„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
MINISTERSTWO EDUKACJI
NARODOWEJ
MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ
MODUŁOWY PROGRAM NAUCZANIA
TECHNIK MASA
ś
YSTA 322[12]
Zatwierdzam
Minister Edukacji Narodowej
Warszawa 2008
322[12]/T,SP/MEN/2008
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
Autorzy:
mgr Paweł Pi
ą
tkowski
mgr Borys Wiktor Paculda
mgr Bogusława Kowacka
mgr Ewa Jach
mgr Maria Olczyk
Recenzenci:
dr hab. n. med. Wojciech Hagner, prof. UMK
dr hab. n. med. Robert Latosiewicz
Opracowanie redakcyjne:
mgr Bogusława Kowacka
Korekta merytoryczna:
mgr Kazimiera Tarłowska
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
Spis tre
ś
ci
Wprowadzenie
4
Zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
6
1. Opis pracy w zawodzie
6
2.
Zalecenia dotycz
ą
ce organizacji procesu dydaktyczno-
wychowawczego
7
Plany nauczania
14
Moduły kształcenia w zawodzie
16
1.
Podstawy zawodu
16
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy
20
Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki w ochronie
zdrowia
24
Nawi
ą
zywanie i utrzymywanie kontaktów społecznych
28
Prowadzenie promocji zdrowia i profilaktyki
32
Charakteryzowanie budowy i czynno
ś
ci organizmu
człowieka
36
Analizowanie zaburze
ń
w funkcjonowaniu organizmu
człowieka
41
2.
Masa
ż
klasyczny
46
Wykonywanie spr
ęż
ystego odkształcania tkanek
48
Wykonywanie masa
ż
u poszczególnych cz
ęś
ci ciała
52
Korzystanie z programów komputerowych wspomagaj
ą
cych
prac
ę
masa
ż
ysty
55
3.
Masa
ż
leczniczy
58
Badanie i diagnozowanie pacjenta na potrzeby masa
ż
u
leczniczego
61
Wykonywanie drena
ż
u limfatycznego
64
Wykonywanie masa
ż
u segmentarnego
67
Wykonywanie ró
ż
nych rodzajów masa
ż
u leczniczego
70
Dobieranie rodzaju masa
ż
u do jednostek chorobowych
73
4.
Masa
ż
sportowy
77
Wykonywanie masa
ż
u sportowego
79
Wykonywanie masa
ż
u u zawodników ró
ż
nych dyscyplin
sportowych
82
Wykonywanie masa
ż
u w urazach sportowych
85
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
5.
Masa
ż
relaksacyjny i kosmetyczny
88
Wykonywanie masa
ż
u relaksacyjnego
90
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego piel
ę
gnacyjnego
93
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego w ró
ż
nego rodzaju
zmianach tkankowych
96
6.
Praktyka zawodowa
99
Wykonywanie masa
ż
u w kosmetyce i odnowie biologicznej
101
Wykonywanie masa
ż
u ró
ż
nymi metodami w profilaktyce,
terapii i rehabilitacji
104
Wykonywanie masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym
107
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
Wprowadzenie
Celem kształcenia w szkole zawodowej jest przygotowanie
aktywnego, mobilnego i skutecznie działaj
ą
cego pracownika gospodarki
rynkowej. Efektywne funkcjonowanie na rynku pracy wymaga
przygotowania ogólnego, opanowania podstawowych umiej
ę
tno
ś
ci
zawodowych oraz kształcenia ustawicznego.
Absolwent współczesnej szkoły powinien charakteryzowa
ć
si
ę
otwarto
ś
ci
ą
,
wyobra
ź
ni
ą
,
zdolno
ś
ci
ą
do
ci
ą
głego
kształcenia
i doskonalenia zawodowego oraz umiej
ę
tno
ś
ci
ą
oceny własnych
mo
ż
liwo
ś
ci.
Wprowadzenie
do
systemu
szkolnego
programów
modułowych powinno ułatwi
ć
kształtowanie po
żą
danych w zawodzie
cech osobowo
ś
ci absolwenta.
Kształcenie według modułowego programu nauczania poprzez
powi
ą
zanie celów i materiału nauczania z procesem pracy i zadaniami
zawodowymi umo
ż
liwia:
–
przygotowanie ucznia do wykonywania zada
ń
zawodowych na
okre
ś
lonym stanowisku pracy,
–
integracj
ę
tre
ś
ci kształcenia z ró
ż
nych dyscyplin wiedzy,
–
stymulowanie
aktywno
ś
ci
intelektualnej
i
praktycznej
ucznia
pozwalaj
ą
cej na indywidualizacj
ę
procesu nauczania.
Kształcenie modułowe charakteryzuje si
ę
tym,
ż
e:
–
preferowane s
ą
aktywizuj
ą
ce metody nauczania, które wyzwalaj
ą
aktywno
ść
, kreatywno
ść
, zdolno
ść
do samooceny ucz
ą
cego si
ę
oraz
zmieniaj
ą
rol
ę
nauczyciela w kierunku doradcy, partnera, projektanta,
organizatora i ewaluatora procesu dydaktycznego,
–
proces nauczania i uczenia si
ę
ukierunkowany jest na osi
ą
gni
ę
cie
konkretnych, wyznaczonych rezultatów w formie umiej
ę
tno
ś
ci
intelektualnych i praktycznych, które umo
ż
liwiaj
ą
wykonywanie
okre
ś
lonego zakresu pracy w zawodzie,
–
wykorzystywana jest w szerokim zakresie zasada transferu wiedzy
i umiej
ę
tno
ś
ci, uzyskanych we wcze
ś
niejszych etapach nauki,
–
program nauczania posiada elastyczn
ą
struktur
ę
, a znajduj
ą
ce si
ę
w nim moduły i jednostki mo
ż
na aktualizowa
ć
, modyfikowa
ć
,
uzupełnia
ć
i wymienia
ć
w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych.
Realizacja modułowego programu nauczania zapewnia uczniom
opanowanie umiej
ę
tno
ś
ci okre
ś
lonych w podstawie programowej
kształcenia w zawodzie oraz przygotowuje do kształcenia ustawicznego.
Modułowy program nauczania składa si
ę
z modułów kształcenia
w
zawodzie
i
odpowiadaj
ą
cych
im
jednostek
modułowych,
umo
ż
liwiaj
ą
cych
zdobywanie
wiadomo
ś
ci
oraz
kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci i postaw wła
ś
ciwych dla zawodu.
Jednostka
modułowa
stanowi
element
modułu
kształcenia
w zawodzie obejmuj
ą
cy logiczny i mo
ż
liwy do wykonania wycinek pracy,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
o wyra
ź
nie okre
ś
lonym pocz
ą
tku i zako
ń
czeniu, który nie podlega
dalszym podziałom, a jego rezultatem jest produkt, usługa lub istotna
decyzja.
W strukturze modułowego programu nauczania wyró
ż
nia si
ę
:
–
zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,
–
plany nauczania,
–
programy modułów,
–
programy jednostek modułowych.
Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia, wykaz
jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych
i literatur
ę
.
Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał
nauczania,
ć
wiczenia,
ś
rodki dydaktyczne, wskazania metodyczne do
realizacji programu nauczania jednostki, propozycje metod sprawdzania
i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia.
Dydaktyczna
mapa
programu
nauczania,
zamieszczona
w zało
ż
eniach programowo-organizacyjnych kształcenia w zawodzie,
przedstawia schemat powi
ą
za
ń
mi
ę
dzy modułami i jednostkami
modułowymi oraz okre
ś
la kolejno
ść
ich realizacji. Mapa ma ułatwi
ć
planowanie i organizacj
ę
procesu dydaktycznego.
W programie przyj
ę
to system kodowania modułów i jednostek
modułowych zawieraj
ą
cy nast
ę
puj
ą
ce elementy:
–
symbol cyfrowy zawodu według klasyfikacji zawodów szkolnictwa
zawodowego,
–
symbol literowy oznaczaj
ą
cy kategori
ę
modułów:
O – dla modułów ogólnozawodowych,
Z – dla modułów zawodowych.
–
cyfr
ę
arabsk
ą
oznaczaj
ą
c
ą
kolejny moduł lub jednostk
ę
modułow
ą
.
Przykładowy zapis kodowania modułu:
322[12].O1
322[12] – symbol cyfrowy zawodu: technik masa
ż
ysta
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy zawodu
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
322[12].Z1.02
322[12] – symbol cyfrowy zawodu: technik masa
ż
ysta
Z1 – pierwszy moduł zawodowy: Masa
ż
klasyczny
02 – druga jednostka modułowa w module Z1:
Wykonywanie masa
ż
u poszczególnych cz
ęś
ci ciała
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
I. Zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
1. Opis pracy w zawodzie
Absolwent szkoły kształc
ą
cej w zawodzie technik masa
ż
ysta mo
ż
e
by
ć
zatrudniony na stanowisku masa
ż
ysty w:
–
placówkach ochrony zdrowia,
–
gabinetach masa
ż
u,
–
gabinetach odnowy biologicznej i spa,
–
o
ś
rodkach medycyny sportowej,
–
klubach sportowych,
–
gabinetach kosmetycznych.
Absolwent mo
ż
e tak
ż
e prowadzi
ć
własn
ą
działalno
ść
gospodarcz
ą
.
Zadania zawodowe
Zadania zawodowe technika masa
ż
ysty obejmuj
ą
:
–
wykonywanie masa
ż
u klasycznego i segmentarnego, drena
ż
u
limfatycznego, masa
ż
u izometrycznego, masa
ż
u metod
ą
Schantala,
–
wykonywanie masa
ż
u sportowego i kosmetycznego,
–
stosowanie ró
ż
nych technik i metod masa
ż
u w zale
ż
no
ś
ci od zlecenia
lekarza, typu schorzenia, stanu pacjenta i mo
ż
liwo
ś
ci technicznych,
–
obserwowanie i ocenianie reakcji pacjenta na stosowane zabiegi oraz
modyfikowanie sposobu wykonania masa
ż
u,
–
obsługiwanie sprz
ę
tu i aparatury medycznej stosowanych podczas
masa
ż
u.
Umiej
ę
tno
ś
ci zawodowe
W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent szkoły powinien umie
ć
:
–
korzysta
ć
z wiedzy z zakresu nauk medycznych i humanistycznych
podczas wykonywania zada
ń
zawodowych,
–
nawi
ą
zywa
ć
i utrzymywa
ć
kontakt z pacjentem,
–
wyja
ś
nia
ć
zasady i techniki podstawowych metod masa
ż
u,
–
wyja
ś
nia
ć
wpływ fizykoterapii i kinezyterapii na organizm człowieka,
–
wykonywa
ć
masa
ż
klasyczny w profilaktyce i leczeniu,
–
wykrywa
ć
i usuwa
ć
przy pomocy masa
ż
u segmentarnego zmiany
odruchowe w skórze, tkance ł
ą
cznej, mi
ęś
niach i okostnej oraz
w schorzeniach narz
ą
dów wewn
ę
trznych,
–
stosowa
ć
masa
ż
izometryczny i drena
ż
limfatyczny oraz inne techniki
masa
ż
u w leczeniu chorych,
–
wykonywa
ć
masa
ż
punktowy,
–
wykonywa
ć
masa
ż
metod
ą
Schantala,
–
wykonywa
ć
masa
ż
sportowy,
–
wykonywa
ć
masa
ż
kosmetyczny,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
–
prowadzi
ć
dokumentacj
ę
pacjenta,
–
popularyzowa
ć
zachowania prozdrowotne,
–
współpracowa
ć
w zespole terapeutycznym,
–
planowa
ć
i organizowa
ć
własn
ą
prac
ę
,
–
przestrzega
ć
przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
–
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
udziela
ć
pierwszej pomocy w stanach zagro
ż
enia
ż
ycia i zdrowia,
–
korzysta
ć
z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji w celu doskonalenia
umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych,
–
post
ę
powa
ć
zgodnie z zasadami etyki,
–
stosowa
ć
przepisy
prawa
dotycz
ą
ce
wykonywania
zada
ń
zawodowych,
–
stosowa
ć
przepisy prawa dotycz
ą
ce działalno
ś
ci gospodarczej.
2. Zalecenia dotycz
ą
ce organizacji procesu dydaktyczno-
-wychowawczego
Proces kształcenia według modułowego programu nauczania dla
zawodu technik masa
ż
ysta mo
ż
e by
ć
realizowany w szkołach
policealnych dla młodzie
ż
y i dla dorosłych wył
ą
cznie w formie
stacjonarnej oraz w czteroletnim technikum wył
ą
cznie dla młodzie
ż
y
niewidomej i słabo widz
ą
cej.
Program
nauczania
obejmuje
kształcenie
ogólnozawodowe
i
zawodowe.
Kształcenie
ogólnozawodowe
umo
ż
liwia
nabycie
umiej
ę
tno
ś
ci podstawowych w zawodzie technik masa
ż
ysta oraz
w zawodach pokrewnych. Kształcenie zawodowe ma na celu
przygotowanie absolwenta do realizacji zada
ń
na typowych dla technika
masa
ż
ysty stanowiskach pracy.
Tre
ś
ci programowe modułów i jednostek modułowych opracowano
zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
metodologi
ą
konstruowania modułowego
programu nauczania. Realizacja celów kształcenia modułów i jednostek
modułowych zapewnia opanowanie umiej
ę
tno
ś
ci umo
ż
liwiaj
ą
cych
wykonywanie okre
ś
lonego zakresu pracy. Ogólne i szczegółowe cele
kształcenia wynikaj
ą
z podstawy programowej kształcenia w zawodzie
technik masa
ż
ysta. Czynnikiem sprzyjaj
ą
cym nabywaniu umiej
ę
tno
ś
ci
zawodowych jest wykonywanie
ć
wicze
ń
okre
ś
lonych w programach
jednostek modułowych. Ich tematyka mo
ż
e by
ć
poszerzona przez
nauczyciela realizuj
ą
cego program.
Tre
ś
ci programowe zawarte s
ą
w sze
ś
ciu modułach: jednym
ogólnozawodowym i w pi
ę
ciu modułach zawodowych.
Tre
ś
ci ogólnozawodowe w programie nauczania zawarte s
ą
w module
Podstawy zawodu. Program nauczania modułu ogólnozawodowego
powinien by
ć
realizowany jako pierwszy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
Tre
ś
ci zawodowe zawarte s
ą
w pi
ę
ciu modułach: Masa
ż
klasyczny,
Masa
ż
leczniczy, Masa
ż
sportowy, Masa
ż
relaksacyjny i kosmetyczny
oraz Praktyka zawodowa.
Moduły uwzgl
ę
dniaj
ą
ce zadania zawodowe s
ą
podzielone na
jednostki modułowe. Ka
ż
da jednostka zawiera tre
ś
ci programowe
stanowi
ą
ce okre
ś
lon
ą
cało
ść
, a ich realizacja umo
ż
liwia opanowanie
umiej
ę
tno
ś
ci niezb
ę
dnych do wykonywania okre
ś
lonego rodzaju
masa
ż
u. Czynnikiem sprzyjaj
ą
cym nabywaniu umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych
jest wykonywanie
ć
wicze
ń
zawartych w jednostkach modułowych.
Ć
wiczenia powinny by
ć
prowadzone w grupach do 15 osób.
W module 322[12].O1 wyodr
ę
bniono pi
ęć
jednostek modułowych,
zawieraj
ą
cych tre
ś
ci programowe dotycz
ą
ce stosowania przepisów
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz wymaga
ń
ergonomii, nawi
ą
zywania
i utrzymywania kontaktów społecznych, stosowania przepisów prawa
i zasad ekonomiki, prowadzenia działalno
ś
ci profilaktycznej i promocji
zdrowia, charakteryzowania budowy i czynno
ś
ci organizmu oraz
analizowania zaburze
ń
w jego funkcjonowaniu.
Moduł 322[12].Z1 jest pierwszym modułem zawodowym. Masa
ż
klasyczny – składa si
ę
z trzech jednostek modułowych. Obejmuje on
zagadnienia dotycz
ą
ce zasad i technik wykonywania masa
ż
u
klasycznego oraz prowadzenia dokumentacji pacjenta z wykorzystaniem
programów komputerowych.
Moduł 322[12].Z2 – Masa
ż
leczniczy – składa si
ę
z pi
ę
ciu jednostek
modułowych.
Zawiera
tre
ś
ci
zawodowe
dotycz
ą
ce
badania
i diagnozowania pacjenta w masa
ż
u leczniczym, wykonywania ró
ż
nych
rodzajów masa
ż
u leczniczego oraz dobierania techniki masa
ż
u do
jednostek chorobowych.
Moduł 322[12].Z3 – Masa
ż
sportowy – zawiera trzy jednostki modułowe
dotycz
ą
ce
stosowania
masa
ż
u
sportowego
w
poszczególnych
dyscyplinach sportowych oraz wykonywania masa
ż
u w zale
ż
no
ś
ci od
rodzaju urazu.
Moduł 322[12].Z4 – Masa
ż
relaksacyjny i kosmetyczny – zawiera trzy
jednostki modułowe dotycz
ą
ce wykonywania masa
ż
u relaksacyjnego
całego ciała, wykonywania masa
ż
u kosmetyczno-piel
ę
gnacyjnego oraz
wykonywania masa
ż
u kosmetycznego w ró
ż
nych zmianach tkankowych.
Moduł 322[12].Z5 – Praktyka zawodowa – zawiera trzy jednostki
modułowe dotycz
ą
ce wykonywania masa
ż
u w kosmetyce i w odnowie
biologicznej, wykonywania masa
ż
u ró
ż
nymi metodami w profilaktyce,
terapii i rehabilitacji oraz wykonywania masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym.
W trakcie realizacji programów nauczania jednostek modułowych nale
ż
y
zwróci
ć
szczególn
ą
uwag
ę
na korzystanie z najnowszych osi
ą
gni
ęć
dotycz
ą
cych
stosowania
masa
ż
u
oraz
konieczno
ść
doskonalenia
umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9
Wykaz modułów i jednostek modułowych zamieszczono w tabeli,
w której okre
ś
lono czas przewidziany na ich realizacj
ę
.
