00 Program nauki Technik papiernictwa 311 27

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”




MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ



MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ







MODUŁOWY PROGRAM NAUCZANIA

TECHNIK PAPIERNICTWA

311[27]



Zatwierdzam





Minister Edukacji Narodowej




Warszawa 2008

311[27]/T,SP/MEN/2008

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Autorzy:

mgr in

ż

. Marek Olsza

mgr Teresa Górny
mgr in

ż

. Jolanta Gajda


Recenzenci:
dr in

ż

. Krzysztof Presz

mgr in

ż

. Robert Wanic


Opracowanie redakcyjne:
mgr in

ż

. Jolanta Podłowska


Korekta merytoryczna
mgr Teresa Górny




background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

Spis tre

ś

ci

Wprowadzenie

3

I.

Zało

ż

enia

programowo-organizacyjne

kształcenia

w zawodzie

5

1. Opis pracy w zawodzie

5

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno-

wychowawczego

7

II.

Plany nauczania

14

III. Moduły kształcenia w zawodzie

16

1.

Techniczne podstawy zawodu

16

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej

oraz

ochrony

ś

rodowiska

19

Posługiwanie

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

i technologiczn

ą

23

Stosowanie materiałów konstrukcyjnych

27

Stosowanie maszyn i urz

ą

dze

ń

transportowych oraz

energetycznych

31

2.

Układy regulacji i sterowania

35

U

ż

ytkowanie aparatury kontrolno-pomiarowej

37

Analizowanie układów automatycznej regulacji

42

3.

Chemia stosowana

46

Analizowanie procesów chemicznych

49

Wykonywanie bada

ń

laboratoryjnych

53

4.

Technologia produkcji mas włóknistych

57

Planowanie i organizowanie produkcji mas włóknistych

60

Wytwarzanie mas włóknistych

64

5.

Technologia produkcji wyrobów papierniczych

68

Organizowanie produkcji papieru i tektury

71

Wytwarzanie wyrobów papierniczych

76

Uszlachetnianie i wyko

ń

czanie wyrobów

papierniczych

80

Wykonywanie obróbki wyrobów papierniczych

84

6.

Praktyka zawodowa

88

Planowanie,

wytwarzanie

i

kontrola

wyrobów

papierniczych

90

Gospodarowanie

wod

ą

w

przedsi

ę

biorstwie

papierniczym

93

7.

Technologia przetwórstwa papierniczego

96

Pozyskiwanie papierniczych surowców wtórnych

98

Przetwarzanie wyrobów papierniczych

101

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

Wprowadzenie

Celem kształcenia w szkole zawodowej jest przygotowanie aktywnego,

mobilnego i skutecznie działaj

ą

cego pracownika gospodarki. Efektywne

funkcjonowanie na rynku pracy wymaga przygotowania ogólnego,
opanowania podstawowych umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych oraz kształcenia

ustawicznego.

Absolwent

współczesnej

szkoły

powinien

charakteryzowa

ć

si

ę

otwarto

ś

ci

ą

,

wyobra

ź

ni

ą

,

zdolno

ś

ci

ą

do

ci

ą

głego

kształcenia

i

doskonalenia

oraz

umiej

ę

tno

ś

ci

ą

oceny

własnych

mo

ż

liwo

ś

ci.

Wprowadzenie do systemu szkolnego programów modułowych ułatwia
osi

ą

gni

ę

cie tych zamierze

ń

.

Kształcenie według modułowego programu nauczania charakteryzuje

si

ę

tym,

ż

e:

cele kształcenia i materiał nauczania wynikaj

ą

z przyszłych zada

ń

zawodowych,

przygotowanie ucznia do wykonywania zawodu odbywa si

ę

głównie

poprzez realizacj

ę

zada

ń

zbli

ż

onych do tych, które s

ą

wykonywane

na stanowisku pracy,

nie ma w nim podziału na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne,

wyst

ę

puje w nim prymat umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych nad wiedz

ą

teoretyczn

ą

,

jednostki modułowe integruj

ą

tre

ś

ci kształcenia z ró

ż

nych dyscyplin

wiedzy,

w szerokim zakresie wykorzystuje si

ę

zasad

ę

transferu wiedzy

i umiej

ę

tno

ś

ci,

proces uczenia si

ę

dominuje nad procesem nauczania,

programy nauczania s

ą

elastyczne, poszczególne jednostki mo

ż

na

wymienia

ć

, modyfikowa

ć

, uzupełnia

ć

oraz dostosowywa

ć

do poziomu

wymaganych umiej

ę

tno

ś

ci, potrzeb gospodarki oraz lokalnego rynku

pracy,

umiej

ę

tno

ś

ci opanowane w ramach poszczególnych modułów daj

ą

mo

ż

liwo

ść

wykonywania okre

ś

lonego zakresu pracy.

Realizacja modułowego programu nauczania zapewnia opanowanie

przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci okre

ś

lonych w podstawie programowej

kształcenia w zawodzie oraz przygotowuje do kształcenia ustawicznego.

Modułowy program nauczania składa si

ę

z modułów kształcenia

w zawodzie i odpowiadaj

ą

cych im jednostek modułowych, umo

ż

liwiaj

ą

cych

zdobywanie wiadomo

ś

ci oraz kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci i postaw

wła

ś

ciwych dla zawodu.

Jednostka

modułowa

stanowi

element

modułu

kształcenia

w zawodzie obejmuj

ą

cy logiczny i mo

ż

liwy do wykonania wycinek pracy,

o wyra

ź

nie okre

ś

lonym pocz

ą

tku i zako

ń

czeniu, który nie podlega dalszym

podziałom, a jego rezultatem jest produkt, usługa lub istotna decyzja.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

W strukturze modułowego programu nauczania wyró

ż

niono:

zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,

plany nauczania,

programy modułów i jednostek modułowych.

Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia, wykaz

jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych, literatur

ę

.

Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał

nauczania,

ć

wiczenia,

ś

rodki dydaktyczne, wskazania metodyczne do

realizacji programu jednostki, propozycje metod sprawdzania i oceny
osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia.

Dydaktyczna

mapa

programu

nauczania,

zamieszczona

w

zało

ż

eniach

programowo-organizacyjnych,

przedstawia

schemat

powi

ą

za

ń

mi

ę

dzy modułami i jednostkami modułowymi oraz okre

ś

la

kolejno

ść

ich realizacji. Ma ona ułatwi

ć

dyrekcji szkół i nauczycielom

organizowanie procesu kształcenia.

W programie został przyj

ę

ty system kodowania modułów i jednostek

modułowych zawieraj

ą

cy nast

ę

puj

ą

ce elementy:

symbol cyfrowy zawodu według klasyfikacji zawodów szkolnictwa

zawodowego,

symbol literowy oznaczaj

ą

cy kategori

ę

modułów:

O – dla modułów ogólnozawodowych,
Z – dla modułów zawodowych,
S – dla modułów specjalizacyjnych.

cyfra arabska dla kolejnego modułu w grupie i dla kolejnej

wyodr

ę

bnionej w module jednostki modułowej.


Przykładowy zapis kodowania modułu:
311[27].O1
311[27]
– symbol cyfrowy zawodu: technik papiernictwa
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy

Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
311[27].Z2.02
311[27]
– symbol cyfrowy zawodu: technik papiernictwa
Z2 – drugi moduł zawodowy: Technologia produkcji mas włóknistych
02 – druga jednostka modułowa w module Z2: Wytwarzanie mas

włóknistych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

I. Zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia

w zawodzie

1.

Opis pracy w zawodzie


Zadania zawodowe
Absolwent szkoły kształc

ą

cej w zawodzie technik papiernictwa powinien

by

ć

przygotowany do wykonywania nast

ę

puj

ą

cych zada

ń

zawodowych:

przygotowywania

surowców,

półproduktów

oraz

materiałów

pomocniczych

do

produkcji

mas

włóknistych

oraz

wyrobów

papierniczych,

u

ż

ytkowania maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych w przemy

ś

le celulozowo-

papierniczym,

organizowania i nadzorowania przebiegu procesów wytwórstwa

i przetwórstwa papierniczego,

oceniania jako

ś

ci gotowych wyrobów papierniczych.


Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe

W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent powinien umie

ć

:

okre

ś

la

ć

fizyczne i chemiczne wła

ś

ciwo

ś

ci surowców, półproduktów oraz

materiałów pomocniczych,

ocenia

ć

jako

ść

surowców i półproduktów,

składowa

ć

i zabezpiecza

ć

surowce i materiały pomocnicze przed

szkodliwym wpływem czynników atmosferycznych,

czyta

ć

i sporz

ą

dza

ć

proste rysunki techniczne oraz schematy

technologiczne,

posługiwa

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

,

dobiera

ć

maszyny i narz

ę

dzia do okre

ś

lonych zada

ń

technologicznych,

okre

ś

la

ć

wpływ budowy i wła

ś

ciwo

ś

ci surowców włóknistych na przebieg

procesów technologicznych i jako

ść

gotowych wyrobów,

przygotowywa

ć

surowce, materiały pomocnicze i półprodukty zgodnie

z receptur

ą

,

pobiera

ć

próbki substancji stałych, ciekłych i gazowych do bada

ń

laboratoryjnych,

sporz

ą

dza

ć

proste bilanse wodne, materiałowe i energetyczne procesów

technologicznych,

kontrolowa

ć

parametry procesu technologicznego,

u

ż

ytkowa

ć

narz

ę

dzia, maszyny i urz

ą

dzenia stosowane w przemy

ś

le

celulozowo-papierniczym oraz dokonywa

ć

ich konserwacji,

okre

ś

la

ć

zagro

ż

enia korozyjne aparatury,

dobiera

ć

techniki uszlachetniania i wyko

ń

czania wyrobów papierniczych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

kontrolowa

ć

oraz regulowa

ć

parametry technologiczne procesów

produkcyjnych,

ocenia

ć

jako

ść

gotowych wyrobów papierniczych,

okre

ś

la

ć

sposoby znakowania, pakowania i przechowywania wyrobów

gotowych,

wykorzystywa

ć

techniki komputerowe w procesach wytwarzania

wyrobów, sterowania produkcj

ą

oraz ewidencjonowania danych

technologicznych,

sporz

ą

dza

ć

dokumentacj

ę

produkcyjn

ą

,

okre

ś

la

ć

wpływ przemysłu celulozowo–papierniczego na

ś

rodowisko

oraz podejmowa

ć

działania zwi

ą

zane z jego ochron

ą

,

posługiwa

ć

si

ę

instrukcjami i normami dotycz

ą

cymi przebiegu procesów

technologicznych,

posługiwa

ć

si

ę

j

ę

zykiem obcym w zakresie niezb

ę

dnym do wykonywania

zada

ń

zawodowych,

stosowa

ć

przepisy prawa dotycz

ą

ce wykonywanych zada

ń

zawodowych,

przestrzega

ć

przepisów i zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

przepisów ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

kierowa

ć

zespołem pracowników,

stosowa

ć

przepisy Kodeksu pracy, dotycz

ą

ce praw i obowi

ą

zków

pracownika i pracodawcy,

udziela

ć

pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy,

korzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji oraz doradztwa specjalistycznego,

planowa

ć

działalno

ść

gospodarcz

ą

.

Technik papiernictwa mo

ż

e by

ć

zatrudniony w zakładach produkuj

ą

cych

masy

włókniste

i

ż

nego

rodzaju

wyroby

papiernicze

oraz

w przedsi

ę

biorstwach przetwórstwa papierniczego

.





background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno-

wychowawczego

Proces kształcenia, według modułowego programu nauczania dla

zawodu technik papiernictwa, mo

ż

e by

ć

realizowany w czteroletnim

technikum dla młodzie

ż

y i dorosłych w formie stacjonarnej lub zaocznej

oraz w dwuletniej szkole policealnej, dla młodzie

ż

y i dorosłych w formie

stacjonarnej lub zaocznej.

Program nauczania obejmuje kształcenie ogólnozawodowe, zawodowe

i specjalizacyjne. Kształcenie ogólnozawodowe zapewnia orientacj

ę

w zawodzie oraz ułatwia ewentualn

ą

zmian

ę

zawodu. Kształcenie

zawodowe ma przygotowa

ć

absolwenta szkoły do realizacji zada

ń

na

typowych dla zawodu stanowiskach pracy. Ogólne i szczegółowe cele
kształcenia wynikaj

ą

z podstawy programowej kształcenia w zawodzie.

Tre

ś

ci programowe zawarte s

ą

w siedmiu modułach: dwóch

ogólnozawodowych,

czterech

zawodowych

oraz

w

jednym

specjalizacyjnym. Kształcenie specjalizacyjne ma na celu dostosowanie
kwalifikacji absolwenta do potrzeb lokalnego i regionalnego rynku pracy
i mo

ż

e odbywa

ć

si

ę

z wykorzystaniem zamieszczonego w programie

przykładowego modułu specjalizacyjnego.

Moduły podzielone s

ą

na jednostki modułowe. Ka

ż

da jednostka

modułowa zawiera tre

ś

ci stanowi

ą

ce pewn

ą

logiczn

ą

cało

ść

. Realizacja

celów

kształcenia

jednostek

modułowych

umo

ż

liwia

opanowanie

umiej

ę

tno

ś

ci pozwalaj

ą

cych na wykonywanie okre

ś

lonego zakresu pracy.

Czynnikiem sprzyjaj

ą

cym nabywaniu umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych jest

wykonywanie

ć

wicze

ń

zaproponowanych w programach jednostek

modułowych.

Moduł 311[27].O1 - Techniczne podstawy zawodu - składa si

ę

z czterech jednostek modułowych. Zawiera ogólnozawodowe tre

ś

ci

kształcenia i powinien by

ć

realizowany w pierwszej kolejno

ś

ci.

Moduł 311[27].O2 - Układy regulacji i sterowania - składa si

ę

z dwóch

jednostek modułowych. Zawiera ogólnozawodowe tre

ś

ci kształcenia

dotycz

ą

ce u

ż

ytkowania i obsługi aparatury kontrolno-pomiarowej oraz

analizowania układów elektrycznych i elektronicznych.

Moduł 311[27].Z1 - Chemia stosowana - składa si

ę

z dwóch jednostek

modułowych i obejmuje tre

ś

ci z zakresu chemii organicznej, nieorganicznej

i fizycznej oraz wykonywania bada

ń

laboratoryjnych.

Moduł 311[27].Z2 - Technologia produkcji mas włóknistych - składa si

ę

z dwóch jednostek modułowych i obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce planowania,

organizacji oraz produkcji mas włóknistych.

Moduł 311[27].Z3 - Technologia produkcji wyrobów papierniczych -

składa si

ę

z czterech jednostek modułowych. Zawiera tre

ś

ci dotycz

ą

ce

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

projektowania procesów produkcji wyrobów papierniczych oraz ich
obróbki, wyko

ń

czania i uszlachetniania.

Moduł 311[27].Z4 - Praktyka zawodowa - składa si

ę

z dwóch jednostek

modułowych i obejmuje tre

ś

ci z zakresu planowania, wytwarzania i kontroli

wyrobów papierniczych oraz gospodarowania wod

ą

w zakładzie

papierniczym.
Moduł 311[27].S1 - Technologia przetwórstwa papierniczego - składa
si

ę

z dwóch jednostek modułowych i obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce

pozyskiwania papierniczych surowców wtórnych oraz przetwarzanie
wyrobów papierniczych.
Wykaz modułów i jednostek modułowych zamieszczono w tabeli.

Wykaz modułów i jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Zestawienie modułów i jednostek modułowych

Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj

ę

Moduł 311[27].O1

Techniczne podstawy zawodu

324

311[27].O1.01

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

40

311[27].O1.02

Posługiwanie

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

i technologiczn

ą

76

311[27].O1.03 Stosowanie materiałów konstrukcyjnych

94

311[27].O1.04

Stosowanie maszyn i urz

ą

dze

ń

transportowych oraz

energetycznych

114

Moduł 311[27].O2

Układy regulacji i sterowania

180

311[27].O2.01 U

ż

ytkowanie aparatury kontrolno-pomiarowej

108

311[27].O2.02 Analizowanie układów automatycznej regulacji

72

Moduł 311[27].Z1

Chemia stosowana

324

311[27].Z1.01 Analizowanie procesów chemicznych

162

311[27].Z1.02

Wykonywanie bada

ń

laboratoryjnych

162

Moduł 311[27].Z2

Technologia produkcji mas włóknistych

232

311[27].Z2.01

Planowanie

i

organizowanie

produkcji

mas

włóknistych

78

311[27].Z2.02

Wytwarzanie mas włóknistych

154

Moduł 311[27].Z3

Technologia produkcji wyrobów papierniczych

460

311[27].Z3.01

Organizowanie produkcji papieru i tektury

72

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

311[27].Z3.02

Wytwarzanie wyrobów papierniczych

142

311[27].Z3.03

Uszlachetnianie

i

wyko

ń

czanie

wyrobów

papierniczych

104

311[27].Z3.04

Wykonywanie obróbki wyrobów papierniczych

142

Moduł 311[27].Z4

Praktyka zawodowa

140

311[27].Z4.01

Planowanie,

wytwarzanie

i

kontrola

wyrobów

papierniczych

105

311[27].Z4.02

Gospodarowanie

wod

ą

w

przedsi

ę

biorstwie

papierniczym

35

Moduł 311[27].S1

Technologia przetwórstwa papierniczego

140

311[27].S1.01

Pozyskiwanie papierniczych surowców wtórnych

78

311[27].S1.02

Przetwarzanie wyrobów papierniczych

62

Razem

1800

Na podstawie wykazu modułów i jednostek modułowych sporz

ą

dzono

dydaktyczn

ą

map

ę

programu nauczania dla zawodu.


















background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

Dydaktyczna mapa programu nauczania





































311[27].Z1.02

311[27].Z1.01

311[27].O2

311[27].O1.01

311[27].O1.02

311[27].Z3.01

311[27].Z3.02

311[27].Z2

311[27].O1

311[27].Z3

311[27].Z2.02

311[27].Z3.04

311[27].Z3.03

311[27].Z2.01

311[27].Z1

311[27].O2.02

311[27].O1.04

311[27].O2.01

311[27].O1.03

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11






Dydaktyczna mapa modułowego programu nauczania stanowi schemat

powi

ą

za

ń

mi

ę

dzy modułami i jednostkami modułowymi oraz okre

ś

la

kolejno

ść

ich realizacji.

Nauczyciel realizuj

ą

cy modułowy program nauczania powinien

posiada

ć

przygotowanie

z

zakresu

kształcenia

modułowego,

aktywizuj

ą

cych metod nauczania oraz pomiaru dydaktycznego. Nauczyciel

kieruj

ą

cy procesem nabywania umiej

ę

tno

ś

ci przez uczniów powinien

udziela

ć

pomocy w rozwi

ą

zywaniu problemów, kształtowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci

zawodowe uczniów uwzgl

ę

dniaj

ą

c ich indywidualne predyspozycje,

mo

ż

liwo

ś

ci i do

ś

wiadczenie. Ponadto, powinien rozwija

ć

zainteresowania

zawodem, wskazywa

ć

na mo

ż

liwo

ś

ci dalszego kształcenia i zdobywania

nowych umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych. Powinien równie

ż

kształtowa

ć

takie

cechy

uczniów,

jak:

dokładno

ść

i

systematyczno

ść

,

rzetelno

ść

i odpowiedzialno

ść

za prac

ę

, dbało

ść

o jej jako

ść

, sprawne komunikowanie

si

ę

, twórcze rozwi

ą

zywanie problemów oraz umiej

ę

tno

ść

współdziałania

w zespole.

Wskazane jest, aby podczas zaj

ęć

edukacyjnych stosowane były

aktywizuj

ą

ce i praktyczne metody nauczania, takie jak: dyskusja

dydaktyczna,

metoda

przypadków,

metoda

projektów,

metoda

przewodniego tekstu oraz

ć

wiczenia praktyczne. Wskazane jest

prezentowanie

filmów

dydaktycznych

oraz

wykorzystywanie

komputerowych programów symulacyjnych, jak równie

ż

organizowanie

wycieczek dydaktycznych w celu zapoznania si

ę

z rzeczywistymi

warunkami pracy.

W procesie realizacji programu nale

ż

y wdra

ż

a

ć

uczniów do

samokształcenia

oraz

korzystania

z

ż

nych

ź

ródeł

informacji:

podr

ę

czników, literatury zawodowej, poradników, norm, instrukcji,

katalogów, czasopism technicznych, zasobów Internetu.

W realizacji tre

ś

ci programowych nale

ż

y uwzgl

ę

dnia

ć

współczesne

technologie, sprz

ę

t, narz

ę

dzia i materiały.

Prowadzenie zaj

ęć

aktywizuj

ą

cymi metodami nauczania wymaga

przygotowania materiałów dydaktycznych, takich jak: teksty przewodnie,

311[27].S1.01

311[27]. S1.02

311[27].S1

311[27].Z4

311[27].Z4.02

311[27].Z4.01

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

instrukcje do metody projektów i wykonywania

ć

wicze

ń

, instrukcje

stanowiskowe, przewodniki do samokształcenia.

Istotnym

elementem

organizacji

procesu

dydaktycznego

jest

sprawdzanie i ocenianie edukacyjnych osi

ą

gni

ęć

uczniów. Wskazane jest

prowadzenie bada

ń

diagnostycznych, kształtuj

ą

cych i sumuj

ą

cych.

Badania diagnostyczne maj

ą

na celu dokonanie oceny poziomu wiedzy

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w pocz

ą

tkowej fazie kształcenia.

Badania kształtuj

ą

ce, prowadzone w trakcie realizacji programu, maj

ą

na celu dostarczenie bie

żą

cych informacji o efektywno

ś

ci procesu

nauczania-uczenia si

ę

.

Badania sumuj

ą

ce powinny by

ć

prowadzone po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej.
Informacje uzyskane w wyniku bada

ń

pozwalaj

ą

na dokonywanie

ewaluacji procesu nauczania.

Ocenianie powinno u

ś

wiadamia

ć

uczniowi poziom jego osi

ą

gni

ęć

w stosunku do wymaga

ń

edukacyjnych, jak równie

ż

powinno wdra

ż

a

ć

do

systematycznej pracy, samokontroli i samooceny.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

realizowane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych, pisemnych i praktycznych oraz obserwacji pracy
ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

szkolnych wymaga od nauczyciela

okre

ś

lenia kryteriów i norm oceniania, opracowania testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, arkuszy obserwacji i arkuszy oceny post

ę

pów.

W zintegrowanym procesie kształcenia modułowego nie ma podziału

na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne. Formy organizacyjne pracy uczniów

powinny by

ć

dostosowane do tre

ś

ci i metod kształcenia.

Podana w tabelach wykazu jednostek modułowych orientacyjna liczba

godzin przewidziana na realizacj

ę

programu mo

ż

e ulega

ć

zmianie

w zale

ż

no

ś

ci od stosowanych przez nauczyciela metod nauczania

i

ś

rodków dydaktycznych.

Zaleca si

ę

, aby zaj

ę

cia prowadzone były w grupach do 15 osób.

Proponowane formy organizacyjne prowadzenia zaj

ęć

, to: praca

w zespołach 2-3 osobowych oraz praca indywidualna.

Szkoła podejmuj

ą

ca kształcenie systemem modułowym powinna

posiada

ć

odpowiednie warunki lokalowe wraz z wyposa

ż

eniem.

Do realizacji tre

ś

ci kształcenia w zawodzie technik papiernictwa

niezb

ę

dne s

ą

nast

ę

puj

ą

ce pomieszczenia dydaktyczne:

laboratorium chemiczne,

pracownia technologiczna,

pracownia elektrotechniki i pomiarów technicznych,

pracownia rysunku technicznego,

pracownia informatyki,

warsztaty szkolne.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

Pracownie, w których b

ę

d

ą

prowadzone

ć

wiczenia praktyczne, powinny

spełnia

ć

wymagania wynikaj

ą

ce z przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska.

