00 Program nauki Technik meteorolog 311 23

background image
background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

Autorzy:
mgr in

ż

. Joanna Sznajder-Stworzyjanek

mgr Edyta Mosi

ą

dz

mgr in

ż

. Barbara Nagucka


Recenzenci:
mgr El

ż

bieta Klejnowska

mgr in

ż

. Anna Popławska


Opracowanie redakcyjne:
mgr in

ż

. Maria Majewska

Janina D

ą

browska


Korekta merytoryczna:
mgr in

ż

. Bo

ż

enna Wapi

ń

ska

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

Spis tre

ś

ci

Wprowadzenie

5

I

Zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia

w zawodzie

7

1. Opis pracy w zawodzie

7

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno-

wychowawczego

8

II

Plany nauczania

17

III

Moduły kształcenia w zawodzie

19

1. Podstawy zawodu

19

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

22

Charakteryzowanie budowy i składu atmosfery

25

Analizowanie zjawisk atmosferycznych i hydrologicznych
zachodz

ą

cych w przyrodzie

28

Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

hydrologiczno-

meteorologiczn

ą

31

2. Obserwacje i pomiary meteorologiczne

34

Wykonywanie pomiarów promieniowania słonecznego
oraz usłonecznienia

36

Wykonywanie pomiarów temperatury, parowania oraz
wilgotno

ś

ci powietrza

39

Wykonywanie pomiarów ruchu mas powietrza

43

Wykonywanie pomiarów opadów atmosferycznych

47

3. Podstawy klimatologii

51

Analizowanie czynników wpływaj

ą

cych na zró

ż

nicowanie

klimatu

53

Prowadzenie obserwacji i pomiarów do celów
klimatologicznych

56

4. Podstawy hydrologii

60

Charakteryzowanie wód powierzchniowych
i podziemnych

63

Wykonywanie pomiarów hydrologicznych

67

Opracowywanie prognoz hydrologicznych

71

5. Podstawy oceanologii

75

Charakteryzowanie zjawisk oceanicznych

77

Wykonywanie bada

ń

geofizycznych

81

Przeciwdziałanie zagro

ż

eniom mórz i oceanów

84

6. Prognozy meteorologiczne

87

Sporz

ą

dzanie prognoz meteorologicznych

89

Korzystanie z prognostycznych modeli pogody

93

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

7. Praktyka zawodowa

96

Wykonywanie pomiarów meteorologicznych

98

Wykonywanie prac zwi

ą

zanych z budow

ą

i obsług

ą

stacji

hydrologiczno - meteorologicznej

101

8. Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem

104

Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem w jednostce gospodarczej

107

Monitorowanie

ś

rodowiska

110


























background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

Wprowadzenie

Celem kształcenia zawodowego jest przygotowanie absolwenta do

skutecznego wykonywania zada

ń

zawodowych w warunkach gospodarki

rynkowej. Wymaga to dobrego przygotowania ogólnego, opanowania
podstawowej wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci oraz prezentowania wła

ś

ciwych

postaw zawodowych.

Absolwent szkoły powinien charakteryzowa

ć

si

ę

otwarto

ś

ci

ą

,

komunikatywno

ś

ci

ą

, wyobra

ź

ni

ą

, zdolno

ś

ci

ą

do ci

ą

głego uczenia si

ę

i podnoszenia kwalifikacji, a tak

ż

e umiej

ę

tno

ś

ci

ą

oceny swoich

mo

ż

liwo

ś

ci. Realizacja programu nauczania o modułowym układzie

tre

ś

ci kształcenia ułatwia osi

ą

gni

ę

cie tych zamierze

ń

.

Kształcenie modułowe, poprzez powi

ą

zanie celów i materiału

nauczania z procesem pracy i zadaniami zawodowymi umo

ż

liwia:

przygotowanie ucznia do wykonywania typowych zada

ń

zawodowych

na stanowiskach pracy, którym odpowiadaj

ą

okre

ś

lone zakresy

umiej

ę

tno

ś

ci, wiedzy i postaw zawodowych,

integracj

ę

tre

ś

ci nauczania z ró

ż

nych dyscyplin wiedzy,

stymulowanie aktywno

ś

ci intelektualnej i motorycznej ucznia,

pozwalaj

ą

cej na indywidualizacj

ę

procesu nauczania.

Kształcenie według modułowego programu nauczania charakteryzuje

si

ę

tym,

ż

e:

cele i materiał nauczania wynikaj

ą

z przyszłych zada

ń

zawodowych,

przygotowanie ucznia do wykonywania zawodu odbywa si

ę

głównie

poprzez realizacj

ę

zada

ń

zbli

ż

onych do tych, które wykonywane s

ą

na

stanowisku pracy,

nie ma w nim podziału na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne,

wyst

ę

puje w nim prymat umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych nad wiedz

ą

teoretyczn

ą

,

jednostki modułowe integruj

ą

tre

ś

ci kształcenia ró

ż

nych dyscyplin

wiedzy,

w szerokim zakresie wykorzystuje si

ę

zasad

ę

transferu wiedzy

i umiej

ę

tno

ś

ci,

proces uczenia si

ę

dominuje nad procesem nauczania,

programy nauczania psa elastyczne, poszczególne jednostki

modułowe mo

ż

na wymienia

ć

, modyfikowa

ć

, uzupełnia

ć

oraz

dostosowywa

ć

do poziomu wymaganych umiej

ę

tno

ś

ci, potrzeb

gospodarki oraz lokalnego rynku pracy.
Modułowy program nauczania dla zawodu składa si

ę

z modułów

kształcenia w zawodzie i odpowiadaj

ą

cych im jednostek modułowych,

wyodr

ę

bnionych na podstawie okre

ś

lonych kryteriów, umo

ż

liwiaj

ą

cych

nabywanie wiedzy oraz kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci i postaw wła

ś

ciwych

dla zawodu.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

W strukturze programu wyró

ż

nia si

ę

:

zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,

plany nauczania,

programy modułów i jednostek modułowych.
Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia, wykaz

jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych i wykaz
literatury.

Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał

nauczania,

ć

wiczenia,

ś

rodki dydaktyczne, wskazania metodyczne do

realizacji programu jednostki oraz propozycje metod sprawdzania
i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia.

Dydaktyczna

mapa

programu

nauczania,

zamieszczona

w zało

ż

eniach programowo-organizacyjnych kształcenia w zawodzie,

przedstawia

schemat

powi

ą

za

ń

mi

ę

dzy

modułami

i odpowiadaj

ą

cymi im jednostkami modułowymi oraz okre

ś

la kolejno

ść

ich realizacji. Ma ona ułatwi

ć

dyrekcji szkół i nauczycielom planowanie

i organizowanie procesu dydaktycznego.

W programie przyj

ę

to system kodowania modułów i jednostek

modułowych, który zawiera nast

ę

puj

ą

ce elementy:

symbol cyfrowy zawodu zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

klasyfikacj

ą

zawodów szkolnictwa zawodowego,

symbol literowy, oznaczaj

ą

cy grup

ę

modułów:

O – dla modułów ogólnozawodowych,
Z – dla modułów zawodowych,
S – dla modułu specjalizacyjnego.

cyfra arabska dla kolejnego modułu w grupie i dla kolejnej

wyodr

ę

bnionej w module jednostki modułowej.

Przykładowy zapis kodowania modułu:
311[23].O1
311[23]
– symbol cyfrowy dla zawodu: technik meteorolog,
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy zawodu.
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
311[23]. O1.01
311[23]
– symbol cyfrowy dla zawodu: technik meteorolog,
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy zawodu.
01 – pierwsza jednostka modułowa wyodr

ę

bniona w module O1:

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

I. Zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia

w zawodzie


1. Opis pracy w zawodzie

Absolwent szkoły kształc

ą

cej w zawodzie technik meteorolog mo

ż

e

by

ć

zatrudniony w:

Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej, w słu

ż

bie hydrologiczno-

meteorologicznej i komórkach naukowo-badawczych,

o

ś

rodkach bada

ń

i kontroli

ś

rodowiska,

terenowych organach administracji pa

ń

stwowej,

regionalnych zarz

ą

dach gospodarki wodnej,

działach ochrony

ś

rodowiska przedsi

ę

biorstw przemysłowych,

placówkach Polskiej Akademii Nauk,

o

ś

rodkach badawczo-rozwojowych i przedsi

ę

biorstwach zwi

ą

zanych

ze

ś

rodowiskiem przyrodniczym.


Zadania zawodowe

Absolwent szkoły kształc

ą

cej w zawodzie technik meteorolog

powinien by

ć

przygotowany do wykonywania zada

ń

zawodowych

w zakresie:

prowadzenia obserwacji zjawisk meteorologicznych,

prowadzenia pomiarów meteorologicznych,

opracowywania, analizy i interpretacji wyników bada

ń

oraz obserwacji

meteorologicznych,

przygotowywania i opracowywania danych meteorologicznych,

udziału w opracowywaniu prognoz i map synoptycznych,

prowadzenia bada

ń

hydrologicznych, opracowywania wyników bada

ń

,

prowadzenia pomiarów i obserwacji meteorologicznych dla potrzeb

lotnictwa oraz rolnictwa.


Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe

W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent szkoły powinien umie

ć

:

rozpoznawa

ć

i

charakteryzowa

ć

elementy

oraz

zjawiska

meteorologiczne typowe dla klimatu Polski,

rozpoznawa

ć

i klasyfikowa

ć

chmury, okre

ś

la

ć

wielko

ś

ci zachmurzenia

i wysoko

ść

podstawy chmur,

dokonywa

ć

wyboru

terenu

do

rozmieszczenia

przyrz

ą

dów

meteorologicznych oraz prowadzenia pomiarów i obserwacji,

obsługiwa

ć

przyrz

ą

dy i instrumenty meteorologiczne,

przeprowadza

ć

analizy sytuacji pogodowych i synoptycznych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

opracowywa

ć

wyniki obserwacji zgodnie z instrukcj

ą

dla stacji

i posterunków meteorologicznych,

korzysta

ć

z

danych

meteorologicznych

i

opracowa

ń

klimatologicznych, interpretowa

ć

wyniki obserwacji,

wykorzystywa

ć

dane do meteorologicznej osłony lotnictwa,

obsługiwa

ć

urz

ą

dzenia ł

ą

czno

ś

ci meteorologicznej oraz urz

ą

dzenia

do przekazywania danych hydro- i meteorologicznych,

posługiwa

ć

si

ę

dokumentacj

ą

hydrologiczn

ą

i meteorologiczn

ą

,

wykorzystywa

ć

metody statystyczne w meteorologii,

posługiwa

ć

si

ę

aktami

prawnymi

dotycz

ą

cymi

meteorologii,

klimatologii i ochrony

ś

rodowiska,

korzysta

ć

z literatury zawodowej i ekonomiczno-prawnej,

stosowa

ć

zasady post

ę

powania w przypadku wyst

ą

pienia zagro

ż

e

ń

ś

rodowiska,

posługiwa

ć

si

ę

sprz

ę

tem komputerowym,

posługiwa

ć

si

ę

j

ę

zykiem obcym w zakresie wspomagaj

ą

cym

wykonywanie zada

ń

zawodowych,

przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

stosowa

ć

przepisy prawa dotycz

ą

ce działalno

ś

ci gospodarczej,

stosowa

ć

przepisy

prawa

dotycz

ą

ce

wykonywanych

zada

ń

zawodowych,

udziela

ć

pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach

przy pracy,

kierowa

ć

zespołem pracowników,

korzysta

ć

z

ż

nych

ź

ródeł

informacji

oraz

z

doradztwa

specjalistycznego.

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno-

wychowawczego

Proces kształcenia według modułowego programu nauczania dla

zawodu technik meteorolog mo

ż

e by

ć

realizowany w technikum oraz

w szkole policealnej, dla młodzie

ż

y i dla dorosłych, w formie stacjonarnej

i zaocznej.

Program

nauczania

obejmuje

kształcenie

ogólnozawodowe,

zawodowe i specjalizacyjne. Kształcenie ogólnozawodowe umo

ż

liwia

zdobycie umiej

ę

tno

ś

ci podstawowych w zawodzie technik meteorolog

oraz w zawodach pokrewnych, z tego samego obszaru zawodowego.
Kształcenie zawodowe ma na celu przygotowanie absolwenta do
realizacji zada

ń

na typowych dla zawodu stanowiskach pracy. Ogólne

i szczegółowe cele kształcenia wynikaj

ą

z podstawy programowej

kształcenia w zawodzie.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Tre

ś

ci programowe zawarte s

ą

w o

ś

miu modułach: jednym

ogólnozawodowym, sze

ś

ciu modułach zawodowych oraz w jednym

module specjalizacyjnym. Wybór kierunku specjalizacji uwarunkowany
jest zapotrzebowaniem rynku pracy w regionie oraz zapleczem
techniczno-dydaktycznym placówki, w której odbywa si

ę

kształcenie

zawodowe.

Kształcenie specjalizacyjne mo

ż

e odbywa

ć

si

ę

z wykorzystaniem

zamieszczonego w programie modułu specjalizacyjnego lub programów
autorskich uwzgl

ę

dniaj

ą

cych potrzeby lokalnego rynku pracy. Podczas

opracowywania autorskiego programu specjalizacji, na realizacj

ę

jego

tre

ś

ci nale

ż

y przeznaczy

ć

tak

ą

sam

ą

liczb

ę

godzin jak w module

311[23].S1.

Moduły uwzgl

ę

dniaj

ą

ce zadania zawodowe podzielone s

ą

na

jednostki modułowe. Ka

ż

da jednostka modułowa zawiera tre

ś

ci

stanowi

ą

ce wyodr

ę

bnion

ą

logicznie cało

ść

. Realizacja celów kształcenia

poszczególnych

modułów

i

jednostek

modułowych

umo

ż

liwia

opanowanie umiej

ę

tno

ś

ci pozwalaj

ą

cych na wykonanie okre

ś

lonego

zakresu pracy.

Czynnikiem sprzyjaj

ą

cym nabywaniu umiej

ę

tno

ś

ci

zawodowych

jest

wykonywanie

ć

wicze

ń

zaproponowanych

w poszczególnych jednostkach modułowych.

Moduł ogólnozawodowy 311[23].O1 – Podstawy zawodu – składa si

ę

z czterech jednostek modułowych i obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce

stosowania przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska, budowy i składu atmosfery

ziemskiej, zjawisk w niej zachodz

ą

cych oraz posługiwania si

ę

dokumentacj

ą

hydrologiczno-meteorologiczn

ą

. Program poszczególnych

jednostek obejmuje ogólnozawodowe tre

ś

ci kształcenia, które maj

ą

podstawowe znaczenie dla kształcenia w zawodzie.

Moduł 311[23].Z1 – Obserwacje i pomiary meteorologiczne – jest

pierwszym modułem zawodowym, który składa si

ę

z czterech jednostek.

Podczas realizacji programu poszczególnych jednostek uczniowie
poznaj

ą

zasady prowadzenia obserwacji i wykonywania pomiarów

promieniowania słonecznego i usłonecznienia, temperatury, parowania,
oraz wilgotno

ś

ci powietrza, a tak

ż

e ci

ś

nienia atmosferycznego, kierunku,

pr

ę

dko

ś

ci i siły wiatru oraz opadów atmosferycznych.

Moduł

311[23].Z2

Podstawy

klimatologii

składa

si

ę

z dwóch jednostek modułowych, których tre

ś

ci dotycz

ą

okre

ś

lania

wpływu ró

ż

nych czynników na kształtowanie si

ę

klimatu oraz

prowadzenia obserwacji i pomiarów do celów klimatologicznych.

Moduł

311[23].Z3

Podstawy

hydrologii

składa

si

ę

z trzech jednostek modułowych, których tre

ś

ci dotycz

ą

obiegu wody

w przyrodzie, charakterystyki wód powierzchniowych i podziemnych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

wykonywania

pomiarów

hydrologicznych,

opracowywania

prognoz

hydrologicznych oraz oceny sytuacji hydrologicznej.

Moduł 311[23].Z4 – Podstawy oceanologii – składa si

ę

z trzech

jednostek, których tre

ś

ci dotycz

ą

okre

ś

lania czynników wpływaj

ą

cych na

kształtowanie dna, brzegów oceanicznych oraz wybrze

ż

y morskich,

prowadzenia bada

ń

geofizycznych, a tak

ż

e ochrony zasobów mórz

i oceanów.

Moduł 311[23].Z5 – Prognozy meteorologiczne – składa si

ę

z dwóch

jednostek modułowych, których realizacja pozwali na kształtowanie
umiej

ę

tno

ś

ci sporz

ą

dzania prognoz meteorologicznych oraz korzystania

z prognostycznych modeli pogody.

Moduł 311[23].Z6 – Praktyka zawodowa – zawiera dwie jednostki

modułowe, których realizacja umo

ż

liwi uczniom nabycie praktycznych

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania pomiarów meteorologicznych oraz prac

zwi

ą

zanych z budow

ą

i obsług

ą

stacji hydrologiczno-meteorologicznej.

Moduł 311[23].S1 – Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem – jest modułem

specjalizacyjnym, zawieraj

ą

cym dwie jednostki modułowe, których tre

ś

ci

dotycz

ą

zarz

ą

dzania

ś

rodowiskiem w jednostce gospodarczej oraz

monitoringu

ś

rodowiska.

Szkoła mo

ż

e opracowa

ć

i realizowa

ć

własny program modułu

specjalizacyjnego zgodnie z potrzebami lokalnego rynku pracy, którego
tematyka mo

ż

e dotyczy

ć

:

ochrony powietrza,

hydrologii i oceanologii,

gospodarki wodnej.
Wykaz modułów i jednostek modułowych zamieszczono w tabeli.














background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

Wykaz modułów i jednostek modułowych

Symbol jednostki

modułowej

Wykaz modułów

i jednostek modułowych

Orientacyjna

liczba godzin na

realizacj

ę

Moduł 311[23].O1
Podstawy zawodu

288

311[23].O1.01

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

60

311[23].O1.02

Charakteryzowanie budowy i składu atmosfery

64

311[23].O1.03

Analizowanie

zjawisk atmosferycznych

i hydrologicznych zachodz

ą

cych w przyrodzie

112

311[23].O1.04

Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

hydrologiczno-

meteorologiczn

ą

52

Moduł 311[23].Z1
Obserwacje i pomiary meteorologiczne

360

311[23].Z1.01

Wykonywanie pomiarów promieniowania
słonecznego oraz usłonecznienia

106

311[23].Z1.02

Wykonywanie pomiarów temperatury, parowania
oraz wilgotno

ś

ci powietrza

126

311[23].Z1.03

Wykonywanie pomiarów ruchu mas powietrza

64

311[23].Z1.04

Wykonywanie pomiarów opadów
atmosferycznych

64

Moduł 311[23].Z2
Podstawy klimatologii

216

311[23].Z2.01

Analizowanie czynników wpływaj

ą

cych na

zró

ż

nicowanie klimatu

108

311[23].Z2.02

Prowadzenie obserwacji i pomiarów do celów
klimatologicznych

108

Moduł 311[23].Z3
Podstawy hydrologii

206

311[23].Z3.01

Charakteryzowanie wód powierzchniowych
i podziemnych

58

311[23].Z3.02

Wykonywanie pomiarów hydrologicznych

102

311[23].Z3.03

Opracowywanie prognoz hydrologicznych

46

Moduł 311[23].Z4
Podstawy oceanologii

204

311[23].Z4.01

Charakteryzowanie zjawisk oceanicznych

85

311[23].Z4.02

Wykonywanie bada

ń

geofizycznych

85

311[23].Z4.03

Przeciwdziałanie zagro

ż

eniom mórz i oceanów

34

Moduł 311[23].Z5
Prognozy meteorologiczne

184

311[23].Z5.01

Sporz

ą

dzanie prognoz meteorologicznych

124

311[23].Z5.02

Korzystanie z prognostycznych modeli pogody

60

Moduł 311[23].Z6
Praktyka zawodowa

140

311[23].Z6.01

Wykonywanie pomiarów meteorologicznych

70

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

311[23].Z6.02

Wykonywanie prac zwi

ą

zanych z budow

ą

i obsług

ą

stacji hydrologiczno- meteorologicznej

70

Moduł 311[23].S1
Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem

192

311[23].S1.01

Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem w jednostce

gospodarczej

96

311[23].S1.02

Monitorowanie

ś

rodowiska

96

Razem

1790


Na podstawie wykazu oraz układu jednostek modułowych sporz

ą

dzono

dydaktyczn

ą

map

ę

programu.

Dydaktyczna mapa programu nauczania















311[23].O1.01

311[23].O1

311[23].O1.02

311[23].O1.03

311[23].O1.04

311[23].Z1

311[23].Z1.01

311[23].Z1.02

311[23].Z1.04

311[23].Z2

311[23].Z2.01

311[23].Z2.02

311[23].Z1.03

311[23].Z3

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

























Dydaktyczna mapa programu nauczania stanowi schemat powi

ą

za

ń

mi

ę

dzy modułami i jednostkami modułowymi oraz okre

ś

la kolejno

ść

ich

realizacji. Moduł 311[23].O1 powinien by

ć

realizowany w pierwszej

kolejno

ś

ci, gdy

ż

wyst

ę

puj

ą

w nim jednostki modułowe, których tre

ś

ci

stanowi

ą

baz

ę

dla pozostałych modułów.

Nauczyciele realizuj

ą

cy modułowy program nauczania powinni

posiada

ć

przygotowanie

metodologiczne

dotycz

ą

ce

kształcenia

modułowego, aktywizuj

ą

cych metod nauczania, pomiaru dydaktycznego

oraz projektowania i opracowywania pakietów edukacyjnych.

311[23].Z3.01

311[23].Z3.02

311[23].Z3.03

311[23].Z4

311[23].Z4.01

311[23].Z4.02

311[23].Z4.03

311[23].Z5

311[23].Z5.01

311[23].Z5.02

311[23].Z6

311[23].Z6.02

311[23].Z6.01

311[23].S1

311[23].S1.02

311[23].S1.01

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

Nauczyciel kieruj

ą

cy procesem nabywania umiej

ę

tno

ś

ci przez

uczniów powinien udziela

ć

pomocy w rozwi

ą

zywaniu problemów,

kształtowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe, uwzgl

ę

dniaj

ą

c ich indywidualne

predyspozycje, mo

ż

liwo

ś

ci i do

ś

wiadczenia.

Ponadto, powinien rozwija

ć

zainteresowania zawodem, wskazywa

ć

na mo

ż

liwo

ś

ci dalszego kształcenia, zdobywania nowych umiej

ę

tno

ś

ci

zawodowych. Powinien równie

ż

kształtowa

ć

takie cechy, jak: dokładno

ść

i systematyczno

ść

, rzetelno

ść

i odpowiedzialno

ść

za prac

ę

, sprawne

komunikowanie si

ę

, twórcze rozwi

ą

zywanie problemów oraz umiej

ę

tno

ść

współdziałania w zespole.

Wskazane

jest,

aby

zaj

ę

cia

edukacyjne

realizowane

były

z wykorzystaniem aktywizuj

ą

cych metod nauczania, takich jak: dyskusja

dydaktyczna, metoda tekstu przewodniego, metoda samokształcenia
kierowanego, metoda sytuacyjna, metoda projektów i

ć

wicze

ń

.

Prowadzenie zaj

ęć

aktywizuj

ą

cymi metodami nauczania wymaga

przygotowania materiałów dydaktycznych, takich jak: teksty przewodnie,
instrukcje do metody projektów, instrukcje do wykonywania

ć

wicze

ń

,

instrukcje stanowiskowe.

Wskazane jest stosowanie filmów dydaktycznych oraz organizowanie

wycieczek do Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, o

ś

rodków

bada

ń

i kontroli

ś

rodowiska, terenowych organów administracji

pa

ń

stwowej oraz na targi i wystawy specjalistyczne. W procesie realizacji

programu nauczania nale

ż

y wdra

ż

a

ć

uczniów do samokształcenia oraz

zach

ę

ca

ć

do korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji: literatury

i czasopism zawodowych, norm, przepisów prawa, instrukcji,
poradników, zasobów Internetu.

Istotnym elementem organizacji procesu dydaktycznego jest

sprawdzenie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia, prowadzenie

bada

ń

diagnostycznych, kształtuj

ą

cych i sumuj

ą

cych.

Badania diagnostyczne maj

ą

na celu dokonanie oceny poziomu

wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w pocz

ą

tkowej fazie kształcenia.

Badania kształtuj

ą

ce prowadzone w trakcie realizacji programu maj

ą

na celu dostarczanie bie

żą

cych informacji o efektywno

ś

ci procesu

nauczania - uczenia si

ę

.

Badania sumuj

ą

ce powinny by

ć

prowadzone po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostek modułowych.

Informacje uzyskiwane w wyniku bada

ń

pozwalaj

ą

na dokonywanie

ewaluacji procesu nauczania.

Ocenianie powinno u

ś

wiadamia

ć

uczniowi poziom jego osi

ą

gni

ęć

w stosunku do wymaga

ń

edukacyjnych, wdra

ż

a

ć

go do systematycznej

pracy, samokontroli i samooceny. Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

realizowane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

pisemnych

i

praktycznych,

obserwacji

pracy

ucznia

podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Zawarta w tabelach wykazu jednostek modułowych orientacyjna

liczba godzin przewidziana na realizacj

ę

programu mo

ż

e ulega

ć

zmianie

w zale

ż

no

ś

ci od stosowanych przez nauczyciela metod i

ś

rodków

dydaktycznych.

W zintegrowanym procesie kształcenia modułowego nie ma podziału

na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne. Formy organizacyjne pracy uczniów

powinny by

ć

dostosowane do tre

ś

ci i metod kształcenia.

Zaleca si

ę

, aby zaj

ę

cia prowadzone były w grupach do 15 osób.

Proponowane formy organizacyjne prowadzenia zaj

ęć

, to: praca

w zespołach 2–5 osobowych oraz praca indywidualna.

