Wiara i nawrócenie celem i zadaniem katechezy

Nadrzędnym celem katechezy, któremu podporządkowane są wszystkie pozostałe, jest zjednoczenie z Jezusem, a nawet głęboka z Nim zażyłość.

Katecheza ma posłuszeństwa Ojcu na wzór Chrystusa i do wyznania wiary w Kościele.

Aby dokonał się cel nadrzędny trzeba aby katechizowany najpierw poznał Jezusa. To może nastąpić przez poznanie Tradycji i Pisma Świętego.

Działania katecheyczne nie mogą zaniedbywać poznania treści wiary, które winno jednak zawsze prowadzić do rozwoju i pogłębienia osobistej wiary katechizowanego.

Religii nie należy traktować jako uproszczonego opisu rzeczywistości, które w sposób kompetentny i pełny jest prezentowane przez wiedzę przyrodniczą. Raczej należy pamiętać, że ,,wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy- jak to napisał JP II w swojej encyklice.

We współczesnym świecie nie możemy żyć wiarą bez jej intelektualnego pogłębienia. Jednym z głównych powodów zaniku wiary dzisiaj jest brak znajomości prawd wiary.

Chodzi o takie przyswojenie sobie treści religijnych, aby one posiąść zdolność interpretowania życia ludzkiego wg głębokości myśli Chrystusa.

Tj. z Dyrektorium Katechetycznego s.26-29

85. Podstawowe zadania katechezy są następujące:

– Rozwijanie poznania wiary

Ten, kto spotkał Chrystusa, pragnie poznać Go możliwie najbardziej, jak również pragnie poznać zamysł Ojca, który Go posłał. Poznanie treści wiary (fides quae) jest wymagane przez przylgnięcie do wiary (fides qua)252. Już w porządku ludzkim miłość do osoby prowadzi do chęci poznania jej coraz bardziej. Katecheza powinna więc prowadzić do „stopniowego uchwycenia (zrozumienia) całej prawdy o planie Bożym”253, wprowadzając uczniów Jezusa Chrystusa do poznania Tradycji i Pisma Świętego, które jest „wzniosłym poznaniem Jezusa Chrystusa” (Flp 3,8)254.

Pogłębienie w poznaniu wiary oświeca po chrześcijańsku życie ludzkie, umacnia życie wiary oraz uzdalnia do uzasadnienia jej w świecie. Przekazanie Symbolu wiary, streszczenia Pisma Świętego i wiary Kościoła, wyraża realizację tego zadania.

– Wychowanie liturgiczne

Rzeczywiście „Chrystus jest zawsze obecny w swoim Kościele, szczególnie w czynnościach liturgicznych”255. Komunia z Jezusem Chrystusem prowadzi do celebracji Jego zbawczej obecności w sakramentach, a szczególnie w Eucharystii. Kościół gorąco pragnie, by wszyscy wierni chrześcijanie byli przygotowywani do uczestniczenia pełnego, świadomego i czynnego, jakiego domagają się natura samej liturgii i godność ich kapłaństwa chrzcielnego256. Dlatego katecheza, oprócz ukazywania znaczenia liturgii i sakramentów, powinna wychowywać uczniów Jezusa Chrystusa „do modlitwy, dziękczynienia, czynienia pokuty, odmawiania modlitw z ufnością, do ducha wspólnoty, właściwego zrozumienia symboliki”257, ponieważ wszystko to jest konieczne do prawdziwego życia liturgicznego.

– Formacja moralna

Nawrócenie do Jezusa Chrystusa zakłada wędrowanie z Nim. Katecheza powinna więc przekazywać uczniom postawy Nauczyciela. Podejmą oni w ten sposób drogę przekształcenia wewnętrznego. Uczestnicząc w Misterium Paschalnym Pana, „przejdą ze starego do nowego człowieka doskonałego w Chrystusie”258. Kazanie na Górze, w którym Jezus podejmuje na nowo dekalog i wyciska na nim ducha błogosławieństw259, jest nieodzownym punktem odniesienia dla formacji moralnej. Ewangelizacja „jest również przepowiadaniem i propozycją określonej moralności”260, ukazuje całą swoją moc interpelującą, gdy wraz ze słowem głoszonym umie ofiarować także słowo przeżywane. To świadectwo moralne, do którego przygotowuje katecheza, powinno umieć pokazać konsekwencje społeczne wymagań ewangelicznych261.