Pracownie i warsztaty szkolne powinny by

ć

wyposa

ż

one w techniczne

ś

rodki kształcenia, pomoce i materiały dydaktyczne. Wskazane jest, aby

wyposa

ż

enie pracowni i warsztatów szkolnych umo

ż

liwiało symulowanie

rzeczywistych warunków pracy technika papiernictwa. W przeciwnym
wypadku cz

ęść

zaj

ęć

nale

ż

y realizowa

ć

w

rzeczywistych miejscach pracy

lub w placówkach dysponuj

ą

cych odpowiedni

ą

baz

ą

techniczn

ą

i dydaktyczn

ą

, takich jak centra kształcenia praktycznego i centra

kształcenia ustawicznego.

W trosce o jako

ść

kształcenia konieczne jest prowadzenie

systematycznych działa

ń

szkoły polegaj

ą

cych na:

współpracy z przedsi

ę

biorstwami przetwórstwa papierniczego w regionie

w celu aktualizacji tre

ś

ci kształcenia zawodowego,

doskonaleniu nauczycieli w zakresie kształcenia modułowego,

aktywizuj

ą

cych metod nauczania oraz pomiaru dydaktycznego,

pozyskiwaniu nowych

ś

rodków kształcenia.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

II. Plany nauczania


PLAN NAUCZANIA

Czteroletnie technikum

Zawód: technik papiernictwa 311[27]

Podbudowa programowa: gimnazjum

Lp.

Moduły kształcenia

w zawodzie

Dla młodzie

ż

y

Dla dorosłych

Liczba godzin

tygodniowo

w czteroletnim

okresie

nauczania

Liczba godzin

tygodniowo

w czteroletnim

okresie

nauczania

Liczba godzin

w czteroletnim

okresie

nauczania

Klasy I – IV

Semestr I-VIII

Forma

stacjonarna

Forma

zaoczna

1. Techniczne podstawy zawodu

9

6

113

2. Układy regulacji i sterowania

5

4

63

3. Chemia stosowana

9

6

113

4.

Technologia produkcji mas
włóknistych

7

5

89

5.

Technologia produkcji
wyrobów papierniczych

15

10

189

6.

Technologia przetwórstwa
papierniczego

5

4

63

Razem

50

35

630

Praktyka zawodowa 4 tygodnie








background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

PLAN NAUCZANIA

Szkoła policealna

Zawód: technik papiernictwa 311[27]

Podbudowa programowa: szkoła daj

ą

ca wykształcenie

ś

rednie

Lp.

Moduły kształcenia

w zawodzie

Dla młodzie

ż

y

Dla dorosłych

Liczba godzin

tygodniowo

w dwuletnim

okresie

nauczania

Liczba godzin

tygodniowo

w dwuletnim

okresie

nauczania

Liczba godzin

w dwuletnim

okresie

nauczania

Klasy I – II

Semestry I-IV

Forma

stacjonarna

Forma

zaoczna

1. Techniczne podstawy zawodu

9

7

123

2. Układy regulacji i sterowania

5

4

68

3. Chemia stosowana

9

6

123

4.

Technologia produkcji mas
włóknistych

7

5

95

5.

Technologia produkcji
wyrobów papierniczych

15

11

205

6.

Technologia przetwórstwa
papierniczego

5

4

68

Razem

50

37

682

Praktyka zawodowa 4 tygodnie

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

III. Moduły kształcenia w zawodzie

Moduł 311[27].O1
Techniczne podstawy zawodu

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

stosowa

ć

przepisy prawa pracy,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii,

przewidywa

ć

zagro

ż

enia dla zdrowia i

ż

ycia podczas wykonywania

czynno

ś

ci zawodowych,

przewidywa

ć

konsekwencje wynikaj

ą

ce z nieprzestrzegania przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy w trakcie realizacji zada

ń

zawodowych,

dobiera

ć

odzie

ż

robocz

ą

i

ś

rodki ochrony indywidualnej w zale

ż

no

ś

ci od

zagro

ż

e

ń

wyst

ę

puj

ą

cych na stanowiskach pracy,

udziela

ć

pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy,

posługiwa

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

,

wykonywa

ć

rysunki techniczne prostych cz

ęś

ci maszyn,

posługiwa

ć

si

ę

normami, instrukcjami, przepisami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej dotycz

ą

cymi procesów

technologicznych,

okre

ś

la

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów stosowanych do budowy maszyn,

posługiwa

ć

si

ę

poj

ę

ciami z zakresu wytrzymało

ś

ci materiałów,

rozró

ż

nia

ć

konstrukcje oraz wyja

ś

nia

ć

zasady działania: sprz

ę

gieł,

hamulców, przekładni mechanicznych i prostych mechanizmów,

charakteryzowa

ć

urz

ą

dzenia stosowane do transportu wewn

ę

trznego,

charakteryzowa

ć

pompy i spr

ęż

arki,

wyja

ś

nia

ć

budow

ę

i okre

ś

la

ć

zastosowanie ruroci

ą

gów w zakładach

papierniczych,

posługiwa

ć

si

ę

podstawowymi poj

ę

ciami z zakresu techniki cieplnej,

charakteryzowa

ć

typowe konstrukcje kotłów parowych,

klasyfikowa

ć

paliwa stosowane w ró

ż

nych rodzajach kotłów,

charakteryzowa

ć

maszyny tłokowe i przepływowe,

wyja

ś

nia

ć

budow

ę

i zasad

ę

działania turbiny parowej,

stosowa

ć

przepisy

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas u

ż

ytkowania maszyn

i urz

ą

dze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj

ę

311[27].O1.01

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

40

311[27].O1.02

Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

i technologiczn

ą

76

311[27].O1.03 Stosowanie materiałów konstrukcyjnych

94

311[27].O1.04

Stosowanie maszyn i urz

ą

dze

ń

transportowych oraz

energetycznych

114

Razem

324



3. Schemat układu jednostek modułowych
















311[27].O1.01

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

311[27].O1

Techniczne podstawy zawodu

311[27].O1.02

Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

i technologiczn

ą

311[27].O1.03

Stosowanie materiałów

konstrukcyjnych

311[27].O1.04

Stosowanie maszyn i urz

ą

dze

ń

transportowych oraz energetycznych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

4. Literatura

Górecki A.: Technologia ogólna -

Podstawy technologii mechanicznych.

WSiP, Warszawa 2005
Górecki A., Grzegórski Z: Monta

ż

, naprawa i eksploatacja maszyn

i urz

ą

dze

ń

. WSiP, Warszawa 2000

Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1993

Kijewski J., Miller A., Pawlicki K.: Maszynoznawstwo. WSiP, Warszawa
1993
Mac S., Leowski J.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. Podr

ę

cznik dla szkół

zasadniczych. WSiP, Warszawa 1999
Miller A: Maszyny i urz

ą

dzenia cieplne i energetyczne. WSiP, Warszawa

1994
Okoniewski S.: Technologia maszyn. WSiP, Warszawa 1996
Okoniewski S.: Materiały konstrukcyjne. WSiP, Warszawa 1991
Paprocki K.: Rysunek techniczny. WSiP, Warszawa 1999
Pawlicki K.: Transport w przedsi

ę

biorstwie. WSiP, Warszawa 2000

Poty

ń

ski A. : Podstawy technologii i konstrukcji mechanicznych. WSiP,

Warszawa 1999
Rutkowski A.: Cz

ęś

ci maszyn. WSiP, Warszawa 1994

Rutkowski A., St

ę

pniewska A.: Zbiór zada

ń

z cz

ęś

ci maszyn. WSiP,

Warszawa 2000
Wasilewski Z.: Rysunek zawodowy. Instalacje sanitarne, ruroci

ą

gi

przemysłowe. WSiP, Warszawa 1999
Zawora J.: Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2001

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

Jednostka modułowa 311[27].O1.01

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zinterpretowa

ć

podstawowe przepisy prawa dotycz

ą

ce bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy,

okre

ś

li

ć

podstawowe obowi

ą

zki pracodawcy w zakresie zapewnienia

bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,

okre

ś

li

ć

prawa i obowi

ą

zki pracownika w zakresie bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii,

przewidzie

ć

konsekwencje wynikaj

ą

ce z nieprzestrzegania przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy w trakcie realizacji zada

ń

zawodowych,

rozró

ż

ni

ć

czynniki szkodliwe dla zdrowia oraz uci

ąż

liwe i niebezpieczne,

wyeliminowa

ć

zagro

ż

enia dla

ż

ycia i zdrowia wyst

ę

puj

ą

ce w trakcie

realizacji zada

ń

zawodowych,

oceni

ć

przyczyny zm

ę

czenia fizycznego i psychicznego spowodowane

wykonywan

ą

prac

ą

,

zastosowa

ć

zasady ochrony przeciwpo

ż

arowej,

dobra

ć

odzie

ż

robocz

ą

i

ś

rodki ochrony indywidualnej w zale

ż

no

ś

ci od

rodzaju wykonywanej pracy,

udzieli

ć

pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy,

okre

ś

li

ć

sposoby wykorzystania i neutralizacji produktów ubocznych

i odpadów przemysłowych,

zagospodarowa

ć

opakowania,

scharakteryzowa

ć

sposoby ograniczenia zanieczyszcze

ń

emitowanych

do atmosfery,

wyja

ś

ni

ć

zale

ż

no

ść

pomi

ę

dzy zu

ż

yciem surowców, wody oraz energii

w procesie produkcyjnym, a ochron

ą

ś

rodowiska naturalnego.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

2. Materiał nauczania

Prawna ochrona pracy.
Wymagania bezpiecze

ń

stwa dotycz

ą

ce procesów pracy.

Wymagania bezpiecze

ń

stwa i higieny dotycz

ą

ce pomieszcze

ń

pracy.

Czynniki szkodliwe dla zdrowia, uci

ąż

liwe i niebezpieczne wyst

ę

puj

ą

ce

w procesie pracy.

Ś

rodki ochrony przeciwpora

ż

eniowej i ochrony indywidualnej.

Udzielanie pierwszej pomocy w wypadkach przy pracy.

Zanieczyszczenia

ś

rodowiska.

Gospodarka opakowaniami.
Post

ę

powanie z odpadami.

Ochrona powietrza.
Metody ochrony

ś

rodowiska.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie przepisów dotycz

ą

cych prawnej ochrony pracy.

Analizowanie przepisów z zakresu bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Analizowanie przepisów ochrony przeciwpo

ż

arowej.

Rozpoznawanie zagro

ż

e

ń

wypadkowych wyst

ę

puj

ą

cych na stanowisku

pracy.

Planowanie

sposobów

likwidacji

lub

ograniczenia

zagro

ż

e

ń

wynikaj

ą

cych z obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

oraz stosowanych substancji

chemicznych.

Ocenianie

stanowiska

pracy

pod

wzgl

ę

dem

bezpiecze

ń

stwa

i wymaga

ń

ergonomii.

Dobieranie sprz

ę

tu i

ś

rodków ga

ś

niczych w zale

ż

no

ś

ci od rodzaju

po

ż

aru.

Udzielanie pierwszej pomocy – symulacja.

Opracowywanie instrukcji gospodarki odpadami.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Kodeks pracy.

Polskie Normy dotycz

ą

ce bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ergonomii.

Wydawnictwa z zakresu bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska.

Ustawy i rozporz

ą

dzenia dotycz

ą

ce bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

Zestawy do udzielania pierwszej pomocy.

Sprz

ę

t ga

ś

niczy.

Formularze dotycz

ą

ce prowadzenia spraw zwi

ą

zanych z ochron

ą

ś

rodowiska.

Instrukcje oraz teksty przewodnie do wykonywania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas wykonywania zada

ń

zawodowych

na

okre

ś

lonych

stanowiskach

pracy

oraz

ochrony

ś

rodowiska

w przedsi

ę

biorstwie produkcyjnym.

Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na: obowi

ą

zki

pracownika i pracodawcy w zakresie bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

znaczenie ochrony zdrowia w pracy zawodowej, ochron

ę

przeciwpo

ż

arow

ą

oraz nieprawidłowo

ś

ci, które mog

ą

wyst

ą

pi

ć

podczas wykonywania

czynno

ś

ci zawodowych. Bardzo wa

ż

ne jest opanowanie umiej

ę

tno

ś

ci

planowania produkcji w przedsi

ę

biorstwie zgodnie z przepisami ochrony

ś

rodowiska.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce i praktyczne metody nauczania, takie jak: dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, metod

ę

przypadków, metod

ę

przewodniego tekstu oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Podczas

ć

wicze

ń

ucze

ń

powinien opanowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci stosowania

sprz

ę

tu i

ś

rodków ga

ś

niczych oraz wykonywania okre

ś

lonych czynno

ś

ci

zwi

ą

zanych z udzielaniem pierwszej pomocy osobom poszkodowanym

w wypadkach przy pracy. Konieczne jest równie

ż

u

ś

wiadomienie uczniom,

ż

e ochrona człowieka w

ś

rodowisku pracy jest zagadnieniem nadrz

ę

dnym.

Wskazane jest, aby uczniowie korzystali z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji.

Zaleca si

ę

zorganizowanie wycieczek dydaktycznych do przedsi

ę

biorstw

przetwórstwa papierniczego umo

ż

liwiaj

ą

cych uczniom zapoznanie si

ę

z rzeczywistymi warunkami pracy oraz działaniami podejmowanymi na
rzecz ochrony

ś

rodowiska.

Program jednostki modułowej nale

ż

y realizowa

ć

w pomieszczeniu

dydaktycznym wyposa

ż

onym w

ś

rodki niezb

ę

dne do jej realizacji. Zaj

ę

cia

nale

ż

y prowadzi

ć

w grupie do 15 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe

zespoły.

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez

cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie kryteriów
przedstawionych na pocz

ą

tku zaj

ęć

. W kryteriach oceniania nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

poziom oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Osi

ą

gni

ę

cia edukacyjne uczniów nale

ż

y ocenia

ć

na podstawie:

ustnych sprawdzianów poziomu opanowania wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

ukierunkowanej obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Wiadomo

ś

ci teoretyczne niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych

mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz

testów dydaktycznych. Zadania w te

ś

cie mog

ą

by

ć

otwarte (krótkiej

odpowiedzi, z luk

ą

) lub zamkni

ę

te (wyboru wielokrotnego, na dobieranie,

typu prawda-fałsz).

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne uczniów nale

ż

y ocenia

ć

podczas obserwacji

wykonywanych

ć

wicze

ń

oraz

poprzez

stosowanie

sprawdzianów

praktycznych z zadaniami typu próba pracy.

Obserwuj

ą

c

czynno

ś

ci

ucznia

podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy, nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

wykonywanie zada

ń

zgodnie z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy,

udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym,

dobieranie i stosowanie sprz

ę

tu przeciwpo

ż

arowego i

ś

rodków

ga

ś

niczych,

prac

ę

w zespole.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.





background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

Jednostka modułowa 311[27].O1.02
Posługiwanie

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

i technologiczn

ą


1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

cel i znaczenie normalizacji w rysunku technicznym,

dobra

ć

przyrz

ą

dy i materiały rysunkowe do rodzaju wykonywanych

rysunków,

scharakteryzowa

ć

rodzaj podziałek, linii i formatów rysunkowych,

rozró

ż

ni

ć

rodzaje rysunków technicznych,

zastosowa

ć

zasady geometrii wykre

ś

lnej,

wykona

ć

rysunki przedmiotów w rzutach prostok

ą

tnych,

wykona

ć

szkice przedmiotów w rzutach aksonometrycznych,

wykona

ć

przekroje cz

ęś

ci maszyn,

wykona

ć

szkice cz

ęś

ci maszyn odwzorowuj

ą

ce kształty zewn

ę

trzne

i wewn

ę

trzne z zachowaniem proporcji, z oznaczeniem: materiałów,

wymiarów, tolerancji, pasowania, odchyłek kształtu i poło

ż

enia,

chropowato

ś

ci

powierzchni,

zbie

ż

no

ś

ci

i

pochylenia

zgodnie

z normami rysunku technicznego,

wykona

ć

rysunki techniczne prostych cz

ęś

ci maszyn papierniczych,

zwymiarowa

ć

i opisa

ć

rysunki,

rozró

ż

ni

ć

rysunki techniczne: wykonawcze, zło

ż

eniowe, zestawieniowe,

monta

ż

owe, zabiegowe, operacyjne,

odczyta

ć

Dokumentacj

ę

Techniczno–Ruchow

ą

,

konstrukcyjn

ą

,

technologiczn

ą

i warsztatow

ą

,

odczyta

ć

schematy kinematyczne maszyn,

scharakteryzowa

ć

obieg dokumentacji technicznej,

skorzysta

ć

z PN, ISO,

sporz

ą

dzi

ć

proste rysunki i schematy z wykorzystaniem programu

komputerowego CAD,

zastosowa

ć

technik

ę

komputerow

ą

do powielania i archiwizowania

informacji rysunkowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

2. Materiał nauczania

Normalizacja w rysunku technicznym.
Przybory i materiały rysunkowe.
Klasyfikacja rysunków technicznych.
Rysunki i uproszczenia cz

ęś

ci maszynowych.

Rodzaje pisma technicznego.
Konstrukcje geometryczne.
Zasady szkicowania.
Odwzorowywanie obiektów na płaszczy

ź

nie.

Odwzorowywanie zewn

ę

trznych i wewn

ę

trznych zarysów przedmiotów.

Wymiarowanie.
Zapis: wymiarów tolerowanych, pasowania, tolerancji kształtu i poło

ż

enia

powierzchni.
Oznaczanie: chropowato

ś

ci i kierunkowo

ś

ci struktury powierzchni, rodzaju

obróbki cieplnej, cieplno-chemicznej.
Rysunki zło

ż

eniowe, wykonawcze i monta

ż

owe.

Rysunki schematyczne.
Dokumentacja

Techniczno-Ruchowa,

dokumentacja

konstrukcyjna,

technologiczna i warsztatowa.
Programy komputerowe wspomagaj

ą

ce projektowanie.

Archiwizacja dokumentacji technicznej.


3.

Ć

wiczenia

Dobieranie materiałów i przyborów rysunkowych do wykonywania

rysunków odr

ę

cznych i technicznych.

Dobieranie, zgodnie z PN, linii rysunkowych do wykre

ś

lania osi

przedmiotów, przekrojów, linii wymiarowych.

Szkicowanie

płaskich

figur

geometrycznych

z

uwzgl

ę

dnieniem

poprawno

ś

ci kształtów, proporcji i wymiarów.

Szkicowanie bryły zło

ż

onej w układzie na trzy rzutnie na podstawie rzutu

aksonometrycznego dimetrii uko

ś

nej.

Szkicowanie przekroju i kładu przedmiotu.

Odczytywanie

Dokumentacji

Techniczno-Ruchowej,

dokumentacji

technologicznej, warsztatowej oraz instrukcji obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Wykonywanie rysunku technicznego cz

ęś

ci maszyny papierniczej.

Wykonywanie szkiców poł

ą

cze

ń

spawanych, zgrzewanych, gwintowych

i kształtowych w ró

ż

nych stopniach uproszczenia.

Czytanie schematów kinematycznych maszyn.

Sporz

ą

dzanie rysunku z wykorzystaniem programu komputerowego do

wspomagania projektowania.

Modyfikowanie i składanie rysunków.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

Sporz

ą

dzanie prostego rysunku lub schematu z wykorzystaniem

programu CAD.

Archiwizowanie dokumentacji technicznej.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Normy rysunkowe.
Materiały i przybory rysunkowe.
Model rzutni prostok

ą

tnej.

Modele brył geometrycznych i zło

ż

onych.

Cz

ęś

ci maszyn papierniczych.

Komplet dokumentacji technicznej przygotowanej i wykorzystywanej
w zakładzie papierniczym.
Schematy kinematyczne mechanizmów oraz maszyn i urz

ą

dze

ń

papierniczych.
Przykłady rysunków maszyn papierniczych.
Programy komputerowe CAD.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania rysunków, szkiców oraz czytania dokumentacji

technicznej.
Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na opanowanie

umiej

ę

tno

ś

ci odwzorowywania zewn

ę

trznych i wewn

ę

trznych kształtów

przedmiotów oraz na wykonywanie rysunków technicznych prostych cz

ęś

ci

maszyn papierniczych.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji

programu nauczania stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, metod

ę

projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Do pokazów nale

ż

y wykorzysta

ć

modele i eksponaty cz

ęś

ci maszyn

oraz dokumentacj

ę

konstrukcyjn

ą

i technologiczn

ą

.

Uczniowie powinni samodzielnie wykonywa

ć

szkice i rysunki cz

ęś

ci

maszyn, zgodnie z zasadami rysunku technicznego, wymiarowa

ć

wykonane szkice i rysunki, oznacza

ć

tolerancj

ę

wymiaru, kształtu

i chropowato

ść

powierzchni. Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nauczyciel

powinien obserwowa

ć

prac

ę

uczniów oraz udziela

ć

dodatkowych wyja

ś

nie

ń

i wskazówek.

Zamieszczone w programie jednostki modułowej

ć

wiczenia stanowi

ą

propozycj

ę

, któr

ą

nauczyciel mo

ż

e wykorzysta

ć

w czasie zaj

ęć

lub

opracowa

ć

inne

ć

wiczenia wspomagaj

ą

ce realizacj

ę

programu jednostki

modułowej.

Wskazane jest, aby uczniowie korzystali z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji

takich, jak: normy, dokumentacje techniczne, poradniki.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

Program jednostki modułowej nale

ż

y realizowa

ć

w pracowni rysunku

technicznego i pracowni informatyki. Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach

do 15 osób podzielonych na 2-3 osobowe zespoły.

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez

cały czas realizacji programu nauczania na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom oraz zakres

opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze

szczegółowych celów kształcenia.

Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post

ę

pów uczniów

umo

ż

liwia korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form

organizacyjnych pracy uczniów.
Do sprawdzenia osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów mo

ż

na zastosowa

ć

:

sprawdziany ustne i pisemne, testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych.

Podczas kontroli i oceny przeprowadzanej w formie ustnej nale

ż

y

sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w zakresie operowania zdobyt

ą

wiedz

ą

,

zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie

poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

sprawdza

ć

przez obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów wykonywanych w trakcie

ć

wicze

ń

.

Podczas sprawdzania i oceny wykonanych szkiców i rysunków nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

poprawno

ść

rozmieszczenia widoków i przekrojów na formacie

rysunkowym, oznaczenie odchyłek wymiarów, kształtu, poło

ż

enia,

chropowato

ś

ci powierzchni, wymiarowanie oraz staranno

ść

i dokładno

ść

wykonania.

Na

zako

ń

czenie

realizacji

programu

jednostki

proponuje

si

ę

przeprowadzi

ć

test dydaktyczny z zadaniami otwartymi lub test praktyczny

z zadaniami typu próba pracy. Do testu praktycznego nale

ż

y doł

ą

czy

ć

kryteria oceny.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

Jednostka modułowa 311[27].O1.03
Stosowanie materiałów konstrukcyjnych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

sklasyfikowa

ć

materiały konstrukcyjne,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci oraz zastosowanie metali i stopów,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci oraz zastosowanie tworzyw sztucznych,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci oraz zastosowanie materiałów uszczelniaj

ą

cych,

termoizolacyjnych i d

ź

wi

ę

kochłonnych,

dobra

ć

materiały na typowe cz

ęś

ci maszyn papierniczych,

scharakteryzowa

ć

sposoby ochrony maszyn papierniczych przed

korozj

ą

,

rozró

ż

ni

ć

rodzaje wi

ę

zów i ich reakcje,

wykona

ć

działania na siłach płaskiego układu zbie

ż

nego, metod

ą

wykre

ś

ln

ą

i analityczn

ą

,

wyznaczy

ć

warunki równowagi płaskiego i przestrzennego układu sił,

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cie

ś

rodka ci

ęż

ko

ś

ci ciała,

wyznaczy

ć

sił

ę

i moment tarcia,

posłu

ż

y

ć

si

ę

podstawowymi poj

ę

ciami z zakresu wytrzymało

ś

ci

materiałów,

wyja

ś

ni

ć

prawo Hooke’a i okre

ś

li

ć

jego praktyczne zastosowanie,

rozró

ż

ni

ć

podstawowe przypadki obci

ąż

e

ń

elementów konstrukcyjnych,

wykona

ć

obliczenia wytrzymało

ś

ciowe dla prostych przypadków

obci

ąż

e

ń

cz

ęś

ci maszyn i urz

ą

dze

ń

mechanicznych,

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cie wytrzymało

ś

ci zło

ż

onej,

rozró

ż

ni

ć

poł

ą

czenia: kształtowe, gwintowe, podatne i rurowe,

rozró

ż

ni

ć

konstrukcje osi, wałów i ło

ż

ysk,

dobra

ć

wielko

ść

ło

ż

yska do okre

ś

lonych warunków pracy,

rozró

ż

ni

ć

konstrukcje i wyja

ś

ni

ć

zasady działania: sprz

ę

gieł, hamulców,

przekładni mechanicznych i prostych mechanizmów,

skorzysta

ć

z Polskich Norm, poradników i katalogów.