Wykaz modułów i jednostek modułowych
Symbol jednostki
modułowej
Wykaz modułów
i jednostek modułowych
Orientacyjna
liczba godzin na
realizacj
ę
Moduł 322[12].O1
Podstawy zawodu
540
322[12].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy
46
322[12].O1.02
Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki
w ochronie zdrowia
35
322[12].O1.03
Nawi
ą
zywanie i utrzymywanie kontaktów
społecznych
70
322[12].O1.04
Prowadzenie promocji zdrowia i profilaktyki
35
322[12].O1.05
Charakteryzowanie budowy i czynno
ś
ci
organizmu człowieka
210
322[12].O1.06
Analizowanie zaburze
ń
w funkcjonowaniu
organizmu człowieka
144
Moduł 322[12].Z1
Masa
ż
klasyczny
216
322[12].Z1.01
Wykonywanie spr
ęż
ystego odkształcania
tkanek
36
322[12].Z1.02
Wykonywanie masa
ż
u poszczególnych cz
ęś
ci
ciała
150
322[12].Z1.03
Korzystanie z programów komputerowych
wspomagaj
ą
cych prac
ę
masa
ż
ysty
30
Moduł 322[12].Z2
Masa
ż
leczniczy
496
322[12].Z2.01
Badanie i diagnozowanie pacjenta na potrzeby
masa
ż
u leczniczego
40
322[12].Z2.02
Wykonywanie drena
ż
u limfatycznego
90
322[12].Z2.03
Wykonywanie masa
ż
u segmentarnego
66
322[12].Z2.04
Wykonywanie ró
ż
nych rodzajów masa
ż
u
leczniczego
80
322[12].Z2.05
Dobieranie rodzaju masa
ż
u do jednostek
chorobowych
220
Moduł 322[12].Z3
Masa
ż
sportowy
192
322[12].Z3.01
Wykonywanie masa
ż
u sportowego
60
322[12].Z3.02
Wykonywanie masa
ż
u u zawodników ró
ż
nych
dyscyplin sportowych
82
322[12].Z3.03
Wykonywanie masa
ż
u w urazach sportowych
60
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
Symbol jednostki
modułowej
Wykaz modułów
i jednostek modułowych
Orientacyjna
liczba godzin na
realizacj
ę
Moduł 322[12].Z4
Masa
ż
relaksacyjny i kosmetyczny
256
322[12].Z4.01
Wykonywanie masa
ż
u relaksacyjnego
96
322[12].Z4.02
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego
piel
ę
gnacyjnego
80
322[12].Z4.03
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego
w ró
ż
nego rodzaju zmianach tkankowych
60
Moduł 322[12].Z5
Praktyka zawodowa
140
322[12].Z5.01
Wykonywanie masa
ż
u w kosmetyce i odnowie
biologicznej
35
322[12].Z5.02
Wykonywanie masa
ż
u ró
ż
nymi metodami
w profilaktyce, terapii i rehabilitacji
70
322[12].Z5.03
Wykonywanie masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym
35
Razem
1820
Na podstawie wykazu oraz układu jednostek modułowych sporz
ą
dzono
dydaktyczn
ą
map
ę
programu.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
Dydaktyczna mapa programu
322[12].O1.01
322[12].O1
322[12].O1.02
322[12].O1.03
322[12].Z3.01
322[12].Z3.02
322[12].Z4.02
322[12].Z5.01
322[12].Z5.02
322[12].Z5.03
322[12].Z2.01
322[12].O1.04
322[12].O1.05
322[12].O1.06
322[12].Z1
322[12].Z1.01
322[12].Z1.02
322[12].Z1.03
322[12].Z2
322[12].Z2.03
322[12].Z2.02
322[12].Z2.04
322[12].Z2.05
322[12].Z3
322[12].Z3.03
322[12].Z4
322[12].Z4.01
322[12].Z4.03
322[12].Z5
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
Dydaktyczna mapa programu nauczania stanowi schemat powi
ą
za
ń
mi
ę
dzy modułami i jednostkami modułowymi oraz okre
ś
la kolejno
ść
ich
realizacji. Na podstawie mapy ucze
ń
mo
ż
e wybra
ć
ś
cie
ż
k
ę
kształcenia
w zale
ż
no
ś
ci od własnych predyspozycji, posiadanego do
ś
wiadczenia
oraz dowodów potwierdzaj
ą
cych opanowanie okre
ś
lonej wiedzy
i umiej
ę
tno
ś
ci. Moduł O1 powinien by
ć
realizowany w pierwszej
kolejno
ś
ci, poniewa
ż
tre
ś
ci w nim zawarte stanowi
ą
podstaw
ę
merytoryczn
ą
dla pozostałych modułów.
Nauczyciele realizuj
ą
cy modułowy program nauczania powinni
posiada
ć
przygotowanie
metodologiczne
dotycz
ą
ce
kształcenia
modułowego, aktywizuj
ą
cych metod nauczania, pomiaru dydaktycznego
oraz projektowania i opracowywania pakietów edukacyjnych.
Nauczyciel kieruj
ą
cy procesem nauczania-uczenia si
ę
powinien
udziela
ć
uczniom pomocy w rozwi
ą
zywaniu problemów, kształtowa
ć
umiej
ę
tno
ś
ci zawodowe, uwzgl
ę
dniaj
ą
c ich indywidualne predyspozycje,
mo
ż
liwo
ś
ci i do
ś
wiadczenia. Ponadto, powinien rozwija
ć
zainteresowania
zawodem, wskazywa
ć
mo
ż
liwo
ś
ci dalszego kształcenia oraz zdobywania
nowych umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych. Powinien równie
ż
kształtowa
ć
takie
cechy osobowo
ś
ci uczniów, jak: dokładno
ść
i systematyczno
ść
,
rzetelno
ść
i odpowiedzialno
ść
za prac
ę
, sprawne komunikowanie si
ę
,
twórcze rozwi
ą
zywanie problemów oraz umiej
ę
tno
ść
współdziałania
w zespole.
Podczas realizacji programu modułowego zaleca si
ę
stosowanie
aktywizuj
ą
cych metod nauczania, takich jak: dyskusja dydaktyczna,
metoda tekstu przewodniego, metoda samokształcenia kierowanego,
metoda sytuacyjna, metoda projektów i
ć
wicze
ń
praktycznych. Po
żą
dane
jest stosowanie filmów dydaktycznych oraz organizowanie wycieczek do
zakładów
opieki
zdrowotnej
(szpitale,
przychodnie,
gabinety
rehabilitacyjne), gabinetów: odnowy biologicznej, kosmetycznych, spa,
o
ś
rodków
sportowych
oraz
na
targi
i
wystawy
bran
ż
owe.
W procesie realizacji programu nale
ż
y eksponowa
ć
samokształcenie
i korzystanie z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji: literatury zawodowej,
podr
ę
czników, przepisów prawnych, instrukcji, poradników, Internetu.
Prowadzenie zaj
ęć
aktywizuj
ą
cymi metodami nauczania wymaga
przygotowania materiałów dydaktycznych, takich jak: tekst przewodni,
instrukcje do metody projektów, przewodniki do samokształcenia,
instrukcje do wykonywania
ć
wicze
ń
, instrukcje stanowiskowe.
Istotnym elementem organizacji procesu dydaktycznego jest
sprawdzanie i ocenianie edukacyjnych osi
ą
gni
ęć
ucznia. Wskazane jest
prowadzenie bada
ń
diagnostycznych, kształtuj
ą
cych i sumuj
ą
cych.
Badania diagnostyczne maj
ą
na celu dokonanie oceny poziomu
wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów w pocz
ą
tkowej fazie kształcenia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
Badania kształtuj
ą
ce prowadzone w trakcie realizacji programu maj
ą
na celu dostarczanie bie
żą
cych informacji o efektywno
ś
ci procesu
nauczania – uczenia si
ę
.
Badania sumuj
ą
ce powinny by
ć
prowadzone po zako
ń
czeniu
realizacji programu nauczania jednostek modułowych. Informacje
uzyskiwane w wyniku bada
ń
pozwalaj
ą
na dokonywanie ewaluacji
procesu nauczania.
Ocenianie powinno u
ś
wiadamia
ć
uczniowi poziom jego osi
ą
gni
ęć
w stosunku do wymaga
ń
edukacyjnych, wdra
ż
a
ć
go do systematycznej
pracy, samokontroli i samooceny. Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
realizowane przy pomocy sprawdzianów ustnych,
pisemnych
i
praktycznych,
obserwacji
pracy
ucznia
podczas
wykonywania
ć
wicze
ń
oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
Podana w tabeli wykazu jednostek modułowych orientacyjna liczba
godzin przewidziana na realizacj
ę
programu mo
ż
e ulega
ć
zmianie
w zale
ż
no
ś
ci od stosowanych przez nauczyciela metod i
ś
rodków
dydaktycznych.
W zintegrowanym procesie kształcenia modułowego nie ma podziału
na zaj
ę
cia teoretyczne i praktyczne. Formy organizacyjne pracy uczniów
powinny by
ć
dostosowane do tre
ś
ci i metod kształcenia.
Proponowane formy organizacyjne prowadzenia zaj
ęć
, to: praca
w grupach, w zespołach 2-osobowych oraz praca indywidualna.
Szkoła podejmuj
ą
ca kształcenie systemem modułowym powinna
posiada
ć
odpowiednio wyposa
ż
one pomieszczenia dydaktyczne.
Wskazane jest zorganizowanie pracowni:
–
anatomiczno-fizjologicznej,
–
masa
ż
u,
–
masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym,
–
fizykoterapii,
–
kinezyterapii,
–
komputerowej.
W trosce o jako
ść
kształcenia konieczne s
ą
systematyczne działania
szkoły polegaj
ą
ce na:
–
pozyskiwaniu nowych
ś
rodków dydaktycznych,
–
opracowywaniu obudowy dydaktycznej programu nauczania,
–
współpracy z placówkami zwi
ą
zanymi z kierunkiem kształcenia, celem
aktualizacji
tre
ś
ci
kształcenia
zawodowego,
odpowiadaj
ą
cych
wymaganiom masa
ż
u,
–
doskonaleniu nauczycieli w zakresie kształcenia modułowego,
aktywizuj
ą
cych metod nauczania, pomiaru dydaktycznego oraz
projektowania pakietów edukacyjnych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
II. Plany nauczania
PLAN NAUCZANIA
Czteroletnie technikum
*
Zawód: technik masa
ż
ysta 322[12]
Podbudowa programowa: gimnazjum
Lp.
Moduły kształcenia w zawodzie
Dla młodzie
ż
y
Liczba godzin tygodniowo
w czteroletnim okresie
nauczania
Klasy I–IV
1. Podstawy zawodu
15
2. Masa
ż
klasyczny
6
3. Masa
ż
leczniczy
15
4. Masa
ż
sportowy
6
5. Masa
ż
relaksacyjny i kosmetyczny
8
Razem
50
Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
* wył
ą
cznie dla osób niewidomych i słabo widz
ą
cych
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
PLAN NAUCZANIA
Szkoła policealna
Zawód: technik masa
ż
ysta 322[12]
Podbudowa programowa: szkoła daj
ą
ca wykształcenie
ś
rednie
Lp.
Moduły kształcenia w zawodzie
Dla młodzie
ż
y
Dla dorosłych
Liczba godzin
tygodniowo
w dwuletnim
okresie nauczania
Liczba godzin
tygodniowo
w dwuletnim okresie
nauczania
Klasy I–II
Semestry I–IV
Forma stacjonarna
1.
Podstawy zawodu
15
12
2.
Masa
ż
klasyczny
6
4
3.
Masa
ż
leczniczy
15
11
4.
Masa
ż
sportowy
6
4
5.
Masa
ż
relaksacyjny i kosmetyczny
8
6
Razem
50
37
Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
III. Moduły kształcenia
Moduł 322[12].O1
Podstawy zawodu
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
–
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
stosowa
ć
procedury obowi
ą
zuj
ą
ce podczas udzielania pierwszej
pomocy,
–
współpracowa
ć
z instytucjami finansuj
ą
cymi
ś
wiadczenia zdrowotne,
–
ocenia
ć
jako
ść
ś
wiadczonych usług,
–
stosowa
ć
przepisy
prawa
dotycz
ą
ce
wykonywania
zada
ń
zawodowych,
–
nawi
ą
zywa
ć
i utrzymywa
ć
kontakt z pacjentem/klientem,
–
charakteryzowa
ć
procesy
psychiczne
i
składniki
osobowo
ś
ci
człowieka,
–
popularyzowa
ć
zachowania prozdrowotne,
–
charakteryzowa
ć
budow
ę
i funkcje narz
ą
dów i układów organizmu
człowieka,
–
rozpoznawa
ć
zaburzenia w funkcjonowaniu narz
ą
dów organizmu
człowieka,
–
opracowywa
ć
, przechowywa
ć
i archiwizowa
ć
dokumentacj
ę
pacjenta,
–
korzysta
ć
z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji w celu doskonalenia
umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[12].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy
46
322[12].O1.02
Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki
w ochronie zdrowia
35
322[12].O1.03
Nawi
ą
zywanie i utrzymywanie kontaktów
społecznych
70
322[12].O1.04 Prowadzenie promocji zdrowia i profilaktyki
35
322[12].O1.05
Charakteryzowanie budowy i czynno
ś
ci organizmu
człowieka
210
322[12].O1.06
Analizowanie zaburze
ń
w funkcjonowaniu organizmu
człowieka
144
Razem
540
3. Schemat układu jednostek modułowych
322[12].O1
Podstawy zawodu
322[12].O1.01
Stosowanie przepisów
bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy
322[12].O1.02
Stosowanie przepisów prawa
i zasad ekonomiki w ochronie
zdrowia
322[12].O1.03
Nawi
ą
zywanie i utrzymywanie
kontaktów społecznych
322[12].O1.04
Prowadzenie promocji zdrowia
i profilaktyki
322[12].O1.05
Charakteryzowanie budowy
i czynno
ś
ci organizmu człowieka
322[12].O1.06
Analizowanie zaburze
ń
w funkcjonowaniu organizmu
człowieka
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
4. Literatura
Argyle M.: Psychologia stosunków mi
ę
dzyludzkich. Wydawnictwo
naukowe PWN, Warszawa 1999
Bangs D.G.: Plan marketingowy. PWE, Warszawa 1999
Bank J.: Zarz
ą
dzanie przez jako
ść
. Fleberg SJA, Warszawa 1999
Bierach A.J.: Mowa ciała kluczem do sukcesu. Wyd. ASTRUM, Wrocław
2001
Birkenbihl V.F.: Vademecum psychologii społecznej. Wyd. ASTRUM,
Wrocław 2000
Bloos J.: Marketing praktyczny. Buyar Marketing, Warszawa 1992
Boraty
ń
ski J., Dudek B., Morkis G.: Obsługa klienta. Prawo pracy,
Higiena pracy. WSiP, Warszawa 2003
Brocki M.: J
ę
zyk ciała w uj
ę
ciu antropologicznym. Wyd. ASTRUM,
Wrocław 2001
Buchfelder M. A.: Podr
ę
cznik pierwszej pomocy. Wydawnictwo Lekarskie
PZWL, Warszawa 1999
Chwierut S., Kulis M., Wójcik D.: Elementy zarz
ą
dzania finansowego
w ochronie zdrowia. Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne Vesalius,
Kraków 2000
Dmowski S., Rudnicki S.: Komentarz do Kodeksu cywilnego, Ksi
ę
ga
pierwsza - Cz
ęść
ogólna. Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 2001
Dobek-Ostrowska
B.:
Podstawy
komunikowania
społecznego.
Wyd.ASTRUM, Wrocław 1999
Fibak J.: Chirurgia. PZWL, Warszawa 1996
Ga
ź
dzik T.Sz.: Ortopedia i traumatologia. Podr
ę
cznik dla studentów.
PZWL, Warszaw 2004
Getzen T.: Ekonomika zdrowia. PWN, Warszawa 2000
Goł
ą
b B.K.: Podstawy anatomii człowieka. PZWL, Warszawa 2005
Goł
ą
b B.K.: Anatomia czynno
ś
ciowa o
ś
rodkowego układu Nerwowego.
PZWL, Warszawa 2004
Hansen A.: Bezpiecze
ń
stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998
Kami
ń
ski B., Dziak A.: Post
ę
powanie w stanach zagro
ż
enia
ż
ycia.
Podr
ę
cznik dla szkół medycznych, Wydawnictwo Lekarskie PZWL,
Warszawa 1997.
Krechowiecki A., Czerwi
ń
ski F.: Zarys anatomii człowieka. PZWL,
Warszawa 1997
Król-Fijewska M.: Trening asertywno
ś
ci. PTP, Warszawa 1994
Leszczy
ń
ski W., Zakrzewska K.: Bezpiecze
ń
stwo i higieny pracy
PROEGRO, Warszawa 1993
Lewandowski J.: Elementy prawa. WSiP, Warszawa 1994
Masiow A.: Motywacja i osobowo
ść
. Instytut Wydawniczy PAX,
Warszawa 1996
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
Michajlik A., Ramotowski W.: Anatomia i fizjologia człowieka. PZWL,
Warszawa 2003
Muller R., Rupper P.: Proces reengineering. Optymalizacja procesów
zorientowanych na klienta. Wyd. ASTRUM, Wrocław 2000
Pietrzykowski K. (red.): Kodeks cywilny. Komentarz, tom II. Wydawnictwa
Prawnicze, Warszawa 1998
P
ę
dich W. red.: Choroby wewn
ę
trzne. PZWL, Warszawa 1999
Prusi
ń
ski A.: Neurologia praktyczna. PZWL, Warszawa 2004
Prusi
ń
ski A.: Podstawy neurologii klinicznej. PZWL, Warszawa 1983
R
ą
czkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Warszawa 2003
R
ą
czkowski B.: Omówienie zmian w zakresie przepisów bhp. ODDK,
Warszawa 2003
Sobczak
K.:
Działalno
ść
gospodarcza.
Uregulowania
prawne.
Wydawnictwa Prawnicze PWN, Warszawa 2001
Sobiecki
R.,
(red.):
Podstawy
przedsi
ę
biorczo
ś
ci
w
pytaniach
i odpowiedziach. Centrum Doradztwa i Informacji Difin, Warszawa 2003
Sokołowska- Pituchowa J.: Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 2003
Stankiewicz J.: Komunikowanie si
ę
w organizacji. Wyd. ASTRUM,
Wrocław 1999
Stemberg R.: Wprowadzenie do psychologii. WS i P, Warszawa 1995.
Tautz-Wiessner G.: Savoir-vivre w
ż
yciu. Dobre obyczaje kluczem do
sukcesu. Wyd. ASTRUM, Wrocław 2000
Thomson P.: Sposoby komunikacji interpersonalnej. Zysk i S-ka, Pozna
ń
1998.
Traczyk Wł. Z.: Fizjologia człowieka w zarysie. PZWL, Warszawa 2002
Traczyk Wł. Z.: Słownik fizjologii człowieka. PZWL, Warszawa 2000
Trocki M., (red.): Nowoczesne zarz
ą
dzanie w opiece zdrowotnej. Instytut
Przedsi
ę
biorczo
ś
ci i Samorz
ą
dno
ś
ci, Warszawa 2002
Witkowski S. red. Psychologia sukcesu. PWN, Warszawa 1994
Wojciechowski E.: Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach. O
ś
rodek
Doradztwa i Doskonalenia Kadr Sp. z o.o., Gda
ń
sk 1998.
Wróblewski T., Miechowiecka N.: Patologia. Podr
ę
cznik dla
ś
rednich
szkół medycznych. PZWL, Warszawa 1993
Zdyb M.: Prawo działalno
ś
ci gospodarczej - komentarz. Zakamycze,
Kraków 2000
Zimbardo P. G., Ruch F. L.: Psychologia i
ż
ycie. PWN, Warszawa 1994.
ś
uk T., Dziak A.: ortopedia z traumatologi
ą
narz
ą
dów ruchu. PZWL,
Warszawa 1993
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
Jednostka modułowa 322[12].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zinterpretowa
ć
podstawowe przepisy prawa dotycz
ą
ce bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy,
–
zastosowa
ć
przepisy prawa dotycz
ą
ce bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
–
okre
ś
li
ć
podstawowe obowi
ą
zki pracodawcy w zakresie zapewnienia
bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,
–
okre
ś
li
ć
obowi
ą
zki i prawa pracownika w zakresie bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy,
–
zadba
ć
o wyposa
ż
enie oraz ład i porz
ą
dek w miejscu pracy,
–
rozpozna
ć
ź
ródła i czynniki niebezpieczne w
ś
rodowisku pracy,
–
dobra
ć
metody i
ś
rodki zapobiegania czynnikom szkodliwym
w miejscu pracy,
–
dobra
ć
ś
rodki ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej pracy,
–
zastosowa
ć
podstawowe zasady higieny i fizjologii pracy,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
zastosowa
ć
zasady ochrony
ś
rodowiska,
–
zareagowa
ć
w
przypadku
zagro
ż
enia
po
ż
arowego,
zgodnie
z instrukcj
ą
przeciwpo
ż
arow
ą
,
–
udzieli
ć
pierwszej pomocy w urazach ró
ż
nych cz
ęś
ci ciała,
–
udzieli
ć
pierwszej pomocy w stanach nagłego zatrzymania oddychania
i kr
ąż
enia.
2. Materiał nauczania
Prawna ochrona pracy.
Obowi
ą
zki pracodawcy i pracownika w zakresie bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy.
