POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA
WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY
___________________________________________________________
Laboratorium Miernictwa Elektrycznego
Galwanometr magnetoelektryczny statyczny
ć
wiczenie nr 4
Białystok 1998
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
1
1. Wprowadzenie
1.1. Ustrój magnetoelektryczny
alwanometr jest szczególn
ą
odmian
ą
ustroju magnetoelektrycznego,
dlatego na wst
ę
pie zostan
ą
omówione podstawowe wła
ś
ciwo
ś
ci tego
ustroju pomiarowego. Zasadniczymi elementami konstrukcyjnymi
ustroju s
ą
, silny magnes trwały oraz delikatna ceweczka stanowi
ą
ca jego organ
ruchomy. Szkic ustroju przedstawiony jest na rysunku 1. W klasycznym ustroju
magnetoelektrycznym wraz z ceweczk
ą
obraca si
ę
wskazówka w postaci
delikatnej cienko
ś
ciennej rurki aluminiowej spłaszczonej na ko
ń
cu. W gal
galwanometrze wskazówka materialna została zast
ą
piona wskazówk
ą
ś
wietln
ą
(rys.2).
a
F
S
F
N
NABIEGUNNIK
CEWKA
RDZE
Ń
Ś
RODKOWY
MAGNES TRWAŁY
Rys. 1. Szkic ustroju magnetoelektrycznego
G
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
2
Boki cewki zanurzone s
ą
w szczelinie powietrznej utworzonej przez
nabiegunniki magnesu i rdze
ń
ś
rodkowy w kształcie walca. Podkowiasty
element jest magnesem trwałym, natomiast nabiegunniki i rdze
ń
ś
rodkowy s
ą
wykonane ze stali magnetycznie mi
ę
kkiej, to znaczy takiej, która traci swoje
wła
ś
ciwo
ś
ci magnetyczne po ust
ą
pieniu zewn
ę
trznego pola magnesuj
ą
cego.
Elementy takie maj
ą
za zadanie ułatwienie przepływu strumienia magnetycznego
w zamkni
ę
tym obwodzie magnetycznym. W szczelinie powietrznej wyst
ę
puje
jednorodne pole magnetyczne, którego linie sił s
ą
prostopadłe do powierzchni
walcowej rdzenia
ś
rodkowego. Sprawia to,
ż
e boki cewki, w szerokim zakresie
k
ą
ta obrotu znajduj
ą
si
ę
w polu o jednakowej indukcji. Je
ż
eli przez cewk
ę
płynie
pr
ą
d stały na jej boki działaj
ą
siły elektrodynamiczne F. Zwrot tych sił,
przedstawiony na rysunku 1, wyznaczony w oparciu o „reguł
ę
lewej dłoni” przy
zało
ż
eniu,
ż
e pr
ą
d wpływa do prawego (na szkicu wy
ż
szego) boku cewki, a
wypływa z lewego, przy czym mamy tu na my
ś
li umowny kierunek pr
ą
du.
Na pojedynczy zwój cewki działa suma momentów pary sił,
Fa
a
F
a
F
M
N
=
+
=
2
2
Dla
z
zwojów moment ten jest
z
razy wi
ę
kszy,
zFa
M
N
=
Jak wiadomo, siła elektrodynamiczna działaj
ą
ca na przewodnik z pr
ą
dem
(pojedynczy zwój) wyra
ż
a si
ę
wzorem,
BIb
F
=
gdzie:
B - indukcja w szczelinie powietrznej
I - nat
ę ż
enie pr
ą
du w przewodniku
b - długo
ś ć
przewodnika (patrz rys.2)
Podstawiaj
ą
c ostatni wzór do wyra
ż
enia na moment M
N
, otrzymamy
ostatecznie równanie
momentu nap
ę
dowego
ustroju magnetoelektrycznego,
BIzab
M
N
=
(1)
Jedyn
ą
wielko
ś
ci
ą
zmienn
ą
w równaniu (1) jest nat
ę ż
enie pr
ą
du I, mo
ż
na
wi
ę
c je zapisa
ć
nast
ę
puj
ą
co,
M
BIzab
c I
N
m
=
=
(2)
gdzie:
Bzab
c
m
=
Moment nap
ę
dowy jest wi
ę
c liniow
ą
funkcj
ą
nat
ę ż
enia pr
ą
du płyn
ą
cego przez
cewk
ę
.
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
3
Istnienie samego momentu nap
ę
dowego nie wystarcza do funkcjonowania
przyrz
ą
du pomiarowego. Gdyby istniał tylko ten moment, cewka zachowywałaby
si
ę
jak wirnik silnika, to znaczy obracałaby si
ę
ruchem ci
ą
głym. do ko
ń
ca swego
zakresu ruchu.
