1.Wstęp
Użycie roślin medycznych jako źródła ulgi i lekarstw na różne choroby jest stare jak sama ludzkość. Nawet dzisiaj rośliny lecznicze są tanim źródłem leków dla większości populacji. Rośliny dostarczały i będę dostarczać, nie tylko bezpośrednio użytecznych lekarstw, ale również wiele różnorodnych substancji chemicznych które mogą być wykorzystane jako substraty do syntezy nowych lekarstw z ulepszonymi właściwościami farmakologicznymi. Leczenie ran jest naturalnym procesem regeneracji ciała w okolicy zranienia. Kiedy osobnik jest zraniony, zachodzi szereg biochemicznych reakcji jak: stan zapalny, proliferacja i respecjalizacja komórek. Bioaktywny kompleks który rozpoczyna te wydarzenia może być wykorzystany terapeutycznie w celu poprawy procesu leczenia ran. Reaktywne formy tlenu odgrywają główną rolę w leczeniu ran. Antyoksydanty dlatego wspomaganie leczenia ran zakażonych bakteryjnie jak i nie zakażonych, redukując zniszczenia wykonane przez RFT. Stąd, rośliny wykazujące właściwości przeciwutleniające mogą być również powiązane z leczeniem zranień. Celem wielu badań było odkrycie naturalnych i syntetycznych związków które mogą być wykorzystane w przeciwdziałaniu lub leczeniu raka. Komórki guza różnią się od normalnych komórek tym, że nie reagują już na normalny mechanizm kontrolowania wzrostu. Kilka badań pokazało, że ekstrakty z różnych roślin leczniczych redukują ryzyko powstania i rozwoju guzów.
Rodzaj Rubus jest bardzo rozległy i zawiera ponad 750 gatunków i 12 podrodzajów, i występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą. Różnorakie właściwości farmakologiczne pokrewnych gatunków zostały zaobserwowane. R. niveus pochodzi z Indii, południowe wschodniej Azji, Filipin i Indonezjii. Zawiera wachlarz biologicznie aktywnych substancji takich jak polifenole, flawanoidy, alkanoidy, antocyjaniany, lignany czy garbniki. Przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe właściwości korzenia R.niveus zostały zaobserwowane przez George et al. (?) Badanie literatury wykazało właściwości antyoksydacyjne, lecznicze ran, przeciw nowotworowe, profil fitochemiczny rośliny nie został w pełni oceniony. Mając to na uwadze obecne badania zostały podjęte w celu zbadania aktywności antyoksydacyjnej przeciwnowotworowej, i leczniczej dla ran, oraz charakteryzacji HPLC aby przybliżyć stworzenie efektywnego lekarstwa w leczeniu ran i nowotworów.
2. Materiały i metody
A.Materiał roślinny i przygotowanie eksplantatu
Świeży R.niveus zebrany z lasu Marayoor w Indiach został zidentyfikowany dzięki broszurze gatunku (No…….) przewodnik botaniczny Indii, południowy okrąg Coimbatore, Tamil Nadu. Sproszkowany korzeń został wyekstrahowany w aparacie Soxhleta używając rozpuszczalników organicznych.
B. Ustalenie aktywności antyoksydacyjnej in vitro.
Właściwości antyoksydacyjne ekstraktu korzenia zostały ustalone w odniesieniu do donorów wodoru lub zdolności oczyszczania wolnych rodników z użyciem stabilnych rodników DPPH. Zdolności oczyszczania z tlenek azotu i ponadtlenkowych rodników przez ekstrakt korzenia R.niveus zostały także oznaczone w celu potwierdzenia antyoksydacyjnych możliwości.
