„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Zbigniew Kaźmierak
Kinga Augustowska-Kruszyńska

Wykonywanie protez kończyn górnych 322[13].Z3.02

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Recenzenci:
dr hab. med. Robert Latosiewicz
dr n med. Krzysztof Metera



Opracowanie redakcyjne:
mgr Kinga Augustowska-Kruszyńska
dr Zbigniew Kaźmierak

Konsultacja:
mgr Ewa Łoś









Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 322[13].Z3.02
„Wykonywanie protez kończyn górnych”, zawartego w modułowym programie nauczania dla
zawodu technik ortopeda.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

SPIS TREŚCI

1.

Wprowadzenie

3

2.

Wymagania wstępne

6

3.

Cele kształcenia

7

4.

Przykładowe scenariusze zajęć

8

5.

Ćwiczenia

12

5.1. Ogólne wiadomości o protezowaniu kończyny górnej

12

5.1.1. Ćwiczenia

12

5.2. Wykonywanie protez ręki.

14

5.2.1. Ćwiczenia

14

5.3. Wykonywanie protez przedramienia

16

5.3.1. Ćwiczenia

16

5.4. Wykonywanie protez ramienia

19

5.4.1. Ćwiczenia

19

6.

Ewaluacja osiągnięć ucznia

21

7.

Literatura

35

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik ortopeda.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien posiadać, aby bez
problemów korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas pracy z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego,

−

literaturę uzupełniającą.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

Jako pomoc w realizacji programu jednostki modułowej przeznaczony jest Poradnik dla

ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika do
nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały, które

zawierają podrozdziały. Podczas realizacji poszczególnych rozdziałów wskazane jest
zwrócenie uwagi na następujące elementy:

−

materiał nauczania – w miarę możliwości uczniowie powinni przeanalizować
samodzielnie,

−

pytania sprawdzające mają wykazać i czy uczeń jest przygotowany do wykonania
ć

wiczeń. W zależności od tematu można zalecić uczniom samodzielne odpowiedzenie na

pytania lub wspólne z całą grupą uczniów, podczas dyskusji. Druga forma jest
korzystniejsza, ponieważ nauczyciel kierując dyskusją może uaktywniać wszystkich
uczniów oraz w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości,

−

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności spełniają ćwiczenia. W trakcie
wykonywania ćwiczeń uczeń powinien opanować nowe umiejętności. Przedstawiono
dosyć obszerną propozycję ćwiczeń wraz ze wskazówkami o sposobie ich
przeprowadzenia, uwzględniając różne możliwości ich realizacji w szkole. Nauczyciel
decyduje, które z zaproponowanych ćwiczeń jest w stanie zrealizować, prowadzący może
również zrealizować ćwiczenia, które sam opracował,

−

sprawdzian postępów stanowi podsumowanie rozdziału, zadaniem uczniów jest
udzielenie odpowiedzi na pytania w nim zawarte. Uczeń powinien samodzielnie
potwierdzić lub zaprzeczyć opanowanie określonego zakresu materiału. Nauczyciel
powinien sprawdzić czy braki w opanowaniu materiału i ustalić przyczyny ich
występowania. Potwierdzenie przez ucznia opanowania materiału nauczania rozdziału
może stanowić podstawę dla nauczyciela do sprawdzenia wiedzy i umiejętności ucznia
z tego zakresu. Nauczyciel realizując program jednostki modułowej powinien zwracać
uwagę na predyspozycje ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe uzdolnienia manualne,
czy może lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów teoretycznych,

−

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z zakresu
jednostki modułowej i należy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki osiągnięte
przez uczniów powinny stanowić podstawę do oceny pracy własnej nauczyciela
realizującego tę jednostkę modułową. Każdemu zadaniu testu przypisano określoną

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

liczbę możliwych do uzyskania punktów (0 lub 1 punkt). Ocena końcowa uzależniona
jest od liczby uzyskanych punktów. Nauczyciel może zastosować test według własnego
projektu oraz zaproponować własną skalę ocen. Należy pamiętać, żeby tak
przeprowadzić proces oceniania ucznia, aby umożliwić mu jak najpełniejsze wykazanie
jego umiejętności.

Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to:

−

pokaz,

−

ć

wiczenie (laboratoryjne lub inne),

−

metoda projektów,

−

metoda przewodniego tekstu,

−

metoda przypadków.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

Schemat układu jednostek modułowych

322[13].Z3

Produkcja sprzętu ortopedyczno-

-rehabilitacyjnego

322[13].Z3.01

Wykonywanie protez kończyn

dolnych

322[13].Z3.02

Wykonywanie protez kończyn

górnych

322[13].Z3.03

Wykonywanie aparatów

ortopedycznych na kończyny i tułów

322[13].Z3.04

Wykonywanie obuwia

ortopedycznego

322[13].Z3.05

Wykonywanie zaopatrzenia

lokomocyjno-rehabilitacyjnego

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

posługiwać się wiedzą z zakresu anatomii i fizjologii człowieka,

−

posługiwać się wiedzą z zakresu patologii, a zwłaszcza patologii narządu ruchu, ze
szczególnym uwzględnieniem patologii kończyny górnej,