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja materiałów konstrukcyjnych.
Podział metali.
Wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie stopów

ż

elaza z w

ę

glem.

Wła

ś

ciwo

ś

ci oraz zastosowanie metali nie

ż

elaznych i ich stopów.

Klasyfikacja, wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie tworzyw sztucznych.

Materiały pomocnicze stosowane do budowy maszyn papierniczych oraz

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

podczas ich eksploatacji.
Rodzaje korozji. Ochrona wyrobów metalowych przed korozj

ą

.

Wektory i siły.
Płaski i przestrzenny układ sił.

Ś

rodek ci

ęż

ko

ś

ci.

Tarcie.

Podstawowe poj

ę

cia z zakresu wytrzymało

ś

ci materiałów.

Odkształcenia ciał pod wpływem obci

ąż

e

ń

. Prawo Hooke’a.

Przypadki wytrzymało

ś

ci zło

ż

onej.

Rozci

ą

ganie i

ś

ciskanie.

Zginanie. Wska

ź

nik wytrzymało

ś

ci na zginanie.

Wyboczenia. Siła krytyczna.

Ś

cinanie. Napr

ęż

enia styczne.

Skr

ę

canie. Moment skr

ę

caj

ą

cy.

Poł

ą

czenia: kształtowe, gwintowe, podatne i rurowe.

Osie, wały i ło

ż

yska.

Konstrukcja i zasady działania: sprz

ę

gieł, hamulców, przekładni

mechanicznych oraz prostych mechanizmów.

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie składu stopów na podstawie ich oznacze

ń

.

Okre

ś

lanie na podstawie wła

ś

ciwo

ś

ci mechanicznych materiałów

konstrukcyjnych stosowanych w budowie maszyn papierniczych.

Rozpoznawanie rodzaju korozji na podstawie skorodowanych próbek

metali.

Wyznaczanie reakcji w wi

ę

zach.

Wyznaczanie warunków równowagi dowolnego płaskiego układu sił.

Wyznaczanie warunków równowagi przestrzennego układu sił.

Wyznaczanie równowagi ciała sztywnego z uwzgl

ę

dnieniem sił

bezwładno

ś

ci.

Obliczanie wydłu

ż

enia bezwzgl

ę

dnego i wzgl

ę

dnego elementów

rozci

ą

ganych.

Obliczanie

momentów

gn

ą

cych

belek

dwupodporowych

i wspornikowych.

Obliczanie wska

ź

nika wytrzymało

ś

ci na zginanie belek o ró

ż

nym

przekroju.

Wykonywanie wykresu sił tn

ą

cych i momentów gn

ą

cych.

Wykonywanie oblicze

ń

wytrzymało

ś

ciowych osi i wałów maszyn.

Dobieranie ło

ż

ysk do okre

ś

lonych warunków pracy.

Obliczanie przeło

ż

enia przekładni z

ę

batych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Zestaw próbek materiałów konstrukcyjnych i pomocniczych.
Próbki skorodowanych metali oraz zabezpieczonych ró

ż

nymi powłokami

ochronnymi.
Tabele zawieraj

ą

ce podstawowe wła

ś

ciwo

ś

ci metali i stopów metali.

Katalogi i materiały reklamowe ró

ż

nych materiałów konstrukcyjnych.

Rysunki elementów obci

ąż

anych (zał

ą

czniki do

ć

wicze

ń

).

Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce skutki korozji metali oraz obrazuj

ą

ce

skutki niewła

ś

ciwych oblicze

ń

wytrzymało

ś

ciowych.

Modele (okazy naturalne) elementów maszyn.
Szkice cz

ęś

ci maszyn.

Katalogi znormalizowanych cz

ęś

ci maszyn.

Polskie Normy.
Poradnik mechanika.
Zbiór zada

ń

z mechaniki technicznej.

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych w papiernictwie. Przed

rozpocz

ę

ciem realizacji programu zaleca si

ę

sprawdzi

ć

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów z zakresu geometrii, trygonometrii i fizyki (statyka

i kinematyka) w zakresie niezb

ę

dnym do realizacji programu jednostki,

a w przypadku niedostatecznego przygotowania, potrzebne tre

ś

ci nale

ż

y

uzupełni

ć

.

Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na wykonywanie

podstawowych oblicze

ń

wytrzymało

ś

ciowych oraz poznanie zasad

działania sprz

ę

gieł, hamulców, przekładni mechanicznych.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce

metody

nauczania:

wykład

problemowy,

pokaz

z obja

ś

nieniem, dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, metod

ę

przewodniego tekstu oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały niezb

ę

dne do

wykonania

ć

wicze

ń

, takie jak: teksty przewodnie, instrukcje do

ć

wicze

ń

,

poradniki, Polskie Normy. Zaleca si

ę

, aby w trakcie

ć

wicze

ń

nauczyciel

obserwował prac

ę

uczniów, udzielał wskazówek oraz korygował

popełnione bł

ę

dy. Po zako

ń

czeniu

ć

wiczenia ucze

ń

powinien przedstawi

ć

uzyskane wyniki oraz dokona

ć

ich interpretacji.

Wskazane jest, aby uczniowie korzystali z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów ułatwi wzbogacenie procesu dydaktycznego

filmami dydaktycznymi dotycz

ą

cymi ochrony wyrobów metalowych przed

korozj

ą

oraz przedstawiaj

ą

ce skutki korozji metali.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

Program jednostki modułowej nale

ż

y realizowa

ć

w pracowni rysunku

technicznego w grupach do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 2-3
osobowe. Praca w grupie

pozwala na kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci, takich

jak: komunikowanie si

ę

, zespołowe podejmowanie decyzji, prezentowanie

wykonanych prac.

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez

cały czas realizacji programu nauczania na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom oraz zakres

opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze

szczegółowych celów kształcenia.

Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post

ę

pów uczniów

umo

ż

liwi nauczycielowi dostosowanie metod nauczania, organizacyjnych

form pracy oraz

ś

rodków dydaktycznych do predyspozycji uczniów.

W trakcie realizacji programu jednostki nale

ż

y ocenia

ć

osi

ą

gni

ę

cia

uczniów na podstawie:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów pisemnych,

ukierunkowanej obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Obserwuj

ą

c

czynno

ś

ci

ucznia

podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy, nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci metali, stopów, tworzyw sztucznych oraz

materiałów uszczelniaj

ą

cych, termoizolacyjnych, d

ź

wi

ę

kochłonnych,

dobieranie materiałów konstrukcyjnych na typowe cz

ęś

ci maszyn

papierniczych,

wykonywanie oblicze

ń

wytrzymało

ś

ciowych,

poprawno

ść

wykonanych

ć

wicze

ń

,

korzystanie z katalogów, poradników oraz Polskich Norm,

interpretacj

ę

wyników.

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej proponuje si

ę

zastosowanie testu dydaktycznego z zadaniami otwartymi.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

Jednostka modułowa 311[27].O1.04
Stosowanie maszyn i urz

ą

dze

ń

transportowych

oraz energetycznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

podstawowe poj

ę

cia dotycz

ą

ce transportu wewn

ę

trznego,

scharakteryzowa

ć

typowe urz

ą

dzenia transportowe,

scharakteryzowa

ć

urz

ą

dzenia stosowane do transportu wewn

ę

trznego,

okre

ś

li

ć

zastosowanie

urz

ą

dze

ń

transportowych

w

zakładach

papierniczych,

okre

ś

li

ć

zastosowanie pomp i spr

ęż

arek w transporcie cieczy i gazów,

sklasyfikowa

ć

pompy i spr

ęż

arki,

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

i okre

ś

li

ć

zastosowanie ruroci

ą

gów w zakładach

papierniczych,

rozpozna

ć

poł

ą

czenia rurowe, kompensatory, podpory i zawieszenia

rurowe,

posłu

ż

y

ć

si

ę

podstawowymi poj

ę

ciami z zakresu techniki cieplnej,

okre

ś

li

ć

zastosowanie pary wodnej jako czynnika termodynamicznego,

scharakteryzowa

ć

typowe konstrukcje kotłów parowych,

okre

ś

li

ć

zasady u

ż

ytkowania urz

ą

dze

ń

kotłowych,

okre

ś

li

ć

zastosowanie

kotłów

odzysknicowych

w

ci

ą

gach

technologicznych,

sklasyfikowa

ć

paleniska,

rozró

ż

ni

ć

rodzaje paliw technicznych,

wyja

ś

ni

ć

procesy zachodz

ą

ce podczas spalania paliw,

scharakteryzowa

ć

maszyny tłokowe i przepływowe oraz ich nap

ę

dy,

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

i zasad

ę

działania turbiny parowej,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

ce podczas

u

ż

ytkowania maszyn i urz

ą

dze

ń

transportowych oraz energetycznych.


2. Materiał nauczania

Urz

ą

dzenia transportu wewn

ę

trznego.

Transport cieczy i gazów.
Elementy budowy ruroci

ą

gów: rury, uszczelnienia, zawory, kompensatory,

podpory i zawieszenia.
Podstawy

techniki

cieplnej:

procesy

spalania,

ciepło

spalania,

przenoszenie i wymiana ciepła, rodzaje pary wodnej.
Kotły parowe.
Paleniska – klasyfikacja i rodzaje.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

Paliwa techniczne.
Procesy spalania.
Maszyny tłokowe i przepływowe.
Turbiny parowe i ich zastosowanie.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie urz

ą

dze

ń

do transportu okre

ś

lonych substancji stałych.

Rozró

ż

nianie przeno

ś

ników stosowanych w transporcie wewn

ę

trznym.

Rozpoznawanie pomp i spr

ęż

arek stosowanych podczas transportu

cieczy i gazów.

Okre

ś

lanie rodzajów cieczy i gazów w ruroci

ą

gach przemysłowych na

podstawie ich oznacze

ń

.

Dobieranie materiału uszczelniaj

ą

cego elementy ruroci

ą

gu w zale

ż

no

ś

ci

od rodzaju i parametrów transportowanego czynnika.

Rozpoznawanie na podstawie modeli i schematów elementów urz

ą

dze

ń

kotłowych.

Rozpoznawanie palenisk.

Dobieranie maszyny tłokowej do okre

ś

lonego zadania.

Wykonywanie uproszczonego schematu turbiny parowej.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Modele urz

ą

dze

ń

transportowych.

Modele pomp i spr

ęż

arek.

Modele ruroci

ą

gów.

Elementy ruroci

ą

gów.

Modele palenisk i kotłów.
Modele turbin.
Modele maszyn tłokowych i przepływowych.
Foliogramy, fazogramy i plansze dotycz

ą

ce parametrów mediów

energetycznych.
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce transportu wewn

ę

trznego.

Instrukcje, teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Regulaminy i instrukcje obsługi urz

ą

dze

ń

.

Polskie Normy.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje podstawowe

zagadnienia

z

zakresu

stosowania

urz

ą

dze

ń

transportowych

i energetycznych. Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y

wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów z fizyki i chemii, dotycz

ą

ce

techniki cieplnej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

Szczególnie wa

ż

ne jest opanowanie przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci

rozró

ż

niania

i

dobierania

maszyn

i

urz

ą

dze

ń

transportowych,

klasyfikowania palenisk i kotłów do wytwarzania pary oraz rozpoznawania
elementów ruroci

ą

gów.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

powinny znale

źć

zastosowanie

nast

ę

puj

ą

ce

metody

nauczania:

pokaz

z

obja

ś

nieniem,

pokaz

z instrukta

ż

em, dyskusja dydaktyczna, metoda przewodniego tekstu oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Metoda przewodniego tekstu wymaga przygotowania materiałów do

wykonania

ć

wicze

ń

, tj. pyta

ń

prowadz

ą

cych i formularzy do wypełniania.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

materiały potrzebne do wykonywania

ć

wicze

ń

, takie jak: teksty przewodnie, instrukcje, dokumentacj

ę

techniczn

ą

normy, poradniki. Wskazane jest, aby w trakcie

ć

wicze

ń

praktycznych

nauczyciel obserwował prac

ę

ucznia, udzielał wskazówek i korygował

popełnione bł

ę

dy.

Dla ułatwienia zrozumienia realizowanych tre

ś

ci kształcenia wskazane

jest prezentowanie filmów dydaktycznych dotycz

ą

cych transportu

wewn

ę

trznego w przedsi

ę

biorstwach przetwórstwa papierniczego.

Program jednostki modułowej nale

ż

y realizowa

ć

w warsztatach

szkolnych w grupie do 15 uczniów. Zaleca si

ę

prowadzenie

ć

wicze

ń

indywidualnie i w zespołach 2 -3 osobowych.

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez

cały czas realizacji programu nauczania na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom oraz zakres

opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze

szczegółowych celów kształcenia.

Do sprawdzenia osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów mo

ż

na zastosowa

ć

:

sprawdziany ustne i pisemne, testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych.

Wiadomo

ś

ci teoretyczne niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych

mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania

w te

ś

cie mog

ą

by

ć

otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luk

ą

) lub zamkni

ę

te

(wyboru wielokrotnego, na dobieranie, prawda-fałsz).

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne uczniów nale

ż

y ocenia

ć

podczas obserwacji

wykonywanych

ć

wicze

ń

oraz

poprzez

stosowanie

sprawdzianów

praktycznych z zadaniami typu próba pracy.

Obserwuj

ą

c

czynno

ś

ci

ucznia

podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy, nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

posługiwanie si

ę

terminologi

ą

z zakresu techniki cieplnej,

czytanie schematów maszyn i urz

ą

dze

ń

,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu nauczania proponuje si

ę

zastosowa

ć

test dydaktyczny z zadaniami wielokrotnego wyboru.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.





background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35

Moduł 311[27].O2
Układy regulacji i sterowania

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

wykonywa

ć

pomiary warsztatowe,

rozró

ż

nia

ć

rodzaje wymiarów liniowych,

wykonywa

ć

pomiary cz

ęś

ci maszyn o ró

ż

nych kształtach,

charakteryzowa

ć

elementy obwodów pr

ą

du stałego i przemiennego,

analizowa

ć

schematy elektryczne,

wykonywa

ć

pomiary

podstawowych

wielko

ś

ci

elektrycznych

w obwodach pr

ą

du stałego i przemiennego,

analizowa

ć

proste schematy instalacji elektrycznej,

charakteryzowa

ć

maszyny i urz

ą

dzenia elektryczne pr

ą

du stałego

i przemiennego,

identyfikowa

ć

elementy zabezpieczaj

ą

ce obwody elektryczne,

klasyfikowa

ć

elementy półprzewodnikowe (diody, tranzystory, tyrystory

układy scalone),

odczytywa

ć

schematy podstawowych układów elektronicznych,

stosowa

ć

przyrz

ą

dy do pomiaru parametrów papierniczych procesów

technologicznych: ci

ś

nienia, temperatury, lepko

ś

ci, wilgotno

ś

ci,

okre

ś

la

ć

zadania i funkcje systemów sterowania stosowanych

w papiernictwie,

klasyfikowa

ć

i charakteryzowa

ć

układy i elementy automatycznej

regulacji,

odczytywa

ć

schematy

układów

sterowania,

sygnalizacji

i zabezpiecze

ń

,

analizowa

ć

prac

ę

układów sterowania i automatyki stosowanych

w procesach technologicznych,

dobiera

ć

do zadanych warunków proste układy sterowania, sygnalizacji

i zabezpiecze

ń

,

projektowa

ć

proste układy sterowania maszyn papierniczych,

stosowa

ć

urz

ą

dzenia pomiarowe i regulacyjne w obwodach automatyki,

dobiera

ć

metody

sterowania

procesami

technologicznymi

z zastosowaniem specjalistycznego oprogramowania,

stosowa

ć

przepisy

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej, ochrony od pora

ż

e

ń

pr

ą

dem elektrycznym oraz

ochrony

ś

rodowiska.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

36

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

311[27].O2.01 U

ż

ytkowanie aparatury kontrolno-pomiarowej

108

311[27].O2.02 Analizowanie układów automatycznej regulacji

72

Razem

180

3. Schemat układu jednostek modułowych










4. Literatura

Bolkowski S.: Elektrotechnika. WSiP, Warszawa 2005
Jabło

ń

ski W.: Elektrotechnika i automatyka. WSiP, Warszawa 1992

Jastrz

ę

bska M: Elektrotechnika i automatyka przemysłowa. WSiP,

Warszawa 1989
Kostro J.: Urz

ą

dzenia automatyki. WSiP, Warszawa 1989

Kotlarski W., Grad J.: Aparaty i urz

ą

dzenia elektryczne. WSiP,

Warszawa 1995
Olszewski M.: Mechatronika. REA, Warszawa 2001
Parcha

ń

ski J.: Miernictwo elektryczne i elektroniczne. WSiP, Warszawa

1995
Pióro B. i M.: Podstawy elektroniki. WSiP, Warszawa 1996
Praca zbiorowa: Aparatura kontrolno-pomiarowa w przemy

ś

le chemicznym.

WSiP, Warszawa 1993
Pułaczewski J.: Podstawy regulacji automatycznej. WSiP, Warszawa 1985
Siemieniako F., Gawrysiak M.: Automatyka i robotyka. WSiP, Warszawa
1996
Tuszy

ń

ski K.: Pomiary i automatyka w przemy

ś

le chemicznym. WSiP,

Warszawa 1995

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

311[27].O2

Układy regulacji i sterowania

311[27].O2.01

U

ż

ytkowanie aparatury kontrolno-

pomiarowej

311[27].O2.02

Analizowanie układów

automatycznej regulacji

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

37

Jednostka modułowa 311[27].O2.01

U

ż

ytkowanie aparatury kontrolno-pomiarowej

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

rozró

ż

ni

ć

przyrz

ą

dy i urz

ą

dzenia pomiarowe stosowane w produkcji

papierniczej,

wykona

ć

pomiary cz

ęś

ci maszyn o ró

ż

nych kształtach,

wykona

ć

pomiary podstawowych wielko

ś

ci elektrycznych,

rozró

ż

ni

ć

elementy obwodu elektrycznego pr

ą

du stałego i pr

ą

du

elektrycznego,

rozró

ż

ni

ć

osprz

ę

t elektroinstalacyjny: przewody, gniazda natynkowe,

podtynkowe, ł

ą

czniki przemysłowe i instalacyjne,

scharakteryzowa

ć

maszyny i urz

ą

dzenia elektryczne pr

ą

du stałego

i przemiennego,

odczyta

ć

schematy prostych układów elektronicznych,

scharakteryzowa

ć

nagrzewanie oporowe, indukcyjne, pojemno

ś

ciowe,

promiennikowe, mikrofalowe, plazmowe,

wyja

ś

ni

ć

znaczenie aparatury kontrolno-pomiarowej w produkcji

wyrobów papierniczych,

rozró

ż

ni

ć

rodzaje oraz wyja

ś

ni

ć

działanie przyrz

ą

dów do pomiaru

temperatury, ci

ś

nienia, wilgotno

ś

ci, nat

ęż

enia przepływu gazów i cieczy,

lepko

ś

ci i poziomu cieczy,

dobra

ć

przyrz

ą

dy

oraz

wykona

ć

pomiary

ci

ś

nienia

mediów

energetycznych stosowanych w papiernictwie,

dobra

ć

przyrz

ą

dy oraz wykona

ć

pomiary temperatury mediów

energetycznych,

wykona

ć

pomiary temperatury za pomoc

ą

pirometru,

dobra

ć

przyrz

ą

dy oraz wykona

ć

pomiary lepko

ś

ci cieczy,

dobra

ć

przyrz

ą

dy oraz wykona

ć

pomiary wilgotno

ś

ci drewna,

dobra

ć

przyrz

ą

dy oraz wykona

ć

pomiary poziomu cieczy,

dobra

ć

ś

rodki ochrony od pora

ż

e

ń

pr

ą

dem elektrycznym,

okre

ś

li

ć

cel bada

ń

diagnostycznych w eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

u

ż

ytkowania urz

ą

dze

ń

elektrycznych oraz aparatury kontrolno-

pomiarowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

38

2. Materiał nauczania

Przyrz

ą

dy pomiarowe.

Zasady wykonywania pomiarów za pomoc

ą

suwmiarki i mikrometru.

Obwody elektryczne.
Zasady wykonywania pomiarów podstawowych wielko

ś

ci elektrycznych

w obwodach pr

ą

du stałego i przemiennego,

Instalacje elektryczne.
Odbiorniki energii elektrycznej w zakładach przemysłowych.
Elementy półprzewodnikowe.
Układy elektroniczne.
Przyrz

ą

dy do pomiaru temperatury.

Przyrz

ą

dy do pomiaru ci

ś

nienia.

Przyrz

ą

dy do pomiaru wilgotno

ś

ci.

Przyrz

ą

dy do pomiaru nat

ęż

enia przepływu gazów i cieczy.

Przyrz

ą

dy do pomiaru lepko

ś

ci cieczy.

Przyrz

ą

dy wskazuj

ą

ce poziom cieczy.

Zasady u

ż

ytkowania przyrz

ą

dów pomiarowych.

Ś

rodki podstawowej i dodatkowej ochrony od pora

ż

e

ń

pr

ą

dem

elektrycznym.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

ochrony

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

ce podczas u

ż

ytkowania urz

ą

dze

ń

elektrycznych i aparatury kontrolno-pomiarowej.

3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie pomiarów cz

ęś

ci maszyn o ró

ż

nych kształtach za pomoc

ą

przyrz

ą

dów suwmiarkowych i mikrometrycznych.

Rozró

ż

nianie elementów obwodów elektrycznych pr

ą

du stałego

i pr

ą

du przemiennego na podstawie schematów.

Mierzenie warto

ś

ci nat

ęż

enia pr

ą

du płyn

ą

cego w obwodzie pr

ą

du

stałego.

Dobieranie przyrz

ą

dów pomiarowych i dokonanie pomiaru rezystancji,

mocy obwodu pr

ą

du stałego.

Montowanie

prostych

układów

elektronicznych

na

podstawie

schematów.

Wykonywanie pomiarów ci

ś

nienia ró

ż

nymi manometrami.

Wykonywanie

pomiaru

temperatury

termometrami

rozszerzalno

ś

ciowymi.

Wykonywanie pomiarów cieczy o wysokich temperaturach.

Wykonywanie pomiarów lepko

ś

ci cieczy.

Wykonywanie pomiarów nat

ęż

enia przepływu gazu i cieczy zw

ęż

k

ą

pomiarow

ą

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

39

Wykonywanie pomiarów wilgotno

ś

ci drewna wilgotno

ś

ciomierzem

elektrycznym.

Sprawdzanie poprawno

ś

ci wskaza

ń

czujnika temperatury.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Zestaw przyrz

ą

dów pomiarowych.

Stanowiska laboratoryjne zasilane napi

ę

ciem stałym i przemiennym

jednofazowym z regulacj

ą

od 0 do 250V oraz napi

ę

ciem trójfazowym

z regulacj

ą

od 0 do 400V.

Podstawowe mierniki elektryczne.
Przyrz

ą

dy do pomiaru temperatur.

Przyrz

ą

dy do pomiaru ci

ś

nienia.

Przyrz

ą

dy do pomiaru wilgotno

ś

ci.