C. Ustalenie asktywności antyoksydacyjnej in vivo
Protokół z eksperymentu na zwierzętach został poddany badaniu przez Instytucjonalny komitet etyki eksperymentów nad zwierzętami. Badania ostrej doustnej toksyczności zostały przeprowadzone w celu sprawdzenia bezpieczeństwa leku do 2000mg/kg. 30 Szweckich albinoskich myszy podzielono na 5 grup po 6 zwierząt w każdej, ustalając aktywność antyoksydacyjną in vivo, zostało potraktowanych doustnie różnymi dawkami ekstraktu RNRA rozpuszczonego w 0,1% CMC przez 30 dni: grupa 1 normalnie, grupa 2 traktowana 0,1% CMC, grupa 3 50mg/kg masy ciała, grupa 4 100mg/kg, grupa 5 250mg/kg.
Na koniec eksperymentu zwierzęta zostały uśmiercone, wątroby zostały wycięte i umyte w lodowatym Triss-HCl buforze (0,1 M ph 7,4) i cytolityczne próbki wątroby poddane homogenizacji przez odwirowanie przy 10000 obr/min przez 30 min w 4stopniach C.
Oszacowanie całkowitego białka zostało wykonane metodą Lowry`ego. Następujące parametry zostały oznaczone w celu oceny stresu oksydacyjnego. Aktywność dysmutazy ponadtlenkowej została zmierzona przy pomocy redukcyjnej NBT metody McCorda i Fridovicha (?). Aktywność katalazy(CAT) została ustalona metodą Aebi (?) mierząc szybkość rozkładu nadtlenku wodoru na 240nm. Aktywność Glutationu została oceniona metodą Morona. Peroksydaza glutationowa została oceniona metodą Hafemana, na podstawie rozkładu H2O2 w obecności GSH.
D. Aktywność w leczeniu ran.
Zdrowe szczury Wistas ważące ok. 120 -250 g. zostały użyte w celu oceny zdolności do leczenia ran ekstraktu RNRA. Karmione były standardową karmą i wodą ad libitum. Ocena toksyczność doustnej i skórnej została przeprowadzona z zaleceniami OECD.
Najbardziej odpowiednie standardowe metody fuzji zostały zastosowane, gdzie stałe tłuszcze zostały stopione i sproszkowane w celu przygotowania maści. Twarda parafina, cetosterylny alkohol zostały stopione, a następnie tłuszcz wełniany i żółta miękka parafina zostały dodane i wymieszane do czasu rozpuszczenia się wszystkich składników. Obce cząsteczki zostały wyeliminowane i roztwór był dokładnie mieszany do ostygnięcia. Ekstrakt został dodany do podstawy maści w odpowiednio 1% i 2%. Zwierzęta podzielono na 5 grup po 8: 1 grupa kontrolna, 2 traktowana podstawą maści, 3 betadyny 5%, 4 grupa RNRA 1%, grupa 5 2%.
Wycięcia i model zainfekowanych ran.
Nacięcia o długości 1,5 cm i głębokości 0,2 cm zostały zrobione po wygolonej grzbietowej stronie. Rany zostały otwarte i potraktowane miejscowo 1 raz dziennie, codziennie, do czasu całkowitego pokrycia nabłonkiem. W modelu zainfekowanym 0,1 ml solanki zawierającej 10^6 cfu/ml S. asuresus zostały wstrzyknięte pomiędzy cienkie skórne mięśnie a mięśnie przy krzyżowe. Tkanka ziarniaka powstała od strony rany została przemyta w solance i użyta w określeniu poziomu dysmutazy anionorodnikowej, i mała porcja została za zatopiona w 10% formalinie i wyselekcjonowana do analizy histopatologicznej. Obszar rany został obliczony na arkuszu co 3 dzień aż do całkowitego wyleczenia.
2.Model nacięć
Długie nacięcie o dł 6 cm zostało zrobionych na całej grubości skóry. Rany zostały zamknięte przy pomocy 1cm szwów używając nici chirurgicznej i wygiętej igły. Leki były aplikowane 1 rdziennie codziennie przez 10 dni. Wszystkie szwy zostały usunięte po 10 dniach i odporność na rozciąganie została zbadana tensjometrem. Wzrost odporności na rozciąganie oznaczał ulepszone działanie lecznicze. Siła naciągu została zmierzona przez siła naciągu=siła rozerwania/obszar, gdzie obszar = grubość x szerokość.