−

posługiwać się wiedzą z zakresu biomechaniki kończyny górnej,

−

nawiązywać i utrzymywać kontakt z pacjentem,

−

przestrzegać w pracy zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,

−

dobierać odpowiednie materiały i sprzęt do wykonania zaopatrzenia ortopedycznego
kończyny górnej,

−

posługiwać się dokumentacją techniczną,

−

wykonywać obróbkę ręczną i mechaniczną materiałów,

−

posługiwać się urządzeniami elektrycznymi i sterowanymi automatycznie,

−

wykonywać elementy przedmiotów ortopedycznych z materiałów metalowych,

−

wykonywać elementy przedmiotów ortopedycznych z tworzyw sztucznych,

−

wykonywać elementy przedmiotów ortopedycznych ze skóry,

−

wykonywać elementy przedmiotów ortopedycznych z drewna,

−

wykonywać elementy przedmiotów ortopedycznych z materiałów włókienniczych,

−

wykonywać odlewy gipsowe,

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

współpracować w zespole.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−−−−

scharakteryzować poziomy i rodzaje amputacji kończyn górnych,

−−−−

scharakteryzować konstrukcję protez kinetycznych, kosmetycznych i roboczych,

−−−−

dobrać rodzaj protezy kończyny górnej w zależności od poziomu i rodzaju amputacji,

−−−−

dobrać rozwiązania konstrukcyjne do potrzeb funkcyjnych pacjenta,

−−−−

wykonać zaopatrzenie protezowe kończyny górnej na poziomie ręki, przedramienia
i ramienia,

−−−−

opracować dokumentację technologiczną i warsztatową protezy kończyny górnej,

−−−−

dobrać materiały i oprzyrządowanie do wykonania protezy kończyny górnej,

−−−−

pobrać miary od pacjenta, wykonać negatywy i pozytywy gipsowe,

−−−−

wykonać lej protezowy,

−−−−

dobrać elementy, półfabrykaty oraz dodatkowe wyposażenie do wytworzenia protezy
kończyny górnej,

−−−−

wykonać montaż i obróbkę końcową protezy kończyny górnej,

−−−−

dobrać rodzaj zawieszenia protezy kończyny górnej,

−−−−

zastosować w konstrukcji protezy mechanizmy kinetyczne poruszające protezą,

−−−−

wykonać przymiarki protezy,

−−−−

zastosować nowoczesne rozwiązania konstrukcyjne w protezowaniu kończyn górnych,

−−−−

ocenić poprawność dopasowania leja w warunkach statycznych i dynamicznych,

−−−−

ocenić za pomocą przyrządów pomiarowych funkcjonalność protezy,

−−−−

ocenić funkcjonalność protezy za pomocą testów zręcznościowych,

−−−−

wykonać elementy i półfabrykaty protez kończyn górnych,

−−−−

sporządzić kosztorys wykonania protezy kończyny górnej,

−−−−

rozliczyć czas pracy i zużycie materiałów niezbędnych do wykonania protezy,

−−−−

wypełnić dokumentację ewidencyjną, materiałową i finansową.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca:

…………………………………………

Modułowy program nauczania:

Technik ortopeda 322[13]

Moduł:

Produkcja sprzętu ortopedyczno-rehabilitacyjnego 322[13].Z3

Jednostka modułowa:

Wykonywanie protez kończyn górnych 322[13].Z3.02.

Temat: Poziomy i rodzaje amputacji kończyn górnych

.

Cel ogólny: uczeń scharakteryzuje przyczyny, poziomy i rodzaje amputacji kończyn górnych.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

omówić przyczyny amputacji kończyn górnych,

−

scharakteryzować poziomy amputacji kończyn górnych,

−

scharakteryzować rodzaje amputacji kończyn górnych,

−

omówić problemy pacjenta po amputacji kończyny górnej.

Metody nauczania–uczenia się:

−

wykład informacyjny,

−

pogadanka utrwalająca.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

nauczanie zbiorowe.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

prezentacja multimedialna dotycząca poziomów i rodzajów amputacji kończyny górnej,

−

tablice poglądowe - poziomy amputacji,

−

laptop i rzutnik multimedialny.

Uczestnicy:

−

uczniowie kształcący się w zawodzie technik ortopeda.

Przebieg zajęć:
1.

Stworzenie ładu zewnętrznego i wewnętrznego, wzbudzenie motywacji do uczenia się.

2.

Przedstawienie tematu, celów i przebiegu lekcji.

3.

Opracowanie nowego materiału nauczania:

−−−−

przyczyny amputacji kończyn górnych,

−−−−

poziomy amputacji kończyn górnych,

−−−−

rodzaje amputacji kończyn górnych,

−−−−

znaczenie protezy w życiu pacjenta po amputacji kończyny górnej.

4.

Podsumowanie opracowanego materiału.

5.

Zadanie pracy domowej.

6.

Zakończenie zajęć.

