operator maszyn w przemysle wlokienniczym 826[01] z4 03 n

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Ewa Gałązka

Drukowanie wyrobów włókienniczych
826[01].Z4.03

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
mgr inż. Artur Pacholski
mgr inż. Małgorzata Piechota

Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Maria Michalak

Konsultacja:
mgr Małgorzata Sienna

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 826[01].Z4.03
Drukowania wyrobów włókienniczych, zawartego w modułowym programie nauczania dla
zawodu operator maszyn w przemyśle włókienniczym.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

Wymagania wstępne

Cele kształcenia

Przykładowe scenariusze zajęć

wiczenia

5.1.

Techniki i odmiany technologiczne druku

5.1.1.

wiczenia

5.2.

Oddziały pomocnicze drukarni

5.2.1.

wiczenia

5.3.

Drukarki i drukowanie

5.3.1.

wiczenia

Ewaluacja osiągnięć ucznia

Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie operator maszyn w przemyśle
włókienniczym.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania–
uczenia oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego,

−

literaturę uzupełniającą.
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania, np. samokształcenia
kierowanego, tekstu przewodniego, metody ćwiczeń.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

Jako pomoc do realizacji jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest Poradnik

dla ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika
do nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały. Podczas

realizacji poszczególnych rozdziałów wskazanym jest zwrócenia uwagi na następujące
elementy:

−

materiał nauczania w miarę- możliwości uczniowie powinni przeanalizować
samodzielnie. Obserwuje się niedocenianie przez nauczycieli niezwykle ważnej
umiejętności, jaką uczniowie powinni posiadać – czytanie tekstu technicznego ze
zrozumieniem,

−

pytania sprawdzające maja wykazać, na ile uczeń opanował materiał teoretyczny i czy
jest przygotowany do wykonania ćwiczeń. W zależności od tematu można zalecić
uczniom samodzielne odpowiedzenie na pytania lub wspólne z całą grupą uczniów,
w formie dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania lub wspólne z całą grupą uczniów,
w formie dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania. Druga forma jest korzystniejsza,
ponieważ nauczyciel sterując dyskusją może uaktywniać wszystkich uczniów oraz
w trakcie dyskusji usuwać wszystkie wątpliwości,

−

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności oraz opanowaniu materiału spełniają
ć

wiczenia. W trakcie wykonywania ćwiczeń uczeń powinien zweryfikować wiedzę

teoretyczną oraz opanować nowe umiejętności. Przedstawiono propozycję ćwiczeń wraz
ze wskazówkami o sposobie ich realizacji w szkole. Prowadzący może również
zrealizować ćwiczenia, które sam opracował,

−

Sprawdzian postępów stanowi podsumowanie rozdziału, zadaniem uczniów jest
udzielenie odpowiedzi na pytania w nim zawarte. Uczeń powinien samodzielnie czytając
zamieszczone w nim stwierdzenia potwierdzić lub zaprzeczyć opanowanie określonego
zakresu materiału. Jeżeli wystąpią zaprzeczenia, nauczyciel powinien do tych zagadnień
wrócić, sprawdzając czy braki w opanowaniu materiału są wynikiem niezrozumienia
przez ucznia tego zagadnienia, czy niewłaściwej postawy ucznia w trakcie nauczania.
W tym miejscu jest szczególnie ważna rola nauczyciela, gdyż od postawy nauczyciela,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

sposobu prowadzenia zajęć zależy między innymi zainteresowanie ucznia. Uczeń
niezainteresowany materiałem nauczania, wykonywaniem ćwiczeń nie nabędzie w pełni
umiejętności założonych w jednostce modułowej. Należy rozbudzić wśród uczniów tak
zwaną „ciekawość wiedzy”. Potwierdzenie przez ucznia opanowania materiału nauczania
rozdziału może stanowić podstawę dla nauczyciela do sprawdzenia wiedzy i umiejętności
ucznia z tego zakresu. Nauczyciel realizując jednostkę modułową powinien zwracać
uwagę na predyspozycje ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe uzdolnienia manualne,
czy może lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów teoretycznych,

−

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z zakresu
całej jednostki modułowej i należy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki osiągnięte
przez uczniów powinny stanowić podstawę do oceny pracy własnej nauczyciela
realizującego tę jednostkę modułową, Każdemu zadaniu testu przypisano określoną
liczbę możliwych do uzyskania punktów. Nauczyciel może zastosować test według
własnego projektu oraz zaproponować własną skalę ocen. Należy pamiętać, żeby tak
przeprowadzić proces oceniania ucznia, aby umożliwić mu jak najpełniejsze wykazanie
swoich umiejętności.
Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to:

−

pokaz,

−

wiczenie (laboratoryjne lub inne),

−

przewodniego tekstu,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

wykłady konwersatoryjnego.

