Słowniczek biologiczny
ADSORBCJA - pierwsza faza w cyklu rozwojowym wirusa, polegająca na przyłączeniu
się wirusa do błony atakowanej komórki.
AUTONOMICZNY UKŁAD NERWOWY - wegetatywny układ nerwowy, część układu
nerwowego, kontrolująca procesy niezależne od woli takie jak np. oddychanie, trawienie,
praca serca. Autonomiczny układ nerwowy dzieli się na dwa, antagonistyczne układy współczulny
( sympatyczny) i przywspółczulny (parasympatyczny). Kiedy jeden z nich
działa hamująco, drugi przyspiesza dany proces, dzięki temu w organizmie utrzymywana
jest dynamiczna równowaga (homeostaza).
BAKTERIOFAG - wirus atakujący bakterie. Kwasem nukleinowym bakteriofagów jest
DNA lub RNA. Kapsyd bakteriofaga zawierający DNA ma charakterystyczny, bryłowo spiralny
kształt.
CENTRIOLA - dwa pęczki, prostopadle do siebie ustawionych krótkich włókien
białkowych (w jednym pęczku jest dziewięć tripletów włókien zbudowanych z białka
tubuliny); występują podwójnie w komórkach zwierzęcych, komórkach niektórych glonów
i grzybów; organizują wrzeciono podziałowe w czasie kariokinezy, tworzą ciała
podstawowe wici i rzęsek (kinetosomy).
CENTROMER (= przewężenie pierwotne) - miejsce połączenia się dwóch chromatyd w
chromosomie, tu podczas kariokinezy przyłączają się włókna wrzeciona podziałowego.
CHROMATYDA - "połówka" chromosomu, na chromosom składają się dwie chromatydy,
jedna z nich jest matrycą, druga zaś, powstałą w czasie replikacji w fazie S interfazy, jej
dokładną kopią.
CHROMATYNA - postać informacji genetycznej w inerfazie, DNA nawinięte na rdzenie
histonowe.
CHROMOSOM - postać informacji genetycznej, uwidaczniająca się podczas podziału
jądra; chromosom. zbudowany jest z chromatyny (DNA połączone z białkami
histonowymi). Przed replikacją (powielenie DNA) chromosom składa się z jednej,
dwuniciowej cząsteczki DNA, czyli z jednej chromatydy. Po replikacji chromosom składa
się z dwóch dwuniciowych cząsteczek DNA (z dwóch chromatyd) połączonych w miejscu
nazywanym centromerem.
CHROMOSOMÓW LICZBA (= garnitur chromosomowy) - charakterystyczna dla danego
gatunku liczba pojedynczych chromosomów w komórce.
CYTOKINETYCZNE WRZECIONO (= fragmoplast) - beczułkowata struktura utworzona
z mikrotubul biorąca udział w cytokinezie komórek roślinnych, na jej równiku odtwarza
się ściana komórkowa.
CYTOKINEZA - podział cytoplazmy w czasie podziału komórki.
DIPLOIDALNA LICZBA CHROMOSOMÓW - podwójna (2n) liczba chromosomów,
charakterystyczna dla komórek somatycznych większości organizmów rozmnażających
się płciowo; chromosomy tworzą homologiczne względem siebie pary.
EKLIPSA - faza utajona, faza w cyklu rozwojowym wirusa. W tej fazie nie wykrywa się
kompletnych cząsteczek wirusa w zakażonej komórce. Zachodzi replikacja (powielenie)
kwasu nukleinowego wirusa oraz synteza wirusowych białek. Powstają białka tworzące
kapsyd wirusa. Wirus wykorzystuje komórkowe enzymy (katalizatory) do
przeprowadzenia wyżej wymienionych procesów.
ELUCJA - uwolnienie potomnych wirusów z komórki, ostatnia faza w cyklu litycznym
wirusa. Wirusy namnożone w komórce opuszczają ją, często zabierając ze sobą
fragmenty błony komórkowej. Prowadzi to do rozpadu, czyli lizy komórki.
ENZYM - biokatalizator, katalizator obecny w żywym organizmie. Związek chemiczny
umożliwiający zajście danej reakcji chemicznej, sam nie ulega przemianom. Enzymy są
białkami, najczęściej złożonymi; mają skomplikowaną
budowę przestrzenną.