Zakończenie zajęć

Uporządkowanie stanowiska pracy, podziękowanie za uwagę uczniom.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Praca domowa

Zredaguj ulotkę informacyjną dla pacjenta dotyczącą amputacji kończyny górnej.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

Pogadanka utrwalająca lub krótki test.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca:

…………………………………………

Modułowy program nauczania:

Technik ortopeda 322[13]

Moduł:

Produkcja sprzętu ortopedyczno-rehabilitacyjnego 322[13].Z3

Jednostka modułowa:

Wykonywanie protez kończyn górnych 322[13].Z3.02.

Temat: Kryteria doboru protezy kończyny górnej.

Cel ogólny: uczeń dobierze rodzaj protezy kończyny górnej do poziomu, rodzaju amputacji

i stanu kikuta, a także dobierze rozwiązania konstrukcyjne do potrzeb pacjenta.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

scharakteryzować rodzaje protez kończyny górnej,

−

przedstawić kryteria oceny stan kikuta,

−

dobrać rodzaj protezy kończyny górnej do poziomu, rodzaju amputacji i stanu kikuta,

−

dobierać rozwiązania konstrukcyjne do potrzeb pacjenta,

−

przekonać pacjenta do opracowanego przez siebie projektu protezy kończyny górnej.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka wstępna,

−

metoda przypadków.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

zbiorowa,

−

uczniowie pracują w grupy 3–5 osobowych.

Czas: 3 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

schematy z rodzajami protez kończyn górnych,

−

zdjęcia kikutów kończyn górnych,

−

opisy przypadków,

−

karton,

−

materiały biurowe,

−

pisaki.

Uczestnicy:

−

uczniowie kształcący się w zawodzie technik ortopeda.

Przebieg zajęć:

Faza I

−

stworzenie ładu zewnętrznego i wewnętrznego – wzbudzenie motywacji do uczenia się,

−

przedstawienie tematu, celów i przebiegu lekcji,

−

wprowadzenie uczniów do pracy metodą przypadków.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

Faza II

−

prezentacja opisu przypadku,

−

wstępna analiza przypadku,

−

uzupełnienie informacji.

Faza III

−

analiza opisu przypadku wraz z informacjami pozyskanymi w wyniku trafnego
zadawania pytań,

−

selekcja informacji dotyczących przedstawionego przypadku.

Faza IV

−

zgłaszanie propozycji rozwiązań,

−

weryfikacja zgłoszonych propozycji rozwiązań,

−

wybór rozwiązania optymalnego i jego uzasadnienie.

Faza V

−

ocena trafności stawianych pytań,

−

ocena prawidłowości wnioskowania,

−

wyeksponowanie najcenniejszych pod względem dydaktycznym uwarunkowań.

Zakończenie zajęć

Podsumowanie pracy, wyróżnienie uczniów najbardziej aktywnych.

Praca domowa

Spróbuj odnaleźć w dostępnych źródłach informacje dotyczące innych niż przedstawione

rozwiązań konstrukcyjnych protez kończyny górnej dostosowanych do potrzeb pacjentów.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

krótki test dydaktyczny.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

5. ĆWICZENIA

5.1.

Ogólne wiadomości o protezowaniu kończyny górnej

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobierz rodzaj protezy dla pacjenta po amputacji kończyny górnej na poziomie

przedramienia (długi kikut przedramienia).

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia. Ćwiczenie powinno być realizowane w grupach 3–5
osobowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

odszukać w materiale nauczania i w dostępnych źródłach informacje dotyczące rodzaju
protez kończyny górnej,

2)

zapisać potrzebne informacje,

3)

dobrać rozwiązania konstrukcyjne najlepsze dla pacjenta,

4)

opracować projekt dokumentacji technologicznej dobranej protezy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda przypadków,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

opis przypadku pacjenta,

−

papier formatu A4, pisaki,

−

katalogi protez kończyny górnej,

−

eksponaty protez kończyny górnej,

−

przykładowa dokumentacja technologiczna protezy kończyny górnej,

−

foliogramy dotyczące rodzajów i sposobów wykonywania protez kończyny górnej,

−

wykazy materiałów, narzędzi, przyrządów, maszyn do wykonywania protezy,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Opracuj projekt dokumentacji technologicznej protezy modułowej kończyny górnej dla

amputacji w obrębie ramienia.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia. Ćwiczenie powinno być realizowane w grupach 3–5
osobowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

odszukać w materiale nauczania i dostępnych źródłach informacje dotyczące protez
kończyny górnej,

2)

odszukać w materiale nauczania i dostępnych źródłach informacje dotyczące
dokumentacji technologicznej protez,

3)

zapisać potrzebne informacje,

4)

dobrać rozwiązania konstrukcyjne najlepsze dla pacjenta,

5)

opracować projekt dokumentacji technologicznej protezy,

6)

opracować schemat blokowy wykonania protezy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

opis przypadku pacjenta,

−

papier formatu A4, pisaki,

−

katalogi protez kończyny górnej,

−

eksponaty protez kończyny górnej,

−

przykładowa dokumentacja technologiczna protezy kończyny górnej,

−

foliogramy dotyczące rodzajów i sposobów wykonywania protez kończyny górnej,

−

wykaz materiałów, narzędzi, przyrządów, maszyn do wykonywania protezy,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

5.2.