E. Aktywność przeciwnowotworowa.
1.efekt ekstraktu RNRA na rozwój guza litego i rozlanego
Komórki linii DLA zostały wstrzyknięte podskórnie, w prawą tylną kończynę szwajcarskich myszy albinoskiej, w celu powstania litego guza, i podzielono na 5 grup po 6 osobników. Grupa 1 grupa kontrolna rozwoju guza otrzymała CMC (0,1%), Grupa 2 została potraktowana standardowym cyklofosfamidem (10mg/kg m.c.), grupy 3-5 zostały potraktowane ekstraktem RNRA dawkami odpowiednio 50,100 i 250 mg/kg m.c. Wszystkie terapeutyki zostały podane doustnie 24 h po wszczepieniu DLA i podawane raz dziennie przez 10 dni. Początkowa średnica kończyny została zanotowana za pomocą suwmiarki. Objętość guza byłą mierzona co 3 dzień i zapisywana, przez miesiąc. Objętość została zmierzona przy pomocy wzoru V=4/3pi r1^2*r2 gdzie r1 i r2 są promieniami guzów w 2 różnych miejscach.
Szwajcarskim myszom albinoskim wstrzyknięto komórki linii EAC odpowiedzialne za rozwój wodobrzusza. Po 24 h od wstrzyknięcia zwierzęta zaczęto leczyć różnymi dawkami RNRA (50,100,250 mg/kg) i cyklofosfamidem, przez 10 dni. Rozwój wodobrzusza został zaobserwowany u wszystkich zwierząt a wzrost żywotności został obliczony w sposób: %ILS = (T-C)/C *100 gdzie T i C są średnimi liczbami dni leczenia i ilością zwierząt kontrolnych które przeżyły.
F. Warunki HPLC
Wykorzystaliśmy Agilent 1200 wysoko ciśnieniowy cieczowy chromatograf, zaopatrzony w pompę preparatową, wtryskarki rheodyne, detektor diodowy w połączeniu z oprogramowaniem Chem32, Chemstation, i kolumną odwróconej fazy C18. Faza ruchoma zawierała 0,1% kwas octowy w acetonitrylu, metanol:woda (60:40). Rozdzielenie zostało przeprowadzone, przez gradient wymywania przy łącznym przepływie 1ml/min, przepływ był binarny, a czas ustalony na 20 min. Objętość wprowadzona wynosiła 20mikrolitrów, a eluety zostały wykryte przy 254nm. Standardowe roztwory kwasów gallusowego i tanninowego, rutyny i kwertecyny zostały przygotowane w metanolu w różnych stężeniach: 1.563, 3.125, 6.25, 12.5, 25, 50 100 i 200 mikrogramów/ml w celu stworzenia krzywej kalibracyjnej. Wszystkie standardowe i próbkowe roztwory zostały przefiltrowane przez 0,45 mikrometrową błonę filtrującą (MIlipore) i wprowadzone do automatycznego pobierania próbek.
G. Analiza statystyczna
Wszystkie wartości przedstawione są jako +- SD/SEM. Wartości zostały przeanalizowane przez jednostronna ANOVA i ważność różnic została określona przez wielokrotne porównanie Duncan`a Turkey`a Kramera, bądź wielokrotny test Dunneta używając SPPSS v17 i GraphPad InStat3.