Zasady tworzenia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
Organizacja stanowiska pracy.
Czynniki szkodliwe, uci
ąż
liwe i niebezpieczne wyst
ę
puj
ą
ce w procesie
pracy.
Metody i
ś
rodki zapobiegania czynnikom szkodliwym.
Ś
rodki ochrony indywidualnej.
Elementy ergonomii, fizjologii i higieny pracy.
Ochrona
ś
rodowiska na stanowisku pracy.
Ochrona przeciwpo
ż
arowa.
Pierwsza pomoc w stanach nagłego zagro
ż
enia zdrowotnego.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie
przepisów
prawa
dotycz
ą
cych
bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
•
Okre
ś
lanie obowi
ą
zków pracodawcy i pracownika w zakresie
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
•
Alarmowanie stra
ż
y po
ż
arnej, zgodnie z instrukcj
ą
przeciwpo
ż
arow
ą
w warunkach symulowanych.
•
Identyfikowanie oznakowania drogi ewakuacyjnej w szkole i placówce
kształcenia praktycznego.
•
Identyfikowanie rozmieszczenia sprz
ę
tu ga
ś
niczego na terenie szkoły.
•
Rozpoznawanie
zagro
ż
e
ń
wypadkowych
wyst
ę
puj
ą
cych
na
stanowiskach pracy technika masa
ż
ysty.
•
Dobieranie
ś
rodków ochrony indywidualnej stosownie do rodzaju
wykonywanej pracy.
•
Nakładanie opatrunku na ran
ę
w obr
ę
bie głowy, ko
ń
czyny górnej,
ko
ń
czyny dolnej.
•
Tamowanie krwotoków z rany i z nosa.
•
Unieruchamianie złama
ń
w obr
ę
bie ko
ń
czyny górnej, dolnej
i kr
ę
gosłupa.
•
Udzielanie pierwszej pomocy w przypadku omdlenia, oparzenia,
pora
ż
enia pr
ą
dem elektrycznym oraz drgawek.
•
Udra
ż
nianie dróg oddechowych na fantomie.
•
Układanie poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej.
•
Wykonywanie resuscytacji kr
ąż
eniowo-oddechowej u dorosłego
i dziecka na fantomie.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Instrukcje i teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Przepisy prawa, regulaminy dotycz
ą
ce higieny i bezpiecze
ń
stwa pracy,
ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
Kodeks pracy. Schematy dróg ewakuacyjnych.
Instrukcje obsługi urz
ą
dze
ń
u
ż
ywanych do masa
ż
u stwarzaj
ą
cych
zagro
ż
enie dla
ż
ycia i zdrowia człowieka.
Polskie Normy, wymagania dotycz
ą
ce ergonomii.
Filmy dydaktyczne dotycz
ą
ce udzielania pierwszej pomocy oraz obsługi
sprz
ę
tu ga
ś
niczego.
Płyty CD i DVD z zakresu udzielania pierwszej pomocy.
Ś
rodki ochrony indywidualnej.
Plansze sprz
ę
tu ga
ś
niczego, ga
ś
nice.
Materiały i sprz
ę
t do udzielania pierwszej pomocy.
Fantom człowieka do
ć
wicze
ń
udzielania pierwszej pomocy.
Apteczka pierwszej pomocy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
rozpoznawania
ź
ródeł
zagro
ż
enia
i
czynników
niebezpiecznych w
ś
rodowisku pracy, dobierania
ś
rodków ochrony
indywidualnej, reagowania w sytuacjach zagro
ż
enia
ż
ycia i zdrowia oraz
udzielania pierwszej pomocy osobom poszkodowanym. Program
powinien by
ć
realizowany przez nauczyciela specjalist
ę
do spraw
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
W procesie nauczania - uczenia si
ę
nale
ż
y zwróci
ć
szczególn
ą
uwag
ę
na obowi
ą
zki pracownika i pracodawcy w zakresie bhp, stosowanie
zasad ochrony zdrowia w pracy zawodowej oraz na skutki
nieprzestrzegania przepisów bhp i ochrony przeciwpo
ż
arowej. Wa
ż
ne
jest
kształtowanie
postawy
odpowiedzialno
ś
ci,
sumienno
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci współdziałania w grupie. Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
aktywizuj
ą
cymi i praktycznymi metodami nauczania, takimi jak: dyskusja
dydaktyczna, tekstu przewodniego, projektów, inscenizacji oraz
ć
wicze
ń
.
Ć
wiczenia zaproponowane w programie mog
ą
by
ć
modyfikowane
i uzupełniane w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych. Metoda projektów
zasługuje na szczególn
ą
uwag
ę
, poniewa
ż
pozwala na efektywne
wykorzystanie
czasu,
prezentacj
ę
wykonanych
projektów
oraz
korzystanie z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji.
Program jednostki nale
ż
y realizowa
ć
w pracowni anatomicznej oraz
w odpowiednio wyposa
ż
onym pomieszczeniu dydaktycznym, w grupie do
15 uczniów, z podziałem na 2 - 4 osobowe zespoły.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów. Podstawowe
wymagania
edukacyjne
powinny
obejmowa
ć
przede
wszystkim
umiej
ę
tno
ś
ci okre
ś
lania sposobów likwidacji lub ograniczenia zagro
ż
e
ń
w miejscu pracy, udzielania pierwszej pomocy oraz korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y ocenia
ć
w zakresie zaplanowanych celów
kształcenia na podstawie:
–
ustnych sprawdzianów poziomu wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
ukierunkowanej obserwacji czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
,
–
opracowanego projektu.
Ocena prac projektowych powinna by
ć
dokonywana na etapie
planowania, realizacji i prezentacji projektu.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne nale
ż
y sprawdza
ć
na podstawie obserwacji
czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia w czasie
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
korzystanie z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji,
–
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz
ochrony przeciwpo
ż
arowej,
–
dobór
ś
rodków ochrony indywidualnej,
–
poprawno
ść
wykonania
ć
wicze
ń
,
–
współprac
ę
w zespole.
Na zako
ń
czenie realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
zastosowa
ć
test dydaktyczny z zadaniami otwartymi i zamkni
ę
tymi.
W ocenie ko
ń
cowej nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
poziom wykonania
ć
wicze
ń
,
wyniki testu oraz ocen
ę
za wykonanie i prezentacj
ę
projektu.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
Jednostka modułowa 322[12].O1.02
Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki
w ochronie zdrowia
1
.
Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
podstawow
ą
terminologi
ą
z zakresu prawa i ekonomiki,
–
rozró
ż
ni
ć
podstawowe gał
ę
zie prawa,
–
przedstawi
ć
rodzaje aktów prawnych i
ź
ródła informacji o nich,
–
przedstawi
ć
zakres obowi
ą
zywania prawa,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
przepisami prawa cywilnego, prawa pracy oraz prawa
o ubezpieczeniach społecznych,
–
scharakteryzowa
ć
system organizacji ochrony zdrowia w Polsce,
–
wskaza
ć
instytucje wpływaj
ą
ce na polityk
ę
zdrowotn
ą
pa
ń
stwa,
–
okre
ś
li
ć
ź
ródła i sposoby finansowania
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych,
–
wyja
ś
ni
ć
istot
ę
i zasady funkcjonowania systemu ubezpiecze
ń
zdrowotnych w Polsce,
–
wyja
ś
ni
ć
specyfik
ę
rynku
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych,
–
wskaza
ć
czynniki wpływaj
ą
ce na popyt i poda
ż
usług medycznych,
–
wyja
ś
ni
ć
mechanizmy konkurencji mi
ę
dzy podmiotami
ś
wiadcz
ą
cymi
usługi medyczne,
–
zastosowa
ć
przepisy prawa dotycz
ą
ce działalno
ś
ci zawodowej,
–
zinterpretowa
ć
podstawowe
przepisy
prawa
dotycz
ą
ce
odpowiedzialno
ś
ci cywilnej i karnej,
–
zastosowa
ć
przepisy prawa dotycz
ą
ce działalno
ś
ci gospodarczej,
–
skorzysta
ć
z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji,
–
okre
ś
li
ć
ź
ródła i metody pozyskiwania klientów,
–
zorganizowa
ć
promocj
ę
usług
ś
wiadczonych
przez
technika
masa
ż
yst
ę
.
2. Materiał nauczania
Poj
ę
cie prawa,
ź
ródła prawa.
Normy prawne, przepisy prawa, obowi
ą
zywanie prawa.
Organizacja ochrony zdrowia w Polsce.
Podstawy prawne funkcjonowania zakładów opieki zdrowotnej.
Ź
ródła prawa pracy i prawa działalno
ś
ci gospodarczej: Kodeks cywilny,
Kodeks pracy, Ustawa o zakładach opieki zdrowotnej, Ustawa
o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia.
System ubezpiecze
ń
zdrowotnych w Polsce.
Specyficzne cechy rynku usług medycznych.
Instytucje wpływaj
ą
ce na polityk
ę
zdrowotn
ą
pa
ń
stwa.
Finansowanie
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
Ubezpieczenia zdrowotne.
Przepisy prawa dotycz
ą
ce działalno
ś
ci zawodowej i gospodarczej.
Przepisy prawa dotycz
ą
ce odpowiedzialno
ś
ci cywilnej i karnej.
Marketing w działalno
ś
ci usługowej.
Finansowanie
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych.
Koszty w zakładach opieki zdrowotnej.
System ubezpiecze
ń
zdrowotnych w Polsce.
Rynek
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych.
Podstawy prawne funkcjonowania zakładów opieki zdrowotnej i płatnika.
3.
Ć
wiczenia
•
Interpretowanie przepisów prawa cywilnego, prawa pracy, prawa
o ubezpieczeniach społecznych i zdrowotnych.
•
Okre
ś
lanie
sposobu
finansowania
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych
udzielanych w zakładzie rehabilitacji.
•
Pozyskiwanie materiałów na temat prowadzenia działalno
ś
ci
gospodarczej z zasobów internetowych.
•
Sporz
ą
dzanie
wykazu
czynno
ś
ci
zwi
ą
zanych
z
zakładaniem
działalno
ś
ci gospodarczej dotycz
ą
cej
ś
wiadczenia usług medycznych.
•
Analizowanie rodzajów kosztów w opiece zdrowotnej.
•
Interpretowanie przepisów prawa dotycz
ą
cych działalno
ś
ci zawodowej
masa
ż
ysty.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Foliogramy dotycz
ą
ce wiedzy ekonomicznej i prawnej, ubezpiecze
ń
i finansowania
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych.
Tablice dotycz
ą
ce organizacji ochrony zdrowia w Polsce.
Opisy przypadków.
Przepisy prawa dotycz
ą
ce: powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego,
zakładów opieki zdrowotnej, prawa cywilnego, prawa pracy oraz
prowadzenia działalno
ś
ci gospodarczej.
Kodeks cywilny. Kodeks pracy.
Wzory dokumentacji działalno
ś
ci gospodarczej.
Prasa zawieraj
ą
ca informacje ekonomiczne i prawne.
Baza informacji prawnej (płyty CD-ROM i Internet; System LEX, serwis
prawo i zdrowie).
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program nauczania jednostki modułowej obejmuje zintegrowane tre
ś
ci
z zakresu ekonomii, ekonomiki, finansów i prawa.
Tre
ś
ci
programowe
niezb
ę
dne
s
ą
do
zrozumienia
zasad
funkcjonowania
ochrony
zdrowia
w
wymiarze
organizacyjnym
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
i ekonomicznym. Po zrealizowaniu tre
ś
ci programowych dotycz
ą
cych
rynku
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych uczniowie powinni okre
ś
li
ć
specyficzne
cechy rynku, mechanizmy ekonomiczne i kryteria zapewnienia jako
ś
ci
usług medycznych.
Podczas realizacji programu szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
regulacje prawne dotycz
ą
ce funkcjonowania zakładów opieki zdrowotnej
i płatnika oraz działalno
ś
ci usługowej masa
ż
ysty.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w odpowiednio wyposa
ż
onej pracowni
masa
ż
u. Nauczyciel powinien mie
ć
do dyspozycji podr
ę
czn
ą
biblioteczk
ę
,
wyposa
ż
on
ą
w literatur
ę
z zakresu prawa i ekonomii, akty prawne oraz
specjalistyczn
ą
pras
ę
.
Osi
ą
gni
ę
cie zało
ż
onych celów kształcenia umo
ż
liwia stosowanie
efektywnych metod nauczania, takich jak: wykład informacyjny, wykład
konwersatoryjny, dyskusja dydaktyczna, metoda przypadków, metoda
sytuacyjna, metoda projektów,
ć
wiczenia praktyczne.
Ć
wiczenia zaproponowane w programie umo
ż
liwi
ą
indywidualizacj
ę
procesu kształcenia, efektywne wykorzystywanie pomocy dydaktycznych
oraz zastosowanie nabytych umiej
ę
tno
ś
ci w okre
ś
lonych sytuacjach.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y przeprowadza
ć
systematycznie na podstawie kryteriów uwzgl
ę
dniaj
ą
cych zaplanowane
cele kształcenia. Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na umiej
ę
tno
ś
ci:
–
okre
ś
lania
ź
ródeł i sposobów finansowania
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych,
–
okre
ś
lania czynników wpływaj
ą
cych na popyt i poda
ż
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych,
–
okre
ś
lania roli pa
ń
stwa i płatnika na rynku usług medycznych,
–
interpretowania regulacji prawnych obowi
ą
zuj
ą
cych w działalno
ś
ci
zawodowej.
Proces oceniania powinien obejmowa
ć
:
–
diagnoz
ę
wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci ucznia przed przyst
ą
pieniem do
realizacji programu,
–
sprawdzenie post
ę
pów ucznia w toku realizacji programu oraz
rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu celów kształcenia,
–
sprawdzenie wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci na zako
ń
czenie realizacji
programu nauczania,
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów mo
ż
na ocenia
ć
na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych,
–
sprawdzianów pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
W ocenie ko
ń
cowej nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki wszystkich metod
sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia stosowanych przez nauczyciela w toku
nauczania.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28
Jednostka modułowa 322[12].O1.03
Nawi
ą
zywanie i utrzymywanie kontaktów
społecznych
1
.
Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
podstawow
ą
terminologi
ą
z zakresu psychologii,
–
scharakteryzowa
ć
procesy psychiczne człowieka,
–
scharakteryzowa
ć
procesy poznawcze, emocjonalne i motywacyjne,
–
okre
ś
li
ć
składniki osobowo
ś
ci człowieka i czynniki kształtuj
ą
ce
osobowo
ść
,
–
scharakteryzowa
ć
sytuacje trudne oraz ich wpływ na stan psychiczny
człowieka,
–
udzieli
ć
pacjentowi wsparcia w trudnej sytuacji,
–
dobra
ć
metody skutecznego rozwi
ą
zywania problemów w ró
ż
nych
sytuacjach zawodowych i
ż
yciowych,
–
udzieli
ć
wsparcia osobie chorej, niepełnosprawnej i jej rodzinie,
–
nawi
ą
za
ć
kontakt
z
pacjentem/klientem,
jego
rodzin
ą
i współpracownikami,
–
oceni
ć
mo
ż
liwo
ś
ci porozumiewania si
ę
osób w ró
ż
nym wieku,
–
zastosowa
ć
techniki ułatwiaj
ą
ce skuteczne komunikowanie si
ę
,
–
rozpozna
ć
problemy wyst
ę
puj
ą
ce w procesie komunikowania si
ę
,
–
zachowa
ć
si
ę
asertywnie,
–
okre
ś
li
ć
zasady i warunki skutecznego negocjowania,
–
zastosowa
ć
techniki aktywnego słuchania, wyrazi
ć
empati
ę
, oceni
ć
emocje,
–
scharakteryzowa
ć
procesy społeczne,
–
okre
ś
li
ć
rol
ę
grupy społecznej w procesie rehabilitacji osoby chorej lub
niepełnosprawnej,
–
scharakteryzowa
ć
zachowania zdrowotne ludzi i ich uwarunkowania,
–
scharakteryzowa
ć
społeczne uwarunkowania choroby,
–
okre
ś
li
ć
społeczne konsekwencje choroby i niepełnosprawno
ś
ci,
–
scharakteryzowa
ć
postawy wobec choroby i niepełnosprawno
ś
ci,
–
dochowa
ć
tajemnicy zawodowej,
–
zastosowa
ć
ogólnie przyj
ę
te normy etyczne.
2. Materiał nauczania
Podstawowe poj
ę
cia psychologiczne: kontakt interpersonalny, mowa
ciała, komunikacja, potrzeba, konflikt, asertywno
ść
, tolerancja.
Procesy psychiczne człowieka.
Procesy poznawcze, emocjonalne i motywacyjne.
Osobowo
ść
człowieka.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
29
Sytuacje trudne (konflikt, frustracja, kryzys, stres) oraz ich wpływ na stan
psychiczny człowieka.
Radzenie sobie ze stresem.
Sytuacje problemowe, rozwi
ą
zywanie problemów.
Wsparcie społeczne.
Sposoby komunikowania si
ę
z drugim człowiekiem.
Problemy i bł
ę
dy w komunikowaniu si
ę
.
Zachowania asertywne.
Negocjacje.
Procesy społeczne.
Zachowania zdrowotne.
Społeczne uwarunkowania choroby.
Społeczne konsekwencje choroby i niepełnosprawno
ś
ci.
Systemy warto
ś
ci społecznych.
Etyka zawodowa, prawa pacjenta.
3.
Ć
wiczenia
•
Nadawanie komunikatów werbalnych, poprzez zmian
ę
tonu głosu
i szybko
ś
ci mówienia.
•
Wysyłanie komunikatów niewerbalnych – wykonywanie gestów
otwarto
ś
ci
i
współpracy,
zło
ś
ci,
niech
ę
ci,
zniecierpliwienia,
zniech
ę
cenia.
•
Odczytywanie i interpretowanie komunikatów niewerbalnych.
•
Przekazywanie i przyjmowanie informacji zwrotnych.
•
Nadawanie komunikatów JA.
•
Identyfikowanie problemów osób chorych i niepełnosprawnych na
podstawie
opisu
przypadków
oraz
ustalanie
sposobów
ich
rozwi
ą
zania.
•
Rozwi
ą
zywanie sytuacji konfliktowych z wykorzystaniem strategii
separacji,
dominacji,
tłumienia
i
kompromisu
w
warunkach
symulowanych.
•
Prowadzenie negocjacji z osob
ą
nie wyra
ż
aj
ą
c
ą
zgody na udzielenie
pomocy medycznej, z wykorzystaniem metody inscenizacji.
•
Okre
ś
lanie wpływu choroby i niepełnosprawno
ś
ci na zachowania
i reakcje psychiczne pacjenta na podstawie analizy opisu przypadków.
•
Planowanie i prowadzenie rozmowy z pacjentem zgłaszaj
ą
cym si
ę
na zabieg masa
ż
u.
•
Opracowywanie wzorca osobowo
ś
ci technika masa
ż
ysty.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
30
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Foliogramy dotycz
ą
ce procesów psychicznych.
Opisy przypadków, opisy sytuacji.
Filmy
dydaktyczne
na
temat
kształtowania
umiej
ę
tno
ś
ci
interpersonalnych.
Ta
ś
my z nagraniami technik relaksacyjnych.
Nagrania rozmów z pacjentami, dotycz
ą
ce problemów zdrowotnych.
Scenariusze
ć
wicze
ń
.
Materiały
ź
ródłowe.
Kwestionariusze wywiadów.
Prezentacje multimedialne.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu nauczania jednostki modułowej jest
kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci nawi
ą
zywania i utrzymywania kontaktów
społecznych oraz rozpoznawania potrzeb i problemów pacjenta/klienta.
