Literatura
1. Bardziński W., Ciesielczuk J., Lewandowski J. i Małolepszy Z.,
2008: Przewodnik do ćwiczeń z kartowania geologicznego
(okolice Chęcin)
2. Słowański W. [red.] 1989: Kartografia geologiczna część III
3. Labus M. i Labus K., 2012: Podstawy geologii strukturalnej i
kartografii geologicznej
4. Instrukcja opracowania i wydania Szczegółowej mapy
geologicznej Polski w skali 1:50 000, Państwowy Instytut
Geologiczny, W-wa 2004
RZEy
BA TERENU
Istnieje kilka metod przedstawiania rzez
by terenu  najbardziej
rozpowszechniona jest metoda poziomicowa
Poziomica  linia łącząca punkty leżące na tej samej wysokości
Zamiast określenia  poziomica używa się też  izohipsa lub błędnie
 warstwica .
Pionowa odległość między poziomicami jest określana jako cięcie
warstwicowe, które powinno być wartością stałą dla całej mapy
SKALA MAPY
Podziałki na mapach przedstawiane są zwykle zarówno w postaci
liczbowej, jak i liniowej.
Podziałka liniowa jest graficznym obrazem skali mapy, ułatwia
odczytywanie odległości z map
Na kolorowych mapach topograficznych poziomice przedstawiane są
w kolorze jasnobrązowym, elementy hydrograficzne  niebieskim, a
obszary zalesione  jasnozielonym.
Dla GEOLOGA  istotną rzeczą jest 
umiejętność korzystania z map topograficznych!
Mapy topograficzne - stanowią podstawę lokalizacji wielu zjawisk, zawierają
wiele treści istotnych pod względem geologicznym
Sporządzanie mapy geologicznej odbywa się zwykle na tzw. podkładzie
topograficznym, na który nanosi się treść geologiczną.
W trakcie prac kartograficznych zwykle zachodzi konieczność uzupełnienia
treści mapy topograficznej.
Dzieje się tak, gdy geolog pracujący w terenie stwierdza, że sytuacja
topograficzna uległa zmianie w stosunku do przedstawionej na mapie
topograficznej np. została zbudowana nowa droga, rzeka zmieniła koryto,
powstało osuwisko. Posługując się kompasem geologicznym i odmierzając
odległości krokami należy uzupełnić istniejącą mapę topograficzną.
Mapa topograficzna przedstawia szczegółowy obraz ukształtowania terenu:
rozmieszczenia sieci rzecznej, dróg, osiedli itp.
Analiza map topograficznych, szczególnie morfologii terenu  może dać pewne
wskazówki co do budowy geologicznej danego obszaru.
Wiele znaków znajdujących się na mapach topograficznych wyraża treść:
- geologiczną np. kamieniołomy, glinianki, piaskownie, żwirownie,
torfowiska
- geomorfologiczną np. tarasy rzeczne, leje krasowe, wąwozy, osuwiska,
stożki usypiskowe itp.
- hydrogeologiczną np. z
ródła.
Niektóre ZNAKI stosowane na mapach
- uzupełniające geologiczną treść map topograficznych
Mapa geologiczna
Jest graficznym przedstawieniem modelu budowy geologicznej, czyli
jest to zmniejszony i uproszczony obraz faktów geologicznych
występujących na danym obszarze, uzyskany przez rzutowanie
pionowe na płaszczyznę poziomą, w określonej skali, przedstawiony
za pomocą barw, symboli i znaków.
Schemat rozmieszczenia ważniejszych elementów arkusza
Szczegółowej Mapy Geologicznej Polski w skali 1: 50 000
TABELA STRATYGRAFICZNA
CD. TABELI STRATYGRAFICZNEJ
Przekrój geologiczny
Jest to zmniejszony, graficzny obraz budowy geologicznej, powstały
w wyniku przecięcia skorupy ziemskiej płaszczyzną pionową.
Przekrój prowadzony jest możliwie wzdłuż linii prostej przez obszar
najbardziej reprezentatywny pod względem budowy geologicznej,
poprzecznie do struktur geologicznych
Przekrój geologiczny wykonuje się na podstawie:
- faktów geologicznych zaobserwowanych wprost w płaszczyz
nie
przecięcia
- interpretacji uwzględniającej fakty geologiczne w sąsiedztwie
tej płaszczyzny oraz
- informacji uzyskanych pośrednio (głównie z badań
geofizycznych, wiertniczych)
Skala pionowa i pozioma przekroju winny być na ogół zgodne!
Profil geologiczny
Jest to graficzne przedstawienie kolejności faktów geologicznych
ustalonych w odsłonięciu, wyrobiskach lub w wierceniu.
Profile geologiczne sporządzane dla map geologicznych mają zwykle
charakter syntetyczny, stąd też określane są mianem syntetycznych
profilów geologicznych.
Są one ustalane na podstawie analizy, a następnie syntezy wszystkich
dostępnych materiałów geologicznych dla całego obszaru objętego
mapą i przedstawiane w odpowiedniej skali, najczęściej w formie
słupków.
Dla osadów czwartorzędowych profile te sporządza się z
uwzględnieniem morfologii terenu i ich sytuacji wysokościowej