2008-12-07

1

Ćwiczenia

Zajęcia nr 3

mgr inż. Tomasz Szulc

Metoda ta ma zastosowanie, gdy układ jest
przeznaczony do sterowania obiektem lub
procesem technologicznym, w którym
współzależność działania poszczególnych
mechanizmów wykonawczych następuje według
ściśle określonego programu.

W tym przypadku działanie układu zapisujemy
graficznie w tablicy kolejności łączeń - stąd
nazwa metody - w której poszczególne wiersze
przyporządkowane są elementom wejściowym i
wyjściowym, a poszczególne kolumny kolejnym
taktom pracy układu.

Symbolem "+" oznaczono w tablicy
zadziałanie elementu, czyli przejście do
stanu roboczego, a symbolem "-" wyłączenie
tego elementu, czyli powrót do stanu
spoczynkowego.

Rubryki z oznaczeniami liczbowymi służą do
numerycznego zapisu dziesiętnego stanu
układu w poszczególnych taktach. Stosujemy
skrót NSU.

Jeśli tablica kolejności łączeń nie zawiera sprzeczności,
to w zakresie jednego cyklu pracy układu ze stanów
wystąpi tylko raz.

Jeśli sprzeczności nie występują, to układ można
zrealizować bez stosowania dodatkowych elementów
pamięci, jeśli te sprzeczności występują, to
wprowadzamy elementy pamięci w ten sposób, aby
powtarzające się stany zniknęły.

Należy zaznaczyć, że istnieją przypadki, gdy
niepowtarzalności tego samego stanu w cyklu nie
obowiązują. Dotyczy to powtórzeń w taktach stabilnych
nie powodujących żadnych zmian stanów elementów
wyjściowych lub też te same zmiany. Postacie minimalne
funkcji realizowanych przez poszczególne elementy
wyjściowe znajdujemy innymi metodami.

Cykl pracy układu dzieli się na takty. Taktem
nazywa się przedział czasu między dwoma
kolejnymi zmianami stanu elementów układu. Cykl
pracy układu obejmuje zbiór wszystkich taktów, po
przejściu których układ realizuje pełny program, a
każdy element układu wraca do stanu
początkowego.

Taktem stabilnym nazywa się takt, po którym
następuje zmiana stanu elementu wejściowego.

Taktem niestabilnym nazywa się taki takt, po
którym następuje zmiana stanu elementu
wyjściowego.

Zakłada się, że w jednym takcie zmienia się stan
tylko jednego elementu.

Warunki działania (+) i nie działania (-)
każdego elementu zapisuje się w
odpowiednich wierszach tablicy oznaczonych
kolejno wagami 1, 2, 4, 8, 16,… które
nazywa się stopniem łączenia elementu.

Numeryczny stan układu (NSU) w każdym z
taktów oznacza się sumą stopni łączenia
elementów czynnych w danym takcie (zapis
dziesiętny).

2008-12-07

2

Tablica jest rozwiązywalna, jeśli:

powtórzenia NSU nie występują,

powtórzenia występują tylko w taktach
stabilnych,

powtórzenia występują w taktach
niestabilnych, po których następują zawsze
te same takty stabilne.

Tablica jest nierozwiązywalna, jeśli:

powtórzenia występują w taktach stabilnych
i niestabilnych,

powtórzenia występują w taktach
niestabilnych, po których następują różne
takty stabilne.