HISTORIA POLSKI ŚREDNIOWIECZE ŹRÓDŁA
I. T: Kronika Galla Anonima.
1. Życiorys:
Imię autora:
Przydomek Gallus nadany przez Marcina Kromera (w Jego posiadaniu znajdował się 1 z ocalałych rękopisów Kroniki – Kodeks Heilsberski), miał na myśli Francuza (teoria wysnuta z przedmów do kolejnych 3 ksiąg),
Pierwszy
wydawca Kroniki Gotfryd Lengnich mając do dyspozycji Kodeks
Heilsberski – wzmianka autora o Gallu- jako imię autora i
połączył je z określeniem wspomnianym przez Długosza Martins
Gallicus – nieporozumienie,
Hipotezy o pochodzeniu Galla:
Polak:
Nie:
ze wstępu do księgi 3 wnioskujemy że autor nie był Polakiem- był
obcym pielgrzymem, prawdopodobnie mnichem, a Jego klasztor leżał
poza granicami K.Pol.,
Czech
i Niemiec:
Nie:
ze względu na krytyczne nastawienie do nich,
Rusin:
Nie: gdyby był Rusinem, tekst Kroniki byłby napisany w j.słowiańskim,
Węgier:
Tak:
znajomość historii węgierskiej, duża znajomość terenów
południowo-zachodniego pogranicza, wspomina o kilku miejscowościach
na terenie Węgier np.Klasztor św.Idziego w Somogyvar, Stara
Buda,
Gall nazywa Bolesława „księciem północy”- żył
raczej na południe od Polski,
Nie:
kultura łacińska na Węgrzech nie była na tyle wykształcona
(skąd u Galla znajomośc łaciny?), Gall zapisuje węgierską nazwę
grodu w Budavar jak człowiek pochodzenia romańskiego, pomija
znaczne kraje słowiańskie leżące w pobliżu Węgier
(np.Słowenia, Bułgaria),
S
prawa
kultu św.Idziego:
jest to wielokrotny motyw , powtarza się
szczególnie w ks.I.,
Gall czcił św.Idziego, opactwo
benedyktyńskie na Węgrzech istniało od 1091 r., klasztor ten
został zaludniony kolonią zakonną z najsłynniejszego miejsca
kultu św.Idziego – St.Gilles (teoria
prowansalsko-węgierska),
Prawdopodobnie: St Gilles
Somogyvar Polska
Francuz:
Tak:
szczegóły o St.Gilles, St Gilles jako najsłynniejsze miejsce
kultu św.Idziego, tereny środkowej Francji (Orlean, Tours)-
stamtąd pochodził Hildebert z Lavardin mający z Gallem wiele
wspólnych cech pisarskich (Gall-uczniem Hilderberta?),
Włoch:
Tak:
Gall kładzie nacisk na krainy i prowincje cesarstwa bizantyńskiego
(np.Epir, Dalmacja), które graniczyły z Wenecją- czyli z Włochami
Północnymi, wymienienie po kolei miejscowości zgodnie z biegnącym
tam lądowym szlakiem handlowym Konstantynopol-Wenecja, użycie
formuły dokumentowej Humillime devotionic obsequium- Gall używa
jej w liście do przełożonego klasztoru w St.Gilles, takiej samej
formuły używa północnowłoski pisarz Piotr Damiani,
Nie: z
Prowansji mógł udać się na Węgry przez północne Włochy,
KRONIKA:
Czas spisania:
Przedmowa
do ks.I.- Gall zwraca się do ówczesnego episkopatu
polskiego:
abp.gnieźnieńskiego Marcina, bskp.: Szymona
Plockiego, Pawła Poznańskiego, Maura Krakowskiego, Żyrosława
Wroclawskiego - datowana na lata 1112-1118,
Wojewoda Skarbmir- podany przez Galla w I i w II księdze – pochwały raczej nie były pisane po 1117 r. (bunt przeciwko B.K. w 1117 r.),
K
1112
– 1116 r.-
prawdopodobne daty powstawania Kroniki
Schemat:
Schyłek 11 wieku i początek 12 wieku – znany głównie z Kroniki Galla Anonima
Wszystkie księgi rozpoczynają się listem,
Podział
Kroniki na 3 księgi,
KSIĘGA I:
Poświęcona jest przodkom Bolesława Krzywoustego,
Rozpoczyna się od wierszowanej relacji o cudownych narodzinach bohatera,
KSIĘGA II:
Opowiada szczegółowe dzieje 23 lat (tj.1086-1109 r.),
Przedstawienie młodych lat Bolesława Krzywoustego, aż do chwili wygnania swojego brata- Zbigniewa i zostaje niepodzielnym władcą,
Koniec księgi II – zapowiedź księgi III,
KSIĘGA III:
Wypełnia
4 lata (tj. 1109-1113 r.),
Posiada wierszowane wstawki do poszczególnych ksiąg (pełniących funkcję przedmowy autorskiej),
