tytuł
podtytuł
Autor
o c h r o n a p r z e c i w p o r a ż e n i o w a
w w w. e l e k t r o . i n f o . p l
n r 7 - 8 / 2 0 0 4
56
W
trakcie eksploatacji instalacji
elektrycznych mogą wystąpić
zjawiska, które są szczególnie niebez-
pieczne pod względem możliwości za-
inicjowania pożaru. Są to najczę-
ściej:
cieplne działanie prądu elektrycz-
nego,
zwarcie elektryczne
łuk elektryczny,
przeciążenia,
iskrzenia,
prądy upływu.
Najbardziej niebezpiecznym zja-
wiskiem z punktu widzenia zagroże-
nia pożarowego jest łuk elektryczny.
Może on powstać nie tylko podczas
zwarć elektrycznych czy przepięć at-
mosferycznych, ale również w czasie
normalnej pracy układu elektrycz-
nego. Powstanie łuku elektryczne-
go możliwe jest w zasadzie już przy
przepływie prądu o natężeniu do
10 A, a więc praktycznie w warun-
kach każdej instalacji elektrycznej o
niskim napięciu.
Łuk elektryczny można zdefinio-
wać jako samoistne wyładowanie
w gazie spowodowane przekrocze-
niem granicznych wartości prądu
i napięcia zależnych od materiału,
z jakiego wykonane są powierzchnie
stykowe. Łukowi elektrycznemu to-
warzyszy silne światło, zjawiska aku-
styczne i wysoka temperatura. Wyso-
ka temperatura łuku utrzymuje się
wskutek pobierania energii z sieci.
Przy dużym prądzie temperatura we-
wnątrz kanału łukowego osiąga war-
tość od 10 000ºC do 15 000ºC, a tem-
peratura zewnętrznej powierzchni
od 3000ºC do 5000ºC. Ciepło odda-
wane jest z łuku przez promieniowa-
nie, przewodzenie i unoszenie, przy
czym ostatni sposób jest główną for-
mą jego oddawania. W przestrze-
niach zamkniętych wysoka tempe-
ratura łuku powoduje wzrost ciśnie-
nia powietrza, dzięki czemu łuk ten
jest wydmuchiwany.
zagrożenie pożarowe
Niebezpieczeństwo pożarowe
łuku elektrycznego jest bardzo duże,
co wynika z jego wysokiej tempera-
tury, zdolnej zapalić każdy materiał
palny i zniszczyć większość mate-
riałów niepalnych. Niebezpieczeń-
stwo jest tym więk-
sze, że zjawisko to
powstaje błyskawicz-
nie i potrafi wędro-
wać. Łuk elektrycz-
ny jest w
pewnym
sensie przewodem
z rądem, który pod
wpływem sił elektro-
dynamicznych dzia-
ła pomiędzy łukiem
a innym przewodem
z prądem (np. szy-
nami w rozdzielni),
może przerzucić się
na sąsiednie urzą-
dzenia powodując
duże zniszczenia. Niszczy materia-
ły izolacyjne, stapia przewody i kon-
strukcje, może także porazić i popa-
rzyć śmiertelnie człowieka.
Szczególnie niebezpieczny pod
względem pożarowym jest łuk niega-
snący (trwający kilka sekund), ponie-
waż groźba wywołania pożaru wsku-
tek rozprysku rozżarzonych elektrod
może zachodzić nawet w promieniu
6 m. Sytuacja taka występuje w na-
stępujących przypadkach:
gdy przewód ułożony jest na pod-
łożu palnym,
gdy przewód w miejscu rozdziele-
nia styka się z palną konstrukcją
urządzenia,
gdy w okolicy miejsca rozdziele-
nia znajdują się palne zanieczysz-
czenia w postaci kurzu, szmat, pa-
pierów itp. materiałów.
Dodatkowo w warunkach otocze-
nia sprzyjających gromadzeniu się
wybuchowych par cieczy palnych,
pyłów lub gazów istnieje zawsze po-
tencjalne zagrożenie wybuchu, a na-
stępnie pożaru.