Przyrz

ą

dy do pomiaru lepko

ś

ci.

Poziomowskazy.
Przepływomierze.
Instrukcje u

ż

ytkowania przyrz

ą

dów i sprawdzianów.

Dokumentacja Techniczno-Ruchowa.
Foliogramy i filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce bada

ń

diagnostycznych.

Polskie Normy.
Poradniki.
Katalogi przyrz

ą

dów pomiarowych.

Teksty przewodnie i instrukcje do

ć

wicze

ń

.

Instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

ochrony

ś

rodowiska.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje podstawow

ą

wiedz

ę

z zakresu

u

ż

ytkowania aparatury kontrolno-pomiarowej.

Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na poprawne

odczytywanie

schematów

podstawowych

układów

elektrycznych

i elektronicznych oraz kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania pomiarów

wielko

ś

ci elektrycznych ró

ż

nymi przyrz

ą

dami.

W osi

ą

gni

ę

ciu zało

ż

onych celów kształcenia du

ż

e znaczenie ma dobór

metod nauczania oraz

ś

rodków dydaktycznych. Program jednostki

modułowej proponuje si

ę

realizowa

ć

z zastosowaniem nast

ę

puj

ą

cych

metod nauczania:

pokazu z obja

ś

nieniem, metody przewodniego tekstu

oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

W celu kształtowania umiej

ę

tno

ś

ci, takich jak: stosowanie aparatury

kontrolno-pomiarowej do wykonywania ró

ż

nych pomiarów, zaleca si

ę

stosowanie metody przewodniego tekstu. Metoda przewodniego tekstu
wymaga przygotowania materiałów do wykonania

ć

wicze

ń

, tj. pyta

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

40

prowadz

ą

cych i formularzy do wypełniania oraz przyrz

ą

dów pomiarowych,

poradników, katalogów, norm.

Przed rozpocz

ę

ciem

ć

wicze

ń

praktycznych nauczyciel powinien

przeprowadzi

ć

pokaz czynno

ś

ci z obja

ś

nieniem, na podstawie którego

uczniowie opracowuj

ą

plan działania, przygotowuj

ą

niezb

ę

dne materiały,

nast

ę

pnie zgłaszaj

ą

gotowo

ść

wykonania zadania. Powinien równie

ż

zapozna

ć

uczniów z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, zasadami

organizacji stanowiska pomiarowego oraz instrukcjami u

ż

ytkowania

przyrz

ą

dów i sprawdzianów.

Uczniowie wykonuj

ą

pomiar zadanej wielko

ś

ci po sprawdzeniu przez

nauczyciela poprawno

ś

ci przygotowania zestawów do

ć

wicze

ń

. Podczas

monta

ż

u układów pomiarowych nauczyciel powinien obserwowa

ć

czynno

ś

ci uczniów i udziela

ć

im dodatkowych wskazówek i wyja

ś

nie

ń

.

Dla ułatwienia zrozumienia realizowanych tre

ś

ci, wskazane jest

prezentowanie filmów dydaktycznych.

Program

jednostki

modułowej

nale

ż

y

realizowa

ć

w

pracowni

elektrotechniki i pomiarów technicznych, w grupach do 15 uczniów,
z podziałem na zespoły 2-3 osobowe.

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez

cały czas realizacji programu nauczania na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom oraz zakres

opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze

szczegółowych celów kształcenia.

W trakcie realizacji programu jednostki nale

ż

y ocenia

ć

osi

ą

gni

ę

cia

uczniów na podstawie:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów pisemnych,

ukierunkowanej obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Wiadomo

ś

ci teoretyczne niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych

proponuje si

ę

sprawdza

ć

z zastosowaniem testu osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Warunkiem dopuszczenia do wykonywania

ć

wiczenia powinna by

ć

pozytywna ocena testu.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne powinny by

ć

sprawdzane na podstawie

obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

. Podczas

obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

organizacj

ę

stanowiska pracy,

dobieranie przyrz

ą

dów pomiarowych,

monta

ż

i demonta

ż

elementów układów zgodnie ze schematem,

wykonywanie pomiarów podstawowych parametrów, takich jak:

ci

ś

nienie, temperatura, nat

ęż

enie przepływu gazów i cieczy, lepko

ść

,

wykonywanie pomiarów podstawowych wielko

ś

ci elektrycznych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

41

prac

ę

w zespole,

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonania

ć

wiczenia nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie i po jego wykonaniu. Ucze

ń

powinien samodzielnie sprawdzi

ć

wyniki swojej pracy według opracowanego przez nauczyciela arkusza
samooceny. Nast

ę

pnie, według tego samego arkusza, nauczyciel ocenia

poprawno

ść

i jako

ść

wykonanego zadania.

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej wskazane jest

przeprowadzenie testu praktycznego z zadaniami typu próba pracy lub
zadaniami nisko symulowanymi. Do zada

ń

nale

ż

y opracowa

ć

kryteria

oceniania i schemat punktowania.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.






















background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

42

Jednostka modułowa 311[27].O2.02
Analizowanie układów automatycznej regulacji

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

podstawowe poj

ę

cia z zakresu automatyki przemysłowej,

sklasyfikowa

ć

urz

ą

dzenia i układy automatyki,

okre

ś

li

ć

funkcje, konstrukcje i zasad

ę

działania typowych układów

i urz

ą

dze

ń

automatyki,

okre

ś

li

ć

cechy charakterystyczne układów automatycznej regulacji,

scharakteryzowa

ć

wska

ź

niki słu

żą

ce do oceny jako

ś

ci regulacji,

rozró

ż

ni

ć

urz

ą

dzenia pomiarowe i regulacyjne w obwodach automatyki,

scharakteryzowa

ć

regulatory,

sklasyfikowa

ć

serwomechanizmy,

odczyta

ć

schematy funkcjonalne blokowe i ideowe prostych układów

automatycznej regulacji,

okre

ś

li

ć

zadania zaworów nastawczych i siłowników w układach

automatycznej regulacji,

odczyta

ć

schemat blokowy typowego układu automatycznej regulacji,

dobra

ć

do

zadanych

warunków

proste

układy

sygnalizacji

i zabezpiecze

ń

,

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

i zasad

ę

działania nap

ę

dów hydraulicznych

i pneumatycznych,

odczyta

ć

schematy

układów

sterowania

hydraulicznego

i pneumatycznego,

okre

ś

li

ć

zastosowanie robotów przemysłowych w papiernictwie,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas u

ż

ytkowania urz

ą

dze

ń

automatycznej regulacji.

2. Materiał nauczania

Podstawowe poj

ę

cia z zakresu automatyki.

Urz

ą

dzenia automatyki: pomiarowe, nastawcze, wykonawcze, regulatory

i serwomechanizmy.
Układy automatyki: sterowania, blokady i sygnalizacji.
Nap

ę

dy hydrauliczne i pneumatyczne.

Urz

ą

dzenia cyfrowe automatyki.

Roboty przemysłowe.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

i ochrony

ś

rodowiska.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

43

3.

Ć

wiczenia

Rozró

ż

nianie urz

ą

dze

ń

stosowanych w układach automatyki oraz ich

elementów.

Rozró

ż

nianie czujników stosowanych w obwodach automatycznej

regulacji.

Dobieranie zaworów regulacyjnych do obiektu regulacji i systemu

sterowania.

Dobieranie regulatora do obiektu regulacji.

Rozpoznawanie elementów składowych serwomechanizmów.

Odczytywanie schematów działania prostych układów automatycznej

regulacji.

Montowanie prostych układów automatycznej regulacji na podstawie

schematów.

Rozpoznawanie na schematach prostych układów sterowania, blokad

i elementów zabezpiecze

ń

.

Dobieranie układów sterowania, sygnalizacji i zabezpiecze

ń

do

zadanych warunków.

Odczytywanie

schematów

blokowych

układów

sterowania

hydraulicznego i pneumatycznego.

Rozró

ż

nianie poszczególnych układów manipulatora i okre

ś

lenie ich

funkcji w układzie robota przemysłowego.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Regulaminy i instrukcje obsługi urz

ą

dze

ń

.

Modele prostych układów automatycznej regulacji.
Zestawy do

ć

wicze

ń

i pokazów umo

ż

liwiaj

ą

ce monta

ż

układów sterowania

i automatycznej regulacji.
Zawory regulacyjne, serwomechanizmy i siłowniki.
Podstawowe

ź

ródła zasilania systemów sterowania.

Manipulatory i roboty.
Katalogi elementów sterowania.
Filmy dydaktyczne, foliogramy, fazogramy i plansze dotycz

ą

ce układów

automatycznej regulacji.
Programy komputerowe do symulacji pracy układów sterowania
i automatycznej regulacji.
Polskie Normy.
Instrukcje lub przewodnie teksty do

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

44

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje zagadnienia

dotycz

ą

ce układów automatycznej regulacji stosowanych do sterowania

procesami produkcji mas włóknistych i papieru.

Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci rozró

ż

niania urz

ą

dze

ń

automatyki i ich elementów oraz

czytania schematów podstawowych układów automatycznej regulacji.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

metody nauczania, takie jak: pokaz z obja

ś

nieniem, pokaz z instrukta

ż

em,

metoda przypadków, dyskusja dydaktyczna oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Realizacja tre

ś

ci programowych wspomaganych

ć

wiczeniami umo

ż

liwia

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci wa

ż

nych w zawodzie, takich jak: ł

ą

czenie ze

sob

ą

ż

nych elementów wiedzy, dostrzeganie zale

ż

no

ś

ci mi

ę

dzy nimi,

rozwi

ą

zywanie

problemów,

wnioskowanie,

uzasadnianie

przyj

ę

tych

rozwi

ą

za

ń

oraz doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci samokształcenia.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

materiały potrzebne do wykonywania

ć

wicze

ń

, takie jak: teksty przewodnie, instrukcje, dokumentacj

ę

techniczn

ą

,

normy, poradniki.

Wskazane jest, aby w trakcie

ć

wicze

ń

nauczyciel obserwował prac

ę

ucznia, wskazywał popełniane bł

ę

dy oraz udzielał wskazówek.

Przykładowe

ć

wiczenia zamieszczone w programie jednostki modułowej

stanowi

ą

propozycj

ę

do wykorzystania przez nauczyciela. Zakres

ć

wicze

ń

mo

ż

e by

ć

rozszerzony w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

ż

liwo

ś

ci

szkoły. W trakcie realizacji programu wskazane jest, aby uczniowie
korzystali z programów komputerowych do symulacji pracy układów
sterowania i automatycznej regulacji.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni elektrotechniki i pomiarów

technicznych w grupie do 15 uczniów. Zaleca si

ę

prowadzenie

ć

wicze

ń

indywidualnie i w zespołach 2 -3 osobowych.

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie

okre

ś

lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom

oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Do sprawdzenia osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów mo

ż

na zastosowa

ć

:

sprawdziany ustne i pisemne, testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Przed przyst

ą

pieniem ucznia do wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych,

nauczyciel powinien sprawdzi

ć

jego wiedz

ę

stosuj

ą

c sprawdzian pisemny

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

45

lub sprawdzian ustny. Warunkiem dopuszczenia do wykonywania

ć

wiczenia powinna by

ć

pozytywna ocena sprawdzianu.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne powinny by

ć

sprawdzane na podstawie

obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

posługiwanie si

ę

terminologi

ą

techniczn

ą

z zakresu automatyki,

rozpoznawanie urz

ą

dze

ń

pomiarowych i regulacyjnych w obwodach

automatyki,

czytanie schematów układów sterowania,

montowanie prostych układów regulacji,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu nauczania proponuje si

ę

zastosowa

ć

test dydaktyczny z zadaniami wielokrotnego wyboru.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

46

Moduł 311[27].Z1
Chemia stosowana

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

opisywa

ć

struktur

ę

materii na poziomie mikro i makro,

okre

ś

la

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci pierwiastków na podstawie ich poło

ż

enia

w układzie okresowym,

stosowa

ć

w

praktyce

nomenklatur

ę

zwi

ą

zków

chemicznych

nieorganicznych i organicznych,

charakteryzowa

ć

ż

ne wi

ą

zania chemiczne i ich wpływ na wła

ś

ciwo

ś

ci

zwi

ą

zków chemicznych,

okre

ś

la

ć

struktur

ę

, wła

ś

ciwo

ś

ci i sposoby otrzymywania głównych grup

zwi

ą

zków nieorganicznych i organicznych,

charakteryzowa

ć

układy wieloskładnikowe, mieszaniny i roztwory,

okre

ś

la

ć

zastosowanie elektrochemii i optyki chemicznej w procesie

kontroli procesów technologicznych,

charakteryzowa

ć

procesy fizyczne stosowane do wyodr

ę

bniania

i oczyszczania zwi

ą

zków organicznych,

stosowa

ć

sprz

ę

t i aparatur

ę

laboratoryjn

ą

, odczynniki oraz czynniki

energetyczne,

wykonywa

ć

podstawowe czynno

ś

ci laboratoryjne podczas otrzymywania

i oczyszczania zwi

ą

zków chemicznych,

pobiera

ć

próbki substancji do bada

ń

laboratoryjnych,

sporz

ą

dza

ć

roztwory i mieszaniny o okre

ś

lonych st

ęż

eniach dla celów

laboratoryjnych i produkcyjnych,

wykorzystywa

ć

charakterystyczne wła

ś

ciwo

ś

ci pierwiastków oraz

podstawowych zwi

ą

zków nieorganicznych i organicznych w badaniach

laboratoryjnych oraz procesach technologicznych wytwarzania celulozy i
papieru oraz przetwórstwa papierniczego,

wykonywa

ć

pomiary

podstawowych

wielko

ś

ci

fizycznych

charakteryzuj

ą

cych substancje,

rozpoznawa

ć

i ocenia

ć

zagro

ż

enia wynikaj

ą

ce ze stosowania substancji

palnych, wybuchowych, truj

ą

cych, szkodliwych dla zdrowia oraz

spr

ęż

onych gazów i przeciwdziała

ć

tym zagro

ż

eniom,

prowadzi

ć

dokumentacj

ę

prac laboratoryjnych,

opracowywa

ć

i interpretowa

ć

wyniki bada

ń

oraz przedstawia

ć

w formie

tabelarycznej lub graficznej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

47

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

311[27].Z1.01 Analizowanie procesów chemicznych

162

311[27].Z1.02 Wykonywanie bada

ń

laboratoryjnych

162

Razem

324

3. Schemat układu jednostek modułowych







4. Literatura

Arni A.: Repetytorium z chemii. Chemia ogólna i nieorganiczna. WSiP,
Warszawa 1995
Arni A.: Repetytorium z chemii. Chemia organiczna. WSiP, Warszawa 1995
Baran E., Bogda

ń

ska Zarembina A., Danilkiewicz W., Pazdro K.M.: Chemia

nieorganiczna. WSiP, Warszawa 1993
Bogda

ń

ska Zarembina A.: Chemia nie jest trudna. WSiP, Warszawa 1991

Bogda

ń

ska Zarembina A., Matusewicz E., Matusewicz J.: Chemia dla szkół

ś

rednich, T1 i T2. WSiP, Warszawa 1997

Bogda

ń

ska Zarembina A.: Chemia dla szkół

ś

rednich. Ksi

ąż

ka nauczyciela,

WSiP, Warszawa 1996
Buchowski H., Ufnalski W.: Gazy, ciecze, płyny, WNT, Warszawa 1994
Buchowski H., Ufnalski W.: Podstawy termodynamiki, WNT, Warszawa
1994
Buchowski H., Ufnalski W.: Roztwory , WNT, Warszawa 1995
Burewicz A., Guli

ń

ska H., Miranowicz N.: Od probówki do multimediów

czyli jak stosowa

ć

komputery w kształceniu chemicznym , WSiP,

Warszawa 1995
Cotton F. A., Wilkinson G., Gaus P. L: Chemia nieorganiczna. , PWN,
Warszawa 1995

Ć

ipera J.: Podstawy chemii ogólnej. WSiP, Warszawa 1992

Danilkiewicz W.: Chemia organiczna. WSiP, Warszawa 1995
Dobkowska Z., Pazdro K.M.: Szkolny poradnik chemiczny. WSiP,
Warszawa 1990

311[27].Z1

Chemia stosowana

311[27].Z1.02

Wykonywanie bada

ń

laboratoryjnych

311[27].Z1.01

Analizowanie procesów chemicznych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

48

Emsley J.: Przewodnik po chemii

ż

ycia codziennego. Wyd. Prószy

ń

ski

i S-ka, Warszawa 1996
Kabzi

ń

ska K.: Chemia organiczna dla techników chemicznych. WSiP,

Warszawa 1994
Karpi

ń

ski W.: Chemia fizyczna dla techników. WSiP, Warszawa 1994

K

ę

cki Z.: Podstawy spektroskopii molekularnej. PWN, Warszawa 1992

Kluba R.: Testy z chemii dla uczniów szkół

ś

rednich i kandydatów na

wy

ż

sze uczelnie. WSiP, Warszawa 1994

Kluz Z., Pó

ź

niczek M., Patriak A., Knap M.A.: Co zobaczyłem mog

ę

zapami

ę

ta

ć

. WSiP, Warszawa 1996

Kluz Z., Pó

ź

niczek M., Kania J., Lechocka A.: Pytania i zadania z chemii

dla szkół

ś

rednich. WSiP, Warszawa 1994

Konieczna M.: Zasady dydaktyczne w kształceniu chemicznym. WSiP,
Warszawa 1991
Koszmider M., Kozanecka G.: Zielone zadania. Ochrona

ś

rodowiska

w zadaniach chemicznych , WSiP, Warszawa 1995
Koszmider M.: Chemia dla szkół

ś

rednich w zadaniach. WSiP,

Kozłowski Z., Gutowski R.: Chemia nieorganiczna dla techników
chemicznych. WSiP, Warszawa 1996
Łopata K.: Chemia a

ś

rodowisko. WSiP, Warszawa 1994

Matysikowa Z., Karczy

ń

ski F., Zimowska J.: Zbiór zada

ń

z chemii

organicznej dla szkół

ś

rednich , WSiP, Warszawa 1992

Modzelewski

M.,

Woli

ń

ski

J.,

Pracownia

chemiczna.

Technika

laboratoryjna. WSiP, Warszawa 1996
N

ę

dzy

ń

ski L.:

Ć

wiczenia z chemii fizycznej dla techników chemicznych.

WSiP, Warszawa 1990
Pazdro K.M.: Zbiór zada

ń

z chemii dla szkół

ś

rednich. OE, Warszawa 1994

Pazdro K.M., Danikiewicz W.: Chemia dla licealistów. Cz 1 i 2, OE,
Warszawa 1996
Persona A., Dymara J., Reszko Zygmunt J.: Chemia dla szkół

ś

rednich

w testach WSiP, Warszawa .1997
Sienko M. J., Plane R.A.: Chemia - Podstawy i wła

ś

ciwo

ś

ci. WNT,

Warszawa 1995
Ufnalski W.: Równowagi chemiczne. WNT, Warszawa 1995
Ufnalski W.: Obliczenia fizykochemiczne. Oficyna Wydawnicza PW,
Warszawa 1995
Skinder N.W.: Chemia a ochrona

ś

rodowiska. WSiP, Warszawa 1995

Soczewka J., Wojciechowski T.: Metoda wdra

ż

ania uczniów do

racjonalnego u

ż

ytkowania paliw i energii. WSiP, Warszawa 1990

Ś

liwa W., Zalichowicz N.: Nowe nazewnictwo w chemii zwi

ą

zków

nieorganicznych i organicznych. WSiP, Warszawa 1995
Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

49

Jednostka modułowa 311[27].Z1.01
Analizowanie procesów chemicznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cie materii,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci pierwiastków na podstawie ich poło

ż

enia

w układzie okresowym,

wyja

ś

ni

ć

ż

nice

mi

ę

dzy

zjawiskami

fizycznymi

a

reakcjami

chemicznymi,

rozró

ż

ni

ć

rodzaje reakcji chemicznych i okre

ś

li

ć

ich efekty

energetyczne,

wskaza

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na stan równowagi i szybko

ść

reakcji

chemicznych,

okre

ś

li

ć

wpływ ró

ż

nych parametrów na wydajno

ść

reakcji chemicznych,

oraz przebieg procesu technologicznego,

ustali

ć

wzór sumaryczny zwi

ą

zku chemicznego na podstawie jego

składu elementarnego,

scharakteryzowa

ć

wi

ą

zania chemiczne i ich wpływ na wła

ś

ciwo

ś

ci

zwi

ą

zków chemicznych,

wyszczególni

ć

podstawowe grupy funkcyjne wyst

ę

puj

ą

ce w zwi

ą

zkach

organicznych,

scharakteryzowa

ć

grupy jednofunkcyjnych zwi

ą

zków organicznych

oraz metody ich otrzymywania,

scharakteryzowa

ć

grupy wielofunkcyjnych zwi

ą

zków organicznych

oraz ich wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie,

scharakteryzowa

ć

reakcje

otrzymywania

wielkocz

ą

steczkowych

zwi

ą

zków organicznych,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci oraz metody otrzymywania podstawowych grup

zwi

ą

zków nieorganicznych,

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cia: ciepło wła

ś

ciwe substancji, znormalizowane ciepło

reakcji chemicznych, stała równowagi chemicznej,

scharakteryzowa

ć

podstawowe równowagi chemiczne wyst

ę

puj

ą

ce

w roztworach,

wyja

ś

ni

ć

zjawiska zachodz

ą

ce w procesach krystalizacji, dyfuzji

i osmozy,

opisa

ć

równowagi na granicy faz i scharakteryzowa

ć

ich zastosowanie

w analizie chemicznej (chromatografia, adsorpcja, ultrafiltracja, kataliza),

scharakteryzowa

ć

stany skupienia i przej

ś

cia mi

ę

dzy nimi jako istotne

procesy w rozdzielaniu i oczyszczaniu substancji,

scharakteryzowa

ć

wpływ promieniowania elektromagnetycznego na

substancje i okre

ś

li

ć

jego zastosowanie do okre

ś

lania budowy

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

50

i czysto

ś

ci substancji,

okre

ś

li

ć

wpływ procesów chemicznych na

ś

rodowisko przyrodnicze,

skorzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji technicznej.

2. Materiał nauczania

Poj

ę

cie i struktura materii.

Układ okresowy pierwiastków.
Wi

ą

zania chemiczne.

Zjawiska fizyczne.
Reakcje chemiczne – stechiometria reakcji chemicznych.
Wła

ś

ciwo

ś

ci, metody otrzymywania oraz zastosowanie wa

ż

niejszych

zwi

ą

zków chemicznych.

Skład pierwiastkowy zwi

ą

zków organicznych.

W

ę

glowodory.

Jednofunkcyjne zwi

ą

zki organiczne.

Wielofunkcyjne zwi

ą

zki organiczne, zwi

ą

zki heterocykliczne.

Wielkocz

ą

steczkowe zwi

ą

zki naturalne i syntetyczne.

Układy wieloskładnikowe, mieszaniny i roztwory.
Roztwory, reakcje w roztworach wodnych.
Stany skupienia materii.
Termodynamika chemiczna.
Termochemia.
Statyka chemiczna.
Kinetyka chemiczna.
Równowagi na granicy faz.
Zastosowanie elektrochemii i optyki chemicznej w procesach kontroli
procesów technologicznych.
Procesy chemiczne jako przyczyna zagro

ż

e

ń

ekologicznych.

3.

Ć

wiczenia

Obliczanie

ś

redniej masy atomowej pierwiastka na podstawie

procentowego udziału izotopów.

Obliczanie liczby cz

ą

stek elementarnych w atomie pierwiastka na

podstawie liczby atomowej i masowej.

Porównywanie wła

ś

ciwo

ś

ci pierwiastków tej samej grupy (litowce,

berylowce, fluorowce, tlenowce).

Okre

ś

lanie wzoru sumarycznego zwi

ą

zku chemicznego na podstawie

jego składu elementarnego.

Przeliczanie liczby moli substancji na liczb

ę

atomów lub gramy.

Wykonywanie stechiometrycznych oblicze

ń

chemicznych.