Posiada przemowy osób działających (wypadają po 3 na każdą księgę),
Kronika ma charakter moralistyczny,
Jest
dziełem nieskończonym,
II. T: Kronika Wincentego Kadłubka.
1.Życiorys:
Urodził się po roku 1150 lub w 1160 r.,
Urodził się we wsi Kargów koło Opatowa,
Był synem komesa Stefana,
Imię
Wincenty: prawdopodobnie Stefan uczestniczył w orszaku palatyna
Piotra Włostowica (ok.1154 r.), który wyprawił się po relikwie
św.Wincentego do Magdeburga, by potem przekazać je opactwu
benedyktyńskiemu w Olbinie,
Bliski kontakt Stefana z wyżej
wym.opactwem – ochrzczenie syna imieniem Wincenty,
Przydomek Kadłubek: ma 3 teorie w jaki sposób mógł powstać:
Ojciec Wincentego nosił to imię, syna zwano więc prawidłowo Kadłubowcem,
Ojciec nosił inne imię i przydano mu przezwisko Kadłubek (od dłubać), które potem przeszło na syna,
Przydomek pochodzi od nazwy miejscowej, którą źle zrozumiano jako patronimik,
Wykształcenie:
Początkowo uczył się w Stopnicy,
Później w Krakowie (w szkole katedralnej),
Prawdopodobnie
studiował za granicą (świadczy o tym styl pisanej przez Niego
Kroniki)
- elementy wiedzy o prawie rzymskim – mógł
studiować w Bolonii,
- wg Oswalda Balzera – wiedza
literacka, filozoficzna i prawnicza Kadłubka – paryskie studium
generale,
- po raz pierwszy tytuł magistra- dokument
Kazimierza Sprawiedliwego z 1189 r.,
Potem powrócił do kraju (przed 1189 r.)- praca w kancelarii książęcej Kazimierza Sprawiedliwego,
Wincenty otrzymał 2krotne polecenie spisania Kroniki od Kazimierza Sprawiedliwego:
Zlecenie spisania Kroniki otrzymał w 1190 r.,
Kazimierz przedstawiony jako władca przystojny, dobry etc.-idealizacja – być może finansował on pobyt Kadłubka za granicą, stąd Jego wyidealizowany portret w Kronice,
Mimo
śmierci K.S. Wincenty kontynuował swoje dzieło aż do 1202 r.,
Kariera duchowa:
Po śmierci bskp. Pełki, dzięki wstawiennictwu abp.gnieźnieńskiego Henryka Kietlicza, w 1207 r. objął biskupstwo krakowskie (urząd ten sprawował 10 lat),
Był zwolennikiem obozu dążącego do reformy Kościoła Polskiego,
1215 r.- W.Kadłubek wraz z częścią episkopatu polskiego wziął udział w soborze Laterańskim IV,
Jesień1217 r./początek 1218 r. – W.Kadłubek przeniósł się do opactwa w Jędrzejowie, przyjął Go tam opat Teoderyk
Wincenty nadał 2 wsie: Czerniaków i Gojców pod Opatowem opactwu cystersów w Sulejowie,
W 1217 r. imię bskp.krakowskiego widnieje na dokumencie Leszka Białego dla Bożogrobców w Miechowie. Ks. Leszek mówi tu o Kadłubku jako o ojcu chrzestnym,
2.Schemat Kroniki:
Jak twierdzi sam Kadłubek Kronika powstała z inspiracji ks.Kazimierza Sprawiedliwego,
Opisuje dzieje od czasów pradawnych do 1202 r.,
Kronika składa się z 4 ksiąg:
KSIĘGA I:
Okres najdawniejszy do pojawienia się Piastów,
Opiera
się na wątkach podaniowych (cykl podań krakowskich i
wielkopolskich-gnieźnieńskich),
KSIĘGA II:
Od założenia państwa do konfliktu Bolesława ze Zbigniewem,
Bazując
na Kronice Galla (do 1113 r.) + pewne uzupełnienia,
KSIĘGA III:
Rozbicie dzielnicowe,
Doprowadzona do 1173 r.,
W.Kadłubek
korzystał z tradycji ustnej, znajomość polskich roczników i
dokumentów,
KSIĘGA IV:
Czasy współczesne Wincentemu Kadłubkowi,
Od początku panowania w Krakowie Mieszka III Starego,
Własne
obserwacje kronikarza,
Niezwykły kunszt literacki,
Prawdopodobnie znajomość dzieł historycznych,
Styl Kroniki: poważny, wzbogacony wstawkami poetyckimi, metaforami
Średnia wiarygodność Kroniki Kadłubka:
Przenosi na nasz grunt inne wydarzenia historyczne,
Kronika Wincentego przyćmiła Galla, 17-18 w. odnalezienie Kroniki Galla,
Datacja Kroniki:
Nie jest precyzyjnie ustalona
Wg niektórych: spisana w końcu 12 w.,
Wg niektórych- w Jędrzejowie (tj. po 1218 r.),
Wg
niektórych w 2 etapach:
I część (ks. od 1 do 3)- schyłek
12 w.,
II część- pierwsze dziesięciolecie 12 wieku lub w klasztorze jędrzejowskim,
III. T: Jan z Czarnkowa.
1.Życiorys:
Urodził się między 1305-1320 r.,
Był synem Bogumiła wójta czarnkowskiego szlacheckiego pochodzenia,
Wykształcenie:
Nie wiemy nic o Jego studiach,
W źródłach określany jako „biegły w prawie”,
Kariera:
Ok. 1352 r. uzyskał pierwsze beneficja kościelne,
Został kanclerzem biskupim,
1355 r.- został wikariuszem generalnym,
Od 1356 r.- był kanonikiem poznańskim,
Był pełnomocnikiem biskupa poznańskiego Jana Doliwy i biskupa wrocławskiego Macieja z Gołańczy,
1366/1367 r.- urząd podkanclerzego u Kazimierza Wielkiego,
Był kanonikiem kruszwickim, archidiakonem gnieźnieńskim,
Śmierć Kazimierza Wielkiego- załamanie dobrze zapowiadającej się kariery,
Po koronacji Ludwika Węgierskiego (1370/1371 r.)- włamał się do grobu ostatniego Piasta aby wykraść insygnia grobowe – oskarżony o profanację grobu królewskiego, w swojej Kronice zaznaczył jako rezultat oszczerczych pomówień swoich wrogów: Zawiszy z Kurozwęk, Mikołaja z Kórnika,
Wydanie wyroku na Jana 10 czerwca 1372 r.- Jan nie stawił się w sądzie:
Utracenie urzędu podkanclerzego na rzecz Zawiszy,
Konfiskata dóbr i banicja,
Zmarł
w 1387 roku w Gnieźnie,
Kronika:
Powstała pod koniec życia autora,
Pierwszy pamiętnik w literaturze polskiej,
Obejmuje okres: 1370-1384,
Zawiera fakty, których autor był świadkiem,
Sympatie polityczne,
Kazimierz Wielki- ideałem władcy,
Czasy L.Węgierskiego – chaos,
Pisana po łacinie,
IV. T: Kronika Wielkopolska.
1.Domniemani autorzy Kroniki Wielkopolskiej:
Boguchwał II:
Biskup poznański z lat 1242-1253r.,
Zapiska z 1249 r.- zanotował swój proroczy sen, w którym zakonnik miał Mu przepowiedzieć wypełnienie się losów Polski w ciągu najbliższych 25 lat,
Ta sama zapiska znajduje się w Roczniku kapituły poznańskiej (Boguchwał uchodził też za autora odpowiedniej części Rocznika),
Rozdziały
późniejsze nie są autorstwa Boguchwała,
Godzisław zwany Baszkiem:
Kustosz poznańskiej katedry, dobrze znany z lat 1268-1273, czyli do czasu do którego dporowadzona jest Kronika i Rocznik,
Uznany za drugiego lub jedynego autora Kroniki,
Problem:
brak śladu po Baszku w 1295 r., kiedy zapisano w Kronice „Przemysła
dziś panującego króla”
próbowano wyjaśnić tą sprawę
na 2 sposoby:
1. Być może w prologu chodziło o Przemysła I,
zmarłego w 1257 r.,on był księciem- pomyłka autora?-raczej
niemożliwa,
2. Być może Baszko dożył koronacji Przemysła II, sceptyczne jest to by Baszko dożył tej koronacji, ale jest to prawdopodobne,
Jan z Czarnkowa:
Nie mógł być autorem Kroniki, ponieważ zmarł w 1387 r., a Kronika ciągnie się aż po 1395 rok,
Język
łaciński i sposób opowiadania odróżniają się znacznie od
Kroniki Jana z Czarnkowa (jednolity jest podział na małe rozdziały
zaopatrzone w tytuły – mogło to oznaczać że autor wzorował
się tylko na swoim poprzedniku),
Proboszcz santocki:
Autora Kroniki próbowano wyprowadzić z rozdziału 158 (zagarnięcie przez Brandenburczyków dóbr proboszcza przy Kościele św. Andrzeja w Santoku po śmierci Przemysła II, oraz o tym że biskupi poznańscy Domarad i Jan nie zdołali odzyskać tych dóbr),
Wg Stanisława Kętrzyńskiego- probosz santocki,
Santok w 1365-1370 przejściowo znajdował się w rękach polskich,
Teza ta nie jest udokumentowana dostatecznie,