Palący się w miejscu zwarcia łuk
elektryczny powoduje zapalenie izo-
lacji i znajdujących się w pobliżu ma-
teriałów. Gdy izolacja zabezpieczo-
na jest wkładkami reperowanymi,
przy zwarciach tępych może nastą-
pić także przeciążenie i grzanie prze-
wodów, spowodowane stosunkowo
długim przepływem prądu o zbyt
dużym natężeniu.
Jeżeli obwód jest prawidłowo zabez-
pieczony, przeciążenie przewodu i łuk
elektryczny w miejscu zwarcia trwają
zaledwie setne, a nawet tysięczne se-
kundy i nie są w stanie spowodować
łuk elektryczny jako przyczyna
pożarów
mgr Tomasz Sawicki
Rys. 1 Typowy przebieg zmian temperatury w urządzeniu elektrycznym
Pożary są zjawiskiem społecznie niebezpiecznym i szkodliwym, powodującym wiele
ludzkich nieszczęść i ogromne straty materialne. Przyczyn ich powstawania jest wiele,
zalicza się do nich również procesy zachodzące w instalacji i urządzeniach elektroener-
getycznych. Według danych Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej w naszym
kraju powstaje rocznie około 7 tysięcy pożarów spowodowanych wadami lub nieprawi-
dłową eksploatacją urządzeń i instalacji elektrycznych. Ponad połowa wszystkich poża-
rów w kraju to pożary w budynkach.
w w w. e l e k t r o . i n f o . p l
n r 7 - 8 / 2 0 0 4
57
prądu znacznie przekraczający war-
tość znamionową, bezpieczeństwo
pożarowe powinny zapewnić odpo-
wiednio dobrane zabezpieczenia. Za-
bezpieczenia takie przede wszystkim
powinny nie dopuścić do uszkodze-
nia chronionej instalacji elektrycz-
nej, a w konsekwencji wyelimino-
wać możliwość powstania pożaru.
Prawidłowy dobór zabezpieczeń
oraz zgodna z przepisami ich eksplo-
atacja i konserwacja, a także prowa-
dzone okresowo przeglądy i pomia-
ry instalacji i urządzeń elektrycznych
w znacznym stopniu poprawiają bez-
pieczeństwo pożarowe obiektu.
literatura
1. A. Mazurek, Vademecum ochro-
ny przeciwpożarowej w handlu
i usługach, Wydawnictwo Libra,
Warszawa 1988.
2. R. Zieliński, Badania instalacji
elektrycznej na miejscu pożaru,
Wydawnictwo Centralne Labo-
ratorium Kryminalistyczne KGP,
pożaru. Gdy jednak zwarcie nastąpi
w obwodzie zabezpieczonym wkład-
ką reperowaną drutem o dużym prze-
kroju, a w następnym zabezpieczeniu
także znajduje się wkładka reperowa-
na, wówczas powstały prąd zwarcio-
wy może nie spowodować ich zadzia-
łania. Łuk elektryczny, także przecią-
żenie, a nawet palenie się przewodów
mogą trwać w takich przypadkach
w czasie wystarczającym do spowo-
dowania pożaru.
Szczególnie niebezpieczny jest łuk
powstający na jednej fazie przy roz-
dzielaniu przewodu będącego pod du-
żym obciążeniem. W takim przypad-
ku nie występuje wzrost prądu elek-
trycznego. Wartość prądu ma tenden-
cję malejącą i bezpiecznik w tych
przypadkach nie zadziała.
Pożary wywołane powstaniem
łuku elektrycznego występują naj-
częściej:
w stykach wyłączników wysokie-
go i niskiego napięcia,
w wyłącznikach oświetlenio-
wych,
w wyłącznikach olejowych,
w miejscach przerwania obwodu
(przewodu) pod napięciem,
w grzejnikach elektrycznych po-
siadających spirale drutowe,
w różnego rodzaju stykach,
w miejscach przerw wynikają-
cych z wadliwego zamocowania,
dokręcenia itp.