III. Wyniki i omówienie.
Aktywność antyoksydacyjna In Vitro RNRA
Zdolność RNRA do oczyszczanie wolnych rodników przedstawiono w tabeli 1. RNRA znacznie usuwa wolne rodniki DPPH (p<0,001) przy wartości IC50 równej 5,68 mikrogramów/ml. Zdolność do usuwania wolnych rodników przez RNRA okazało się lepsze w porównaniu z innymi znanymi antyoksydantami jak BHT i Rutyna. Gatunki Rubus są bogatym źródłem kwasu gallusowego i elagowego. Kwas elagonowy jest związkiem fenolowym, którego właściwości hamujące rozwój nowotworów jelita, płuc, języka, wątroby i skóry, zostały potwierdzone przez naukowców. Mullen et al. że antyoksydacyjne w właściwości ekstraktów z malin główny wkład mają ellaginiany. Flavanoidy mają zastosowanie lecznicze głównie dzięki działaniu przeciwzapalnemu, antyoksydacyjnemu i przeciwgrzybiczemu, oraz właściwościach leczących ran. Metoda DPPH była krytycznie przeprowadzona przez Dall`Acqua w metanolowym ekstrakcie liścia R.ulmifolinus. w celu ocenienia możliwości antyoksydacyjnych i powiązana z naturą fenolanów przyczyniając się tym samym do ich zdolności transferu elektronów/ donorowania wodoru. Rodniki ponadtlenku i tlenku azotu również były skutecznie usuwane przez RNRA i 100mikrogramów/ml inhibowało 54,48% w porównaniu do BHT i rutyny(p<0,001) Produkty roślinne mogą mieć właściwości do zwalczenia efektu tworzenia NO i mogą być obiektem zainteresowań w zapobieganiu chorobom spowodowanym nadmierną produkcją NO w organizmie. Później, usuwające właściwości mogą być wykorzystane by pomóc zatrzymać reakcję łańcuchową zapoczątkowaną produkcją NO, która jest szkodliwa dla zdrowia
Antrywność antyoksydacyjna RNRA in vivo
Od kiedy RNRA wykazało maximum aktywności antyoksydacyjnej, sam ekstrakt został wykorzystany do oceny in vivo. Efekt RNRA na enzymy antyoksydacyjne i glutation w tkance wątroby myszy po leczeniu przez 30 dni został przedstawiony w tabeli 2. Aktywność glutationu, peroksydazy glutationowej, katalazy i dysmutazy ponadtlenkowej, efektywnie wzrosły przy 100 i 250 mg/kg RNRAw porównaniu z grupą kontrolną. Poziom GSH znacząco wzrósł w obu 100 (p<0,05 jak i 250 mg/kg(p<0,01).Poziomy GPx (p<0,01), CAT i SOD wzrosły znacząco w 250 mg/kg. Organizm ludzki ma kilka mechanizmów reakcji na obrażenia wywołane wolnymi rodnikami i innymi RFT. Te reakcje są inne dla różnych oksydantów jak i kompratmentów komórkowych. Jedną ważną linią obrony jest system enzymów antyoksydacyjnych takich jak SOD, katalaza, GPx i GR. SOD jest metaloproteiną np. przekształcającą 2 rodniki ponadtlenkowe w nadtlenek wodoru i tlen. By wyeliminować H2O2 przed reakcją Fentona która może stworzyć wysoce reaktywne rodniki hydroksylowe, organizm używa katalazy, homotertramerycznego zawierającego żelazo hemowe enzymu, i GPx selenozależnego enzymu. Km GPx jest niższa niż dla katalazy i stąd GPx jest uważane za najważniejszy związek fizjologiczny. GSH obfity w większości komórek jest ważnym substratem GPx i transferazy s-glutationowej(GST) jak i bierze udział w rozkładzie wolnych rodników. GST jest podobny do GPx i jego funkcją jest usuwanie różnych hydronadtlenków. Reduktaza glutationowa(GR), członek rodziny enzymów disiarczkowych oksydoreduktaz, katalizuje NADPH-zależną redukcję disiarczku glutationu (GSSG) do GSH. Badania wykazały, że powiązane gatunki Rubus posiadają obiecującą aktywność antyoksydacyjną i farmakologiczną, jednakżę R.niveus może także mieć możliwości leczenia zaburzeń wywołanych wolnymi rodnikami skoro może zwiększać aktywność enzymów antyoksydacyjnych.