Wykonywanie protez ręki

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj protezę kosmetyczną ręki z PCV.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

odszukać w materiale nauczania i dostępnych źródłach informacje dotyczące
wykonywania protezy kosmetycznej ręki,

2)

opracować dokumentację technologiczną wykonywanej protezy,

3)

dobrać potrzebne materiały i sprzęt do wykonania protezy,

4)

pobrać miary ze zdrowej ręki i kikuta,

5)

dobrać rękę protezową ,

6)

dokonać przymiarki protezy,

7)

wykonać prace wykończeniowe.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, pisaki,

−

katalogi protez kończyny górnej,

−

eksponaty protez kończyny górnej,

−

przykładowa dokumentacja technologiczna protezy kończyny górnej,

−

foliogramy dotyczące rodzajów i sposobów wykonywania protez kończyny górnej,

−

materiały, narzędzia, przyrządy, maszyny do wykonywania protezy,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Wykonaj protezę kosmetyczną ze skóry ze sznurowanym mankietem przy wyłuszczeniu

ręki w stawie nadgarstkowym z kolbowatym kikutem.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

odszukać w materiale nauczania i dostępnych źródłach informacje dotyczące
wykonywania protezy kosmetycznej ze skóry ze sznurowanym mankietem przy
wyłuszczeniu ręki w stawie nadgarstkowym.

2)

opracować dokumentację technologiczną wykonywanej protezy,

3)

dobrać potrzebne materiały i sprzęt do wykonania protezy,

4)

pobrać miary niezbędne do wykonania protezy,

5)

wykonać negatyw i pozytyw kikuta,

6)

przygotować skórę do rozkroju i wykonać rozkrój skóry,

7)

uformować lej protezowy ze skóry,

8)

dobrać rękę protezową,

9)

połączyć części protezy,

10)

dokonać pionizacji w odniesieniu do ręki anatomicznej,

11)

dokonać przymiarki protezy,

12)

wykonać prace wykończeniowe.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, pisaki,

−

katalogi protez kończyny górnej,

−

eksponaty protez kończyny górnej,

−

przykładowa dokumentacja technologiczna protezy kończyny górnej,

−

foliogramy dotyczące rodzajów i sposobów wykonywania protez kończyny górnej,

−

materiały, narzędzia, przyrządy, maszyny do wykonywania protezy,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

5.3.

Wykonywanie protez przedramienia

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj protezę przedramienia czynną z tworzywa sztucznego z tulejką ramienia, z ręką

mechaniczną.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

odszukać w materiale nauczania i dostępnych źródłach informacje dotyczące
wykonywania kinetycznej protezy przedramienia z tworzywa sztucznego z tulejką, z ręką
mechaniczną.

2)

opracować dokumentację technologiczną wykonywanej protezy,

3)

dobrać potrzebne materiały, półfabrykaty i sprzęt do wykonania protezy,

4)

pobrać miary niezbędne do wykonania protezy,

5)

wykonać negatyw i pozytyw,

6)

wykonać lej protezowy,

7)

wykonać tulejkę ramienia

8)

dobrać rękę protezową, przegub nadgarstkowy, rodzaj połączenia leja kikutowego
z tulejką ramienia,

9)

połączyć elementy protezy,

10)

dokonać przymiarki protezy,

11)

wykonać prace wykończeniowe.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, pisaki,

−

katalogi protez kończyny górnej,

−

eksponaty protez kończyny górnej,

−

przykładowa dokumentacja technologiczna protezy kończyny górnej,

−

foliogramy dotyczące rodzajów i sposobów wykonywania protez kończyny górnej,

−

materiały, narzędzia, przyrządy, maszyny do wykonywania protezy,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Wykonaj protezę kosmetyczną przedramienia z przekładnią dźwigniową w łokciu przy

krótkim kikucie przedramienia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

odszukać w materiale nauczania i dostępnych źródłach informacje dotyczące
wykonywania protezy kosmetycznej przedramienia z tworzywa sztucznego z przekładnią
dźwigniową w łokciu.

2)

opracować dokumentację technologiczną wykonywanej protezy,

3)

dobrać potrzebne materiały, półfabrykaty i sprzęt do wykonania protezy,

4)

pobrać miary niezbędne do wykonania protezy,

5)

wykonać negatyw i pozytyw,

6)

wykonać lej protezowy,

7)

wykonać tulejkę ramienia,

8)

dobrać rękę protezową, przegub nadgarstkowy, przekładnię łokciowa wraz z szynami,

9)

połączyć elementy protezy,

10)

dokonać przymiarki protezy,

11)

wykonać prace wykończeniowe.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, pisaki,

−

katalogi protez kończyny górnej,

−

eksponaty protez kończyny górnej,

−

przykładowa dokumentacja technologiczna protezy kończyny górnej,

−

foliogramy dotyczące rodzajów i sposobów wykonywania protez kończyny górnej,

−

materiały, narzędzia, przyrządy, maszyny do wykonywania protezy,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Wykonaj protezę kosmetyczną przedramienia przy wyłuszczeniu w stawie łokciowym.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

odszukać w materiale nauczania i dostępnych źródłach informacje dotyczące
wykonywanie protezy kosmetycznej przy wyłuszczeniu w stawie łokciowym,