Podczas
realizacji programu nale
ż
y równie
ż
zwróci
ć
uwag
ę
na
kształtowanie postaw szczególnie przydatnych w wykonywaniu zawodu
masa
ż
ysty, takich jak: tolerancja, odpowiedzialno
ść
za skutki własnych
zachowa
ń
w kontakcie z drugim człowiekiem, akceptacja zachowa
ń
klientów /pacjentów, wra
ż
liwo
ść
na cierpienia innych ludzi.
Przed przyst
ą
pieniem do realizacji programu nauczania jednostki,
nauczyciel
powinien
dokładnie
przeanalizowa
ć
tre
ś
ci
zawarte
w programie. Na podstawie dokonanej analizy, powinien dobra
ć
formy
i metody nauczania oraz
ś
rodki dydaktyczne.
Osi
ą
gni
ę
cie zaplanowanych celów kształcenia umo
ż
liwi stosowanie
aktywizuj
ą
cych metod nauczania: dyskusji dydaktycznej, metody
przypadków i sytuacyjnej, gier dydaktycznych, psychodramy, inscenizacji
oraz
ć
wicze
ń
.
Podczas
ć
wicze
ń
uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
nawi
ą
zywania
kontaktów w grupie, wyra
ż
ania uczu
ć
, stosowania technik aktywnego
słuchania, negocjowania i rozwi
ą
zywania konfliktów. Nabyte umiej
ę
tno
ś
ci
ułatwiaj
ą
budowanie relacji mi
ę
dzy lud
ź
mi, opartych na zaufaniu
i wzajemnym zrozumieniu oraz stanowi
ą
niezb
ę
dny element roli
zawodowej technika masa
ż
ysty.
Kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci społecznych powinno odbywa
ć
si
ę
w atmosferze zaufania i akceptacji, w relacji ucze
ń
– nauczyciel.
Ć
wiczenia powinny by
ć
prowadzone w 15 osobowych grupach
z podziałem na 2-4 osobowe zespoły, w pomieszczeniu dydaktycznym
wyposa
ż
onym w urz
ą
dzenia audiowizualne.
Zaleca si
ę
stosowanie nowoczesnych
ś
rodków dydaktycznych,
w tym multimedialnych, dotycz
ą
cych ró
ż
nych form treningu umiej
ę
tno
ś
ci
społecznych oraz technik relaksacyjnych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
31
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y prowadzi
ć
systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów. W procesie
oceniania nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi,
wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
z zakresu psychologii i socjologii, poprawno
ść
wnioskowania.
Systematyczna ocena umo
ż
liwia postawienie prawidłowej diagnozy
pedagogicznej, której celem jest ustalenie wyników uczenia si
ę
ka
ż
dego
ucznia oraz zastosowanie metod i form doskonal
ą
cych proces
dydaktyczny.
Ocena zakresu i poziomu nabytych umiej
ę
tno
ś
ci mo
ż
e by
ć
dokonywana na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji zachowania uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Obserwuj
ą
c zachowanie uczniów podczas
ć
wicze
ń
nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
sposób
pełnienia
okre
ś
lonych
ról
społecznych
zwi
ą
zanych
z procesem komunikowania si
ę
–
umiej
ę
tno
ść
współpracy w grupie,
–
aktywno
ść
na zaj
ę
ciach,
–
przestrzeganie reguł post
ę
powania obowi
ą
zuj
ą
cych w grupie.
Podczas oceniania postaw i umiej
ę
tno
ś
ci społecznych, przydatne
mog
ą
by
ć
testy psychologiczne, arkusze obserwacji ze skal
ą
ocen,
zestawy kryteriów i norm oceniania oraz arkusze samooceny i ocen
uczniowskich.
W ocenie ko
ń
cowej nale
ż
y bra
ć
pod uwag
ę
wyniki wszystkich,
stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi
ą
gni
ęć
uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
32
Jednostka modułowa 322[12].O1.04
Prowadzenie promocji zdrowia i profilaktyki
1.
Szczegółowe cela kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
podstawow
ą
terminologi
ą
z zakresu medycyny
zapobiegawczej,
–
wyja
ś
ni
ć
rol
ę
medycyny zapobiegawczej w ochronie i promocji
zdrowia,
–
okre
ś
li
ć
koncepcje zdrowia,
–
scharakteryzowa
ć
czynniki wpływaj
ą
ce na stan zdrowia jednostki
i zbiorowo
ś
ci,
–
okre
ś
li
ć
wpływ czynników
ś
rodowiskowych na zdrowie człowieka
i powstawanie chorób,
–
okre
ś
li
ć
podstawowe wymagania sanitarno-epidemiologiczne wobec
ś
rodowiska,
–
okre
ś
li
ć
przyczyny powstawania i drogi szerzenia si
ę
chorób,
–
scharakteryzowa
ć
ła
ń
cuch epidemiologiczny,
–
scharakteryzowa
ć
zachowania zdrowotne sprzyjaj
ą
ce i zagra
ż
aj
ą
ce
zdrowiu,
–
wyja
ś
ni
ć
poj
ę
cia: promocja zdrowia, wychowanie zdrowotne, edukacja
zdrowotna,
–
scharakteryzowa
ć
strategie promocji zdrowia,
–
podj
ąć
działania promuj
ą
ce zdrowie,
–
dobra
ć
i zastosowa
ć
formy, metody i materiały pomocnicze
w edukacji zdrowotnej,
–
wyja
ś
ni
ć
poj
ę
cie profilaktyki i okre
ś
li
ć
jej rol
ę
we współczesnej
koncepcji zdrowia,
–
scharakteryzowa
ć
fazy działalno
ś
ci profilaktycznej,
–
dobra
ć
kierunki i metody działa
ń
profilaktycznych,
–
wyja
ś
ni
ć
poj
ę
cia: aseptyka, antyseptyka, dezynfekcja, sterylizacja,
–
zastosowa
ć
zasady aseptyki i antyseptyki,
–
okre
ś
li
ć
podstawowe
wymagania
sanitarno-epidemiologiczne
w zakładach opieki zdrowotnej,
–
zapobiec wyst
ę
powaniu zaka
ż
e
ń
szpitalnych,
–
zastosowa
ć
obowi
ą
zuj
ą
ce procedury post
ę
powania z odpadami
medycznymi.
2. Materiał nauczania
Medycyna zapobiegawcza w ochronie i promocji zdrowia.
Koncepcje zdrowia.
Czynniki wpływaj
ą
ce na zdrowie jednostki i społecze
ń
stwa.
Zachowania zdrowotne i ich podział.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
33
Ś
rodowisko a zdrowie człowieka.
Zagro
ż
enia
ś
rodowiska naturalnego.
Podstawowe wymagania zdrowotne i sanitarno-epidemiologiczne wobec
ś
rodowiska.
Powstawanie i rozprzestrzenianie si
ę
chorób.
Ź
ródła powstawania i rozpowszechniania si
ę
chorób zaka
ź
nych
i niezaka
ź
nych.
Drogi szerzenia si
ę
zaka
ż
e
ń
, ła
ń
cuch epidemiczny.
Cele, zadania, fazy i kierunki działa
ń
profilaktycznych.
Promocja zdrowia, kierunki działa
ń
i metody promocji zdrowia.
Zadania technika masa
ż
ysty w dziedzinie promocji zdrowia.
Aseptyka i antyseptyka w pracy technika masa
ż
ysty.
Ogólne zasady sanitarno-epidemiologiczne: higiena osobista, odzie
ż
ochronna,
ś
rodki ochrony indywidualnej, dezynfekcja, sterylizacja,
odpady medyczne.
Zaka
ż
enia szpitalne, zapobieganie zaka
ż
eniom szpitalnym.
Wymagania sanitarno – epidemiologiczne dotycz
ą
ce gabinetu masa
ż
u.
3.
Ć
wiczenia
•
Planowanie działa
ń
pot
ę
guj
ą
cych zdrowie na podstawie opisu
przypadków.
•
Planowanie działa
ń
profilaktycznych w zakresie chorób układu
kr
ąż
enia.
•
Rozpoznawanie nieprawidłowo
ś
ci w zakresie własnych zachowa
ń
zdrowotnych, planowanie działa
ń
naprawczych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze, broszury, poradniki, informatory z zakresu promocji zdrowia,
profilaktyki.
Foliogramy, filmy dotycz
ą
ce tematyki medycyny zapobiegawczej.
Programy profilaktyczne.
Programy ochrony zdrowia.
Procedury post
ę
powania z odpadami medycznymi.
Procedury dezynfekcji sprz
ę
tu, aparatury, narz
ę
dzi.
Przepisy
dotycz
ą
ce
wymaga
ń
sanitarno-epidemiologicznych
w placówkach ochrony zdrowia i gabinetach masa
ż
u.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu nauczania jednostki modułowej jest
przygotowanie ucznia do podejmowania działa
ń
z zakresu profilaktyki
i promocji zdrowia oraz edukacji zdrowotnej zgodnie z kompetencjami
masa
ż
ysty. Program zawiera tre
ś
ci dotycz
ą
ce czynników warunkuj
ą
cych
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
34
zdrowie, mierników zdrowia populacji, głównych zagro
ż
e
ń
zdrowia oraz
metod prowadzenia profilaktyki i edukacji zdrowotnej.
Wiedza o zdrowiu i zachowaniach prozdrowotnych stanowi podstaw
ę
do stosowania działa
ń
pot
ę
guj
ą
cych zdrowie, a tym samym
wpływaj
ą
cych na popraw
ę
jako
ś
ci
ż
ycia.
Program integruje tre
ś
ci z kilku dziedzin medycyny, dlatego te
ż
jego
realizacja powinna si
ę
odbywa
ć
w korelacji z programami jednostek
322[12].O1.01, 322[12].O1.02.
Osi
ą
gni
ę
cie zaplanowanych celów kształcenia wymaga stosowania
aktywizuj
ą
cych metod nauczania, takich jak: dyskusja dydaktyczna,
metoda przypadków, metoda sytuacyjna, inscenizacja,
ć
wiczenia.
Przykładowe
ć
wiczenia zamieszczone w programie s
ą
propozycj
ą
do
wykorzystania przez nauczyciela w czasie zaj
ęć
. Nauczyciel powinien
równie
ż
opracowa
ć
ć
wiczenia mo
ż
liwe do zrealizowania w szkole.
Ć
wiczenia powinny by
ć
prowadzone w pracowni anatomicznej w 10 –
15 osobowych grupach, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów nale
ż
y
prowadzi
ć
systematycznie na podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Systematyczna kontrola i ocena post
ę
pów ucznia umo
ż
liwi
nauczycielowi dostosowanie metod nauczania, organizacyjnych form
pracy oraz
ś
rodków dydaktycznych do mo
ż
liwo
ś
ci poznawczych ucznia.
Do sprawdzania osi
ą
gni
ęć
szkolnych uczniów proponuje si
ę
zastosowa
ć
:
–
sprawdziany ustne i pisemne,
–
obserwacj
ę
czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
,
–
testy osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej, nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, poprawne
stosowanie poj
ęć
i poprawno
ść
wnioskowania.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne nale
ż
y sprawdza
ć
przez obserwacj
ę
czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
−
aktywno
ść
ucznia na zaj
ę
ciach,
−
współprac
ę
w zespole,
−
umiej
ę
tno
ść
korzystania z materiałów
ź
ródłowych,
−
dobieranie metod edukacji zdrowotnej,
−
projektowanie scenariusza zaj
ęć
edukacyjnych,
−
prezentacj
ę
na forum grupy scenariusza zaj
ęć
,
−
jako
ść
wykonywanych zada
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
35
W ocenie ko
ń
cowej nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki wszystkich metod
sprawdzania osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia stosowanych przez
nauczyciela. Istotnym elementem jest równie
ż
samoocena ucznia oraz
ocena uczniów współpracuj
ą
cych w grupie.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
36
Jednostka modułowa 322[12].O1.05
Charakteryzowanie budowy i czynno
ś
ci organizmu
człowieka
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
podstawowymi poj
ę
ciami z zakresu anatomii i fizjologii,
–
wskaza
ć
poło
ż
enie poszczególnych układów i narz
ą
dów organizmu
człowieka,
–
wyja
ś
ni
ć
mechanizm
podstawowych
procesów
fizjologicznych
zachodz
ą
cych w organizmie człowieka,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
komórki i tkanek,
–
okre
ś
li
ć
ró
ż
nice w funkcjonowaniu organizmu zwi
ą
zane z wiekiem,
płci
ą
oraz ró
ż
nice konstytucjonalne,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
i funkcje skóry,
–
okre
ś
li
ć
funkcje szkieletu,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
poszczególnych ko
ś
ci i poł
ą
czenia mi
ę
dzy
nimi,
–
przedstawi
ć
rodzaje tkanki mi
ęś
niowej,
–
opisa
ć
budow
ę
mi
ęś
nia poprzecznie pr
ąż
kowanego szkieletowego,
–
scharakteryzowa
ć
czynno
ść
mi
ęś
ni szkieletowych,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
i czynno
ść
mi
ęś
ni tułowia,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
i czynno
ść
mi
ęś
ni głowy i szyi,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
i czynno
ść
mi
ęś
ni ko
ń
czyny górnej,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
i czynno
ść
mi
ęś
ni ko
ń
czyny dolnej,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
i czynno
ść
układu nerwowego,
–
wyja
ś
ni
ć
nadrz
ę
dn
ą
rol
ę
układu
nerwowego
w
sterowaniu
czynno
ś
ciami narz
ą
du ruchu,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
i fizjologi
ę
układu kr
ąż
enia,
–
okre
ś
li
ć
przebieg naczy
ń
ż
ylnych i t
ę
tniczych,
–
okre
ś
li
ć
rol
ę
i skład krwi,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
i czynno
ś
ci układu chłonnego,
–
opisa
ć
budow
ę
i czynno
ś
ci układu oddechowego,
–
opisa
ć
budow
ę
i czynno
ś
ci układu trawiennego,
–
opisa
ć
budow
ę
i czynno
ś
ci układu moczowego i płciowego,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
i czynno
ś
ci układu narz
ą
dów zmysłów,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
i czynno
ś
ci gruczołów wydzielania
wewn
ę
trznego.
2. Materiał nauczania
Podstawowe poj
ę
cia z zakresu anatomii i fizjologii.
Budowa i poło
ż
enie cz
ęś
ci ciała człowieka.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
37
Podstawowe procesy fizjologiczne.
Komórka, tkanki.
Budowa i funkcje skóry.
Budowa ko
ś
ci i ich poł
ą
cze
ń
.
Rodzaje tkanki mi
ęś
niowej.
Budowa i czynno
ść
mi
ęś
nia poprzecznie pr
ąż
kowanego szkieletowego.
Budowa i czynno
ść
mi
ęś
ni głowy i szyi.
Budowa i czynno
ść
mi
ęś
ni tułowia.
Budowa i czynno
ść
mi
ęś
ni ko
ń
czyny górnej.
Budowa i czynno
ść
mi
ęś
ni ko
ń
czyny dolnej.
Budowa i czynno
ść
układu nerwowego centralnego i obwodowego.
Rola układu nerwowego w sterowaniu ruchami.
Budowa i czynno
ść
układu kr
ąż
enia.
Rola i skład krwi.
Budowa i czynno
ś
ci układu chłonnego.
Budowa i funkcje układu oddechowego.
Budowa i czynno
ś
ci układu trawiennego.
Budowa i czynno
ś
ci układu moczowego i płciowego.
Budowa i czynno
ś
ci układu narz
ą
dów zmysłów.
Czynno
ś
ci gruczołów wydzielania wewn
ę
trznego.
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie poł
ą
cze
ń
ko
ś
ci w obr
ę
bie ko
ń
czyn górnych i dolnych
oraz kr
ę
gosłupa i klatki piersiowej na podstawie modelu szkieletu
człowieka.
•
Analizowanie budowy, poło
ż
enia i poł
ą
cze
ń
ko
ś
ci czaszki na
podstawie modelu anatomicznego człowieka.
•
Okre
ś
lanie poło
ż
enia poszczególnych mi
ęś
ni na modelu muskulatury
człowieka.
•
Identyfikowanie poszczególnych mi
ęś
ni na modelu muskulatury
człowieka.
•
Analizowanie ruchów w stawach ko
ń
czyn i kr
ę
gosłupa.
•
Analizowanie pracy mi
ęś
ni głowy i szyi.
•
Analizowanie pracy mi
ęś
ni grzbietu, klatki piersiowej i brzucha.
•
Analizowanie pracy mi
ęś
ni ko
ń
czyny górnej i dolnej.
•
Analizowanie budowy serca na modelu anatomicznym.
•
Okre
ś
lanie przebiegu t
ę
tniczych i
ż
ylnych naczy
ń
krwiono
ś
nych
z wykorzystaniem tablic i atlasów anatomicznych.
•
Charakteryzowanie budowy układu oddechowego z wykorzystaniem
tablic i atlasów anatomicznych oraz programów komputerowych.
•
Charakteryzowanie
budowy
mózgowia
i
rdzenia
kr
ę
gowego
z wykorzystaniem modeli, tablic i atlasów anatomicznych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
38
•
Analizowanie
budowy
układu
nerwowego
obwodowego
z wykorzystaniem modeli, tablic i atlasów anatomicznych.
•
Analizowanie
przebiegu
poszczególnych
nerwów
rdzeniowych
z wykorzystaniem modeli, tablic i atlasów anatomicznych.
•
Okre
ś
lanie poło
ż
enia narz
ą
dów jamy brzusznej na podstawie modelu
jamy brzusznej, tablic i atlasów anatomicznych.
•
Okre
ś
lanie funkcji poszczególnych tkanek, narz
ą
dów i układów
organizmu człowieka.
•
Mierzenie t
ę
tna i ci
ś
nienia t
ę
tniczego krwi u pacjentów.
•
Identyfikowanie
powierzchniowo
le
żą
cych
przyczepów
mi
ęś
ni
człowieka.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Tablice pogl
ą
dowe, plansze przedstawiaj
ą
ce układy anatomiczne
organizmu człowieka.
Modele układów i narz
ą
dów.
Model szkieletu człowieka.
Model muskulatury ciała człowieka.
Fantomy człowieka do
ć
wicze
ń
z zakresu anatomii.
Foliogramy dotycz
ą
ce budowy i funkcjonowania organizmu człowieka.
Filmy dydaktyczne dotycz
ą
ce anatomii i fizjologii człowieka.
Filmy dydaktyczne na temat funkcji narz
ą
dów.
Programy komputerowe z zakresu anatomii i fizjologii.
Foldery dotycz
ą
ce budowy i funkcji układów organizmu człowieka.
Atlasy anatomiczne, albumy ilustruj
ą
ce budow
ę
narz
ą
dów.
Ryciny narz
ą
dów do
ć
wicze
ń
.
Radiogramy.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program nauczania jednostki modułowej obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce
budowy i czynno
ś
ci narz
ą
dów oraz układów w organizmie człowieka.
Celem
realizacji
programu
jest
kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
analizowania budowy i funkcji organizmu człowieka oraz rozpoznawania
wzajemnych powi
ą
za
ń
i zale
ż
no
ś
ci mi
ę
dzy poszczególnymi układami
i narz
ą
dami.
Program powinien by
ć
realizowany w korelacji z jednostkami
modułowymi 322[12].O1.01, 322[12].O1.03, 322[12].O1.04. Podczas
realizacji programu szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na tre
ś
ci dotycz
ą
ce
czynno
ś
ci narz
ą
dów i układów a zwłaszcza skóry, układu narz
ą
dów
ruchu, układu kr
ąż
enia i nerwowego.
Osi
ą
gni
ę
cie zało
ż
onych celów kształcenia umo
ż
liwi stosowanie
nast
ę
puj
ą
cych metod nauczania: wykładu konwersatoryjnego, metody
przypadków, metody sytuacyjnej oraz
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
39
Zaproponowane w programie
ć
wiczenia powinny by
ć
realizowane
w wymiarze, co najmniej połowy godzin przeznaczonych na realizacj
ę
programu.