Interpretowanie ilo

ś

ciowe przemiany chemicznej.

Rysowanie modeli cz

ą

steczek tlenków, kwasów, wodorotlenków i soli.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

51

Bilansowanie równa

ń

reakcji chemicznych.

Okre

ś

lanie wpływu ró

ż

nych parametrów na wydajno

ść

reakcji

chemicznych.

Rozpoznawanie zjawisk: krystalizacji, dyfuzji, osmozy.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Plansze, foliogramy charakteryzuj

ą

ce reakcje chemiczne.

Zestaw prze

ź

roczy dotycz

ą

cy metody otrzymywania grup zwi

ą

zków

nieorganicznych.
Prezentacje multimedialne przedstawiaj

ą

ce wła

ś

ciwo

ś

ci pierwiastków.

Filmy

dydaktyczne

dotycz

ą

ce

wykorzystania

promieniowania

elektromagnetycznego w badaniu czysto

ś

ci substancji.

Programy komputerowe do symulacji przebiegu reakcji chemicznych.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

modułowej

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

wykorzystywania zjawisk chemicznych i fizycznych w procesach
technologicznych.

Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na wła

ś

ciwo

ś

ci

i

zastosowanie

jednofunkcyjnych

i

wielofunkcyjnych

zwi

ą

zków

organicznych oraz na wpływ ró

ż

nych parametrów na wydajno

ść

reakcji

chemicznych i przebieg procesu technologicznego.

W trakcie realizacji programu nale

ż

y ł

ą

czy

ć

teori

ę

z praktyk

ą

poprzez

odpowiedni dobór metod nauczania. W procesie nauczania-uczenia si

ę

zaleca si

ę

stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: pogadank

ę

, pokaz

z obja

ś

nieniem, dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

materiały potrzebne do wykonywania

ć

wicze

ń

, takie jak: instrukcje do

ć

wicze

ń

, poradniki. Wskazane jest, aby

w trakcie

ć

wicze

ń

nauczyciel obserwował prac

ę

ucznia, wskazywał

popełniane bł

ę

dy oraz udzielał wskazówek.

Zamieszczone w programie

ć

wiczenia stanowi

ą

propozycj

ę

, któr

ą

nauczyciel mo

ż

e wykorzysta

ć

w czasie zaj

ęć

lub opracowa

ć

inne

ć

wiczenia

wspomagaj

ą

ce realizacj

ę

programu jednostki modułowej.

Wskazane jest, aby uczniowie korzystali z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji

takich, jak: teksty przewodnie, instrukcje, poradniki, multimedialne
encyklopedie z zakresu chemii ogólnej i fizycznej, programy komputerowe
do symulacji przebiegu reakcji chemicznych oraz filmy dydaktyczne.

Program jednostki modułowej nale

ż

y realizowa

ć

w pracowni informatyki,

w pracowni technologicznej oraz w laboratorium chemicznym. Uczniowie
powinni pracowa

ć

w grupie do 15 osób, indywidualnie lub w zespołach 2-3

osobowych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

52

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie

okre

ś

lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom

oraz

zakres

opanowania

przez

uczniów

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post

ę

pów uczniów

umo

ż

liwi nauczycielowi dostosowanie metod nauczania, form pracy oraz

ś

rodków dydaktycznych do predyspozycji uczniów.

W trakcie realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y ocenia

ć

osi

ą

gni

ę

cia uczniów na podstawie:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów

pisemnych,

ukierunkowanej obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Przed przyst

ą

pieniem ucznia do wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych,

nauczyciel powinien sprawdzi

ć

jego wiedz

ę

stosuj

ą

c test pisemny lub

sprawdzian ustny. Warunkiem dopuszczenia do wykonywania

ć

wiczenia

powinna by

ć

pozytywna ocena sprawdzianu.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne powinny by

ć

sprawdzane na podstawie

obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

posługiwanie si

ę

terminologi

ą

z zakresu chemii fizycznej,

charakteryzowanie przebiegu reakcji,

wykonywanie oblicze

ń

stechiometrycznych.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje si

ę

zastosowa

ć

test dydaktyczny z zadaniami wielokrotnego wyboru.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

53

Jednostka modułowa 311[27].Z1.02
Wykonywanie bada

ń

laboratoryjnych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

dobra

ć

sprz

ę

t i aparatur

ę

laboratoryjn

ą

oraz odczynniki i czynniki

energetyczne do wykonywania bada

ń

laboratoryjnych,

wykona

ć

podstawowe czynno

ś

ci laboratoryjne dotycz

ą

ce procesu

otrzymywania i oczyszczania zwi

ą

zków chemicznych: tlenków,

wodorotlenków, kwasów, soli oraz substancji gazowych,

wykona

ć

podstawowe

czynno

ś

ci

laboratoryjne

zwi

ą

zane

z otrzymywaniem zwi

ą

zków organicznych,

zmierzy

ć

i obliczy

ć

ciepło reakcji chemicznych,

okre

ś

li

ć

wpływ katalizatorów na szybko

ść

reakcji chemicznych,

pobra

ć

próbki substancji chemicznych do bada

ń

laboratoryjnych,

sporz

ą

dzi

ć

roztwory i mieszaniny o okre

ś

lonych st

ęż

eniach dla celów

laboratoryjnych i produkcyjnych,

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

i zasad

ę

działania aparatury pomiarowej, takiej jak:

refraktometry,

interferometry,

polarymetry,

spektrofotometry,

spektrometry, pehametry, potencjometry, konduktometry, polarografy,
chromatografy,

wykona

ć

pomiary

podstawowych

wielko

ś

ci

fizycznych

charakteryzuj

ą

cych substancje chemiczne,

opracowa

ć

dokumentacj

ę

prac laboratoryjnych oraz zinterpretowa

ć

wyniki bada

ń

,

rozpozna

ć

i zapobiec zagro

ż

eniom wynikaj

ą

cym ze stosowania

substancji palnych, wybuchowych, truj

ą

cych oraz spr

ęż

onych gazów,

wykorzysta

ć

substancje, sprz

ę

t, aparatur

ę

laboratoryjn

ą

oraz czynniki

energetyczne,

zastosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania bada

ń

laboratoryjnych.

2. Materiał nauczania

Sprz

ę

t, aparatura laboratoryjna.

Odczynniki

i

czynniki

energetyczne

stosowane

podczas

bada

ń

chemicznych.
Podstawowe czynno

ś

ci wykonywane w laboratorium analitycznym.

Otrzymywanie tlenków, wodorotlenków, kwasów i soli oraz substancji
gazowych.
Analiza jako

ś

ciowa zwi

ą

zków nieorganicznych.

Laboratoryjne procesy chemiczne otrzymywania zwi

ą

zków organicznych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

54

Klasyczna analiza ilo

ś

ciowa.

Elementy analizy jako

ś

ciowej okre

ś

lonych zwi

ą

zków organicznych.

Elementy analizy ilo

ś

ciowej zwi

ą

zków organicznych.

Pomiar ciepła reakcji chemicznych.
Zastosowanie elektrochemii i optyki chemicznej w procesie kontroli
procesów technologicznych.
Laboratoryjne

procesy

fizyczne

stosowane

do

wyodr

ę

bniania

i oczyszczania zwi

ą

zków organicznych.

Wybrane metody analizy instrumentalnej.

3.

Ć

wiczenia

Odwa

ż

anie próbek zawieraj

ą

cych jeden mol substancji.

Badanie zachowania si

ę

tlenków metali w wodzie.

Otrzymywanie tlenków w

ę

gla i badanie ich wła

ś

ciwo

ś

ci.

Badanie utleniaj

ą

cych wła

ś

ciwo

ś

ci kwasu azotowego.

Spalanie wybranych metali i niemetali w tlenie.

Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci fizycznych i chemicznych w

ę

glanu wapnia

i w

ę

glanu magnezu.

Badanie

wła

ś

ciwo

ś

ci

kwasów

organicznych:

rozpuszczalno

ś

ci,

odczynu roztworów wodnych, reakcji ze st

ęż

onym kwasem siarkowym,

wodorow

ę

glanem sodu, manganianem potasu, odczynnikiem Tollensa,

solami

ż

elaza (lll).

Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci sacharozy: rozkład termiczny, reakcje wodnego

roztworu z mlekiem wapiennym i kwasem solnym.

Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci skrobi: p

ę

cznienie, reakcja z jodem.

Badanie rozpuszczalno

ś

ci celulozy w odczynniku Schweitzera.

Sporz

ą

dzanie roztworu o okre

ś

lonym st

ęż

eniu dla celów laboratoryjnych

i produkcyjnych.

Sporz

ą

dzanie

mieszaniny

o

okre

ś

lonym

st

ęż

eniu

dla

celów

laboratoryjnych i produkcyjnych.

Wyznaczanie ciepła reakcji chemicznej.

Rozdzielanie substancji metod

ą

chromatografii kolumnowej.

Rozdzielanie i identyfikacja mieszaniny w

ę

glowodorów alifatycznych

metod

ą

chromatografii gazowej.

Okre

ś

lanie składu roztworu na podstawie pomiaru współczynnika

załamania

ś

wiatła i refrakcji.

Badanie budowy zwi

ą

zku kompleksowego metod

ą

spektofotometryczn

ą

.

Rozpoznawanie zagro

ż

e

ń

wynikaj

ą

cych ze stosowania substancji

palnych, wybuchowych, truj

ą

cych oraz spr

ęż

onych gazów.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

55

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Eksponaty minerałów krzemianowych.
Zestaw odczynników.
Podstawowy

sprz

ę

t

laboratoryjny

dla

przeprowadzenia

prostych

do

ś

wiadcze

ń

(typowe naczynia laboratoryjne, palnik).

Sprz

ę

t

specjalistyczny:

polarymetry,

refraktometry,

pehametry,

konduktometry.
Plansze, foliogramy, rysunki sieci krystalicznych.
Prezentacje multimedialne, prze

ź

rocza.

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce podstawowych bada

ń

wykonywanych

w laboratorium analitycznym.
Programy komputerowe do opracowania wyników bada

ń

.

Normy.
Instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

W czasie realizacji programu jednostki modułowej, nale

ż

y korzysta

ć

z wiedzy uczniów zdobytej w trakcie realizacji jednostki modułowej
311[27].Z1.01 - Analizowanie procesów chemicznych.

Realizuj

ą

c

program

nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania bada

ń

laboratoryjnych dotycz

ą

cych procesu

otrzymywania

i

oczyszczania

zwi

ą

zków

chemicznych:

tlenków,

wodorotlenków, kwasów, soli, substancji gazowych oraz sporz

ą

dzania

roztworów i mieszanin o okre

ś

lonych st

ęż

eniach dla celów laboratoryjnych

i produkcyjnych.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce i praktyczne metody nauczania, takie jak: metoda

przewodniego tekstu oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Metoda przewodniego tekstu wymaga przygotowania materiałów do

wykonania

ć

wicze

ń

, tj. pyta

ń

prowadz

ą

cych i formularzy do wypełniania.

Podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na

wykorzystywanie przez uczniów sprz

ę

tu, aparatury laboratoryjnej,

substancji oraz czynników energetycznych zgodnie z przeznaczeniem.
Ka

ż

dorazowo przed rozpocz

ę

ciem

ć

wicze

ń

nauczyciel ma obowi

ą

zek

przypomnie

ć

uczniom

o

konieczno

ś

ci

przestrzegania

przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

cych podczas wykonywania bada

ń

laboratoryjnych.

Zaleca si

ę

, aby uczniowie sporz

ą

dzali sprawozdania z

ć

wicze

ń

, które

powinny obejmowa

ć

: wykaz sprz

ę

tu laboratoryjnego do wykonywania

bada

ń

, zapisy równa

ń

reakcji chemicznych, opis przebiegu

ć

wiczenia,

obliczenia, wykresy, analiz

ę

wyników i wnioski.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

56

W trakcie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji jak: instrukcje, poradniki, materiały informacyjne

producentów, normy, zasoby Internetu.
Program jednostki modułowej nale

ż

y realizowa

ć

w laboratorium

chemicznym oraz pracowni technologicznej wyposa

ż

onej w instalacj

ę

wyci

ą

gow

ą

, stoły laboratoryjne z instalacj

ą

: wodn

ą

, gazow

ą

, elektryczn

ą

oraz podstawowy sprz

ę

t laboratoryjny i odczynniki. Zaj

ę

cia nale

ż

y

prowadzi

ć

w grupach do 15 osób podzielonych na 2-3 osobowe zespoły.

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie

okre

ś

lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom

oraz

zakres

opanowania

przez

uczniów

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Do sprawdzenia osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów mo

ż

na zastosowa

ć

:

sprawdziany ustne i pisemne, testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Wiadomo

ś

ci teoretyczne niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych

mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania

w te

ś

cie mog

ą

by

ć

otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luk

ą

) lub zamkni

ę

te

(wyboru wielokrotnego, na dobieranie, prawda-fałsz).

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne uczniów nale

ż

y ocenia

ć

podczas obserwacji

wykonywanych

ć

wicze

ń

oraz

poprzez

stosowanie

sprawdzianów

praktycznych z zadaniami typu próba pracy.

Obserwuj

ą

c

czynno

ś

ci

ucznia

podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy, nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

wła

ś

ciwy dobór sprz

ę

tu i aparatury laboratoryjnej do wykonywanych

bada

ń

laboratoryjnych,

wykonywanie

pomiarów

podstawowych

wielko

ś

ci

fizycznych

charakteryzuj

ą

cych substancje chemiczne,

wła

ś

ciw

ą

interpretacj

ę

wyników bada

ń

.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

57

Moduł 311[27].Z2
Technologia produkcji mas włóknistych

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

okre

ś

la

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci podstawowych surowców do produkcji mas

włóknistych oraz sposoby ich pozyskiwania,

okre

ś

la

ć

wpływ budowy i wła

ś

ciwo

ś

ci podstawowych surowców

włóknistych na przebieg procesów technologicznych i jako

ść

gotowych

wyrobów,

okre

ś

la

ć

sposoby przygotowywania półproduktów włóknistych,

charakteryzowa

ć

metody produkcji, bielenia i uszlachetniania mas

włóknistych,

odczytywa

ć

i rysowa

ć

schematy ideowe, wst

ę

pne i techniczne procesów

technologicznych,

posługiwa

ć

si

ę

instrukcj

ą

technologiczn

ą

,

posługiwa

ć

si

ę

normami przedmiotowymi stosowanymi w wytwórstwie

i przetwórstwie celulozy,

oblicza

ć

parametry technologiczne celulozy,

planowa

ć

proces produkcji mas włóknistych,

okre

ś

la

ć

zasady kontroli wst

ę

pnej, mi

ę

dzyoperacyjnej oraz ostatecznej

stosowanej w czasie wytwarzania i przetwarzania celulozy,

stosowa

ć

zasady magazynowania surowców włóknistych i innych

stosowanych w produkcji papieru,

okre

ś

la

ć

efekty mielenia mas włóknistych,

planowa

ć

gospodark

ę

wodno-

ś

ciekow

ą

w przemy

ś

le celulozowym,

charakteryzowa

ć

budow

ę

oraz wyja

ś

nia

ć

zasady działania maszyn

i urz

ą

dze

ń

stosowanych do przygotowania półproduktów włóknistych,

stosowa

ć

zasady eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

produkcyjnych,

korzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji technicznej,

stosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas produkcji mas włóknistych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

58

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj

ę

311[27].Z2.01

Planowanie

i

organizowanie

produkcji

mas

włóknistych

78

311[27].Z2.02 Wytwarzanie mas włóknistych

154

Razem

232

3. Schemat układu jednostek modułowych




4. Literatura

Borowiecki S.: Maszyny i urz

ą

dzenia celulozowo-papiernicze. WSiP,

Warszawa 1990
Bartkowski T.,: Kształtowanie i ochrona

ś

rodowiska. PWN, Warszawa

1981
Dojlido J., Zerbe J.: Instrumentalne metody badania wody i

ś

cieków.

Arkady, Warszawa 1997
Gayer R., Matysikowa Z.: Zbiór zada

ń

z technologii chemicznej. WSiP,

Warszawa 1978
Gromadzki J., Poskropka W.: Technologia drewna. Cz. I. PWRiL,
Warszawa 1980
Gromadzki J.: Technologia drewna. Cz. II. PWRiL, Warszawa 1980
Hansen J.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1982

Koch R., Noworyta A.: Procesy mechaniczne w in

ż

ynierii chemicznej.

WNT, Warszawa 1995
Łapi

ń

ski J.: Kikiewicz Z.: Technologia

ś

cieru drzewnego. WNT,

Warszawa 1977
Modrzejewski K., Olszewski J., Rutkowski J.: Metody bada

ń

w przemy

ś

le

celulozowo-papierniczym. Skrypt Politechniki Łódzkiej, Łód

ź

1985

Molenda J.: Technologia chemiczna. WSiP, Warszawa 1988
Molenda J.: Chemia techniczna. WNT, Warszawa 1985
Surewicz W.: Podstawy technologii mas włóknistych. WNT, Warszawa
1977

311[27] Z2

Technologia produkcji mas włóknistych

311[27].Z2.01

Planowanie i organizowanie produkcji mas włóknistych

311[27].Z2.02

Wytwarzanie mas włóknistych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

59

Szwarcsztajn S.: Przygotowanie masy papierniczej. WNT, Warszawa 1991
Wandelt P.: Technologia celulozy i papieru. Cz. I, Technologia mas
włóknistych. WSiP, Warszawa 1996


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

60

Jednostka modułowa 311[27].Z2.01
Planowanie i organizowanie produkcji mas
włóknistych


1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci surowców włóknistych i niewłóknistych,

okre

ś

li

ć

metody pozyskiwania i przygotowywania do produkcji

podstawowych surowców włóknistych,

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci

półproduktów

i

produktów

stosowanych

w przetwórstwie mas włóknistych i niewłóknistych,

dobra

ć

metody magazynowania surowców stosowanych do produkcji

papieru,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

i technologiczn

ą

,

dobra

ć

metody i techniki produkcji masy włóknistej: długowłóknistej,

celulozowej, półchemicznej,

ś

cieru i masy makulaturowej,

dobra

ć

surowce, maszyny i urz

ą

dzenia do produkcji mas włóknistych

w okre

ś

lonej technologii,

zaplanowa

ć

proces technologiczny przerobu makulatury, odbarwiania

i dyspersji,

zaplanowa

ć

i zorganizowa

ć

proces produkcyjny mas włóknistych,

zaprojektowa

ć

lini

ę

technologiczn

ą

wytwarzania mas włóknistych,

zaplanowa

ć

rozmieszczenie maszyn i urz

ą

dze

ń

niezb

ę

dnych do

produkcji mas włóknistych,

zaplanowa

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z obsług

ą

maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych podczas produkcji mas włóknistych,

sporz

ą

dzi

ć

bilans materiałowy procesów mycia i sortowania masy

celulozowej,

dobra

ć

metody bielenia mas włóknistych,

dobra

ć

metody uszlachetniania mas włóknistych,

zaplanowa

ć

kontrol

ę

procesu wytwarzania mas włóknistych na

poszczególnych etapach produkcji,

dobra

ć

metody oczyszczania wody obiegowej,

zaplanowa

ć

optymalizacj

ę

procesu technologicznego pod wzgl

ę

dem

minimalizacji odpadów,

skalkulowa

ć

koszty produkcji mas włóknistych,

dobra

ć

ś

rodki transportu wewn

ę

trznego,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas produkcji mas

włóknistych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

61

2. Materiał nauczania

Surowce włókniste - ro

ś

linne i niero

ś

linne.

Metody pozyskiwania surowców włóknistych.
Anatomiczna, morfologiczna i chemiczna budowa drewna.
Surowce niewłókniste.
Wła

ś

ciwo

ś

ci półproduktów i produktów przetwórstwa mas włóknistych.

Technologia produkcji mas włóknistych.
Procesy wytwarzania masy długowłóknistej.
Produkcja masy celulozowej.
Produkcja masy półchemicznej.
Produkcja

ś

cieru.

Magazynowanie surowców włóknistych i innych stosowanych w produkcji
papieru.
Maszyny i urz

ą

dzenia do produkcji mas włóknistych.

Bilans materiałowy procesów mycia i sortowania masy celulozowej.
Produkcja masy makulaturowej.
Metody bielenia mas włóknistych.
Metody uszlachetniania mas włóknistych.
Kontrola procesu wytwarzania mas włóknistych na poszczególnych
etapach produkcji.
Gospodarka wodno-

ś

ciekowa celulozowni.

Odpady produkcyjne.
Transport surowców oraz mas włóknistych.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas produkcji mas włóknistych.


3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie surowców włóknistych i niewłóknistych na podstawie

próbek.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji mas włóknistych.

Dobieranie metod wytwarzania mas włóknistych.

Analizowanie procesu technologicznego przerobu makulatury na

podstawie dokumentacji.

Czytanie schematów urz

ą

dze

ń

myj

ą

cych i sortuj

ą

cych masy celulozowe.

Sporz

ą

dzanie bilansu materiałowego mycia i sortowania masy

celulozowej oraz sporz

ą

dzanie wykresu Sankeya.

Opracowywanie projektu procesowego mycia i sortowania masy

celulozowej oraz sporz

ą

dzanie wykresu Gantha.

Rysowanie schematu ideowego linii technologicznej do produkcji mas

włóknistych.

Dobieranie sposobów oczyszczania wody obiegowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

62

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Próbki surowców stosowanych do produkcji mas włóknistych.
Schematy technologiczne.
Dokumentacja Techniczno-Ruchowa.
Plansze bilansowe materiałowego mycia i sortowania masy celulozowej.
Materiały informacyjne i reklamowe dotycz

ą

ce nowoczesnych urz

ą

dze

ń

stosowanych do produkcji mas włóknistych.

5. Wskazania metodyczne do realizacji materiału nauczania

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

pozyskiwania i przygotowywania surowców do produkcji mas włóknistych,
metod i technik produkcji mas włóknistych oraz metod ich uszlachetniania.

Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na zasady

wykonywania bilansu materiałowego procesów mycia i sortowania masy
celulozowej oraz okre

ś

lanie wpływu budowy i wła

ś

ciwo

ś

ci podstawowych

surowców włóknistych na przebieg procesów technologicznych. Ze
wzgl

ę

du na obowi

ą

zek ochrony

ś

rodowiska szczególnie wa

ż

ne jest

doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w obszarze odpowiedniego planowania

gospodarki wodno-

ś

ciekowej w zakładzie produkuj

ą

cym masy włókniste.

W trakcie realizacji programu nale

ż

y ł

ą

czy

ć

teori

ę

z praktyk

ą

poprzez

odpowiedni dobór metod nauczania z uwzgl

ę

dnieniem aktywizuj

ą

cych

metod nauczania. Wskazane jest stosowanie takich metod jak: wykład
konwersatoryjny,

pogadanka,

pokaz

z

obja

ś

nieniem,

dyskusja

dydaktyczna, metoda projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Szczególnej uwadze poleca si

ę

metod

ę

projektów, która daje mo

ż

liwo

ść

doskonalenia i pogł

ę

biania wiedzy, a tak

ż

e planowania, rozwi

ą

zywania

problemów, korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji oraz współpracy

w zespole.
Proponuje si

ę

, aby uczniowie opracowali projekt linii technologicznej

wytwarzania mas włóknistych. Projekt powinien zawiera

ć

:

opis metody produkcji masy włóknistej,

bilans materiałowy procesów produkcji,

stosowane maszyny i urz

ą

dzenia,

schemat ideowy linii technologicznej.

Podczas omawiania poszczególnych procesów wytwarzania mas

włóknistych nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na zagadnienia bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy oraz problemy ochrony

ś

rodowiska.

Wskazane jest, aby uczniowie korzystali z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

takich jak: instrukcje, poradniki, materiały informacyjne dotycz

ą

ce

nowoczesnych urz

ą

dze

ń

przemysłu papierniczego, zasoby Internetu.

