci demonstruje objawy z dwu lub więcej narządów (układów) - > 70%
8 - 10% postać monosymptomatyczna
charakter:
50 - 60% objawy skórne
50 - 60% objawy żołądkowo - jelitowe
20 - 30% objawy z układu oddechowego
czas wystąpienia:
objawy wczesne (do 1 godz.) ok. 25%
objawy pośrednie (kilka godzin) ok. 50%
objawy późne (po 1 dobie) ok. 25%
Alergia
na mleko krowie
naturalna historia choroby
Diety eliminacyjne w leczeniu alergii pokarmowej u dzieci
1. Hydrolizaty kazeiny i białek serwatkowych o znacznym stopniu hydrolizy
Preparaty mlekozastępcze zawierające białko sojowe-alergia krzyżowa !
3. Homogenaty mięsne
4. Mieszanki elementarne
Nadwrażliwość na preparaty mlekozastępcze
Wg różnych autorów u dzieci z alergią na białka mleka krowiego:
Nadwrażliwość na soję występuje u 10-35% dzieci. Nadwrażliwość na hydrolizaty o znacznym stopniu hydrolizy białka występuje u 4-5% dzieci.
Badanie z randomizacją metodą pojedynczo ślepej próby u dzieci do lat 2 wykazało alergię na soję 10% badanych dzieci, alergię na hydrolizaty białek serwatkowych o znacznym stopniu hydrolizy białek wykazało u 2,2% dzieci.
Czy należy kontynuować karmienie piersią u niemowląt z objawami alergii pokarmowej potwierdzonej przyczynowo ze składnikami diety matki?
Tak pod warunkiem prawidłowo „ustawionej” diety hypoalergicznej matki karmiącej
PRZEZ CAŁY OKRES LAKTACJI
(wywiad, ustalenie związku przyczynowo-skutkowego i/lub eliminacja tzw. „silnych alergenów” jak mleko krowie, jaja, orzechy, owoce cytrusowe, czekolada)
Dodatkowe zalecenia dla niemowląt karmionych naturalnie i sztucznie z alergią pokarmową
opóźnione wprowadzanie pokarmów stałych (niemleczych) powyżej 6 m.ż. jednoskładnikowe
silne alergeny pokarmowe wprowadzamy:
- powyżej 12 m. ż. (soja, gluten, cytrusy, jaja)
- powyżej 2-3 r.ż. (ryby i orzechy)
Profilaktyka choroby niedokrwiennej serca
Genisteina hamuje produkcję trombiny i aktywację płytek hamuje adhezję komórkową
zmniejsza aktywność czynników wzrostu
Wpływ soi na hiperlipemię
zmniejsza poziom cholesterolu
zmniejsza poziom LDL-cholesterolu
zwiększa aktywność receptora LDL
Wczesna ekspozycja na fytoestrogeny sojowe może mieć znaczenie ochronne
Strefy geograficzne wysokiego ryzyka raka piersi:
USA i Europa
Strefy geograficzne niskiego ryzyka raka piersi:
Azja
Czynniki ryzyka: genetyka tylko 10-15%
środowisko: żywienie chemikalia styl życia
Rola soi w rozwoju raka piersi?
Rak piersi jest guzem hormonalnie zależnym (estrogenozależnym)
Wczesne dzieciństwo (być może życie płodowe) może mieć związek z rozwojem raka
duża aktywności receptora dla EGF (czynnik proliferacji komórkowej) zwiększa ryzyko raka
genisteina w dzieciństwie zwiększa aktywność receptora EGF, co zmniejsza jego ekspresję w wieku dojrzałym
Wczesna ekspozycja na fytoestrogeny sojowe oraz długotrwała ekspozycja może mieć znaczenie ochronne poprzez obniżenie aktywności receptora estrogenowego
Dieta wegetariańska
Wegetarianizm
vegetabilis (roślinny) + vegetare (rosnąć, kwitnąć)
Wady diety wegetariańskiej:
Ryzyko niedoborów: żelaza, cynku, wapnia wit. D, B12, B2
Niska gęstość energetyczna / duża objętość
Wysoka zawartość substancji antyodżywczych (kwas szczawiowy, fityniany, taniny, alkaloidy (silnie działające narkotyki i trucizny), glikozydy (goitryna, solanina), saponiny (właściwości hemolityczne), ihibitory trypsyny (rośliny strączkowe), niestrawne oligosacharydy (rafinoza, stachioza), oksydaza askorbinianowa
Zalecenia WHO - w sprawie stosowania diet wegetariańskich u niemowląt i małych dzieci
Diety wegetariańskie wykluczają - w różnym stopniu produkty pochodzenia zwierzęcego. Głównym przedmiotem troski w odniesieniu do diet wegetariańskich jest niewielkie,ale jednak istotne ryzyko niedoborów pokarmowych, głównie żelaza, cynku, ryboflawiny, wit. B12, wit. D i wapnia (szczególnie u wegan) oraz niedobory energetyczne....