2)

opracować dokumentację technologiczną wykonywanej protezy,

3)

dobrać potrzebne materiały, półfabrykaty i sprzęt do wykonania protezy,

4)

pobrać miary niezbędne do wykonania protezy,

5)

wykonać negatyw i pozytyw,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

6)

wykonać lej kikutowy,

7)

wykonać tulejkę ramienia z ujęciem barku,

8)

dobrać rękę protezową, przegub nadgarstkowy, zamek łokciowy,

9)

połączyć elementy protezy,

10)

dokonać przymiarkę protezy,

11)

wykonać prace wykończeniowe.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, pisaki,

−

katalogi protez kończyny górnej,

−

eksponaty protez kończyny górnej,

−

przykładowa dokumentacja technologiczna protezy kończyny górnej,

−

foliogramy dotyczące rodzajów i sposobów wykonywania protez kończyny górnej,

−

materiały, narzędzia, przyrządy, maszyny do wykonywania protezy,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

5.4.

Wykonywanie protez ramienia

5.4.1.

Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj protezę kosmetyczną modułową kończyny górnej po wyłuszczeniu w stawie

barkowym.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

odszukać w materiale nauczania i dostępnych źródłach informacje dotyczące
wykonywanie protezy kosmetycznej po amputacji w obrębie stawu barkowego,

2)

opracować dokumentację technologiczną wykonywanej protezy,

3)

dobrać potrzebne materiały, półfabrykaty i sprzęt do wykonania protezy,

4)

pobrać miary niezbędne do wykonania protezy,

5)

wykonać negatyw i pozytyw barku,

6)

wykonać kapę barkowa,

7)

dobrać staw barkowy, element modułowy ramienia i przedramienia ze stawem
łokciowym, przegub nadgarstkowy, rękę protezową,

8)

połączyć elementy protezy,

9)

dokonać przymiarki protezy,

10)

wykonać prace wykończeniowe.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, pisaki,

−

katalogi protez kończyny górnej,

−

eksponaty protez kończyny górnej,

−

przykładowa dokumentacja technologiczna protezy kończyny górnej,

−

foliogramy dotyczące rodzajów i sposobów wykonywania protez kończyny górnej,

−

materiały, narzędzia, przyrządy, maszyny do wykonywania protezy,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Wykonaj protezę typu czynnego na długi kikut ramienia.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

odszukać w materiale nauczania i dostępnych źródłach informacje dotyczące
wykonywanie protezy typu czynnego ramienia,

2)

opracować dokumentację technologiczną wykonywanej protezy,

3)

dobrać potrzebne materiały, półfabrykaty i sprzęt do wykonania protezy,

4)

pobrać miary niezbędne do wykonania protezy,

5)

wykonać negatyw i pozytyw,

6)

wykonać lej protezowy z żywicy,

7)

dobrać element modułowy przedramienia, staw łokciowy z szynami, końcówkę protezy,
rękę protezowa, przegub nadgarstkowy, zamek, rodzaj zawieszenia,

8)

połączyć elementy protezy,

9)

dokonać przymiarki protezy,

10)

wykonać prace wykończeniowe.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, pisaki,

−

katalogi protez kończyny górnej,

−

eksponaty protez kończyny górnej,

−

przykładowa dokumentacja technologiczna protezy kończyny górnej,

−

foliogramy dotyczące rodzajów i wykonywania protez kończyny górnej,

−

materiały, narzędzia, przyrządy, maszyny do wykonywania protezy,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test 1
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Wykonywanie protez kończyn
górnych”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 15, 17, 20 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 14, 16, 18 i 19 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 14 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. c, 3. d, 4.c, 5. b, 6. c, 7. d, 8. a, 9. a, 10. c, 11. c,
12. d, 13. b, 14. b, 15. c, 16. d, 17. d, 18. a, 19. b, 20. d.

Plan testu

Nr

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Rozróżnić rodzaje protezy

B

P

b

2

Wskazać zastosowanie elementów protezy

B

P

c

3

Dobrać półfabrykaty protezy

C

P

d

4

Rozróżnić rodzaj protezy

B

P

c

5

Rozróżnić typ ręki protezowej

B

P

b

6

Wskazać zastosowanie elementów protezy

B

P

c

7

Rozpoznać rodzaj protezy

B

P

d

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

8

Wskazać zastosowanie półfabrykatów

B

P

a

9

Wskazać zastosowanie elementów protezy

B

P

a

10 Rozróżnić elementy protezy

B

P

c

11 Rozróżnić rodzaj ręki protezowej

B

P

c

12 Wskazać zastosowanie półfabrykatów

B

P

d

13 Dobrać sposób wykonania

C

P

b

14 Rozróżnić poziomy amputacji

C

PP

b

15 Rozróżnić rodzaj protezy

B

P

c

16

Scharakteryzować rozwiązania
konstrukcyjne protezy

C

P

d

17 Dobrać rodzaj zawieszenia

C

P

d

18

Scharakteryzować rozwiązania
konstrukcyjne protezy

C

PP

a

19 Rozróżnić rodzaj półfabrykatów

C

PP

b

20 Wskazać rodzaj zaopatrzenia protezowego

B

P

d

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1.