Program

jednostki

modułowej

nale

ż

y

realizowa

ć

w

pracowni

technologicznej wyposa

ż

onej w nowoczesne

ś

rodki dydaktyczne. Zaj

ę

cia

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

63

nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób podzielonych na 2-3 osobowe

zespoły.

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie

okre

ś

lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom

oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post

ę

pów uczniów

umo

ż

liwia korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form

organizacyjnych pracy uczniów.

Do sprawdzenia osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów mo

ż

na zastosowa

ć

:

sprawdziany ustne i pisemne, testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Wiadomo

ś

ci

teoretyczne

niezb

ę

dne

do

wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania w te

ś

cie dydaktycznym mog

ą

by

ć

otwarte (krótkiej

odpowiedzi, z luk

ą

) lub zamkni

ę

te (wyboru wielokrotnego, na dobieranie,

prawda-fałsz).

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne uczniów nale

ż

y ocenia

ć

podczas obserwacji

wykonywanych

ć

wicze

ń

oraz

poprzez

stosowanie

sprawdzianów

praktycznych z zadaniami typu próba pracy.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela, poziom
wykonania

ć

wicze

ń

oraz wykonanie i prezentacj

ę

projektu.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

64

Jednostka modułowa 311[27].Z2.02

Wytwarzanie mas włóknistych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

wpływ budowy i wła

ś

ciwo

ś

ci podstawowych surowców

włóknistych na przebieg procesów technologicznych i wła

ś

ciwo

ś

ci

gotowych wytworów,

oceni

ć

jako

ść

surowców i półproduktów przeznaczonych do produkcji

mas włóknistych,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

przygotowa

ć

surowce, materiały pomocnicze i półprodukty do

wytwarzania mas włóknistych,

przygotowa

ć

mas

ę

makulaturow

ą

,

posłu

ż

y

ć

si

ę

instrukcjami obsługi maszyn, urz

ą

dze

ń

oraz instalacji

stosowanych w procesie produkcji,

obsłu

ż

y

ć

maszyny i urz

ą

dzenia podczas produkcji mas włóknistych,

wykona

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z konserwacj

ą

maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych podczas produkcji mas włóknistych,

posłu

ż

y

ć

si

ę

aparatur

ą

procesow

ą

stosowan

ą

w

przemy

ś

le

przetwórczym,

wykona

ć

badania wła

ś

ciwo

ś

ci mas włóknistych,

skontrolowa

ć

parametry procesu technologicznego,

posłu

ż

y

ć

si

ę

normami dotycz

ą

cymi wytwarzania i przetwórstwa

celulozy,

przeprowadzi

ć

mi

ę

dzyoperacyjn

ą

i ostateczn

ą

kontrol

ę

procesu

wytwarzania i przetwarzania celulozy,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

skorzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji technicznej.

2. Materiał nauczania

Jako

ść

surowców, materiałów pomocniczych i półproduktów stosowanych

do wytwarzania mas włóknistych.
Zasady

przygotowywania

surowców,

materiałów

pomocniczych

i półproduktów do produkcji mas włóknistych.
Przetwórstwo makulatury.
Maszyny i urz

ą

dzenia na placu drzewnym.

Maszyny i urz

ą

dzenia r

ę

balni.

Maszyny i urz

ą

dzenia warzelni.

Maszyny i urz

ą

dzenia do mycia i sortowania mas.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

65

Maszyny i urz

ą

dzenia stosowane w produkcji mas włóknistych.

Aparatura do kontroli jako

ś

ci surowców, kontroli mi

ę

dzyoperacyjnej

i ostatecznej w czasie wytwarzania i przetwarzania mas włóknistych.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

ochrony

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

ce podczas wytwarzania mas włóknistych.

3.

Ć

wiczenia

Ocenianie jako

ś

ci surowców i półproduktów do wyrobu mas włóknistych.

Przygotowywanie surowców, materiałów pomocniczych i półproduktów

do wytwarzania mas włóknistych.

Obliczanie parametrów technologicznych produkcji celulozy.

Planowanie prac zwi

ą

zanych z przygotowaniem masy makulaturowej do

produkcji mas włóknistych.

Czytanie schematów maszyn i urz

ą

dze

ń

r

ę

balni.

Czytanie schematów technologicznych warzelni siarczanowej.

Dobieranie urz

ą

dze

ń

i maszyn do produkcji mas włóknistych.

Dobieranie urz

ą

dze

ń

do rozwłókniania mas.

Dobieranie metod zapobiegania korozji aparatury procesowej.

Przeprowadzanie kontroli procesów produkcyjnych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Schematy technologiczne.
Sprz

ę

t laboratoryjny do badania wła

ś

ciwo

ś

ci mas włóknistych.

Modele maszyn i urz

ą

dze

ń

do przygotowania mas włóknistych.

Filmy dydaktyczne, foliogramy, plansze dotycz

ą

ce procesu

technologicznego wytwarzania mas włóknistych.
Dokumentacja Techniczno-Ruchowa.
Materiały informacyjne i reklamowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji materiału nauczania

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce oceny jako

ś

ci

przygotowania surowców i półproduktów do wytwarzania mas włóknistych
oraz kontroli procesu technologicznego.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, metod

ę

sytuacyjn

ą

,

projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

W trakcie realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie

postaw zawodowych, takich jak: utrzymanie porz

ą

dku na stanowisku pracy,

prowadzenie racjonalnej gospodarki materiałowej, staranne wykonywanie
zada

ń

, przestrzeganie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

66

Przykładowe

ć

wiczenia zamieszczone w programie stanowi

ą

propozycj

ę

do wykorzystania przez nauczyciela. Zakres

ć

wicze

ń

mo

ż

e by

ć

rozszerzony w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

ż

liwo

ś

ci szkoły.

W trakcie

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien obserwowa

ć

prac

ę

ucznia,

zwraca

ć

uwag

ę

na popełniane bł

ę

dy oraz udziela

ć

wskazówek.

Wskazane jest, aby uczniowie korzystali z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji

takich, jak: schematy i instrukcje, dokumentacje techniczne, materiały
informacyjne dotycz

ą

ce nowoczesnych urz

ą

dze

ń

przemysłu papierniczego,

modele, plansze, foliogramy, filmy dydaktyczne, zasoby Internetu.

Zaleca

si

ę

równie

ż

organizowanie

wycieczek

do

zakładów

produkuj

ą

cych masy włókniste w celu poznania procesu technologicznego

wytwarzania mas włóknistych oraz zapoznania si

ę

z rzeczywistymi

warunkami pracy.

Program

jednostki

modułowej

nale

ż

y

realizowa

ć

w

pracowni

technologicznej i w warsztatach szkolnych wyposa

ż

onych w nowoczesne

ś

rodki dydaktyczne. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupie do 15 osób,

indywidualnie lub w zespołach 2-3 osobowych.


6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie

okre

ś

lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom

oraz

zakres

opanowania

przez

uczniów

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

ż

y ocenia

ć

na podstawie:

ustnych sprawdzianów poziomu wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

ukierunkowanej obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

,

wykonanego projektu,

prezentacji projektu.

Obserwuj

ą

c ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny

pracy nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na umiej

ę

tno

ś

ci:

przygotowywania

surowców,

materiałów

pomocniczych

i półproduktów zgodnie z receptur

ą

,

wyja

ś

niania zasady działania podstawowych maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do produkcji mas włóknistych,

obliczania parametrów technologicznych celulozy,

korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

prezentowania pracy własnej lub zespołu.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

67

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej wskazane jest

przeprowadzenie testu praktycznego z zadaniami typu próba pracy lub
zadaniami nisko symulowanymi. Do zada

ń

nale

ż

y opracowa

ć

kryteria

oceniania i zasady punktowania.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

68

Moduł 311[27].Z3
Technologia produkcji wyrobów papierniczych

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

przygotowywa

ć

dokumentacj

ę

produkcyjn

ą

,

odczytywa

ć

i rysowa

ć

schematy ideowe, wst

ę

pne i techniczne procesów

technologicznych produkcji papieru i tektury,

posługiwa

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

,

charakteryzowa

ć

metody produkcji powlekanych i niepowlekanych

papierów drukowych oraz tektury falistej,

charakteryzowa

ć

metody produkcji powlekanych i niepowlekanych

papierów do pisania, papierów tissue i papierów specjalnych,

prowadzi

ć

kontrol

ę

wst

ę

pn

ą

,

mi

ę

dzyoperacyjn

ą

i

ostateczn

ą

podczas wytwarzania i przetwarzania papieru i tektury,

okre

ś

la

ć

parametry technologiczne produkcji papieru i tektury,

okre

ś

la

ć

wpływ

parametrów

procesowych

oraz

surowców

pomocniczych na przebieg procesów technologicznych i wła

ś

ciwo

ś

ci

gotowych wytworów papierniczych,

charakteryzowa

ć

technologi

ę

formowania papieru i tektury,

wyja

ś

nia

ć

budow

ę

i zasad

ę

działania maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji

papieru,

stosowa

ć

zasady eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

w procesie produkcji

papieru i tektury,

charakteryzowa

ć

obiegi wody w procesach przygotowania masy

papierniczej i wytwarzania papieru,

planowa

ć

gospodark

ę

wodno-

ś

ciekow

ą

w przemy

ś

le papierniczym,

dokonywa

ć

oceny zagro

ż

enia

ś

rodowiska oraz podejmowa

ć

działania

zwi

ą

zane z jego ochron

ą

,

dobiera

ć

techniki

uszlachetniania

i

wyko

ń

czania

produktów

papierniczych,

okre

ś

la

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci techniczne papieru i tektury jako surowców do

wyrobu przetworów papierniczych,

charakteryzowa

ć

procesy technologiczne przetwarzania papieru i tektury

metodami mechanicznymi,

posługiwa

ć

si

ę

normami materiałowymi stosowanymi w wytwórstwie

i przetwórstwie papierniczym,

ocenia

ć

jako

ść

wyrobów gotowych,

okre

ś

la

ć

sposoby oznakowywania, pakowania i przechowywania

wyrobów gotowych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

69

przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas produkcji wyrobów papierniczych.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj

ę

311[27].Z3.01 Organizowanie produkcji papieru i tektury

72

311[27].Z3.02 Wytwarzanie wyrobów papierniczych

142

311[27].Z3.03

Uszlachetnianie i wyko

ń

czanie wyrobów

papierniczych

104

311[27].Z3.04 Wykonywanie obróbki wyrobów papierniczych

142

Razem

460


3. Schemat układu jednostek modułowych


















311[27].Z3

Technologia produkcji wyrobów papierniczych

311[27].Z3.01

Organizowanie produkcji papieru

i tektury

311[27].Z3.02

Wytwarzanie wyrobów

papierniczych

311[27].Z3.04

Wykonywanie obróbki wyrobów

papierniczych

311[27].Z3.03

Uszlachetnianie i wyko

ń

czanie

wyrobów papierniczych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

70

4. Literatura

Błasi

ń

ski H., Młodzi

ń

ski B.: Aparatura przemysłu chemicznego. WNT,

Warszawa 1983
Borowiecki S.: Maszyny i urz

ą

dzenia celulozowo-papiernicze. WSiP,

Warszawa 1990
Bartkowski T.,: Kształtowanie i ochrona

ś

rodowiska. PWN, Warszawa

1981
Dojlido J., Zerbe J.: Instrumentalne metody badania wody i

ś

cieków.

Arkady, Warszawa 1997
Drzewi

ń

ska E., Rogaczewski Z.: Technologia celulozy i papieru. Cz. III

Powierzchniowe uszlachetnianie papieru. WSiP, Warszawa 1997
Gayer R., Matysikowa Z.: Zbiór zada

ń

z technologii chemicznej. WSiP,

Warszawa 1978
Gruszczy

ń

ski Cz.: Farby graficzne. WSiP, Warszawa 1984

Jakucewicz S.: Papier w poligrafii. Wyd. Inicjał, Warszawa 1999
Jakucewicz S.: Farby drukowe. Korab, Wrocław 2001
Kikiewicz Z., Kawka W.: Teoria i budowa maszyn papierniczych. Cz. I i II
WNT, Warszawa 1977
Koch R., Noworyta A.: Procesy mechaniczne w in

ż

ynierii chemicznej.

WNT, Warszawa 1995
Molenda J.: Technologia chemiczna. WSiP, Warszawa 1988
Molenda J.: Chemia techniczna. WNT, Warszawa 1985
Przybysz K.: Technologia celulozy i papieru. Cz. II. Technologia papieru.
WSiP, Warszawa 1997
Stera S.: Konsolidacja i wyko

ń

czanie wst

ę

gi papieru. Skrypt Politechniki

Łódzkiej, Łód

ź

1988

Szwarcsztajn E.: Konsolidacja i wyko

ń

czanie wst

ę

gi papieru. WNT,

Warszawa 1983
Szwarcsztajn E.: Przygotowanie masy papierniczej. WNT, Warszawa 1991
Wojtczak A., Szwarcsztajn E.: Współczesne polskie introligatorstwo
i papiernictwo. Ossolineum, Warszawa 1986

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

71

Jednostka modułowa 311[27].Z3.01
Organizowanie produkcji papieru i tektury

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

rozpozna

ć

rodzaje wytworów papierniczych oraz okre

ś

la

ć

ich cechy

u

ż

ytkowe i zastosowanie,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

produkcji papieru i tektury,

skorzysta

ć

z norm, prospektów i ofert firmowych oraz atestów

dotycz

ą

cych surowców i materiałów papierniczych,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy do produkcji wyrobów papierniczych,

dobra

ć

surowce papiernicze, chemikalia i półprodukty do wyrobu

okre

ś

lonych produktów przemysłu papierniczego.

okre

ś

li

ć

wpływ podstawowych parametrów produkcji oraz dodanych

surowców pomocniczych na przebieg procesów technologicznych
i wła

ś

ciwo

ś

ci gotowych wytworów papierniczych,

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do przygotowania półproduktów na mas

ę

papiernicz

ą

,

odczyta

ć

schematy układów przygotowania masy, obiegów wody do

celów produkcyjnych i energetycznych,

obliczy

ć

koszty produkcji wytworów papierniczych,

okre

ś

li

ć

wymagania dotycz

ą

ce wody produkcyjnej i energetycznej,

dobra

ć

sposoby przygotowania wody produkcyjnej i energetycznej,

obliczy

ć

zu

ż

ycie wody do produkcji okre

ś

lonych półproduktów

i wytworów papierniczych,

dobra

ć

operacje jednostkowe ci

ą

gu technologicznego produkcji papieru

pod k

ą

tem wytwarzania okre

ś

lonego asortymentu,

okre

ś

li

ć

rodzaje tektury oraz jej zastosowanie,

zaplanowa

ć

proces wytwarzania tektury,

odczyta

ć

schematy ci

ą

gów technologicznych produkcji tektury,

porówna

ć

przebieg produkcji ró

ż

nych wyrobów tekturowych,

dobra

ć

metody produkcji wyrobów tekturowych,

zaplanowa

ć

produkcj

ę

okre

ś

lonego wyrobu papierniczego,

zaprojektowa

ć

poszczególne w

ę

zły produkcyjne,

okre

ś

li

ć

zagro

ż

enia dla

ś

rodowiska wynikaj

ą

ce z działalno

ś

ci zakładów

bran

ż

y papierniczej,

zastosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas produkcji wyrobów papierniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

72

2. Materiał nauczania

Produkty przemysłu papierniczego.
Surowce papiernicze.
Gospodarka energetyczna w przedsi

ę

biorstwach przemysłu celulozowo-

papierniczego, wytwarzanie pary i energii, uzdatnianie wody surowej,
oczyszczanie

ś

cieków.

Gospodarka wodna, pobór wody i jej uzdatnianie.
Gospodarka

ś

ciekami, ich neutralizacja i odprowadzanie.

Wytwarzanie pary produkcyjnej, jej obiegi, gospodarka kondensatem.
Zagro

ż

enia dla

ś

rodowiska wynikaj

ą

ce z produkcji celulozowo-papierniczej.

Surowce do produkcji papieru.
Rodzaje tektury.
Metody wytwarzania tektury.
Dobór urz

ą

dze

ń

do przygotowania półproduktów do papieru i tektury.

Parametry produkcji papieru i tektury.
Operacje jednostkowe w ci

ą

gu technologicznym produkcji papieru

i tektury.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas produkcji

wyrobów papierniczych.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie i przygotowanie surowców do produkcji papieru.

Dobieranie chemikaliów, dodatków oraz półproduktów do produkcji

okre

ś

lonych wyrobów papierniczych.

Odczytywanie atestów surowców i materiałów papierniczych.

Rysowanie schematów uj

ęć

wody produkcyjnej i energetycznej.

Rysowanie

schematów

uzdatniania

wody

produkcyjnej

i energetycznej.

Obsługiwanie instalacji uzdatniania wody.

Obliczanie zapotrzebowania na wod

ę

do procesu przygotowania

półproduktów do produkcji papieru i tektury.

Planowanie działa

ń

zwi

ą

zanych z ograniczeniem zu

ż

ycia

ś

wie

ż

ej wody

w przemy

ś

le papierniczym.

Obliczanie kosztów produkcji wyrobów papierniczych.

Rozpoznawanie

technologii

produkcji

papieru

na

podstawie

dokumentacji technicznej.

Opracowywanie projektu wytwarzania papieru w formie graficznej

i opisowej.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji papieru i tektury.

Obliczanie wydajno

ś

ci wybranych w

ę

złów produkcyjnych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

73

Rysowanie

schematu

linii

technologicznej

produkcji

wyrobów

papierniczych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Próbki wyrobów papierniczych.
Dokumentacja technologiczna.
Schematy procesów technologicznych.
Plansze, foliogramy, prezentacje multimedialne oraz filmy dydaktyczne
dotycz

ą

ce procesu technologicznego produkcji papieru i tektury.

Teksty przewodnie i instrukcje do

ć

wicze

ń

.

Normy.
Poradniki.
Czasopisma specjalistyczne.
Katalogi wyrobów gotowych.
Materiały reklamowe.
Instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu przygotowanie

uczniów do planowania oraz organizacji procesu produkcji papieru
i tektury.

Podczas

procesu

nauczania–uczenia

si

ę

nale

ż

y

wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów uzyskane w trakcie realizacji programu

modułu 311[27].Z1 - Chemia stosowana oraz 311[27].Z2 - Technologia
produkcji mas włóknistych.

W osi

ą

gni

ę

ciu celów kształcenia istotne znaczenie ma dobór metod

nauczania oraz

ś

rodków dydaktycznych. Podczas realizacji programu

jednostki modułowej wskazane jest stosowanie nast

ę

puj

ą

cych metod

nauczania: wykład konwersatoryjny, pokaz z obja

ś

nieniem, dyskusja

dydaktyczna, metoda projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Realizacja tre

ś

ci programowych wspomaganych

ć

wiczeniami umo

ż

liwia

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci wa

ż

nych w zawodzie, takich jak: ł

ą

czenie ze

sob

ą

ż

nych elementów wiedzy, dostrzeganie zale

ż

no

ś

ci mi

ę

dzy nimi,

rozwi

ą

zywanie

problemów,

wnioskowanie,

uzasadnianie

przyj

ę

tych

rozwi

ą

za

ń

oraz doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci samokształcenia.

Podczas omawiania poszczególnych procesów wytwarzania wyrobów

papierniczych nale

ż

y zwróci

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na zagadnienia

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz problemy ochrony

ś

rodowiska.

W trakcie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji, jak: instrukcje, poradniki, materiały informacyjne

dotycz

ą

ce nowoczesnych urz

ą

dze

ń

przemysłu papierniczego, normy,

czasopisma specjalistyczne, katalogi wyrobów gotowych, zasoby Internetu.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

74

Program

jednostki

modułowej

nale

ż

y

realizowa

ć

w

pracowni

technologicznej. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupie do 15 osób,

w zespołach 2-3 osobowych. Praca grupowa uczy współpracy z zespołem
oraz wspólnego podejmowania decyzji i rozwi

ą

zywania problemów.

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie

okre

ś

lonych kryteriów. Proces oceniania powinien obejmowa

ć

diagnoz

ę

stanu wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w odniesieniu do celów

kształcenia. Nale

ż

y rejestrowa

ć

post

ę

py uczniów w toku realizacji

programu nauczania oraz rozpoznawa

ć

trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu zało

ż

onych

celów.

Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post

ę

pów uczniów

umo

ż

liwia korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form

organizacyjnych pracy uczniów.

Do sprawdzenia osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów mo

ż

na zastosowa

ć

:

sprawdziany ustne i pisemne, testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Przed przyst

ą

pieniem ucznia do wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych,

nauczyciel sprawdza jego wiedz

ę

stosuj

ą

c test pisemny lub sprawdzian

ustny z zakresu organizowania produkcji wyrobów papierniczych.
Warunkiem dopuszczenia do wykonywania

ć

wiczenia powinna by

ć

pozytywna ocena sprawdzianu.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne sprawdzane s

ą

poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci

uczniów w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

. Podczas obserwacji nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na:

posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

i technologiczn

ą

,

kalkulacj

ę

kosztów produkcji wyrobów papierniczych,

organizacj

ę

stanowiska pracy,

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

prac

ę

w zespole.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonania

ć

wiczenia nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie i po jego wykonaniu. Ucze

ń

powinien samodzielnie sprawdzi

ć

wyniki swojej pracy według opracowanego przez nauczyciela arkusza
samooceny. Nast

ę

pnie, według tego samego arkusza, nauczyciel ocenia

poprawno

ść

i jako

ść

wykonanego zadania.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje si

ę

zastosowanie testu pisemnego. Zadania w te

ś

cie mog

ą

by

ć

otwarte

(krótkie odpowiedzi z luk

ą

) lub zamkni

ę

te wielokrotnego wyboru.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

75

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.








































background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

76

Jednostka modułowa 311[27].Z3.02
Wytwarzanie wyrobów papierniczych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zorganizowa

ć

stanowisko pracy do produkcji wyrobów papierniczych,

dobra

ć

i przygotowa

ć

surowce odpowiednio do ich wła

ś

ciwo

ś

ci

technologicznych,

dobra

ć

sposoby magazynowania surowców włóknistych oraz innych

surowców stosowanych w produkcji wyrobów papierniczych,

przewidzie

ć

mo

ż

liwe

do

wyst

ą

pienia

problemy

technologiczne

wynikaj

ą

ce z bł

ę

dów w przygotowaniu masy papierniczej,

dobra

ć

dodatki i wypełniacze do produkcji wyrobów papierniczych,

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do wykonania okre

ś

lonego wyrobu

papierniczego,

zlokalizowa

ć

poszczególne obiegi wodno-masowe w maszynie

papierniczej,

rozró

ż

ni

ć

rodzaje kadzi wyst

ę

puj

ą

cych w ci

ą

gu technologicznym,

wykona

ć

podstawowe obliczenia bilansu materiałowego procesu

technologicznego,

zaplanowa

ć

proces formowania wst

ę

gi papierniczej,

zapobiec nieprawidłowo

ś

ciom procesu formowania wst

ę

gi papierniczej,

zaplanowa

ć

proces technologiczny prasowania wst

ę

gi papierniczej,

dobra

ć

prasy papiernicze do rodzaju produkowanych wyrobów,

wyja

ś

ni

ć

rol

ę

sit papierniczych, filców prasowych i suszników

w procesie technologicznym,

dobra

ć

sposoby zakładania sit papierniczych, filców prasowych

i suszników,

zaplanowa

ć

proces suszenia wst

ę

gi papierniczej,

skontrolowa

ć

parametry procesu produkcji papieru i tektury,

wyja

ś

ni

ć

działanie tekturnicy,

dobra

ć

maszyny do zwijania papieru,

zaplanowa

ć

produkcj

ę

wyrobów papierniczych przez wytłaczanie

i spil

ś

nianie formowe,

okre

ś

li

ć

zasady przygotowywania masy papierniczej do wytwarzania

wyrobów przez wytłaczanie i spil

ś

nianie formowe,

zorganizowa

ć

magazynowanie, składowanie oraz transport wyrobów,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas obsługi

maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do produkcji wyrobów papierniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

77

2. Materiał nauczania

Zasady organizacji stanowiska pracy do produkcji wyrobów papierniczych.
Przygotowanie do produkcji wyrobów papierniczych.
Dodatki i wypełniacze stosowane do produkcji wyrobów papierniczych.
Sposoby magazynowania surowców włóknistych.
Technologia produkcji wyrobów papierniczych.
Operacje jednostkowe procesu produkcji papieru i tektury.
Obiegi wodno-masowe papierni.
Kadzie papiernicze.
Bilans materiałowy.
Maszyny i urz

ą

dzenia do wytwarzania wst

ę

gi papierniczej.