Konieczne wi
ę
c jest istnienie drugiego momentu, momentu zwrotnego,
przeciwdziałaj
ą
cego momentowi nap
ę
dowemu w taki sposób, aby ka
ż
dej
warto
ś
ci pr
ą
du płyn
ą
cego przez cewk
ę
odpowiadała jedna i tylko jedna warto
ś ć
k
ą
ta obrotu. Ten bardzo wa
ż
ny moment wytwarzaj
ą
w zwykłym ustroju dwie
płaskie spr
ę ż
yny w kształcie spirali Archimedesa. W galwanometrze moment
zwrotny wytwarzaj
ą
dwie spr
ę ż
yste nitki wykonane z br
ą
zu fosforowego lub
berylowego, które stanowi
ą
jednocze
ś
nie zawieszenie cewki (rys. 2). Podczas
obrotu cewki ulegaj
ą
one skr
ę
ceniu, przeciwdziałaj
ą
c momentowi nap
ę
dowemu.
W obydwu wypadkach moment zwrotny wyra
ż
a si
ę
tym samym zwi
ą
zkiem (3).
α
z
Z
k
M
=
(3)
gdzie:
k
Z
- stała zwracania
α
- k
ą
t obrotu cewki
Moment zwrotny jest wi
ę
c liniow
ą
funkcj
ą
k
ą
ta obrotu organu ruchomego
(patrz rys. 4).
W stanie ustalonym, gdy przeciwnie skierowane momenty sił: nap
ę
dowy i
zwrotny s
ą
sobie równe, mo
ż
emy napisa
ć
,
α
z
k
BIzab
=
,
sk
ą
d
I
k
Bzab
z
=
α
(4)
Zwi
ą
zek
(4)
nazywa
si
ę
funkcj
ą
przetwarzania
ustroju
magnetoelektrycznego. Przedstawia ona zale
ż
no
ś ć
odpowiedzi ustroju (
α
) od
wymuszenia (I)
Wobec tego,
ż
e wszystkie wielko
ś
ci wyst
ę
puj
ą
ce w równaniu (4), z
wyj
ą
tkiem nat
ę ż
enia pr
ą
du, maj
ą
warto
ś
ci stałe, mo
ż
na je zapisa
ć
nast
ę
puj
ą
co,
I
c
I
k
Bzab
z
α
α
=
=
(5)
gdzie:
z
k
Bzab
c
=
α
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
4
1.2. Galwanometr magnetoelektryczny statyczny
Mianem galwanometru okre
ś
la si
ę
elektryczny miernik wskazówkowy
składaj
ą
cy si
ę
tylko z ustroju , co oznacza,
ż
e jest on pozbawiony układu, bloku
funkcjonalnego charakterystycznego dla znakomitej wi
ę
kszo
ś
ci mierników
wskazówkowych. Mierzona wielko
ść
elektryczna jest tu bez jakiegokolwiek
przetworzenia doprowadzana bezpo
ś
rednio do ustroju. St
ą
d galwanometry maj
ą
niewielkie zakresy pomiarowe napi
ę
cia i pr
ą
du. Wa
ż
nym ich zastosowaniem,
oprócz pomiaru niewielkich napi
ę ć
i pr
ą
dów, jest rola detektorów zera
(wska
ź
ników równowagi) w układach pomiarowych takich jak mostki i
kompensatory napi
ę
cia stałego. W tym
ć
wiczeniu galwanometr rozpatrywany
b
ę
dzie wył
ą
cznie jako mikroamperomierz.
PROMIE
Ń
Ś
WIETLNY
Ż
ARÓWECZKA
LUSTERECZKO
MATÓWKA
DOPROWADZENIEPR
Ą
DU
NITKA SPR
Ę Ż
YSTA
b
a
Rys. 2. Zawieszenie nitkowe cewki i zasada wskazówki
ś
wietlnej
Omawiany galwanometr nazywa si
ę
statycznym, gdy
ż
pełni on swoj
ą
funkcj
ę
w statycznym (ustalonym) stanie pracy. Ni
ż
ej opiszemy jednak jego
prac
ę
tak
ż
e w stanie przej
ś
ciowym, gdy
ż
jest on charakterystyczny dla
wszystkich mierników wskazówkowych, w galwanometrze za
ś
daje si
ę
obserwowa
ć
i analizowa
ć
w sposób najbardziej wyrazisty.
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
5
Oprócz galwanometrów statycznych wyst
ę
puj
ą
tak
ż
e galwanometry
balistyczne, wibracyjne, pełzne. W tych przyrz
ą
dach wykorzystuje si
ę
ich
wskazania w stanach przej
ś
ciowych pracy. Obecnie jednak s
ą
ju
ż
one w zaniku.