Schemat układu jednostek modułowych

826[01].Z4.01

Bielenie włókien

i wyrobów włókienniczych

826[01].Z4.02

Barwienie włókien

i wyrobów

włókienniczych

826[01].Z4.03

Drukowanie wyrobów

włókienniczych

826[01].Z4

Technologia wykończania

włókien i wyrobów włókienniczych

826[01].Z4.05

Wykończanie mechaniczne

i termiczne wyrobów

włókienniczych

826[01].Z4.04

Nakładanie apretur

i innych wykończeń

uszlachetniających

na wyroby włókiennicze

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

klasyfikować podstawowe surowce włókiennicze ze względu na ich pochodzenie
i długość włókien, rozpoznawać podstawowe grupy surowców na podstawie koloru,
chwytu i próby palenia oraz rozróżniać surowce i wyroby na podstawie nazw
handlowych i oznaczeń,

−

podawać nazwy handlowe najczęściej produkowanych włókien,

−

charakteryzować właściwości mechaniczne, fizyczne, chemiczne i użytkowe różnych
surowców włókienniczych,

−

określać wpływ pochodzenia włókien i ich składu chemicznego na zastosowanie
i właściwości wyrobów,

−

charakteryzować podstawowe rodzaje wyrobów włókienniczych i określać ich
podstawowe wskaźniki technologiczne,

−

charakteryzować podstawowe parametry budowy wyrobów włókienniczych,

−

charakteryzować procesy bielenia i barwienia, rodzaje używanych środków chemicznych
ich wpływ na proces,

−

definiować podstawowe wskaźniki jakościowe wyrobów włókienniczych,

−

objaśniać podstawowe metody wyznaczania wskaźników jakościowych wyrobów
włókienniczych,

−

określać zasady pobierania próbek wyrobów włókienniczych,

−

określać warunki wykonywania badań,

−

określać warunki procesu bielenia i barwienia oraz skład kąpieli bielących i barwiących,

−

badać wskaźniki użytkowe i strukturalne liniowych i płaskich wyrobów włókienniczych,

−

obliczać wartość podstawowych parametrów wyrobów włókienniczych,

−

rozpoznawać elementy maszyn i mechanizmów,

−

odczytywać rysunki z uwzględnieniem wymiarowania,

−

odczytywać rysunki techniczne i uproszczenia rysunkowe,

−

odczytywać rysunki zestawieniowe zespołów i podzespołów maszyn, ustalać działanie
i określać elementy składowe,

−

wykonywać proste rysunki techniczne,

−

korzystać z dokumentacji technicznej, PN, katalogów,

−

odczytywać

Dokumentację

Techniczno-Ruchową,

dokumentację

technologiczną

i warsztatową,

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz
ochrony środowiska,

−

posługiwać się sprzętem laboratoryjnym z zachowaniem zasad bhp.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

scharakteryzować rodzaje i techniki druku wyrobów włókienniczych,

−

posłużyć się rejestrem barwników i środków pomocniczych,

−

scharakteryzować farby i środki pomocnicze używane do drukowania,

−

rozróżnić technologie druku tkanin i dzianin,

−

zanalizować technologie drukowania specjalnego,

−

scharakteryzować maszyny drukujące i zasady ich działania,

−

scharakteryzować procesy przygotowujące do drukowania wyrobów włókienniczych
z włókien naturalnych, sztucznych i syntetycznych,

−

wybrać wzór do drukowania na tekstyliach,

−

dobrać i przygotować skład pasty drukarskiej do drukowania według receptury,

−

zasilić maszynę drukarską pastą drukarską,

−

przygotować wyroby włókiennicze do drukowania,

−

obsłużyć drukarkę,

−

wykonać drukowanie wyrobów włókienniczych,

−

utrwalić nadrukowane barwniki,

−

wykryć błędy i usunąć wady powstałe podczas drukowania,

−

wykończyć drukowane tekstylia,

−

zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz
ochrony środowiska.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

…………………………………….………….

Modułowy program nauczania:

Operator maszyn w przemyśle włókienniczym 826[01]

Moduł:

Technologia

wykończania

włókien

wyrobów

włókienniczych 826[01].Z4

Jednostka modułowa:

Drukowanie wyrobów włókienniczych 826[01].Z4.03

Temat: Działanie i współpraca elementów maszyny drukarskiej czterowałowej.

Cel ogólny: Budowa i działanie maszyn drukarskich wałowych.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

wymienić typy maszyn drukarskich wałowych,

−

rozpoznać na maszynie lub rysunku elementy budowy maszyny,

−

określić zadania poszczególnych elementów roboczych maszyny,

−

przygotować maszynę drukarską do pracy,

−

określić kolejność czynności w przygotowaniu maszyny drukarskiej do pracy,

−

skontrolować poprawność przygotowania maszyny do pracy,

−

określić zadania poszczególnych członków zespołu obsługującego maszynę.

W czasie lekcji będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:

−

organizowanie i planowanie zajęć,

−

pracy w zespole,

−

oceny pracy zespołu.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

treść zadania przygotowana przez nauczyciela,

−

instrukcja pracy metodą tekstu przewodniego,

−

maszyna, w przypadku braku możliwości wejścia do zakładu schematy lub modele
maszyny,

−

pytania prowadzące,

−

papier formatu A4.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

uczniowie pracują w grupach czteroosobowych.

Czas trwania zajęć: 4 godziny dydaktyczne.

Zadanie dla ucznia
Przygotuj maszynę czterowałową do pracy. Omów kolejność czynności, określ zadania
poszczególnych członków zespołu obsługującego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg zajęć:

Faza wstępna
1.

Określenie tematu.

Wyjaśnienie uczniom tematu, szczegółowych celów kształcenia.

Zaznajomienie uczniów z pracą metodą tekstu przewodniego.

Podział na zespoły wykonujące zadania.

Faza właściwa – wykonanie ćwiczenia
Praca metodą tekstu przewodniego.

Tekst przewodni do doświadczenia

I. Informacje
Pytania prowadzące:
1.

Jaka są podstawowe typy maszyn drukarskich wałowych?

Jakie są różnice w możliwościach drukowania kolorów na maszynach jedno- i wielo-
wałowych?