Właściwości leczące rany ekstraktu RNRA
Badanie toksyczności doustnej jak i naskórnej wykazały maksymalną dawkę 2g/kg. Stąd 2 dawki zostały wybrane dla tych badań 100mg/kg i 200mg/kg. Efekt RNRA w procentowości gojenia się ran i nabłonkowania w rozcięciach i zainfekowanych rozcięciach jest przedstawiony w tabeli 3.
Znaczenie procentowości w zespajaniu i nabłonkowaniu ran i zainfekowanych ran było obliczne w 3,6,9,12,15,18 i 21 dniu po zranieniu, aż do całkowitego wyleczenia. W modelu rozcięcia procent zamknięcia ran był większy o 1 i 2% skracając okres nabłonkowania jako dowód skrócenia okresu na spadek eschera kiedy porównane z normalnym i próbą kontrolną. W tym modelu rany 2% RNRA wykazał 91,25% zespojenia rany 12 dnia, co było bliskie wartości zespojenia rany z porównanym lekiem Betadyną(100% 12 dnia).
Znaczący wzrost leczenia został zaobserwowany zarówno dla 1% i 2% w zakażonych zranieniach. Gwałtowny wzrost zespajania się ran zaobserwowano w grupie standardowej, 1% i 2% RNA podczas 12 do 17 dnia po zabiegu w porównaniu do reszty grup. 12 dnia 12,2% wykazało znaczące podobieństwo do tego w grupie standardowej gdzie zastosowano Betadynę 5%. Dnia 12 procentowość zespojenia ran wynosiła 23% dla gr kontrolne, 81% betadyny 100% neomycyny, 38% bazy maści, 71% dla 1% RNRA, 80% w 2% RNRA. Pokazuje to podobne właściwości lecznicze w porównaniu do standrdowej grupy, i mocno znaczący dla grupy kontrolnej i bazy maści. Czas potrzebny na całkowite zespolenie nacięć jest ważnym parametrem do oceny procesu leczenia rany. Całkowite zespolenie zostało zauważone 12 dnia i zauważono również że czas potrzebny na zespolenie w grupach poddanych leczeniu był krótszy niż dla grupy kontrolnej i bazy maści i w miarę podobny dla standardowego. Okres pełnego zespolenia został opóźniony o 2 dni w grupie 1%, a dla grupy kontrolnej i bazy maści opóźniony o 18 dni i 12 dni w porównaniu z 2% grupą. Wzrost aktywności dysmutazy ponadtlenkowej został zaobserwowany we wszystkich grupach, prawdopodobnie mechanizm redukujący stres oksydacyjny. Poziom później podniósł się w grupie leczonej, co pokazane jest w tabeli 3. Porównując z grupą kontrolną poziomy SOD znocząco podniosły się w grupach 1% i 2% RNRA.
Wybarwione hematoksyliną-eozyną slajdy zostały ocenione w celu zademonstrowania procesu leczenia. Fazy w procesie leczenia były obserwowane wewnątrz grup. Histopatologiczna ocena ujawniła, że regeneracja oryginalnej tkanki była o wiele większa w grupie leczonej i standardowej. Leczenie ran 1 i 2% RNRA było powiązane z zwiększonym tworzenie m epidermy, zmianą położenia tkanki łącznej i szybszą przebudową w porównaniu z grupą kontrolną. Mniejsze nabłonkowanie i formacja kolagenu w grupie kontrolnej opóźniło proces leczenia. W 2% grupie histologia ziarniny ujawniła całkowite wyleczenie z większą ilością fibroblastów znaczący wzrost tkanki kolagenowej i zwiększoną ilość naczyń krwionośnych..
