I Nazwy odapelatywne


  1. Znaczeniowo związane ze światem zwierzęcym lub roślinnym.


Buchholcz, pol. Bukowiec – od apelatywu Buch(en)holz ‘drzewo bukowe, buczyna’.

Eychen, pol. Dęby – od Eiche ‘dąb’, w formie liczby mnogiej.






  1. Związane z ukształtowaniem terenu

  2. Wskazujące na położenie obiektu lub określające jego położenie względem innego obiektu


Eichthal, pol. Dębówko – Eiche- ‘dąb’ + -thal ‘dolina’.


  1. Ogólnie charakteryzujące obiekt

  2. Wskazujące na działalność ludzką

Bischhoffsteyn, pol. Bisztynek – od niem. Bischhof ‘biskup’ + Stein ‘zamek, kamień’; miasto należało do biskupstwa warmińskiego.



  1. O niejasnym związku z obiektem

II Odantroponimiczne


  1. Od imion



Bertoldisdorf, pol. Barciszewo - od nazwy osobowej Bartel + dorf ‘wieś’; nazwa osobowa od Bartold kojarzona na gruncie niemieckim z imieniem Bartholomäus.

Zanderborken, pol. Borki Sędrowskie – człon zander- pochodzi od nazwy osobowej Zander (Aleksander), człon drugi , –borken to z polskiego borek, borki.

Buchau, pol. Bukowo – nazwa pochodzi od apelatywu Buche ‘buk’ + suf. –au.

Borkardsdorf, pol. Burkarty – od imienia Burghard, Borchart, Burkart + -dorf ‘wieś’. W dokumencie

z 1374 r. wymieniony jest Borkard von Spira, może od niego pochodzi nazwa wsi.

Dittrichswalde, pol. Ciemna Wola – od nazwy osobowej Dittrich, Dietrich Gott + Wald ‘las’.








  1. Z imionami bałtyckimi w pierwszym członie toponimów złożonych

  2. Od imion chrześcijańskich

  3. Od nazw grup etnicznych


Bartenstein, pol. Bartoszyce – od nazwy plemienia pruskich Bartów, z członem –stein ‘skała, kamień’.


  1. Od przezwiska


III Niejasne i niejednoznaczne etymologicznie


Ernsthof, pol. Ceglarki

Rothgörken, pol. Czerwona Górka