Suszenie wst

ę

gi papierniczej.

Prasy papiernicze, sita papiernicze, filce prasowe, suszniki.
Budowa i zasada działania tekturnicy.
Kontrola i sterowanie procesem produkcji papieru i tektury.
Zasady eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do produkcji wyrobów

papierniczych.
Zwijanie papieru.
Otrzymywanie wyrobów papierniczych przez wytłaczanie i spil

ś

nianie

formowe.
Magazynowanie, składowanie i transport gotowych wyrobów papierniczych.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy przy obsłudze maszyn

i urz

ą

dze

ń

stosowanych do produkcji wyrobów papierniczych.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie dodatków masowych oraz okre

ś

lanie ich wpływu na

wła

ś

ciwo

ś

ci produkowanego papieru.

Rozpoznawanie elementów budowy maszyny papierniczej.

Sporz

ą

dzanie krzywych suszenia dla ró

ż

nych odmian papieru.

Obliczanie wydajno

ś

ci maszyny papierniczej.

Okre

ś

lanie wpływu czynników technologicznych formowania prasowania

i suszenia na wła

ś

ciwo

ś

ci gotowego wyrobu.

Planowanie kompozycji masy włóknistej do spil

ś

niania formowego.

Planowanie produkcji masy papierniczej do wytłaczania kubków

i pojemników.

Obsługiwanie automatu do formowania kubków i pojemników.

Dobieranie patrycy i matrycy dla okre

ś

lonego rozmiaru wytłaczarki do

jaj.

Formowanie wytłaczanek na prasie hydraulicznej.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

78

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Masy papiernicze.
Próbki klejów i barwników stosowanych w papiernictwie.
Modele urz

ą

dze

ń

i maszyn papierniczych.

Schematy technologiczne i rysunki urz

ą

dze

ń

maszyn papierniczych.

Instrukcje obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

papierniczych.

Dokumentacja Techniczno-Ruchowa wybranych maszyn i urz

ą

dze

ń

papierniczych.
Foliogramy dotycz

ą

ce procesów wytwarzania wyrobów papierniczych.

Katalogi maszyn papierniczych i urz

ą

dze

ń

.

Materiały informacyjne, reklamowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce procesu

technologicznego wytwarzania wyrobów papierniczych.

Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na podstawowe

parametry technologiczne, budow

ę

urz

ą

dze

ń

oraz zasady obsługi maszyn

i urz

ą

dze

ń

do produkcji papieru i tektury.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

zaleca si

ę

stosowa

ć

metody

nauczania, takie jak: pokaz z obja

ś

nieniem, metod

ę

projektów,

przewodniego tekstu oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Metoda przewodniego tekstu wymaga przygotowania materiałów do

wykonania

ć

wicze

ń

, tj. pyta

ń

prowadz

ą

cych i formularzy do wypełniania.

Zamieszczone w programie

ć

wiczenia stanowi

ą

propozycj

ę

, któr

ą

nauczyciel mo

ż

e wykorzysta

ć

w czasie zaj

ęć

lub opracowa

ć

inne

ć

wiczenia

wspomagaj

ą

ce realizacj

ę

programu jednostki modułowej. Podczas

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien obserwowa

ć

prac

ę

ucznia, wskazywa

ć

popełniane

ę

dy oraz udziela

ć

wskazówek.

Uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł

informacji takich, jak: schematy, plansze, foliogramy, modele linii
produkcyjnych przedsi

ę

biorstwa wytwarzaj

ą

cego wyroby papiernicze,

zasoby Internetu.

W trakcie realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie

postaw zawodowych, takich jak: utrzymanie porz

ą

dku na stanowisku pracy,

prowadzenie racjonalnej gospodarki materiałowej, staranne wykonywanie
zada

ń

, przestrzeganie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Realizacj

ę

programu jednostki modułowej mo

ż

e ułatwi

ć

zorganizowanie

wycieczki do przedsi

ę

biorstwa przetwórstwa papierniczego w celu

obserwacji przebiegu procesów wytwarzania wyrobów papierniczych oraz
poznania rzeczywistych warunków pracy.

Program

jednostki

modułowej

nale

ż

y

realizowa

ć

w

pracowni

technologicznej i w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupie do 15 osób, w zespołach 2-3 osobowych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

79

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie

okre

ś

lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom

oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

ż

y ocenia

ć

na podstawie:

ustnych sprawdzianów poziomu wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

ukierunkowanej obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

,

wykonanego projektu,

prezentacji projektu.

Obserwuj

ą

c ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny

pracy nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na umiej

ę

tno

ś

ci:

przygotowywania surowców, materiałów pomocniczych i półproduktów
zgodnie z dokumentacj

ą

,

wyja

ś

niania zasady działania oraz obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do produkcji papieru i tektury,

korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

prezentowania pracy własnej lub zespołu.

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej wskazane jest

przeprowadzenie testu praktycznego z zadaniami typu próba pracy lub
zadaniami nisko symulowanymi. Do zada

ń

nale

ż

y opracowa

ć

kryteria

oceniania i zasady punktowania.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

80

Jednostka modułowa 311[27].Z3.03

Uszlachetnianie i wyko

ń

czanie wyrobów

papierniczych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

uzasadni

ć

potrzeb

ę

i

cel

uszlachetniania

papieru

i wyrobów

papierniczych,

dobra

ć

metody uszlachetniania powierzchniowego papieru i tektur,

dobra

ć

urz

ą

dzenia gładz

ą

ce,

okre

ś

li

ć

sposoby zaklejania powierzchniowego papieru,

zaplanowa

ć

proces

technologiczny

przygotowania

mieszanek

pigmentowo-klejowych do powlekania papieru,

zaplanowa

ć

proces technologiczny powierzchniowego zaklejania

papieru,

obsłu

ż

y

ć

maszyny i urz

ą

dzenia stosowane do uszlachetniania

powierzchniowego papieru i tektur,

dobra

ć

ś

rodki wi

ążą

ce do zaklejania powierzchniowego i powlekania

papieru,

okre

ś

li

ć

zasady obsługi pras zaklejaj

ą

cych, powlekaj

ą

cych i kalandrów,

dobra

ć

technologie wytwarzania papierów specjalnych: do kopiowania

metodami chemicznymi, papierów rejestracyjnych oraz papierów
o wła

ś

ciwo

ś

ciach barierowych,

dobra

ć

technologie wytwarzania tektury falistej,

okre

ś

li

ć

zasady obsługi maszyn do produkcji tektury falistej,

obsłu

ż

y

ć

maszyn

ę

do produkcji tektury falistej,

dobra

ć

kleje do sklejania warstw tektury falistej,

skorzysta

ć

z literatury zawodowej i innych

ź

ródeł informacji,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa, higieny pracy i ochrony

przeciwpo

ż

arowej.

2. Materiał nauczania

Metody uszlachetniania powierzchniowego papieru i tektur.
Proces technologiczny powierzchniowego zaklejania papieru.
Technologia wytwarzania papieru i tektury z powłokami pigmentowymi.
Proces technologiczny przygotowania mieszanek pigmentowo-klejowych
do powlekania papieru.
Kalandrowanie wyrobów papierniczych.
Budowa oraz zasady działania pras zaklejaj

ą

cych, powlekaj

ą

cych

i kalandrów.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

81

Technologie wytwarzania papierów specjalnych: do kopiowania metodami
chemicznymi, papierów rejestracyjnych oraz papierów o wła

ś

ciwo

ś

ciach

barierowych.
Proces technologiczny wytwarzania tektury falistej.
Budowa i zasada działania maszyn do produkcji tektury falistej.
Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska

stosowane podczas uszlachetniania i wyko

ń

czania wyrobów papierniczych.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie powlekanych papierów drukowych.

Przygotowanie

ś

rodków wi

ążą

cych stosowanych do uszlachetniania

papieru.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do wytwarzania papieru zaklejanego

powierzchniowo.

Rozpoznawanie

wyrobów

papierniczych

uszlachetnionych

powierzchniowo na podstawie próbek oraz katalogów.

Rozró

ż

nianie papierów do kopiowania oraz papierów rejestracyjnych

i barierowych.

Rozró

ż

nianie rodzajów tektury falistej.

Przygotowywanie klejów do produkcji tektury falistej.

Rozpoznawanie elementów maszyn stosowanych do produkcji tektury

falistej.

Posługiwanie si

ę

instrukcjami obsługi maszyn do produkcji tektury

falistej.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Materiały eksploatacyjne:

ś

rodki wi

ążą

ce, kleje, mieszanki pigmentowo-

klejowe.
Próbki wyrobów papierniczych uszlachetnionych powierzchniowo.
Plansze ze schematami technologicznymi.
Filmy dydaktyczne, foliogramy dotycz

ą

ce technologicznego procesu

uszlachetniania wyrobów papierniczych.
Polskie Normy.
Katalogi wyrobów gotowych.
Katalogi maszyn papierniczych.
Czasopisma specjalistyczne.
Materiały reklamowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce uszlachetniania

i wyko

ń

czania wyrobów papierniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

82

Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na technologi

ę

wytwarzania tektury falistej oraz na technologie uszlachetniania
powierzchniowego wyrobów papierniczych, zarówno podczas nanoszenia

ż

nego rodzaju powłok (zaklejanie powierzchniowe, powlekanie) jak

i obróbki mechanicznej (kalandrowanie).

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce i praktyczne metody nauczania, takie jak: dyskusja

dydaktyczna, metoda projektów, pokaz z obja

ś

nieniem,

ć

wiczenia

praktyczne.

Realizacja tre

ś

ci programowych wspomaganych

ć

wiczeniami umo

ż

liwia

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci wa

ż

nych w zawodzie, takich jak: ł

ą

czenie ze

sob

ą

ż

nych elementów wiedzy, dostrzeganie zale

ż

no

ś

ci mi

ę

dzy nimi,

rozwi

ą

zywanie

problemów,

wnioskowanie,

uzasadnianie

przyj

ę

tych

rozwi

ą

za

ń

oraz doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci samokształcenia.

Podczas

ć

wicze

ń

praktycznych nauczyciel powinien obserwowa

ć

prac

ę

ucznia, wskazywa

ć

popełniane bł

ę

dy i udziela

ć

wskazówek.

Wskazane jest, aby uczniowie korzystali z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

takich jak: normy, dokumentacja technologiczna, instrukcje, katalogi,
poradniki, materiały informacyjne dotycz

ą

ce nowoczesnych technologii

oraz zasoby Internetu.

Dla ułatwienia zrozumienia realizowanych tre

ś

ci kształcenia wskazane

jest prezentowanie filmów dydaktycznych.

Zaleca si

ę

równie

ż

organizowanie wycieczek do przedsi

ę

biorstw

przetwórstwa papierniczego w celu obserwacji przebiegu procesów
uszlachetniania wyrobów papierniczych oraz gdzie uczniowie b

ę

d

ą

mogli

zapozna

ć

si

ę

z rzeczywistymi warunkami pracy.

Program

jednostki

modułowej

nale

ż

y

realizowa

ć

w

pracowni

technologicznej i w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupie do 15 osób, indywidualnie lub w zespołach 2-3 osobowych.


6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie

okre

ś

lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom

oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post

ę

pów uczniów

umo

ż

liwia korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form

organizacyjnych pracy uczniów.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

83

Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na

umiej

ę

tno

ść

operowania zdobyt

ą

wiedz

ą

, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi,

stosowanie poj

ęć

technicznych i wnioskowanie.

Do sprawdzenia osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów mo

ż

na zastosowa

ć

:

ustne sprawdziany poziomu wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci,

testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

praktyczne sprawdziany,

ukierunkowana obserwacja czynno

ś

ci ucznia w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonania

ć

wiczenia nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie i po jego wykonaniu. Ucze

ń

powinien samodzielnie sprawdzi

ć

wyniki swojej pracy według opracowanego przez nauczyciela arkusza
samooceny. Nast

ę

pnie, według tego samego arkusza, nauczyciel ocenia

poprawno

ść

i jako

ść

wykonanego zadania.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje si

ę

zastosowanie testu dydaktycznego. Zadania w te

ś

cie mog

ą

by

ć

otwarte

(krótkie odpowiedzi z luk

ą

) lub zamkni

ę

te wielokrotnego wyboru.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

84

Jednostka modułowa 311[27].Z3.04

Wykonywanie obróbki wyrobów papierniczych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zorganizowa

ć

stanowisko pracy do obróbki wyrobów papierniczych,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

dotycz

ą

c

ą

obróbki wyrobów

papierniczych,

dobra

ć

metody obróbki wyrobów papierniczych,

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do wyko

ń

czania papieru i tektury,

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do ci

ę

cia papieru,

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do przewijania papieru,

dobra

ć

metody formowania wyrobów papierniczych,

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do krojenia papieru,

wykona

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z r

ę

cznym krojeniem wyrobów

papierniczych,

dobra

ć

urz

ą

dzenia do zgniatania i składania papieru,

dobra

ć

urz

ą

dzenia do zwijania papieru,

wykona

ć

formowanie wyrobów papierniczych poprzez zwijanie,

dobra

ć

urz

ą

dzenia do sklejania i zszywania papieru,

wykona

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z zszywaniem i sklejaniem wyrobów

papierniczych,

rozró

ż

ni

ć

techniki drukowania,

dobra

ć

papier do okre

ś

lonej techniki drukowania,

okre

ś

li

ć

zasady druku fleksograficznego, offsetowego, wypukłego

i wkl

ę

słego,

dobra

ć

farby drukarskie i

ś

rodki pomocnicze do ró

ż

nych technik

drukowania,

obsłu

ż

y

ć

urz

ą

dzenia drukarskie,

przygotowa

ć

fotoskłady,

oceni

ć

jako

ść

druku,

skorzysta

ć

z norm, katalogów, literatury zawodowej oraz innych

ź

ródeł

informacji,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Metody obróbki wyrobów papierniczych.
Formowanie papieru przez krojenie.
Narz

ę

dzia i maszyny do krojenia papieru i tektury.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

85

Formowanie papieru przez składanie i sklejanie.
Narz

ę

dzia, maszyny i kleje do wyrobu przetworów papierniczych przez

składanie i sklejanie.
Formowanie papieru przez zwijanie.
Narz

ę

dzia i maszyny do wyrobu przetworów papierniczych przez zwijanie.

Formowanie papieru przez zszywanie.
Narz

ę

dzia i maszyny do zszywania przetworów papierniczych.

Podstawowe techniki drukowania.
Wyroby papiernicze stosowane w poligrafii.
Materiały drukarskie do liniowania i drukowania na papierze, kartonie
i tekturze.
Sprz

ę

t, narz

ę

dzia i maszyny do liniowania i drukowania.

Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska

stosowane podczas obróbki wyrobów papierniczych.

3.

Ć

wiczenia

Ci

ę

cie r

ę

czne no

ż

em płaskim papieru i tektury.

Ci

ę

cie r

ę

czne no

ż

em okr

ą

głym papieru i tektury.

Ci

ę

cie papieru i tektury no

ż

ycami introligatorskimi.

Krojenie papieru i tektury krajark

ą

jednono

ż

ow

ą

.

Wycinanie z papieru i tektury wycinark

ą

ż

nych wzorów.

Wykonywanie półproduktów przez r

ę

czne zginanie i przegniatanie

papieru oraz tektury.

Przygotowywanie klejów do klejenia wyrobów.

Przygotowywanie półproduktów do zszywania i sklejania.

Sklejanie półproduktów ró

ż

nymi technikami.

Wykonywanie tulei z papieru i kartonu i ich przekrawanie poprzeczne.

Wykonywanie pudełek przez zwijanie sposobem r

ę

cznym.

Wykonywanie wybranych opraw introligatorskich.

Wykonywanie pudełek jednostkowych i zbiorczych z tektury litej i falistej.

Dobieranie narz

ę

dzi i materiałów do liniowania wybranych przetworów

papieru w lini

ę

i kratk

ę

.

Wybieranie kaszty zecerskiej, narz

ę

dzi, czcionek oraz układanie

prostego zestawu tekstu.

Przygotowywanie fotoskładu, formy drukarskiej, maszyny dociskowej

oraz wykonywanie druku, sprawdzanie jako

ś

ci i dokonywanie korekty.

Ocenianie jako

ś

ci druku.

Wykonywanie

nadruków

offsetowych

na

okre

ś

lonym

wyrobie

papierniczym.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

86

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Materiały do klejenia i drukowania.
Schematy technologiczne.
Narz

ę

dzia do obróbki wyrobów papierniczych: no

ż

e płaskie i okr

ą

głe,

no

ż

yce introligatorskie.

Maszyny do obróbki wyrobów papierniczych: wycinarki, gilotyny, bobiniarki,
zszywarki, koperciarki.
Urz

ą

dzenia i narz

ę

dzia do drukowania: kaszty zecerskie, maszyny do

druku offsetowego, drukarki atramentowe i laserowe.
Filmy dydaktyczne, prezentacje multimedialne oraz foliogramy dotycz

ą

ce

narz

ę

dzi, maszyn i urz

ą

dze

ń

do obróbki wyrobów papierniczych.

Polskie Normy.
Czasopisma specjalistyczne.
Katalogi wyrobów gotowych.
Materiały reklamowe.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce stosowania

ż

nych metod obróbki wyrobów papierniczych - ci

ę

cia, zgniatania,

składania, zwijania, drukowania oraz formowania.

Istotn

ą

rol

ę

w osi

ą

ganiu celów kształcenia ma dobór metod nauczania

oraz

ś

rodków dydaktycznych. Wskazane jest stosowanie takich metod

nauczania, jak: pokaz z obja

ś

nieniem, metoda przypadków, projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

W trakcie

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien obserwowa

ć

prac

ę

ucznia,

wskazywa

ć

popełniane bł

ę

dy oraz naprowadza

ć

na wła

ś

ciwy tok pracy.

Zamieszczone w programie jednostki modułowej

ć

wiczenia stanowi

ą

propozycj

ę

, któr

ą

nauczyciel mo

ż

e wykorzysta

ć

w czasie zaj

ęć

lub

opracowa

ć

inne

ć

wiczenia wspomagaj

ą

ce realizacj

ę

programu jednostki

modułowej.

W procesie dydaktycznym nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie

postaw zawodowych, takich jak: staranne wykonywanie zada

ń

, utrzymanie

porz

ą

dku na stanowisku pracy, prowadzenie racjonalnej gospodarki

materiałowej oraz przestrzeganie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Dla ułatwienia zrozumienia realizowanych tre

ś

ci kształcenia wskazane

jest prezentowanie filmów dydaktycznych, korzystanie z modeli maszyn
i urz

ą

dze

ń

, plansz i foliogramów, a tak

ż

e zorganizowanie wycieczki

dydaktycznej do zakładu papierniczego.

W trakcie zaj

ęć

nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł

informacji dotycz

ą

cych nowoczesnych technologii, takich jak: normy,

instrukcje, literatura fachowa, czasopisma specjalistyczne, poradniki,
katalogi, materiały reklamowe, zasoby Internetu.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

87

Program

jednostki

modułowej

nale

ż

y

realizowa

ć

w

pracowni

technologicznej i w warsztatach szkolnych

wyposa

ż

onych w nowoczesne

ś

rodki dydaktyczne. Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób,

indywidualnie lub w zespołach 2-3 osobowych.

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie

okre

ś

lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom

oraz

zakres

opanowania

przez

uczniów

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post

ę

pów uczniów

umo

ż

liwia korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form

organizacyjnych pracy uczniów.

Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na

umiej

ę

tno

ść

operowania zdobyt

ą

wiedz

ą

, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi,

stosowanie poj

ęć

technicznych i wnioskowanie.

Ocena osi

ą

gni

ęć

szkolnych ma aktywizowa

ć

i mobilizowa

ć

do pracy

zarówno ucznia jak i nauczyciela. Nale

ż

y jej dokonywa

ć

na podstawie:

ustnych sprawdzianów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci,

pisemnych sprawdzianów (testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych),

ukierunkowanej obserwacji czynno

ś

ci ucznia w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

.

Na

zako

ń

czenie

realizacji

programu

jednostki

proponuje

si

ę

przeprowadzi

ć

test pisemny z zadaniami otwartymi lub test praktyczny

z zadaniami typu próba pracy. Test praktyczny nale

ż

y zaopatrzy

ć

w kryteria oceny i schemat punktowania.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

88

Moduł 311[27].Z4
Praktyka zawodowa

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

charakteryzowa

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

wydziałów produkcyjnych oraz

zakres zada

ń

, obowi

ą

zków i odpowiedzialno

ś

ci pracowników,

współpracowa

ć

przy planowaniu i realizacji zada

ń

produkcyjnych,

charakteryzowa

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

wydziału utrzymania ruchu

oraz zakres zada

ń

, obowi

ą

zków i odpowiedzialno

ś

ci pracowników,

współpracowa

ć

przy planowaniu i realizacji zada

ń

z zakresu utrzymania

ruchu,

współpracowa

ć

przy planowaniu i realizacji zada

ń

z zakresu kontroli

jako

ś

ci,

wykonywa

ć

prace

na

wybranych

stanowiskach

zgodnie

z obowi

ą

zuj

ą

cymi procedurami,

analizowa

ć

schematy obiegów wody do celów produkcyjnych

i energetycznych,

obsługiwa

ć

instalacje uzdatniania wody,

okre

ś

la

ć

zagro

ż

enia dla

ś

rodowiska wynikaj

ą

ce z działalno

ś

ci zakładów

bran

ż

y celulozowo-papierniczej,

posługiwa

ć

si

ę

Dokumentacj

ą

Techniczno-Ruchow

ą

maszyn

i urz

ą

dze

ń

, normami, literatur

ą

techniczn

ą

,

stosowa

ć

zalecenia

Urz

ę

du

Dozoru

Technicznego,

przepisy

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania pracy.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Zestawienie jednostek modułowych

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

311[27].Z4.01 Planowanie, wytwarzanie i kontrola wyrobów

papierniczych

105

311[27].Z4.02 Gospodarowanie

wod

ą

w

przedsi

ę

biorstwie

papierniczym

35

Razem

140

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

89

3. Schemat układu jednostek modułowych






Zaleca

si

ę

,

aby

uczniowie

odbyli

praktyk

ę

zawodow

ą

w przedsi

ę

biorstwach stanowi

ą

cych ich potencjalnie miejsca pracy.

Praktyka zawodowa powinna by

ć

tak zorganizowana, aby umo

ż

liwi

ć

uczniom zastosowanie i pogł

ę

bienie zdobytej wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci

zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.

Nale

ż

y stwarza

ć

uczniom mo

ż

liwo

ść

odbycia praktyki zawodowej

w przedsi

ę

biorstwach przemysłu papierniczego o pełnym cyklu produkcji.

Program praktyki zawodowej nale

ż

y traktowa

ć

w sposób elastyczny. Ze

wzgl

ę

dów organizacyjnych, dopuszcza si

ę

pewne zmiany zwi

ą

zane

ze specyfik

ą

przedsi

ę

biorstwa, w którym ucze

ń

odbywa praktyk

ę

.

