10. ZASADY KSZTAŁTOWANIA KONSTRUKCJI NAWIERZCHNI
1. Szerokość pasa ruchu
Szerokość każdego pasa ruchu powinna być zwiększona na łuku kołowym w planie, z zastrzeżeniem
ust.2 i 4, o wartość obliczoną w następujący sposób:
- 40/R – na drodze klasy Z i drogach wyższych klas oraz na ulicy klasy L usytuowanej na obszarze
przemysłowo- handlowym lub na której odbywa się zbiorowa komunikacja autobusowa
- 30/R – na drodze klasy D oraz innych niż wymienione powyżej drogach klasy L.
Poszerzenie powinno być zaokrąglone w górę do 5cm.
Nie należy poszerzać pasa ruchu, jeżeli wartość obliczonego poszerzenia jest mniejsza niż 0,20m, a
także gdy jezdnia ma dwa lub więcej pasów przeznaczonych dla jednego kierunku ruchu.
2. Jezdnia powinna mieć pochylenie poprzeczne umożliwiające sprawny spływ wody. Pochylenie
poprzeczne jezdni, z zastrzeżeniem ust. 3, powinno wynosić nie mniej niż:
- 2% - nawierzchni twardej ulepszonej
- 3% - nawierzchni twardej nie ulepszonej
- 4% - nawierzchni gruntowej ulepszonej
3. Pasy postojowe
Na ulicy klasy GP oraz na ulicach niższych klas można stosować pas postojowy, jeżeli otaczające
zagospodarowanie wywołuje zapotrzebowanie na miejsca postojowe. Pas postojowy na ulicy klasy GP oraz
na nowej ulicy klasy G powinien być oddzielony od jezdni pasem manewrowym o szerokości 3,0m, a w
uzasadnionym wypadku dopuszcza się pas manewrowy o szerokości nie mniejszej niż 2,5m.
Szerokość pasa postojowego powinna być dostosowana do rodzaju pojazdów oraz sposobu umieszczenia
na tym pasie. Pochylenie podłużne i poprzeczne pasa postojowego usytuowanego przy jezdni powinny być
dostosowane do ukształtowania jezdni.
4. Pasy dzielące
Pas dzielący powinien mieć szerokość i konstrukcję powierzchni odpowiednie do przeznaczenia oraz
wymagań bezpieczeństwa ruchu. Środkowy pas dzielący drogi poza terenem zabudowy oraz dróg klasy A i S
na terenie zabudowy powinien mieć po obu stronach opaski, każdą o szerokości 0,5m.
Właściwości użytkowe opaski, a także jej pochylenie poprzeczne i podłużne powinny być takie same jak
pasa ruchu przylegającego do niej.
5. Pobocza
Szerokość pasa awaryjnego i gruntowego pobocza nie powinny być mniejsze niż określone w tabeli:
Pochylenie poprzeczne gruntowego pobocza na odcinku prostym lub na odcinku krzywoliniowym o
pochyleniu poprzecznym jezdni jak na odcinku prostym powinno wynosić:
Pochylenie poprzeczne gruntowego pobocza powinno wynosić:
- od 6% do 8% - przy szerokości pobocza nie mniejszej niż 1,0m
- 8% - przy szerokości pobocza mniejszej niż 1,0m.
Pochylenie poprzeczne gruntowego pobocza na odcinku krzywoliniowym o pochyleniu poprzecznym jezdni
innym niż na odcinku prostym powinno wynosić:
- o 2% do 3% więcej niż pochylenie jezdni, jeżeli jest to pobocze po wewnętrznej stronie łuku
- tyle co pochylenie jezdni – do szerokości 1m pobocza, a na pozostałej części pobocza- 2% w kierunku
przeciwnym, jeżeli jest to pobocze po zewnętrznej stronie łuku.
Krawężniki i obrzeża- ustawiamy na ławie betonowej, która w przypadku krawężników musi opierać się na
warstwach konstrukcyjnych.
Grubość ławy krawężnika powinna być tak dobrana, aby była oparta na górnej powierzchni niżej lezącej
warstwy, bez występowania „ułamkowych grubości” warstw konstrukcyjnych oraz nie była mniejsza niż 10-
15 cm.
Dla odsadzek obowiązują ogólne zasady.
Szerokość zasadnicza chodników- bezpośrednio przylegających do jezdni musi wynosić minimum 2 m.
Szerokość chodników nieprzylegających do jezdni musi wynosić minimum 1,5 m.
W przypadku ulic klasy Z, L i D chodnik może przylegać bezpośrednio do jezdni. W przypadku ulic klasy S,
GP i G chodnik musi być oddzielony od jezdni pasem zieleni (dla S 10 m szerokości, dla GP 5 m, dla G 3,5
m).
Rowy
Najmniejszy dopuszczalny spadek dna rowu powinien być większy niż 0,2%, w wyjątkowych przypadkach
dopuszcza się 0,1% na odcinkach nieprzekraczających 200 m,
Największy dopuszczalny spadek w przypadku rowu nieumocnionego to:
_ w gruntach piaszczystych – 1,5%,
_ w gruntach piaszczysto-gliniastych, pylastych, gliniastych i ilastych – 2,0%,
_ w gruntach gliniastych i ilastych – 3,0%,
_ w gruntach skalistych – 10,0%.
W praktyce jednak rowy najczęściej są umocnione. Wtedy maksymalny spadek dna rowu zależy od rodzaju
umocnienia.
Dla umocnienia trawa – 2,0%
Dla umocnienia gotowa darnina – 3,0%
_ Dla umocnienia gotowa darnina – 3,0%
Dla umocnienia brukiem na sucho – 6,0%
Dla umocnienia elementami betonowymi – 10,0% _(Wg KPED – można stosować od 4 do 15%) Z uwagi
na łatwość przepływu wody warto tez stosować przy bardzo małych pochyleniach podłużnych (np.
i<0,5%) lub w obrębie łuków pionowych
Dla umocnienia brukiem na podsypce cementowo-piaskowej o grubości minimum 20 cm i
wypełnieniem spoin zaprawa cementowa 1:2 – 15%
W przypadku większych pochyleń stosuje się bystrotoki i kaskady