Szkoła realizuj

ą

ca kształcenie zawodowe w zawodzie technik

meteorolog powinna posiada

ć

:

pracowni

ę

bada

ń

meteorologicznych,

pracowni

ę

komputerow

ą

.

W pracowniach, w których b

ę

dzie realizowany proces dydaktyczny

nale

ż

y zorganizowa

ć

stanowiska:

badawcze, wyposa

ż

one w aparatur

ę

do wykonywania bada

ń

laboratoryjnych, przyrz

ą

dy pomiarowe, zestawy norm, plansze

pogl

ą

dowe, czasopisma i literatur

ę

zawodow

ą

,

komputerowe z oprogramowaniem oraz dost

ę

pem do Internetu,

wyposa

ż

one w drukark

ę

, skaner, programy komputerowe,

ć

wicze

ń

praktycznych, wyposa

ż

one w niezb

ę

dne materiały, narz

ę

dzia

i sprz

ę

t, urz

ą

dzenia oraz przyrz

ą

dy pomiarowe,

pracy

nauczyciela,

wyposa

ż

one

w

sprz

ę

t

audiowizualny

i multimedialny.
Kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych powinno odbywa

ć

si

ę

na

odpowiednio wyposa

ż

onych stanowiskach symulacyjnych, w pracowniach

ć

wicze

ń

praktycznych, warsztatach szkolnych oraz pracowni komputerowej.

Ć

wiczeniowe stanowisko pracy ucznia powinna stanowi

ć

wydzielona

cz

ęść

pracowni. Korzystaj

ą

c ze zgromadzonego sprz

ę

tu, narz

ę

dzi oraz

przyrz

ą

dów pomiarowych, ucze

ń

b

ę

dzie mógł wykonywa

ć

okre

ś

lone

zadania zawodowe.

W trosce o jako

ść

kształcenia konieczne s

ą

systematyczne działania

szkoły polegaj

ą

ce na:

pozyskiwaniu nowych

ś

rodków kształcenia,

opracowaniu obudowy dydaktycznej programu nauczania,

współpracy z instytucjami zwi

ą

zanymi z kierunkiem kształcenia, celem

aktualizacji

tre

ś

ci

kształcenia

zawodowego,

odpowiadaj

ą

cych

wymaganiom technologii, techniki oraz rynku pracy,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

doskonaleniu nauczycieli w zakresie kształcenia modułowego,
aktywizuj

ą

cych metod nauczania, pomiaru dydaktycznego oraz

projektowania pakietów edukacyjnych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

II. Plany nauczania


PLAN NAUCZANIA

Czteroletnie technikum
Zawód: technik meteorolog 311[23]
Podbudowa programowa: gimnazjum

Dla młodzie

ż

y

Dla dorosłych

Liczba
godzin

tygodniowo

w czteroletnim

okresie

nauczania

Liczba

godzin

tygodniowo

w czteroletnim

okresie

nauczania

Liczba

godzin

w czteroletnim

okresie

nauczania

Semestry I–VIII




Lp.




Moduły kształcenia

w zawodzie

Klasy I–IV

Forma

stacjonarna

Forma

zaoczna

1. Podstawy zawodu

8

6

100

2.

Obserwacje i pomiary
meteorologiczne

10

7

126

3. Podstawy klimatologii

6

4

76

4. Podstawy hydrologii

6

4

76

5. Podstawy oceanologii

6

4

76

6. Prognozy meteorologiczne

6

4

76

7. Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem

8

6

100

Razem

50

35

630

Praktyka zawodowa: 4 tygodnie

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

PLAN NAUCZANIA

Szkoła policealna
Zawód: technik meteorolog 311[23]
Podbudowa programowa: szkoła daj

ą

ca wykształcenie

ś

rednie

Dla młodzie

ż

y

Dla dorosłych

Liczba
godzin

tygodniowo

w dwuletnim

okresie

nauczania

Liczba

godzin

tygodniowo

w dwuletnim

okresie

nauczania

Liczba
godzin

w dwuletnim

okresie

nauczania

Semestry I–IV




Lp.




Moduły kształcenia

w zawodzie

Semestry I–IV

Forma

stacjonarna

Forma

zaoczna

1.

Podstawy zawodu

8

6

110

2.

Obserwacje i pomiary
meteorologiczne

10

7

136

3.

Podstawy klimatologii

6

5

82

4.

Podstawy hydrologii

6

4

81

5.

Podstawy oceanologii

6

4

81

6.

Prognozowanie
meteorologiczne

6

5

82

7.

Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem

8

6

110

Razem

50

37

682

Praktyka zawodowa: 4 tygodnie

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

III. Moduły kształcenia w zawodzie

Moduł 311[23].O1

Podstawy zawodu

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

charakteryzowa

ć

budow

ę

i skład atmosfery ziemskiej,

opisywa

ć

zjawiska i procesy zachodz

ą

ce w atmosferze ziemskiej,

wyja

ś

nia

ć

powstawanie i przebieg zjawisk w atmosferze ziemskiej,

przedstawia

ć

przestrzenny

i

czasowy

rozkład

procesów

w atmosferze i ich wzajemne powi

ą

zania,

wyja

ś

nia

ć

poj

ę

cia meteorologiczne oraz charakteryzowa

ć

główne

elementy meteorologiczne,

wyja

ś

nia

ć

antropogeniczne przyczyny i skutki efektu cieplarnianego,

kwa

ś

nych deszczów, niszczenia warstwy ozonowej,

okre

ś

la

ć

wpływ elementów meteorologicznych na organizmy ro

ś

linne

i człowieka,

opisywa

ć

zjawiska meteorologiczne niekorzystne dla rolnictwa

i le

ś

nictwa oraz metody walki z nimi,

posługiwa

ć

si

ę

kodami do rejestracji elementów i zjawisk

meteorologicznych,

posługiwa

ć

si

ę

przepisami

prawa

dotycz

ą

cymi

meteorologii,

klimatologii i ochrony

ś

rodowiska,

stosowa

ć

zasady post

ę

powania w przypadku wyst

ą

pienia zagro

ż

e

ń

ś

rodowiska,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

interpretowa

ć

podstawowe prawa gospodarki wodnej w zakresie

gospodarowania

zasobami

wodnymi,

ochrony

wód

przed

zanieczyszczeniem, ochrony przed powodzi

ą

i skutkami innych kl

ę

sk

ż

ywiołowych oraz awarii technicznych,

posługiwa

ć

si

ę

sprz

ę

tem komputerowym,

przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz wymaga

ń

ergonomii,

udziela

ć

pierwszej pomocy w stanach zagro

ż

enia zdrowia i

ż

ycia,

korzysta

ć

z literatury zawodowej i innych

ź

ródeł informacji.






background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol jednostki

modułowej

Wykaz modułów

i jednostek modułowych

Orientacyjna

liczba godzin na

realizacj

ę

311[23].O1.01

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska

60

311[23].O1.02

Charakteryzowanie budowy i składu atmosfery

64

311[23].O1.03

Analizowanie zjawisk atmosferycznych
i hydrologicznych zachodz

ą

cych w przyrodzie

112

311[23].O1.04

Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

hydrologiczno-

meteorologiczn

ą

52

Razem

288


3. Schemat układu jednostek modułowych



















311[23].O1.01

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

oraz ochrony

ś

rodowiska

311[23].O1

Podstawy zawodu

311[23].O1.02

Charakteryzowanie budowy i składu atmosfery

311[23].O1.03

Analizowanie zjawisk atmosferycznych

i hydrologicznych wyst

ę

puj

ą

cych w przyrodzie

311[23].O1.04

Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

hydrologiczno-

meteorologiczn

ą

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

4. Literatura

Baranowicz W.: Wytyczne w zakresie ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

wzór instrukcji bezpiecze

ń

stwa dla obiektów szkół. MEN, Warszawa

1997
Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998

Janiszewski F.: Wskazówki dla posterunków meteorologicznych. IMGW,
Warszawa 1998
Jendro

ś

ka J., Jerzma

ń

ski J.: Prawo ochrony

ś

rodowiska dla praktyków.

Verlag Banshofer, Warszawa 2000
Karaczan Zb., Indeka.: Ochrona

ś

rodowiska. Aries, Warszawa 1999

Kossowska - Cezak U., Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz M.:
Meteorologia i klimatologia. PWN, Warszawa 2000
Kossowska- Cezak U. Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz M.:
Wst

ę

p do meteorologii i klimatologii. PWN, Warszawa 1998

Kozak D., Chmiel B., Nieko J.: Ochrona

ś

rodowiska. Wydawnictwo

UMCS, Lublin 2001
Ko

ź

mi

ń

ski C., Michalska B.: Agrometeorologia. PWN, Warszawa 1999

Ko

ż

uchowski K.: Meteorologia i klimatologia. PWN, Warszawa 2005

Łykowski B.: Zró

ż

nicowanie regionalne pionowego gradientu opadowego

w nizinnej cz

ęś

ci Polski. ZP Post

ę

pów Nauk Rolniczych 1998

Miłaszewski R.: Interdyscyplinarne podstawy ochrony

ś

rodowiska

przyrodniczego. Ossolineum, Wrocław 1993
Myers N. (red.): Ziemia - Atlas zarz

ą

dzania planet

ą

. Wyd. BIS,

Warszawa 1997
Retallack B.J.: Podstawy meteorologii. IMGW, Warszawa 1991
Słownik meteorologiczny pod red. T. Nied

ź

wiedzia. PTG i IMGW,

Warszawa 2003
Sorbjan Z.: Meteorologia dla ka

ż

dego. Prószy

ń

ski i Spółka, Warszawa

2001

ś

urek J.: Ochrona

ś

rodowiska w Polsce. Informator o przepisach

prawnych, procedurach administracyjnych i instytucjach. IO

Ś

, Warszawa

2000
Mi

ę

dzynarodowy Słownik Hydrologiczny. PWN, Warszawa 2001


Czasopisma specjalistyczne: Czasopisma: Gazeta Obserwatora IMGW,
Wiadomo

ś

ci IMGW, Przyroda Polska, Aura, Gospodarka wodna


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

Jednostka modułowa 311[23].O1.01

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zinterpretowa

ć

podstawowe

przepisy

prawa

dotycz

ą

ce

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

okre

ś

li

ć

podstawowe obowi

ą

zki pracodawcy w zakresie zapewnienia

bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,

okre

ś

li

ć

prawa i obowi

ą

zki pracownika w zakresie bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy,

zadba

ć

o stan wyposa

ż

enia oraz ład i porz

ą

dek w miejscu pracy,

rozpozna

ć

zagro

ż

enia zwi

ą

zane z wykonywan

ą

prac

ą

,

scharakteryzowa

ć

czynniki szkodliwe, uci

ąż

liwe i niebezpieczne

wyst

ę

puj

ą

ce na stanowiskach pracy,

zastosowa

ć

zasady bezpiecznej pracy podczas obsługi urz

ą

dze

ń

elektrycznych,

dobra

ć

i zastosowa

ć

odzie

ż

ochronn

ą

oraz

ś

rodki ochrony

indywidualnej do okre

ś

lonych prac,

dostrzec zagro

ż

enia zwi

ą

zane z wykonywan

ą

prac

ą

,

zastosowa

ć

podr

ę

czny sprz

ę

t oraz

ś

rodki ga

ś

nicze, zgodnie

z zasadami ochrony przeciwpo

ż

arowej,

podj

ąć

działania w przypadku zagro

ż

enia po

ż

arowego, zgodnie

z instrukcj

ą

przeciwpo

ż

arow

ą

,

zastosowa

ć

procedury udzielania pierwszej pomocy w stanach

zagro

ż

enia zdrowia i

ż

ycia,

przewidzie

ć

i zapobiec zagro

ż

eniom

ż

ycia i zdrowia pracowników,

zastosowa

ć

zasady eksploatacji maszyn, urz

ą

dze

ń

oraz przyrz

ą

dów

pomiarowych,

zastosowa

ć

zasady ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Prawna ochrona pracy.
Wymagania higieniczno-sanitarne i bezpiecze

ń

stwa pracy oraz

bezpiecze

ń

stwa przeciwpo

ż

arowego.

Czynniki szkodliwe, uci

ąż

liwe i niebezpieczne wyst

ę

puj

ą

ce w procesach

pracy.
Zasady kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
Bezpiecze

ń

stwo pracy podczas obsługi urz

ą

dze

ń

elektrycznych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

Ś

rodki ochrony indywidualnej i zbiorowej.

Zasady ochrony przeciwpo

ż

arowej.

Zasady eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

oraz sprz

ę

tu pomiarowego.

Zasady bezpiecze

ń

stwa podczas wykonywania pomiarów.

Zasady ochrony

ś

rodowiska.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie

ś

rodków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej

pracy.

Udzielanie pierwszej pomocy osobie pora

ż

onej pr

ą

dem elektrycznym,

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi procedurami.

Dobieranie sprz

ę

tu i

ś

rodków ga

ś

niczych do rodzaju gaszonego

po

ż

aru.

Stosowanie podr

ę

cznego sprz

ę

tu i

ś

rodków ga

ś

niczych do gaszenia

zarzewia po

ż

aru.

Wykonywanie sztucznego oddychania na fantomie, zgodnie

z obowi

ą

zuj

ą

cymi procedurami.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Kodeks pracy.
Przepisy dotycz

ą

ce bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy w budownictwie.

Polskie Normy i przepisy prawa dotycz

ą

ce wymaga

ń

ergonomii.

Fotografie przedstawiaj

ą

ce zagro

ż

enia na stanowiskach pracy.

Ś

rodki medyczne do nauki udzielania pierwszej pomocy w stanach

zagro

ż

enia zdrowia i

ż

ycia.

Typowy sprz

ę

t ga

ś

niczy, ga

ś

nice.

Odzie

ż

ochronna i sprz

ę

t ochrony indywidualnej.

Regulaminy i instrukcje dotycz

ą

ce obsługi urz

ą

dze

ń

stwarzaj

ą

cych

zagro

ż

enia.

Foliogramy i przezrocza dotycz

ą

ce zagro

ż

e

ń

na stanowiskach pracy.

Filmy dydaktyczne na temat procedury post

ę

powania w razie wypadków

przy pracy, udzielania pierwszej pomocy w sytuacjach zagro

ż

enia

zdrowia i

ż

ycia, ochrony

ś

rodowiska na stanowiskach pracy, zagro

ż

enia

po

ż

arowego, zachowania pracowników w przypadku powstania po

ż

aru

i w sytuacjach awarii technologicznych.
Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

modułowej

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

kształtowania

bezpiecznych

i higienicznych warunków pracy oraz bezpiecze

ń

stwa na stanowisku

pracy. Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na obowi

ą

zki

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

pracownika i pracodawcy w zakresie bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

znaczenie

ochrony

zdrowia

w

pracy

zawodowej,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska oraz nieprawidłowo

ś

ci, które

mog

ą

wyst

ą

pi

ć

w procesie pracy.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa

ć

aktywizuj

ą

ce metody nauczania, w szczególno

ś

ci metod

ę

inscenizacji,

przypadków, dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego oraz

ć

wiczenia

praktyczne i gry symulacyjne z zastosowaniem

ś

rodków ochrony

indywidualnej oraz sprz

ę

tu ga

ś

niczego. Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w grupach do 15 osób, podzielonych na zespoły 2-3 osobowe.

Podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

,

ucze

ń

powinien

opanowa

ć

umiej

ę

tno

ść

rozpoznawania i stosowania sprz

ę

tu oraz

ś

rodków

ga

ś

niczych,

wykonywania

okre

ś

lonych

czynno

ś

ci

zwi

ą

zanych

z udzielaniem pierwszej pomocy w stanach zagro

ż

enia zdrowia i

ż

ycia.

Konieczne jest u

ś

wiadomienie uczniom,

ż

e ochrona człowieka

w

ś

rodowisku pracy jest zagadnieniem nadrz

ę

dnym.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów.

Podczas sprawdzania osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów mo

ż

na

zastosowa

ć

sprawdziany ustne i pisemne, obserwacj

ę

czynno

ś

ci

uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

oraz testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne uczniów nale

ż

y ocenia

ć

podczas obserwacji

wykonywanych

ć

wicze

ń

oraz poprzez stosowanie testów z zadaniami

praktycznymi. Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

−−−−

wykonywanie zada

ń

zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy,

−−−−

udzielanie pierwszej pomocy w sytuacji zagro

ż

enia zdrowia lub

ż

ycia,

−−−−

stosowanie sprz

ę

tu przeciwpo

ż

arowego oraz

ś

rodków ga

ś

niczych.

W ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia po zako

ń

czeniu realizacji programu

jednostki modułowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki testu pisemnego, testu

praktycznego oraz poziom wykonywania

ć

wicze

ń

.





background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

Jednostka modułowa 311[23].O1.02
Charakteryzowanie budowy i składu atmosfery

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

budow

ę

atmosfery ziemskiej,

scharakteryzowa

ć

skład atmosfery ziemskiej,

rozpozna

ć

zjawiska i procesy zachodz

ą

ce w atmosferze ziemskiej,

scharakteryzowa

ć

procesy zachodz

ą

ce w poszczególnych warstwach

atmosfery,

wyja

ś

ni

ć

powstawanie i przebieg zjawisk optycznych i akustycznych

w atmosferze ziemskiej,

scharakteryzowa

ć

procesy wymiany ciepła mi

ę

dzy podło

ż

em

a atmosfer

ą

,

wyja

ś

ni

ć

obieg wody w atmosferze,

wyja

ś

ni

ć

przestrzenny

i

czasowy

rozkład

procesów

zachodz

ą

cych w atmosferze i okre

ś

li

ć

ich wzajemne powi

ą

zania,

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cie granicznej warstwy atmosfery,

wyja

ś

ni

ć

mechanizm cyrkulacji atmosfery,

scharakteryzowa

ć

prawa

rz

ą

dz

ą

ce

procesami

zachodz

ą

cymi

w atmosferze,

scharakteryzowa

ć

rodzaje

zanieczyszcze

ń

powietrza

atmosferycznego,

wyja

ś

ni

ć

antropogeniczne przyczyny efektu cieplarnianego, kwa

ś

nych

deszczów, niszczenia warstwy ozonowej,

okre

ś

li

ć

wpływ efektu cieplarnianego, kwa

ś

nych opadów oraz dziury

ozonowej na

ś

rodowisko przyrodnicze.

2. Materiał nauczania

Skład atmosfery.
Budowa atmosfery.
Procesy i zjawiska atmosferyczne.
Bilans promieniowania ziemi i atmosfery.
Wymiana ciepła mi

ę

dzy Ziemi

ą

a atmosfer

ą

.

Wiatr przy powierzchni Ziemi i w atmosferze.
Obieg wody w atmosferze.
Procesy adiabatyczne w atmosferze oraz stany równowagi powietrza.
Rozkład ci

ś

nienia i fronty atmosferyczne.

Zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego.
Przyczyny i skutki efektu cieplarnianego, kwa

ś

nych deszczów,

niszczenia warstwy ozonowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

3.

Ć

wiczenia

Obliczanie bilansu promieniowania Ziemi i atmosfery.

Obliczanie pionowych zmian temperatury w atmosferze.

Analizowanie przyczyn powstawania kwa

ś

nych opadów.

Analizowanie wpływu dziury ozonowej na organizmy

ż

ywe.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Plansze i foliogramy dotycz

ą

ce budowy atmosfery i zjawisk

zachodz

ą

cych w atmosferze.

Mapy układów barycznych.
Atlasy geograficzne Polski i

ś

wiata.

Atlas chmur.
Diagramy termodynamiczne.
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce zmian zachodz

ą

cych w atmosferze.

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki zawiera tre

ś

ci dotycz

ą

ce budowy i składu

atmosfery ziemskiej oraz zjawisk w niej zachodz

ą

cych.

W procesie dydaktycznym szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

wpływ

podstawowych

składników

atmosfery,

domieszek

i zanieczyszcze

ń

na procesy zachodz

ą

ce w atmosferze ziemskiej oraz

na powstawanie zjawisk optycznych i akustycznych, wymian

ę

ciepła,

obieg wody oraz mechanizm cyrkulacji atmosfery.

Umiej

ę

tno

ś

ci zdobyte podczas realizacji tej jednostki b

ę

d

ą

niezb

ę

dne

w procesie kształcenia zawodowego. Realizuj

ą

c program nauczania

nale

ż

y odwoływa

ć

si

ę

do wiedzy uczniów zdobytej podczas zaj

ęć

dydaktycznych z geografii oraz ochrony i kształtowania

ś

rodowiska.

Program

jednostki

powinien

by

ć

realizowany

nast

ę

puj

ą

cymi

metodami: wykładu konwersatoryjnego, dyskusji dydaktycznej, projektów
oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15 osób, podzielonych na

zespoły 4-5 osobowe. Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni bada

ń

meteorologicznych,

wyposa

ż

onej

w

przyrz

ą

dy

do

pomiarów

meteorologicznych, mapy Polski i

ś

wiata oraz atlasy klimatyczne.

W czasie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania z danych

synoptycznych, atlasów chmur, literatury zawodowej oraz zasobów
Internetu. Zaleca si

ę

równie

ż

prezentowanie filmów dydaktycznych

o tematyce dotycz

ą

cej wpływu efektu cieplarnianego oraz kwa

ś

nych

opadów na

ś

rodowisko przyrodnicze.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, przez cały czas realizacji programu jednostki, na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów. Podczas realizacji programu nale

ż

y

ocenia

ć

osi

ą

gni

ę

cia uczniów w zakresie wyodr

ę

bnionych celów

kształcenia.

W procesie oceniania nale

ż

y stosowa

ć

:

sprawdziany pisemne i ustne,

testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacj

ę

czynno

ś

ci

ucznia

podczas

wykonywania

zada

ń

praktycznych.

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na:

okre

ś

lanie budowy i składu atmosfery,

rozpoznawanie podstawowych zjawisk zachodz

ą

cych w atmosferze

ziemskiej,

korzystanie

z

diagramów

termodynamicznych

i

tablic

meteorologicznych oraz danych dost

ę

pnych w Internecie,

okre

ś

lanie zasi

ę

gu zjawisk atmosferycznych,

wyja

ś

nianie wpływu zanieczyszcze

ń

wyst

ę

puj

ą

cych w atmosferze na

ś

rodowisko przyrodnicze,

opracowywanie sprawozda

ń

z realizacji

ć

wicze

ń

.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom wykonywania

ć

wicze

ń

.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

Jednostka modułowa 311[23].O1.03
Analizowanie

zjawisk

atmosferycznych

i hydrologicznych zachodz

ą

cych w przyrodzie

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

przedmiot bada

ń

i podział meteorologii,

zdefiniowa

ć

wielko

ś

ci okre

ś

laj

ą

ce stan fizyczny atmosfery - ci

ś

nienie

atmosferyczne,

promieniowanie

słoneczne

i

usłonecznienie,

widzialno

ść

,

temperatur

ę

powietrza,

parowanie,

wilgotno

ść

,

zachmurzenie, opady i osady, wiatry,

rozpozna

ć

i sklasyfikowa

ć

chmury oraz okre

ś

li

ć

wysoko

ść

podstawy

chmur,

scharakteryzowa

ć

przebieg zjawisk okre

ś

laj

ą

cych stan fizyczny

atmosfery i ich rozkład na kuli ziemskiej,

zdefiniowa

ć

poj

ę

cia:

hydrometeory,

litometeory,

fotometeory,

elektrometeory,

okre

ś

la

ć

wpływ

czynników

meteorologicznych

na

organizm

człowieka oraz zwierz

ę

ta i ro

ś

liny,

scharakteryzowa

ć

zakres i znacznie hydrologii w gospodarce,

dokona

ć

podziału hydrologii według ró

ż

nych kryteriów,

scharakteryzowa

ć

obieg wody w przyrodzie,

okre

ś

li

ć

wpływ zjawisk meteorologicznych i hydrologicznych na

rolnictwo i le

ś

nictwo,

okre

ś

li

ć

metody ochrony

ż

ywych organizmów przed oddziaływaniem

niekorzystnych zjawisk zachodz

ą

cych w atmosferze i hydrosferze,

posłu

ż

y

ć

si

ę

specjalistycznym programem komputerowym do badania

zjawisk atmosferycznych i hydrologicznych.

2. Materiał nauczania

Meteorologia i jej podział.
Ci

ś

nienie atmosferyczne.

Promieniowanie i usłonecznienie.
Temperatura powietrza, gleby i wody.
Parowanie.
Wilgotno

ść

gleby i powietrza.

Kondensacja i sublimacja pary wodnej.
Procesy adiabatyczne w atmosferze, stan równowagi powietrza.
Zakres i znacznie hydrologii.
Podział hydrologii w zale

ż

no

ś

ci od miejsca wyst

ę

powania wody, rodzaju

bada

ń

i czynno

ś

ci w czasie bada

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

Opady i osady atmosferyczne.
Powstawanie i klasyfikacja chmur.
Zachmurzenie nieba.
Meteory - hydrometeory, litometeory, fotometeory, elektrometeory.
Wpływ zjawisk meteorologicznych na organizmy

ż

ywe.

Zanieczyszczenie i radioaktywno

ść

atmosfery.

3.

Ć

wiczenia

Analiza zjawisk atmosferycznych wyst

ę

puj

ą

cych na okre

ś

lonym

obszarze województwa, kraju.

Charakteryzowanie klimatu wybranego regionu na podstawie

wyst

ę

powania zjawisk meteorologicznych oraz wyników pomiarów

temperatury powietrza, promieniowania słonecznego, pr

ę

dko

ś

ci

wiatru, nat

ęż

enia opadów.

Okre

ś

lenie wpływu zjawisk meteorologicznych na organizmy

ż

ywe na

terenie wybranego województwa.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Tablice pogl

ą

dowe, plansze i foliogramy przedstawiaj

ą

ce obieg wody

w przyrodzie, rozkład temperatury, ci

ś

nienia w Polsce i na

ś

wiecie.