Wyniki pomiaru siły napięcia skóry 10 dnia po operacji w modelu nacięcia sa pokazane w tabeli 4. Siła napięcia skóry u zwierząt leczonych 1 i 2% była wyraźnie wyższa niż u grupy kontrolnej. Siła rozerwania ostatecznie określa wzrost wytrzymałości skóry u zwierząt leczonych 1 i 2% RNRA.
Odkąd RNRA wykazało dobrą aktywność jest to jasne, że może być wykorzystane do usuwania RFT. Nadziemne części R.sanctus rozpoczęły aktywność leczniczą u zwierząt jako badanie przedkliniczne, używając obu sposobów zarówno podania wewnętrznego jak i zewnętrznego. Flavanoidy i ich pochodne znane są z obniżania peroksydacji lipidów wspomagając unaczynienie i zapobiegając albo spowalniając proces nekrozy. Stąd każdy lek inhibujący peroksydację jest podejrzewany o zwiększenie żywotności włókien kolagenowych przez zwiększanie krążenia i siły włókien kolagenu, pobudzając syntezę DNA i zapobiegając uszkodzeniom komórek, w ten sposób przyspieszając leczenie ran. Flavanoidy znane są również ze wspomagania leczenia ran pierwotnie przez ich właściwości antybakteryjne i ściągające, które wydają się być odpowiedzialne za zespajanie i zwiększone tępo nabłonkowania. Dlatego potencjał w leczeniu ran R. niveus może być przypisane do narządów obecnych w części powietrznej, co może być spowodowane indywidualnymi albo dodatkowymi efektami które przyspieszają proces, najprawdopodobniej fazę proliferacji.
Przeciwguzowa aktywność RNRA
Efekt RNRA w redukcji litych guzów indukowanych przez komórki DLA jest pokazany w fig.2. Objętość guza myszy traktowanych RNRA okazała się zdecydowanie zmniejszona w porównaniu z nie leczoną i (0,1% CMC) kontrolą. Objętość guza u nie leczonych i kontrolnych CMC w dniu 38 (10 pomiar) wynosiła 4,06 i 3,85 cm3, kiedy leczone 250,100 i 50 mg/kg RNRA wynosiły 2.07, 2.46, 2.89. RNRA wykazało również znaczący spadek objętości guza wstrzykiwany podskórnie.
Efekt RNRA na wodobrzusze został przedstawiony w tabeli 5. Wszystkie kontrolne zwierzęta umarły na raka EAC w 19.16 dnia. Wszystkie leczone zwierzęta wykazała wydłużoną żywotność. Podanie RNRA znacząco zredukowało rozwój wodobrzusza. Jednakże cyklofosfamid okazał się najbardziej aktywny i wydłużył czas życia zwierząt o 83%, kiedy RNRA250,100,50mg/kg wydłużyło o 70, 48 i 37%. W dodatku do silnie antyoksydacyjnych właściwości maliny wykazało również inne zalety bioaktywne takie jak wł. Przeciwzapalne, przeciwmikrobalne, przeciw patogeniczne bakterii jelitowych, i anty-proliferacyjne raka ludzkiej wątroby(HepG2), piersi(MCF-7) jelita grubego(ht-29, HCT116) i prostaty(LNCaP). Istnieją wynik, że ekstrakty roślina takich jak:…………. zostały zgłoszone jako przeciwguzowe, immunomodulujące i anty rakotwórcze. Wszystkie te rośliny wykazały również silny potencjał antyoksydacyjny. Te obserwacje sugerują, że efekt hamujący rozwój guzów przez RNRA, jest istotnie powiązany z aktywnością antyoksydacyjną która pozwala reagować wolnymi rodnikami aby przeciwdziałać zniszczeniom przez nie wywoływanym.