Jakie jest główna część maszyny wałowej, określ jej gabaryty, wyjaśnij, od czego zależą?

Co to jest wałek drukarski i jakie jest jego zadanie?

W jaki sposób pracuje wałek drukarski?

Jakie są metody rytowania wałków drukarskich?

Jakie są zadania głowicy maszyny drukarskiej?

Do czego służą koła raportowe?

Do czego służy nóż drukarski?

10.

Jakie są etapy przygotowania maszyny drukarskiej do pracy, jakie czynności obejmują?

11.

Co należy zrobić przed uruchomieniem maszyny, jakie są zadania poszczególnych osób
zespołu obsługującego?

II. Planowanie
Uczniowie określają:
1.

Podstawowe typy maszyn drukarskich wałowych.

Zadania, sposób pracy i metody rytowania wałka drukarskiego.

Zadania głowicy maszyny drukarskiej.

Zadania kół raportowych i noża drukarskiego w maszynie wałowej.

Sposób wykonania ćwiczenia, ustalają kolejność czynności.

Podział między siebie zadań do wykonania.

III. Ustalanie
1.

Uczniowie ustalają z nauczycielem sposób wykonania ćwiczenia i ustalają kolejność
czynności.

Nauczyciel koryguje ewentualne błędy.

IV. Wykonanie
1.

Uczniowie przygotowują maszyny pod nadzorem kwalifikowanego pracownika, bądź
obserwują czynności przygotowania, szkicują schematy.

Zapoznają się w zakładzie lub na podstawie materiału z poradnika ze sposobami
i etapami rytowania wałków.

Notują kolejne czynności, określają zadania poszczególnych członków zespołu
obsługującego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

V. Sprawdzanie
1.

Uczniowie sprawdzają przygotowanie maszyny i próbne uruchamiają, bądź obserwują te
czynności.

Uczniowie omawiają zadania poszczególnych członków zespołu obsługującego maszynę,
albo wykonują te czynności.

Porównują wykonane szkice ze schematami maszyny.

VI Analiza końcowa

Wraz z nauczycielem uczniowie omawiają prawidłowość wykonania ćwiczenia.

Nauczyciel podsumowuje zadanie, wskazuje popełnione błędy, przedstawia możliwości
naprawy. Przypomina o zasadach bezpieczeństwa, ukazuje zagrożenia i sposób ich uniknięcia.

Zakończenie zajęć
Nauczyciel zadaje pytania dotyczące współdziałania elementów drukarki wałowej.
Uczniowie odpowiadają na pytania. Nauczyciel ocenia aktywność uczniów.

Praca domowa
Narysować i opisać schemat maszyny czterowatowej.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

dobre odpowiedzi na pytania sprawdzające.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

…………………………………….………….

Modułowy program nauczania:

Operator maszyn w przemyśle włókienniczym 826[01]

Moduł:

Technologia

wykończania

włókien

wyrobów

włókienniczych 826[01].Z4

Jednostka modułowa:

Drukowanie wyrobów włókienniczych 826[01].Z4.03

Temat: Parowniki - ich budowa i zasada działania.

Cel ogólny: Utrwalanie barwnika na włóknie.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

scharakteryzować poznane sposoby utrwalania barwnika na włóknie.

−

wymienić rodzaje parowników, opisać ich budowę.

−

omówić zasadę działania parowników.

−

wskazać na maszynie lub schemacie omawiane elementy.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokazu z objaśnieniem,

−

metoda ćwiczeń.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca w grupach kilkuosobowych.

Czas trwania zajęć: 2 godzin dydaktycznych.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

plansze ze schematami parowników,

−

parowniki w zakładzie produkcyjnym,

−

poradnik dla ucznia,

−

zeszyt przedmiotowy.

Przebieg zajęć:
1.

Omówienie potrzeby stosowania procesu utrwalania barwnika na włóknie – pokaz
i omówienie próbek materiałów drukowanych utrwalanych różnymi metodami i nie
utrwalanych.

Obserwowanie pracy wybranych parowników i objaśnienie budowy i współdziałania
elementów.

Szkicowanie schematów przebiegu tkanin w parownikach z zaznaczeniem istotnych
elementów - ćwiczenie.

Określanie warunków prowadzenia procesu utrwalania – ćwiczenie w ustalaniu wpływu
parametrów.

Omówienie innych typów parowników – pokaz z objaśnieniem.

Zakończenie zajęć
Na zakończenie uczniowie sporządzają notatki z lekcji, wklejają szkice i opisy maszyn, na
przygotowanych schematach zaznaczają kolorem drogę tkaniny w urządzeniu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Praca domowa
Przeczytać notatkę z lekcji uzupełnić wiadomościami z poradnika dla ucznia, przeanalizować
narysowane schematy.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

dobre odpowiedzi na pytania sprawdzające na następnej lekcji,

−

właściwe zaznaczanie drogi tkaniny w urządzeniu na schemacie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WICZENIA