Mapa fizyczna i plastyczna Polski.
Atlas chmur.
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce zjawisk atmosferycznych i hydrologicznych

zachodz

ą

cych w przyrodzie.

Roczniki hydrologiczne.
Specjalistyczne programy komputerowe.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

modułowej

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

wyst

ę

powania zjawisk atmosferycznych i hydrologicznych w przyrodzie

oraz okre

ś

lania ich wpływu na organizmy ro

ś

linne i zwierz

ę

ce.

W procesie dydaktycznym nale

ż

y stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody

nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, metoda tekstu przewodniego,

przypadków oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

W trakcie realizacji procesu nauczania-uczenia si

ę

uczniowie powinni

korzysta

ć

z ró

ż

nego rodzaju map, atlasów chmur, literatury zawodowej,

specjalistycznych programów komputerowych oraz innych

ź

ródeł

informacji.

Podczas

zaj

ęć

dydaktycznych

uczniowie

powinni

pracowa

ć

w grupach do 15 osób, podzielonych na zespoły 3-4 osobowe,
w pracowni bada

ń

meteorologicznych. Nale

ż

y stosowa

ć

zarówno

indywidualn

ą

, jak i grupow

ą

form

ę

pracy uczniów. Dla ułatwienia

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

zrozumienia realizowanych tre

ś

ci kształcenia zaleca si

ę

prowadzenie

codziennych obserwacji zjawisk atmosferycznych oraz prezentowanie
filmów dydaktycznych o tematyce dotycz

ą

cej anomalii pogodowych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów. Ocenianie powinno u

ś

wiadomi

ć

uczniom poziom

ich osi

ą

gni

ęć

w odniesieniu do wymaga

ń

edukacyjnych, motywowa

ć

do

samodzielnej pracy i samooceny. Nauczyciel prowadz

ą

cy proces

dydaktyczny zobowi

ą

zany jest opracowa

ć

wymagania edukacyjne na

poszczególne stopnie szkolne.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

mog

ą

by

ć

sprawdzane poprzez sprawdziany ustne i pisemne oraz testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

sprawdza

ć

w trakcie

obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Dokonuj

ą

c oceny pracy ucznia nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

rozpoznawanie zjawisk zachodz

ą

cych w przyrodzie,

stosowanie terminologii z zakresu hydrologii i meteorologii,

okre

ś

lanie wpływu zjawisk meteorologicznych i hydrologicznych na

gospodark

ę

roln

ą

i le

ś

n

ą

,

posługiwanie si

ę

mapami oraz atlasami i rocznikami hydrologicznymi.

W ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia po zako

ń

czeniu realizacji programu

jednostki modułowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów, testu

dydaktycznego oraz poziom wykonywania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

Jednostka modułowa 311[23].O1.04
Posługiwanie

si

ę

dokumentacj

ą

hydrologiczno-

meteorologiczn

ą


1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ę

hydrologiczn

ą

i meteorologiczn

ą

,

odczyta

ć

oznaczenia stosowane w dokumentacji hydrologiczno-

meteorologicznej,

rozró

ż

ni

ć

mapy pogody,

zinterpretowa

ć

dane meteorologiczne,

rozpozna

ć

zasadnicze znaki umowne stosowane do oznaczania

cieków wodnych i obiektów hydrotechnicznych,

skorzysta

ć

z roczników hydrologicznych,

posłu

ż

y

ć

si

ę

atlasem hydrologicznym,

zastosowa

ć

oznaczenia stanów i przepływów wody,

opracowa

ć

materiały obserwacyjno - pomiarowe potrzebne do

sporz

ą

dzania ekspertyz oraz roczników hydrologicznych,

opracowa

ć

wyniki obserwacji zgodnie z instrukcj

ą

dla stacji

i posterunków meteorologicznych,

sporz

ą

dzi

ć

dokumentacj

ę

sytuacji synoptycznej,

dokona

ć

archiwizacji danych meteorologicznych,

zastosowa

ć

zdobyt

ą

wiedz

ę

w pełnieniu słu

ż

by informacyjno-

ostrzegawczej,

scharakteryzowa

ć

dziedziny

meteorologii:

biometeorologi

ę

,

agrometeorologi

ę

i meteorologi

ę

lotnicz

ą

,

obsłu

ż

y

ć

systemy przekazywania danych,

skorzysta

ć

z programów komputerowych do przetwarzania danych

hydrologiczno-meteorologicznych,

scharakteryzowa

ć

zasady graficzno - numerycznego przetwarzania

informacji pozyskiwanych z map,

wyja

ś

ni

ć

etapy tworzenia mapy numerycznej.

2. Materiał nauczania

Dokumentacja hydrologiczna.
Dokumentacja meteorologiczna.
Oznaczenia umowne stosowane w dokumentacji.
Rodzaje map.
Dzienniki obserwacji.
Znaki umowne stosowane do oznaczania cieków wodnych i obiektów
hydrotechnicznych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

Roczniki i atlasy hydrologiczne.
Oznaczenia stanów i przepływów wody.
Klucze meteorologiczne.
Archiwizacja danych.
Wykorzystanie danych meteorologicznych i hydrologicznych w ró

ż

nych

gał

ę

ziach gospodarki narodowej.

Biometeorologia.
Agrometeorologia.
Meteorologia lotnicza.
Drogi post

ę

powania przy tworzeniu mapy numerycznej.

Zasady

przetwarzania

graficzno

-

numerycznych

informacji

pozyskiwanych z map.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie dokumentacji hydrologiczno-meteorologicznej.

Przewidywanie sytuacji hydrologicznej na podstawie dokumentacji.

Analizowanie dokumentacji meteorologicznej okre

ś

lonego obszaru

i przewidywanie zjawisk atmosferycznych.

Analizowanie mapy numerycznej i poszczególnych jej elementów.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Dokumentacja hydrologiczno-meteorologiczna.
Mapy klimatyczne i synoptyczne.
Zdj

ę

cia satelitarne i obrazy radarowe.

Instrukcje i klucze do szyfrowania danych.
Plansze i foliogramy zjawisk zachodz

ą

cych w atmosferze.

Mapy pogody.
Prognozy pogody.
Instrukcje do

ć

wicze

ń

.

Specjalistyczne programy komputerowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

posługiwania

si

ę

dokumentacj

ą

hydrologiczno-meteorologiczn

ą

, rocznikami i atlasami hydrologicznymi

oraz zapoznanie uczniów z zasadami przygotowywania danych do
opracowywania map numerycznych.

W pracy nauczyciela powinny znale

źć

zastosowanie metody podaj

ą

ce

i aktywizuj

ą

ce. Szczególnie zalecane s

ą

metody: pokazu z obja

ś

nieniem,

oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Ć

wiczenia zamieszczone w programie jednostki modułowej stanowi

ą

propozycj

ę

, któr

ą

mo

ż

na wykorzysta

ć

w czasie zaj

ęć

. Nauczyciel mo

ż

e

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

zaplanowa

ć

inne

ć

wiczenia o zró

ż

nicowanym stopniu trudno

ś

ci,

dostosowuj

ą

c ich zakres i poziom do potrzeb edukacyjnych uczniów oraz

wyposa

ż

enia pracowni.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni komputerowej wyposa

ż

onej

w graficzne i obliczeniowe programy komputerowe oraz w pracowni
bada

ń

meteorologicznych. Podczas realizacji programu jednostki

modułowej

nale

ż

y

umo

ż

liwi

ć

uczniom

korzystanie

z map, instrukcji do wykonywania

ć

wicze

ń

, kluczy do szyfrowania

danych, zdj

ęć

satelitarnych, obrazów radarowych oraz planów

zagospodarowania przestrzennego terenu. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15 osób, podzielonych na zespoły 3-4 osobowe.
Wskazane jest równie

ż

zorganizowanie wycieczki do najbli

ż

szego biura

geodezyjno-kartograficznego, aby uczniowie mogli zapozna

ć

si

ę

z zasadami sporz

ą

dzania mapy numerycznej.

6. Propozycje metod sprawdzania i ocena osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych

kryteriów.

Opracowuj

ą

c

kryteria

oceniania

nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

poziom i zakres opanowania wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

uczniów wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Ocena powinna stymulowa

ć

aktywno

ść

ucznia i zapewni

ć

mu

poczucie satysfakcji na ka

ż

dym etapie kształcenia.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

mog

ą

by

ć

oceniane na podstawie sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów
osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci

praktyczne

proponuje

si

ę

sprawdza

ć

podczas

obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez uczniów w trakcie

ć

wicze

ń

.

Dokonuj

ą

c oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

stosowanie

oznacze

ń

w

dokumentacji

hydrologicznej

i meteorologicznej,

posługiwanie si

ę

mapami i planami,

posługiwanie si

ę

rocznikami hydrologicznymi,

korzystanie z programów komputerowych do przetwarzania danych

hydrologiczno-meteorologicznych,

zasady post

ę

powania podczas opracowywania mapy numerycznej.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej w ocenie

ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów,

testu dydaktycznego oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

Moduł 311[23].Z1
Obserwacje i pomiary meteorologiczne

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

la

ć

cel prowadzenia bada

ń

meteorologicznych,

okre

ś

la

ć

rozmieszczenie i układ sieci stacji meteorologicznych,

charakteryzowa

ć

wyposa

ż

enie stacji meteorologicznych,

okre

ś

la

ć

terminy obserwacji i pomiarów meteorologicznych oraz

sposoby zapisu ich wyników,

obsługiwa

ć

przyrz

ą

dy

oraz

aparatur

ę

do

pomiarów

meteorologicznych,

wykonywa

ć

pomiary wielko

ś

ci charakteryzuj

ą

cych stan fizyczny

atmosfery,

okre

ś

la

ć

lokalizacj

ę

przyrz

ą

dów meteorologicznych,

obsługiwa

ć

systemy

do

przekazywania

danych

hydro-

i meteorologicznych,

posługiwa

ć

si

ę

specjalnymi kodami do rejestracji zjawisk i elementów

meteorologicznych,

stosowa

ć

podstawowe

metody

statystyczne

przygotowania

i opracowania danych meteorologicznych,

interpretowa

ć

pomiary

aerologiczne,

satelitarne

i

lotniczo-

meteorologiczne,

opracowywa

ć

wyniki obserwacji zgodnie z instrukcj

ą

dla stacji

i posterunków meteorologicznych,

posługiwa

ć

si

ę

specjalistycznymi programami komputerowymi,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz wymaganiami

ergonomii.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin na

realizacj

ę

311[23].Z1.01

Wykonywanie pomiarów promieniowania
słonecznego oraz usłonecznienia

106

311[23].Z1.02

Wykonywanie pomiarów temperatury, parowania
oraz wilgotno

ś

ci powietrza

126

311[23].Z1.03

Wykonywanie pomiarów ruchu mas powietrza

64

311[23].Z1.04

Wykonywanie pomiarów opadów
atmosferycznych

64

Razem

360

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35

3. Schemat układu jednostek modułowych







4. Literatura

Janiszewski F.: Wskazówki dla posterunków meteorologicznych. IMGW,
Warszawa 1998
Kossowska - Cezak U., Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz M.:
Meteorologia i klimatologia. PWN, Warszawa 2000
Kossowska- Cezak U. Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz M.:
Wst

ę

p do meteorologii i klimatologii. PWN, Warszawa 1998

Ko

ź

mi

ń

ski C., Michalska B.: Agrometeorologia. PWN, Warszawa 1999

Ko

ż

uchowski K.: Meteorologia i klimatologia. PWN, Warszawa 2005

Łykowski B.: Zró

ż

nicowanie regionalne pionowego gradientu opadowego

w nizinnej cz

ęś

ci Polski. ZP Post

ę

pów Nauk Rolniczych, Kraków 1998

Myers N. (red.): Ziemia - Atlas zarz

ą

dzania planet

ą

. Wyd. BIS, 1997

Retallack B.J.: Podstawy meteorologii. IMGW, Warszawa 1991
Słownik meteorologiczny pod red. T. Nied

ź

wiedzia. PTG i IMGW, 2003

Sorbjan Z.: Meteorologia dla ka

ż

dego. Prószy

ń

ski i Spółka, Warszawa

2001
Wo

ś

A.: ABC meteorologii. Wydawnictwo Naukowe UAM, Pozna

ń

1995

Wo

ś

A.: Meteorologia dla geografów. PWN, Warszawa 1997

Mi

ę

dzynarodowy Słownik Hydrologiczny. PWN, Warszawa 2001

Czasopisma: Gazeta Obserwatora IMGW, Wiadomo

ś

ci IMGW


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

311[23].Z1

Obserwacje i pomiary

meteorologiczne

311[23].Z1.01

Wykonywanie pomiarów promieniowania

słonecznego oraz usłonecznienia

311[23].Z1.03

Wykonywanie pomiarów ruchu

mas powietrza

311[23].Z1.02

Wykonywanie pomiarów

temperatury, parowania oraz

wilgotno

ś

ci powietrza

311[23].Z1.04

Wykonywanie pomiarów

opadów atmosferycznych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

36

Jednostka modułowa 311[23].Z1.01
Wykonywanie pomiarów promieniowania
słonecznego oraz usłonecznienia

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

−−−−

scharakteryzowa

ć

rodzaje promieniowania słonecznego,

−−−−

okre

ś

li

ć

skutki działania promieniowania słonecznego,

−−−−

scharakteryzowa

ć

metody pomiaru promieniowania słonecznego,

−−−−

dobra

ć

przyrz

ą

dy do pomiaru promieniowania słonecznego,

−−−−

okre

ś

li

ć

nat

ęż

enie promieniowania,

−−−−

obliczy

ć

saldo radiacyjne Ziemi,

−−−−

okre

ś

li

ć

wpływ promieniowania słonecznego na temperatur

ę

i wilgotno

ść

powietrza,

−−−−

scharakteryzowa

ć

rodzaje usłonecznienia,

−−−−

okre

ś

li

ć

metody wykonywania pomiarów usłonecznienia,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

i zasad

ę

działania heliografów,

−−−−

okre

ś

li

ć

miejsca i warunki lokalizacji heliografów,

−−−−

okre

ś

li

ć

czas trwania nasłonecznienia,

−−−−

posłu

ż

y

ć

si

ę

kodami i kluczami do rejestracji oraz przesyłania

informacji meteorologicznych,

−−−−

obsłu

ż

y

ć

urz

ą

dzenia ł

ą

czno

ś

ci meteorologicznej,

−−−−

okre

ś

li

ć

wpływ ró

ż

nych czynników na widzialno

ść

w atmosferze,

−−−−

wykona

ć

pomiar odległo

ś

ci widzenia,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

zastosowanie metody teledetekcji naziemnej i satelitarnej

w badaniach meteorologicznych,

−−−−

opracowa

ć

wyniki obserwacji i pomiarów,

−−−−

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania pomiarów.

2. Materiał nauczania

Promieniowanie słoneczne.
Metody pomiaru promieniowania słonecznego.
Zasady wykonywania pomiarów promieniowania słonecznego.
Przyrz

ą

dy do pomiaru promieniowania słonecznego.

Usłonecznienie.
Przyrz

ą

dy do pomiaru usłonecznienia. Rejestracja usłonecznienia.

Pomiary satelitarne i lotniczo-meteorologiczne.
Widzialno

ść

w atmosferze. Pomiar odległo

ś

ci widzenia.

Przyrz

ą

dy do pomiaru odległo

ś

ci widzenia.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

37

3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie pomiarów promieniowania i usłonecznienia.

Przygotowywanie

danych

dotycz

ą

cych

usłonecznienia

do

opracowania prognozy pogody.

Okre

ś

lanie

stopnia

uszkodzenia

ro

ś

lin

spowodowanego

promieniowaniem słonecznym.

Wykonywanie pomiarów k

ą

ta padania promieni słonecznych.

Okre

ś

lanie wpływu ró

ż

nych czynników na widzialno

ść

w atmosferze.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Plansze i foliogramy zjawisk meteorologicznych.
Atlas chmur.
Roczniki meteorologiczne.
Mapy synoptyczne.
Przyrz

ą

dy do pomiaru odległo

ś

ci widzenia.

Przyrz

ą

dy do pomiaru usłonecznienia.

Filmy

dydaktyczne

dotycz

ą

ce

powstawania

ż

nych

zjawisk

atmosferycznych oraz skutków promieniowania słonecznego.
Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Specjalistyczne programy komputerowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce zasad

wykonywania

pomiarów

promieniowania

słonecznego

oraz

usłonecznienia, okre

ś

lania wpływu ró

ż

nych czynników na widzialno

ść

w atmosferze oraz mo

ż

liwo

ś

ci zastosowania metody teledetekcji

naziemnej i satelitarnej w badaniach meteorologicznych.
W procesie kształcenia nale

ż

y stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody

nauczania: wykład informacyjny, dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, metod

ę

projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Przed rozpocz

ę

ciem zaj

ęć

w terenie nale

ż

y poinformowa

ć

uczniów

o celu, miejscu, sposobie i zasadach wykonywania

ć

wicze

ń

, a tak

ż

e

o przepisach bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

cych podczas

ich wykonywania.
Podczas prowadzenia zaj

ęć

nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na zasady

i metody prowadzenia obserwacji zjawisk meteorologicznych, zasady
rejestrowania i opracowywania wyników obserwacji i pomiarów oraz
wyja

ś

ni

ć

wpływ

ż

nych

czynników

atmosferycznych

na

bezpiecze

ń

stwo komunikacji l

ą

dowej, morskiej i lotniczej.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

teksty przewodnie lub instrukcje do

ć

wicze

ń

. Podczas zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z roczników meteorologicznych, map synoptycznych oraz literatury

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

38

zawodowej. Do opracowania wyników bada

ń

zaleca si

ę

stosowa

ć

specjalistyczne programy komputerowe

.

Uczniowie powinni pracowa

ć

w

grupach do 15 osób z podziałem na zespoły 4-5 osobowe w pracowni
bada

ń

meteorologicznych.

W trakcie zaj

ęć

dydaktycznych nale

ż

y obserwowa

ć

prac

ę

uczniów,

zwracaj

ą

c uwag

ę

na umiej

ę

tno

ść

pracy w grupie, dokładno

ść

wykonywania

ć

wicze

ń

, opracowywanie i interpretowanie wyników

obserwacji i pomiarów meteorologicznych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej, na podstawie
opracowanych kryteriów oceniania. Podczas realizacji programu nale

ż

y

ocenia

ć

osi

ą

gni

ę

cia

uczniów

w

zakresie

wyodr

ę

bnionych

szczegółowych celów kształcenia.
Do sprawdzania i oceny poziomu osi

ą

gni

ęć

uczniów mog

ą

by

ć

stosowane: sprawdziany pisemne i ustne, testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych

oraz ukierunkowana obserwacja pracy ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na:

rozpoznawanie zjawisk atmosferycznych,

dobór przyrz

ą

dów pomiarowych,

wykonywanie

pomiarów

promieniowania

słonecznego,

usłonecznienia,

okre

ś

lanie odległo

ś

ci widzenia,

okre

ś

lanie wpływu zjawisk atmosferycznych na

ś

rodowisko,

opracowywanie i interpretowanie wyników obserwacji i pomiarów.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonywania

ć

wiczenia nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie i po jego wykonaniu, oceniaj

ą

c poprawno

ść

, dokładno

ść

i staranno

ść

wykonania zadania.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

sprawdzianów pisemnych i ustnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz

poziom wykonania

ć

wicze

ń

.





background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

39

Jednostka modułowa 311[23].Z1.02
Wykonywanie pomiarów temperatury, parowania
oraz wilgotno

ś

ci powietrza

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

−−−−

wyja

ś

ni

ć

zasady lokalizacji stacji meteorologicznych,

−−−−

scharakteryzowa

ć

wyposa

ż

enie stacji meteorologicznej,

−−−−

okre

ś

li

ć

zasady lokalizacji przyrz

ą

dów pomiarowych i instrumentów

na stacjach meteorologicznych,

−−−−

scharakteryzowa

ć

czynniki warunkuj

ą

ce temperatur

ę

powietrza,

−−−−

okre

ś

li

ć

wpływ ukształtowania terenu na rozkład temperatury

powietrza,

−−−−

scharakteryzowa

ć

rodzaje termometrów stosowanych do pomiaru

temperatury powietrza,

−−−−

scharakteryzowa

ć

skale termometryczne,

−−−−

okre

ś

li

ć

temperatur

ę

w stopniach Celsjusza i Kalwina,

−−−−

odczyta

ć

warto

ść

temperatury na termometrach zainstalowanych

w klatce meteorologicznej,

−−−−

odczyta

ć

temperatur

ę

na termometrze gruntowym,

−−−−

wykona

ć

pomiary temperatury wody,

−−−−

zinterpretowa

ć

odczyt temperatury z termografu,

−−−−

okre

ś

li

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na rozkład temperatury w Polsce i na

ś

wiecie,

−−−−

scharakteryzowa

ć

rodzaje parowania i metody jego pomiaru,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

i zasady działania przyrz

ą

dów do pomiaru

parowania,

−−−−

obliczy

ć

wielko

ść

parowania z wolnej powierzchni wodnej,

−−−−

obliczy

ć

wielko

ść

parowania terenowego,

−−−−

scharakteryzowa

ć

metody pomiaru wilgotno

ś

ci atmosferycznej,

−−−−

okre

ś

li

ć

zasady wykonywania pomiarów wilgotno

ś

ci powietrza,

−−−−

dobra

ć

przyrz

ą

dy do pomiaru wilgotno

ś

ci powietrza,

−−−−

wykona

ć

pomiary wilgotno

ś

ci powietrza,

−−−−

okre

ś

li

ć

wpływ ukształtowania terenu na rozkład temperatury

i wilgotno

ść

powietrza,

−−−−

opracowa

ć

wyniki pomiarów zgodnie z instrukcj

ą

dla stacji

i posterunków meteorologicznych,

−−−−

posłu

ż

y

ć

si

ę

programami komputerowymi do opracowywania wyników

pomiarów,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

40

−−−−

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania pomiarów.

2. Materiał nauczania

Lokalizacja i wyposa

ż

enie stacji meteorologicznej.

Zasady pomiarów meteorologicznych.

Urz

ą

dzenia do pomiaru temperatury.

Pomiary temperatury gruntu.
Pomiary temperatury wody.
Rozkład temperatury na kuli ziemskiej.
Parowanie potencjalne i rzeczywiste.
Przyrz

ą

dy do pomiaru parowania.

Rodzaje wilgotno

ś

ci powietrza.

Wska

ź

niki charakteryzuj

ą

ce wilgotno

ść

powietrza.

Przyrz

ą

dy do pomiaru wilgotno

ś

ci powietrza.

Wpływ ukształtowania terenu na temperatur

ę

, wielko

ść

parowania

i wilgotno

ść

powietrza.

Instrukcja dla stacji i posterunków meteorologicznych.
Programy komputerowe do opracowywania wyników pomiarów.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas wykonywania pomiarów.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie wyposa

ż

enia klatki meteorologicznej.

Odczytywanie temperatury powietrza z termometrów umieszczonych

w klatce meteorologicznej.

Obliczanie pionowych zmian temperatury w atmosferze.

Wykonywanie pomiarów parowania ewaporometrem.

Wykonywanie pomiarów wilgotno

ś

ci powietrza.

Okre

ś

lanie wilgotno

ś

ci wzgl

ę

dnej, bezwzgl

ę

dnej i wła

ś

ciwej.

Okre

ś

lanie pr

ęż

no

ś

ci pary wodnej, niedosytu wilgotno

ś

ci powietrza

oraz temperatury punktu rosy.

Wykre

ś

lanie izoterm na podstawie wyników pomiarów temperatury

powietrza.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Plansze i foliogramy zjawisk meteorologicznych.
Przyrz

ą

dy do pomiaru temperatury powietrza, wilgotno

ś

ci, parowania,

temperatury gruntu, przemarzania gruntu.
Klatka meteorologiczna z podstawowym wyposa

ż

eniem.

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Specjalistyczne programy komputerowe.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

41

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania pomiarów temperatury powietrza i gruntu,

parowania oraz wilgotno

ś

ci powietrza.

Podczas realizacji programu nauczania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na powtarzalno

ść

zjawisk meteorologicznych wyst

ę

puj

ą

cych

w przyrodzie, metody opracowywania wyników obserwacji i pomiarów
oraz ich wykorzystanie do opracowywania prognoz i ekspertyz
meteorologicznych.

W pracy nauczyciela powinny znale

źć

zastosowanie metody podaj

ą

ce

i aktywizuj

ą

ce. Szczególnie zalecane s

ą

metody: pokazu z obja

ś

nieniem,

tekstu przewodniego, projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Metoda

tekstu przewodniego wymaga przygotowania przez nauczyciela
materiałów do wykonania

ć

wicze

ń

: pyta

ń

prowadz

ą

cych i formularzy do

wypełnienia.

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

w terenie, nale

ż

y

zapozna

ć

uczniów z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

zakresem i rodzajem wykonywanych prac, zasadami u

ż

ytkowania

przyrz

ą

dów pomiarowych, zasadami wykonywania pomiarów oraz

rejestrowania ich wyników. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

rodzaje, rozmieszczenie i sposób instalowania przyrz

ą

dów w klatce

meteorologicznej

oraz

na

działanie

przyrz

ą

dów

samoczynnie

rejestruj

ą

cych wyniki pomiarów. Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na dobór przyrz

ą

dów, zasady ich u

ż

ytkowania,

cz

ę

stotliwo

ść

i dokładno

ść

wykonywania pomiarów.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej uczniowie powinni

pracowa

ć

w grupach do 15 osób, z podziałem na 3-4 osobowe zespoły.

Nale

ż

y stosowa

ć

zarówno indywidualn

ą

, jak i grupow

ą

form

ę

pracy

uczniów. W trakcie zaj

ęć

nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom korzystanie ze

specjalistycznych programów komputerowych, instrukcji, poradników,
norm, literatury zawodowej oraz innych

ź

ródeł informacji.