Ć
wiczenia ułatwi
ą
uczniom zrozumienie tre
ś
ci programowych,
indywidualizacj
ę
procesu kształcenia i efektywniejsze wykorzystanie
pomocy dydaktycznych.
Ć
wiczenia powinny by
ć
starannie zaplanowane
i
przygotowane.
Tre
ść
ć
wicze
ń
powinna
dotyczy
ć
budowy
i czynno
ś
ci poszczególnych narz
ą
dów i układów oraz rozpoznawania
struktur anatomicznych. Nale
ż
y zapewni
ć
uczniom indywidualne tempo
wykonywania
ć
wicze
ń
.
W trakcie realizacji tre
ś
ci programowych nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na
kształtowanie postaw:
–
odpowiedzialno
ś
ci za zdrowie i
ż
ycie człowieka,
–
wra
ż
liwo
ś
ci wobec ludzi potrzebuj
ą
cych pomocy,
–
systematyczno
ś
ci
w
d
ąż
eniu
do
podnoszenia
kwalifikacji
i aktualizacji wiedzy.
Zaj
ę
cia powinny by
ć
prowadzone w pracowni anatomicznej,
w grupach 15 osobowych z podziałem na 2 osobowe zespoły.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie na podstawie okre
ś
lonych kryteriów. Kryteria oceniania
powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej, nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na operowanie zdobyt
ą
wiedz
ą
, wła
ś
ciwe stosowanie
poj
ęć
medycznych, merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi i poprawno
ść
wnioskowania.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne powinny by
ć
sprawdzane na podstawie
obserwacji czynno
ś
ci uczniów w trakcie wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na umiej
ę
tno
ś
ci:
–
korzystania z atlasu anatomicznego i ró
ż
nych
ź
ródeł informacji,
–
wykonywania pomiarów parametrów
ż
yciowych,
–
interpretowania wyników pomiarów,
–
prezentowania wykonywanych czynno
ś
ci.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki, proponuje si
ę
zastosowanie testu osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
40
Zadania testowe powinny dotyczy
ć
budowy poszczególnych układów
anatomicznych człowieka oraz podstawowych poj
ęć
z zakresu anatomii
i fizjologii.
Systematyczna kontrola i ocena post
ę
pów uczniów umo
ż
liwi
nauczycielowi dostosowanie metod nauczania, organizacyjnych form
pracy oraz
ś
rodków dydaktycznych do predyspozycji uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
41
Jednostka modułowa 322[12].O1.06
Analizowanie zaburze
ń
w funkcjonowaniu organizmu
człowieka
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
wyja
ś
ni
ć
poj
ę
cia zdrowia i choroby,
–
scharakteryzowa
ć
czynniki chorobotwórcze,
–
dokona
ć
klasyfikacji chorób,
–
scharakteryzowa
ć
przebieg i objawy choroby,
–
wyja
ś
ni
ć
mechanizmy powstawania zaburze
ń
chorobowych,
–
scharakteryzowa
ć
starzenie si
ę
ustroju,
–
scharakteryzowa
ć
zaburzenia w kr
ąż
eniu krwi,
–
scharakteryzowa
ć
proces zapalenia,
–
wyja
ś
ni
ć
zjawisko odczynowo
ś
ci i odporno
ś
ci ustroju,
–
scharakteryzowa
ć
zmiany wsteczne,
–
scharakteryzowa
ć
zmiany post
ę
powe,
–
scharakteryzowa
ć
procesy nowotworowe,
–
okre
ś
li
ć
zaburzenia termoregulacji,
–
scharakteryzowa
ć
zaburzenia przemiany materii,
–
scharakteryzowa
ć
nieurazowe choroby narz
ą
du ruchu,
–
scharakteryzowa
ć
schorzenia
układu
kr
ąż
enia
i
układu
krwiotwórczego,
–
scharakteryzowa
ć
choroby układu oddechowego,
–
scharakteryzowa
ć
schorzenia układu trawiennego,
–
scharakteryzowa
ć
choroby nerek i dróg moczowych oraz układu
płciowego,
–
scharakteryzowa
ć
zaburzenia
w
funkcjonowaniu
gruczołów
dokrewnych,
–
okre
ś
li
ć
ogólne zasady leczenia chorób,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do stosowania masa
ż
u
w leczeniu i usprawnianiu pacjentów ze schorzeniami internistycznymi,
–
scharakteryzowa
ć
choroby o
ś
rodkowego i obwodowego układu
nerwowego,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do stosowania masa
ż
u
u pacjentów ze schorzeniami neurologicznymi,
–
scharakteryzowa
ć
choroby leczone chirurgicznie,
–
okre
ś
li
ć
mo
ż
liwo
ś
ci zastosowania masa
ż
u w przygotowaniu pacjenta
do operacji i usprawnianiu po zabiegach operacyjnych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
42
2. Materiał nauczania
Podstawowe poj
ę
cia, stany i procesy patologiczne.
Zaburzenia kr
ąż
enia krwi i chłonki. Zapalenie.
Odczynowo
ść
i odporno
ść
ustroju.
Zmiany wsteczne. Zmiany post
ę
powe.
Nowotwory.
Zaburzenia termoregulacji.
Zaburzenia przemiany materii.
Nieurazowe choroby narz
ą
du ruchu - wskazania i przeciwwskazania do
stosowania masa
ż
u.
Choroby układu kr
ąż
enia - wskazania i przeciwwskazania do stosowania
masa
ż
u.
Choroby układu krwiotwórczego - wskazania i przeciwwskazania do
stosowania masa
ż
u.
Choroby układu oddechowego - wskazania i przeciwwskazania do
stosowania masa
ż
u.
Choroby układu trawiennego - wskazania i przeciwwskazania do
stosowania masa
ż
u.
Choroby układu moczowego - wskazania i przeciwwskazania do
stosowania masa
ż
u.
Choroby gruczołów wydzielania wewn
ę
trznego i przemiany materii.
Choroby o
ś
rodkowego i obwodowego układu nerwowego - wskazania
i przeciwwskazania do stosowania masa
ż
u w leczeniu schorze
ń
neurologicznych.
Choroby mi
ęś
ni, wskazania i przeciwwskazania do stosowania masa
ż
u.
Wskazania do leczenia operacyjnego.
Rodzaje zabiegów operacyjnych.
Przygotowanie chorego do zabiegu operacyjnego. Post
ę
powanie
pooperacyjne.
Współudział masa
ż
ysty w przygotowaniu chorego do zabiegu
operacyjnego i w post
ę
powaniu pooperacyjnym.
Chirurgiczne schorzenia jamy brzusznej, wskazania i przeciwwskazania
do stosowania masa
ż
u.
Chirurgiczne schorzenia płuc i serca - wskazania i przeciwwskazania do
stosowania masa
ż
u.
Choroby
naczy
ń
krwiono
ś
nych
obwodowych,
wskazania
i przeciwwskazania do stosowania masa
ż
u.
Zniekształcenia i choroby narz
ą
du ruchu, amputacje ko
ń
czyn – udział
masa
ż
ysty
w
leczeniu
schorze
ń
ortopedycznych,
wskazania
i przeciwwskazania do stosowania masa
ż
u.
Urazy tkanek mi
ę
kkich, urazy termiczne, urazy czaszkowo-mózgowe,
urazy kr
ę
gosłupa i ko
ś
ci ko
ń
czyn, urazy klatki piersiowej i serca.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
43
Obra
ż
enia brzucha. Wskazania i przeciwwskazania do stosowania
masa
ż
u.
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie zaburze
ń
w funkcjonowaniu układu narz
ą
dów ruchu
i okre
ś
lanie ich przyczyn.
•
Rozpoznawanie zaburze
ń
w funkcjonowaniu układu nerwowego na
podstawie opisu przypadków.
•
Analizowanie przebiegu chorób układu kr
ąż
enia na podstawie opisu
przypadków.
•
Analizowanie przebiegu chorób układu oddechowego na podstawie
opisu przypadków.
•
Analizowanie przebiegu chorób układu chłonnego na podstawie opisu
przypadków.
•
Analizowanie przebiegu chorób układu trawiennego na podstawie
opisu przypadków.
•
Analizowanie
przebiegu
chorób
układu
moczowo-płciowego
na podstawie opisu przypadków.
•
Rozpoznawanie zaburze
ń
w funkcjonowaniu układu wydzielania
wewn
ę
trznego na podstawie opisu przypadków.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze, modele ilustruj
ą
ce patologie narz
ą
dowe.
Albumy, zdj
ę
cia, ryciny.
Foliogramy dotycz
ą
ce zaburze
ń
w funkcjonowaniu organizmu.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce przebieg chorób.
Radiogramy zmian patologicznych.
Opisy przypadków.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program nauczania jednostki modułowej integruje tre
ś
ci z wielu
dziedzin medycyny, ukazuj
ą
ce zwi
ą
zek mi
ę
dzy patogenez
ą
, przebiegiem
chorób oraz ich konsekwencjami a leczeniem i rehabilitacj
ą
. Wiedza
z zakresu patologii, chorób wewn
ę
trznych, chirurgii, neurologii ułatwi
dobór rodzaju masa
ż
u i bezpieczne jego stosowanie w leczeniu
i rehabilitacji. Program powinien by
ć
realizowany w korelacji
z jednostkami 322[12].O1.04 i 322[12].O1.05.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na tre
ś
ci dotycz
ą
ce patologii ogólnej, chorób układu
nerwowego i układu narz
ą
dów ruchu oraz traumatologii. Wa
ż
ne jest
równie
ż
okre
ś
lenie roli masa
ż
ysty w prowadzeniu kompleksowej
rehabilitacji, w sytuacji trwałego i nieodwracalnego uszkodzenia układu
nerwowego.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
44
Celem
realizacji
programu
jest
kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
rozpoznawania: przyczyn wyst
ę
powania zaburze
ń
w funkcjonowaniu
narz
ą
dów, objawów charakterystycznych dla ró
ż
nych jednostek
chorobowych oraz zmian patologicznych wyst
ę
puj
ą
cych w skórze, tkance
ł
ą
cznej, tkance okostnej i w mi
ęś
niach.
W trakcie realizacji programu nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na kształtowanie
postaw:
–
odpowiedzialno
ś
ci za zdrowie i
ż
ycie człowieka,
–
wra
ż
liwo
ś
ci wobec ludzi potrzebuj
ą
cych pomocy,
–
sumienno
ś
ci w wykonywaniu zada
ń
zawodowych,
–
poszanowania godno
ś
ci pacjenta poddawanego masa
ż
owi.
Osi
ą
gni
ę
cie zaplanowanych celów umo
ż
liwi stosowanie efektywnych
metod nauczania, takich jak: wykład konwersatoryjny, dyskusja
dydaktyczna, metoda przypadków i sytuacyjna oraz
ć
wiczenia.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni anatomicznej wyposa
ż
onej
w nowoczesne
ś
rodki dydaktyczne.
Proponuje si
ę
prowadzenie zaj
ęć
w formie pracy grupowej
i zespołowej.
Ć
wiczenia powinny by
ć
prowadzone w grupach licz
ą
cych
do 15 osób.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie na podstawie okre
ś
lonych kryteriów. Kryteria oceniania
powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej, nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na operowanie zdobyt
ą
wiedz
ą
, wła
ś
ciwe stosowanie
poj
ęć
medycznych, merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi i poprawno
ść
wnioskowania.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne powinny by
ć
sprawdzane na podstawie
obserwacji czynno
ś
ci uczniów w trakcie wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na umiej
ę
tno
ś
ci:
–
korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji,
–
rozpoznawania zaburze
ń
w funkcjonowaniu organizmu,
–
okre
ś
lania wskaza
ń
i przeciwwskaza
ń
do stosowania masa
ż
u.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki, proponuje si
ę
zastosowanie testu osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Zadania testowe powinny
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
45
dotyczy
ć
zaburze
ń
w funkcjonowaniu poszczególnych narz
ą
dów
i układów. Ocena ko
ń
cowa powinna uwzgl
ę
dnia
ć
wyniki wszystkich
metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
46
Moduł 322[12].Z1
Masa
ż
klasyczny
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
przeprowadza
ć
wywiad z pacjentem,
–
okre
ś
la
ć
wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masa
ż
u,
–
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
stosowa
ć
zasady masa
ż
u klasycznego,
–
okre
ś
la
ć
wpływ masa
ż
u klasycznego na organizm człowieka,
–
wykonywa
ć
spr
ęż
yste odkształcanie tkanek,
–
wyja
ś
nia
ć
działanie spr
ęż
ystego odkształcania tkanek na organizm,
–
dobiera
ć
ś
rodek po
ś
lizgowy do rodzaju zabiegu,
–
wykonywa
ć
masa
ż
poszczególnych cz
ęś
ci ciała,
–
okre
ś
la
ć
reakcj
ę
organizmu człowieka na zastosowany masa
ż
.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[12].Z1.01 Wykonywanie spr
ęż
ystego odkształcania tkanek
36
322[12].Z1.02 Wykonywanie masa
ż
u poszczególnych cz
ęś
ci ciała
150
322[12].Z1.03
Korzystanie z programów komputerowych
wspomagaj
ą
cych prac
ę
masa
ż
ysty
30
Razem
216
3. Schemat układu jednostek modułowych
322[12]Z1.03
Korzystanie z programów komputerowych
wspomagaj
ą
cych prac
ę
masa
ż
ysty
322[12]Z1.02
Wykonywanie masa
ż
u poszczególnych cz
ęś
ci
ciała
322[12].Z1
.
01
Wykonywanie spr
ęż
ystego odkształcania
tkanek
322[12].Z1
Masa
ż
klasyczny
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
47
4. Literatura
Kasperczyk T, Magiera L., Mucha D., Walaszek R.: Masa
ż
z elementami
rehabilitacji. Rehmed, Kraków 1999
Magiera L.: Klasyczny masa
ż
leczniczy. Wydawnictwo Bio-Styl, Kraków
1994
Milanowska K., Dega W. (red.): Rehabilitacja medyczna. PZWL,
Warszawa 2003
Podgórski
T.: Masa
ż
klasyczny.
M-198.
Zakład
Doskonalenia
Zawodowego, Warszawa 1988
Prochowicz Z.: Masa
ż
leczniczy klasyczny i masa
ż
chi
ń
ski. Centrum
Metodyczne Doskonalenia Nauczycieli
Ś
rednich Szkół Medycznych,
Warszawa 1986
Prochowicz Z.: Podstawy masa
ż
u leczniczego. Wyd. Lekarskie PZWL,
Warszawa 2000
Sawicki Z., Kassolik K., Pawlak H.: Nowe spojrzenie na współczesny
masa
ż
– Masa
ż
medyczny. OION nr4 (34), Olsztyn 2000
Stelmasiak M., Osemlak I.: Atlas anatomii człowieka. PZWL, Warszawa
1981
Straburzy
ń
ski G. Fizykoterapia. PZWL, Warszawa 1988
Szczotka P., Mikuła E. Współczesny masa
ż
. Body Work, Pozna
ń
1998
Zborowski A.: Masa
ż
klasyczny. Wyd. A-Z, Kraków 1997
Zembaty A.: Fizjoterapia, PZWL, Warszawa 1987
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
48
Jednostka modułowa 322[12].Z1.01
Wykonywanie spr
ęż
ystego odkształcania tkanek
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
lecznicze działanie masa
ż
u klasycznego na poszczególne
narz
ą
dy i układy,
–
nawi
ą
za
ć
kontakt z pacjentem oraz przygotowa
ć
go do współpracy
podczas wykonywania zabiegu,
–
przeprowadzi
ć
z pacjentem wywiad przed wykonaniem masa
ż
u,
–
uwzgl
ę
dni
ć
wskazania i przeciwwskazania do wykonania masa
ż
u,
–
przygotowa
ć
dokumentacj
ę
zabiegu,
–
dobra
ć
uło
ż
enie pacjenta do masa
ż
u,
–
zastosowa
ć
przybory ułatwiaj
ą
ce uło
ż
enie pacjenta w prawidłowej
pozycji,
–
dobra
ć
ś
rodek po
ś
lizgowy do wykonywanego zabiegu,
–
wykona
ć
masa
ż
zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi zasadami,
–
zastosowa
ć
techniki masa
ż
u w odpowiedniej kolejno
ś
ci,
–
uło
ż
y
ć
dłonie w czasie masa
ż
u w zale
ż
no
ś
ci od stosowanej techniki
i opracowywanej cz
ęś
ci ciała,
–
wykona
ć
masa
ż
z zastosowaniem ró
ż
nych technik głaskania,
–
wykona
ć
masa
ż
z zastosowaniem ró
ż
nych technik rozcierania,
–
wykona
ć
masa
ż
z zastosowaniem ró
ż
nych technik ugniatania,
–
wykona
ć
masa
ż
z zastosowaniem ró
ż
nych technik oklepywania,
–
wykona
ć
masa
ż
z zastosowaniem ró
ż
nych technik wibracji,
–
wykona
ć
masa
ż
z zastosowaniem ró
ż
nych technik wstrz
ą
sania,
–
sprawdzi
ć
reakcj
ę
organizmu pacjenta na zastosowany masa
ż
,
–
wykona
ć
gimnastyk
ę
biern
ą
masowanej cz
ęś
ci ciała,
–
przygotowa
ć
zestaw
ć
wicze
ń
do wykonania przez pacjenta po
masa
ż
u,
–
zapewni
ć
pacjentowi/klientowi bezpiecze
ń
stwo w czasie wykonywania
zabiegu.
2. Materiał nauczania
Wskazania i przeciwwskazania do stosowania masa
ż
u klasycznego.
Zasady przygotowywania pacjenta/klienta do zabiegu.
Stanowisko pracy do wykonania zabiegu. Zasady masa
ż
u klasycznego.
Wpływ masa
ż
u klasycznego na poszczególne tkanki, narz
ą
dy i układy.
Techniki masa
ż
u klasycznego. Dokumentacja zabiegu.
Ś
rodki po
ś
lizgowe do wykonywania masa
ż
u.
Metody usprawniania stosowane po masa
ż
u klasycznym.
Bezpiecze
ń
stwo i higieny pracy podczas wykonywania zabiegu.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
49
3.
Ć
wiczenia
•
Okre
ś
lanie osi i płaszczyzn ciała człowieka.
•
Wykonywanie
ć
wicze
ń
kształtuj
ą
cych precyzj
ę
ruchów masa
ż
ysty.
•
Wykonywanie
ć
wicze
ń
kształtuj
ą
cych koordynacj
ę
pracy ko
ń
czyn
w poł
ą
czeniu z precyzj
ą
ruchów.
•
Wykonywanie
ć
wicze
ń
kształtuj
ą
cych
wyczucie
odległo
ś
ci
w poł
ą
czeniu z jednoczesno
ś
ci
ą
i naprzemienno
ś
ci
ą
ruchów.
•
Dobieranie siły bod
ź
ca mechanicznego stosowanego w masa
ż
u.
•
Wykonywanie masa
ż
u technik
ą
głaskania z zastosowaniem ró
ż
nych
sposobów odkształcania tkanki skórnej.
•
Wykonywanie masa
ż
u technik
ą
rozcierania z zastosowaniem ró
ż
nych
sposobów odkształcania tkanki ł
ą
cznej.
•
Wykonywanie masa
ż
u technik
ą
ugniatania
z zastosowaniem ró
ż
nych
sposobów odkształcania tkanki mi
ęś
niowej.
•
Wykonywanie masa
ż
u technik
ą
wibracji
z zastosowaniem ró
ż
nych
sposobów odkształcania tkanek.
•
Wykonywanie masa
ż
u technik
ą
wstrz
ą
sania z zastosowaniem
ró
ż
nych sposobów odkształcania tkanek.