GEN - odcinek DNA (lub u niektórych wirusów RNA) zawierający zakodowane
informacje, które umożliwiają komórce syntezę białka. Jeden gen koduje jeden łańcuch
polipeptydowy. Gen zawiera sekwencję kodującą -"przepis" na konkretny polipeptyd oraz
sekwencje związane z ekspresją genu, czyli procesem powstawania tego plipeptydu.
Sekwencja kodująca jest to fragment cząsteczki DNA, gdzie kolejność ułożenia
nukleotydów (monomery budujące DNA) odpowiada kolejności ułożenia aminokwasów
(monomery budujące białko).
GENERATYWNA KOMÓRKA (= gameta) - komórka służąca do rozmnażania płciowego,
może opuszczać ciało.
GENOM - całość informacji genetycznej danego organizmu. Ponieważ informacja
genetyczna jest najczęściej zawarta w dwuniciowej cząsteczce DNA, wielkość genomu
jest liczona w parach nukleotydów (monomery DNA).
HAPLOIDALNA LICZBA CHROMOSOMÓW - pojedyncza (1n) liczba chromosomów,
charakterystyczna dla komórek generatywnych większości organizmów rozmnażających
się płciowo lub dla zarodników roślin i większości grzybów i glonów.
HEMOFILIA - ( krwawiączka, choroba królów) jest to dziedziczna choroba
uwarunkowana genem recesywnym sprzężonym z płcią (tzn. gen odpowiedzialny za tę
cechę umieszczony jest na chromosomie płci - X), polegająca na braku (a dokładniej
osłabieniu) krzepliwości krwi. Chory musi stale przyjmować czynnik krzepnięcia krwi,
którego nie produkuje jego organizm. Obecnie lek ten otrzymuje się metodami inżynierii
genetycznej i jest on bezpieczny. Do niedawna lek otrzymywano z ludzkiej krwi i wielu
chorych na hemofilię zostało zarażonych wirusem HIV.
HISTON - niskocząsteczkowe białko o odczynie zasadowym, stabilizujące strukturę
DNA; histony tworzą tzw. rdzenie histonowe zbudowane z 8 cząsteczek tych białek, na
które nawinięty jest DNA; występują tylko w komórkach eukariotycznych.
INFORMACJA GENETYCZNA - zakodowana w kwasie nukleinowym informacja o
budowie i funkcjonowaniu organizmu. Konkretnie jest to informacja o kolejności ułożenia
(sekwencji ) aminokwasów w białkach. Białka pełnią w organizmie funkcje budulcowe i
enzymatyczne (katalizują reakcje chemiczne). "Przepis" na białka jest więc informacją o
budowie i działaniu komórki i organizmu.
INTEGRACJA DO GENOMU GOSPODARZA - etap w cyklu rozwojowym niektórych
wirusów (np. wirusa HIV, wirusów onkogennych - powodujących nowotwory), polegający
na włączeniu się DNA wirusa do DNA komórki gospodarza.
INTEGRAZA - wirusowy enzym umożliwiający włączenie się DNA wirusa do DNA
komórki gospodarza.
INTERFERON - białko, produkowane przez niektóre komórki w odpowiedzi na infekcję
wirusem. Interferon chroni komórki przed infekcją wirusową. Trwają prace nad
wykorzystaniem interferonu w leczeniu chorób wirusowych oraz nowotworów.
INŻYNIERIA GENETYCZNA - dziedzina biotechnologii zajmująca się manipulowaniem
genami. Geny są identyfikowane, przenoszone z jednego gatunku do drugiego,
pobudzane do działania. Rozwój inżynierii genetycznej umożliwił produkcję wielu leków i
powstanie nowych metod badawczych i diagnostycznych (np. identyfikacja człowieka na
podstawie tzw. genetycznych odcisków palców - do analizy DNA wystarczą pojedyncze
komórki).
KAPSOMER - podjednostka w kapsydzie, czyli białkowej osłonie genomu wirusa.
KAPSYD - białkowa osłona genomu wirusa, zbudowana z podjednostek nazywanych
kapsomerami.
KARIOKINETYCZNE WRZECIONO (= podziałowe) - struktura zbudowana z mikrotubul,
o kształcie beczułkowatym, biorąca udział w uporządkowanym podziale chromosomów w
czasie kariokinezy.
KARIOKINEZA - podział jądra komórkowego w czasie podziału komórki.