5.1. Techniki i odmiany technologiczne druku

5.1.1. Ćwiczenia

wiczenie 1

Wykonaj druk ręczny i filmowy na próbkach tkanin o różnych fakturach.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do ćwiczenia należy omówić cel i zakres ćwiczenia. Nauczyciel

przygotowuje siatki, tkaninę, wzorcowe stempelki. Nauczyciel powinien przygotować też
farbę i sporządzić instrukcję utrwalania barwnika w zależności od rodzaju barwnika
zastosowanego w farbie.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przygotować stempelek (na ziemniaku i gumce wytnij wklęsłe wzory),

przygotować gęste sitko i linijkę, próbki tkanin (najmniej 3 sztuki) o różnej fakturze,

pobrać potrzebną farbę drukarską,

nałożyć farbę drukarską pędzelkiem na stempel i zbierać jej nadmiar linijką,

przykładać stemple do kolejnych próbek tkanin,

pozostawić farbę do wyschnięcia,

nanieść dowolny wzór przy pomocy szczoteczki (przecierając nią farbę) przez szablony
ć

wiczeniowe na kolejne próbki tkaniny,

wysuszyć próbki,

utrwalić druk zgodnie z instrukcją,

10)

wyprać, wypłukać i wysuszyć próbki,

11)

porównać skuteczność wydruku zastosowanymi metodami,

12)

zanotować spostrzeżenia po uzgodnieniu z nauczycielem.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

stół,

−

próbki tkanin,

−

farba drukarska,

−

gumka, ziemniak, linijka, nóż do wycinania wzorów,

−

instrukcja utrwalania druku

−

zeszyt,

−

literatura zgodnie z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

wiczenie 2

Wykonaj przy pomocy stempli z ćwiczenia 1 druk wywabowy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do ćwiczenia nauczyciel powinien omówić cel i zakres ćwiczenia

oraz bhp przy pracy. Nauczyciel przygotowuje tkaninę, stempelki, pastę trawiącą.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przygotować stanowisko pracy,

zgromadzić potrzebne środki,

przygotować próbki tkaniny barwionej barwnikiem bezpośrednim,

nanieść pastę trawiącą, tak jak farbę w ćwiczeniu 1, zachowując ostrożność

zachować ostrożność przy pracy, składniki pasty są żrące,

zostawić próbki do wyschnięcia,

wypłukać próbki usuwając resztki pasty,

opisać zmiany jakie zaszły pod wpływem pasty trawiącej,

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem.

rodki dydaktyczne:

−

próbki stemple, pasta trawiąca,

−

woda mydło, suszarka, żelazko,

−

zeszyt,

−

literatura zgodnie z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

wiczenie 3

Wykonaj kilkakrotne nadruki na dzianinie bawełnianej tym samym fragmentem papieru

transferowego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do ćwiczenia należy omówić zasady bezpiecznego obchodzenia się

z żelazkiem. Nauczyciel powinien przygotować papier transferowy, próbki tkanin w ilości
wystarczającej dla potrzeb grupy uczniów. Drukowanie zamiast żelazkiem może być
przeprowadzone w prasie lub innym urządzeniu z doprowadzeniem pary.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przygotować papier transferowy i próbki białej dzianiny,

przygotować żelazko i nagrzać je do odpowiedniej temperatury zgodnie z instrukcją
obsługi żelazka,

drukować przy pomocy żelazka tym samym papierem przynajmniej trzy kolejne próbki,

obejrzeć otrzymane nadruki i zaobserwować różnice w wyglądzie,

uzgodnić swoje spostrzeżenia z nauczycielem zapisać w zeszycie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

rodki dydaktyczne:

−

stół, deska do prasowania, żelazko z instrukcją obsługi,

−

dzianina,

−

papier transferowy,

−

zeszyt,

−

literatura zgodnie z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

wiczenie 4

Wykonaj druk ochronny na białym płótnie bawełnianym płynnym woskiem.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania nauczyciel powinien przedstawić cel i zakres

wiczenia oraz omówić przepisy bhp obowiązujące przy pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przygotować stanowisko pracy,

zgromadzić potrzebne przybory i narzędzia,

przygotować kąpiel barwiącą (może być barwnik do jajek) na podstawie instrukcji
przygotowanej przez nauczyciela,

nanieść na płótno dowolny wzór woskiem z palącej się świecy przy pomocy igły lub
wykałaczki,

umieścić płótno w kąpieli barwiącej i pozostawić na kilka minut w temperaturze
pokojowej,

usunąć wosk za pomocą gorącego żelazka i bibuły,

sformułować i zapisać spostrzeżenia i wnioski.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda ćwiczeń

rodki dydaktyczne:

−

płótno bawełniane, wosk, wykałaczka, świeca, barwnik do jajek,

−

instrukcja przygotowania kąpieli barwiącej,

−

szkło laboratoryjne,

−

tkanina lub bibuła do ścierania wosku,

−

zeszyt,

−

literatura zgodnie z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2.

Oddziały pomocnicze drukarni

5.2.1. Ćwiczenia

wiczenie 1

Z farby – matki sporządź farby drukarskie o trzech stosunkach wagowych: 4:1, 1:1, 1:10

oraz wykonaj próbne druki tymi farbami.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania. Powinien zwrócić uwagę na przepisy bezpieczeństwa obowiązujące
w obchodzeniu się z urządzeniami kuchni farb.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przygotować stanowisko pracy,

obliczyć, jakie ilości farby i zagęszczenia należy odważyć,

sporządzić 3 farby o następujących stosunkach wagowych: 4:1, 1:1, 1:10,

nanieść przy pomocy pędzla poszczególne farby na próbkę tkaniny,

wysuszyć próbkę,

druk utrwalić przez parowanie,

wyprać i wypłukać zagęszczenie,

obejrzeć próbkę,

sformułować i napisać wnioski.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda ćwiczeń.

rodki dydaktyczne:

−

szkło laboratoryjne,

−

farba- matka,

−

waga

−

poradnik dla ucznia,

−

instrukcja wykonania ćwiczenia,

−

zeszyt,

−

literatura zgodnie z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

wiczenie 2

Wykonaj przy pomocy szablonu druk barwny na kilku próbkach tkaniny lub dzianiny.