Wzbogacenie zaj

ęć

przez pokazy, filmy i wycieczki dydaktyczne

pozwoli osi

ą

gn

ąć

zało

ż

one cele kształcenia.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

przez

cały czas realizacji programu jednostki, na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów. Opracowuj

ą

c kryteria oceniania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom

i zakres opanowania wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze

szczegółowych celów kształcenia. Ocena powinna stymulowa

ć

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

42

aktywno

ść

ucznia i zapewni

ć

mu poczucie satysfakcji na ka

ż

dym etapie

kształcenia.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

mog

ą

by

ć

oceniane na podstawie sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów
osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci

praktyczne

proponuje

si

ę

sprawdza

ć

podczas

obserwacji czynno

ś

ci uczniów wykonywanych w trakcie

ć

wicze

ń

.

Dokonuj

ą

c oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

dobór sprz

ę

tu pomiarowego,

dokładno

ść

prowadzonych pomiarów,

interpretowanie wyników pomiarów,

stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

wykonywania pomiarów.

W procesie oceniania wskazane jest sprawdzanie bie

żą

cych

post

ę

pów

uczniów

podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonywania

ć

wiczenia nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie

i po jego wykonaniu, oceniaj

ą

c poprawno

ść

, dokładno

ść

i staranno

ść

wykonania zadania.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów,

opracowane wyniki bada

ń

oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

.
















background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

43

Jednostka modułowa 311[23].Z1.03
Wykonywanie pomiarów ruchu mas powietrza

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

rodzaje mas powietrza,

zdefiniowa

ć

układy ci

ś

nienia,

wyja

ś

ni

ć

powstawanie wy

ż

ów i ni

ż

ów barycznych,

wykona

ć

pomiary ci

ś

nienia atmosferycznego,

sporz

ą

dzi

ć

map

ę

izobar,

okre

ś

li

ć

przyczyny powstawania zjawisk ekstremalnych zwi

ą

zanych

z ruchem mas powietrza,

wyja

ś

ni

ć

przyczyny powstawania cyklonów tropikalnych,

scharakteryzowa

ć

fronty atmosferyczne,

okre

ś

li

ć

wpływ ukształtowania terenu na rozkład i wyst

ę

powanie

wiatrów,

scharakteryzowa

ć

rodzaje wiatrów i wielko

ś

ci charakteryzuj

ą

ce wiatr,

scharakteryzowa

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na rozmieszczenie wiatrów na

kuli ziemskiej,

wyja

ś

ni

ć

potrzeb

ę

pomiaru siły i pr

ę

dko

ś

ci wiatru,

dobra

ć

przyrz

ą

dy i wykona

ć

pomiar pr

ę

dko

ś

ci wiatru,

okre

ś

li

ć

sił

ę

wiatru w skali Beauforta,

okre

ś

li

ć

kierunek wiatru,

sporz

ą

dzi

ć

rysunek ró

ż

y wiatrów,

zastosowa

ć

techniki komputerowe do opracowywania wyników

pomiarów,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania pomiarów.

2. Materiał nauczania

Masy powietrza.
Układy baryczne.
Pomiar ci

ś

nienia.

Cyklony tropikalne.
Rodzaje frontów atmosferycznych.
Klasyfikacja wiatrów.
Czynniki wpływaj

ą

ce na rozmieszczenie wiatrów na kuli ziemskiej.

Parametry wiatru.
Pomiar pr

ę

dko

ś

ci i kierunku wiatru.

Skala Beauforta.
Programy komputerowe do opracowywania wyników pomiarów.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

44

3.

Ć

wiczenia

Charakteryzowanie poziomych i pionowych kierunków ruchu mas

powietrza.

Prowadzenie obserwacji oraz pomiar kierunku i pr

ę

dko

ś

ci wiatru.

Wykre

ś

lanie ró

ż

y wiatrów.

Okre

ś

lanie siły wiatru na podstawie skali Beauforta.

Wykonywanie pomiarów ci

ś

nienia atmosferycznego.

Porównywanie

wyników

pomiaru

ci

ś

nienia

atmosferycznego

wykonanego aneroidem i barografem.

Analizowanie wyst

ę

powania frontów atmosferycznych na danym

obszarze na podstawie mapy izobar.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Filmy dydaktyczne, plansze i foliogramy przedstawiaj

ą

ce rozkład wiatrów

na kuli ziemskiej.
Plansze i foliogramy frontów atmosferycznych.
Plansze instrumentów do pomiaru wiatru i ci

ś

nienia.

Instrumenty do pomiaru siły i pr

ę

dko

ś

ci wiatru.

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Specjalistyczne programy komputerowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

modułowej

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

wykonywania pomiarów kierunku, pr

ę

dko

ś

ci i siły wiatrów oraz ci

ś

nienia

atmosferycznego. Podczas realizacji programu jednostki modułowej
nale

ż

y odwoływa

ć

si

ę

do wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nabytych

podczas realizacji programu jednostki modułowej 311[23].O1.02
Charakteryzowanie budowy i składu atmosfery oraz 311[23].O1.03
Analizowanie zjawisk atmosferycznych i hydrologicznych zachodz

ą

cych

w przyrodzie.
W procesie kształcenia nale

ż

y stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody

nauczania: wykład informacyjny, dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, metod

ę

tekstu

przewodniego, metod

ę

projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Wskazane jest, aby uczniowie samodzielnie opracowali projekt mapy
topografii barycznej dla okre

ś

lonego regionu Polski. Podczas

opracowywania projektu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na tok prowadzonych

prac: opracowanie koncepcji bada

ń

, wykonanie pomiarów na

okre

ś

lonym

obszarze,

gromadzenie

informacji

o

zjawiskach

meteorologicznych,

ich

przetwarzanie,

opracowywanie

oraz

umieszczanie informacji na mapie w postaci zakodowanej. Badania
prowadzone w tym zakresie mog

ą

by

ć

równie

ż

wykorzystane do

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

45

opracowania prognozy pogody w regionie oraz komunikatów
meteorologicznych.
Wskazane jest, aby podczas wykonywania pomiarów uczniowie
pracowali w grupach do 15 osób w zespołach 4-5 osobowych.
Nauczyciel powinien przygotowa

ć

teksty przewodnie lub instrukcje do

ć

wicze

ń

oraz udost

ę

pni

ć

uczniom materiały dydaktyczne. W trakcie

prowadzenia zaj

ęć

dydaktycznych nale

ż

y obserwowa

ć

prac

ę

uczniów,

zwracaj

ą

c uwag

ę

na umiej

ę

tno

ść

pracy w grupie, dokładno

ść

wykonywania

ć

wicze

ń

, opracowywanie i interpretowanie wyników

pomiarów. Przed rozpocz

ę

ciem zaj

ęć

w terenie, nale

ż

y poinformowa

ć

uczniów o celu, miejscu, sposobie i czasie wykonywania

ć

wicze

ń

,

a tak

ż

e o zasadach bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas ich

wykonywania. Do opracowania wyników bada

ń

zaleca si

ę

stosowa

ć

specjalistyczne programy komputerowe.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki, na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów. Kryteria oceny powinny dotyczy

ć

stopnia i zakresu

opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych

z zaplanowanych celów kształcenia. Systematyczne sprawdzanie
i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów dostarcza nauczycielowi informacji

o efektach jego pracy, o post

ę

pach ucznia w nauce oraz ułatwia

zaplanowanie procesu kształcenia.
Do sprawdzania i oceny poziomu osi

ą

gni

ęć

uczniów mog

ą

by

ć

stosowane: sprawdziany pisemne i ustne, testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych

oraz ukierunkowana obserwacja pracy ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

okre

ś

lanie przyczyn powstawania wy

ż

ów i ni

ż

ów barycznych,

okre

ś

lanie wpływu ró

ż

nych czynników na rozmieszczenie wiatrów na

kuli ziemskiej,

dobór przyrz

ą

dów do pomiaru ci

ś

nienia atmosferycznego oraz

kierunku , pr

ę

dko

ś

ci i siły wiatru,

sporz

ą

dzanie mapy izobar,

stosowanie programów komputerowych do opracowywania wyników

pomiarów,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz

ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania pomiarów.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

46

W procesie oceniania wskazane jest sprawdzanie bie

żą

cych

post

ę

pów

uczniów

podczas

wykonywania

ć

wicze

ń

.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonywania

ć

wiczenia nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie

i po jego wykonaniu.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

ucznia, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

sprawdzianów pisemnych i ustnych, testu dydaktycznego oraz poziom
wykonania

ć

wicze

ń

.



























background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

47

Jednostka modułowa 311[23].Z1.04
Wykonywanie pomiarów opadów atmosferycznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

rozpozna

ć

rodzaje chmur,

okre

ś

li

ć

stopie

ń

zachmurzenia,

wykona

ć

pomiar wysoko

ś

ci podstawy chmur,

okre

ś

li

ć

warunki wyst

ę

powania opadów atmosferycznych,

scharakteryzowa

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na wielko

ść

i rozmieszczenie

opadów,

scharakteryzowa

ć

rodzaje opadów,

scharakteryzowa

ć

rozkład opadów na kuli ziemskiej,

okre

ś

li

ć

wielko

ść

i rozmieszczenie opadów w Polsce,

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cia: zlewnia, dorzecze, zlewisko,

scharakteryzowa

ć

metody wyznaczania powierzchni zlewni,

okre

ś

li

ć

warunki i zasady wykonywania pomiarów opadów

atmosferycznych,

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

i działanie pluwiografu,

dobra

ć

przyrz

ą

dy do pomiaru opadów atmosferycznych,

wykona

ć

pomiary deszczu,

obliczy

ć

nat

ęż

enie opadów deszczu,

wyznaczy

ć

ś

redni opad dla danego obszaru metodami wieloboków

równego zadeszczenia i izohiet,

scharakteryzowa

ć

sposoby pomiaru osadów,

zapisa

ć

wyniki pomiarów opadów i osadów atmosferycznych,

wykona

ć

pomiary grubo

ś

ci pokrywy

ś

nie

ż

nej,

opracowa

ć

wyniki obserwacji zgodnie z instrukcj

ą

dla stacji

i posterunków meteorologicznych,

zastosowa

ć

programy komputerowe do wykonywania oblicze

ń

oraz

opracowywania wyników pomiarów,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska

podczas

wykonywania

pomiarów

opadów

atmosferycznych.

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja chmur.
Mierniki i rejestratory wysoko

ś

ci podstawy chmur.

Pomiar wysoko

ś

ci podstawy chmur.

Zachmurzenie.
Stopnie zachmurzenia.
Powstawanie opadów atmosferycznych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

48

Rodzaje opadów.
Czynniki wpływaj

ą

ce na ilo

ść

opadów atmosferycznych.

Rozkład normalny opadów na kuli ziemskiej.
Wielko

ść

i rozmieszczenie opadów w Polsce.

Zlewnia, dorzecze, zlewisko.
Metody wyznaczania powierzchni zlewni.
Zasady wykonywania pomiarów opadów atmosferycznych i pokrywy

ś

nie

ż

nej.

Przyrz

ą

dy słu

żą

ce do pomiarów atmosferycznych i pokrywy

ś

nie

ż

nej.

Metody rejestrowania pomiarów.
Nat

ęż

enie i wydajno

ść

deszczu.

Metody wyznaczania

ś

redniego opadu.

Metody obliczania

ś

redniego opadu.

Specjalistyczne programy komputerowe do wykonywania oblicze

ń

oraz

opracowywania wyników pomiarów.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska

obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas

wykonywania

pomiarów

opadów

atmosferycznych.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie chmur w atlasie, na zdj

ę

ciach satelitarnych oraz na

obrazach radarowych.

Okre

ś

lanie wielko

ś

ci zachmurzenia nieba.

Wykonywanie pomiarów wysoko

ś

ci podstawy chmur.

Wykonywanie pomiarów opadu atmosferycznego za pomoc

ą

ż

nych

przyrz

ą

dów.

Porównywanie wielko

ś

ci opadu atmosferycznego wykonanego

ż

nymi przyrz

ą

dami na okre

ś

lonym terenie.

Wykonywanie pomiarów grubo

ś

ci pokrywy

ś

nie

ż

nej.

Okre

ś

lanie

ś

redniej wysoko

ś

ci opadów ró

ż

nymi metodami.

Prowadzenie dziennika obserwacji meteorologicznych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Plansze i foliogramy zjawisk meteorologicznych.
Atlas chmur.
Filmy dydaktyczne o powstawaniu i rozwoju chmur.
Mapy klimatyczne i synoptyczne.
Przyrz

ą

dy do pomiaru opadów atmosferycznych zwykłe i samopisz

ą

ce.

Atlas opadów atmosferycznych w Polsce.
Tablice meteorologiczne.
Zdj

ę

cia satelitarne, obrazy radarowe rzek oraz zbiorników wodnych.

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

49

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

modułowej

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

wykonywania pomiarów opadów atmosferycznych oraz opracowywania
wyników pomiarów.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, tekstu

przewodniego, projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Metoda tekstu

przewodniego wymaga przygotowania przez nauczyciela materiałów do
wykonania

ć

wicze

ń

: pyta

ń

prowadz

ą

cych i formularzy do wypełnienia.

W trakcie realizacji programu nauczania nale

ż

y odwoływa

ć

si

ę

do

wiedzy uczniów z zakresu geografii oraz wykorzysta

ć

spostrze

ż

enia

uczniów podczas obserwacji zjawisk zachodz

ą

cych w atmosferze.

Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

terenowych szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwraca

ć

na organizacj

ę

stanowiska pomiarowego, budow

ę

przyrz

ą

dów,

zasady wykonywania pomiarów opadów atmosferycznych, prowadzenie
dziennika meteorologicznego - notowanie warto

ś

ci pomiarowych, danych

obserwacyjnych, rodzaju i czasu trwania zjawisk meteorologicznych
oraz informacji o innych zjawiskach zachodz

ą

cych w atmosferze.

W trakcie opracowywania wyników pomiarów nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji, takich jak: instrukcje do

ć

wicze

ń

,

poradniki, normy, mapy, roczniki oraz specjalistyczne programy
komputerowe.

Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15 osób podzielonych na

zespoły 2-3 osobowe, w pracowni bada

ń

meteorologicznych.

Ć

wiczenia

praktyczne nale

ż

y wykonywa

ć

w terenie w warunkach rzeczywistych,

a wyniki pomiarów opracowywa

ć

w pracowni komputerowej. Nale

ż

y

stosowa

ć

zarówno indywidualn

ą

, jak i grupow

ą

form

ę

pracy uczniów.

Dla

ułatwienia zrozumienia realizowanych

tre

ś

ci

kształcenia

wskazane jest prezentowanie filmów dydaktycznych oraz organizowanie
wycieczek dydaktycznych do instytutów naukowo-badawczych w celu
poznania

ś

rodowiska pracy oraz współczesnych metod i technik pracy.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

przez

cały czas realizacji programu jednostki modułowej, na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów. Podczas realizacji programu jednostki modułowej

nale

ż

y ocenia

ć

osi

ą

gni

ę

cia uczniów w zakresie wyodr

ę

bnionych

szczegółowych celów kształcenia.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów proponuje si

ę

sprawdza

ć

na podstawie:

sprawdzianów pisemnych i ustnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

50

ukierunkowanej obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej, nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

rozpoznawanie opadów atmosferycznych,

dobieranie przyrz

ą

dów pomiarowych,

wykonywanie pomiarów wysoko

ś

ci podstawy chmur i opadów

atmosferycznych,

wykonywanie pomiarów grubo

ś

ci pokrywy

ś

nie

ż

nej,

opracowywanie i interpretowanie wyników pomiarów,

umiej

ę

tno

ść

korzystania z materiałów

ź

ródłowych,

jako

ść

wykonywanych zada

ń

.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki: sprawdzianów

ustnych i pisemnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom

wykonania

ć

wicze

ń

.
















background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

51

Moduł 311[23].Z2
Podstawy klimatologii


1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

charakteryzowa

ć

klimat, jego rodzaje i elementy,

charakteryzowa

ć

czynniki klimatotwórcze,

charakteryzowa

ć

czynniki kształtuj

ą

ce mikro- i makroklimat,

okre

ś

li

ć

przyczyny i skutki zmian klimatycznych,

charakteryzowa

ć

warunki lokalizacji miejsc pomiarowych dla danego

obszaru,

wyja

ś

nia

ć

procesy cyrkulacji powietrza i oceanów oraz ich wpływ na

klimat,

korzysta

ć

z opracowa

ń

klimatologicznych jako materiału wyj

ś

ciowego

dla opracowania prognoz i ekspertyz,

prowadzi

ć

pomiary specjalne na potrzeby oceny klimatu miasta, lasu,

zbiornika wodnego,

posługiwa

ć

si

ę

podstawowymi metodami zestawiania danych

meteorologicznych dla potrzeb klimatologii,

sporz

ą

dza

ć

mapy klimatyczne,

posługiwa

ć

si

ę

specjalistycznymi

metodami

i

programami

statystycznymi.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin na

realizacj

ę

311[23].Z2.01

Analizowanie czynników wpływaj

ą

cych na

zró

ż

nicowanie klimatu

108

311[23].Z2.02

Prowadzenie obserwacji i pomiarów do celów
klimatologicznych

108

Razem

216

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

52

Schemat układu jednostek modułowych








3. Literatura

Fleming G.: Klimat -

ś

rodowisko - człowiek. PWRiL, Warszawa 1983

Garnier B.J.: Podstawy klimatologii. IMGW, Warszawa 1996
Jakubiak B.: Materiały do poznania historii klimatu w okresie obserwacji
instrumentalnych. Łód

ź

1999

Kaczorowska Z.: Pogoda i klimat. WSiP, Warszawa 1998
Kossowska-Cezak U., Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz:
Meteorologia i klimatologia. PWN, Warszawa 2000
Kossowska-Cezak U. Martyn D.,Olszewski K., Kopacz-Lembowicz:
Wst

ę

p do meteorologii i klimatologii. PWN, Warszawa 1998

Lorenc H.: Klimat Polski 2000 : fakty i niepewno

ś

ci. IMGW, Warszawa

2001
Łykowski B.: Podstawy klimatologii stosowanej, SGGW, Warszawa 1999
Martyn D.: Klimaty kuli ziemskiej. PWN, Warszawa 2000
Wo

ś

A.: Klimat Polski. PWN, Warszawa 1999


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

311[23].Z2.01

Analizowanie czynników wpływaj

ą

cych na

zró

ż

nicowanie klimatu

311[23].Z2.02

Prowadzenie obserwacji

i pomiarów do celów klimatologicznych

311[23].Z2

Podstawy klimatologii

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

53

Jednostka modułowa 311[23].Z2.01
Analizowanie

czynników

wpływaj

ą

cych

na

zró

ż

nicowanie klimatu

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

−−−−

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cie klimatologii oraz okre

ś

li

ć

zwi

ą

zek klimatologii

z innymi dziedzinami nauki,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cie klimatu oraz pogody,

−−−−

scharakteryzowa

ć

elementy klimatu,

−−−−

scharakteryzowa

ć

meteorologiczne i niemeteorologiczne czynniki

klimatu,

−−−−

scharakteryzowa

ć

wpływ

czynników

astronomicznych

i geograficznych na klimat,

−−−−

scharakteryzowa

ć

kr

ąż

enie Ziemi wokół Sło

ń

ca i jego wpływ na

klimat,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

wpływ promieniowania słonecznego na zró

ż

nicowanie

klimatu,

−−−−

scharakteryzowa

ć

fronty klimatologiczne,

−−−−

okre

ś

li

ć

wpływ podło

ż

a i rze

ź

by terenu na klimat lokalny,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

wpływ l

ą

dów i mórz na klimat,

−−−−

scharakteryzowa

ć

kryteria podziału klimatu według Koppena, Berga,

Liasowa, Gorczy

ń

skiego, Okołowicza,

−−−−

scharakteryzowa

ć

czynniki kształtuj

ą

ce klimat morski i kontynentalny,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cie mikro- i makroklimatu,

−−−−

scharakteryzowa

ć

czynniki kształtuj

ą

ce mikro- i makroklimat,

−−−−

scharakteryzowa

ć

klimat poszczególnych kontynentów,

−−−−

dokona

ć

podziału klimatycznego Polski,

−−−−

okre

ś

li

ć

przyczyny i skutki zmian klimatycznych,

−−−−

skorzysta

ć

z serwisów pogodowych, ostrze

ż

e

ń

i komunikatów

pogodowych, map klimatycznych oraz literatury zawodowej.

2. Materiał nauczania

Klimatologia i jej znaczenie.
Poj

ę

cie i klasyfikacja klimatu.

Astronomiczne czynniki klimatu.
Geograficzne czynniki klimatu.
Czynniki kształtuj

ą

ce klimat lokalny.

Kr

ąż

enie Ziemi wokół Sło

ń

ca.

Promieniowanie słoneczne i jego wpływ na kształtowanie klimatu.
Wpływ podło

ż

a i rze

ź

by terenu na klimat lokalny.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

54

Układy baryczne.
Wpływ poło

ż

enia geograficznego na klimat.

Klasyfikacja klimatu.
Kryteria podziału klimatu.
Klimat morski.
Klimat kontynentalny.
Mikroklimat i jego znaczenie.
Mezoklimat i czynniki go kształtuj

ą

ce.

Klimat na poszczególnych kontynentach.
Charakterystyka klimatu Polski.
Regionalizacja klimatyczna Polski.
Zmiany klimatu.
Serwisy pogodowe, ostrze

ż

enia i komunikaty pogodowe oraz inne

ź

ródła

informacji.

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie wpływu poło

ż

enia geograficznego na klimat kontynentu.

Okre

ś

lanie wpływu rodzaju podło

ż

a i rze

ź

by terenu na klimat

w regionie.

Analizowanie

czynników

maj

ą

cych

wpływ

na

makroklimat

okre

ś

lonej miejscowo

ś

ci.

Charakteryzowanie wybranego regionu klimatycznego Polski.

Analizowanie przyczyn zmiany klimatu.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Mapy klimatyczne.
Mapy geograficzne.
Mapy pogody.
Biuletyny agrometeorologiczne, meteorologiczne i lotnicze.
Prognozy agrometeorologiczne.
Filmy dydaktyczne, foliogramy, przezrocza obrazuj

ą

ce zró

ż

nicowanie

klimatu na ró

ż

nych kontynentach.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce okre

ś

lania

wpływu czynników astronomicznych i geograficznych na kształtowanie
si

ę

klimatu oraz przyczyn i skutków zmian klimatycznych w Europie

i Polsce oraz w skali całego globu ziemskiego.

Podczas realizacji programu nauczania nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na

narastaj

ą

c

ą

dynamik

ę

zmian w przyrodzie, zakłócenia rytmu pogody

oraz nasilanie si

ę

kl

ę

sk

ż

ywiołowych. W konsekwencji tych zmian ci

ą

gle

wzrasta liczba meteoropatów, tzn. ludzi uczulonych na przebieg

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

55

i zmiany pogody. W procesie dydaktycznym konieczne jest wi

ę

c

kształtowanie

u

uczniów

ś

wiadomo

ś

ci

bezpiecze

ń

stwa

meteorologicznego i hydrologicznego.
Program jednostki zaleca si

ę

realizowa

ć

nast

ę

puj

ą

cymi metodami

nauczania: wykładu konwersatoryjnego, metod

ą

sytuacyjn

ą

, tekstu

przewodniego oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Ć

wiczenia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób podzielonych na

zespoły 4-5 osobowe, w pracowni bada

ń

meteorologicznych.

Realizuj

ą

c program nauczania nale

ż

y wdra

ż

a

ć

uczniów do

korzystania z serwisów pogodowych zamieszczanych w Internecie,
ostrze

ż

e

ń

i komunikatów pogodowych oraz literatury zawodowej.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie podczas realizacji programu jednostki modułowej.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów mog

ą

by

ć

sprawdzane za

pomoc

ą

:

sprawdzianów pisemnych,

sprawdzianów ustnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

. W procesie

oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji na temat klimatu

i jego zmian,

porównywanie

cech

charakterystycznych

klimatu

ż

nych

kontynentów,

okre

ś

lanie wpływu ró

ż

nych czynników na zró

ż

nicowanie klimatu,

obserwowanie i interpretowanie zmian pogody.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom i dokładno

ść

wykonania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

56

Jednostka modułowa 311[23].Z2.02
Prowadzenie obserwacji i pomiarów do celów
klimatologicznych


1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

procesy kształtuj

ą

ce klimat Ziemi,

zaplanowa

ć

cykliczne prowadzenie obserwacji zjawisk pogodowych

oraz pomiarów meteorologicznych do celów klimatologicznych,

okre

ś

li

ć

warunki lokalizacji stacji pomiarowych,

dobra

ć

przyrz

ą

dy i instrumenty do pomiaru parametrów klimatu,

wykona

ć

pomiary pr

ę

dko

ś

ci i siły wiatru,

wykona

ć

pomiary usłonecznienia,

wykona

ć

pomiary i prowadzi

ć

obserwacje wielko

ś

ci zachmurzenia,

okre

ś

li

ć

wpływ cyrkulacji powietrza na kształtowanie si

ę

klimatu,

scharakteryzowa

ć

cyrkulacj

ę

pasatow

ą

, monsunow

ą

, zwrotnikow

ą

,

okre

ś

li

ć

obszary działania pr

ą

dów strumieniowych,

scharakteryzowa

ć

elementy mapy klimatycznej,

zastosowa

ć

oznaczenia na mapach klimatycznych,

posłu

ż

y

ć

si

ę

mapami klimatycznymi,

posłu

ż

y

ć

si

ę

mapami klimatologicznymi topografii wzgl

ę

dnej

i bezwzgl

ę

dnej,

posłu

ż

y

ć

si

ę

programami komputerowymi do opracowania wyników

pomiarów,

przygotowa

ć

wyniki bada

ń

meteorologicznych z okresu wieloletniego,

na potrzeby opracowa

ń

klimatologicznych,

zgromadzi

ć

dane do celów klimatologicznych ze stacji tradycyjnych

oraz posterunków automatycznych,

okre

ś

li

ć

zmiany klimatu na podstawie ci

ą

gów danych oraz map

klimatycznych,

sporz

ą

dzi

ć

map

ę

klimatyczn

ą

,

okre

ś

li

ć

znaczenie pomiarów i obserwacji zjawisk meteorologicznych

i hydrologicznych dla rolnictwa,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas prowadzenia obserwacji oraz wykonywania

pomiarów meteorologicznych.




background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

57

2. Materiał nauczania

Procesy klimatotwórcze.
Wpływ

czynników

geograficznych

na

przebieg

procesów

klimatotwórczych.
Metody bada

ń

i opracowa

ń

klimatologicznych.

