Zjednoczenie Ukrainy Zachodniej z USRR i Białorusi Zachodniej z BSRR

sobota, 17 września 2011 07:04

Rząd radziecki wiedział, że wcześniej czy później Niemcy hitlerowskie napadną na ZSRR.

Dlatego też najważniejsze swe zadanie widział w tym, aby stworzyć odpowiednią barierę

przeciwko posuwaniu się wojsk niemieckich na wschód.

Armia polska nie wytrzymała uderzenia niemieckich wojsk faszystowskich. Polskie państwo

burżuazyjne, oparte na ucisku robotników i chłopów, na ujarzmieniu Ukraińców, Białorusinów i

innych narodowości niepolskich, rozpadło się w gruzy.

Wtargnąwszy do Polski niemiecka armia faszystowska w błyskawicznym tempie posuwała się

na wschód. Śpieszyła ona zagarnąć Ukrainę Zachodnią i Białoruś Zachodnią i zapewnić sobie

jak najbardziej dogodne pozycje dla przyszłej wojny przeciwko Związkowi Radzieckiemu.

Rząd radziecki nie mógł pozostawić w nieszczęściu swych braci - Ukraińców i Białorusinów. Na

rozkaz dowództwa naczelnego wojska radzieckie w dniu 17 września 1939 r. przekroczyły

granicę i wzięły w obronę życie i mienie ludności Białorusi Zachodniej i Ukrainy Zachodniej.

W Polsce burżuazyjno-obszarniczej Białorusini i Ukraińcy zepchnięci zostali do roli narodów

wyzutych z wszelkich praw. Ich język, kultura i obyczaje narodowe były prześladowane.

Narodowe szkoły ukraińskie i białoruskie zostały rozgromione. Większość ludności Ukrainy

Zachodniej i Białorusi Zachodniej stanowili analfabeci. Ukraińcy i Białorusini pozbawieni byli

prawa do zajmowania stanowisk państwowych. W okręgach wschodnich, które rząd polski

nazywał "kresami", cała prawie ziemia należała do obszarników polskich.

Chłopi tamtejsi posiadali jedynie karłowate działki, które nie zapewniały im nawet nędznej

wegetacji. Oprócz majątków obszarniczych tworzono na Ukrainie Zachodniej i na Białorusi

Zachodniej gospodarstwa "osadników", czyli kułaków polskich. Chłopi tych ziem

niejednokrotnie powstawali przeciwko polskim panom. Dla zdławienia powstań wysyłano

oddziały pacyfikacyjne, które okrutnie rozprawiały się z chłopami.

1 / 2

Zjednoczenie Ukrainy Zachodniej z USRR i Białorusi Zachodniej z BSRR

sobota, 17 września 2011 07:04

Burżuazyjny rząd polski nie dopuszczał do rozwoju przemysłu na "kresach" wschodnich. Mimo

ogromnych bogactw naturalnych przemysł tamtejszy upadał, ponieważ rząd traktował "kresy"

wyłącznie jako rolniczo-surowcową bazę zachodnich okręgów przemysłowych Polski. Robotnicy

Ukrainy Zachodniej i Białorusi Zachodniej cierpieli na skutek bezrobocia: płacono im dwa lub

trzy razy mniej niż robotnikom środkowych i zachodnich okręgów Polski.

W trudnej sytuacji znajdowała się również inteligencja. Dla Ukraińców, Białorusinów i Żydów

dostęp do szkół średnich i wyższych był prawie zamknięty. Jeśli nawet za cenę ogromnych ofiar

i wysiłków nielicznym spośród nich udawało się zdobyć wyższe wykształcenie, nie mogli

znaleźć zastosowania dla swej wiedzy i swych zdolności.

Dlatego też masy pracujące Ukrainy Zachodniej i Białorusi Zachodniej z radością powitały swą

wyzwolicielkę - Armię Czerwoną.

Na Ukrainie Zachodniej i na Białorusi Zachodniej przeprowadzono szerokie demokratyczne

wybory do Zgromadzeń Ludowych na podstawie powszechnego, równego i bezpośredniego

prawa wyborczego w głosowaniu tajnym. Wypełniając wolę ludu, Zgromadzenia Ludowe

Ukrainy Zachodniej i Białorusi Zachodniej proklamowały na swym terytorium Władzę

Radziecką, postanowiły skonfiskować ziemię obszarników, klasztorów i dygnitarzy

państwowych oraz przekazać ją bez odszkodowania chłopom pracującym, ogłosiły

nacjonalizację banków i wielkiego przemysłu. Zgromadzenia Ludowe zwróciły się do Rady

Najwyższej ZSRR z prośbą o przyłączenie narodów Ukrainy Zachodniej i Białorusi Zachodniej

do wielkiej rodziny narodów radzieckich. Sesja Rady Najwyższej ZSRR na posiedzeniach w

dniu 1 i 2 listopada 1939 r. zadośćuczyniła prośbie mas pracujących Ukrainy Zachodniej i

Białorusi Zachodniej.

A. Pankratowa, "Historia ZSRR, Cz. III", Warszawa 1955 str. 406-407

2 / 2