KOMÓRKA GOSPODARZA - komórka zaatakowana przez wirusa. Wirus przeprowadza
swój cykl życiowy kosztem komórki gospodarza.
KONFORMACJA - struktura przestrzenna związku chemicznego. Zmiana konformacji
może wpływać na działanie danego związku.
LIMFOCYTY - rodzaj białych krwinek. Limfocyty odgrywają kluczową rolę w obronie
organizmu przed czynnikami infekcyjnymi takimi jak wirusy czy bakterie oraz przed
własnymi, zmienionymi nowotworowo komórkami. Limfocyty dzielimy na dwie grupy:
limfocyty B - produkujące przeciwciała i limfocyty T, które biorą udział w koordynacji
odpowiedzi odpornościowej.
LITYCZNY CYKL - cykl rozwojowy wirusa doprowadzający do rozpadu (lizy) atakowanej
komórki. Wirus wnika do komórki, zmusza ją do powielenia wirusowego kwasu
nukleinowego i do syntezy wirusowych białek. Powstają potomne cząsteczki wirusa,
które opuszczają komórkę, niszcząc ją.
LIZA - rozpad. W biologii termin ten oznacza rozpad komórki. Liza komórki może być
wywołana działaniem wirusów lub bakterii.
LIZOGENNY CYKL - (cykl lizogeniczny, lizogenizacja komórki) cykl rozwojowy wirusa
polegający na włączeniu wirusowego DNA do DNA komórki. Obecność wirusa w
genomie komórki gospodarza może być przyczyną mutacji.
ŁOŻYSKO - występuje u ssaków (tylko u łożyskowców) - wspólna część matki i
rozwijającego się w jej ciele płodu. Łożysko jest silnie unaczynione (tj. znajduje się w nim
dużo naczyń krwionośnych) i służy do wymiany związków chemicznych pomiędzy matką
a płodem. Płód wydala do organizmu matki przez łożysko dwutlenek węgla i szkodliwe
produkty azotowej przemiany materii. Matka dostarcza przez łożysko tlen i związki
organiczne niezbędne do rozwoju płodu. Jeżeli ciąża rozwija się prawidłowo, krew matki
nie miesza się z krwią płodu, chociaż ich naczynia krwionośne leżą bardzo blisko siebie.
MUTACJA - trwała zmiana informacji genetycznej, wywołana najczęściej czynnikami
fizycznymi (promieniowanie, wysoka temperatura) lub chemicznymi, które zmieniają DNA
lub wpływają na przebieg podziału komórki. U organizmów eukariotycznych mutacje
dzielimy na: punktowe (genowe), struktury chromosomów (chromosomowe) i zmiany
liczby chromosomów (genomowe).
ODWROTNA TRANSKRYPCJA - transkrypcja przebiegająca w przeciwnym kierunku niż
powszechnie zachodzący w przyrodzie. W odwrotnej transkrypcji RNA jest matrycą do
syntezy DNA. Proces ten zachodzi w cyklu rozwojowym niektórych wirusów np. wirusa
HIV.
ODWROTNA TRANSKRYPTAZA - wirusowy enzym katalizujący reakcję odwrotnej
transkrypcji (syntezy DNA na matrycy RNA). Odwrotną transkryptazę posiadają niektóre
wirusy zawierające RNA jako nośnik informacji genetycznej (np. wirus HIV). Jeżeli w
cyklu życiowym takiego wirusa występuje włączenie się do genomu komórki gospodarza,
wirusowe RNA musi zostać przepisane na DNA. Odwrotnej transkryptazy nie posiada
żaden żywy organizm, wirus przenosi ją w kapsydzie i razem z nim wprowadza do
komórki.
PINOCYTOZA -" picie" komórkowe, rodzaj transportu do wnętrza komórki.
Transportowana substancja wnika do komórki otoczona fragmentem błony komórkowej.
W ten sposób przenoszone są związki wielkocząsteczkowe, zbyt duże by wniknąć do
komórki przez błonę komórkową.
POLIPEPTYD - łańcuch aminokwasów posiadający pierwszo-, drugo- i trzeciorzędową
strukturę, czyli mający określony skład aminokwasowy, odpowiednio uformowany w
przestrzeni.
POLIPLOIDALNA LICZBA CHROMOSOMÓW - gdy w komórce występuje więcej niż
dwa komplety chromosomów, np. heksaploidalna (6n) odmiana pszenicy
POPULACJA - zespół osobników tego samego gatunku, zamieszkujących ten sam teren,
w określonym czasie.