Ni
ż
ej przedstawimy wielko
ś
ci charakteryzuj
ą
ce galwanometr magneto-
elektryczny statyczny, opisuj
ą
c jednocze
ś
nie jego charakterystyczne elementy
konstrukcyjne
Czuło
ść
pr
ą
dowa S
I
. Jest to pochodna odpowiedzi ustroju wzgl
ę
dem
wymuszenia. Wyznaczamy j
ą
, obliczaj
ą
c pochodn
ą
funkcji (5) wzgl
ę
dem pr
ą
du I.
z
I
k
Bzab
dI
d
S
=
=
α
(6)
Wysiłek konstruktorów od pocz
ą
tku zmierzał w kierunku maksymalnego
zwi
ę
kszenia czuło
ś
ci pr
ą
dowej galwanometru. Przyjrzymy si
ę
najwa
ż
niejszym
zabiegom konstrukcyjnym prowadz
ą
cym do zwi
ę
kszenia czuło
ś ć
ustroju
magnetoelektrycznego.
Z zale
ż
no
ś
ci (6) wynika,
ż
e zwi
ę
kszenie czuło
ś
ci mo
ż
liwe jest przez
wzrost indukcji B, zwi
ę
kszenie liczby zwojów cewki z, a tak
ż
e jej wymiarów a,
b. Jednak zwi
ę
kszenie parametrów z, a, b prowadzi do wzrostu ci
ęż
aru
ceweczki, co poci
ą
ga za sob
ą
konieczno
ś ć
zawieszenia jej na grubszych nitkach,
a to powi
ę
ksza stał
ą
zwracania k
z
, zmniejszaj
ą
c, zgodnie z zale
ż
no
ś
ci
ą
(6),
czuło
ś ć
pr
ą
dow
ą
. W praktyce wykorzystuje si
ę
jedynie mo
ż
liwo
ś ć
powi
ę
kszenia
indukcji B poprzez zmniejszenie szeroko
ś
ci szczeliny powietrznej obwodu
magnetycznego. Wymaga to zmniejszenia grubo
ś
ci boków ceweczki zanurzonych
w tej szczelinie. Ceweczk
ę
nawija si
ę
w tym celu na sztywnym korpusie, który
zostaje usuni
ę
ty po wyschni
ę
ciu lakieru spajaj
ą
cego poszczególne zwoje. Dzi
ę
ki
temu jest ona lekka i ma cienkie boki. Mo
ż
na j
ą
zawiesi
ć
(rys. 2) na delikatnych
nitkach spr
ęż
ystych (
ś
rednicy ok. 0,02 mm), wykonanych z br
ą
zu fosforowego
lub berylowego o bardzo małej stałej zwracania k
z
, co zgodnie z zale
ż
no
ś
ci
ą
(6)
sprzyja zwi
ę
kszeniu czuło
ś
ci pr
ą
dowej.
Kolejnym wa
ż
nym zabiegiem zwi
ę
kszaj
ą
cym czuło
ś ć
galwanometru jest
zast
ą
pienie wskazówki materialnej wskazówk
ą
ś
wietln
ą
. Zasada tej wskazówki
jest przedstawiona na rysunku 2. Promie
ń
ś
wietlny przychodz
ą
cy od
ź
ródła
(układu optycznego nie pokazanego na szkicu), pada na miniaturowe lustereczko
przymocowane sztywno do cewki i wykonuj
ą
ce te same ruchy co ona. Promie
ń
odbity zmienia swój kierunek w zale
ż
no
ś
ci od k
ą
ta obrotu cewki. Padaj
ą
c na
szkło matowe, zaznacza si
ę
na nim
ś
wietlistym prostok
ą
tem (plamk
ą
ś
wietln
ą
).
W rzeczywisto
ś
ci budowa tej wskazówki jest bardziej zło
ż
ona, promie
ń
ś
wietlny,
nim padnie na matówk
ę
odbija si
ę
jeszcze od kilku innych lusterek, co daje efekt
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
6
równowa
ż
ny wydłu
ż
eniu wskazówki, zwi
ę
kszaj
ą
c tym jeszcze bardziej czuło
ś ć
przyrz
ą
du
(niewielkiemu
k
ą
towi
obrotu
ceweczki
odpowiada
du
ż
e
przemieszczenie plamki
ś
wietlnej na matówce).
Ć
wicz
ą
cy b
ę
d
ą
mogli obejrze
ć
jej praktyczn
ą
realizacj
ę
, ogl
ą
daj
ą
c w trakcie
ć
wiczenia eksponat galwanometru.
U
ż
ywaj
ą
c galwanometru jako mikroamperomierza, u
ż
ytkownik korzysta z
zale
ż
no
ś
ci (7).
a
C
I
I
⋅
=
(7)
gdzie:
I - nat
ę ż
enie mierzonego pr
ą
du [A]
C
I
- stała pr
ą
dowa galwanometru [A/dz]
a - przemieszczenie wskazówki na tle płaskiej podziałki mierzone
w działkach (długo
ś ć
jednej działki wynosi 1 mm)
Podziałka galwanometru ma charakter płaskiej milimetrowej linii z ze-
rem po
ś
rodku i jest naniesiona na szkle matowym. Wobec faktu,
ż
e zerowa
kreska działowa umieszczona jest na
ś
rodku podziałki, mniejsz
ą
uwag
ę
przykłada
ć
mo
ż
na do biegunowo
ś
ci napi
ę
cia przył
ą
czanego do zacisków
wej
ś
ciowych tego przyrz
ą
du.