Te niedobory mogą dotyczyć w szczególności grup o wysokim zapotrzebowaniu - niemowląt, małych dzieci oraz kobiet ciężarnych i karmiących. ...
Chociaż wykorzystanie w diecie produktów pochodzenia zwierzęcego nie zapewnia jej zbilansowania, jednak łatwiej jest ją prawidłowo ułożyć z ich udziałem niż bez nich...
Diety wegetariańskie nie odpowiadają wymogom racjonalnego żywienia w wieku rozwojowym.
Jedyną dopuszczalną odmianą diety wegetariańskiej jest lakto-owo-wegetarianizm, pod warunkiem pełnego zbilansowania diety.
Stosowana dieta lakto-owo-wegetariańska może usposabiać do częstszego ujawniania się nadwrażliwości pokarmowej.
Diety wegańskie i makrobiotyczne niosą za sobą znaczne ryzyko niedoborów żywieniowych u dziecka i ich odległych skutków zdrowotnych.
Płacz dziecka-grupy
Dzieci-bardzo hałasujące
Etiologia
1a. Przyczyny żywieniowe
1b. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
1c. Hormonalne
1d. Niedojrzałość układu nerwowego
2. Interakcje rodzice-dziecko
Klinika
Płacz-objawy alarmowe
Płacz odbiegający od dziennego wzorca w kolce niemowlęcej
Inne objawy chorobowe towarzyszące
Pojawienie się płaczu i nasilenie w 3 m-cu życia
Utrzymywanie się płaczu powyżej 3 m-ca życia
Podawanie soków (pomarańcza cz. porzeczka) u dzieci z nietolerancją fruktozy
Leki przyjmowane przez matkę (fluoksetyna) u dziecka powodują kolkowe bóle brzucha
Choroby OUN GER Migrena Infekcje (ucho, ZUM)
Maltretowanie dziecka
Niemowlęta karmione sztucznie
Podejrzenie alergii lub nietolerancji pokarmowej- wprowadzenie hydrolizatów białkowych o wysokim stopniu hydrolizy
Preparaty sojowe nie są zalecane (krzyżowe uczulenia), jak również preparaty typu HA
Poinformować rodziców że dziecko z powodu okresowej niedojrzałości jelita wymaga okresowego włączenia diety hypoalergicznej
48-h próba – jeżeli kolki nie ustępują rozważyć inny sposób postępowania
Postępowanie-Leki
Stosowanie leków jest kontrowersyjne
U większości dzieci kolka ustępuje bez względu na sposób postępowania
Leki zalecane są jedynie do przerwania płaczu
Stosowane leki:
Rozkurczowe/uspokajające: koper włoski, mięta, hydroksyzyna, fenobarbital, neospasmina, trimebutyna-debridat, mebeweryna-duspatalin
Preparaty odgazowujące-simeticon, ceolat
Probiotyki
Postępowanie-Rodzice
Poinformowanie rodziców o łagodnym charakterze dolegliwości
Pozyskanie zaufania rodziców
Wyjaśnienie rodzicom:
Płacz jest jedną z czynności życiowych
Płacz spełnia fizjologiczne zadania
Płacz jest wyjątkowo częsty we wczesnych okresach życia
Postępowanie z dzieckiem
Dwa rodzaje podejścia:
Starsze-pozostawienie dziecka na 1-2 dni w spokoju i nie reagowanie na płacz
Nowsze-troskliwe zajmowanie się dzieckiem , podnoszenie, kołysanie, masowanie brzuszka, stosowanie ciepłych kompresów, ułożenie dziecka na pochyłym podłożu, podawanie smoczka, pozostawienie dziecka pod opieką innych zaufanych osób.
Refluks żołądkowo-przełykowy
Refluks żołądkowo-przełykowy jest to bierne cofanie się treści żołądkowej do przełyku
wbrew mechanizmom obronnym.
Mechanizmy obronne-ANTYREFLUKSOWE:
prawidłowe napięcie dolnego zwieracza przełyku
prawidłowe napięcie i motoryka trzonu przełyku
ucisk odnóg przepony
ostry kąt Hisa
umiejscowienie wpustu żołądka w obrębie jamy brzusznej
Etiopatogeneza
obniżenie napięcia spoczynkowego dolnego zwieracza przełyku
przejściowe relaksacje (TRLES)
nieprawidłowa motoryka trzonu przełyku
zbyt mała długość brzusznego odcinka przełyku
opóźnione opróżnianie żołądka
przepuklina rozworu przełykowego przepony
Zarzucana kwaśna treść z enzymami proteolitycznymi uszkadza nabłonek przełykowy; tworzy się stan zapalny, nadżerki, owrzodzenia, czasem zbliznowacenie powodujące zwężenie światła przełyku.
Objawy kliniczne towarzyszące refluksowi:
ulewania - 74.19%
wymioty - 61.29%
AZS - 48.38%
brak łaknienia - 41.93%
nawracające zap. oskrzeli i płuc - 35.48%
niepokój - 35.48%
niedożywienie- 32.25%
przewlekły kaszel -30,4%
niespokojny sen- 19.35%
pyłkowica- 6.45%
biegunka - 6.12%
Wystąpienie
objawów choroby refluksowej nakazuje przeprowadzenie badań
diagnostycznych.
