Czym jest Spirytyzm ?

Nazwa wywodzi się z łaciny (spiritus - tchnienie, duch) i oznacza wiarę w możliwość obcowania z duchami osób zmarłych za
pośrednictwem mediów w czasie specjalnych seansów spirytystycznych.

Spirytyzm jest doktryną zakładającą istnienie nieśmiertelnej duszy (zwanej też duchem), świata niematerialnego, który nierozłącznie związany jest ze światem ludzi.

Według spirytystów człowiek składa się z trzech części. Najważniejszą z nich jest dusza. Jest to twór absolutnie

niematerialny, w którym istnieją zmysły, odczucia, myśli. W niej kumulują się poglądy i uczucia, a także siła, która

napędza ciało materialne, w którym dusza została jakby uwięziona. Dusza nie może jednak żyć samodzielnie. Funkcję

płaszcza ochronnego duszy pełni półmaterialne ciało duchowe o eterycznej konstrukcji. Ciało duchowe zewnętrzne niczym

nie różni się od ciała materialnego człowieka. Wykonuje ono ruchy i czynności w zależności od woli duszy. Zdaniem

spirytystów człowiek składa się z duszy, ciała duchowego i ciała materialnego. Duchem określa się duszę wyposażoną

jedynie w ciało duchowe, pozbawione ciała materialnego.

Śmierć kieruje duszę ludzką na zupełnie inną drogę, otwiera przed nią inne perspektywy. Ceremonie przywoływania duchów

możemy znależć w najstarszych zapisach wiedzy magicznej. Współczesna fala spirytyzmu ma swój początek w roku 1848.

Wówczas to dwie małoletnie siostry Fox z Nowego Jorku, Margaret i Katie, zaczęły utrzymywać, że za pomocą stukania

potrafią porozumiewać się z duchami, które nawiedziły ich dom. Margaret Fox zdemaskowała swoje siostry i przyznała się

do oszustwa jakiego dokonywały siostry. Zjawiskami paranormalnymi zaczęli interesować się naukowcy z dyplomami

uniwersyteckimi. W roku 1882 w Londynie  założono Towarzystwo Badań Parapsychicznych (Society for Psychical Research),

którego zadaniem było doświadczalne badanie i opisywanie przypadków postrzegania pozazmysłowego.  

Kontakt z duchami może mieć dwojaki charakter:

- Jako spirytyzm klasyczny, gdzie duch nie włada ciałem medium.

- Kabałowanie, w którym określa się kontakt między człowiekiem a duchem.

Najbardziej niebezpieczne - zdaniem okultystów  - jest opanowanie przez duchy psychiki żyjącego człowieka. Ich zdaniem

istnieją takie złe byty, których pokarmem są fale energii wytwarzanej podczas cierpień. W targnięcie ducha zmienia

wrażliwość i osobowość, a także do pozornej niepoczytalności.