Warunki lokalizacji posterunków meteorologicznych.
Harmonogram obserwacji i pomiarów meteorologicznych.
Promieniowanie słoneczne i usłonecznienie oraz ich pomiar dla celów
klimatologicznych.
Pomiary i obserwacje wielko

ś

ci zachmurzenia, pr

ę

dko

ś

ci i kierunku

wiatru dla celów klimatologicznych.
Obliczanie k

ą

ta padania promieni słonecznych w ró

ż

nych szeroko

ś

ciach

geograficznych.
Mechanizm cyrkulacji atmosfery.
Rodzaje map klimatycznych.
Elementy mapy klimatycznej.
Oznaczenia na mapach klimatycznych.
Mapy klimatyczne topografii wzgl

ę

dnej i bezwzgl

ę

dnej.

Współzale

ż

no

ść

cyrkulacji atmosferycznej w ró

ż

nych obszarach półkuli

północnej.
Prognozowanie zjawisk meteorologicznych.
Agrometeorologiczna osłona rolnictwa.

3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie pomiarów pr

ę

dko

ś

ci i kierunku wiatru na danym

terenie.

Okre

ś

lanie wpływu ró

ż

nych czynników na zmiany klimatu w regionie

na podstawie analizy map klimatycznych.

Okre

ś

lanie wpływu zjawisk zachodz

ą

cych w atmosferze na

ż

ycie

człowieka.

Opracowywanie prognozy zmiany klimatu na wybranym obszarze, na

podstawie wyników bada

ń

meteorologicznych z wielolecia.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Mapy klimatyczne. Atlasy geograficzne.
Biuletyny agrometeorologiczne, meteorologiczne i lotnicze.
Prognozy agrometeorologiczne.
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce kształtowania si

ę

i zmian pogody

w ró

ż

nych regionach Polski.

Sprz

ę

t i aparatura pomiarowa do pomiarów meteorologicznych

i hydrologicznych.
Specjalistyczne programy komputerowe.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

58

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Podczas realizacji programu szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

globalne zmiany klimatu, przyczyny i skutki tych zmian oraz ich wpływ
na klimat w regionie.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: wykładu konwersatoryjnego, metody

projektów, metody sytuacyjnej, tekstu przewodniego oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Nauczyciel powinien przygotowa

ć

teksty przewodnie lub

instrukcje do

ć

wicze

ń

oraz udost

ę

pni

ć

uczniom potrzebne materiały

dydaktyczne.

Przed

rozpocz

ę

ciem

zaj

ęć

w

terenie,

nale

ż

y

poinformowa

ć

uczniów o celu, miejscu, sposobie i czasie wykonywania

ć

wicze

ń

oraz zapozna

ć

uczniów z obowi

ą

zuj

ą

cymi przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Wskazane jest, aby podczas prowadzenia bada

ń

uczniowie pracowali

w grupach do 15 osób, w zespołach 4-5 osobowych. Podczas
obserwacji i pomiarów prowadzonych w terenie nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na dobór przyrz

ą

dów pomiarowych, zasady posługiwania si

ę

nimi oraz

dokładno

ść

wykonania pomiarów. Po wykonaniu ka

ż

dego

ć

wiczenia

uczniowie powinni samodzielnie sprawdzi

ć

i oceni

ć

prawidłowo

ść

wykonania pomiarów oraz ich rejestracji w dziennikach pomiarów.
Wyniki bada

ń

zaleca si

ę

opracowywa

ć

stosuj

ą

c specjalistyczne

programy komputerowe.

W trakcie prowadzenia zaj

ęć

dydaktycznych nale

ż

y obserwowa

ć

prac

ę

uczniów, zwracaj

ą

c uwag

ę

na umiej

ę

tno

ść

pracy w grupie,

samodzielno

ść

i spostrzegawczo

ść

, dokładno

ść

wykonywania

ć

wicze

ń

,

opracowywanie i interpretowanie wyników obserwacji.
Realizacj

ę

procesu kształcenia mo

ż

na wspomóc prezentacj

ą

filmów

dydaktycznych o tematyce dotycz

ą

cej ocieplenia klimatu, wpływie

działalno

ś

ci człowieka na zmiany pogodowe oraz działaniach

naukowców podejmowanych w tym zakresie.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów mog

ą

by

ć

sprawdzane za

pomoc

ą

sprawdzianów pisemnych i ustnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

poprzez

obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów w czasie prowadzenia obserwacji oraz

wykonywania pomiarów.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

59

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

wyja

ś

nianie procesów kształtuj

ą

cych klimat Ziemi,

prowadzenie

obserwacji

i

wykonywanie

pomiarów

meteorologicznych,

interpretacj

ę

wyników

obserwacji

i

korzystanie

z wcze

ś

niej zdobytej wiedzy na temat zjawisk klimatotwórczych,

przygotowywanie

wyników

bada

ń

na

potrzeby

opracowa

ń

klimatologicznych,

posługiwanie si

ę

mapami klimatycznymi,

prognozowanie

zmian

klimatycznych

na

podstawie

przeprowadzonych

obserwacji

i

pomiarów,

analizy

danych

klimatycznych z wielolecia oraz interpretacji map synoptycznych.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie i po ich wykonaniu.
W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

60

Moduł 311[23].Z3
Podstawy hydrologii

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

posługiwa

ć

si

ę

terminologi

ą

z zakresu hydrologii,

charakteryzowa

ć

elementy bilansu wodnego,

interpretowa

ć

podstawowe prawa fizyczne z zakresu hydrostatyki

i hydrodynamiki,

charakteryzowa

ć

rodzaje ruchu cieczy w korytach otwartych,

charakteryzowa

ć

ruch wody w gruncie,

opracowywa

ć

wykresy stanów wód wraz ze stanami lodowymi dla

danego profilu wodowskazowego,

rozró

ż

nia

ć

rodzaje rumowiska rzecznego,

charakteryzowa

ć

transport rumowiska,

odczytywa

ć

mapy topograficzne,

wyznacza

ć

powierzchnie zlewni,

charakteryzowa

ć

wyst

ę

powanie wód podziemnych w ró

ż

nych

utworach geologicznych,

wykonywa

ć

pomiary hydrometryczne,

opracowywa

ć

materiały obserwacyjno-pomiarowe do roczników

hydrologicznych oraz opracowywania ekspertyz,

wykorzystywa

ć

metody analogii hydrologicznej do interpretacji

długoterminowych prognoz meteorologicznych,

okre

ś

la

ć

zastosowanie prognozowania hydrologicznego,

korzysta

ć

z programów komputerowych do opracowywania wyników

pomiarów.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin na

realizacj

ę

311[23].Z3.01

Charakteryzowanie wód powierzchniowych
i podziemnych

58

311[23].Z3.02

Wykonywanie pomiarów hydrologicznych

102

311[23].Z3.03

Opracowywanie prognoz hydrologicznych

46

Razem

216



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

61

3. Schemat układu jednostek modułowych











4. Literatura

Bajkiewicz-Grabowska E., Mikulski Z.: Hydrologia ogólna. PWN,
Warszawa 2006
Bajkiewicz-Grabowska E., Magnuszewski A.: Przewodnik do

ć

wicze

ń

z hydrologii ogólnej. PWN, Warszawa 2002
Brzezi

ń

ski J., Ozga – Zieli

ń

ska M.: Hydrologia stosowana. PWN,

Warszawa 1997
Byczkowski A.: Hydrologia. Tom 1 i 2. SGGW, Warszawa 1996
Jaworska B., Szuster A., Utrysko B.: Hydraulika i hydrologia. Oficyna
Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003
Kleczkowska A.S., Ró

ż

kowski A. (red.): Słownik hydrogeologiczny.

MO

Ś

Z

Ń

iL, Wydawnictwo Trio, Warszawa 1997

Kowalski J.: Hydrogeologia z podstawami. Wydawnictwo Akademii
Rolniczej, Wrocław 1998
Knapp B. J.: Elementy geograficzne hydrologii. PWN, Warszawa 1986
Król C.: Hydrologia. Hortpress Sp. z o.o., Warszawa 1995
Ksi

ąż

y

ń

ski K. W.: Hydraulika zestawienie poj

ęć

i wzorów stosowanych

w budownictwie Politechnika Krakowska, Kraków 2002
Lambor J.: Metody prognoz hydrologicznych. Kwik, Warszawa 1962
Lambor J.: Hydrologia in

ż

ynierska. Wydawnictwo Arkady, Warszawa

1971
Płochniewski Z.: Hydrologia i geologia in

ż

ynierska. Wydawnictwo

Geologiczne, Warszawa 1986

311[23].Z3.01

Charakteryzowanie wód powierzchniowych

i podziemnych

311[23].Z3

Podstawy hydrologii

311[23].Z3.02.

Wykonywanie pomiarów hydrologicznych

311[23].Z3.03

Opracowywanie prognoz hydrologicznych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

62

Radlicz-Ruhlowa H., Szuster A.: Hydrologia i hydraulika z elementami
hydrogeologii. WSiP, Warszawa 1997
Skibi

ń

ski J.: Hydraulika. PWRiL, Warszawa 1982

Soczy

ń

ska U.: Procesy hydrologiczne. PWN, Warszawa 1989

Soczy

ń

ska U.: Hydrologia dynamiczna. PWN, Warszawa 1997

Soczy

ń

ska U.: Podstawy hydrologii dynamicznej. Wydawnictwo UW,

Warszawa 2005
Wieczysty A.: Hydrogeologia in

ż

ynierska. PWN, Warszawa 1982

Atlas hydrologiczny Polski. IMGW. Wyd. Geol., Warszawa 1986

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

63

Jednostka modułowa 311[23].Z3.01

Charakteryzowanie

wód

powierzchniowych

i podziemnych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

cele i zadania hydrologii,

okre

ś

li

ć

zasoby wodne w Polsce i na

ś

wiecie,

scharakteryzowa

ć

obieg wody w przyrodzie,

scharakteryzowa

ć

rodzaje bilansów wodnych,

okre

ś

li

ć

elementy bilansu wodnego,

scharakteryzowa

ć

wody powierzchniowe i podziemne,

scharakteryzowa

ć

rodzaje

ź

ródeł,

obliczy

ć

wydajno

ść

ź

ródła,

scharakteryzowa

ć

elementy cieku wodnego,

wyznaczy

ć

granice zlewni,

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cia: odpływ, spływ i przepływ,

scharakteryzowa

ć

zjawiska lodowe na rzekach,

wyja

ś

ni

ć

proces zarastania koryt rzecznych,

okre

ś

li

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na temperatur

ę

wody w rzekach,

okre

ś

li

ć

straty wody na parowanie i infiltracj

ę

,

scharakteryzowa

ć

rodzaje retencji,

okre

ś

li

ć

wpływ retencji na kształtowanie si

ę

odpływu wody w rzekach,

scharakteryzowa

ć

ź

ródła

i

skutki

zanieczyszczenia

wód

powierzchniowych i podziemnych,

dobra

ć

sposoby

ochrony

zasobów

wód

powierzchniowych

i podziemnych.

2. Materiał nauczania

Znacznie i zakres hydrologii.
Zasoby wodne w Polsce.
Zasoby wodne na

ś

wiecie.

Obieg wody w przyrodzie.
Obszar bilansowania wody.
Bilans wodny.
Klasyfikacja i wła

ś

ciwo

ś

ci wód powierzchniowych i podziemnych.

Elementy hydrografii.

Ź

ródła, ich rodzaje i wydajno

ść

.

Ciek i jego elementy.
Dolina cieku.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

64

Kształtowanie si

ę

cieku i doliny cieku.

Zlewnia i jej granice.
Odpływ, spływ i przepływ.
Zjawiska lodowe na rzekach.
Zarastanie koryt rzecznych.
Rozkład temperatury w wodach rzecznych.
Straty wody na parowanie i infiltracj

ę

.

Retencja i jej wpływ na kształtowanie si

ę

odpływu rzeki.

Zanieczyszczenia wód powierzchniowych i podziemnych.
Ochrona wód powierzchniowych i podziemnych.

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie granicy dorzecza i zlewni, dopływów rzeki głównej na

postawie mapy hydrograficznej.

Sporz

ą

dzanie bilansu wodnego dla wyznaczonego obszaru

hydrograficznego.

Okre

ś

lanie granicy dorzecza i zlewni, dopływów rzeki głównej na

postawie mapy hydrograficznej.

Obliczanie powierzchni zlewni oraz wska

ź

ników geometrii zlewni dla

rzeki nizinnej.

Sporz

ą

dzanie opisu zlewni danego cieku na podstawie mapy

hydrograficznej.

Dobieranie sposobów ochrony wód powierzchniowych przed

zanieczyszczeniami.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Mapa fizyczna i plastyczna Polski.
Atlas hydrologiczny Polski.
Roczniki hydrologiczne.
Tablice pogl

ą

dowe, plansze i foliogramy przedstawiaj

ą

ce obieg wody

w przyrodzie, zjawiska lodowe na rzekach, proces zarastania koryt
rzecznych.
Planimetry biegunowe.
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce kształtowania si

ę

cieku i doliny cieku,

wyst

ę

powania zjawisk lodowych na rzekach, zarastania koryt rzecznych

oraz zanieczyszczenia wód

ś

ródl

ą

dowych.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce obiegu wody

w przyrodzie, warunków wyst

ę

powania wód powierzchniowych

i podziemnych, zasobów wodnych w Polsce i na

ś

wiecie, sporz

ą

dzania

bilansów wodnych oraz okre

ś

lania

ź

ródeł zanieczyszczenia i ochrony

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

65

wód powierzchniowych i podziemnych. Wiedza z tego zakresu jest
niezb

ę

dna do opracowywania prognoz hydrologicznych oraz bilansów

wodno-gospodarczych.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y stosowa

ć

metody nauczania odpowiednie do percepcji uczniów oraz przestrzega

ć

zasad ł

ą

czenia teorii z praktyk

ą

, pogl

ą

dowo

ś

ci oraz stopniowania

trudno

ś

ci.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w formie wykładów i

ć

wicze

ń

,

oraz aktywizuj

ą

cych metod nauczania w grupach do 15 osób,

podzielonych na zespoły 3-4 osobowe.

Ć

wiczenia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni bada

ń

meteorologicznych wyposa

ż

onej w mapy i atlasy,

zestawy nomogramów do interpretacji wyników bada

ń

.

Przykładowe

ć

wiczenia zamieszczone w programie stanowi

ą

propozycj

ę

do wykorzystania przez nauczyciela. Zakres

ć

wicze

ń

mo

ż

e

by

ć

rozszerzony w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

ż

liwo

ś

ci

szkoły.

Wskazane jest równie

ż

prezentowanie filmów dydaktycznych

o

tematyce

dotycz

ą

cej

kształtowania

si

ę

koryta

rzecznego,

wyst

ę

powania zjawisk lodowych na rzekach, zarastania koryt rzecznych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów. Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów mog

ą

by

ć

kontrolowane w formie sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów
osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

sprawdza

ć

poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci wykonywanych przez uczniów podczas

ć

wicze

ń

.

W procesie oceniania nauczyciel powinien zwraca

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na:

charakterystyk

ę

wód powierzchniowych i podziemnych,

okre

ś

lanie elementów bilansu wodnego,

wyznaczanie granic zlewni,

posługiwanie si

ę

poj

ę

ciami: odpływ, spływ i przepływ,

okre

ś

lanie przyczyny strat wody na parowanie i infiltracj

ę

,

okre

ś

lanie rodzajów retencji,

okre

ś

lanie

ź

ródeł

zanieczyszczenia

wód

powierzchniowych

i podziemnych.
Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

ż

y równie

ż

uwzgl

ę

dni

ć

:

stosowanie zdobytej wiedzy w praktyce,

rozwi

ą

zywanie zada

ń

grupie,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

66

wykonywanie

oblicze

ń

oraz

opracowywanie

wyników

bada

ń

z zastosowaniem specjalistycznych programów komputerowych,

interpretowanie wyników pomiarów oraz formułowanie wniosków

dotycz

ą

cych procesów zachodz

ą

cych w hydrosferze,

przestrzeganie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki testów

dydaktycznych, sprawdzianów oraz poziom wykonywania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

67

Jednostka modułowa 311[23].Z3.02

Wykonywanie pomiarów hydrologicznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

organizacj

ę

słu

ż

by hydrologicznej w kraju,

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cie cyklu hydrologicznego,

scharakteryzowa

ć

metody, zakres i cz

ę

stotliwo

ść

wykonywania

pomiarów hydrologicznych,

wyja

ś

ni

ć

cel i zasady wykonywania pomiarów stanów wody,

scharakteryzowa

ć

wyposa

ż

enie posterunku wodowskazowego,

zorganizowa

ć

stanowisko do wykonania pomiarów hydrologicznych,

zorganizowa

ć

prac

ę

zespołu pomiarowego,

dobra

ć

przyrz

ą

dy do pomiaru stanów wody,

wykona

ć

pomiary stanów wody,

wypełni

ć

dokumentacj

ę

pomiarów stanów wody,

opracowa

ć

podstawowe krzywe cz

ę

sto

ś

ci stanów wody, sum czasów

trwania oraz wykres zwi

ą

zku wodowskazów,

okre

ś

li

ć

cel i zasady wyznaczania przepływu wody w ciekach,

wyznaczy

ć

ś

redni

ą

pr

ę

dko

ść

wody w cieku ró

ż

nymi metodami,

oceni

ć

dokładno

ść

wyznaczania pr

ę

dko

ś

ci przepływu wody ró

ż

nymi

metodami,

sporz

ą

dzi

ć

krzywe

rozkładu

pr

ę

dko

ś

ci

wody

w

pionach

hydrologicznych,

sporz

ą

dzi

ć

i zinterpretowa

ć

krzywe rozkładu pr

ę

dko

ś

ci,

dobra

ć

metody bezpo

ś

redniego pomiaru nat

ęż

enia przepływu wody

dla małych cieków,

wykona

ć

pomiary nat

ęż

enia przepływu wody w okre

ś

lonych

przekrojach hydrometrycznych,

okre

ś

li

ć

zasady pomiaru nat

ęż

enia przepływu wody technik

ą

ultrad

ź

wi

ę

kow

ą

,

opracowa

ć

wyniki pomiaru przepływu wody metod

ą

Harlachera

i Culmanna,

sporz

ą

dzi

ć

krzyw

ą

konsumpcyjn

ą

,

okre

ś

li

ć

ę

dy pomiarów nat

ęż

enia przepływu wody,

wykona

ć

pomiary transportu rumowiska rzecznego,

wykona

ć

pomiary grubo

ś

ci pokrywy lodowej,

opracowa

ć

wyniki

pomiarów

hydrologicznych

za

pomoc

ą

specjalistycznych programów komputerowych,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania pomiarów hydrometrycznych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

68

2. Materiał nauczania

Organizacja słu

ż

by hydrologicznej w kraju.

Cykl hydrologiczny.
Hydrometria.
Stany wody.
Posterunek wodowskazowy.
Przyrz

ą

dy do pomiaru stanów wody.

Instalacja i kalibracja przyrz

ą

dów.

Pr

ę

dko

ść

wody.

Przyrz

ą

dy do pomiaru pr

ę

dko

ś

ci wody.

Metody obliczania

ś

redniej pr

ę

dko

ś

ci wody.

Nat

ęż

enie przepływu wody.

Metody obliczania nat

ęż

enia przepływu wody.

Przyrz

ą

dy do pomiaru przepływu wody.

Przekroje hydrometryczne.
Krzywa obj

ę

to

ś

ci przepływu wody.

Nat

ęż

enia przepływu wody w przekrojach kontrolowanych.

Nat

ęż

enia przepływu wody w przekrojach niekontrolowanych.

Ultrad

ź

wi

ę

kowa technika w pomiarze nat

ęż

enia przepływu wody.

Elektromagnetyczna metoda badania nat

ęż

enia przepływu wody.

Dokładno

ść

pomiaru nat

ęż

enia przepływu wody.

Rumowisko rzeczne.
Obserwacja zjawisk lodowych.

3.

Ć

wiczenia

Sporz

ą

dzenie krzywych wodowskazowych z zaznaczeniem stanów

charakterystycznych: minimalnego,

ś

redniego i maksymalnego dla

danego okresu hydrologicznego.

Opracowywanie krzywej cz

ę

sto

ś

ci stanów wody.

Opracowywanie wykresu zwi

ą

zku wodowskazów dla wybranych

posterunków wodowskazowych.

Wyznaczanie

ś

redniej pr

ę

dko

ś

ci wody w cieku ró

ż

nymi metodami.

Opracowywanie wyników pomiaru pr

ę

dko

ś

ci wody w okre

ś

lonym

przekroju poprzecznym cieku w postaci tachoid i izotach.

Wykre

ś

lanie krzywej konsumpcyjnej typowej rzeki nizinnej.

Wykonywanie pomiaru nat

ęż

enia przepływu wody.

Obliczanie

przepływu

wody

w

przekrojach

kontrolowanych

i niekontrolowanych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Łata wodowskazowa.
Wodowskaz skarpowy.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

69

Wodowskaz minimalny i maksymalny.
Rocznik hydrologiczny wód powierzchniowych.
Pływaki. Limnigraf.
Młynek hydrometryczny.
Łaty niwelacyjne. Ta

ś

ma geodezyjna.

Ruletki.
Tablice pogl

ą

dowe, foliogramy przedstawiaj

ą

ce: ultrad

ź

wi

ę

kowy system

pomiaru pr

ę

dko

ś

ci wody w rzece, urz

ą

dzenia do cyfrowej rejestracji

warto

ś

ci stanów wody.

Specjalistyczne programy komputerowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania pomiarów hydrologicznych.

Podczas realizacji programu nauczania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na

wyposa

ż

enie posterunku wodowskazowego, organizacj

ę

stanowiska do wykonania pomiarów hydrologicznych, zasady pracy
zespołu pomiarowego, dobór przyrz

ą

dów pomiarowych, zasady

wykonywania pomiarów hydrometrycznych, prowadzenie dzienników
obserwacji zjawisk i pomiarów hydrometrycznych.

W

procesie

dydaktycznym

nale

ż

y

stosowa

ć

podaj

ą

ce

i aktywizuj

ą

ce metody nauczania. Szczególnie zalecane s

ą

metody:

pokazu z obja

ś

nieniem, tekstu przewodniego, projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych w zakresie wykonywania

pomiarów hydrometrycznych powinno odbywa

ć

si

ę

w warunkach

rzeczywistych, gdzie istnieje mo

ż

liwo

ść

bezpiecznego ich wykonywania.

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y zapozna

ć

uczniów z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, zakresem

i rodzajem wykonywanych prac, zasadami u

ż

ytkowania przyrz

ą

dów

pomiarowych, zasadami wykonywania pomiarów hydrometrycznych oraz
rejestrowania ich wyników. W trakcie zaj

ęć

nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom

korzystanie ze specjalistycznych programów komputerowych, instrukcji,
poradników, norm, literatury zawodowej oraz innych

ź

ródeł informacji.

Przykładowe

ć

wiczenia zamieszczone w programie stanowi

ą

propozycj

ę

do wykorzystania przez nauczyciela, zakres

ć

wicze

ń

mo

ż

e

by

ć

rozszerzony w zale

ż

no

ś

ci od oczekiwa

ń

uczniów i mo

ż

liwo

ś

ci

szkoły.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób,

podzielonych

na

zespoły

3-4

osobowe,

w

pracowni

bada

ń

meteorologicznych.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

70

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów oceniania.

Ocenianie powinno u

ś

wiadomi

ć

uczniom poziom ich osi

ą

gni

ęć

w odniesieniu do wymaga

ń

edukacyjnych. Ocena powinna stymulowa

ć

aktywno

ść

ucznia i zapewni

ć

mu poczucie satysfakcji na ka

ż

dym etapie

kształcenia.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów mog

ą

by

ć

kontrolowane na

podstawie:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Zaleca si

ę

stosowanie zada

ń

wymagaj

ą

cych twórczego my

ś

lenia

i stosowania posiadanej wiedzy w sytuacjach typowych i problemowych.
Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

na podstawie obserwacji

czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia w czasie

ć

wicze

ń

.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny pracy nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

dobór sprz

ę

tu do rodzaju wykonywanych pomiarów,

organizacj

ę

pracy,

obsług

ę

sprz

ę

tu pomiarowego,

staranno

ść

i dokładno

ść

wykonywania pomiarów i oblicze

ń

,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz

ochrony

ś

rodowiska.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom oraz

zakres opanowania wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci okre

ś

lonych w programie

jednostki modułowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

71

Jednostka modułowa 311[23].Z3.03
Opracowywanie prognoz hydrologicznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

cel i znaczenie prognozy hydrologicznej,

scharakteryzowa

ć

rodzaje prognoz hydrologicznych,

scharakteryzowa

ć

zjawiska wpływaj

ą

ce na prognoz

ę

hydrologiczn

ą

,

zdefiniowa

ć

prognozy

krótkoterminowe,

ś

rednioterminowe,

długoterminowe,

scharakteryzowa

ć

metody prognozowania,

wyja

ś

ni

ć

zasady opracowywania operatów prognoz hydrologicznych,

okre

ś

li

ć

wykorzystanie prognoz hydrologicznych w gospodarce

wodnej,

odczyta

ć

i zinterpretowa

ć

komunikaty hydrologiczne,

scharakteryzowa

ć

wezbrania i ni

ż

ówki,

sporz

ą

dzi

ć

prognoz

ę

stanów i przepływów wody dla okre

ś

lonego

cieku wodnego,

pozyska

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacje, potrzebne do opracowywania

prognoz hydrologicznych,

oceni

ć

zagro

ż

enie powodziowe wyst

ę

puj

ą

ce w zlewni,

zastosowa

ć

oznaczenia zjawisk hydrologicznych na mapie,

zastosowa

ć

metody statystyczne do okre

ś

lania prawdopodobie

ń

stwa

zjawisk hydrologicznych,

opracowa

ć

makiety hydrologicznego komunikatu informacyjno-

prognostycznego,

sformułowa

ć

ostrze

ż

enia o mo

ż

liwo

ś

ci powstania zjawisk lodowych

i sztormowych utrudniaj

ą

cych odpływ wód rzecznych na podstawie

sytuacji hydrologicznej i meteorologicznej,

zastosowa

ć

ż

ne formy przekazywania komunikatów i ostrze

ż

e

ń

przed niebezpiecznymi zjawiskami zachodz

ą

cymi w hydrosferze,

skorzysta

ć

ze specjalistycznych programów komputerowych.