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej
jednotygodniowym.

2.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

3.

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.

4.

Przygotuj odpowiednią liczbę testów.

5.

Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.

6.

Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.

7.

Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.

8.

Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.

9.

Kilka minut przed zakończeniem testu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie
zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

1.

Przeczytaj uważnie instrukcję.

2.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

3.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

4.

Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi.
Tylko jedna jest prawidłowa.

5.

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce
znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6.

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

7.

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż rozwiązanie
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8.

Na rozwiązanie testu masz 30 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−−−−

instrukcja,

−−−−

zestaw zadań testowych,

−−−−

karta odpowiedzi.

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1.

Protezy modularne zwane są także protezami
a)

konwencjonalnymi.

b)

rurowo-szkieletowymi.

c)

szkieletowymi.

d)

skorupowymi.

2.

Uchwyt z gniazdem 8 – kątnym bez szyn służy do
a)

mocowania linki sterującej.

b)

wykonywania ruchów obrotowych.

c)

mocowania końcówki chwytnej.

d)

wykonywania ruchów zawiasowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

3.

Urządzeniem, które należy zastosować do połaczenia jednostek funkcjonalnych protezy
modularnej kończyny górnej jest
a)

wahacz.

b)

nasadka.

c)

sworzeń.

d)

adapter.

4.

Protezy kończyny górnej odtwarzające częściowo zdolność samodzielnych ruchów
utraconej kończyny to protezy
a)

kosmetyczne.

b)

szkieletowe.

c)

kinetyczne.

d)

robocze.

5.

Ręka protezowa, czynnie otwierana, posiadająca zdolność chwytu to tzw. ręka
a)

bierna.

b)

czynna.

c)

półfilcowa.

d)

kosmetyczna.

6.

Mechaniczny staw nadgarstkowy służy do
a)

stabilizacji kończyny.

b)

zawieszenia protezy.

c)

mocowania końcówki chwytnej.

d)

sterowania protezą.

7.

Proteza ręki składająca się z otwartego leja kikutowego wykonanego z żywicy
elastycznej i rękawicy PCV wypełnionej wewnątrz plastycznym wypełniaczem to proteza
a)

podciśnieniowa.

b)

czynna.

c)

robocza.

d)

kosmetyczna.

8.

Końcówki chwytne, czynne przeguby łokciowe stosuje się w protezach
a)

kinetycznych.

b)

kosmetycznych.

c)

roboczych.

d)

kosmetyczno – roboczych.

9.

Hak dwudzielny stosowany jest do protez
a)

roboczych.

b)

kosmetycznych.

c)

kinetycznych.

d)

biernych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

10.

Pokazany na rysunku schemat przegubu ma zastosowanie w protezach po amputacjach
w obrębie
a)

nadgarstka.

b)

przedramienia.

c)

ramienia.

d)

ś

ródręcza.

11.

Ręka protezowa zbudowana z rękawicy PCV, wypełnienia i łącznika to ręka
a)

mechaniczna.

b)

dynamiczna.

c)

bierna.

d)

czynna.

12.

W protezie kosmetyczno - roboczej przedramienia do połączenią protezy z końcówką
roboczą służy
a)

adapter rurowy.

b)

przegub nadgarstkowy.

c)

kostka.

d)

uchwyt z gniazdem.

13.

Dla wyłuszczenie kończyny górnej w stawie barkowym najlepszym rozwiązaniem
konstrukcyjnym jest lej typu
a)

szkieletowego.

b)

kapa.

c)

KBM.

d)

łamany.

14.

Standardowy kikut ramienia to kikut o długości segmentu
a)

80 - 100%.

b)

50 - 80%.

c)

30 - 50%.

d)

0 - 30 %.

15.

Protezy zastępujące braki anatomiczne kończyny to protezy
a)

kinetyczne.

b)

kosmetyczne.

c)

robocze.

d)

bioelektryczne.

16.

W protezach kosmetycznych stosuje się przeguby i końcówki ustawiane i blokowane za
pomocą
a)

linek sterujących.

b)

pracy amputowanych mięśni.

c)

zasilania zewnętrznego.

d)

drugiej ręki.

17.

W protezach kinetycznych przedramienia jako zawieszenie należy zastosować
a)

pasek nadłokciowy.

b)

pas śląski.

c)

pas kalifornijski.

d)

szelkę czynną ósemkową.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

18.

Funkcja chwytna ręki protezowej mechanicznej możliwa jest dzięki
a)

energii kurczących się mięśni amputowanej kończyny.

b)

energii kurczących się mięśni amputowanej kończyny i baterii elektrycznej.

c)

energii dostarczanej z baterii elektrycznej.

d)

energii kurczących się mięśni tułowia.

19.

Przeguby łokciowe zabezpieczające przed niezamierzonymi ruchami za pomocą zamków
iglicowych lub zapadkowych blokujących ruchy łokcia w kilku pozycjach to przeguby:
a)

swobodne.

b)

biernie blokowane.

c)

czynne.

d)

automatyczne.