Dokonaj utrwalenia części drukowanych próbek i porównaj efekt, jaki przynosi utrwalanie
druku na tkaninie z drukiem nieutrwalonym.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób jego wykonania,

zwrócić uwagę na jego trudne elementy. Przypomnieć zasada posługiwania się sitem, dbałości
o jego czystość.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przygotować stanowisko pracy,

przygotować minimum 6 próbek tkanin o wymiarach 20 x 20 cm,

nadrukować wzór przy pomocy szablonu na próbki tkanin lub dzianin, po dwie próbki
farbą o tym samym stosunku wagowym,

umyć i wysuszyć szablon po każdym rodzaju farby lub używać trzech różnych ramek,

umyć ramki po druku, nadruki wysuszyć,

utrwalić przy pomocy żelazka z parą nadruk na trzech próbkach,

wyprać, wypłukać i wysuszyć wszystkie próbki,

porównać ze sobą próbki, wyciągnąć i zapisać wnioski.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda ćwiczeń.

rodki dydaktyczne:

−

stół, szablon (ramka) z przecierakiem,

−

podkładka pod tkaninę drukowaną,

−

farba z poprzedniego ćwiczenia,

−

elazko,

−

rodki piorące woda,

−

zeszyt,

−

literatura zgodnie z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

wiczenie 3

Zbadaj, jaki wpływ na jakość wydruku ma gęstość farby drukarskiej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien wyjaśnić jego cel. Do

formułowania wniosków należy zapoznać się z tekstem materiału z poradnika dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przygotować stanowisko pracy,

przygotować próbki tkaniny bawełnianej,

rozprowadzić farbę drukarska na pięciu próbkach tkanin najlepiej przez sito,

wysuszyć próbki,

pozostawić jedną próbkę bez utrwalania, pozostałe utrwalić w następujący sposób: jedną
utrzymywać nad gotującą wodą, drugą prasować żelazkiem ustawionym na bawełnę,
trzecią prasować żelazkiem ustawionym na stilon, czwartą prasować żelazkiem
ustawionym na temperaturę 120–180

C i włączoną funkcją parowania, czas obróbki 5

minut,

wyprać, wypłukać i wysuszyć drukowane próbki,

obejrzeć próbki, porównać jakości druku,

sformułować wnioski.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda ćwiczeń.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

rodki dydaktyczne:

−

stół laboratoryjny, z potrzebnym sprzętem,

−

sito do sitodruku, próbki tkanin, farba drukarska,

−

elazko, naczynie z wodą, palnik lub kuchenka,

−

zeszyt,

−

literatura zgodnie z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Drukarki i drukowanie

5.3.1. Ćwiczenia

wiczenie 1

Wskaż na schemacie drukarki wałowej poszczególne elementy maszyny i omów zadania

poszczególnych pracowników.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien określić jego zakres,

i sposób realizacji wskazane było by realizowanie tego ćwiczenia przy maszynie. Uczeń
nazywa elementy robocze maszyny i wskazuje je na niej. Uczniowie mogą określić zadania
poszczególnych pracowników, obserwując ich przy pracy, a swoje obserwacje porównać
z materiałem w poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przyjrzeć się uważnie schematowi.

nazwać poszczególne elementy i opisać ich działanie.

wymienić zadania poszczególnych pracowników pracujących przy takiej drukarce.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokazu z objaśnieniem.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

schemat maszyny wałowej lub maszyna,

−

poradnik ucznia,

−

literatura zgodnie z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

wiczenie 2

Odszukaj na podanych próbkach dzianin błędy drukarskie i sklasyfikuj je.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania. Powinien przygotować bogaty wybór próbek błędnie zadrukowanych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

obejrzeć uważnie próbki i zaobserwować błędy druku,

sklasyfikować błędy,

pogrupować próbki o błędach powstałych z tych samych przyczyn,

określić sposób zapobiegania powstaniu określonych błędów.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda ćwiczeń.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

rodki dydaktyczne:

−

próbki dzianin,

−

poradnik dla ucznia,

−

lupa,

−

zeszyt,

−

literatura zgodnie z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

wiczenie 3

Na powierzchni bocznej świecy wytnij wklęsły wzorek, zadrukuj tak wykonanym

wałkiem papier lub ręcznik papierowy, odszukaj raport wzoru.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania. Przygotować przykładowy „wałek drukarski” wykonany ze świecy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

wyciąć wzorek na świecy,

pomalować świecę farbą plakatową,

nadrukować na papierze wzór ze świecy,

określić raport wzoru,

zmodyfikować tak rysunek, aby nie było widać granic raportu,

przygotować szablon wzoru o raporcie pasującym na większą średnicę świecy, przenieść
rysunek na świecę o większej średnicy,

ocenić trudność i jakość wykonania zadania.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda pokazu z objaśnieniem,

−

metoda ćwiczeń.

rodki dydaktyczne:

−

wiece,

−

nożyk,

−

farba plakatowa,

−

kartki papieru,

−

ręczniki papierowe,

−

literatura zgodnie z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

TEST 1
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Drukowanie wyrobów
włókienniczych”

Test składa się z 22 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 12, 13, 14, 16, 17, 19, 20, 22 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 8, 11, 15, 18, 21 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuję następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 14 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 17 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 20 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. b, 3. d, 4. a, 5. c, 6. b, 7. b, 8. d, 9. a, 10. b, 11. d,