2. Materiał nauczania

Cel i znaczenie prognozy hydrologicznej.
Rodzaje prognoz hydrologicznych.
Wezbrania.
Metody prognozowania stanów i przepływów wezbraniowych.
Prognozowanie stanów i przepływów ni

ż

ówkowych.

Krótkoterminowe prognozy hydrologiczne.

Ś

rednioterminowe prognozy hydrologiczne.

Długoterminowe prognozy hydrologiczne.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

72

Operaty prognoz.
Zastosowanie prognozowania hydrologicznego.
Formułowanie i przekazywanie komunikatów i ostrze

ż

e

ń

.

Ostrze

ż

enia hydrologiczne.

Formy przekazywania komunikatów i ostrze

ż

e

ń

.

Specjalistyczne programy komputerowe.

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie zwi

ą

zku mi

ę

dzy pr

ę

dko

ś

ci

ą

wiatru a wysoko

ś

ci

ą

fali

wezbraniowej.

Okre

ś

lanie czasu przebiegu fali wezbraniowej mi

ę

dzy wodowskazami.

Opracowywanie prognozy krótkoterminowej,

ś

rednioterminowej oraz

długoterminowej.

Opracowywanie prognozy odpływu wiosennego na podstawie

oblicze

ń

zasobów wodnych w zlewni rzeki nizinnej.

Opracowywanie projektu biuletynu hydrologicznego.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Tablice pogl

ą

dowe, foliogramy i przezrocza dotycz

ą

ce sytuacji

hydrologicznej.
Operaty prognoz.
Roczniki hydrologiczne.
Biuletyny hydrologiczne.
Komunikaty informacyjno-prognostyczne.
Instrukcje do

ć

wicze

ń

.

Specjalistyczne programy komputerowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci prognozowania sytuacji hydrologicznej oraz sporz

ą

dzania

komunikatów, depesz i ostrze

ż

e

ń

przed nadej

ś

ciem niekorzystnych

zjawisk atmosferycznych.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na rodzaje prognoz hydrologicznych, metody ich opracowywania,

zasady przygotowywania danych, zastosowanie metod statystycznych
do okre

ś

lania prawdopodobie

ń

stwa zjawisk hydrologicznych oraz

wykorzystanie prognoz hydrologicznych w gospodarce wodnej.

W procesie kształcenia nale

ż

y stosowa

ć

metody nauczania

dostosowane do percepcji uczniów oraz przestrzega

ć

zasad ł

ą

czenia

teorii z praktyk

ą

oraz stopniowania trudno

ś

ci.

Wskazane jest, aby program nauczania realizowa

ć

metodami:

wykładu konwersatoryjnego, dyskusji dydaktycznej, metody sytuacyjnej,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

73

przypadków, projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Szczególnej uwadze

poleca si

ę

metod

ę

projektów, która daje mo

ż

liwo

ść

doskonalenia

i pogł

ę

bienia wiedzy, a tak

ż

e planowania, rozwi

ą

zywania problemów,

podejmowania decyzji oraz współpracy w zespole.

Realizuj

ą

c program nauczania nale

ż

y wdra

ż

a

ć

uczniów do

samodzielnej pracy, zach

ę

ca

ć

do studiowania literatury zawodowej oraz

do korzystania z informacji opracowanych przez Centralne Biuro
Prognoz Hydrologicznych.

Ć

wiczenia zamieszczone w programie jednostki modułowej stanowi

ą

propozycj

ę

, któr

ą

mo

ż

na wykorzysta

ć

w czasie zaj

ęć

. Nauczyciel mo

ż

e

zaplanowa

ć

inne

ć

wiczenia o zró

ż

nicowanym stopniu trudno

ś

ci

dostosowuj

ą

c ich zakres i poziom do potrzeb edukacyjnych uczniów.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób,

podzielonych

na

zespoły

3-4

osobowe,

w

pracowni

bada

ń

meteorologicznych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji jednostki modułowej na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów. Systematyczne sprawdzanie i ocenianie motywuje ucznia do
nauki, wpływa na kształtowanie dyscypliny, pracowito

ś

ci oraz

odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy.

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

poziomu wiedzy ucznia przed przyst

ą

pieniem do realizacji

programu,

sprawdzanie post

ę

pów uczniów w nauce w trakcie realizacji programu

oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu celów kształcenia,

sprawdzanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci po zrealizowaniu programu.

Do sprawdzania osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów proponuje si

ę

stosowa

ć

: sprawdziany ustne, sprawdziany pisemne, testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

okre

ś

lanie

przyczyn

i

cz

ę

stotliwo

ś

ci

wyst

ę

powania

zjawisk

hydrologicznych i meteorologicznych,

szeregowanie zbiorów spostrze

ż

e

ń

danego zjawiska,

okre

ś

lanie warto

ś

ci ekstremalnych na podstawie wyników pomiarów

oraz obserwacji,

interpretowanie sytuacji hydrologicznej na podstawie pozyskanych

danych hydrologicznych,

opracowywanie projektów prognoz hydrologicznych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

74

opracowywanie depeszy hydrologicznej,

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

korzystanie ze specjalistycznych programów komputerowych.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

ucznia po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich

metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela, poziom
wykonania

ć

wicze

ń

oraz prezentacj

ę

opracowanych materiałów

hydrologicznych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

75

Moduł 311[23]. Z4
Podstawy oceanologii


1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

charakteryzowa

ć

budow

ę

geologiczn

ą

Ziemi,

wyja

ś

nia

ć

cel i znaczenie bada

ń

geofizycznych,

stosowa

ć

prawa fizyki do

ś

wiadczalnej do procesów zachodz

ą

cych

w skorupie ziemskiej,

wyja

ś

nia

ć

charakterystyczne zjawiska zachodz

ą

ce w

ś

rodowisku

morskim,

rozpoznawa

ć

typowe formy tektoniczne,

klasyfikowa

ć

skały i okre

ś

la

ć

ich wła

ś

ciwo

ś

ci fizyczne,

odczytywa

ć

mapy geologiczne i sporz

ą

dza

ć

przekroje geologiczne,

wyja

ś

nia

ć

znaczenie bada

ń

oceanologicznych dla gospodarki

narodowej,

dobiera

ć

techniki wykonywania pomiarów i obserwacji zjawisk

oceanicznych na stacjach brzegowych,

charakteryzowa

ć

zasoby oceanów i bogactwa dna morza,

wyja

ś

nia

ć

i opisywa

ć

biologi

ę

strefy polarnej,

wyja

ś

nia

ć

zagro

ż

enia dla oceanów wynikaj

ą

ce z nieprawidłowej

działalno

ś

ci człowieka,

interpretowa

ć

wyniki bada

ń

geofizycznych oraz oceanologicznych,

stosowa

ć

specjalistyczne programy komputerowe.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin na

realizacj

ę

311[23].Z4.01

Charakteryzowanie zjawisk oceanicznych

85

311[23].Z4.02

Wykonywanie bada

ń

geofizycznych

85

311[23].Z4.03

Przeciwdziałanie zagro

ż

eniom mórz i oceanów

34

Razem

204







background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

76

3. Schemat układu jednostek modułowych









4. Literatura

Depowski S., Kotli

ń

ski R., Ruhle E., Szamanek K.: Surowce mineralne

mórz i oceanów. WNS, Warszawa 1998
Dera J.: Fizyka morza. PWN, Warszawa 1983
Druet C., Kowalik Z.: Dynamika morza. Wydawnictwo Morskie, Gdynia
1970
Kozera A.: Geofizyka poszukiwawcza. Wyd. Geologiczne, Warszawa
1987
Myers N., Uma Ram Nath: Ziemia – atlas zarz

ą

dzania planet

ą

, 1998


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

311[23].Z4.03

Przeciwdziałanie zagro

ż

eniom mórz

i oceanów

311[23].Z4

Podstawy oceanologii

311[23].Z4.01

Charakteryzowanie zjawisk

oceanicznych

311[23].Z4.02

Wykonywanie bada

ń

geofizycznych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

77

Jednostka modułowa 311[23]Z4.01
Charakteryzowanie zjawisk oceanicznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

cel i zadania oceanologii,

scharakteryzowa

ć

zadania hydrografii morskiej,

okre

ś

li

ć

warunki

ż

ycia w strefie przybrze

ż

nej, pełnomorskiej

i gł

ę

binowej,

posłu

ż

y

ć

si

ę

morskimi mapami hydrograficznymi,

scharakteryzowa

ć

metody bada

ń

oceanograficznych,

scharakteryzowa

ć

rozmieszczenie mórz i oceanów na kuli ziemskiej,

scharakteryzowa

ć

bogactwa naturalne mórz i oceanów,

scharakteryzowa

ć

ruchy wód oceanicznych,

wyja

ś

ni

ć

zjawiska powstawania pływów oraz sejszy,

wyja

ś

ni

ć

przyczyny i nast

ę

pstwa falowania mórz i oceanów,

podwodnych trz

ę

sie

ń

Ziemi, wybuchów wulkanów, fal tsunami,

sklasyfikowa

ć

pr

ą

dy oceaniczne i morskie według okre

ś

lonych

kryteriów,

zidentyfikowa

ć

pr

ą

dy morskie wyst

ę

puj

ą

ce na Morzu Bałtyckim,

okre

ś

li

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na termik

ę

wody,

okre

ś

li

ć

zjawiska lodowe na wodach morskich,

wyja

ś

ni

ć

wpływ czynników hydrometeorologicznych na zjawiska

lodowe w akwenach morskich, zalewach przybrze

ż

nych oraz uj

ś

ciach

rzek,

okre

ś

li

ć

wpływ zjawisk oceanicznych na procesy zachodz

ą

ce

w atmosferze,

okre

ś

li

ć

wpływ waha

ń

poziomu morza, falowania i pr

ą

dów na

formowanie

brzegów

morskich

i

bezpiecze

ń

stwo

ż

eglugi

przybrze

ż

nej,

wyja

ś

ni

ć

rol

ę

pr

ą

dów oceanicznych na kształtowanie si

ę

pogody

i klimatu,

wyja

ś

ni

ć

zasady wykonywania pomiarów falowania, pr

ę

dko

ś

ci

i kierunków pr

ą

dów morskich, grubo

ś

ci lodu, przezroczysto

ś

ci i barwy

wody,

dobra

ć

przyrz

ą

dy

do

wykonywania

pomiarów

hydrometeorologicznych,

scharakteryzowa

ć

sposoby ochrony wybrze

ż

y przed sztormami,

okre

ś

li

ć

ź

ródła zanieczyszcze

ń

mórz i oceanów oraz ich brzegów,

okre

ś

li

ć

oddziaływanie mórz i oceanów na

ś

rodowisko przybrze

ż

ne,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

78

scharakteryzowa

ć

badania oceanograficzne Morza Bałtyckiego

i akwenów przybrze

ż

nych,

oceni

ć

znaczenie bada

ń

oceanograficznych dla rozwoju gospodarki

morskiej,

posłu

ż

y

ć

si

ę

przepisami prawa dotycz

ą

cymi zasad korzystania

z zasobów mórz i oceanów.

2. Materiał nauczania

Podstawy oceanologii.
Hydrografia morska.
Rozmieszczenie mórz i oceanów na kuli ziemskiej.
Bogactwa mórz i oceanów.
Wahania stanów morza.
Falowanie i jego wpływ na erozj

ę

brzegów oraz urz

ą

dze

ń

nadbrze

ż

nych.

Pr

ą

dy morskie w morzach i oceanach.

Termika i zlodzenie mórz.
Pionowy i poziomy rozkład temperatur wód mórz i oceanów.
Zjawiska lodowe na wodach morskich.
Ocean w strefie wybrze

ż

y.

Przyrz

ą

dy do pomiarów: falowania, pr

ę

dko

ś

ci i kierunków pr

ą

dów

morskich, grubo

ś

ci lodu, przezroczysto

ś

ci i barwy wody.

Echosondy, termometry, wodowskazy.
Charakterystyka Morza Bałtyckiego.
Meteorologia morska.
Wpływ zasolenia wód oceanicznych na czynniki pogody.
Znaczenie bada

ń

oceanograficznych dla gospodarki narodowej.

Przepisy prawa dotycz

ą

ce zasad korzystania z zasobów mórz

i oceanów.

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie przyczyn i skutków falowania mórz i oceanów,

podwodnych trz

ę

sie

ń

Ziemi oraz wybuchów wulkanów.

Charakteryzowanie linii brzegowej Morza Bałtyckiego.

Planowanie ochrony wybrze

ż

y mórz przed sztormami.

Okre

ś

lanie wpływu falowania na erozj

ę

brzegów nadmorskich.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Tablice pogl

ą

dowe, foliogramy, przezrocza dotycz

ą

ce budowy dna

morskiego, organizmów wodnych, procesów lodowych, waha

ń

stanów

wody, falowania, pr

ę

dko

ś

ci i kierunku pr

ą

dów morskich, temperatury,

grubo

ś

ci lodu, barwy, przezroczysto

ś

ci.

Mapy morskie i atlasy.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

79

Plansze batymetryczne.
Przyrz

ą

dy do pomiarów: falowania, pr

ę

dko

ś

ci i kierunków pr

ą

dów

morskich, grubo

ś

ci lodu, przezroczysto

ś

ci i barwy wody.

Echosonda, termometry, wodowskazy.
Kanał pomiarowy.
Prezentacje multimedialne dotycz

ą

ce zjawisk i procesów zachodz

ą

cych

w oceanach.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce charakterystyk

ę

Morza Bałtyckiego.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

modułowej

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

rozmieszczenia mórz i oceanów na kuli ziemskiej, zjawisk zachodz

ą

cych

w morzach i oceanach, okre

ś

lania wpływu waha

ń

stanów morza oraz

falowania na erozj

ę

brzegów oraz zasad wykonywania pomiarów

hydrometeorologicznych.

W osi

ą

gni

ę

ciu zało

ż

onych celów kształcenia istotne znaczenie ma

dobór metod nauczania. Szczególnie zalecane s

ą

metody: pokazu

z obja

ś

nieniem, tekstu przewodniego, metoda sytuacyjna, projektów

oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Tematyka projektów mo

ż

e dotyczy

ć

oceny stanu linii brzegowej

Morza Bałtyckiego, planowania i organizacji robót zwi

ą

zanych

z

zabezpieczaniem

brzegów

nadmorskich

przed

falowaniem,

wykonywania pomiarów pr

ę

dko

ś

ci i kierunków pr

ą

dów morskich,

grubo

ś

ci lodu oraz przezroczysto

ś

ci i barwy wody. Podczas

opracowywania

projektów

uczniowie

powinni

mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania z instrukcji, katalogów, poradników, materiałów

ź

ródłowych.

Ć

wiczenia zamieszczone w programie stanowi

ą

propozycj

ę

do

wykorzystania przez nauczyciela. Zakres

ć

wicze

ń

mo

ż

e by

ć

rozszerzony

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

ż

liwo

ś

ci szkoły. Stosowanie

pomocy dydaktycznych w procesie kształcenia ułatwi uczniom
przyswojenie

wiadomo

ś

ci

o

zjawiskach,

zale

ż

no

ś

ciach

i

prawidłowo

ś

ciach zachodz

ą

cych w

ś

rodowisku morskim, zach

ę

ci

uczniów

do

aktywno

ś

ci

oraz

urozmaici

prowadzenie

zaj

ęć

dydaktycznych.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na

znaczenie prowadzonych bada

ń

oceanograficznych dla gospodarki

narodowej oraz przepisy prawa dotycz

ą

ce korzystania z zasobów mórz

i oceanów.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni bada

ń

meteorologicznych,

w grupach do 15 osób z podziałem na zespoły 3-4 osobowe.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

80

6. Propozycje metod sprawdzania i ocena osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas

realizacji programu jednostki modułowej na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów oceniania. Sprawdzanie wiadomo

ś

ci powinno u

ś

wiadomi

ć

uczniom poziom ich osi

ą

gni

ęć

w odniesieniu do wymaga

ń

edukacyjnych

oraz motywowa

ć

do samooceny i samodzielnej pracy.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y ocenia

ć

osi

ą

gni

ę

cia uczniów w zakresie wyodr

ę

bnionych celów kształcenia na

podstawie:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów pisemnych,

obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania zada

ń

praktycznych.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny pracy, nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

posługiwanie si

ę

morskimi mapami hydrograficznymi,

wyja

ś

nianie wpływu zjawisk oceanicznych na procesy zachodz

ą

ce

w atmosferze,

okre

ś

lanie sposobów ochrony wybrze

ż

y morza przed sztormami,

rozpoznawanie

ź

ródeł zanieczyszcze

ń

mórz i oceanów oraz ich

brzegów,

okre

ś

lanie wpływu mórz i oceanów na

ś

rodowisko przybrze

ż

ne,

formułowanie

wniosków

na

podstawie

obserwacji

zjawisk

zachodz

ą

cych w atmosferze oraz wykonanych

ć

wicze

ń

.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

ucznia po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów,

poziom wykonania

ć

wicze

ń

oraz wykonanie i prezentacj

ę

projektu.










background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

81

Jednostka modułowa 311[23]Z4.02
Wykonywanie bada

ń

geofizycznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

zakres i znaczenie bada

ń

geofizycznych,

scharakteryzowa

ć

podstawowe metody bada

ń

geofizyki stosowanej,

wyja

ś

ni

ć

zasad

ę

działania sejsmografów,

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cia: izostazja oraz geotermika,

okre

ś

li

ć

strefy sejsmiczne na Ziemi,

wyja

ś

ni

ć

przyczyny trz

ę

sienia Ziemi,

zlokalizowa

ć

czynne wulkany na Ziemi,

scharakteryzowa

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci geofizyczne skał oraz metody ich

bada

ń

,

zastosowa

ć

podstawowe badania geofizyczne do opisu budowy

geologicznej skorupy ziemskiej,

scharakteryzowa

ć

metody pomiarów stosowanych podczas bada

ń

geofizycznych,

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

i zasady działania przyrz

ą

dów i elektronicznej

aparatury

kontrolno-pomiarowej

stosowanej

w

badaniach

geofizycznych w otworach wiertniczych,

dokona

ć

konserwacji

przyrz

ą

dów

i

aparatury

stosowanej

w badaniach geofizycznych,

okre

ś

li

ć

efekty paleoklimatyczne zwi

ą

zane ze zlodowaceniami,

zinterpretowa

ć

wyniki bada

ń

geofizycznych,

zgromadzi

ć

i przetworzy

ć

dane w banku informacji geofizycznych,

posłu

ż

y

ć

si

ę

programami

komputerowymi

stosowanymi

do

opracowywania bada

ń

geofizycznych,

dokona

ć

analizy ilo

ś

ciowej i jako

ś

ciowej wyników bada

ń

,

okre

ś

li

ć

mo

ż

liwo

ś

ci wykorzystania wyników bada

ń

geofizycznych do

wykrywania złó

ż

surowców mineralnych,

opracowa

ć

profil geologiczny,

zastosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania bada

ń

geofizycznych.

2. Materiał nauczania

Zakres i metody bada

ń

geofizycznych.

Przyrz

ą

dy stosowane do bada

ń

geofizycznych.

Własno

ś

ci fizyczne Ziemi.

Sejsmologia – fizyczne i geologiczne podstawy bada

ń

sejsmicznych.

Charakterystyka skał.
Metody bada

ń

geofizyki powierzchniowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

82

Geofizyka wiertnicza.
Badania kompleksowe i specjalne.
Sposoby rejestracji bada

ń

geofizycznych.

Opracowanie i interpretacja wyników bada

ń

.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie metod bada

ń

geofizycznych do poszukiwania złó

ż

surowców naturalnych: ropy naftowej, rud metali oraz w

ę

gla

kamiennego i brunatnego.

Rozpoznawanie skał i minerałów na podstawie próbek oraz zdj

ęć

.

Okre

ś

lanie twardo

ś

ci minerałów na podstawie skali twardo

ś

ci Mohra.

Wykonywanie

profilu

geologicznego

na

podstawie

mapy

topograficznej.

Wyznaczanie krzywizny otworu, spadu i rozci

ą

gliwo

ś

ci warstw

skalnych, miejsc odpływu wody zło

ż

owej do otworu na podstawie

profili geologicznych.

Wyznaczanie rodzaju i wła

ś

ciwo

ś

ci przewierconych skał.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Grawimetr – magnetometr.
Sondy pomiarowe.
Próbki skał.
Atlasy minerałów i skał.
Prospekty, katalogi sprz

ę

tu stosowanego do bada

ń

geofizycznych.

Mapy fizyczne i geofizyczne.
Foliogramy, przezrocza przedstawiaj

ą

ce badania sejsmiczne.

Aparatura kontrolno-pomiarowa.
Wyniki bada

ń

geofizycznych.

Zestawy nomogramów do interpretacji wyników pomiarów.
Specjalistyczne programy komputerowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce rodzajów,

metod oraz zasad wykonywania bada

ń

geofizycznych.

W

procesie

dydaktycznym

powinny

znale

źć

zastosowanie

nast

ę

puj

ą

ce

metody

nauczania:

wykład

informacyjny,

pokaz

z instrukta

ż

em, pokaz z obja

ś

nieniem, metoda tekstu przewodniego oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Szczególnie zalecana jest metoda projektów. Wskazane jest, aby

uczniowie opracowali projekty o tematyce dotycz

ą

cej dokumentowania

zasobów kopalin oraz badania przyczyn i skutków trz

ę

sienia Ziemi.

Podczas opracowywania projektu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na miejsce

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

83

bada

ń

, dobór metod i etapy wykonywania bada

ń

, tok prowadzonych

bada

ń

oraz na graficzne przedstawianie projektowanych rozwi

ą

za

ń

.

Kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych w zakresie wykonywania

bada

ń

geofizycznych powinno odbywa

ć

si

ę

w warunkach rzeczywistych,

gdzie istnieje mo

ż

liwo

ść

bezpiecznego ich wykonywania. Przed

przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y zapozna

ć

uczniów

z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, zakresem i rodzajem

wykonywanych prac, zasadami wykonywania bada

ń

oraz rejestrowania

ich wyników.

Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15 osób, podzielonych na

zespoły 4-5 osobowe. Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni,

wyposa

ż

onej w mapy i atlasy, tablic

ę

z próbkami skał oraz zapewni

ć

uczniom dost

ę

p do specjalistycznych programów komputerowych.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom korzystanie z dokumentacji projektowej, norm, poradników.

6. Propozycje metod sprawdzania i ocena osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów. Ocena powinna stymulowa

ć

aktywno

ść

ucznia

i zapewni

ć

mu poczucie satysfakcji na ka

ż

dym etapie kształcenia.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów mog

ą

by

ć

kontrolowane za

pomoc

ą

sprawdzianów pisemnych, sprawdzianów ustnych oraz testów

osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zaleca si

ę

stosowanie zada

ń

wymagaj

ą

cych

twórczego my

ś

lenia i stosowania posiadanej wiedzy w sytuacjach

typowych i problemowych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

sprawdza

ć

podczas obserwacji pracy uczniów.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny pracy, nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

stosowanie posiadanej wiedzy w praktyce,

okre

ś

lanie metod bada

ń

geofizycznych do poszukiwania złó

ż

surowców naturalnych: ropy naftowej, rud metali oraz w

ę

gla

kamiennego i brunatnego,

rozpoznawanie skał i minerałów,

odczytywanie map,

opracowywanie profili geologicznych,

okre

ś

lanie zagro

ż

e

ń

powodowanych przez zjawiska sejsmiczne.

W ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia po zako

ń

czeniu realizacji programu

jednostki modułowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów, testów

osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych oraz

wykonanie i prezentacj

ę

projektu.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

84

Jednostka modułowa 311[23]Z4.03
Przeciwdziałanie zagro

ż

eniom mórz i oceanów

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

−−−−

scharakteryzowa

ć

zasoby mórz i oceanów,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

rol

ę

ekosystemów brzegowych mórz i oceanów,

−−−−

scharakteryzowa

ć

czynniki maj

ą

ce niekorzystny wpływ na wody mórz

i oceanów,

−−−−

scharakteryzowa

ć

ź

ródła zanieczyszcze

ń

mórz i oceanów,

−−−−

okre

ś

li

ć

skutki zanieczyszcze

ń

mórz i oceanów,

−−−−

scharakteryzowa

ć

metody

ochrony

mórz

i

oceanów

przed

zanieczyszczeniami,

−−−−

dobra

ć

metody ochrony mórz przed zanieczyszczeniami niesionymi

przez rzeki,

−−−−

okre

ś

li

ć

metody ochrony zasobów

ż

ywych przyrody,

−−−−

zaplanowa

ć

działania maj

ą

ce na celu ochron

ę

mórz i oceanów,

−−−−

posłu

ż

y

ć

si

ę

przepisami prawna lokalnego i mi

ę

dzynarodowego

reguluj

ą

cymi ochron

ę

mórz i oceanów.