Do badań przydatnych w diagnostyce refluksu
żołądkowo-przełykowego należą:
24-godzinna pH-metria-”złoty standard”
endoskopia z pobraniem wycinków
badanie ultrasonograficzne ?
badanie radiologiczne
badanie radioizotopowe
manometria przełyku
Badania USG jako nieinwazyjne znajdują coraz szersze zastosowanie w diagnostyce refluksu żołądkowo-przełykowego, jednak ilość uzyskanych dzięki nim informacji jest niewystarczająca.
Współistnienie refluksu żołądkowo przełykowego i alergii pokarmowej u dzieci
Leczenie GERD -zgodnie z zaleceniami ESPGAN
leczenie refluksu żołądkowo-przełykowego powinno składać się z kilku następujących po sobie faz
Faza I –
pouczenie rodziców
stosowanie zagęszczonych mieszanek mlecznych (AR)
zagęszczanie pokarmów, zmniejszenie objętości posiłków
zmniejszenie zawartości tłuszczu w diecie
unikanie potraw ostrych, wzdymających, napojów gazowanych
Faza II- w razie niepowodzenia zaleca się wprowadzenie preparatów prokinetycznych (cisaprid-ekg !) na kilka tygodni.
Faza III to wprowadzenie terapii pozycyjnej (ułożenie na brzuchu pod kątem 30 stopni do podłoża) jako dodatek do postępowania określonego jako faza I i II. W razie niepowodzenia w leczeniu wprowadza się w lżejszych postaciach zapalenia H2 blokery, a w cięższych inhibitory pompy protonowej
Otyłość
Najczęstsza przyczyna podwyższonej aktywności aminotransferaz w USA
U 57-74% otyłych stwierdza się stłuszczenie wątroby
Częstość : 10-25% populacji
Francja-7%
USA-22%
Polska-
16-41% zależnie od wieku i płci
u 50% z hiperlipidemią mieszaną oraz 17% z hipercholesteroleią
NAFLD
Choroby towarzyszące NAFL
Otyłość: u 68% studentów otyłych oraz 27% studentek otyłych stwierdzono cechy stłuszczenia wątroby (Marsuura, 1995)
10% dzieci otyłych w USA może mieć NAFLD
Hiperlipidemia-Dyslipidemia
Cukrzyca typu II
Nadciśnienie tętnicze
Zespół X
Zespół polimetaboliczny
Synonimy: zespół Reavena, zespół X,
zespół insulinooporności:
Elementy zespołu:
Insulinooporoność
Hiperinsulinizm
Upośledzona tolerancja glukozy
Dyslipidemia
Nadciśnienie tętnicze
Choroba wieńcowa
Kamica żółciowa
Stłuszczenie wątroby-dodatkowy składnik
Zespół polimetaboliczny
Elementy zespołu:
Otyłość
Upośledzona tolerancja glukozy
Obniżenie HDL-C
Wzrost TG
Nadciśnienie tętnicze
Objawy te występują już od okresu dzieciństwa
Papadopoulou-Alaztaki E. et. al. Eur. J. Pediatr.2004
Etiopatogeneza
NAFLD
Odczucie smaku i sytości a spożycie pokarmów
Wskazania do ograniczenia spożycia
cukrów prostych i dwucukrów
cholesterolu > 300 mg / dzień
nasyconych kwasów tłuszczowych (C12 - C14)
kwasu palmitynowego (C16)
trans-kwasów tłuszczowych
PUFA powyżej 7% energii
nadmiar n-6 PUFA zmniejsza LDL ale także HDL cholesterol
Zachęta do spożywania
ryb (n-3 PUFA)
kwasu olejowego (z oliwek, rzepaku)
złożonych węglowodanów
witamin (wit. E)
nie więcej niż 30 % energii z tłuszczu
nie więcej niż 10 % z wysyconych kwasów tłuszczowych
Polski konsensus tłuszczowy
1.
Dzieciom
do trzech lat należy podawać masło i stosować
w diecie
oleje roślinne (oliwa z oliwek, olej rzepakowy, bezerukowy,
słonecznikowy i sojowy). Natomiast dzieciom starszym podawać
margaryny wysokiej jakości (miękkie).
Do krótkiego smażenia
w warunkach domowych można stosować dowolny tłuszcz, preferując
oleje roślinne; jednakże pod warunkiem jednorazowego ich użycia.
Należy podkreślić, że proces smażenia zwiększa zawartość
tłuszczu ogółem
w produkcie i z tego powodu utrudnia
utrzymanie pożądanej proporcji składników odżywczych w racji
pokarmowej.
W gastronomii i przemyśle - do długotrwałego
smażenia należy stosować trwałe tłuszcze (frytur) i wymieniać
je przy wystąpieniu pierwszych objawów dymienia, ciemnienia czy
jełczenia.