12. c, 13. b, 14. d, 15. a, 16. d, 17. c, 18. b, 19. b, 20. b,
21. c, 22. a.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Zdefiniować pojęcie druku

Zidentyfikować metodę druku
filmowego

Rozpoznać techniki druku

Zidentyfikować właściwe elementy
budowy drukarki filmowej

Rozpoznać właściwe elementy robocze
drukarki filmowej ciągłej

Wyjaśnić pojęcie rytowania

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scharakteryzować sposób pracy
kontranoża

Dokonać analizy rysunku i dopasować
pokazany element do rodzaju maszyny

Scharakteryzować zasadę pracy noża
drukarskiego

10 Określić zadanie powijaka

Dokonać analizy zadań przydzielonych
poszczególnym pracownikom
obsługującym drukarkę

12 Podać nazwę suszarki

Określić zadania poszczególnych
działów drukarni

Określić zastosowania poszczególnych
urządzeń działu pomocniczego
drukarni

Dokonać analizy zastosowań urządzeń
znajdujących się w kuchni farb

16 Określić skład farby drukarskiej

17 Zdefiniować pojęcie katalizatora

18 Dokonać analizy zadań zagęstnika

19 Rozpoznać substancje zagęszczające

Wykluczyć sposób utrwalania
barwnika na włóknie

21 Dobrać urządzenie do procesu

Wykluczyć rodzaj procesu
prowadzonego w pralnicach

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej
jednotygodniowym.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.

Przygotuj odpowiednią liczbę testów.

Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.

Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.

Zapytaj czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszystkie wątpliwości wyjaśnij.

Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.

10 minut przed zakończeniem testu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie
zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

Przeczytaj uważnie instrukcję.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi.

W każdym pytaniu tylko jedna odpowiedź jest prawdziwa

Pracuj samodzielnie bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadani.

Dokładnie przeczytaj pytania, odpowiedzi, których jesteś pewien zaznacz od razu do
tych, które sprawią ci trudności wrócisz później.

Nie śpiesz się masz czas na zastanowienie.

Na rozwiązanie testu masz 60 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Miejscowe barwienie wyrobu włókienniczego nazywamy
a)

drukowaniem.

farbowaniem.

stemplowaniem.

barwieniem.

Druk filmowy jest rodzajem druku, w którym obraz jest nanoszony przez
a)

skopiowanie z taśmy filmowej.

przetarcie farby przez siatkę, szablon.

odciśnięcie z rytowanego wałka.

naniesienie za pomocą pistoletu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Do druku filmowego nie należy druk
a)

ręczny.

okresowy ciągły.

ciągły rotacyjny.

ciągły wałowy.

Urządzenie do druku filmowego ręcznego składa się z następujących elementów
a)

stołu drukarskiego oraz szablonów z przecierakami.

elektrycznie ogrzewanego stołu i wózka drukarskiego.

cylindra drukarskiego i wałka dociskowego.

rytowanego wałka drukarskiego i wałka dociskowego.

Gumowy cylinder drukarski, wałek prowadzący, podkładka drukarska, szablony
i przecieraki to elementy budowy
a)

drukarki filmowej okresowej ręcznej.

drukarki wałowej.

automatycznej drukarki filmowej ciągłej.

drukarki filmowej okresowej automatycznej.

Proces tworzenia wklęsłego wzoru na wałkach drukarskich nazywamy
a)

wytłaczaniem.

rytowaniem.

rzeźbieniem.

trawieniem.

Do zbierania z wałków drukujących kurzu, nitek i innych zanieczyszczeń służy
a)

nóż drukarski.

kontranóż.

szczotka drukarska.

głowica maszyny.

Na rysunku przedstawiono
a)

schemat pracy wałka w maszynie wałowej.

schemat pracy wałka drukarskiego w drukarce
filmowej.

element roboczy drukarki rotacyjnej.

przecierak drukarki filmowej okresowej.

Zadaniem noża drukarskiego w maszynie wałowej jest
a)

zbieranie z nierytowanej powierzchni wałka farby drukarskiej.

nakładanie farby na wałek drukarski.

odkrawanie brzegów tkaniny.

dociskanie tkaniny do wałka.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10.

Warstwy tkanin nawinięte na cylinder drukarski zapewniające większą elastyczność
cylindra nazywamy
a)

suknem drukarskim.

powijakiem.

podkładką.

tkaniną drukowaną.

11.

Pracą maszyny drukującej kieruje
a)

pracownik przepuszczający tkaninę.

pracownik przepuszczający podkładkę.

pracownik odbierający tkaninę.

drukarz.

12.

Mansardami nazywa się
a)

szczotki drukarskie.

koryta z farbą.

suszarki stosowane po druku.

noże drukarskie.

13.

Farby do druku przygotowuje się w
a)

korytach drukarek.

kuchni farb.

na sali maszyn.

poza zakładem.

14.

Do mieszania składników farb stosuje się
a)

kotły do gotowania zagęszczeń.

cedzaki mechaniczne i próżniowe.

dwu lub trójwalcowe młynki.

mieszadła szybkoobrotowe.

15.

W celu oczyszczenia farby z zanieczyszczeń mechanicznych farbę przepuszcza się przez
a)

cedzak mechaniczny lub próżniowy.

młynek trójwalcowy.

kocioł do gotowania.

kocioł do mieszania.

16.