2. Materiał nauczania

Podstawowe zagro

ż

enia oceanów i mórz.

Ź

ródła zanieczyszcze

ń

mórz i oceanów.

Katastrofy zbiornikowców i platform wiertniczych.
Skutki zanieczyszcze

ń

mórz i oceanów.

Przeciwdziałanie skutkom zanieczyszcze

ń

.

Metody ochrony oceanów i mórz.
Konwencje

mi

ę

dzynarodowe

i

programy

ochrony

zasobów

oceanicznych.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie

metod

ochrony

morza

przed

niebezpiecznymi

substancjami chemicznymi.

Analizowanie programów ochrony wybrze

ż

y morskich.

Opracowywanie projektu ochrony zasobów oceanicznych.

Opracowywanie raportu na temat zagro

ż

e

ń

morza Bałtyckiego.

Okre

ś

lanie skutków nadmiernej eksploracji i eksploatacji surowców

z dna i spod dna morskiego.

Analizowanie konwencji mi

ę

dzynarodowych i programów ochrony

zasobów oceanicznych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

85

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Tablice pogl

ą

dowe, foliogramy, przezrocza dotycz

ą

ce ekosystemów

wodnych.
Mapy morskie i atlasy.
Plansze batymetryczne.
Prezentacje multimedialne dotycz

ą

ce ochrony mórz i oceanów.

Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce gospodarcze znaczenie oceanów

i mórz.
Mikroskop.
Publikacje konwencji i programów ochrony zasobów oceanicznych.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce zasobów

mórz i oceanów,

ź

ródeł oraz skutków ich zanieczyszczenia oraz

przepisów prawna lokalnego i mi

ę

dzynarodowego reguluj

ą

cych ochron

ę

mórz i oceanów.

W trakcie realizacji programu nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na wpływ

ż

nych zjawisk oraz działalno

ś

ci człowieka na stan mórz i oceanów

oraz ich brzegów, działania podejmowane przez ró

ż

ne organizacje

krajowe i mi

ę

dzynarodowe na rzecz ochrony wód mórz i oceanów.

W procesie kształcenia istotne jest równie

ż

kształtowanie wła

ś

ciwych

postaw zawodowych, takich jak: rzetelno

ść

, odpowiedzialno

ść

za

wykonan

ą

prac

ę

, współpraca w zespole, samokształcenie i doskonalenie

zawodowe.

W

procesie

dydaktycznym

powinny

znale

źć

zastosowanie

nast

ę

puj

ą

ce

metody

nauczania:

wykład

problemowy,

dyskusja

dydaktyczna,

metoda

przypadków

oraz

ć

wiczenia

praktyczne.

Szczególnie zalecana jest metoda projektów, która daje mo

ż

liwo

ść

doskonalenia i pogł

ę

biania zdobytej wiedzy, a tak

ż

e planowania

i rozwi

ą

zywania problemów, korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji oraz

współpracy w zespole. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15

osób, podzielonych na zespoły 4-5 osobowe.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni bada

ń

meteorologicznych

wyposa

ż

onej w mapy i atlasy oraz zestawy komputerowe. Proces

dydaktyczny zaleca si

ę

wspomaga

ć

filmami dydaktycznymi dotycz

ą

cymi

ochrony wód mórz i oceanów.

6. Propozycje metod sprawdzania i ocena osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej

według ustalonych kryteriów. Ocenianie powinno u

ś

wiadomi

ć

uczniom

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

86

poziom osi

ą

gni

ęć

w odniesieniu do wymaga

ń

edukacyjnych, motywowa

ć

do samodzielnej pracy i samooceny.

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na

aktywno

ść

ucznia na zaj

ę

ciach, wkład pracy i zaanga

ż

owanie

w wykonywanie zada

ń

.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów mo

ż

na ocenia

ć

na podstawie:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów pisemnych,

testów dydaktycznych,

obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Zaleca si

ę

stosowania zada

ń

wymagaj

ą

cych twórczego my

ś

lenia

i stosowania posiadanej wiedzy w praktyce. Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci

ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy,

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

rozpoznawanie

ź

ródeł zanieczyszczenia mórz i oceanów,

okre

ś

lanie zagro

ż

e

ń

wynikaj

ą

cych z połowu ryb,

charakteryzowanie metod ochrony zasobów morskich,

okre

ś

lanie skutków zanieczyszczenia mórz i oceanów oraz ich

brzegów,

okre

ś

lanie skutków nieracjonalnej działalno

ś

ci człowieka,

okre

ś

lanie działa

ń

podejmowanych przez organizacje krajowe

i mi

ę

dzynarodowe na rzecz ochrony zasobów oceanicznych.

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji programu

jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

87

Moduł 311[23].Z5
Prognozowanie meteorologiczne

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

posługiwa

ć

si

ę

poj

ę

ciami z zakresu meteorologii synoptycznej,

wyja

ś

nia

ć

procesy pogodotwórcze,

wyja

ś

nia

ć

budow

ę

i ewolucj

ę

układów atmosferycznych,

charakteryzowa

ć

typy

pogody

w

poszczególnych

układach

barycznych i w strefach frontów,

okre

ś

la

ć

zwi

ą

zek zjawisk atmosferycznych (zachmurzenia, burz,

opadów) z układami barycznymi i strefami frontów atmosferycznych,

interpretowa

ć

lokalne oznaki zmian pogody,

sporz

ą

dza

ć

mapy synoptyczne,

interpretowa

ć

wyniki meteorologicznych modeli prognostycznych

dost

ę

pnych w Internecie,

wykorzystywa

ć

dane satelitarne, radarowe oraz systemu detekcji burz

do przygotowania analiz i prognoz.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

311[23].Z5.02

Sporz

ą

dzanie prognoz meteorologicznych

124

311[23].Z5.03

Korzystanie z prognostycznych modeli pogody

60

Razem

184

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

88

3. Schemat układu jednostek modułowych










4. Literatura

Janiszewski F.: Wskazówki dla posterunków meteorologicznych. IMiGW,
Warszawa 1998
Kaczorowska Z.: Pogoda i klimat. WSiP, Warszawa 1998
Kossowska-Cezak U., Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz:
Meteorologia i klimatologia. PWN, Warszawa 2000
Meteorologia synoptyczna. Dowództwo Wojsk Obrony Powietrznej Kraju
Warszawa, Warszawa 1991
Kossowska-Cezak U. Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz:
Wst

ę

p do meteorologii i klimatologii. PWN, Warszawa 1998

Ko

ź

mi

ń

ski Cz., Michalska B.: Agrometeorologia. PWN, Warszawa 1999

Łykowski B.: Zró

ż

nicowanie regionalne pionowego gradientu opadowego

w nizinnej cz

ęś

ci Polski. ZPNR, Warszawa 1998

Sorbjan Z. Meteorologia dla ka

ż

dego. Prószy

ń

ski i S-ka, Warszawa 2001

Podstawy klimatologii. WMO IMGW, Warszawa 1996
Podstawy meteorologii. WMO IMGW, Warszawa 1991

Czasopisma: Gazeta Obserwatora IMGW, Wiadomo

ś

ci IMGW


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

311[23].Z5

Prognozowanie meteorologiczne

311[23].Z5.01

Sporz

ą

dzanie prognoz

meteorologicznych

311[23].Z5.02

Korzystanie z prognostycznych modeli

pogody

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

89

Jednostka modułowa 311[23].Z5.01.
Sporz

ą

dzanie prognoz meteorologicznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

przedstawi

ć

współczesne

metody

prezentacji

zjawisk

meteorologicznych,

scharakteryzowa

ć

naukowe metody przewidywania pogody,

okre

ś

li

ć

zakres prognozy meteorologicznej i jej elementy,

okre

ś

li

ć

ź

ródła i no

ś

niki informacji stosowanych do sporz

ą

dzania

prognoz meteorologicznych,

sporz

ą

dzi

ć

mapy synoptyczne,

zastosowa

ć

oznaczenia synoptyczne na mapie pogody,

okre

ś

li

ć

kanały przesyłania wiadomo

ś

ci meteorologicznych,

scharakteryzowa

ć

pogod

ę

i jej zmiany w masach powietrza i na

frontach atmosferycznych,

okre

ś

li

ć

zale

ż

no

ść

pogody lokalnej od uwarunkowa

ń

geograficznych,

wyznaczy

ć

naturalne obszary synoptyczne półkuli północnej,

wyja

ś

ni

ć

cyrkulacj

ę

mas powietrza półkuli północnej w ró

ż

nych

sektorach,

skorzysta

ć

z

danych

meteorologicznych

i

opracowa

ń

klimatologicznych do sporz

ą

dzania prognozy pogody,

zinterpretowa

ć

wyniki obserwacji meteorologicznych,

posłu

ż

y

ć

si

ę

mapami pogody oraz sformułowa

ć

wnioski dotycz

ą

ce

przewidywanego rozwoju procesów atmosferycznych,

odczyta

ć

tre

ś

ci depesz meteorologicznych typu: TEMP, SYNOP,

KLIMAT,

sporz

ą

dzi

ć

prognoz

ę

meteorologiczn

ą

dla wybranego obszaru,

zastosowa

ć

zasady opracowania ostrze

ż

e

ń

oraz komunikatów

synoptycznych,

przeprowadzi

ć

analiz

ę

sytuacji pogodowych i synoptycznych na

podstawie danych z systemów pomiarowych,

zinterpretowa

ć

wyniki

modeli

numerycznych

ze

ś

wiatowych

i regionalnych centrów WMO,

zastosowa

ć

specjalistyczne programy komputerowe do sporz

ą

dzania

prognoz meteorologicznych.

2. Materiał nauczania

Podstawy meteorologii synoptycznej.
Zakres i elementy prognozy meteorologicznej.

Ź

ródła

informacji

potrzebnych

do

sporz

ą

dzania

prognoz

meteorologicznych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

90

Klucze i kody do przekazywania informacji synoptycznych.
Mapy synoptyczne i oznaczenia na mapie.
Transmisja informacji meteorologicznych.
Analiza warunków meteorologicznych.
Sporz

ą

dzanie prognozy meteorologicznej.

Sporz

ą

dzanie i wysyłanie komunikatów synoptycznych.

3.

Ć

wiczenia

••••

Gromadzenie danych do sporz

ą

dzenia prognozy meteorologicznej.

••••

Kodowanie i rozkodowywanie informacji meteorologicznych.

••••

Analizowanie map synoptycznych.

••••

Opracowywanie prognozy pogody dla regionu.

••••

Sporz

ą

dzanie prognoz pogody na podstawie wyników pomiarów

meteorologicznych.

••••

Redagowanie

ostrze

ż

enia

o

przewidywanych

anomaliach

pogodowych.

••••

Formułowanie tre

ś

ci depesz i komunikatów meteorologicznych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Mapy klimatyczne, synoptyczne.
Mapy rozkładu ci

ś

nienia frontów klimatologicznych i szlaków ni

ż

owych.

Stacja meteorologiczna – wyposa

ż

enie ogródka meteorologicznego.

Mapy klimatyczne i meteorologiczne.
Atlasy geograficzne.
Mapy rozkładu ci

ś

nienia frontów klimatologicznych i szlaków ni

ż

owych.

Klucze meteorologiczne i ich zastosowanie.
Klucze meteorologiczne SYNOP, TEMP, KLIMAT TEMP, SHIP.
Mapy synoptyczne.
Prognozy i ostrze

ż

enia synoptyczne.

Mapy rozkładu temperatury, opadu, ci

ś

nienia, parowania, wilgotno

ś

ci,

zachmurzenia.
Zdj

ę

cia satelitarne i radarowe.

Mapy pogody.
Systemy wizualizacji danych synoptycznych.
Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Specjalistyczne programy komputerowe do sporz

ą

dzania prognoz

synoptycznych.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce gromadzenia

i przygotowywania danych meteorologicznych do sporz

ą

dzenia prognoz,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

91

kodowania

informacji

meteorologicznych,

sporz

ą

dzania

map

synoptycznych oraz przesyłania wiadomo

ś

ci meteorologicznych.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych w programie celów kształcenia wymaga

stosowania

nast

ę

puj

ą

cych

metod

nauczania:

wykładu

konwersatoryjnego, dyskusji dydaktycznej, metody przewodniego tekstu,
metody projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Program jednostki

modułowej nale

ż

y realizowa

ć

w korelacji z innymi dziedzinami nauki,

takimi jak: ochrona i kształtowanie

ś

rodowiska, geografia, fizyka,

statystyka.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej uczniowie powinni
korzysta

ć

z

map

synoptycznych

i

klimatycznych,

atlasów

geograficznych,

prognoz

i

ostrze

ż

e

ń

hydrologicznych

i meteorologicznych, zdj

ęć

satelitarnych i radarowych oraz innych

ź

ródeł

informacji. W procesie nauczania bardzo wa

ż

ne jest systematyczne

wdra

ż

anie uczniów do samodzielno

ś

ci. Zaleca si

ę

, aby uczniowie na

podstawie wyników obserwacji i pomiarów meteorologicznych, danych
statystycznych z wielolecia, komunikatów z wybranych jednostek
meteorologicznych, danych Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej
oraz

informacji

pozyskanych

z

Internetu

opracowali

projekt

krótkoterminowej prognozy dla okre

ś

lonego regionu.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób, podzielonych na

zespoły 3-5 osobowe, w pracowni bada

ń

meteorologicznych oraz

pracowni komputerowej. Podczas realizacji programu jednostki
modułowej zaleca si

ę

organizacj

ę

wycieczki do najbli

ż

szej stacji

hydrologiczno-meteorologicznej oraz biura prognoz meteorologicznych
IMGW w regionie.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki, na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów oceniania.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów mog

ą

by

ć

sprawdzane za

pomoc

ą

sprawdzianów pisemnych i ustnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

poprzez

obserwacj

ę

czynno

ś

ci

wykonywanych

przez

uczniów

podczas

gromadzenia danych, ich przetwarzania i opracowywania prognoz.
Podczas kontroli post

ę

pów uczniów nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na

operowanie

zdobyt

ą

wiedz

ą

merytoryczn

ą

,

jako

ść

wypowiedzi,

stosowanie poj

ęć

z zakresu meteorologii. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na:


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

92

odczytywanie depesz synoptycznych,

odczytywanie

symboli

stosowanych

do

szyfrowania

depesz

i prognoz,

opracowywanie i interpretowanie wyników obserwacji i pomiarów

meteorologicznych,

opracowywanie prognozy meteorologicznej.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y przeprowadzi

ć

w trakcie i po ich wykonaniu.
W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania wiedzy
i umiej

ę

tno

ś

ci.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

93

Jednostka modułowa 311[23].Z5.02
Korzystanie z prognostycznych modeli pogody

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

dost

ę

pne prognostyczne modele pogody,

zgromadzi

ć

dane do opracowania modelu pogody,

scharakteryzowa

ć

zjawiska meteorologiczne niekorzystne dla

ż

nych dziedzin gospodarki,

okre

ś

li

ć

wpływ elementów meteorologicznych na organizm człowieka,

zwierz

ę

ta i ro

ś

liny,

skorzysta

ć

z prognostycznych modeli pogody opracowywanych dla

potrzeb budownictwa, rolnictwa i lotnictwa,

przewidzie

ć

wyst

ą

pienie

kl

ę

sk

ż

ywiołowych

na

podstawie

prognostycznych modeli pogody,

opracowa

ć

prognoz

ę

wyst

ę

powania suszy i wezbra

ń

,

posłu

ż

y

ć

si

ę

prognostycznymi

modelami

pogody

podczas

opracowywania

prognozy

pogody

na

potrzeby

okre

ś

lonych

odbiorców,

skorzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji.


2. Materiał nauczania

Prognostyczne modele pogody.
Zasady budowania modeli prognostycznych.
Zjawiska meteorologiczne niekorzystne dla ró

ż

nych dziedzin gospodarki.

Kl

ę

ski

ż

ywiołowe.

Opcje zastosowa

ń

modeli prognostycznych.

Prognostyczne modele pogody a potrzeby odbiorców.
Prognozowanie zjawisk meteorologicznych dla potrzeb gospodarki.
Zdj

ę

cia satelitarne, mapy pogody, klucze meteorologiczne.

3.

Ć

wiczenia

Opracowanie

prognozy

wyst

ę

powania

okre

ś

lonych

zjawisk

meteorologicznych na dany obszarze.

Opracowanie prognozy wyst

ę

powania suszy i wezbra

ń

w danym

regionie.

Stosowanie prognostycznych modeli pogody w ró

ż

nych dziedzinach

gospodarki.



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

94

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Zdj

ę

cia satelitarne.

Mapy pogody.
Klucze meteorologiczne.
Plany zagospodarowania przestrzennego.
Atlasy hydrologiczne, poradniki.
Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

obejmuje

zagadnienia

dotycz

ą

ce

zasad

opracowywania prognostycznych modeli pogody, posługiwania si

ę

nimi

oraz wykorzystania ich w gospodarce.
W procesie nauczania – uczenia si

ę

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na wpływ

zachmurzenia, ci

ś

nienia atmosferycznego, wiatru, wilgotno

ś

ci powietrza

oraz opadów i osadów atmosferycznych na kształtowanie si

ę

pogody.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: wykładu problemowego, metody

sytuacyjnej, tekstu przewodniego oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Metoda

projektów zasługuje na szczególn

ą

uwag

ę

, poniewa

ż

daje mo

ż

liwo

ść

zastosowania wcze

ś

niej zdobytej wiedzy, pozwala na efektywne

wykorzystanie czasu, planowanie działa

ń

, podejmowanie decyzji,

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji oraz prezentacj

ę

wykonanych

projektów.
W trakcie realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y podkre

ś

li

ć

istotn

ą

rol

ę

prognostycznych modeli pogody w gospodarce oraz zwróci

ć

uwag

ę

na fakt,

ż

e prognozowanie meteorologiczne to niezwykle trudne

i odpowiedzialne zadanie. Trudno

ść

ta wynika z dynamicznego układu

atmosfery, jego szerokiego zakresu przestrzennego oraz zmian
aktualnej sytuacji meteorologicznej. Dzi

ę

ki hydrodynamicznym modelom

atmosfery oraz dost

ę

pno

ś

ci programów komputerowych o du

ż

ej mocy,

stało si

ę

mo

ż

liwe tworzenie numerycznych prognoz pogody, które s

ą

opracowywane jako modele globalne, modele regionalne oraz modele
mezoskalowe.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni bada

ń

meteorologicznych oraz pracowni komputerowej w grupach do 15 osób,
podzielonych na zespoły 3-5 osobowe. W czasie zaj

ęć

uczniowie

powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji, takich

jak: zdj

ę

cia satelitarne, mapy pogody, plany zagospodarowania

przestrzennego, mapy, atlasy, poradniki.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

95

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, przez cały czas realizacji programu jednostki na
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Kryteria oceniania powinny dotyczy

ć

stopnia i zakresu opanowania

przez ucznia wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci.

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

poznawczych ucznia mo

ż

e odbywa

ć

si

ę

za

pomoc

ą

:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne powinny by

ć

sprawdzane na podstawie

obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nauczyciel powinien zwraca

ć

uwag

ę

na:

prowadzenie obserwacji zjawisk i procesów atmosferycznych,

okre

ś

lanie wpływu niekorzystnych zjawisk meteorologicznych na

ś

rodowisko przyrodnicze,

przygotowanie danych statystycznych do opracowywania prognoz,

korzystanie z prognostycznych modeli pogody.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela.



















background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

96

Moduł 311[23].Z6

Praktyka zawodowa

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

posługiwa

ć

si

ę

sprz

ę

tem i urz

ą

dzeniami pomiarowo-obserwacyjnymi

do pomiarów hydrologiczno-meteorologicznych,

wykonywa

ć

pomiary geodezyjne i hydrometryczne,

wykonywa

ć

prace kameralne w zakresie meteorologii, hydrometrii

i geodezji,

prowadzi

ć

dokumentacj

ę

obserwacyjno-pomiarow

ą

na

stacji

hydrologiczno-meteorologicznej,

instalowa

ć

zestawy pomiarowe,

stosowa

ć

zasady wykonywania pomiarów meteorologicznych,

stosowa

ć

zasady kalibracji przyrz

ą

dów pomiarowych,

posługiwa

ć

si

ę

specjalnymi kodami meteorologicznymi,

charakteryzowa

ć

system słu

ż

by hydrologiczno-meteorologicznych

w Polsce,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz wymaganiami

ergonomii,

korzysta

ć

ze specjalistycznych programów komputerowych.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

311[23].Z6.01 Wykonywanie pomiarów meteorologicznych

70

311[23].Z6.02 Wykonywanie prac zwi

ą

zanych z budow

ą

i obsług

ą

stacji hydrologiczno-meteorologicznej

70

Razem

140

3. Schemat układu jednostek modułowych





311[23].Z6.01

Wykonywanie pomiarów meteorologicznych

311[23].Z6.02

Wykonywanie prac zwi

ą

zanych z budow

ą

i obsług

ą

stacji hydrologiczno-meteorologicznej

311[23].Z6

Praktyka zawodowa

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

97

Praktyka zawodowa powinna odbywa

ć

si

ę

w oddziałach Instytutu

Meteorologii i Gospodarki Wodnej, na stacjach hydrologiczno –
meteorologicznych, o

ś

rodkach bada

ń

i kontroli

ś

rodowiska oraz w działach

ochrony

ś

rodowiska i gospodarki wodnej. Podstawowym celem praktyki

zawodowej jest przygotowanie ucznia do zdobywania praktycznych
umiej

ę

tno

ś

ci poprzez prac

ę

na rzeczywistych stanowiskach pracy.

Praktyka zawodowa powinna odbywa

ć

si

ę

w II i III klasie, odpowiednio

po 2 tygodnie. Podczas wyboru miejsc odbywania praktyki nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na baz

ę

szkoleniow

ą

, mo

ż

liwo

ść

realizacji celów kształcenia

przewidzianych w programie, przygotowanie i kwalifikacje pracowników
oraz warunki socjalne. Szkoła powinna udzieli

ć

uczniom informacji

o zasadach odbywania praktyki, dyscyplinie pracy, wizerunku praktykanta,
a tak

ż

e sposobie prowadzenia dziennika praktyk.























background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

98

Jednostka modułowa 311[23].Z6.01
Wykonywanie pomiarów meteorologicznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

oraz zadania IMGW,

scharakteryzowa

ć

organizacj

ę

słu

ż

by meteorologicznej w Polsce i na

ś

wiecie,

wyja

ś

ni

ć

zasady wymiany danych pomiarowych,

przeliczy

ć

czas na

ś

wiecie w odniesieniu do obowi

ą

zuj

ą

cych stref

czasowych w Polsce,

zorganizowa

ć

stanowisko

pracy

do

wykonywania

pomiarów

meteorologicznych,

umiejscowi

ć

przyrz

ą

dy w ogródku meteorologicznym zgodnie

z obowi

ą

zuj

ą

cymi zasadami,

wykona

ć

obserwacje wybranych elementów meteorologicznych

w odpowiednich terminach pomiarowych,

odczyta

ć

wskazania przyrz

ą

dów meteorologicznych,

dokona

ć

obserwacji chmur i okre

ś

li

ć

stan zachmurzenia nieba,

przetworzy

ć

dane

uzyskane

z

pomiarów

i

obserwacji

meteorologicznych,

przygotowa

ć

dane meteorologiczne do opracowania statystycznego,

opracowa

ć

meteogramy,

opracowa

ć

wyniki bada

ń

oraz obserwacji meteorologicznych,

opracowa

ć

prognozy i mapy synoptyczne,

wykre

ś

li

ć

ż

e wiatrów i scharakteryzowa

ć

ich przebieg,

wykorzysta

ć

programy komputerowe do opracowywania wyników

pomiarów,

wykonywa

ć

pomiary aerologiczne,

przeprowadzi

ć

badania hydrologiczne,

wykonywa

ć

badania do celów klimatologicznych,

zinterpretowa

ć

wyniki pomiarów meteorologicznych z uwzgl

ę

dnieniem

teorii bł

ę

dów,

zinterpretowa

ć

prognozy meteorologiczne,

przewidzie

ć

zagro

ż

enia

hydrologiczne

dla

ś

rodowiska

przyrodniczego,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas prowadzenia obserwacji oraz wykonywania

pomiarów meteorologicznych.





background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

99

2. Materiał nauczania

Organizacja słu

ż

by meteorologicznej w Polsce i na

ś

wiecie.

Rozmieszczenie sieci stacji meteorologicznych w kraju i na

ś

wiecie.

Wymiana krajowa i mi

ę

dzynarodowa danych pomiarowych.

Wykonywanie

pomiarów

meteorologicznych,

klimatologicznych

hydrologicznych i aerologicznych.
Obsługa oprogramowania słu

żą

cego do przetwarzania danych

pomiarowych.
Pozyskiwanie danych w postaci cyfrowej lub graficznej.
Opracowywanie prognoz pogody.
Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

ś

rodowiska podczas prowadzenia obserwacji oraz wykonywania

pomiarów meteorologicznych.

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest doskonalenie

zdobytych wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych w rzeczywistych

warunkach pracy. Praktyk

ę

zawodow

ą

uczniowie powinni odbywa

ć

w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz stacjach
hydrologiczno-meteorologicznych, w których istnieje mo

ż

liwo

ść

realizacji

programu jednostki. Ka

ż

dy ucze

ń

powinien otrzymywa

ć

: skierowanie na

praktyk

ę

do okre

ś

lonej instytucji, dzienniczek praktyk, program praktyki

zawodowej oraz regulamin praktyki.