•
Wykonywanie masa
ż
u technik
ą
oklepywania z zastosowaniem
ró
ż
nych sposobów odkształcania tkanek.
•
Wykonywanie masa
ż
u klasycznego mi
ęś
ni z zastosowaniem ró
ż
nych
technik.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze anatomiczne obrazuj
ą
ce osi i płaszczyzny ciała człowieka.
Plansze typów konstytucjonalnych człowieka.
Fantom muskulatury człowieka.
Filmy dydaktyczne ilustruj
ą
ce techniki masa
ż
u.
Foliogramy dotycz
ą
ce technik masa
ż
u.
Prezentacje multimedialne dotycz
ą
ce technik masa
ż
u klasycznego.
Sprz
ę
t, przybory, materiały i
ś
rodki do wykonania masa
ż
u.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
przygotowanie ucznia do wykonywania masa
ż
u z zastosowaniem technik
głaskania, rozcierania, ugniatania, oklepywania, wibracji i wstrz
ą
sania.
Techniki te wykorzystane b
ę
d
ą
w realizacji kolejnych programów
jednostek modułowych. Koniecznym warunkiem wykonania masa
ż
u
klasycznego jest znajomo
ść
anatomii i fizjologii narz
ą
du ruchu,
biomechaniki stawów oraz zmian patologicznych, dlatego program nale
ż
y
realizowa
ć
w korelacji z jednostkami modułowymi 322[12].O1.05
i 322[12].O1.06.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
50
W czasie realizacji programu nauczania jednostki nale
ż
y kształtowa
ć
postawy:
–
ż
yczliwo
ś
ci, tolerancji, wra
ż
liwo
ś
ci i cierpliwo
ś
ci wobec pacjentów,
–
odpowiedzialno
ś
ci, sumienno
ś
ci, dokładno
ś
ci i uczciwo
ś
ci w pracy,
–
gotowo
ś
ci niesienia pomocy,
–
samokrytycyzmu wobec siebie i wykonywanych zada
ń
.
W
procesie
nauczania-uczenia
si
ę
,
zaleca
si
ę
stosowanie
nast
ę
puj
ą
cych metod dydaktycznych: wykładu informacyjnego, dyskusji
dydaktycznej, metody przypadków oraz pokazu z obja
ś
nieniem i
ć
wicze
ń
.
Podczas
wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y
przestrzega
ć
przepisów
bezpiecze
ń
stwa
i higieny
pracy
oraz
przepisów
sanitarno-
epidemiologicznych. Nale
ż
y równie
ż
stworzy
ć
uczniom warunki
samodzielnego
ć
wiczenia sprawno
ś
ci manualnych w celu opanowania
precyzji ruchów, koordynacji pracy ko
ń
czyn z precyzj
ą
ruchów oraz
dobierania siły bod
ź
ca do masowanej tkanki. Umiej
ę
tno
ś
ci te stanowi
ą
podstaw
ę
do opanowania ró
ż
nych technik masa
ż
u klasycznego. Podczas
zaj
ęć
nale
ż
y zapewni
ć
uczniom mo
ż
liwo
ść
wykonania wszystkich
ć
wicze
ń
przewidzianych w programie.
Ć
wiczenia uczniowie powinni
wykonywa
ć
pod kierunkiem nauczyciela specjalisty w dziedzinie masa
ż
u
klasycznego. W trakcie wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y wykorzysta
ć
wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci z anatomii, fizjologii, psychologii, fizjoterapii
i wybranych zagadnie
ń
klinicznych.
Ć
wiczenia powinny by
ć
prowadzone
w grupach 15 osobowych, z podziałem na 2-osobowe zespoły, ka
ż
dy
zespół uczniów powinien mie
ć
do dyspozycji stanowisko pracy
i odpowiednie
ś
rodki dydaktyczne. Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowniach: anatomicznej, kinezyterapeutycznej i masa
ż
u.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie
i
ocenianie
osi
ą
gni
ęć
uczniów
powinno
by
ć
przeprowadzane systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.
Pozwala to na uzyskanie informacji o post
ę
pach ucznia w nauce oraz na
rozpoznanie trudno
ś
ci w przyswojeniu tre
ś
ci kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
przygotowanie stanowiska pracy,
–
dobieranie przyrz
ą
dów i materiałów do wykonania masa
ż
u,
–
uło
ż
enie pacjenta w optymalnej pozycji,
–
przygotowanie skóry w okolicy ciała przewidzianej do masa
ż
u,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
51
–
kolejno
ść
i poprawno
ść
wykonywania czynno
ś
ci,
–
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
–
jako
ść
wykonania masa
ż
u.
W ocenie ko
ń
cowej nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki wszystkich stosowanych
przez nauczyciela sposobów sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia. Podstaw
ą
do uzyskania pozytywnej oceny powinno by
ć
poprawne wykonanie
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
52
Jednostka modułowa 322[12].Z1.02
Wykonywanie masa
ż
u poszczególnych cz
ęś
ci ciała
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
dobra
ć
pozycj
ę
pacjenta do masowanej cz
ęś
ci ciała,
–
okre
ś
li
ć
pozycj
ę
masa
ż
ysty
podczas
wykonywania
masa
ż
u
przewidzianej okolicy ciała,
–
dobra
ć
techniki masa
ż
u do poszczególnych okolic ciała,
–
dobra
ć
chwyty poszczególnych technik w zale
ż
no
ś
ci od masowanej
okolicy ciała,
–
wykona
ć
masa
ż
r
ę
ki i stawu nadgarstkowego,
–
wykona
ć
masa
ż
przedramienia,
–
wykona
ć
masa
ż
stawu łokciowego i ramienia,
–
wykona
ć
masa
ż
obr
ę
czy barkowej,
–
wykona
ć
masa
ż
karku,
–
wykona
ć
masa
ż
mi
ęś
ni grzbietu i mi
ęś
ni przykr
ę
gosłupowych,
–
wykona
ć
masa
ż
stopy, stawu skokowego i podudzia,
–
wykona
ć
masa
ż
stawu kolanowego i uda,
–
wykona
ć
masa
ż
obr
ę
czy biodrowej,
–
zapewni
ć
pacjentowi bezpiecze
ń
stwo fizyczne i psychiczne podczas
zabiegu.
2.
Materiał nauczania
Pozycje uło
ż
enia pacjenta do masa
ż
u poszczególnych cz
ęś
ci ciała.
Pozycja masa
ż
ysty przy wykonywaniu masa
ż
u.
Techniki masa
ż
u poszczególnych okolic ciała.
Chwyty stosowane w masa
ż
u klasycznym.
Masa
ż
klasyczny ko
ń
czyny dolnej.
Masa
ż
klasyczny ko
ń
czyny górnej.
Masa
ż
klasyczny tułowia.
Masa
ż
klasyczny głowy i szyi.
Bezpiecze
ń
stwo i higiena pracy podczas wykonywania masa
ż
u.
3.
Ć
wiczenia
•
Wykonywanie masa
ż
u r
ę
ki i stawu nadgarstkowego z zastosowaniem
technik masa
ż
u klasycznego.
•
Wykonywanie masa
ż
u grup mi
ęś
niowych przedramienia przez
ugniatanie jednor
ę
czne.
•
Wykonywanie masa
ż
u stawu łokciowego i ramienia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
53
•
Wykonywanie masa
ż
u prostownika grzbietu technik
ą
ugniatania
opuszkami palców.
•
Wykonywanie masa
ż
u mi
ęś
nia naramiennego technik
ą
głaskania
dwur
ę
cznego.
•
Wykonywanie masa
ż
u mi
ęś
ni grzbietu i mi
ęś
ni przykr
ę
gosłupowych
z zastosowaniem ró
ż
nych technik masa
ż
u klasycznego.
•
Wykonywanie masa
ż
u mi
ęś
ni po
ś
ladkowych technik
ą
ugniatania
dwur
ę
cznego.
•
Wykonywanie masa
ż
u stopy, stawu skokowego i podudzia ró
ż
nymi
technikami.
•
Wykonywanie masa
ż
u stawu kolanowego i uda,
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Filmy dydaktyczne ilustruj
ą
ce masa
ż
poszczególnych cz
ęś
ci ciała.
Prezentacje multimedialne dotycz
ą
ce technik masa
ż
u klasycznego.
Sprz
ę
t, przybory, materiały do wykonania masa
ż
u.
Ś
rodki po
ś
lizgowe do masa
ż
u.
Ś
rodki do dezynfekcji skóry.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
przygotowanie uczniów do wykonywania masa
ż
u poszczególnych okolic
ciała z zastosowaniem ró
ż
nych chwytów masa
ż
u klasycznego. Podczas
realizacji programu nale
ż
y kształtowa
ć
umiej
ę
tno
ś
ci dobierania technik
i metod oraz samodzielnego i sprawnego wykonywania masa
ż
u
poszczególnych cz
ęś
ci ciała. Zadaniem nauczyciela jest równie
ż
kształtowanie postaw i rozwijanie zainteresowa
ń
uczniów. W czasie
realizacji tre
ś
ci programowych nale
ż
y kształtowa
ć
postawy:
–
ż
yczliwo
ś
ci, tolerancji, wra
ż
liwo
ś
ci i cierpliwo
ś
ci wobec pacjentów,
–
odpowiedzialno
ś
ci, sumienno
ś
ci, dokładno
ś
ci i uczciwo
ś
ci w pracy,
–
gotowo
ś
ci niesienia pomocy,
–
samokrytycyzmu wobec siebie i wykonywanych zada
ń
.
Podczas realizacji programu nauczania nale
ż
y odwoływa
ć
si
ę
do
wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci z anatomii, fizjologii, psychologii, fizjoterapii
i wybranych zagadnie
ń
klinicznych.
Zaj
ę
cia powinny by
ć
prowadzone metod
ą
pokazu z obja
ś
nieniem
oraz
ć
wicze
ń
.
Ć
wiczenia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni masa
ż
u, pod
kierunkiem nauczyciela - masa
ż
ysty, w grupach 15-osobowych,
z podziałem na 2-osobowe zespoły. Ka
ż
dy zespół uczniów powinien
mie
ć
do dyspozycji stanowisko pracy wyposa
ż
one w odpowiednie
ś
rodki
dydaktyczne.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
54
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
systematycznie, na podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Kryteria oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz
zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze
szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
–
organizacj
ę
stanowiska
pracy
do
wykonywania
masa
ż
u
poszczególnych cz
ęś
ci ciała,
–
przygotowanie pacjenta do masa
ż
u,
–
wykonywanie zabiegu zgodnie z zasadami masa
ż
u klasycznego,
–
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
–
współprac
ę
w zespole podczas wykonywania zabiegu,
–
punktualno
ść
, zdyscyplinowanie, pracowito
ść
, dokładno
ść
, rzetelno
ść
.
Podstaw
ą
do uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny jest przede
wszystkim poprawne i samodzielne wykonanie
ć
wicze
ń
.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
ucznia, po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki modułowej, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki testu
pisemnego oraz poziom wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
55
Jednostka modułowa 322[12].Z1.03
Korzystanie z programów komputerowych
wspomagaj
ą
cych prac
ę
masa
ż
ysty
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zorganizowa
ć
stanowisko do pracy przy komputerze zgodnie
z wymaganiami ergonomii,
–
zastosowa
ć
przepisy i zasady bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz
ochrony przeciwpo
ż
arowej,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
urz
ą
dzeniami peryferyjnymi komputera,
–
zredagowa
ć
pisma i dokumenty niezb
ę
dne do zaplanowania masa
ż
u,
–
zastosowa
ć
zasady archiwizacji dokumentów,
–
wykona
ć
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z przyjmowaniem i wysyłaniem
korespondencji,
–
odebra
ć
i przekaza
ć
informacje za pomoc
ą
poczty elektronicznej
i innych no
ś
ników informacji,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
wyszukiwark
ą
internetow
ą
oraz pozyska
ć
informacje
zawarte w portalach internetowych dotycz
ą
ce dziedzin medycznych,
–
opracowa
ć
dokumentacj
ę
medyczn
ą
przy u
ż
yciu komputera,
–
zaplanowa
ć
masa
ż
w ró
ż
nych jednostkach chorobowych przy u
ż
yciu
komputera.
2. Materiał nauczania
Komputer i urz
ą
dzenia peryferyjne.
Eksploatacja urz
ą
dze
ń
komputerowych.
Dokumentacja prowadzona w gabinecie masa
ż
u.
Zasady redagowania pism.
Zasady prowadzenia korespondencji.
Zastosowanie komputera w pracy biurowej.
3.
Ć
wiczenia
•
Przygotowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii.
•
Przyjmowanie i wysyłanie korespondencji.
•
Sporz
ą
dzanie protokołu, notatki, sprawozdania.
•
Sporz
ą
dzenie karty masa
ż
u w wybranych jednostkach chorobowych.
•
Pozyskiwanie informacji z sieci Internet.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
56
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Atlasy medyczne multimedialne.
Multimedialna Encyklopedia Medyczna.
Wzory dokumentów medycznych.
Wzory protokołu.
Wzory pism.
Komputer i urz
ą
dzenia peryferyjne.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci, tworzenia dokumentacji medycznej – karty zabiegu
masa
ż
u, redagowania tre
ś
ci i formatowania tekstu ró
ż
nych pism,
prowadzenia rejestru i archiwizowania korespondencji przy pomocy
komputera.
Program jednostki modułowej powinien by
ć
realizowany metod
ą
tekstu przewodniego, pokazu z obja
ś
nieniem i
ć
wicze
ń
praktycznych.
Przed przyst
ą
pieniem do wykonywania
ć
wicze
ń
, nale
ż
y zapozna
ć
uczniów z przepisami bezpiecznej pracy, instrukcjami obsługi urz
ą
dze
ń
na stanowisku pracy.
Nauczyciel powinien rozpocz
ąć
ć
wiczenia od instrukta
ż
u, a w trakcie
ich realizacji udziela
ć
pomocy i na bie
żą
co sprawdza
ć
poprawno
ść
wykonania
kolejnych
czynno
ś
ci
podczas
korzystania
ze
specjalistycznych programów komputerowych. Wa
ż
nym zadaniem
nauczyciela jest zwrócenie uwagi na dokładno
ść
wykonywanych
czynno
ś
ci.
Ć
wiczenia powinny odbywa
ć
si
ę
w grupach do 15 osób, w pracowni
komputerowej. Do osi
ą
gni
ę
cia zało
ż
onych celów kształcenia konieczne
jest wyposa
ż
enie stanowiska pracy w komputer z niezb
ę
dnym
oprogramowaniem.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów. Sprawdzanie
osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno dostarczy
ć
informacji dotycz
ą
cych zakresu
i poziomu nabytych umiej
ę
tno
ś
ci okre
ś
lonych w programie jednostki
modułowej.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne nale
ż
y sprawdza
ć
poprzez obserwacj
ę
czynno
ś
ci wykonywanych przez uczniów podczas realizacji zada
ń
oraz
stosowanie
testów
praktycznych
dotycz
ą
cych
sporz
ą
dzania
na
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
57
komputerze projektu wykonania masa
ż
u w poszczególnych jednostkach
chorobowych.
W trakcie obserwacji czynno
ś
ci ucznia nale
ż
y zwróci
ć
szczególn
ą
uwag
ę
na:
–
organizowanie
stanowiska
pracy
przy
komputerze
zgodnie
z zasadami ergonomii,
–
redagowanie i formatowanie pism,
–
sporz
ą
dzanie dokumentów medycznych.
W ocenie ko
ń
cowej nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki wszystkich metod
sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
58
Moduł 322[12].Z2
Masa
ż
leczniczy
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
bada
ć
pacjenta przed wykonywaniem masa
ż
u leczniczego,
–
ustala
ć
diagnoz
ę
pacjenta pod k
ą
tem wykonywania masa
ż
u
leczniczego,
–
stosowa
ć
masa
ż
w profilaktyce i w leczeniu,
–
wykonywa
ć
masa
ż
leczniczy w poszczególnych schorzeniach,
–
wykonywa
ć
masa
ż
segmentarny,
–
wykonywa
ć
drena
ż
limfatyczny,
–
wykonywa
ć
masa
ż
metod
ą
Shantala,
–
wykonywa
ć
masa
ż
izometryczny,
–
wykonywa
ć
masa
ż
centryfugalny,
–
wykonywa
ć
masa
ż
z u
ż
yciem przyrz
ą
dów,
–
dobiera
ć
rodzaje masa
ż
u do jednostek chorobowych,
–
dobiera
ć
masa
ż
w
ś
rodowisku wodnym do jednostek chorobowych,
–
prowadzi
ć
dokumentacje pacjenta z wykorzystaniem technologii
informacyjnej.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[12].Z2.01
Badanie i diagnozowanie pacjenta na potrzeby
masa
ż
u leczniczego
40
322[12].Z2.02 Wykonywanie drena
ż
u limfatycznego
90
322[12].Z2.03 Wykonywanie masa
ż
u segmentarnego
66
322[12].Z2.04
Wykonywanie ró
ż
nych rodzajów masa
ż
u
leczniczego
80
322[12].Z2.05
Dobieranie rodzaju masa
ż
u do jednostek
chorobowych
220
Razem
496
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
59
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Ahr B.: Masa
ż
niemowl
ę
cia. PZWL, Warszawa 1993
Balaskas J.: Naturalna opieka w ci
ąż
y. Delta, Warszawa 1996
Grochmal St., Zieli
ń
ska S.: Rehabilitacja w chorobach układu
nerwowego. PZWL, Warszawa 1998
Ibrahimowa W.S.: Masa
ż
punktowy. PW. Wiedza Powszechna,
Warszawa 1990
Jankowiak E.: Fizykoterapia ogólna i kliniczna. PZWL, Warszawa 1968.
Kassolik K., Andrzejewski W., Sawicki Z.: Kompleksowa ocena pacjenta
w masa
ż
u medycznym. Fizjoterapia Polska, Warszawa 2003
Kasperczyk T, Magiera L., Mucha D., Walaszek R.: Masa
ż
z elementami
rehabilitacji, Rehmed, Kraków 1999
Kasperczyk T, Magiera L.: Segmentarny masa
ż
leczniczy, Wyd. Bio-Styl,
Kraków 1997
Kasperczyk T., Fenczyn J.: Podr
ę
cznik odnowy psychosomatycznej.
PZWL, Warszawa 1996
322[12].Z2
Masa
ż
leczniczy
322[12].Z2.01
Badanie i diagnozowanie pacjenta na potrzeby
masa
ż
u leczniczego
322[12].Z2.02
Wykonywanie drena
ż
u limfatycznego
322[12]Z2.03
Wykonywanie masa
ż
u segmentarnego
322[12].Z2.04
Wykonywanie ró
ż
nych rodzajów masa
ż
u
leczniczego
322[12].Z2.05
Dobieranie rodzaju masa
ż
u do jednostek
chorobowych
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
60
Kassolik K.: Czym jest masa
ż
medyczny? Fizjoterapia, Wrocław 1998
Magiera L.: Leksykon masa
ż
u i terminów komplementarnych. Bio-Styl,
Kraków 2001
Magiera L.: Klasyczny masa
ż
leczniczy. Wydawnictwo Bio-Styl, Kraków
1994
Milanowska K., Dega W. (red): Rehabilitacja medyczna. PZWL,
Warszawa 2003
Nowotny J., Saulicz E.: Niektóre zaburzenia statyki ciała i ich korekcja.