Jak wynika z zale
ż
no
ś
ci (7), do obliczenia pr
ą
du mierzonego przez
galwanometr trzeba zna
ć
nie tylko przemieszczenie wskazówki, ale tak
ż
e
stał
ą
pr
ą
dow
ą
C
I
, a ta mo
ż
e by
ć
zmieniana przez u
ż
ytkownika w pewnych
granicach.
Stała pr
ą
dowa C
I
jest to przyrost nat
ę ż
enia pr
ą
du płyn
ą
cego przez
cewk
ę
, powoduj
ą
cy przemieszczenie wskazówki galwanometru o jedna działk
ę
(1 mm). Stała pr
ą
dowa galwanometrów wyra
ż
a si
ę
zwykle bardzo mał
ą
liczb
ą
ułamkow
ą
rz
ę
du 10
-9
A/dz.
Stała C
I
mo
ż
e by
ć
regulowana przez u
ż
ytkownika w pewnym zakresie,
(podanym na płycie czołowej przyrz
ą
du) za pomoc
ą
pokr
ę
tła oznaczonego „C
I
”,
umieszczonego na jego tylnej
ś
ciance. Pokr
ę
tło to słu
ż
y do regulacji poło
ż
enia
bocznika magnetycznego. Pomiar pr
ą
du musi by
ć
wi
ę
c poprzedzony okre
ś
leniem
warto
ś
ci stałej pr
ą
dowej, zwłaszcza gdy nie wiadomo, w jakim poło
ż
eniu
pozostawili bocznik poprzedni u
ż
ytkownicy. Do
ś
wiadczalne wyznaczenie tej
stałej jest przedmiotem niniejszego
ć
wiczenia.
Nasuwa si
ę
naturalne pytanie, w jakim celu pozostawia si
ę
u
ż
ytkownikowi
mo
ż
liwo
ś ć
regulowania stałej pr
ą
dowej? Mo
ż
liwo
ś ć
ta wykorzystywana jest do
ograniczenia
czuło
ś
ci
galwanometru
w
przypadkach
gdy wysoka czuło
ś ć
nie jest konieczna w danych pomiarach, po
żą
dane jest
natomiast skrócenie czasu ustalania si
ę
wskaza
ń
i skrócenie czasu trwania
pomiarów.
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
7
Wspomnianej regulacji dokonuje si
ę
przy pomocy pokr
ę
tła oznaczonego
„C
I
”, jako
ż
e parametry S
I
oraz C
I
pozostaj
ą
wzgl
ę
dem siebie w
ś
cisłym zwi
ą
zku,
I
I
C
S
1
=
Jak wynika z powy
ż
szej zale
ż
no
ś
ci, w celu zmniejszenia czuło
ś
ci pr
ą
dowej,
nale
ż
y zwi
ę
kszy
ć
stał
ą
pr
ą
dow
ą
.
Bocznik magnetyczny
(rys. 3)
jest kawałkiem stali magnetycznie
mi
ę
kkiej, który w zale
ż
no
ś
ci od swego poło
ż
enia wzgl
ę
dem szczeliny
powietrznej w ró
ż
nym stopniu bocznikuje strumie
ń
magnetyczny zmierzaj
ą
cy od
bieguna N do bieguna S poprzez obszar, w którym znajduje si
ę
cewka,
wpływaj
ą
c tym na warto
ś ć
strumienia z ni
ą
skojarzonego (indukcji magnetycznej
B), a tym samym na warto
ś ć
sił elektrodynamicznych i momentu nap
ę
dowego
(patrz zale
ż
no
ś ć
(1)).
Poprzez regulacj
ę
indukcji B, u
ż
ytkownik wpływa na warto
ś ć
momentu
tłumi
ą
cego M
T
(wzór (8)) oraz rezystancji krytycznej R
kr
galwanometru (wzór
(10)).
BOCZNIK
S
N
Rys.3. Zasada bocznika magnetycznego
Moment tłumi
ą
cy M
T
Rola momentu tłumi
ą
cego polega na tłumieniu oscylacji ceweczki wokół
nowego poło
ż
enia ustalonego, w którym powinna si
ę
ona znale
ź ć
po zmianie
nat
ęż
enia pr
ą
du w niej płyn
ą
cego.
Kiedy pr
ą
d cewki wzrasta od zera do pewnej warto
ś
ci, moment nap
ę
dowy
praktycznie bezzwłocznie osi
ą
ga warto
ś ć
M
N1
, co pokazuje rysunek 4, natomiast
moment zwrotny ma warto
ś ć
zerow
ą
. W pierwszej chwili przewa
ż
a wi
ę
c moment
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
8
nap
ę
dowy, w rezultacie czego cewka zaczyna obraca
ć
si
ę
, za
ś
nitki spr
ęż
yste
zawieszenia ulegaj
ą
stopniowemu skr
ę
ceniu, wytwarzaj
ą
c narastaj
ą
cy liniowo
moment zwrotny.
