48

Alternatywne rozwiązanie

SŁOWA KLUCZOWE



mosty adhezyjne,

włókna szklane, kompozyty

W

ielu spośród lekarzy
stomatologów zwraca

uwagę na koszty wykonania
prac. W przypadku pracy
kompozytowej na włóknach
jest on niższy od kosztów

wykonania pracy protetycz-

nej lanej lub ceramicznej.

W dodatku mosty adhezyjne

zdobywają coraz większe
zaufanie w gabinetach
stomatologicznych. Roz-

wiązanie jest zatem proste.

Mosty adhezyjne cieszą się coraz więk-
szym zaufaniem gabinetów stomatolo-
gicznych. Wszystko to dzieje się za spra-
wą nowoczesnych kompozytów, które
potrafią pozytywnie zaskakiwać, jeśli
chodzi o właściwości fizyczne, zwłasz-
cza gdy idzie to w parze z estetyką.
Zyskujemy wówczas zadowolonego
klienta.

Wielu lekarzy dba nie tylko o efekt

końcowy pracy, ale również zwraca
uwagę na koszty ponoszone przez pa-
cjenta (nie wszystkich pacjentów stać
na drogie uzupełnienia). W przypadku
braku jednego lub dwóch zębów le-
karz stomatolog standardowo propo-
nuje szlifowanie sąsiadujących zębów,
co automatycznie podnosi koszt pracy,
ponieważ przy braku jednego zęba na-
gle robi się uzupełnienie obejmujące
trzy punkty. Pacjentów zazwyczaj prze-
raża konieczność zniszczenia podczas
szlifowania dwóch zdrowych zębów,
ich ewentualne leczenie endodontycz-
ne, więc często rezygnują z możliwości
uzupełnienia protetycznego. Dzisiaj,
w dobie kompozytów protetycznych
i włókien szklanych, możemy pacjento-
wi złożyć inną propozycję – rozwiąza-
niem alternatywnym uzupełniającym
lukę po brakującym jednym zębie może

być most adhezyjny przy minimalnej
preparacji tkanek twardych sąsiadują-
cych z luką.

W

YKONANIE

MOSTU

ADHEZYJNEGO

Krok po kroku
1. Rozpoczynając pracę tego typu,

pierwszym krokiem jest ocena zębów
filarowych, czyli głębokości prepara-
cji – minimum to 2 mm (fot. 1) – oraz
zasięgu (fot. 2).

2. Podstawą zasadą jest, aby dowiesza-

na bryła przęsła (jeśli jest duża) miała
solidne podparcie na zębach filaro-
wych. Kierując się tą zasadą, możemy
uzupełnić nawet dwa zęby wielkości
przedtrzonowców. Najczęściej lekarz
usuwa istniejące wypełnienia w zę-
bach filarowych. Powinien wypre-
parować w sąsiedztwie luki wyraźne
stopnie, takie jak w II klasie Blacka.
Pobiera wycisk pola protetycznego
i zębów przeciwstawnych. W pracow-
ni odlewamy modele z gipsu twardego.
W celu ułatwienia sobie pracy zasięg
preparacji obrysowujemy ołówkiem,
likwidujemy podcienie oraz odbarcza-
my brodawkę zębów filarowych.

3. Następnie izolujemy izolatorem

gips kompozyt (np. scalpczer firmy

tech. dent. Artur Meller

Most adhezyjny

N

O W O C Z E S N Y

T

E C H N I K

D

E N T Y S T Y C Z N Y

50

T E C H N I K A

D E N T Y S T Y C Z N A

Penrton). Istotne jest, aby izolator na-
kładać na suchy model.

4. W celu uzyskania właściwego wzmoc-

nienia pracy protetycznej umiesz-
czamy minimum dwie belki włókna
szklanego od końca do końca pracy.
Pierwsza belka schodzi ok 1 mm nad
dziąsłem, druga może biec równolegle
do dziąsła, tuż pod powierzchnią żu-
jącą, tak aby przejmowała siły żucia.
Schemat przebiegu włókien szklanych
(fot. 3).

5. Wykonując pierwsze prace na włók-

nach szklanych, warto do ich odmie-

rzenia użyć folii aluminiowej (fot. 4).
Po odmierzeniu odpowiednich od-
cinków włókien nanosimy kompozyt
techniczny Boston. Nie polimeryzuje-
my, pierwszy odcinek włókna odcina-
my, zdejmujemy folię ochronną i for-
mujemy belkę, wklejając ją w miękki
kompozyt.

6. Następnie polimeryzujemy (fot. 5).

W przypadku dużego zaniku wyrost-
ka staramy się wyrównać powierzch-
nie tak, aby stworzyć płaszczyznę pod
drugi odcinek włókna. Kompozyt na-
leży polimeryzować grubością 2 mm.

Wtedy mamy pewność, że polimery-
zacja przebiega prawidłowo.

7. Na wyrównaną powierzchnię pierw-

szej belki nakładamy kompozyt, któ-
rego również nie naświetlamy, i ukła-
damy na nim drugi pasek włókna. Po-
zostawiamy nad włóknem przestrzeń
na formowanie powierzchni żującej
około 2-3 mm. Po sprawdzeniu pracy
z przeciwzgryzem przez 40 sekund na-
świetlamy każdy punkt protetyczny.

8. Po wykonaniu podbudowy łączącej

filary nie pozostaje nic innego jak
modelowanie (fot. 7a, 7b).

1

3

5

2

4

fot. ar

chiwum autora

A

B

C

1

Minimalna głębokość preparacji to 2 mm (miejsce w zgryzie)

2

Odległość między filarami (B) nie powinna przekraczać sumy podparć (A+C)

3

Schemat przebiegu

włókna szklanego plecionego

4

Wykonując pierwsze prace na włóknach szklanych, warto do ich odmierzenia użyć folii aluminiowej

5

Pierwszy pasek z włókna szkla-

nego i kompozytu po polimeryzacji

5

/ 2 0 1 1

51

T E C H N I K A

D E N T Y S T Y C Z N A

9. Na sam koniec pozostawiamy charak-

teryzację, ewentualne podbarwianie
i glazurowanie.

D

LACZEGO

WARTO

?

Oto kilka zalet kompozytowych mostów
adhezyjnych:
• oszczędność preparowanych tkanek

twardych zęba, a co się z tym wiąże
możliwość zachowania żywotności;

• krótki czas wykonania pracy;
• szeroka gama kolorystyczna materiałów

złożonych i podbarwiaczy, w efekcie
końcowy efekt jest wysoce estetyczny;

• zastosowanie włókien szklanych po-

zwala uzyskać dużą wytrzymałość
mechaniczną;

• koszt wykonania pracy kompozytowej

na włóknach jest niższy od kosztów
wykonania pracy protetycznej lanej
lub ceramicznej.

Z

ASADY

PRACY

Z

WŁÓKNAMI

SZKLANYMI

I

KOMPOZYTEM

Na koniec kilka ważnych zasad, których
należy przestrzegać podczas pracy włók-
nami szklanymi oraz kompozytem:

• tylko praca, w której kompozyt i włók-

no połączone są prawidłowo, jest
trwała;

• nie kładziemy włókna bezpośrednio

na filar; należy położyć najpierw war-
stwę kompozytu;

• nie dotykamy włókna oraz kompozy-

tów palcami;

• polimeryzujemy etapami, niespolime-

ryzowany kompozyt jest niepełnowar-
tościowy;

• nie tniemy włókna wzdłuż;
• chronimy włókno przed przypadkową

polimeryzacją.



6

Drugi pasek włókna

7a

7b

Modelowanie

6

7b

7a