E.HPLC
Analiza HPLC używając kwasu fenolowego i flavanoidów ujawniło obecność naturalnych flavanoidów Kwercetyny w RNRA. Czas retencji kwercetyny okazał się być bardzo blisko z szczytem obecnym w chromatogramie ekstraktu. Ponadto, niektóre szczyty pokazały również bliskie czasy retencji do naturalnych kwasów fenolowych takich jak kwas gallusowy taninowy, więc te szczyty mogą reprezentować powiązane kompleksy albo strukturalne analogi. Krzywa kalibracyjna wykazała znaczące liniowość pomiędzy stężeniem a polem. Stężenie kwercetyny w RNRA zostało określone na poziomie 2,07% z równania regresji. Poprzednie badania wykazały bioaktywność kwercetyny z jagód i jest to jasne że kwercetyna jest dominującym flavanoidem we wszystkich badanych jagodach. RNRA posiada wysoką zawartość związków flawanoidów które mają korzystny farmakologicznie wpływ na zdrowie. Rutyna i kwercetyna samodzielnie jak i w połączeniu z innymi flawonoidami są znane z właściwości antyoksydacyjnych antykancerogennych, antytrombotycznych, cytoochronnych i antybakteryjnych. Zapewniają również ochronę przed uszkodzeniami żołądka. Niektóre szczyty pokazują także bliskie czasy retencji do kwasów fenolowych, tak więc te szczyty mogą odpowiadać za kwasy fenolowe ich pochodne i analogi strukturalne. Antyoksydacyjna jak i przeciwproliferacyjna względem komórek ludzkiego raka, aktywność kwarcetyny i innych związków fenolowych z truskawki zostały zgłoszone przez Zhang et al. Badania He i Liu sugerują, że triterpenoidy kwercetyna i jej pochodne są głównie dopowiedzialne za antyproliferacyjną aktywność skórki jabłka przeciwko ludzkim liniom raka wątroby, piersi i jelita grubego.
Nasze wcześniejsze badania udowodniły że RNRA może znacząco zredukować zapalenia ból i gorączkę. Blisko spokrewnione gatunki Rubus wykazały podobny typ kwaretyno podobych związków falvonoidalnych i pokrewnych o właściwościach silnie przeciwzapalnych i leczących rany. Rezultaty obecnych badań ponad to wspierają poprzedni raport i potwierdzają farmakologiczne właściwości RNRA przez zawartość flavanoidów podobnych kwarcetynie i jej pochodnych. Stąd można potwierdzić znaczące właściwości RNRA leczące rany i przeciwguzowe, dzięki pochodnym kwarcetyny.
IV Podsumowanie
Podsumowując, obecne badania wykazały obiecujące właściwości leczenia ran jak i przeciwnowotworowe R.niveus. Jest to pierwsze badanie właściwości antyoksydacyjnych RNRA in vivo, leczenia ran, i jego profilowanie HPLC. 5 różnych ekstraktów zostało przejrzanych dla ich właściwości antyoksydacyjnych in vitro, i jeden wykazujący maksimum został wybrany do testów in vivo, w celu badania potencjału antyoksydacyjnego, leczenia ran wycięć, nacięć i zainfekowanych modeli. RNRA wykazał znaczną aktywność przeciwko chemicznie wyindukowanym guzom jak DLA i EAC, stałym i rozlanym guzom. Antyoksydacyjny efekt mógł być skutkiem fenolo/lavanoido substancji. W tym badaniu odkryliśmy również że RNRA zwiększa poziom SOD,CAT,GSH,GPx itp. Wyniki wykazały, że 1 i 2% RNRA stymulowało zespalanie ran, zwiększało wytrzymałość na rozerwanie wyleczonej tkanki i prawdopodobnie redukowało występowanie zakażeń ran. Analiza HPLC wykazała obecność naturalnych pochodnych kwarcetyny które mogą być powodem farmakologicznej aktywności RNRA. Późniejsze badania są konieczne aby wskazać konkretny związek odpowiedzialny za to, i poznać dokładnie jego mechanizm. Podsumowując R.niveus może występować jako naturalny antyoksydant o wielu właściwościach farmakologicznych.