SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z ERGONOMII
Temat ćwiczenia: CECHY ANTROPOMETRYCZNE CZŁOWIEKA
Imię i Nazwisko: Marcin Stachowiak
Data wykonania ćwiczenia: 08-04-2004
Rok studiów: II
Nazwa Kierunku: Zarządzanie i Inżynieria Produkcji, grupa 5
Grupa ćwiczeniowa: grupa 4



Opracowanie wyników (L- lewa strona; P- prawa strona):
Numer cechy
Numer punktu normy
Nazwa pomiaru cechy(wg PN)
Określenia pomiaru (wg PN)
Wartość cechy [mm] dla:





1-go badanego
2-go badanego
POMIARY CZŁOWIEKA W POZYCJI STOJĄCEJ





1
3.1.2.2.
Wysokość ciała
Pozioma odległość szczytu głowy od poziomu, na którym znajduje się badany
1700
1790
2
3.1.2.3.
Wysokość oczna
Pionowa odległość wewnętrznego kąta oka do poziomu, na którym znajduje się
badany
1610
1700
3
3.1.2.5.
Wysokość łokciowa
Pionowa odległość danej krawędzi zgięcia łokcia od poziomu, na którym znajduje
się badany
1130 (L;P)
1150 (L;P)
POMIARY CZŁOWIEKA W POZYCJI SIEDZĄCEJ





4
3.2.2.1.
Wysokość siedzeniowa wyprostowana
Pionowa odległość głowy od poziomu, na którym znajduje się badany
920
1090
5
3.2.2.2.
Siedzeniowa wysokość oczna
Pionowa odległość wewnętrznego kąta oka od poziomu, na którym siedzi badany
800
780
6
3.2.2.4.
Siedzeniowa wysokość łokciowa
Pionowa odległość danej krawędzi zgiętego łokcia od poziomu, na którym siedzi
badany
230 (L;P)
240 (L;P)
7
3.2.2.7.
Wysokość podkolanowa
Pionowa odległość płaszczyzny dolnej ułożonego poziomu uda wzdłuż opuszczonego
w dół podudzia, od poziomu, na którym spoczywają stopy badanego, jest to w
pewnym stopniu odległość poziomu, na którym siedzi badany od poziomu, na którym
znajdują się jego stopy
460 (L;P)
510 (L;P)
POMIARY POSZCZEGÓLNYCH CZĘŚCI CIAŁA





8
3.3.1.
Długość ręki
Odległość projekcyjna szczytu środkowego palca od szczytu wyrostka kości
promieniowej przy wyprostowanej ręce
180 (L;P)
190 (L;P)
9
3.3.2.
Szerokość ręki
Odległość liniowa między skrajnie promieniowym punktem na główce II kości
śródręcza a skrajnie łokciowym punktem na główce V kości śródręcza
90 (L;P)
100 (L;P)
10
3.3.7.
Obwód nadgarstka
Obwód nadgarstka w przewężeniu między nasadami dolnymi kości przedramienia a
kośćmi śródręcza (dłoni)
160 (L;P)
180 (L;P)
11
3.3.9.
Długość stopy
Największa odległość skrajnie tylnego punktu stopy od szczytu najdłuższego
palca nogi wzdłuż długiej osi stopy
250 (L;P)
290 (L;P)
12
3.3.13.
Obwód śródstopia
Największy obwód stopy mierzony przez skrajne punkty w okolicy stawów
śródstopowo-palcowych
240 (L;P)
280 (L;P)
POMIARY FUNKCYJNE





13
3.4.2.
Chwytowa długość przedramienia z ręką
Pozioma odległość od ściany wzdłuż przedramienia do osi uchwytu ręki
360 (L;P)
370 (L;P)
14
3.4.6.
Siedzeniowa szerokość bioder
Największa pozioma szerokość bioder badanego w pozycji siedzącej zazwyczaj w
okolicy kości udowej
330 (L;P)
360 (L;P)
15
3.4.9
Siedzeniowa szerokość podkolanowa
Pozioma odległość od skrajnie tylnego punktu pośladków badanego w pozycji
siedzącej wzdłuż uda do zagłębienia pod kolanem
450 (L;P)
490 (L;P)
16
3.4.7.
Szerokość między łokciami
Największa pozioma szerokość między krańcowo bocznymi powierzchniami obu
kończyn górnych w okolicy łokci
452 (L;P)
460 (L;P)
17
3.4.10.
Długość pośladkowa-kolanowa
Pozioma odległość od skrajnie tylnego punktu
520 (L;P)
580 (L;P)

2.Wnioski:
W tabeli przedstawione zostały podstawowe pomiary ciała ludzkiego, podzielone
na cztery grupy, a mianowicie:
pomiary ciała ludzkiego wykonywane na człowieku w pozycji stojącej
pomiary ciała ludzkiego wykonywane na człowieku znajdującym się w
antropometrycznej pozycji siedzącej
pomiary wykonywane na poszczególnych częściach ciała
pomiary funkcyjne

W ćwiczeniu wykorzystana została polska norma PN-86 N-08012, do wszystkich
pomiarów wykorzystano taśmę mierniczą.
Zgodnie z normą, obaj badani mieli na sobie jak najmniej ubrań (bez butów i
nakrycia głowy). Płaszczyzną odniesienia do pomiarów w pozycji stojącej była
podłoga, w pozycji siedzącej było krzesło; płaszczyzny te były poziome, płaskie
i gładkie. Pomiary ciała w przypadku cech parzystych wykonane były po obu
stronach ciała badanego, otrzymane wartości pomiarów wykazują, iż u badanego
brak asymetrii ciała.
Badania wykonywane są do celów projektowych. Budowa morfologiczna musi być
uwzględniona podczas projektowania obiektów technicznych. Środki pracy powinny
być projektowane z uwzględnieniem: antropometrycznych statycznych i
dynamicznych wymiarów ciała zarówno dorosłych jak i dzieci oraz osób
niepełnosprawnych; płci i budowy ciała; zakresów ruchów w stawach; wymiarów
dostępu podczas użytkowania, napraw i konserwacji. Aby można było zaprojektować
przestrzeń pracy oraz urządzenia pracy niezbędne jest wcześniejsze określenie
średnich wymiarów ciała człowieka, zakresów jego ruchów oraz innych właściwości
określonych w normie.