B
M
0
M
N
M
Z
M
N1
C
A
α
2
α
1
α
1
Rys. 4. Współpraca momentu nap
ę
dowego (M
N
) i zwrotnego (M
Z
) w ustroju
magnetoelektrycznym
Oba momenty staj
ą
si
ę
sobie równe, gdy cewka obróci si
ę
o k
ą
t
α
1
, jednak jej
ruch nie ustaje w tym miejscu. Mo
ż
na wykaza
ć
,
ż
e osi
ą
gnie ona k
ą
t obrotu 2
α
1
(przy zało
ż
eniu braku jakichkolwiek strat energii). W cewce zostanie bowiem
nagromadzona energia kinetyczna ruchu obrotowego, wi
ę
ksza od pracy
potrzebnej do skr
ę
cenia nitek spr
ęż
ystych o k
ą
t
α
1
.
Moment nap
ę
dowy M
N
o warto
ś
ci M
N1
(rys.4) wykonuje na drodze
k
ą
towej (0 -
α
1
) prac
ę
,
1
1
α
N
N
M
W
=
,
proporcjonaln
ą
do pola powierzchni prostok
ą
ta (0,
α
1
, A, M
N1
).
Praca momentu zwrotnego M
Z
, liniowo zale
ż
nego od k
ą
ta obrotu cewki,
wyniesie natomiast,
( )
∫
∫
=
⋅
=
=
1
0
2
1
0
2
1
α
α
α
α
α
α
α
z
z
Z
Z
k
d
k
d
M
W
Stała zwracania k
z
równa jest współczynnikowi nachylenia prostej momentu
zwrotnego i, jak wynika z rysunku 4, mo
ż
e by
ć
wyra
ż
ona jako tangens k
ą
ta
nachylenia tej prostej,
1
1
α
N
z
M
k
=
Podstawiaj
ą
c to wra
ż
enie do ostatniej zale
ż
no
ś
ci, dostaniemy ostatecznie,
1
1
2
1
α
N
Z
M
W
=
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
9
Jak wida
ć
, praca momentu nap
ę
dowego W
N
jest dwukrotnie wi
ę
ksza od
pracy W
Z
momentu zwrotnego. Nadwy
ż
ka pracy momentu nap
ę
dowego,
proporcjonalna do pola trójk
ą
ta zakreskowanego na rysunku 4, zostaje zu
ż
yta na
nadanie energii kinetycznej ruchu obrotowego ceweczki. Gdy ta ostatnia „mija”
k
ą
t
α
1
, energia kinetyczna zaczyna zamienia
ć
si
ę
na energi
ę
potencjaln
ą
spr
ę ż
ysto
ś
ci, skr
ę
caj
ą
c nitki zawieszenia cewki o k
ą
t 2
α
1
. Energia potencjalna
spr
ę ż
ysto
ś
ci jest proporcjonalna do pola powierzchni trójk
ą
ta (A, B, C)
dokładnie równego polu trójk
ą
ta zakreskowanego. W punkcie 2
α
1
cewka
zatrzyma si
ę
, za
ś
przewa
ż
aj
ą
cy w tym miejscu moment zwrotny zapocz
ą
tkuje jej
ruch powrotny oraz towarzysz
ą
cy mu odwrotny proces zamiany energii
potencjalnej spr
ę ż
ysto
ś
ci na energi
ę
kinetyczn
ą
ruchu obrotowego. W idealnym
stanie rzeczy (brak strat energii) cewka mo
ż
e dotrze
ć
do poło
ż
enia wyj
ś
ciowego
(
α
= 0) i ponownie rozpocz
ą ć
opisany ju
ż
ruch w kierunku przeciwnym.
Oznaczałoby to niegasn
ą
ce oscylacje ceweczki o amplitudzie
|α
1
|
wokół
poło
ż
enia ustalonego
α
1
.
W rzeczywisto
ś
ci, wyst
ę
puj
ą
ce podczas ruchu straty energii na tarcie (o
powietrze i tarcie wewn
ę
trzne w nitkach spr
ę ż
ystych zawieszenia) powoduj
ą
malenie amplitudy oscylacji, stopniowy zanik ruchu cewki i ustalenie si
ę
jej
poło
ż
enia
α
1
odpowiadaj
ą
cego nowej warto
ś
ci pr
ą
du.
Gdyby istniały tylko momenty tarciowe, ustalenie si
ę
wskaza
ń
galwanometru trwałoby zbyt długo i nadmiernie wydłu
ż
ało pomiary. Miałoby to
miejsce tylko wtedy, gdy obwód elektryczny cewki pozostawałby otwarty i nie
istniałby moment tłumi
ą
cy. Istotnie, z zale
ż
no
ś
ci (8) okre
ś
laj
ą
cej moment
tłumi
ą
cy wynika,
ż
e dla rezystancji zewn
ę
trznej R
Z
przył
ą
czonej do zacisków
galwanometru d
ą ż ą
cej do niesko
ń
czono
ś
ci (przypadek rozwarcia obwodu),
moment tłumi
ą
cy M
T
staje si
ę
równy zeru.