Być może chodziło o innego proboszcza santockiego-Tylona,
2.Schemat Kroniki:
Zawiera wiele spornych problemów, wywołujących dyskusje,
Lata: Kronika obejmuje okres dziejów Polskich od „czasów bajecznych” aż po 1271/1273 r.,
Schemat:
Początek: podwójny wstęp,
Koniec: urwany, zawikłany (powtórzony i rozwinięty o 2 lata w Roczniku Kapituły Poznańskiej),
Rozpoczyna
się prologiem:
- autor zapowiada przedstawienie dziejów
Polski ze szczególnym uwzględnieniem czynów wojennych książąt
wielkopolskich,
- długie objaśnienie nazwy Polaków-Lechitów,
Kronika
podzielona jest w rękopisach na 161 rozdziałów:
- I część:
do roku 1202 (streszczenie Kroniki Mistrza Wincentego),
- II
część: pisana systemem rocznikarskim (każdy rozdział zaczyna
się od podania roku),
Źródła z jakich korzystał kronikarz: Mistrz Wincenty Kadłubek, Annales Polonorum, sam kronikarz wspomina o przejrzeniu najrozmaitszych pism przechowywanych przy różnych Kościołach, Żywoty świętych (Żywot większy św. Stanisława Wincentego z Kielc),
3.Sprawa Bolesława Zapomnianego:
B
olesław
Zapomniany w Kronice Wielkopolskiej:
Mieszko II +
Rycheza
1.Bolesław 2. Kazimierz
Zapomniany: Sprawiedliwy
-
zły władca,
- prawdop. zamordowany,
- był
królem,
Gall Anonim „Kronika”:
Brak informacji nt. Bolesława Zapomnianego,
Wg
historyków wczesnośredniowiecznych istniał Bolesław
Zapomniany
Mieszko II
Bolesław
Kazimierz
Zapomniany
Sprawiedliwy
- z nałożnicy, - z Rychezy,
Mistrz Wincenty Kadłubek (2 wersje):
Powtórzenie Galla,
Z
2 żony- męski potomek NN syn (być może Bolesław Zapomniany),
Jan Długosz:
D
wóch
Bolesławów: rok 1019, rok 1033,
Rycheza
+ Mieszko II
Bolesław Kazimierz
Bolesław
Starszy Sprawiedl. Młodszy
Hipoteza:
Mieszko I
Bolesław Chrobry
Otton Mieszko II Bezprym- może uchodzić za Bolesława Zapomnianego
Kazimierz O.
V. T: Kronika Jana Długosza.
1.Życiorys:
Urodził się w 1415 r. w Brzeźnicy w rodzinie szlacheckiej,
Był kanonikiem krakowskim i historykiem,
Wykształcenie i kariera:
Szkoła parafialna w Nowym Mieście Korczynie,
Uniwersytet Krakowski w latach: 1428-1431 – nie zdobył żadnego stopnia naukowego,
W wieku 16 lat dostał się na dwór biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego, z czasem stał się sekretarzem, potem kanclerzem i najbliższym powiernikiem biskupa,
Liczne podróże zagraniczne podejmowane w sprawach Oleśnickiego,
Spisywanie dziejów Polski rozpoczął za namową Oleśnickiego w 1455 r.,
Popadł w ostry konflikt z królem Kazimierzem – banicja Długosza po śmierci biskupa,
Król chciał mieć za biskupa krakowskiego prałata Jana Gruszczyńskiego, kapituła krakowska wybrała bratanka Oleśnickiego- Jakuba Sienieńskiego (król wysłał apelację do Rzymu, a zwolenników Jakuba obłożył banicją i konfiskatą dóbr) – najgorszy czas w życiu Długosza,
W 1463 r.- wrócili do łask króla,
Włożył duży wkład w zawarcie pokoju Toruńskiego – dzięki temu król oddał na wychownie furę swoich dzieci (Długosz: wychowawca i nauczyciel dzieci króla),
Patriota (Jego ojciec walczył z krzyżakami pod Grunwaldem): duma narodowa,
W Kronice czasem fałszuje fakty,
Wpływy łacińskich pisarzy (szczególnie Liwiusza),
Od 1436 r.- był kanonikiem krakowskim,
Święcenia kapłańskie zdobył w wieku 25 lat w 1440 roku,
Zmarł 19 maja 1480 roku,
Oprócz Kroniki napisał wiele innych dzieł (np. księga uposażeń biskupa krakowskiego),