20.

Pokazana na zdjęciu proteza służy do zaopatrzenie kończyny górnej po amputacji w obrębie
a)

nadgarstka.

b)

przedramienia.

c)

stawu łokciowego.

d)

stawu barkowego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Wykonywanie protez kończyn górnych

Zakreśl poprawną odpowiedź

.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1

a

b

c

d

2

a

b

c

d

3

a

b

c

d

4

a

b

c

d

5

a

b

c

d

6

a

b

c

d

7

a

b

c

d

8

a

b

c

d

9

a

b

c

d

10

a

b

c

d

11

a

b

c

d

12

a

b

c

d

13

a

b

c

d

14

a

b

c

d

15

a

b

c

d

16

a

b

c

d

17

a

b

c

d

18

a

b

c

d

19

a

b

c

d

20

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

Test 2
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Wykonywanie protez kończyn
górnych”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 15, 16, 17, 20 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 14, 18 i 19 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 14 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. c, 3. d, 4. c, 5. a, 6. c, 7. d, 8. c, 9. c, 10. b, 11. b,
12. b, 13. c, 14. c, 15. c, 16. a, 17. d, 18. c, 19. a, 20. b.

Plan testu

Nr

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Rozróżnić rodzaje protezy

B

P

b

2

Wskazać zastosowanie elementów protezy

B

P

c

3

Rozróżnić półfabrykaty protezy

B

P

d

4

Rozróżnić rodzaj protezy

B

P

c

5

Rozróżnić typ protezy

B

P

a

6

Wskazać zastosowanie elementów protezy

B

P

c

7

Rozpoznać rodzaj protezy

B

P

d

8

Wskazać zastosowanie półfabrykatów

B

P

c

9

Wskazać zastosowanie elementów protezy

B

P

c

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

10 Rozróżnić elementy protezy

B

P

b

11 Rozróżnić rodzaj ręki protezowej

B

P

b

12 Wskazać zastosowanie półfabrykatów

B

P

b

13 Dobrać rodzaj zaopatrzenia

C

P

c

14 Rozróżnić poziomy amputacji

C

PP

c

15 Rozróżnić rodzaj protezy

C

P

c

16

Scharakteryzować rozwiązania konstrukcyjne
protezy

C

P

a

17 Określić rodzaj zawieszenia

C

P

d

18

Scharakteryzować rozwiązania konstrukcyjne
protezy

C

PP

c

19 Rozróżnić rodzaj półfabrykatów

C

PP

a

20 Wskazać rodzaj zaopatrzenia protezowego

B

P

b

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1.

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej
jednotygodniowym.

2.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

3.

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.

4.

Przygotuj odpowiednią liczbę testów.

5.

Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.

6.

Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.

7.

Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.

8.

Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.

9.

Kilka minut przed zakończeniem testu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie
zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

1.

Przeczytaj uważnie instrukcję.

2.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

3.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

4.

Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi.
Tylko jedna jest prawidłowa.

5.

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce
znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6.

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

7.

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż rozwiązanie
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8.

Na rozwiązanie testu masz 30 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−−−−

instrukcja,

−−−−

zestaw zadań testowych,

−−−−

karta odpowiedzi.

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1.

Protezy rurowo szkieletowe zwane są także protezami
a)

konwencjonalnymi.

b)

modularnymi.

c)

szkieletowymi.

d)

skorupowymi

2.

Do mocowania końcówki chwytnej w protezie kończyny górnej służy
a)

hak dwudzielny.

b)

uchwyt z gniazdem.

c)

przegub zegarowy.

d)

przegub policentryczny.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

3.

Urządzeniem, które wypełnia odległość między lejem a końcówką protezy jest
a)

adapter śrubowy.

b)

adapter obrotowy.

c)

kotew laminatu.

d)

adapter rurowy.

4.

Protezy kończyny górnej zastepujące braki anatomiczne to protezy
a)

szkieletowe.

b)

kinetyczne.

c)

kosmetyczne.

d)

robocze.

5.

Protezy wyposażone w zestawy końcówek wymiennych, nieodtwarzające możliwości
samodzielnego ruchu to protezy
a)

robocze.

b)

czynne.

c)

hybrydowe.

d)

kosmetyczna.

6.

Kotew laminatu służy do
a)

pionizowania protezy.

b)

zawieszenia protezy.

c)

połączenia leja z adapterem.

d)

sterowania protezą.

7.

Proteza kończyny wykonana z laminatu w formie pustego wewnątrz elementu w kształcie
naturalnego segmentu ciała to proteza
a)

podciśnieniowa.

b)

modularna.

c)

rurowo-szkieletowa.

d)

skorupowa.

8.

Końcówki chwytne, czynne przeguby łokciowe odtwarzające częściowo zdolność
samodzielnych ruchów stosuje się w protezach
a)

kosmetyczno – roboczych.

b)

kosmetycznych.

c)

kinetycznych.

d)

roboczych.

9.

Szelkę czynną typu ósemkowego lub dziewiątkowego stosuje się do zawieszenia protez
a)

roboczych.

b)

kosmetycznych.

c)

kinetycznych.

d)

biernych.