(
)
dt
d
R
R
Bzab
M
Z
G
T
α
⋅
+
=
2
(8)
M
T
- moment tłumi
ą
cy
B - indukcja w szczelinie powietrznej
z - liczba zwojów cewki
a, b - wymiary cewki
R
G
- rezystancja wewn
ę
trzna galwanometru
R
Z
- rezystancja zast
ę
pcza obwodu przył
ą
czonego do galwanometru
d
dt
α
- pr
ę
dko
ś ć
k
ą
towa cewki
Z równania (8) wynika,
ż
e moment tłumi
ą
cy zale
ż
y on szeregu wielko
ś
ci,
w tym m. in. od indukcji B, rezystancji całkowitej obwodu cewki (R
G
+R
Z
) i jej
pr
ę
dko
ś
ci k
ą
towej (d
α
/dt). Skupimy si
ę
głównie na wymienionych wielko
ś
ciach.
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
10
Jak wida
ć
u
ż
ytkownik ma mo
ż
liwo
ś ć
wpływania na warto
ś ć
momentu M
T
poprzez zmian
ę
rezystancji zast
ę
pczej obwodu przył
ą
czonego do zacisków
galwanometru, a tak
ż
e poprzez zmian
ę
indukcji B przy pomocy bocznika
magnetycznego.
Maksymalny moment tłumi
ą
cy uzyskuje si
ę
przy zwartych zaciskach
galwanometru (R
Z
= 0). Producent wyposa
ż
a ten przyrz
ą
d w specjaln
ą
zwor
ę
,
któr
ą
nale
ż
y zakłada
ć
po zako
ń
czonej pracy, zwłaszcza wtedy, gdy galwanometr
ma by
ć
przenoszony na inne miejsce.
Pozostawienie rozwartych zacisków przyrz
ą
du grozi powstaniem
silnych, słabo tłumionych oscylacji ceweczki (po wpływem przechyłów
i drga
ń
), mog
ą
cych prowadzi
ć
do ukr
ę
cenia niezwykle delikatnych nitek, na
których jest ona zawieszona.
Zale
ż
no
ś ć
momentu tłumi
ą
cego od pr
ę
dko
ś
ci k
ą
towej jest zrozumiały.
Szybszy ruch ceweczki w polu magnetycznym magnesu trwałego powoduje
indukowanie si
ę
w niej wi
ę
kszej siły elektromotorycznej i wzrost hamuj
ą
cego
oddziaływania elektrodynamicznego wynikaj
ą
cego z reguły Lenza.
Wpływ momentu tłumi
ą
cego na charakter ruchu cewki galwanometru w
stanie przej
ś
ciowym ilustruj
ą
przebiegi na rysunku 4.
a
u
a
t
rodzina ruchów aperiodycznych
ruch aperiodyczny krytyczny
ruch oscylacyjny tłumiony
M
T1
M
T3
M
T2
M
T4
M
T1
>
M
T2
>
M
T3
>
M
T4
a
u
- poło
ż
enie ustalone
Rys. 4. Rodzaje ruchów cewki galwanometru w stanie przej
ś
ciowym
w zale
ż
no
ś
ci od momentu tłumi
ą
cego M
T
Najkorzystniejszy, z punktu widzenia czasu trwania pomiarów, jest ruch
aperiodyczny krytyczny, to znaczy najszybszy z ruchów nieokresowych.
Wskazówka bowiem dociera wtedy do poło
ż
enia ustalonego najszybciej, bez
zb
ę
dnych oscylacji.
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
11
Ruch aperiodyczny krytyczny mo
ż
na te
ż
okre
ś
li
ć
jako ruch graniczny
mi
ę
dzy rodzin
ą
ruchów okresowych (oscylacyjnych) i rodzin
ą
ruchów
nieokresowych (aperiodycznych).
Rezystancja zewn
ę
trzna krytyczna R
zkr
.
Jest to taka warto
ś ć
rezystancji zast
ę
pczej obwodu zewn
ę
trznego
przył
ą
czonego do zacisków galwanometru, przy której (za spraw
ą
momentu
tłumi
ą
cego) organ ruchomy pod
ą ż
a do nowego poło
ż
enia ustalonego ruchem
aperiodycznym krytycznym.
Rezystancja zewn
ę
trzna krytyczna dana jest wzorem (9).