311[27].Z4.01

Planowanie, wytwarzanie i kontrola

wyrobów papierniczych

311[27].Z4.02

Gospodarowanie wod

ą

w przedsi

ę

biorstwie papierniczym

311[27].Z4

Praktyka zawodowa

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

90

Jednostka modułowa 311[27].Z4.01
Planowanie,

wytwarzanie

i

kontrola

wyrobów

papierniczych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

wydziałów produkcyjnych,

scharakteryzowa

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

wydziału przygotowania mas

papierniczych,

scharakteryzowa

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

wydziału produkcji papieru,

scharakteryzowa

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

wydziału produkcji tektury

oraz okre

ś

li

ć

zakres zada

ń

i odpowiedzialno

ś

ci pracowników,

scharakteryzowa

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

wydziału uszlachetniania

i wyko

ń

czania papieru oraz okre

ś

li

ć

zakres zada

ń

i odpowiedzialno

ś

ci

pracowników,

zastosowa

ć

zasady współpracy podczas planowania i realizacji zada

ń

produkcyjnych,

zaplanowa

ć

procesy produkcyjne,

scharakteryzowa

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

wydziału kontroli jako

ś

ci oraz

okre

ś

li

ć

zakres zada

ń

i odpowiedzialno

ś

ci pracowników,

wykona

ć

prace na wybranych stanowiskach zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi

procedurami,

scharakteryzowa

ć

obieg dokumentów zwi

ą

zanych z planowaniem,

wytwarzaniem i kontrol

ą

produktów,

sprawdzi

ć

zgodno

ść

przebiegu procesu produkcji oraz kontroli wyrobów

z przyj

ę

tymi zało

ż

eniami,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

, normami, literatur

ą

techniczn

ą

,

zastosowa

ć

zalecenia Urz

ę

du Dozoru Technicznego, przepisy

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania pracy.

2. Materiał nauczania

Organizacja pracy w wydziałach produkcyjnych celulozy i papieru.
Poznanie dokumentacji wydziałów.
Udział w pracy na wybranych stanowiskach produkcyjnych.
Poznanie zasad planowania i technologicznego opracowywania zamówie

ń

na wyroby papiernicze.
Przygotowanie dokumentacji produkcyjnej.
Organizacja kontroli jako

ś

ci.

Udział w odbiorze jako

ś

ciowym wyrobów papierniczych.

Organizacja pracy w laboratorium.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

91

Poznanie prowadzonych w laboratorium bada

ń

oraz sposoby pobierania

i znakowania prób.


3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja

praktyki

zawodowej

powinna

umo

ż

liwi

ć

uczniom

zastosowanie i pogł

ę

bienie zdobytej wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych

w rzeczywistych warunkach pracy.

Podczas

odbywania

praktyki

ucze

ń

powinien

zapozna

ć

si

ę

z organizacj

ą

wydziałów produkcyjnych przedsi

ę

biorstw celulozowo-

papierniczych oraz uczestniczy

ć

w wykonywaniu zada

ń

obejmuj

ą

cych

planowanie i przygotowanie produkcji, jak równie

ż

wytwarzanie i kontrol

ę

gotowych wyrobów.

W trakcie realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci opanowane w module 311[27].Z2 - Technologia

produkcji mas włóknistych oraz 311[27].Z3 - Technologia produkcji
wyrobów papierniczych.

Przed

rozpocz

ę

ciem

zaj

ęć

nale

ż

y

udzieli

ć

uczniom

instrukta

ż

u w zakresie przestrzegania przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska. Zaleca si

ę

zapozna

ć

uczniów z programem oraz szczegółowym harmonogramem

praktyki oraz z zasadami obsługi urz

ą

dze

ń

i sprz

ę

tu technicznego.

Program

jednostki

modułowej

powinien

by

ć

realizowany

w wydziałach: produkcji mas włóknistych, produkcji papieru, wyko

ń

czania

i uszlachetniania papieru.

Praktyki organizowane w przedsi

ę

biorstwach przemysłu papierniczego

uczniowie powinni odbywa

ć

pod kierunkiem pracowników posiadaj

ą

cych

odpowiednie kwalifikacje i do

ś

wiadczenie zawodowe. Podczas praktyki

nale

ż

y obserwowa

ć

prac

ę

uczniów i udziela

ć

pomocy w rozwi

ą

zywaniu

problemów zawodowych.

Zaleca si

ę

równie

ż

udział uczniów w spotkaniach i szkoleniach

prowadzonych

przez

specjalistów

z

przedsi

ę

biorstwa

przemysłu

papierniczego.

Ucze

ń

zobowi

ą

zany jest do prowadzenia dzienniczka praktyki

zawodowej, w którym dokumentuje jej przebieg opisuj

ą

c codziennie

wykonywane czynno

ś

ci

i spostrze

ż

enia.

4. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych powinno odbywa

ć

si

ę

na

podstawie znanych uczniom kryteriów przez cały czas realizacji programu
jednostki modułowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

92

Dokonuj

ą

c oceny pracy uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

równie

ż

:

zdyscyplinowanie i punktualno

ść

,

pracowito

ść

, dokładno

ść

i rzetelno

ść

w wykonywaniu powierzonych

zada

ń

,

umiej

ę

tno

ść

organizowania własnej pracy,

jako

ść

wykonanej pracy,

przestrzeganie regulaminów obowi

ą

zuj

ą

cych w przedsi

ę

biorstwie

przemysłu

papierniczego

oraz

przestrzeganie

przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej opiekun

praktyki zawodowej powinien wpisa

ć

w dzienniczku praktyki opini

ę

o pracy

i post

ę

pach ucznia oraz ocen

ę

ko

ń

cow

ą

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

93


Jednostka modułowa 311[27].Z4.02
Gospodarowanie

wod

ą

w

przedsi

ę

biorstwie

papierniczym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

obieg

wody

stosowanej

do

celów

produkcyjnych

i energetycznych,

okre

ś

li

ć

ź

ródła poboru wody i sposoby jej uzdatniania,

narysowa

ć

schematy uj

ęć

wody produkcyjnej i energetycznej,

odczyta

ć

schematy technologiczne uzdatniania wody do celów

produkcyjnych i energetycznych,

obsłu

ż

y

ć

urz

ą

dzenia do uzdatniania wody,

okre

ś

li

ć

zu

ż

ycie wody do produkcji okre

ś

lonych półproduktów

i wytworów papierniczych,

wyja

ś

ni

ć

proces wytwarzania pary wodnej oraz obiegu kondensatu,

obsłu

ż

y

ć

urz

ą

dzenia chłodnicze,

okre

ś

li

ć

zagro

ż

enia dla

ś

rodowiska wynikaj

ą

ce z działalno

ś

ci

przedsi

ę

biorstw bran

ż

y celulozowo-papierniczej,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Poznanie gospodarki wodnej w przedsi

ę

biorstwach przemysłu celulozowo-

papierniczego, wytwarzanie pary, uzdatnianie wody surowej, oczyszczanie

ś

cieków.

Poznanie wielko

ś

ci poboru wody i jej uzdatniania.

Poznanie gospodarki

ś

ciekami, ich neutralizacji i odprowadzania.

Poznanie wytwarzania pary produkcyjnej, jej obiegu i gospodarowania
kondensatem.
Poznanie

urz

ą

dze

ń

chłodniczych

oraz

stosowanych

czynników

chłodniczych.
Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy przy obsłudze

urz

ą

dze

ń

wodno-

ś

ciekowych.

Rozpoznawanie zagro

ż

e

ń

dla

ś

rodowiska wynikaj

ą

cych z działalno

ś

ci

przedsi

ę

biorstw bran

ż

y celulozowo-papierniczej.

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest doskonalenie

nabytych w procesie kształcenia wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych

w rzeczywistych warunkach pracy.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

94

Podczas

odbywania

praktyki

ucze

ń

powinien

zapozna

ć

si

ę

z zasadami gospodarki wodnej w przedsi

ę

biorstwie oraz uczestniczy

ć

w wykonywaniu zada

ń

zwi

ą

zanych z wytwarzaniem pary, obsługi urz

ą

dze

ń

chłodniczych oraz odprowadzaniem i neutralizacj

ą

ś

cieków.

W trakcie realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci ucznia opanowane w module 311[27].Z2 -

Technologia produkcji mas włóknistych oraz 311[27].Z3 - Technologia
produkcji wyrobów papierniczych.

Wykonywanie zada

ń

podczas praktyki zawodowej powinno umo

ż

liwi

ć

uczniom zastosowanie i pogł

ę

bienie zdobytej wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci

zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.

Przed rozpocz

ę

ciem praktyki zawodowej nale

ż

y zapozna

ć

uczniów

z programem oraz szczegółowym harmonogramem praktyki, zasadami
i instrukcjami obsługi urz

ą

dze

ń

i sprz

ę

tu technicznego, przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska, a tak

ż

e zwróci

ć

uwag

ę

na obowi

ą

zek przestrzegania

regulaminu obowi

ą

zuj

ą

cego w przedsi

ę

biorstwie papierniczym.

Program

jednostki

modułowej

powinien

by

ć

realizowany

w wydziałach: planowania i organizacji produkcji.

Uczniowie pod nadzorem instruktora powinni wykonywa

ć

samodzielnie

okre

ś

lone zadania zawodowe. Proces realizacji programu praktyk

i przygotowania uczniów do ich przyszłej pracy zawodowej powinien
kształtowa

ć

cechy

osobowo

ś

ciowe,

takie

jak:

obowi

ą

zkowo

ść

,

zdyscyplinowanie, poczucie współodpowiedzialno

ś

ci za wykonywane

zadanie zawodowe.

Ucze

ń

zobowi

ą

zany jest do prowadzenia dzienniczka praktyki

zawodowej, w którym dokumentuje jej przebieg opisuj

ą

c codziennie

wykonywane czynno

ś

ci

i spostrze

ż

enia.

4. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych powinno odbywa

ć

si

ę

na

podstawie znanych uczniom kryteriów przez cały czas realizacji programu
jednostki modułowej.

Umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nale

ż

y ocenia

ć

obserwuj

ą

c ich prac

ę

podczas

wykonywania zada

ń

zawodowych.

W procesie sprawdzania i oceniania nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

analizowanie schematów technologicznych uzdatniania wody do celów

produkcyjnych i energetycznych,

planowanie gospodarki wod

ą

w przedsi

ę

biorstwach papierniczych,

okre

ś

lanie

ź

ródeł

poboru

wody

do

celów

produkcyjnych

i energetycznych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

95

dobieranie metod uzdatniania wody do celów produkcyjnych

i energetycznych,

obliczanie zu

ż

ycia wody do produkcji okre

ś

lonych półproduktów

i wyrobów papierniczych,

okre

ś

lanie zagro

ż

enia dla

ś

rodowiska wynikaj

ą

cego z działalno

ś

ci

przedsi

ę

biorstw bran

ż

y celulozowo-papierniczej.

Dokonuj

ą

c oceny pracy uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

równie

ż

:

zdyscyplinowanie i punktualno

ść

,

pracowito

ść

, dokładno

ść

i rzetelno

ść

w wykonywaniu powierzonych

zada

ń

,

umiej

ę

tno

ść

organizowania własnej pracy,

jako

ść

wykonanej pracy,

przestrzeganie regulaminów obowi

ą

zuj

ą

cych w przedsi

ę

biorstwie

przemysłu

papierniczego

oraz

przestrzeganie

przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej opiekun

praktyki zawodowej powinien wpisa

ć

w dzienniczku praktyki opini

ę

o pracy

i post

ę

pach ucznia oraz ocen

ę

ko

ń

cow

ą

.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

96

Moduł 311[27].S1
Technologia przetwórstwa papierniczego

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

la

ć

kierunki zagospodarowania wyselekcjonowanych papierniczych

surowców wtórnych,

przeprowadzi

ć

badania ankietowe w

ś

ród potencjalnych dostawców

odpadów papierniczych,

planowa

ć

strategie zagospodarowywania surowców wtórnych,

okre

ś

la

ć

zadania marketingowe odbiorców papierniczych surowców

wtórnych,

planowa

ć

badania i sonda

ż

e rynku obrotu surowcami wtórnymi,

analizowa

ć

i opracowywa

ć

wyniki bada

ń

i sonda

ż

y,

rozró

ż

nia

ć

techniki przetwórstwa makulatury,

wskazywa

ć

nowoczesne urz

ą

dzenia recyklingu makulatury,

rozpoznawa

ć

poszczególne rodzaje maszyn i urz

ą

dze

ń

przetwórczych,

wskazywa

ć

zadania kontroli jako

ś

ci produkcji,

wytwarza

ć

wyroby w sposób ekologiczny.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin na

realizacj

ę

311[27].S1.01 Pozyskiwanie papierniczych surowców

wtórnych

78

311[27].S1.02 Przetwarzanie wyrobów papierniczych

62

Razem 140

3. Schemat układu jednostek modułowych



311[27].S1

Technologia przetwórstwa

papierniczego

311[27].S1.02

Przetwarzanie wyrobów

papierniczych

311[27].S1.01

Pozyskiwanie papierniczych

surowców wtórnych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

97

4. Literatura

Borowiecki S.: Maszyny i urz

ą

dzenia papiernicze. WSiP, Warszawa 1979

Gromadzki J.: Poskropka W.,: Technologia drewna. Cz. I. PWRiL,
Warszawa 1980
Przybysz K.: Technologia celulozy i papieru. Cz. II. Technologia papieru.
WSiP, Warszawa 1997
Szwarcsztajn E.: Przygotowanie masy papierniczej. WNT, Warszawa 1991
Wojciechowski T.: Marketing na rynku

ś

rodków produkcji

Polskie.

Wydawnictwo Ekonomiczne S.A. Warszawa 2003


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.







background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

98

Jednostka modułowa 311[27].S1.01
Pozyskiwanie papierniczych surowców wtórnych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cia zwi

ą

zane z recyklingiem i odzyskiem wyrobów

papierniczych,

okre

ś

li

ć

kierunki zagospodarowania wyselekcjonowanych papierniczych

surowców wtórnych,

zaplanowa

ć

badania okre

ś

laj

ą

ce rynek papierniczych surowców

wtórnych,

sporz

ą

dzi

ć

ankiet

ę

dotycz

ą

c

ą

pozyskiwania papierniczego surowca

wtórnego na rynku odpadów,

przeprowadzi

ć

badania ankietowe w

ś

ród potencjalnych dostawców

odpadów papierniczych,

opracowa

ć

strategie

rozwoju

przedsi

ę

biorstwa

pozyskuj

ą

cego

papiernicze surowce wtórne,

opracowa

ć

plan działa

ń

marketingowych firmy pozyskuj

ą

cej papiernicze

surowce wtórne,

sformułowa

ć

zadania dla poszczególnych działów przedsi

ę

biorstwa

zajmuj

ą

cego si

ę

obrotem surowcami wtórnymi,

zaplanowa

ć

akcj

ę

promuj

ą

c

ą

pozyskiwanie odpadów papierniczych.

2. Materiał nauczania

Recykling i odzysk wyrobów papierniczych.
Badania ankietowe rynku surowców wtórnych.
Strategie rozwoju firm pozyskuj

ą

cych papiernicze surowce wtórne.

Marketingowe zarz

ą

dzanie przedsi

ę

biorstwem.

Zadania działów: reklamy, marketingu, logistyki oraz analiz finansowych
w obrocie papierniczymi surowcami wtórnymi.

3.

Ć

wiczenia

Planowanie działa

ń

zwi

ą

zanych z recyklingiem i odzyskiem wyrobów

papierniczych w regionie.

Okre

ś

lanie

sposobów

zagospodarowania

wyselekcjonowanych

papierniczych surowców wtórnych.

Opracowywanie planu bada

ń

okre

ś

laj

ą

cych rynek papierniczych

surowców wtórnych.

Opracowywanie ankiety pod k

ą

tem mo

ż

liwo

ś

ci pozyskania okre

ś

lonego

papierniczego surowca wtórnego na rynku odpadów.

Opracowywanie planu działalno

ś

ci marketingowej firmy pozyskuj

ą

cej

papiernicze surowce wtórne.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

99

Formułowanie zada

ń

dla poszczególnych działów współczesnego

przedsi

ę

biorstwa

zajmuj

ą

cego si

ę

obrotem surowcami wtórnymi.

Planowanie akcji promuj

ą

cej pozyskiwanie odpadów papierniczych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Dokumentacja bada

ń

i sonda

ż

y marketingowych.

Opracowania wyników bada

ń

i sonda

ż

y.

Plany marketingowe firm.
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce metod badania rynku.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

pozyskiwania papierniczych surowców wtórnych oraz opracowywania
strategii rozwoju firm zajmuj

ą

cych si

ę

papierniczymi surowcami wtórnymi.

Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na umiej

ę

tno

ść

okre

ś

lania

kierunków

zagospodarowywania

wyselekcjonowanych

papierniczych surowców wtórnych oraz prowadzenia analizy bada

ń

rynkowych

umo

ż

liwiaj

ą

cych

podejmowanie

działa

ń

zwi

ą

zanych

z recyklingiem odpadów papierniczych.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

zaleca si

ę

stosowa

ć

metody

nauczania, takie jak: dyskusja dydaktyczna, metoda przypadków, projektów
oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Metoda projektów daje mo

ż

liwo

ść

doskonalenia i pogł

ę

biania wiedzy,

planowania, rozwi

ą

zywania problemów i korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł

informacji.

Tematyka projektów mo

ż

e dotyczy

ć

badania rynku papierniczych

surowców wtórnych, planowania gospodarki surowcami wtórnymi, badania
korzy

ś

ci wynikaj

ą

cych z recyklingu i odzysku wyrobów papierniczych.

Wskazane jest, aby uczniowie korzystali z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów ułatwi wzbogacenie procesu dydaktycznego

filmami dydaktycznymi.

Program

jednostki

modułowej

nale

ż

y

realizowa

ć

w

pracowni

technologicznej oraz w pracowni informatyki. Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób, uczniowie powinni pracowa

ć

indywidualnie lub

w zespołach 2-3 osobowych.

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie

okre

ś

lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

100

oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post

ę

pów uczniów

umo

ż

liwia korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form

organizacyjnych pracy uczniów.

Do sprawdzenia osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów mo

ż

na zastosowa

ć

:

sprawdziany ustne i pisemne, testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas sprawdzania i oceniania projektów proponuje si

ę

zwróci

ć

uwag

ę

na:

trafno

ść

koncepcji projektu,

dobór materiałów

ź

ródłowych,

plan projektu,

podział

zada

ń

oraz

stopie

ń

zaanga

ż

owania

si

ę

uczestników

w realizacj

ę

projektu,

stopie

ń

realizacji zamierzonych celów,

wykonanie i prezentacj

ę

projektu.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne uczniów nale

ż

y ocenia

ć

podczas obserwacji

wykonywanych

ć

wicze

ń

oraz

poprzez

stosowanie

sprawdzianów

praktycznych z zadaniami typu próba pracy.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela, poziom
wykonania

ć

wicze

ń

oraz wykonanie i prezentacj

ę

projektu.



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

101

Jednostka modułowa 311[27].S1.02
Przetwarzanie wyrobów papierniczych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

recykling wyrobów papierniczych,

sklasyfikowa

ć

makulaturowe surowce papiernicze,

okre

ś

li

ć

wykorzystanie substancji włóknistych zawartych w makulaturze

do okre

ś

lonego wyrobu papierniczego,

rozró

ż

ni

ć

metody przetwórstwa makulatury,

scharakteryzowa

ć

chemiczne metody uzdatniania makulatury,

wyja

ś

ni

ć

zasady działania i eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

do ponownego rozwłókniania i mielenia półproduktów włóknistych,

obsłu

ż

y

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do ponownego rozwłókniania i mielenia

półproduktów włóknistych,

skontrolowa

ć

przebieg procesów ponownego rozwłókniania i mielenia,

oceni

ć

jako

ść

wyrobu papierniczego wytworzonego z makulatury,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

oraz Dokumentacj

ą

Techniczno-Ruchow

ą

maszyn i urz

ą

dze

ń

,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas przerobu wyrobów

papierniczych.

2. Materiał nauczania

Techniki przetwórstwa makulatury.
Maszyny i urz

ą

dzenia do przygotowania rozwłókniania, oczyszczania,

sortowania, mielenia makulatury i półproduktów włóknistych - obsługa
i eksploatacja.
Kontrola procesów, parametry procesowe.
Kontrola jako

ś

ci produkcji.

Wyroby papiernicze otrzymywane z makulatury.

3.

Ć

wiczenia

Klasyfikowanie makulaturowych surowców papierniczych.

Okre

ś

lanie mo

ż

liwo

ś

ci wykorzystania substancji włóknistych zawartych

w makulaturze do okre

ś

lonego wyrobu papierniczego.

Rozró

ż

nianie metod przetwórstwa makulatury.

Rysowanie schematów maszyn i urz

ą

dze

ń

do rozwłókniania i mielenia

półproduktów włóknistych.

Obsługiwanie maszyn i urz

ą

dze

ń

do rozwłókniania i mielenia

półproduktów włóknistych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

102

Kontrolowanie przebiegu procesów rozwłókniania i mielenia.

Badanie jako

ś

ci wyrobu papierniczego wytworzonego z makulatury.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Schematy technologiczne.
Dokumentacja techniczno-technologiczna.
Foliogramy, ilustracje.
Polskie Normy.
Czasopisma specjalistyczne.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce

nowoczesnych

technologii

produkcji

wyrobów

papierniczych

z wykorzystaniem surowców wtórnych.

Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci dobierania metod ponownego rozwłókniania i mielenia

włóknistych surowców wtórnych oraz badania jako

ś

ci uzyskanego wyrobu

papierniczego.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce

metody

nauczania:

wykład

problemowy,

pokaz

z obja

ś

nieniem, pokaz z instrukta

ż

em, metoda przewodniego tekstu,

metoda projektów

oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Realizacja tre

ś

ci programowych wspomaganych

ć

wiczeniami umo

ż

liwia

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci wa

ż

nych w zawodzie, takich jak: ł

ą

czenie ze

sob

ą

ż

nych elementów wiedzy, dostrzeganie zale

ż

no

ś

ci mi

ę

dzy nimi,

rozwi

ą

zywanie

problemów,

wnioskowanie,

uzasadnianie

przyj

ę

tych

rozwi

ą

za

ń

oraz doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci samokształcenia.

Dla ułatwienia zrozumienia realizowanych tre

ś

ci kształcenia wskazane

jest

organizowanie

wycieczek

dydaktycznych

w

celu

poznania

stosowanych metod i technologii podczas przetwarzania wyrobów
papierniczych oraz zapoznania si

ę

z rzeczywistymi warunkami pracy.

Program

jednostki

modułowej

nale

ż

y

realizowa

ć

w

pracowni

technologicznej. Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób

podzielonych na 2-3 osobowe zespoły.

Praca grupowa uczy współpracy

z zespołem oraz wspólnego podejmowania decyzji i rozwi

ą

zywania

problemów.

6. Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie

okre

ś

lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

103

oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Do sprawdzenia osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów mo

ż

na zastosowa

ć

:

sprawdziany ustne i pisemne, testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Wiadomo

ś

ci teoretyczne niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych

mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania

w te

ś

cie mog

ą

by

ć

otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luk

ą

) lub zamkni

ę

te

(wyboru wielokrotnego, na dobieranie, prawda-fałsz).

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne uczniów nale

ż

y ocenia

ć

podczas obserwacji

wykonywanych

ć

wicze

ń

oraz

poprzez

stosowanie

sprawdzianów

praktycznych z zadaniami typu próba pracy.
W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
00 Program nauki Technik elektronik 311 07
00 Program nauki Technik geolog 311 12
00 Program nauki Technik garbarz 311 09
00 Program nauki Technik telekomunikacji 311 37
00 Program nauki Technik meteorolog 311 23
00 Program nauki Technik technologii drewna 311 32
00 Program nauki Technik transportu kolejowego 311 38
00 Program nauki Technik technologii szkła 311 33
00 Program nauki Technik technologii chemicznej 311 31
00 Program nauki Technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych 311 42
00 Program nauki Technik masazy Nieznany
00 Program nauki Technik żywienia 321 10
00 Program nauki Technik handlo Nieznany
00 Program nauki Technik uslug Nieznany
00 Program nauki Technik technologii żywności 321 09
00 Program nauki Technik techno Nieznany (3)
00 Program nauki technik organi Nieznany
00 Program nauki Technik urzadz Nieznany
00 Program nauki Technik techno Nieznany (4)

więcej podobnych podstron