Składnikiem farby nie jest
a)

barwnik.

rodek pomocniczy.

zagęszczenie.

rodek utwardzający.

17.

rodki przyśpieszające reakcje chemiczne przy utrwalaniu barwnika na włóknie

nazywamy
a)

katalizatorami.

zagęszczeniami.

rozpuszczalnikami.

rodkami pomocniczymi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18.

Do utrzymania barwnika w ramach konturów służy
a)

rozpuszczalnik.

zagęstnik.

katalizator.

rodek pomocniczy.

19.

Skrobia, guma arabska, tragant są to
a)

zagęszczenia.

rodki pomocnicze.

rozpuszczalniki.

katalizatory.

20.

Utrwalenie barwnika nie następuje przez
a)

parowania.

pranie.

dogrzewanie.

parowanie i dogrzewanie.

21.

Dogrzewanie gorącym powietrzem odbywa się w
a)

parowniku dwuspiralnym.

parowniku wieszakowym.

dogrzewaczu system RT.

parowniku spiralnym.

22.

W pralnicach nie prowadzi się procesu
a)

suszenia.

płukania.

utrwalania.

parowniku spiralnym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Drukowanie wyrobów włókienniczych

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

TEST 2
PRÓBA PRACY

TREŚĆ ZADANIA

Wykonaj druk barwnikiem bezpośrednim na tkaninie lnianej. Sporządź farbę drukarską,

zgodnie z otrzymanym przepisem, a następnie przy pomocy szablonu nadrukuj element
graficzny na przygotowane serwetki lniane. Druk umieść w centralnej części serwetki. Utrwal
barwnik - zaparuj, wypłucz i wypierz serwetki. Przeprowadź proces nadawania odporności na
czynniki mokre.

Skład i przygotowanie farby drukarskiej:
5–30 g barwnika zmieszać z
100–150 g mocznika, po czym rozpuścić w
295–220 g wrzącej wody. Po rozpuszczeniu ostudzić do temp. 40°C i zagęścić
500 g zagęszczenia. Następnie do całości dodać
20 g trójetanoloaminy
30 g tiodwuetylenoglikolu i
60 g fosforanu dwusodowego (roztwór wodny 1:2)
1000 g

Po utrwaleniu tkaninę suszy się bez płukania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Instrukcja dla nauczyciela

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej
jednotygodniowym.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

Przygotować zestaw dla ucznia zawierający: zadanie, przykładowy przepis, instrukcję dla
ucznia, kartę plan działania.

Przygotować dla nauczyciela arkusz obserwacji, instrukcję dla nauczyciela.

Przygotować sprzęt, potrzebne odczynniki, próbki tkanin.

Sprawdzić poprawność działania przyrządów.

Przed rozpoczęciem zadania przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.

Zapytaj czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszystkie wątpliwości wyjaśnij.

Czas na wykonanie zadania 180 minut.

10.

Przed upływem czasu wykonania zadania uprzedź, że czas się kończy, nie przedłużaj
czasu na wykonanie zadania.

11.

Wypełnij arkusz obserwacji i wystaw ocenę.

Instrukcja dla ucznia

Przeczytaj uważnie treść zadania, zastanów się jak je wykonać.
1.

Zapoznaj się ze stanowiskiem pracy i jego wyposażeniem.

Napisz plan działania, kolejność czynności, jakie będziesz wykonywał.

Wypisz potrzebny sprzęt i materiały.

Zgromadź potrzebne materiały na stanowisku pracy.

Pobierz potrzebny sprzęt.

Zważ potrzebne składniki farby drukarskiej.

Sporządź farbę drukarską.

Nałóż farbę na szablon.

Wykonaj nadruki.

10.

Wysusz nadruki suszarką.

11.

Utrwal barwnik przy pomocy żelazka z parą w temperaturze 100–102°C w czasie 15–30 min.

12.

Przeprowadź wykończenie mokre, na które składać się będą operacje: płukanie najpierw
w zimnej a potem w ciepłej temp. 40°C wodzie, pranie w kąpieli zawierającej 1 g/dm

rodka piorącego typu Pretepon G, o temp. 40°C, Płukanie w wodzie ciepłej i zimnej,

utrwalanie w kąpieli zawierającej 5–20 g/dm

kationoczynnego Utrwalacza IS

nadającego odporność na czynniki mokre. Proces prania, płukania i utrwalania prowadź
przy krotności kąpieli 1:40.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Załącznik 1

..................................................................

Imię i nazwisko ucznia wykonującego zadanie

PLAN DZIAŁANIA

Kolejność wykonywanych czynności:
......................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Obliczenia ilości składników do kąpieli piorącej i utrwalającej:

Wykaz potrzebnego sprzętu:
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
Ocena jakości:
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ARKUSZ OBSERWACJI ZADANIA PRÓBA PRACY

Zadanie

Wykonaj druk barwnikiem bezpośrednim na tkaninie lnianej.

Sporządź farbę drukarską,

Czynność ocenianie i kryteria wykonania

Liczba

punktów

Uwagi

Czynność 1: Uczeń zapisuje w formularzu czynności zgodnie
z kolejnością wykonania.

Kryterium wykonania:
Uczeń otrzymuje 1pkt. – jeżeli w formularz zapisał
przynajmniej pięć z niżej wymienionych czynności: obliczyć
ilości środków chemicznych kąpieli piorącej i utrwalającej,
przygotować stanowisko pracy, pobrać odczynniki, pobrać
serwetki, zważyć tkaninę, sporządzić farbę drukarską,
wykonać proces drukowania, wysuszyć druk, zaparować druk,
utrwalić na czynniki mokre, ocenić jakość druku.