(
)
G
z
zkr
R
Jk
Bzab
R
−
=
2
2
(9)
gdzie:
B - indukcja w szczelinie powietrznej
z - liczba zwojów cewki
a, b - wymiary cewki (patrz rys.2)
J - moment bezwładno
ś
ci cewki
k
z
- stała zwracania nitek spr
ę ż
ystych
R
G
- rezystancja wewn
ę
trzna galwanometru
Rezystancja krytyczna R
kr
. Producent podaje dla galwanometru warto
ś ć
rezystancji krytycznej R
kr
. Jest to suma rezystancji wewn
ę
trznej galwanometru
R
G
i rezystancji zewn
ę
trznej krytycznej R
zkr
.
zkr
G
kr
R
R
R
+
=
Rezystancja krytyczna dana jest wzorem (10).
(
)
z
kr
Jk
Bzab
R
2
2
=
,
(10)
w którym znaczenie symboli jest takie same jak w równaniu (9).
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
12
2. Ogl
ę
dziny galwanometru
Nale
ż
y przyjrze
ć
si
ę
badanemu podczas
ć
wiczenia galwanometrowi,
zanotowa
ć
w Tablicy 1 jego parametry i dokona
ć
wskazanych ni
ż
ej oblicze
ń
.
1. Wska
ż
zaciski wej
ś
ciowe galwanometru
2. Wska
ż
gniazdo zasilania
ż
aróweczki galwanometru
3. Wska
ż
pokr
ę
tło do zerowania galwanometru
4. Wska
ż
pokr
ę
tło do regulacji stałej pr
ą
dowej galwanometru
5. Zanotuj w Tablicy 1 parametry galwanometru podane na podziałce:
•
Rezystancj
ę
wewn
ę
trzn
ą
R
G
•
Rezystancj
ę
krytyczn
ą
R
kr
(przedział liczbowy)
•
Stał
ą
pr
ą
dow
ą
C
I
(przedział liczbowy)
We
ź
mniejsz
ą
z dwóch skrajnych warto
ś
ci stałej pr
ą
dowej C
I
podanej na
podziałce badanego galwanometru i oblicz według formuły (11) warto
ś ć
pr
ą
du,
jaki spowoduje przemieszczenie wskazówki galwanometru o 70 działek. B
ę
dzie
to najwi
ę
ksza dopuszczalna warto
ś ć
pr
ą
du I
G
, jak
ą
mo
ż
e mierzy
ć
galwanometr,
w przypadku, gdy ustawiona jest najwi
ę
ksza czuło
ś ć
tego przyrz
ą
du.
I
G MAX
= 70 C
I
(11)
Znaj
ą
c warto
ś ć
pr
ą
du I
GMAX
oraz warto
ś ć
rezystancji wewn
ę
trznej galwa-
nometru R
G
, oblicz według wzoru (12) maksymalne napi
ę
cie U
max
, jakie mo
ż
na
przykłada
ć
do zacisków wej
ś
ciowych galwanometru.
U
MAX
= R
G
I
G MAX
(12)
Wyniki oblicze
ń
wpisz do Tablicy 1.
Tablica 1
R
G
Ω
R
kr
Ω
C
I
A/dz
I
G MAX
A
U
G MAX
V
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
13
3. Przebieg pomiarów
Wyznaczanie stałej pr
ą
dowej galwanometru
Schemat układu pomiarowego, w którym wyznaczana jest stał
ą
pr
ą
dow
ą
galwanometru, przedstawiony jest na rysunku 5.
V
W
I
G
I
1
U
Z
Z
R
3
R
2
R
1
mA
ZS
G
Rys 5. Schemat układu pomiarowego
G - badany galwanometr
ZS - zasilacz stabilizowany
V - woltomierz magnetoelektryczny typu LM-3
(nastawi
ć
zakres 15 V)
mA - miliamperomierz magnetoelektryczny typu LM-3
(nastawi
ć
zakres 15 mA)
R
2
= 0,1
Ω
rezystor wzorcowy czterozaciskowy
R
1
- rezystor pi
ę
ciodekadowy (nastawi
ć
1000
Ω
)
R
3
- rezystor sze
ś
ciodekadowy (nastawi
ć
wst
ę
pnie 99 999
Ω
)
W - wył
ą
cznik jednobiegunowy
Z - specjalny zwieracz galwanometru
Kolejno
ść
czynno
ś
ci
1. Przed pomiarem nale
ż
y przył
ą
czy
ć
napi
ę
cie do
ż
aróweczki galwanometru za
po
ś
rednictwem specjalnego transformatorka zewn
ę
trznego o przekładni
220V/6V (niektóre galwanometry maj
ą
wbudowany ten transformatorek do
ś
rodka). W rezultacie na matówce galwanometru powinien pojawi
ć
si
ę
ś
wiec
ą
cy prostok
ą
cik. Jest to wskazówka
ś
wietlna galwanometru.
2. Przy otwartym zwieraczu Z nale
ż
y wyzerowa
ć
galwanometr przy pomocy
specjalnego pokr
ę
tła. Je
ż
eli wyst
ą
pi
ą
trudno
ś
ci z ustabilizowaniem wskazówki
(najcz
ę ś
ciej
oscyluje
ona
wokół
pewnego
poło
ż
enia),
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
14
galwanometr uznajemy za wyzerowany, gdy lewa amplituda oscylacji
wskazówki wokół poło
ż
enia zerowego jest równa prawej. Po wyzerowaniu,
nie mo
ż
na zmienia
ć
poło
ż
enia galwanometru na stole.