PRIONY - białkowe czynniki wywołujące choroby zwierząt i ludzi. Priony zawierają tylko
białko, są jedynymi czynnikami infekcyjnymi nie posiadającymi kwasu nukleinowego.
Najbardziej znaną chorobą prionową jest gąbczaste zwyrodnienie mózgu, czyli tzw.
choroba szalonych krów.
PROFAG - DNA bakteriofaga, wbudowane do DNA komórki bakteryjnej.
PROTEAZA - enzym proteolityczny, enzym katalizujący rozpad wiązań peptydowych.
PROWIRUS - DNA wirusowe wbudowane do DNA komórki gospodarza. Wbudowanie
obcego DNA może pozostać nie zauważone, ponieważ genomy organizmów
wielokomórkowych zawierają dużą ilość DNA nie kodującego żadnych białek. Jeżeli
jednak DNA wirusowe wbuduje się w jakiś gen gospodarza, zakłóci proces powstawania
białka kodowanego przez ten gen i będzie to szkodliwe dla komórki. Prowirus jest
również szkodliwy wbudowany obok genu w sposób, który zwiększa aktywność genu takie
prowirusy obserwuje się w niektórych nowotworach.
PRZECIWCIAŁA - białka produkowane przez białe krwinki (konkretnie przez limfocyty B),
w odpowiedzi na wniknięcie do organizmu obcego czynnika (antygenu). Przeciwciała
wiążą się z antygenem, umożliwiając jego zniszczenie przez układ odpornościowy.
REPLIKACJA - powielenie kwasu nukleinowego. Cząsteczka kwasu nukleinowego służy
jako matryca do syntezy identycznych potomnych cząsteczek. Replikacja DNA
zachodząca przed podziałem komórki umożliwia przekazanie informacji genetycznej
komórkom potomnym.
SOMATYCZNA KOMÓRKA (gr. soma
- ciało) - komórka tworząca dany organizm,
budująca ciało i zwykle nie opuszczająca ciała.
SZCZEPIONKA - osłabiony czynnik zakaźny (wirus lub bakteria) albo jego fragment (np.
białko osłonki wirusa) wprowadzony do organizmu w celu wywołania trwałej odporności
na zarażenie takim czynnikiem.
TRANSKRYPCJA - od łac. transcriptio przepisywanie - przepisanie informacji
genetycznej z DNA na RNA, np. tak powstały mRNA będzie matrycą do syntezy białek.
Transkrypcja zachodzi w jądrze komórkowym u organizmów eukariotycznych
(jądrowych), zaś u organizmów prokariotycznych (bezjądrowych) bezpośrednio w
cytoplazmie.
TRANSLACJA - "tłumaczenie" informacji genetycznej z języka nukleotydów na język
aminokwasów, czyli synteza polipeptydu na matrycy kwasów nukleinowych
UKŁAD ODPORNOŚCIOWY - występuje u kręgowców, u bezkręgowców jego funkcje
spełniają niektóre komórki układu krążenia. Układ chroniący organizm przed tym, co
obce (czyli przed pasożytami, takimi jak wirusy, bakterie, robaki), ale również przed tym,
co własne, ale zmienione (jak nowotwory). Układ odpornościowy tworzą białe krwinki,
które mogą krążyć po całym organizmie. Szpik kostny, w którym są produkowane
krwinki, grasica, gdzie dojrzewają niektóre z nich, oraz węzły chłonne, gdzie się
namnażają, stanowią ważne elementy układu odpornościowego.
WIROIDY - koliste cząsteczki jednoniciowego RNA, wywołujące choroby roślin. Wiroidy
są najmniejszymi znanymi czynnikami infekcyjnymi.
ZARODEK (= embrion) - pierwsza postać młodego organizmu, rozwijający się z zygoty
powstałej w wyniku zapłodnienia komórki jajowej.
ZARODNIK (= spora) - jedno- bądź wielokomórkowe twory, zawsze haploidalne, biorące
udział w bezpłciowym rozmnażaniu roślin, grzybów i glonów; z wyjątkiem roślin
nasiennych, biorą także udział w rozprzestrzenianiu w/w organizmów
ZYGOTA - komórka powstała po zapłodnieniu, pierwsza komórka nowego organizmu