AWF, Katowice 1990
Podgórski T.: Masa
ż
klasyczny. Zakład Doskonalenia Zawodowego,
Warszawa 1988
Podgórski T.: Masa
ż
w rehabilitacji i sporcie. Wydawnictwo AWF,
Warszawa 1989
Prochowicz Z.: Podstawy masa
ż
u leczniczego. Wyd. Lekarskie PZWL,
Warszawa 2000
Stodolny J.: Choroba przeci
ąż
eniowa kr
ę
gosłupa. Epidemia naszych
czasów. Wyd. ZL Natura, Kielce 2000
Storck U.: Masa
ż
leczniczy. PZWL, Warszawa 1996
Straburzy
ń
ski G., Straburzy
ń
ska-Lupa A.: Medycyna fizykalna, PZWL,
Warszawa 1997
Szczotka P., Mikuła E.: Współczesny masa
ż
. Body Work, Pozna
ń
1998
Tixa S.: Atlas anatomii palpacyjnej. Tom 1 i 2 PZWL, Warszawa 2003
Walker P.: Masa
ż
dziecka. Delta W-Z, Warszawa 1997
Winkler J., Pawlak H., Welon K.: Poradnik fizjoterapii. PPU, Warszawa
1986
Wo
ź
niewski M. (red.) : Podstawy manualnego drena
ż
u limfatycznego.
Urban & Partner, Wrocław 2005
Zborowski A.: Masa
ż
(cz
ęść
teoretyczna). Centrum Metodyczne
Doskonalenia Nauczycieli
Ś
rednich Szkół Medycznych, Warszawa 1991
Zborowski A.: Drena
ż
limfatyczny. Wyd. AZ, Kraków 1995
Zborowski A.: Masa
ż
klasyczny. Wy d. A-Z, Kraków 1997
Zborowski A.: Masa
ż
segmentarny. Wyd. A-Z, Kraków 1997
Zborowski A.: Masa
ż
w wybranych jednostkach chorobowych. Wyd. A-Z,
Kraków 1997
Zborowski A.: Masa
ż
w wybranych jednostkach chorobowych II, Wyd.
A-Z, Kraków 1998
Zembaty A.: Fizjoterapia. PZWL, Warszawa 1987
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
61
Jednostka modułowa 322[12].Z2.01
Badanie i diagnozowanie pacjenta na potrzeby
masa
ż
u leczniczego
1. Szczegółowe cele kształcenia.
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
dokona
ć
analizy dokumentacji medycznej pacjenta,
–
przeprowadzi
ć
wywiad z pacjentem,
–
dobra
ć
pozycj
ę
pacjenta podczas diagnozowania,
–
oceni
ć
postaw
ę
ciała pacjenta,
–
oceni
ć
stan skóry pacjenta,
–
oceni
ć
wra
ż
liwo
ść
pacjenta na ból,
–
rozpozna
ć
zmiany patologiczne wyst
ę
puj
ą
ce w tkankach,
–
rozpozna
ć
objawy obrz
ę
ku tkanki podskórnej,
–
oceni
ć
zakres ruchomo
ś
ci w stawach,
–
okre
ś
li
ć
mo
ż
liwo
ś
ci kompensacyjne zaburze
ń
statycznych,
–
zinterpretowa
ć
uzyskane wyniki badania,
–
zaplanowa
ć
wykonanie
masa
ż
u
zgodnie
z
obowi
ą
zuj
ą
cymi
procedurami,
–
opracowa
ć
kart
ę
badania pacjenta.
2. Materiał nauczania
Badanie podmiotowe i przedmiotowe stosowane w medycynie.
Podstawy kinezyterapii.
Metody bada
ń
stosowane w kinezyterapii.
Ocena postawy ciała pacjenta.
Testy funkcjonalne.
Odczyny tkankowe, ocena stanu tkanek.
Prawa kompensacji.
Dokumentacja pacjenta/klienta.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozpoznawanie nieprawidłowo
ś
ci w postawie ciała pacjenta.
•
Dokonywanie oceny stanu skóry, tkanki ł
ą
cznej, tkanki okostnej
i mi
ęś
ni.
•
Okre
ś
lanie chwytów diagnostycznych i kolejno
ś
ci ich stosowania.
•
Rozpoznawanie zmian patologicznych w tkankach.
•
Badanie pacjenta przed wykonaniem ró
ż
nego rodzaju masa
ż
u
metod
ą
palpacyjn
ą
.
•
Sporz
ą
dzenie karty badania pacjenta zakwalifikowanego do masa
ż
u.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
62
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze anatomiczne tkanek, skóry, postawy ciała.
Fantom człowieka.
Atlasy anatomiczne.
Filmy, foliogramy dotycz
ą
ce badania na potrzeby masa
ż
u.
Prezentacje multimedialne dotycz
ą
ce badania na potrzeby masa
ż
u.
Stanowisko do wykonywania masa
ż
u.
Przybory pomiarowe potrzebne do wykonania badania.
Sprz
ę
t, przybory, materiały do wykonania masa
ż
u.
Ś
rodki po
ś
lizgowe do masa
ż
u.
Ś
rodki do dezynfekcji skóry
.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci przeprowadzania wywiadu z pacjentem
skierowanym na masa
ż
oraz wykonywania badania w celu rozpoznania
zmian patologicznych w tkankach. Podczas realizacji programu nale
ż
y
zwróci
ć
uwag
ę
na metody wykonywania bada
ń
, stosowane chwyty
diagnostyczne oraz interpretacj
ę
wyników uzyskanych w czasie badania
pacjenta przed wykonaniem masa
ż
u.
W
procesie
nauczania-uczenia
si
ę
zaleca
si
ę
stosowanie
nast
ę
puj
ą
cych metod dydaktycznych: wykładu informacyjnego, dyskusji
dydaktycznej, metody przypadków oraz pokazu z obja
ś
nieniem
i
ć
wicze
ń
.
Podczas
ć
wicze
ń
nauczyciel
powinien
wykona
ć
pokaz
z obja
ś
nieniem stosowanych metod badania. Pokaz nauczyciela
powinien by
ć
uzupełniony projekcj
ą
filmów i prezentacj
ą
multimedialn
ą
metod i technik badania pacjenta. Zaleca si
ę
wykonanie projektu karty
badania pacjenta na potrzeby masa
ż
u.
W czasie wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien obserwowa
ć
czynno
ś
ci uczniów, udziela
ć
im wskazówek oraz analizowa
ć
i poprawia
ć
popełnione przez nich bł
ę
dy. Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni
masa
ż
u, kinezyterapii i fizykoterapii, w grupach 15-osobowych,
z podziałem na 2-osobowe zespoły. Wskazane jest organizowanie zaj
ęć
w zakładach rehabilitacji lub gabinetach masa
ż
u. Wykonywanie
ć
wicze
ń
w rzeczywistych warunkach umo
ż
liwi uczniowi nawi
ą
zanie kontaktu
z pacjentem oraz dokonanie wła
ś
ciwej oceny jego stanu fizycznego.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
ucznia powinno by
ć
prowadzone
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
63
Kryteria oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz
zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze
szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
–
organizacj
ę
stanowiska pracy,
–
posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
medyczn
ą
,
–
dobieranie metod badania pacjenta przed wykonaniem masa
ż
u,
–
wykonanie badania ró
ż
nymi metodami,
–
odpowiedzialno
ść
za sprz
ę
t wykorzystywany w czasie
ć
wicze
ń
,
–
zainteresowanie wykonywan
ą
prac
ą
,
–
kultur
ę
osobist
ą
,
–
współprac
ę
w zespole podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podstaw
ą
do uzyskania pozytywnej oceny jest przede wszystkim
poprawne i samodzielne wykonanie badania pacjenta na potrzeby
masa
ż
u.
W ocenie ko
ń
cowej nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki wszstkich metod
sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
64
Jednostka modułowa 322[12].Z2.02
Wykonywanie drena
ż
u limfatycznego
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do wykonywania drena
ż
u
limfatycznego,
–
zbada
ć
pacjenta/klienta przed wykonaniem drena
ż
u limfatycznego,
–
okre
ś
li
ć
zasady stosowania drena
ż
u limfatycznego,
–
okre
ś
li
ć
obszar drenowania głównych pni chłonnych,
–
przygotowa
ć
stanowisko pracy do drena
ż
u limfatycznego,
–
dostosowa
ć
stanowisko pracy do wieku pacjenta,
–
okre
ś
li
ć
kierunek masa
ż
u limfatycznego,
–
uło
ż
y
ć
pacjenta w pozycji ułatwiaj
ą
cej odpływ chłonki,
–
dobra
ć
tempo, technik
ę
oraz okre
ś
li
ć
czas wykonania drena
ż
u,
–
wykona
ć
drena
ż
limfatyczny ro
ż
nymi metodami,
–
wykona
ć
drena
ż
limfatyczny twarzy,
–
wykona
ć
drena
ż
limfatyczny karku i głowy,
–
wykona
ć
drena
ż
limfatyczny grzbietu,
–
wykona
ć
drena
ż
limfatyczny klatki piersiowej,
–
wykona
ć
drena
ż
limfatyczny brzucha,
–
wykona
ć
drena
ż
limfatyczny ko
ń
czyny górnej i dolnej,
–
zapewni
ć
pacjentowi poczucie bezpiecze
ń
stwa podczas wykonywania
drena
ż
u limfatycznego,
–
oceni
ć
efekty działania drena
ż
u limfatycznego.
2. Materiał nauczania
Podstawy anatomiczne i fizjologiczne drena
ż
u limfatycznego.
Wskazania i przeciwwskazania do drena
ż
u limfatycznego.
Badanie pacjenta/klienta przed wykonaniem drena
ż
u limfatycznego.
Zasady stosowania drena
ż
u limfatycznego.
Metody drena
ż
u limfatycznego – polska, niemiecka.
Drena
ż
limfatyczny poszczególnych cz
ęś
ci ciała.
Bezpiecze
ń
stwo fizyczne i psychiczne pacjenta.
3.
Ć
wiczenia
•
Okre
ś
lanie wskaza
ń
i przeciwwskaza
ń
do wykonania drena
ż
u
limfatycznego.
•
Badanie pacjenta przed wykonaniem drena
ż
u limfatycznego.
•
Wykonywanie drena
ż
u limfatycznego ró
ż
nych cz
ęś
ci ciała metod
ą
polsk
ą
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
65
•
Wykonywanie drena
ż
u limfatycznego ró
ż
nych cz
ęś
ci ciała metod
ą
niemieck
ą
.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze anatomiczne tkanek, skóry, przebiegu naczy
ń
i w
ę
złów
chłonnych.
Atlasy anatomiczne.
Filmy i foliogramy dotycz
ą
ce drena
ż
u limfatycznego.
Prezentacje multimedialne dotycz
ą
ce drena
ż
u limfatycznego.
Sprz
ę
t, przybory, materiały do wykonania drena
ż
u.
Ś
rodki po
ś
lizgowe do masa
ż
u.
Ś
rodki do dezynfekcji skóry.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
przygotowanie ucznia do wykonywania drena
ż
u limfatycznego ró
ż
nymi
metodami. Podczas realizacji programu nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na
szerokie zastosowanie drena
ż
u limfatycznego w leczeniu chorób układu
kr
ąż
enia i limfatycznego oraz w kosmetyce i medycynie estetycznej.
Program powinien by
ć
realizowany w korelacji z jednostkami
322[12].O1.05,
322[12].O1.06,
322[12].Z1.01,
322[12].Z1.02,
322[12].Z2.01.
W czasie realizacji programu nauczania jednostki nale
ż
y kształtowa
ć
postawy:
–
ż
yczliwo
ś
ci, tolerancji, wra
ż
liwo
ś
ci i cierpliwo
ś
ci wobec pacjentów,
–
odpowiedzialno
ś
ci, sumienno
ś
ci, dokładno
ś
ci i uczciwo
ś
ci w pracy,
–
gotowo
ś
ci niesienia pomocy,
–
samokrytycyzmu wobec siebie i wykonywanych zada
ń
.
W
procesie
nauczania-uczenia
si
ę
zaleca
si
ę
stosowanie
nast
ę
puj
ą
cych metod dydaktycznych: wykładu informacyjnego, dyskusji
dydaktycznej, metody przypadków oraz pokazu z obja
ś
nieniem
i
ć
wicze
ń
.
Podczas
ć
wicze
ń
nale
ż
y
stworzy
ć
uczniom
warunki
do
samodzielnego wykonania drena
ż
u ró
ż
nymi metodami.
Ć
wiczenia
powinny by
ć
wykonywane pod kierunkiem nauczyciela – masa
ż
ysty,
który powinien obserwowa
ć
prac
ę
ka
ż
dego ucznia, zwraca
ć
uwag
ę
na
staranno
ść
i dokładno
ść
wykonania
ć
wicze
ń
, stwarza
ć
mo
ż
liwo
ść
wielokrotnego powtórzenia trudnych elementów lub całego zabiegu oraz
zapewni
ć
uczniowi dodatkowe konsultacje.
W czasie wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y tak
ż
e zwraca
ć
uwag
ę
na
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz
przepisów sanitarno-epidemiologicznych.
Ć
wiczenia powinny by
ć
prowadzone w grupach 15 osobowych,
z podziałem na 2-osobowe zespoły, ka
ż
dy zespół uczniów powinien
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
66
wykonywa
ć
drena
ż
na stanowisku pracy wyposa
ż
onym w odpowiednie
ś
rodki dydaktyczne. Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowniach:
anatomicznej, kinezyterapeutycznej i masa
ż
u.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
prowadzane
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria oceniania
powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
przygotowanie stanowiska pracy,
–
dobieranie metody wykonania drena
ż
u,
–
uło
ż
enie pacjenta w optymalnej pozycji,
–
przygotowanie skóry w okolicy ciała przewidzianej do drena
ż
u,
–
kolejno
ść
i poprawno
ść
wykonywania czynno
ś
ci,
–
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
–
jako
ść
wykonania zabiegu.
W
ocenie
ko
ń
cowej
nale
ż
y
uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich
stosowanych przez nauczyciela sposobów sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia. Podstaw
ą
do uzyskania pozytywnej oceny powinno by
ć
poprawne wykonanie
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
67
Jednostka modułowa 322[12].Z2.03
Wykonywanie masa
ż
u segmentarnego
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
zasady wykonywania masa
ż
u segmentarnego,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masa
ż
u
segmentarnego,
–
okre
ś
li
ć
chwyty diagnostyczne stosowane w masa
ż
u segmentarnym,
–
rozpozna
ć
zmiany odruchowe w mi
ęś
niach,
–
okre
ś
li
ć
optymalne warunki stosowania masa
ż
u segmentarnego,
–
okre
ś
li
ć
chwyty lecznicze stosowane w masa
ż
u segmentarnym,
–
wykona
ć
masa
ż
zgodnie przyj
ę
t
ą
metodyk
ą
masa
ż
u segmentarnego,
–
wykona
ć
masa
ż
z uwzgl
ę
dnieniem zasad masa
ż
u segmentarnego,
–
wykona
ć
masa
ż
segmentarny poszczególnych cz
ęś
ci ciała,
–
wykona
ć
masa
ż
segmentarny w ró
ż
nych jednostkach chorobowych,
–
okre
ś
li
ć
zagro
ż
enia wynikaj
ą
ce z nieprawidłowego wykonania masa
ż
u
segmentarnego,
–
okre
ś
li
ć
efekty działania masa
ż
u segmentarnego.
2. Materiał nauczania
Zasady i techniki masa
ż
u segmentarnego.
Wskazania i przeciwwskazania do wykonania masa
ż
u segmentarnego.
Chwyty diagnostyczne.
Chwyty lecznicze.
Przesuni
ę
cia odruchowe.
Metodyka masa
ż
u segmentarnego.
Masa
ż
segmentarny poszczególnych cz
ęś
ci cała.
3.
Ć
wiczenia
•
Okre
ś
lanie zmian odruchowych w tkankach oraz wybór sposobu
post
ę
powania w celu ich usuni
ę
cia.
•
Wykonywanie chwytów diagnostycznych w celu rozpoznawania
zmian odruchowych w tkankach.
•
Lokalizowanie stref segmentarnych zmienionych chorobowo.
•
Wykonywanie chwytów leczniczych w masa
ż
u segmentarnym
grzbietu, miednicy, klatki piersiowej, brzucha.
•
Wykonywanie chwytów leczniczych w masa
ż
u segmentarnym głowy
i karku.
•
Wykonywanie chwytów leczniczych w masa
ż
u segmentarnym
ko
ń
czyn górnych i dolnych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
68
•
Wykonywanie
masa
ż
u
segmentarnego
według
schematu
post
ę
powania w ró
ż
nych jednostkach chorobowych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze anatomiczne tkanki mi
ęś
niowej, tkanki ł
ą
cznej i skóry.
Atlasy anatomiczne.
Tablice obrazuj
ą
ce przesuni
ę
cia odruchowe.
Filmy dotycz
ą
ce masa
ż
u segmentarnego.
Prezentacje multimedialne dotycz
ą
ce masa
ż
u segmentarnego.
Foliogramy dotycz
ą
ce zmian odruchowych w tkankach, technik masa
ż
u
segmentarnego, anatomii układu kr
ąż
enia i układu chłonnego człowieka.
Sprz
ę
t, przybory, materiały do wykonania masa
ż
u.
Ś
rodki do dezynfekcji skóry.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
przygotowanie ucznia do wykonywania masa
ż
u segmentarnego ró
ż
nych
cz
ęś
ci ciała. Podczas realizacji programu szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y
zwróci
ć
na wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masa
ż
u,
stosowane chwyty diagnostyczne i lecznicze oraz zasady wykonywania
masa
ż
u segmentarnego w ró
ż
nych jednostkach chorobowych.
Program powinien by
ć
realizowany w korelacji z jednostkami
322[12].O1.05,
322[12].O1.06,
322[12].Z1.01,
322[12].Z1.02,
322[12].Z2.01.
W czasie realizacji programu nauczania jednostki nale
ż
y kształtowa
ć
postawy:
–
ż
yczliwo
ś
ci, tolerancji, wra
ż
liwo
ś
ci i cierpliwo
ś
ci wobec pacjentów,
–
odpowiedzialno
ś
ci, sumienno
ś
ci, dokładno
ś
ci i uczciwo
ś
ci w pracy,
–
gotowo
ś
ci niesienia pomocy,
–
samokrytycyzmu wobec siebie i wykonywanych zada
ń
.
W
procesie
nauczania-uczenia
si
ę
zaleca
si
ę
stosowanie
nast
ę
puj
ą
cych metod dydaktycznych: wykładu informacyjnego, metody
przypadków oraz pokazu z obja
ś
nieniem i
ć
wicze
ń
.
Podczas
ć
wicze
ń
nale
ż
y przestrzega
ć
przepisów bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz przepisów sanitarno-epidemiologicznych.
Ć
wiczenia
powinny by
ć
prowadzone w grupach licz
ą
cych do 15 osób,
z podziałem na 2 osobowe zespoły, w czasie umo
ż
liwiaj
ą
cym ka
ż
demu
uczniowi ukształtowanie zaplanowanych w programie umiej
ę
tno
ś
ci.
Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien obserwowa
ć
prac
ę
ucznia, zwraca
ć
uwag
ę
na staranno
ść
i dokładno
ść
wykonania
ć
wicze
ń
,
stwarza
ć
mo
ż
liwo
ść
wielokrotnego powtórzenia trudnych elementów lub
całego zabiegu oraz zapewni
ć
uczniowi dodatkowe konsultacje.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
69
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowniach: anatomicznej,
kinezyterapeutycznej i masa
ż
u. Ka
ż
dy zespół uczniów powinien
wykonywa
ć
masa
ż
na stanowisku pracy wyposa
ż
onym w odpowiednie
ś
rodki dydaktyczne.
W trakcie wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y wykorzysta
ć
wiadomo
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci z anatomii, fizjologii, psychologii, fizjoterapii i wybranych
zagadnie
ń
klinicznych. Zaleca si
ę
organizowanie zaj
ęć
w zakładach
rehabilitacji oraz gabinetach masa
ż
u, w celu zapewnienia uczniom
mo
ż
liwo
ś
ci
nawi
ą
zania
bezpo
ś
redniego
kontaktu
z
pacjentem,
rozpoznawania zmian odruchowych w tkankach, wykonania masa
ż
u
segmentarnego oraz obserwowania i interpretowania reakcji pacjenta
podczas masa
ż
u i po jego wykonaniu.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie
i
ocenianie
osi
ą
gni
ęć
uczniów
powinno
by
ć
przeprowadzane systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.