3. Przy otwartym wył
ą
czniku W nale
ż
y wł
ą
czy
ć
napi
ę
cie zasilaj
ą
ce zasilacza ZS
i przy pomocy odpowiedniego regulatora nastawi
ć
napi
ę
cie U
Z
= 10 V.
4. Zamkn
ą ć
wył
ą
cznik W. Miliamperomierz powinien wskaza
ć
pr
ą
d bliski
10 mA. Przy pomocy rezystora R
1
nastawi
ć
dokładn
ą
warto
ś ć
pr
ą
du I
1
= 10
mA
5. Reguluj
ą
c rezystancj
ę
R
3
, nale
ż
y ustawia
ć
warto
ś
ci wskaza
ń
a galwanome-
tru podane w Tablicy 2, notuj
ą
c warto
ś
ci rezystancji R
3
oraz pr
ą
du I
1
(ten
ostatni praktycznie pozostanie na poziomie 10 mA).
Uwaga: Je
ż
eli w jakiejkolwiek fazie pomiarów plamka
ś
wietlna zniknie z
pola widzenia, nale
ż
y bezzwłocznie otworzy
ć
wył
ą
cznik W i zamkn
ą ć
zwieracz
Z, a nast
ę
pnie sprawdzi
ć
układ poł
ą
cze
ń
.
Tablica 2
a
dz
20
40
60
R
3
Ω
I
1
mA
I
G
A
C
I
A/dz
Obliczenia
Obliczy
ć
pr
ą
d galwanometru I
G
według wzoru (13)
G
G
R
R
R
R
I
I
+
+
=
3
2
2
1
(13)
Oblicz stał
ą
pr
ą
dow
ą
C
I
według wzoru (14)
a
I
C
G
I
=
(14)
Warto
ś
ci C
I
obliczone dla poszczególnych przemieszcze
ń
wskazówki a
powinny by
ć
bardzo bliskie sobie. W wypadku znacznych ró
ż
nic nale
ż
y
powtórzy
ć
pomiary i obliczenia.
Ć
wiczenie nr 4 Galwanometr magnetoelektryczny
15
4. Pytania i zadania kontrolne
1. Wymie
ń
najwa
ż
niejsze elementy konstrukcyjne ustroju magnetoelektrycz-
nego
2. Napisz zale
ż
no
ś
ci okre
ś
laj
ą
ce moment nap
ę
dowy ustroju i moment zwrotny
3. Które elementy obwodu magnetycznego wykonane s
ą
ze stali magnetycznie
mi
ę
kkiej i jak
ą
rol
ę
one pełni
ą
?
4. Opisz budow
ę
i zasad
ę
działania bocznika magnetycznego
5. Jakie parametry galwanometru reguluje si
ę
przy pomocy bocznika
magnetycznego?
6. Jak
ą
rol
ę
w ustroju pomiarowym pełni moment zwrotny?
7. Jak wytwarzany jest moment zwrotny w klasycznym mierniku, a jak w gal-
wanometrze?
8. Co nazywamy funkcj
ą
przetwarzania ustroju magnetoelektrycznego?
9. Podaj okre
ś
lenie czuło
ś
ci pr
ą
dowej S
I
galwanometru
10. Podaj okre
ś
lenie stałej pr
ą
dowej C
I
galwanometru
11. Podaj zwi
ą
zek mi
ę
dzy parametrami S
I
i C
I
12. Dlaczego stała pr
ą
dowa C
I
(patrz podziałka galwanometru) podana jest
w postaci przedziału liczbowego?
13. Podaj okre
ś
lenie rezystancji zewn
ę
trznej krytycznej galwanometru R
zkr
14. Podaj okre
ś
lenie rezystancji krytycznej galwanometru R
kr
15. Dlaczego rezystancja ta (patrz podziałka galwanometru) podana jest w po-
staci przedziału liczbowego?
16. Jaki ruch nazywamy ruchem aperiodycznym krytycznym galwanometru?
17. Opisz mechanizm powstawania momentu tłumi
ą
cego w galwanometrze
18. Dlaczego nale
ż
y zwiera
ć
zaciski wej
ś
ciowe galwanometru odnosz
ą
c go do
szafy?
19. Jakiego rodzaju uszkodzenie mo
ż
e mie
ć
miejsce przy transporcie
galwanometru bez zwartych zacisków wej
ś
ciowych?
5. Literatura
1. Lebson S. Podstawy miernictwa elektrycznego WNT, Warszawa 1970
2. Łapi
ń
ski M. Miernictwo elektryczne WKiŁ, Warszawa 1967
3. Chwaleba A. i inni Metrologia elektryczna WNT, Warszawa 1994