Ucze

ń

w trakcie praktyki zawodowej powinien zapozna

ć

si

ę

ze

struktur

ą

oraz zadaniami IMGW, metodami wykonywania pomiarów

meteorologicznych oraz zasadami ich opracowywania.

Wykonywanie zada

ń

praktycznych powinno by

ć

poprzedzone

instrukta

ż

em wst

ę

pnym dotycz

ą

cym zasad wykonywania pomiarów

meteorologicznych, obsługi przyrz

ą

dów pomiarowych oraz rejestracji

wyników pomiarów. Wszystkie pomiary powinny by

ć

wykonywane

w zespołach pomiarowych. W czasie wykonywania zada

ń

praktycznych

opiekun praktyki powinien obserwowa

ć

prac

ę

uczniów, udziela

ć

im

odpowiednich wskazówek oraz wspólnie z uczniem analizowa

ć

popełnione bł

ę

dy.

W trakcie odbywania praktyki zawodowej uczniowie powinni

prowadzi

ć

dzienniczki

praktyki,

w

których

b

ę

d

ą

rejestrowane

wykonywane czynno

ś

ci oraz spostrze

ż

enia.





background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

100

4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c ich prac

ę

w czasie wykonywania zada

ń

praktycznych. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwraca

ć

na:

organizacj

ę

stanowiska pracy,

stosowanie bezpiecznych metod pracy,

organizacj

ę

zespołu pomiarowego,

dobór przyrz

ą

dów pomiarowych

wykonanie pomiarów meteorologicznych,

pozyskiwanie materiałów

ź

ródłowych,

korzystanie z map synoptycznych i klimatycznych,

posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

meteorologiczn

ą

.

Ponadto, podczas obserwacji uczniów nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

punktualno

ść

,

zdyscyplinowanie,

pracowito

ść

,

dokładno

ść

,

rzetelno

ść

,

odpowiedzialno

ść

za powierzone mienie w czasie odbywania praktyki,

zainteresowanie wykonywan

ą

prac

ą

,

kultur

ę

osobist

ą

i zawodow

ą

,

współprac

ę

w zespole podczas wykonywania okre

ś

lonych zada

ń

.

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej opiekun

praktyki powinien wpisa

ć

w dzienniczku praktyki opini

ę

o pracy

i post

ę

pach ucznia oraz ocen

ę

ko

ń

cow

ą

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

101

Jednostka modułowa 311[23].Z6.02
Wykonywanie prac zwi

ą

zanych z budow

ą

i obsług

ą

stacji hydrologiczno-meteorologicznej

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zaplanowa

ć

lokalizacj

ę

stacji hydrologiczno-meteorologicznej,

dobra

ć

wyposa

ż

enie posterunku meteorologicznego zale

ż

nie od

warunków lokalnych,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

, normami, instrukcjami,

zaplanowa

ć

prace zwi

ą

zane z budow

ą

stacji hydrologiczno-

meteorologicznej,

zorganizowa

ć

prace pomiarowe,

wykona

ć

pomiary w stacji meteorologicznej,

wypełni

ć

dokumentacj

ę

stacji hydrologiczno-meteorologicznej,

zinterpretowa

ć

wyniki pomiarów hydrologiczno-meteorologicznych,

wykona

ć

konserwacj

ę

urz

ą

dze

ń

pomiarowych,

zastosowa

ć

zasady

eksploatacji

stacji

hydrologiczno-

meteorologicznej,

obsłu

ż

y

ć

programy

komputerowe

stosowane

w

pomiarach

hydrologiczno-meteorologicznych,

skorzysta

ć

z literatury zawodowej i innych

ź

ródeł informacji,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

wykonywania pomiarów oraz robót hydrotechnicznych.

2. Materiał nauczania

Okre

ś

lanie warunków lokalizacji stacji hydrologiczno-meteorologicznej.

Planowanie wyposa

ż

enia posterunku meteorologicznego.

Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

, normami, instrukcjami.

Planowanie

prac

zwi

ą

zanych

z

budow

ą

stacji

hydrologiczno-

meteorologicznej.
Organizacja prac pomiarowych.
Obserwacje meteorologiczne.
Wykonywanie pomiarów.
Prowadzenie dokumentacji stacji hydrologiczno-meteorologicznej.
U

ż

ytkowanie nowoczesnych urz

ą

dze

ń

i przyrz

ą

dów pomiarowych

stosowanych w meteorologii i hydrologii.
Wykonywanie prac zwi

ą

zanych z konserwacj

ą

urz

ą

dze

ń

pomiarowych.

Eksploatacja stacji hydrologiczno-meteorologicznej.
Stosowanie specjalistycznych programów komputerowych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

102

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

wykonywania pomiarów oraz robót hydrotechnicznych.

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu przygotowanie

uczniów do samodzielnego planowania i wykonywania zada

ń

zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.

Przed rozpocz

ę

ciem praktyki zawodowej nale

ż

y zapozna

ć

uczniów

z programem oraz szczegółowym harmonogram praktyki, zasadami
posługiwania si

ę

przyrz

ą

dami pomiarowymi, przepisami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska. Ze

wzgl

ę

dów organizacyjnych dopuszcza si

ę

pewne zmiany w programie

wynikaj

ą

ce z charakteru prowadzonych prac podczas trwania praktyki.

W trakcie odbywania praktyki zawodowej uczniowie pod nadzorem

odpowiedzialnej w instytucji osoby lub opiekuna praktyki zawodowej,
powinni bra

ć

udział w wykonywaniu prac zwi

ą

zanych z budow

ą

i obsług

ą

stacji hydrologiczno-meteorologicznych, wykonywaniem pomiarów oraz
prowadzeniem obserwacji. Ponad to powinni odczytywa

ć

wskazania

przyrz

ą

dów pomiarowych, wypełnia

ć

dokumentacj

ę

prowadzon

ą

na

stacjach,

korzysta

ć

z

nowoczesnych

urz

ą

dze

ń

i

przyrz

ą

dów

pomiarowych oraz specjalistycznych programów komputerowych.

Uczniowie w czasie zaj

ęć

powinni prowadzi

ć

dzienniczek praktyki,

w którym dokonywa

ć

b

ę

d

ą

zapisów dotycz

ą

cych stanowiska pracy,

zakresu wykonywanych czynno

ś

ci, ilo

ś

ci godzin pracy, wniosków

i spostrze

ż

e

ń

. Zapis czynno

ś

ci potwierdza opiekun praktyki.

4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c ich prac

ę

w czasie odbywania praktyki zawodowej. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwraca

ć

na:

stosowanie bezpiecznych metod pracy i wła

ś

ciw

ą

organizacj

ę

stanowiska pracy,

posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

,

dokładno

ść

wykonywania

pomiarów

hydrologiczno-

meteorologicznych,

umiej

ę

tno

ść

posługiwania si

ę

przyrz

ą

dami pomiarowymi,

obsług

ę

posterunku wodowskazowego.

Ponadto, podczas obserwacji uczniów zwróci

ć

uwag

ę

na:

punktualno

ść

,

zdyscyplinowanie,

pracowito

ść

,

dokładno

ść

,

rzetelno

ść

,

odpowiedzialno

ść

za powierzone mienie w czasie odbywania praktyki,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

103

zainteresowanie wykonywan

ą

prac

ą

,

kultur

ę

osobist

ą

i zawodow

ą

,

współprac

ę

w zespole podczas wykonywania okre

ś

lonych zada

ń

.

Opiekun praktyki powinien uwzgl

ę

dni

ć

wyniki obserwacji pracy

uczniów podczas wykonywania zada

ń

, wpisa

ć

swoj

ą

opini

ę

o pracy

i przebiegu praktyki oraz wystawi

ć

ocen

ę

ko

ń

cow

ą

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

104

Moduł 311[23].S1
Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

stosowa

ć

przepisy i normy prawa dotycz

ą

ce ochrony

ś

rodowiska,

okre

ś

la

ć

kompetencje urz

ę

dów terytorialnych w zakresie ochrony

ś

rodowiska,

okre

ś

la

ć

zasady i metody monitoringu

ś

rodowiska,

analizowa

ć

zmiany zachodz

ą

ce w

ś

rodowisku pod wpływem zjawisk

atmosferycznych,

prognozowa

ć

zmiany zachodz

ą

ce w

ś

rodowisku w wyniku

działalno

ś

ci człowieka,

rozpoznawa

ć

zagro

ż

enia ekologiczne w

ś

rodowisku,

charakteryzowa

ć

zadania wydziałów ochrony

ś

rodowiska,

korzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji o stanie

ś

rodowiska lokalnego,

prognozowa

ć

wpływ zanieczyszcze

ń

na

ś

rodowisko,

uczestniczy

ć

w

przygotowaniach

miejscowego

planu

zagospodarowania przestrzennego,

wykorzystywa

ć

techniki informatyczne do opracowania wyników

bada

ń

,

organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz wymaganiami

ergonomii.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin na

realizacj

ę

311[23].S1.01

Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem w jednostce

gospodarczej

96

311[23].S1.02

Monitorowanie

ś

rodowiska

96

Razem

192













background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

105

3.

Schemat

układu jednostek modułowych







4. Literatura

Dinchof L., Bluklm-Kwiatkowska J., Piotrkowska H., Skalmowski K.,
Dobrowolski G.: Ochrona powietrza – zagadnienia administracyjno-
prawne. Zakamycze 2000
Fałtynowicz W.: Monitoring powietrza – porosty jako biowska

ź

nik

zanieczyszczenia. Fundacja CEEW, Krosno 1994
Golimowski J.: Oddziaływanie składowisk odpadów komunalnych na

ś

rodowisko. Informator Gospodarka Odpadami Komunalnymi Gmina

Warszawa – Centrum. Wyd. ZOM, Warszawa 2000
Grochowicz E., Korytkowski J.: Ochrona przyrody i wód. WSiP,
Warszawa 1996
Jendro

ś

ka J., Jerzma

ń

ski J.: Prawo ochrony

ś

rodowiska dla praktyków.

Verlag Dashoter 2000
Karaczan Zb., Indeka L.: Ochrona

ś

rodowiska. Aries, Warszawa 1999

Kozak D., Chmiel B., Nieko J.: Ochrona

ś

rodowiska. Wyd. UMCS, Lublin

2001
Krzysztofik B., Ossowska- Cypryk K.:

Ć

wiczenia laboratoryjne

z mikrobiologii

powietrza.

Oficyna

Wydawnicza

Politechniki

Warszawskiej 1997
Lipowczan A.: Hałas z

ś

rodowisko. Fundacja Ekologiczna „Silesia”,

Katowice 1995
Łopata K., Rudnik E., Nowak E.: Tajemnice gleby – Chro

ń

swoje

ś

rodowisko. WSiP, Warszawa 1997

Miłaszewski R.: Interdyscyplinarne podstawy ochrony

ś

rodowiska

przyrodniczego. Ossolineum, Wrocław 1993
Pyłka-Gutowska E.: Ekologia z ochron

ą

ś

rodowiska. O

ś

wiata, Warszawa

1997
Rosik-Dulewska Cz.: Podstawy gospodarki odpadami. PWN, Warszawa
2002
Stefanicki J.: Zarz

ą

dzanie gospodark

ą

odpadami w małej gminie. Biuro

bada

ń

i wdro

ż

e

ń

ekologicznych, Warszawa 1994

311[23].S1.01

Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem w jednostce

gospodarczej

311[23].S1

Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem

311[23].S1.02

Monitorowanie

ś

rodowiska

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

106

Wi

ś

niewski H., Kowalewski G.: Ekologia z ochron

ą

i kształtowaniem

ś

rodowiska. AGHEN, Warszawa 2000

Wróbel J.: Ochrona przyrody w Polsce. Wyd. M

Ś

, Warszawa 2000

ś

urek J.: Ochrona

ś

rodowiska w Polsce. Informator o przepisach

prawnych, procedurach administracyjnych i instytucjach. IO

Ś

, Warszawa

2000

Ekologiczne znaczenie gleby – materiały IX szkoły problemów dydaktyki
chemii. Sobieszewo 1995
Inwestycje komunalne w ochronie

ś

rodowiska – poradnik inwestora.

Proeko, Warszawa 1995
Raport- Stan

ś

rodowiska w Polsce. PIO

Ś

, Warszawa 2000


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

107

Jednostka modułowa 311[23]. S1. 01
Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem

w

jednostce

gospodarczej

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

opracowa

ć

projekt zarz

ą

dzania

ś

rodowiskiem na szczeblu lokalnym,

zaplanowa

ć

gospodark

ę

zasobami naturalnymi,

posłu

ż

y

ć

si

ę

planami zagospodarowania przestrzennego,

okre

ś

li

ć

rodzaj i zakres bada

ń

ś

rodowiska lokalnego,

zaplanowa

ć

badanie stanu

ś

rodowiska,

posłu

ż

y

ć

si

ę

aparatur

ą

pomiarow

ą

,

wykona

ć

badania wybranych elementów

ś

rodowiska,

zinterpretowa

ć

wyniki pomiarów i porówna

ć

z normami,

zaplanowa

ć

ochron

ę

ś

rodowiska przyrodniczego w jednostce

gospodarczej,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

zakładu przemysłowego,

okre

ś

li

ć

wpływ przemysłu na stan

ś

rodowiska,

oceni

ć

działania podejmowane na rzecz ochrony

ś

rodowiska na

szczeblu lokalnym,

okre

ś

li

ć

ź

ródła pozyskiwania funduszy na potrzeby zarz

ą

dzania

ś

rodowiskiem,

skorzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

zastosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Zarz

ą

dzanie

ś

rodowiskiem na szczeblu lokalnym.

Plany zagospodarowania przestrzennego.
Racjonalna gospodarka zasobami naturalnymi.
Urz

ą

dzenia i aparatura kontrolno-pomiarowa w zakładzie pracy.

Badania wybranych elementów

ś

rodowiska.

Interpretacja wyników bada

ń

stanu

ś

rodowiska.

Schemat procesu technologicznego w przedsi

ę

biorstwie produkcyjnym.

Sposoby ograniczania uci

ąż

liwo

ś

ci zakładu przemysłowego dla

ś

rodowiska.

Działania podejmowane na rzecz ochrony

ś

rodowiska na szczeblu

lokalnym.

Ź

ródła pozyskiwania funduszy na potrzeby zarz

ą

dzania

ś

rodowiskiem.





background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

108

3.

Ć

wiczenia

Opracowywanie planu racjonalnej gospodarki zasobami naturalnymi.

Wykonywanie bada

ń

zanieczyszczenia wody, powietrza i gleby

w

ś

rodowisku lokalnym.

Opracowywanie schematu blokowego procesu technologicznego

w wybranym przedsi

ę

biorstwie produkcyjnym.

Analizowanie wpływu zakładu przemysłowego na

ś

rodowisko

przyrodnicze.

Opracowywanie projektu dotycz

ą

cego ograniczenia uci

ąż

liwo

ś

ci

hałasu komunikacyjnego.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Przepisy prawa, normy techniczne.
Plany zagospodarowania przestrzennego.
Filmy dydaktyczne zarz

ą

dzania

ś

rodowiskiem.

Materiały

dotycz

ą

ce

mo

ż

liwo

ś

ci

korzystania

ze

ś

rodków

Unii

Europejskiej.
Przyrz

ą

dy kontrolno-pomiarowe do badania drga

ń

i hałasu.

Specjalistyczne programy komputerowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

zarz

ą

dzania

ś

rodowiskiem w jednostce gospodarczej.

W procesie kształcenia proponuje si

ę

stosowanie nast

ę

puj

ą

cych

metod nauczania: wykładu, przypadków, projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Tematyka projektów mo

ż

e dotyczy

ć

zagospodarowania

przestrzennego regionu, badania wpływu lokalnego przemysłu na

ś

rodowisko

przyrodnicze,

planowania

działa

ń

zwi

ą

zanych

z ograniczeniem emisji zanieczyszcze

ń

do atmosfery. Podczas

wykonywania projektów uczniowie powinni korzysta

ć

z instrukcji,

poradników, przykładowej dokumentacji projektowej, map z danymi
topograficznymi, gospodarczymi, geologicznymi i hydrogeologicznymi
oraz katalogów urz

ą

dze

ń

do oczyszczania powietrza i

ś

cieków.

Stosowanie pomocy dydaktycznych w procesie kształcenia ułatwi
uczniom przyswajanie wiadomo

ś

ci o zjawiskach i zale

ż

no

ś

ciach

zachodz

ą

cych w

ś

rodowisku przyrodniczym.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni bada

ń

meteorologicznych oraz

w pracowni komputerowej, w grupach do 15 osób, z podziałem na
zespoły 3-4 osobowe.

W procesie dydaktycznym wskazane jest prezentowanie filmów

dydaktycznych ska

ż

enia

ś

rodowiska przyrodniczego, wpływu kwa

ś

nych

opadów na

ś

rodowisko oraz gromadzenia i utylizacji

ś

mieci.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

109

Zaleca si

ę

równie

ż

zorganizowanie wycieczki dydaktycznej do

najbli

ż

szej w regionie oczyszczalni

ś

cieków lub zakładu utylizacji

odpadów.

6. Propozycje metod sprawdzania i ocena osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów proponuje si

ę

sprawdza

ć

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas oceny dokonywanej w formie ustnej nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na: poprawne posługiwanie si

ę

terminologi

ą

zawodow

ą

, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, umiej

ę

tno

ść

korzystania z dost

ę

pnych

ź

ródeł

informacji oraz poprawno

ść

wnioskowania.

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

okre

ś

lanie wpływu zjawisk atmosferycznych na

ś

rodowisko,

obsługiwanie urz

ą

dze

ń

i aparatury pomiarowej,

planowanie

rozwi

ą

za

ń

ograniczaj

ą

cych

uci

ąż

liwo

ść

zakładu

przemysłowego dla

ś

rodowiska,

organizacj

ę

pracy,

umiej

ę

tno

ść

pracy w zespole,

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Podczas sprawdzania i oceniania projektów proponuje si

ę

zwraca

ć

uwag

ę

na: trafno

ść

koncepcji projektu, dobór materiałów

ź

ródłowych,

plan projektu, stopie

ń

zaanga

ż

owania si

ę

uczestników w realizacj

ę

projektu, stopie

ń

realizacji zamierzonych celów, wykonanie i prezentacj

ę

projektu.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

ucznia po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich

metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

110

Jednostka modułowa 311[23].S1.02
Monitorowanie

ś

rodowiska

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

zastosowa

ć

zasady i metody monitoringu

ś

rodowiska,

okre

ś

li

ć

zasady lokalizacji punktów pomiarowych sieci monitoringu,

zidentyfikowa

ć

rodzaje i

ź

ródła zanieczyszcze

ń

ś

rodowiska,

okre

ś

li

ć

zmiany w

ś

rodowisku pod wpływem zanieczyszcze

ń

,

okre

ś

li

ć

dopuszczalne normy zanieczyszcze

ń

ś

rodowiska,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

dobra

ć

aparatur

ę

kontrolno-pomiarow

ą

do badania elementów

ś

rodowiska,

pobra

ć

próbki i wykona

ć

badania powietrza, wody i gleby,

wykona

ć

badania terenów le

ś

nych,

okre

ś

li

ć

uci

ąż

liwo

ść

hałasu i drga

ń

w

ś

rodowisku,

rozpozna

ć

rodzaje odpadów oraz okre

ś

li

ć

sposoby ich gromadzenia

i utylizacji,

okre

ś

li

ć

st

ęż

enie substancji zanieczyszczaj

ą

cych

ś

rodowisko,

porówna

ć

wyniki bada

ń

z obowi

ą

zuj

ą

cymi normami,

oceni

ć

stan

ś

rodowiska na podstawie wyników pomiarów,

oceni

ć

wpływ zanieczyszcze

ń

na zmiany

ś

rodowiska oraz na klimat,

zgromadzi

ć

i dokona

ć

analizy danych dotycz

ą

cych stanu

ś

rodowiska

przyrodniczego,

skorzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji na temat stanu

ś

rodowiska,

posłu

ż

y

ć

si

ę

specjalistycznymi programami komputerowymi,

skorzysta

ć

z przepisów prawa dotycz

ą

cych stanu i ochrony

ś

rodowiska oraz zasady prowadzenia bada

ń

,

zastosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Monitoring i jego znaczenie w

ś

rodowisku.

Zasady lokalizacji punktów pomiarowych.
Organizacja monitoringu w Polsce i wybranej jednostce.
Zanieczyszczenia

ś

rodowiska.

Zmiany

ś

rodowiska pod wpływem zanieczyszcze

ń

.

Dopuszczalne normy zanieczyszcze

ń

.

Aparatura pomiarowa.
Monitorowanie powietrza.
Monitorowanie wód.
Monitorowanie gleb.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

111

Monitorowanie terenów le

ś

nych.

Monitorowanie klimatu akustycznego.
Monitorowanie gospodarki odpadami.
Ocena stanu

ś

rodowiska.

Przepisy prawa dotycz

ą

ce stanu i ochrony

ś

rodowiska oraz prowadzenia

bada

ń

.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej,

ochrony

ś

rodowiska.

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie st

ęż

enia dwutlenku w

ę

gla, pyłów, gazów spalinowych,

tlenków azotu i siarki w próbkach powietrza pobranych w okre

ś

lonych

punktach kontrolnych.

Oznaczanie

zawarto

ś

ci

tlenu,

azotu

i

fosforu

w

wodzie

powierzchniowej, pobranej w okre

ś

lonych punktach pomiarowych.

Oznaczanie zawarto

ś

ci próchnicy w wybranych próbkach gleby.

Monitorowanie poziomu hałasu komunikacyjnego.

Ocenianie gospodarki odpadami komunalnymi w regionie.

Ocenianie stopnia zanieczyszczenia

ś

rodowiska na monitorowanym

obszarze, na podstawie wyników bada

ń

.

Sporz

ą

dzanie raportu o stanie czysto

ś

ci

ś

rodowiska na okre

ś

lonym

terenie, na podstawie danych statystycznych umieszczonych
w raporcie o stanie

ś

rodowiska.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Przepisy prawa dotycz

ą

ce ochrony

ś

rodowiska.

Wytyczne do oznaczenia zanieczyszcze

ń

w

ś

rodowisku.

Przyrz

ą

dy i aparatura pomiarowa do badania stopnia zanieczyszczenia

ś

rodowiska.

Raporty o stanie

ś

rodowiska.

Katalogi wyrobów, prospekty aparatury pomiarowej.
Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Specjalistyczne programy komputerowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce zasad prowadzenia

monitoringu

ś

rodowiska, opracowywania raportów oraz korzystania

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji o aktualnym stanie

ś

rodowiska.

Realizuj

ą

c program nauczania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na

zasady prowadzenia monitoringu powietrza, gleby, wody, klimatu
akustycznego oraz gospodarki odpadami. Wymienione elementy

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

112

ś

rodowiska maj

ą

istotne znaczenie dla

ż

ycia i zdrowia człowieka oraz

innych

ż

ywych organizmów.

Kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów

kształcenia wymaga stosowania ró

ż

nych metod pracy z uczniami oraz

wła

ś

ciwego

doboru

ś

rodków

dydaktycznych.

Do

osi

ą

gni

ę

cia

zamierzonych celów kształcenia proponuje si

ę

stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: wykład problemowy, pokaz z obja

ś

nieniem, metod

ę

przypadków oraz

ć

wiczenia praktyczne. Szczególnie polecana jest

metoda projektów, która pozwala na kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci

planowania, korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji, stosowania nabytej

wiedzy w praktyce, rozwi

ą

zywania problemów, podejmowania decyzji.

W procesie nauczania nale

ż

y kształtowa

ć

nawyki i postawy niezb

ę

dne

w przyszłej pracy zawodowej, takie jak: rzetelno

ść

, dokładno

ść

,

uczciwo

ść

, współpraca w zespole, współodpowiedzialno

ść

za stan

ś

rodowiska przyrodniczego.

W trakcie realizacji programu jednostki modułowej bardzo wa

ż

ne jest

systematyczne wdra

ż

anie uczniów do samodzielno

ś

ci, organizowania

własnej pracy, wykorzystania własnych obserwacji do opracowywania
raportów

o

stanie

ś

rodowiska

oraz

formułowania

wniosków.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób, podzielonych na

zespoły 3-5 osobowe.
W czasie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji, takich jak: Internet, normy, mapy, poradniki.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów pisemnych, ustnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na:

stosowanie wiedzy w praktyce,

organizowanie stanowiska pracy,

wykonywanie bada

ń

elementów

ś

rodowiska,

opracowywanie i interpretowanie wyników bada

ń

,

prowadzenie

monitoringu

powietrza,

gleby,

wody,

klimatu

akustycznego,

stosowanie zasad prowadzenia gospodarki odpadami,

przewidywanie zmian w

ś

rodowisku na podstawie dost

ę

pnych

danych i wyników bada

ń

,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

113

opracowywanie wyników bada

ń

oraz formułowanie wniosków.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

sprawdzianów pisemnych i ustnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

oraz

wykonanie i prezentacj

ę

projektu.


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
00 Program nauki Technik elektronik 311 07
00 Program nauki Technik geolog 311 12
00 Program nauki Technik garbarz 311 09
00 Program nauki Technik telekomunikacji 311 37
00 Program nauki Technik papiernictwa 311 27
00 Program nauki Technik technologii drewna 311 32
00 Program nauki Technik transportu kolejowego 311 38
00 Program nauki Technik technologii szkła 311 33
00 Program nauki Technik technologii chemicznej 311 31
00 Program nauki Technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych 311 42
00 Program nauki Technik masazy Nieznany
00 Program nauki Technik żywienia 321 10
00 Program nauki Technik handlo Nieznany
00 Program nauki Technik uslug Nieznany
00 Program nauki Technik technologii żywności 321 09
00 Program nauki Technik techno Nieznany (3)
00 Program nauki technik organi Nieznany
00 Program nauki Technik urzadz Nieznany
00 Program nauki Technik techno Nieznany (4)

więcej podobnych podstron