Czynność 2: Uczeń wypisuje potrzebne przyrządy i sprzęty.

Kryterium wykonania:
1 pkt. – jeżeli uczeń wymienił przynajmniej 3 z niżej
wymienionych: waga laboratoryjna, odczynniki chemiczne,
szkło laboratoryjne, tkanina do drukowania, szablon do druku,
ż

elazko, przybory do pisania, zeszyt.

Czynność 3: Uczeń zakłada odzież ochronną.

Kryterium wykonania:
1 pkt. – jeżeli uczeń założył przynajmniej fartuch ochronny.

Czynność 4: Uczeń gromadzi narzędzia i przyrządy potrzebne
do wykonania zadania.

Kryterium wykonania:
1 pkt. – jeżeli uczeń zgromadził potrzebne narzędzia
i przyrządy (sprzęt laboratoryjny, odczynniki i dzianinę)
Czynność 5: Uczeń pobiera potrzebne materiały, przyrządy
i narzędzia.

Kryterium wykonania:
1 pkt. – jeżeli uczeń pobrał tkaninę, chemikalia, sprzęt
laboratoryjny, ramkę.

Czynność 6: Uczeń organizuje stanowisko pracy.

Kryterium wykonania:
1 pkt. – jeżeli ustawia sprzęt zachowując zasady
bezpieczeństwa i higieny pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Czynność 7: Uczeń wykonuje prawidłowe obliczenia
i zapisuje w formularzu wyniki.

Kryterium wykonania:
1 pkt. –jeżeli uczeń obliczył właściwe ilości chemikaliów.

Czynność 8: Uczeń sporządza farbę drukarską.

Kryterium wykonania:
1 pkt. – jeżeli uczeń odmierzył składniki i sporządził farbę
drukarską .

Czynność 9: Uczeń wykonuje nadruk na tkaninach.

1 pkt. – jeżeli uczeń przyłożył szablon i przetarł farbę
przecierakiem.

Czynność 10: Uczeń utrwala nadruk na tkaninach.

Kryterium wykonania:
1 pkt. – jeżeli uczeń wysuszył i zaparował tkaniny.

Czynność 11: Uczeń prowadzi obróbkę mokrą.

Kryterium wykonania:
1 pkt. – jeżeli uczeń wyprał i wypłukał tkaniny.

Czynność 12: Uczeń utrwala nadruk na czynniki mokre.

Kryterium wykonania:
1 pkt. – jeżeli uczeń sporządził kąpiel i wykonał operacją
utrwalania
Czynność 13: Uczeń stosuje przepisy bezpieczeństwa i higieny
pracy

1 pkt. -. Jeżeli uczeń wykonywał zadanie przestrzegając
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy

Czynność 14:Uczeń ocenia jakości druku.

Kryterium wykonania:
1 pkt. – jeżeli uczeń obejrzał tkaniny i ocenił jakość.

Czynność 15: Uczeń formułuje wnioski.

Kryterium wykonania:
1 pkt. – jeżeli zapisuje wnioski w formularzu.

Czynność 16: Uczeń prezentuje wykonane ćwiczenie.

Kryterium wykonania:
1 pkt. – jeżeli omówił etapy wykonania, zaprezentował wyniki
i wnioski.

Uczeń otrzymuje oceny szkole za następującą ilość punktów:

−

dopuszczający – za uzyskanie 7–9 punktów,

−

dostateczny – za uzyskanie 10–12 punktów,

−

dobry – za uzyskanie 13–14 punktów,

−

bardzo dobry – za uzyskanie 15–16 punktów.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

LITERATURA

Balasiński T., Dziamara H., Malinowski L.: Pracownia włókiennicza. WSiP, Warszawa 1997

Bielecki J. Jędraszczyk H. Technologia chemicznej obróbki włókien. WSiP, Warszawa 1984

Filipiak I., Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. WSiP, Warszawa 1989

Kołaciński T., Kołodziński M. (red.): Poradnik inżyniera – Włókiennictwo. WNT,
Warszawa 1988

Pielichowski J., Pruszyński A.: Technologia tworzyw sztucznych. WNT, Warszawa 2003

Samek P.: Krawiectwo-Materiałoznawstwo. WSiP S.A., Warszawa 1999

Tyszka M. (red.): Materiałoznawstwo włókiennicze dla ZSZ WSiP, Warszawa 1987

Strony www
8.

znaki.bhpinfo.pl/sklep/pl/1/1/G/D

www.chemorganiczna.com/content/view/140/13/1/1/

10.

www.swiatdruku.com.pl/archiwum/2000_06/01.htm

11.

www.farbiarniasira.pl/galeria.htm

Materiały z seminarium
12.

Polski Komitet Kolorystyki: XVI Seminarium Szkoleniowe

13.

Polski Komitet Kolorystyki: XVII Seminarium Szkoleniowe

14.

Polski Komitet Kolorystyki: XVIII Seminarium Szkoleniowe

15.

Polski Komitet Kolorystyki: XIX Seminarium Szkoleniowe

16.

Polski Komitet Kolorystyki: XX Seminarium Szkoleniowe

17.

Polski Komitet Kolorystyki: XXI Seminarium Szkoleniowe

18.

Polski Komitet Kolorystyki: XXII Seminarium Szkoleniowe

19.

Polski Komitet Kolorystyki: XXIII Seminarium Szkoleniowe