ślady łuku elektrycznego
Łuk elektryczny działa termicz-
nie i dynamicznie powodując topie-
nie metali, wypalanie izolacji i roz-
prysk rozżarzonych cząstek metali.
Ślady działania łuku elektryczne-
go występują w postaci stopień lub
wytopień na żyłach przewodów, na-
topień lub wytopień na metalowych
uziemionych konstrukcjach, wypa-
leń i wytopień innych przedmiotów
znajdujących się w zasięgu łuku elek-
trycznego.
Ślady łuku elektrycznego na roz-
dzielonym pod obciążeniem przewo-
dzie elektrycznym występują w posta-
ci stopień na powierzchni żyły, wypa-
leń i zwęgleń izolacji oraz wytopień
i osmaleń na innych przedmiotach
stykających się z tym miejscem. Roz-
dzielone końce żyły przewodu mają
kuliste stopienia deformujące całko-
wicie strukturę przełomu. Warstwy
izolacji w okolicy miejsca palenia się
łuku elektrycznego są wypalone i zwę-
glone. Na osłonach urządzeń elektro-
energetycznych lub innych przedmio-
tach znajdujących się w okolicy tego
miejsca mogą występować miejscowe
zmiany termiczne w postaci osmaleń,
barw nalotowych lub wytopień.
Najbardziej charakterystyczny-
mi śladami łuku elektrycznego są
wytopienia stalowych konstrukcji.
Bezpośrednie zwarcie żyły przewo-
du pod napięciem z uziemioną me-
talową konstrukcją powoduje trwałe
wytopienia i stopienia stykających się
ze sobą metali. Ślady działania łuku
elektrycznego na tych konstrukcjach
ujawnić można najczęściej na ich kra-
wędziach.
Ślady działania łuku elektryczne-
go na metalowych osłonach urzą-
dzeń elektroenergetycznych występo-
wać mogą w postaci drobnych nato-
pień metalu lub miejscowych zmian
termicznych, takich jak barwy nalo-
towe, osmalenia itp. Na powierzchni
rurek instalacyjnych można ujawnić
wytopione otwory o nieregularnych
podłużnych kształtach i zaokrąglo-
nych krawędziach.
Łuk elektryczny na podłożu wyko-
nanym z tynku, cegły czy betonu po-
zostawia osmalone wgłębienia z miej-
scowymi śladami działania tempera-
tury. Powierzchnie te bywają pokryte
częściowo stopioną szklistą substan-
cją o charakterystycznych barwach.
działania profilaktyczne
W każdym przypadku przepływo-
wi prądu elektrycznego przez prze-
wodnik o określonej oporności towa-
rzyszy wydzielanie się ciepła. Insta-
lacja elektryczna musi być tak zapro-
jektowana i wykonana, aby podczas
jej eksploatacji ilość wydzielonego cie-
pła nie powodowała wzrostu tempe-
ratury powyżej temperatury dopusz-
czalnej. Najwyższa temperatura, jaką
może posiadać przewód podczas prze-
pływu prądu, nie powinna przekra-
czać wartości granicznej. W prakty-
ce wyróżnia się trzy wielkości tem-
peratur uzależnione od czasu ich wy-
stępowania:
temperatura dopuszczalna przej-
ściowo – temperatura, do której
przewód obciążony prądem może
nagrzewać w czasie ograniczonym
do 24 godzin w roku,
temperatura dopuszczalna długo-
trwale – temperatura, do której
przewód obciążony prądem może
nagrzewać się w czasie nieograni-
czonym,
temperatura dopuszczalna przy
zwarciach – temperatura, do któ-
rej przewód może się nagrzewać
w bardzo krótkim czasie, ograni-
czonym prądem zwarcia.
Na rysunku 1 przedstawiono ty-
powy przebieg zmian temperatury
w urządzeniu elektrycznym.
W przypadku występowania stanu
awaryjnego powodującego przepływ
reklama