10.

Rysunek przedstawia schemat elementu protezy kończyny górnej. Jest to przegub
a)

barkowy.

b)

łokciowy.

c)

nadgarstkowy

d)

ś

ródręczno paliczkowy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

11.

Ręka protezowa wewnątrz pusta z półzgiętymi palcami i ruchomym kciukiem wykonana
z laminowanych tworzyw to ręka
a)

dynamiczna.

b)

skorupowe

c)

kinetyczne.

d)

mechaniczna.

12.

W protezie kosmetyczno - roboczej przedramienia do połączenia protezy z końcówką
roboczą służy
a)

przegub nadgarstkowy.

b)

uchwyt z gniazdem.

c)

adapter rurowy.

d)

kostka z gniazdem.

13.

Dla pacjenta po amputacji kończyny górnej na poziomie 1/3 dalszej przedramienia
chcącego wykonywać czynności związane z majsterkowaniem najlepszym rozwiązaniem
konstrukcyjnym jest proteza typu
a)

rękawica kosmetyczna typu PCV.

b)

kosmetyczna z ręką skorupową.

c)

kosmetyczno - robocza.

d)

bioelektryczna zasilana baterią.

14.

Krótki kikut ramienia to kikut o długości segmentu
a)

80 - 100%.

b)

50 – 80%.

c)

30 -50%.

d)

0 – 30 %.

15.

Protezy spełniające funkcje chwytną i kosmetyczną to protezy
a)

mechaniczne.

b)

elektromechaniczne.

c)

modularne.

d)

bioelektryczne.

16.

Pacjent posługujący się protezą kosmetyczną ręki może korzystać z końcówek, które
ustawiane i blokowane są za pomocą
a)

zdrowej ręki.

b)

linek sterujących.

c)

zasilania bateryjnego

d)

pracy amputowanych mięśni.

17.

Zawieszenie stanowi istotna część protezy szczególnie w protezach typu czynnego.
Pokazane na rysunku zawieszenie protezy przedramienia to
a)

pasek nadłokciowy.

b)

zawieszenie z paskiem piersiowym.

c)

zawieszenie o trzech linkach sterujących.

d)

zawieszenie ósemkowe.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

18.

Ręka protezowa mechaniczna uruchamiana jest poprzez
a)

kurczące się mięśnie amputowanej kończyny i zasilanie zewnętrzne

b)

energię dostarczaną z baterii elektrycznej.

c)

skurcz mięśni amputowanej kończyny.

d)

druga rękę.

19.

Przeguby łokciowe zabezpieczające przed niezamierzonymi ruchami za pomocą zamków
iglicowych lub zapadkowych blokujących ruchy łokcia w kilku pozycjach to przeguby
a)

biernie blokowane.

b)

automatyczne.

c)

bezwładne.

d)

czynne.

20.

Pokazana na rysunku proteza służy do zaopatrzenie kończyny górnej po amputacji
w obrębie
a)

nadgarstka.

b)

przedramienia.

c)

stawu łokciowego.

d)

stawu barkowego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Wykonywanie protez kończyn górnych

Zakreśl poprawną odpowiedź

.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1

a

b

c

d

2

a

b

c

d

3

a

b

c

d

4

a

b

c

d

5

a

b

c

d

6

a

b

c

d

7

a

b

c

d

8

a

b

c

d

9

a

b

c

d

10

a

b

c

d

11

a

b

c

d

12

a

b

c

d

13

a

b

c

d

14

a

b

c

d

15

a

b

c

d

16

a

b

c

d

17

a

b

c

d

18

a

b

c

d

19

a

b

c

d

20

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35

7. LITERATURA

1.

Dega W., Senger A.: Ortopedia i rehabilitacja. PZWL, Warszawa 1996

2.

Gaździk T.: Ortopedia i traumatologia. PZWL, Warszawa 2005

3.

Kiwerski J.: Rehabilitacja medyczna. PZWL, Warszawa 2003

4.

Marciniak W., Szulc A.: Wiktora Degi ortopedia i rehabilitacja. PZWL, Warszawa 2005

5.

Milanowska K., Dega W.: Rehabilitacja medyczna. PZWL, Warszawa 2001

6.

Myśliborski T.: Zaopatrzenie ortopedyczne. PZWL, Warszawa 1985

7.

Paprocka-Borowicz M., Zawadzki M.: Fizjoterapia w chorobach układu ruchu. Górnicki
Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2007

8.

Prosnak M., Łuczak E.: Podstawy biomechaniki ortopedycznej. Materiały pomocnicze.
CMDNŚSM, Warszawa 1988

9.

Prosnak M.: Podstawy protetyki ortopedycznej. Materiały pomocnicze. CMDNŚSM,
Warszawa 1988

10.

Prosnak M.:Podstawy technologii ortopedycznej. Materiały pomocnicze. CMDNŚSM,
Warszawa 1987

11.

Przeździak B.: Zaopatrzenie rehabilitacyjne. Via Media, Gdańsk 2003,

12.

Spodaryk K.: Patologia narządu ruchu. PZWL, Warszawa 2005