Pozwala to na uzyskanie informacji o post
ę
pach ucznia w nauce oraz na
rozpoznawanie trudno
ś
ci w przyswojeniu tre
ś
ci kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
przygotowanie stanowiska do masa
ż
u segmentarnego,
–
dobieranie
ś
rodków
i
materiałów
do
wykonania
masa
ż
u
segmentarnego,
–
uło
ż
enie pacjenta w optymalnej pozycji,
–
przygotowanie skóry okolicy ciała przewidzianej do masa
ż
u
segmentarnego,
–
kolejno
ść
wykonywania czynno
ś
ci,
–
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
–
jako
ść
wykonania masa
ż
u segmentarnego.
W
ocenie
ko
ń
cowej
nale
ż
y
uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich
stosowanych przez nauczyciela sposobów sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia. Podstaw
ą
do uzyskania pozytywnej oceny powinno by
ć
poprawne wykonanie
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
70
Jednostka modułowa 322[12].Z2.04
Wykonywanie ró
ż
nych rodzajów masa
ż
u leczniczego
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
mo
ż
liwo
ś
ci zastosowania masa
ż
u izometrycznego,
–
ustali
ć
sił
ę
mi
ęś
ni według skali Lovetta,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do stosowania masa
ż
u
izometrycznego,
–
zastosowa
ć
metodyk
ę
i zasady masa
ż
u izometrycznego,
–
wykona
ć
masa
ż
izometryczny,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do stosowania masa
ż
u
metod
ą
Shantala,
–
zastosowa
ć
metodyk
ę
i zasady masa
ż
u metod
ą
Shantala,
–
wykona
ć
masa
ż
metod
ą
Shantala,
–
okre
ś
li
ć
zasady wykonywania masa
ż
u centryfugalnego,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masa
ż
u
centryfugalnego,
–
wykona
ć
masa
ż
centryfugalny,
–
okre
ś
li
ć
anatomiczne i fizjologiczne podstawy wykonania masa
ż
u
kontralateralnego,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masa
ż
u
kontralateralnego,
–
wykona
ć
masa
ż
kontralateralny,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masa
ż
u
przyrz
ą
dowego,
–
dobra
ć
aparatur
ę
do stosowania masa
ż
u przyrz
ą
dowego,
–
wykona
ć
masa
ż
przy pomocy aparatu wibracyjnego,
–
wykona
ć
masa
ż
przy pomocy aparatu podci
ś
nieniowego,
–
okre
ś
li
ć
zasady wykonywania masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masa
ż
u
w
ś
rodowisku wodnym,
–
wykona
ć
masa
ż
leczniczy w
ś
rodowisku wodnym z wykorzystaniem
przyrz
ą
dów i przyborów,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej podczas wykonywania masa
ż
u.
2. Materiał nauczania
Masa
ż
izometryczny.
Masa
ż
metod
ą
Shantala.
Masa
ż
centryfugalny.
Masa
ż
kontralateralny.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
71
Masa
ż
przyrz
ą
dowy.
Balneologia i hydroterapia.
Masa
ż
w
ś
rodowisku wodnym.
Techniki wykonywania ró
ż
nych rodzajów masa
ż
u leczniczego
Rodzaje i obsługa aparatury do wykonywania masa
ż
u przyrz
ą
dowego.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
ś
rodowiska.
3.
Ć
wiczenia
•
Badanie siły mi
ęś
ni według skali Lovetta.
•
Wykonywanie
masa
ż
u
izometrycznego
u
osób
zdrowych
(sportowców).
•
Wykonywanie
masa
ż
u
izometrycznego
w
ró
ż
nych
stanach
chorobowych.
•
Wykonywanie masa
ż
u metod
ą
Shantala u dziecka z pora
ż
eniem
mózgowym.
•
Wykonywanie masa
ż
u centryfugalnego poszczególnych stawów.
•
Wykonywanie masa
ż
u kontralateralnego ko
ń
czyny dolnej i górnej.
•
Wykonywanie masa
ż
u ró
ż
nych cz
ęś
ci ciała w
ś
rodowisku wodnym.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze anatomiczne układu mi
ęś
niowego.
Atlasy anatomiczne.
Filmy prezentuj
ą
ce ró
ż
ne rodzaje masa
ż
u.
Prezentacje multimedialne dotycz
ą
ce ró
ż
nych rodzajów masa
ż
u.
Sprz
ę
t, przybory, materiały do wykonania masa
ż
u.
Ś
rodki po
ś
lizgowe do masa
ż
u.
Ś
rodki dezynfekcyjne do skóry.
Ś
rodki dezynfekcyjne do aparatury.
Wanna do wykonania hydromasa
ż
u.
Aparat wibracyjny.
Aparat wibracyjny Aquavibron.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program nauczania jednostki modułowej obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce
szczególnych
rodzajów
masa
ż
u
leczniczego stosowanych
jako
uzupełnienie leczenia zaburze
ń
w funkcjonowaniu organizmu.
Podczas realizacji programu nale
ż
y zwróci
ć
szczególn
ą
uwag
ę
na
zasady wykonywania ró
ż
nych rodzajów masa
ż
u leczniczego, na
wskazania i przeciwwskazania do ich stosowania oraz wykorzystanie
aparatury i
ś
rodków wspomagaj
ą
cych działanie masa
ż
u.
Podstaw
ą
wykonywania ró
ż
nych rodzajów masa
ż
u leczniczego jest
wiedza z zakresu anatomii i fizjologii oraz zaburze
ń
w funkcjonowaniu
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
72
organizmu człowieka, a w szczególno
ś
ci układu kr
ąż
enia, chłonnego
i nerwowego oraz narz
ą
du ruchu.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni masa
ż
u i kinezyterapii.
Powinny by
ć
prowadzone metod
ą
pokazu i
ć
wicze
ń
, w grupach 15-
osobowych, z podziałem na 2-osobowe zespoły. Zalecana jest
prezentacja ró
ż
nych rodzajów masa
ż
u przez nauczyciela prowadz
ą
cego,
uzupełniona o prezentacje filmowe i multimedialne. W czasie
wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien obserwowa
ć
czynno
ś
ci
uczniów, udziela
ć
im wskazówek oraz analizowa
ć
popełnione przez nich
bł
ę
dy.
Zaleca si
ę
organizowanie
ć
wicze
ń
w oddziałach rehabilitacji w celu
zapewnienia uczniom mo
ż
liwo
ś
ci wykonania masa
ż
u ró
ż
nymi metodami
w rzeczywistych warunkach.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie uczniów powinno by
ć
prowadzone
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria oceniania
powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
−
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
−
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
−
obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
–
organizacj
ę
stanowiska pracy oraz stosowanie bezpiecznych metod
pracy,
–
posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
,
–
przygotowanie pacjenta do wykonania ró
ż
nych rodzajów masa
ż
u,
–
wykorzystanie sprz
ę
tu i aparatury w czasie
ć
wicze
ń
,
–
przestrzeganie procedur wykonania okre
ś
lonego rodzaju masa
ż
u,
–
zainteresowanie wykonywan
ą
prac
ą
,
–
kultur
ę
osobist
ą
,
–
punktualno
ść
, zdyscyplinowanie, pracowito
ść
, dokładno
ść
, rzetelno
ść
,
–
współprac
ę
w zespole podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podstaw
ą
do uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny jest przede
wszystkim poprawne i samodzielne wykonanie
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
73
Jednostka modułowa 322[12].Z2.05
Dobieranie rodzaju masa
ż
u do jednostek
chorobowych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zastosowa
ć
masa
ż
w profilaktyce i w leczeniu chorób,
–
dobra
ć
ś
rodki po
ś
lizgowe i wspomagaj
ą
ce masa
ż
u,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do masa
ż
u w profilaktyce
i w leczeniu chorób,
–
uzasadni
ć
zastosowanie wybranych technik masa
ż
u w ró
ż
nych
jednostkach chorobowych,
–
dobra
ć
rodzaj masa
ż
u na podstawie wyniku badania pacjenta,
–
zastosowa
ć
poszczególne rodzaje masa
ż
u w leczeniu i rehabilitacji,
–
zastosowa
ć
poszczególne rodzaje masa
ż
u w leczeniu i rehabilitacji,
–
zastosowa
ć
poszczególne rodzaje masa
ż
u w leczeniu i rehabilitacji
schorze
ń
centralnego układu nerwowego,
–
zastosowa
ć
poszczególne rodzaje masa
ż
u w leczeniu i rehabilitacji
schorze
ń
obwodowego układu nerwowego,
–
zastosowa
ć
poszczególne rodzaje masa
ż
u w leczeniu i rehabilitacji
chorób serca i naczy
ń
obwodowych,
–
zastosowa
ć
poszczególne rodzaje masa
ż
u w leczeniu i rehabilitacji
chorób układu limfatycznego,
–
zastosowa
ć
poszczególne rodzaje masa
ż
u w leczeniu i rehabilitacji
schorze
ń
układu oddechowego,
–
zastosowa
ć
poszczególne rodzaje masa
ż
u w leczeniu i rehabilitacji
schorze
ń
układu trawiennego,
–
zastosowa
ć
poszczególne rodzaje masa
ż
u w leczeniu i rehabilitacji
chorób układu moczowego i kobiecych narz
ą
dów płciowych,
–
zastosowa
ć
poszczególne rodzaje masa
ż
u u kobiet w okresie ci
ąż
y
i połogu,
–
zastosowa
ć
sprz
ę
t, aparatur
ę
i urz
ą
dzenia pomocnicze do
wykonywania masa
ż
u,
–
przygotowa
ć
pacjenta do wykonywania
ć
wicze
ń
leczniczych
wzmacniaj
ą
cych efekty masa
ż
u,
–
wyja
ś
ni
ć
zasady kompleksowego usprawniania,
–
wyja
ś
ni
ć
rol
ę
masa
ż
ysty w zespole rehabilitacji leczniczej,
–
wykona
ć
zabiegi zgodnie z przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej,
–
zastosowa
ć
zasady etyki.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
74
2. Materiał nauczania
Zasady stosowania masa
ż
u w chorobach reumatycznych, urazach
i chorobach narz
ą
du ruchu.
Zasady stosowania masa
ż
u w chorobach w chorobach układu
oddechowego.
Zasady stosowania masa
ż
u w chorobach serca i naczy
ń
obwodowych.
Zasady stosowania masa
ż
u w chorobach układu limfatycznego.
Zasady stosowania masa
ż
u w chorobach układu nerwowego.
Zasady stosowania masa
ż
u w chorobach układu trawiennego.
Zasady stosowania masa
ż
u w chorobach układu moczowego.
Zasady stosowania masa
ż
u w chorobach ginekologicznych.
Zasady stosowania masa
ż
u w okresie ci
ąż
y i połogu.
Zasady kompleksowego usprawniania pacjenta.
Rola masa
ż
ysty w zespole rehabilitacyjnym.
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
Zasady etyki.
3.
Ć
wiczenia
•
Wykonywanie masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym.
•
Przygotowywanie pacjenta do samodzielnego wykonania
ć
wicze
ń
usprawniaj
ą
cych.
•
Wykonywanie masa
ż
u leczniczego w schorzeniach narz
ą
du ruchu.
•
Planowanie i wykonywanie masa
ż
u leczniczego w schorzeniach
centralnego układu nerwowego.
•
Planowanie i wykonywanie masa
ż
u leczniczego w schorzeniach
obwodowego układu nerwowego.
•
Planowanie
i wykonywanie masa
ż
u leczniczego w schorzeniach
układu kr
ąż
enia i limfatycznego.
•
Planowanie i wykonywanie masa
ż
u leczniczego w schorzeniach
układu oddechowego.
•
Planowanie i wykonywanie masa
ż
u leczniczego w schorzeniach
układu pokarmowego.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze anatomiczne.
Atlasy anatomiczne.
Filmy dotycz
ą
ce wykonywania masa
ż
u w ró
ż
nych jednostkach
chorobowych.
Foliogramy dotycz
ą
ce masa
ż
u stosowanego w ró
ż
nych schorzeniach.
Prezentacje multimedialne dotycz
ą
ce jednostek chorobowych.
Karty badania i zabiegowe pacjenta na potrzeby masa
ż
u.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
75
Sprz
ę
t, przybory, materiały do wykonania masa
ż
u.
Ś
rodki po
ś
lizgowe do masa
ż
u.
Ś
rodki do dezynfekcji skóry.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
przygotowanie uczniów do stosowania ró
ż
nych rodzajów masa
ż
u
w leczeniu i rehabilitacji pacjenta. Podczas realizacji programu nale
ż
y
szczególn
ą
uwag
ę
zwraca
ć
na
kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci:
rozpoznawania
objawów
chorobowych,
dostosowywania
rodzaju
i technik masa
ż
u do stanu pacjenta, modyfikowania techniki masa
ż
u pod
wpływem zaobserwowanych reakcji pacjenta, sprawdzania efektów
masa
ż
u.
Podstaw
ą
do wykonywania masa
ż
u leczniczego w ró
ż
nych
jednostkach chorobowych powinna by
ć
wiedza z zakresu anatomii
i fizjologii oraz zaburze
ń
w funkcjonowaniu organizmu człowieka. Zaj
ę
cia
proponuje si
ę
prowadzi
ć
metod
ą
pokazu z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
,
w grupach 15 osobowych, z podziałem na 2 osobowe zespoły. W czasie
ć
wicze
ń
uczniowie powinni stosowa
ć
techniki masa
ż
u klasycznego
i ró
ż
ne metody masa
ż
u leczniczego.
Ć
wiczenia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni masa
ż
u i kinezyterapii.
Zaleca si
ę
stosowanie metody projektów w celu zaplanowania
sposobów
i
technik
wykonania
okre
ś
lonego
zadania
oraz
zaprojektowania
karty
masa
ż
u
w
poszczególnych
jednostkach
chorobowych.
W czasie wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien obserwowa
ć
uczniów, udziela
ć
im wskazówek oraz analizowa
ć
i poprawia
ć
popełnione przez nich bł
ę
dy. Zaleca si
ę
prowadzenie
ć
wicze
ń
w oddziałach rehabilitacji - zakładów opieki zdrowotnej, w celu
zapewnienia uczniom mo
ż
liwo
ś
ci wykonania masa
ż
u w ró
ż
nych
jednostkach chorobowych w rzeczywistych warunkach.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Umiej
ę
tno
ś
ci uczniów nale
ż
y sprawdza
ć
obserwuj
ą
c ich prac
ę
w czasie wykonywania
ć
wiczenia.
Kryteria oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz
zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze
szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
76
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
–
umiej
ę
tno
ść
rozpoznania objawów chorobowych,
–
dostosowanie rodzaju masa
ż
u do jednostek chorobowych,
–
organizacj
ę
stanowiska pracy oraz stosowanie bezpiecznych metod
pracy,
–
posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
medyczn
ą
pacjenta,
–
efekt działania wykonanego zabiegu,
–
kultur
ę
osobist
ą
,
–
współprac
ę
w zespole rehabilitacyjnym.
Podstaw
ą
do uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny jest przede
wszystkim poprawne i samodzielne wykonanie
ć
wicze
ń
.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
ucznia, po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki modułowej, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki wszystkich
metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
77
Moduł 322[12].Z3
Masa
ż
sportowy
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
la
ć
biomechaniczne wła
ś
ciwo
ś
ci organizmu w poszczególnych
dyscyplinach sportowych,
–
identyfikowa
ć
ró
ż
ne rodzaje masa
ż
u sportowego,
–
okre
ś
la
ć
efekty działania masa
ż
u sportowego na organizm
zawodnika,
–
okre
ś
la
ć
wskazania i przeciwwskazania do stosowania ró
ż
nych metod
i technik masa
ż
u sportowego,
–
stosowa
ć
ró
ż
ne rodzaje masa
ż
u w ró
ż
nych dyscyplinach sportowych,
–
wykonywa
ć
masa
ż
w ró
ż
nych cyklach treningowych,
–
stosowa
ć
odnow
ę
biologiczn
ą
w poszczególnych okresach cyklu
treningowego,
–
okre
ś
la
ć
dysfunkcje
narz
ą
du
ruchu
powstałe
po
urazach
w wybranych dyscyplinach sportowych,
–
dobiera
ć
metody i techniki masa
ż
u w przypadku zawodnika
kontuzjowanego,
–
dobiera
ć
ś
rodki po
ś
lizgowe w zale
ż
no
ś
ci od urazu,
–
wykonywa
ć
masa
ż
w zale
ż
no
ś
ci od urazu sportowego.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[12].Z3.01 Wykonywanie masa
ż
u sportowego
50
322[12].Z3.02
Wykonywanie masa
ż
u u zawodników ró
ż
nych
dyscyplin sportowych
82
322[12].Z3.03 Wykonywanie masa
ż
u w urazach sportowych
60
Razem
192
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
78
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
B
iriukow A.: Masa
ż
sportowy. Wydawnictwo Sport i Turystyka,
Warszawa 1974
Dobrza
ń
ski T: Medycyna wychowania fizycznego i sportu.
Wyd.
Sport
i Turystyka, Warszawa 1989
Dziak A., Tayara S.: Urazy i uszkodzenia w sporcie. Wydawnictwo
Kasper, Kraków 2000
Garlicki J., Ku
ś
M.: Traumatologia sportowa. PZWL, Warszawa 1988
Górski J.: Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. PZWL, Warszawa
2002
Kirch R.: Masa
ż
sportowy, PZWL, Warszawa 1965
Magiera L., Walaszek R.: Masa
ż
sportowy z elementami odnowy
biologicznej. Biosport, Kraków 2003.
Podgórski T.: Masa
ż
w rehabilitacji i sporcie. Wydawnictwo AWF,
Warszawa 1989
Straburzy
ń
ski G.: Fizykoterapia. PZWL, Warszawa 1988
Straburzy
ń
ski G., Straburzy
ń
ska-Lupa A.: Medycyna fizykalna. PZWL,
Warszawa 1997
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
322[12].Z3
Masa
ż
sportowy
322[12].Z3.01
Wykonywanie masa
ż
u sportowego
322[12].Z3.02
Wykonywanie masa
ż
u u zawodników ró
ż
nych
dyscyplin sportowych
322[12].Z3.03
Wykonywanie masa
ż
u w urazach sportowych
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
79
Jednostka modułowa 322[12].Z3.01
Wykonywanie masa
ż
u sportowego
1. Szczegółowe cele kształcenia.
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
funkcje masa
ż
u sportowego,
–
zastosowa
ć
ró
ż
ne metody i techniki masa
ż
u sportowego,
–
okre
ś
li
ć
wpływ masa
ż
u sportowego na organizm zawodnika,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do stosowania ró
ż
nych metod
i technik masa
ż
u sportowego,
–
dobra
ć
techniki masa
ż
u sportowego do cyklu treningowego,
–
wykona
ć
masa
ż
przedstartowy,
–
wykona
ć
masa
ż
mi
ę
dzystartowy,
–
wykona
ć
masa
ż
treningowy,
–
wykona
ć
masa
ż
podtrzymuj
ą
cy – kondycyjny,
–
wykona
ć
zabiegi z zakresu odnowy biologicznej,
–
okre
ś
li
ć
mo
ż
liwo
ś
ci zastosowania odnowy biologicznej w ró
ż
nych
dyscyplinach sportowych w zale
ż
no
ś
ci od cyklu treningowego,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do zastosowania streatchingu,
–
okre
ś
li
ć
zasady wykonywania streatchingu,
–
wykona
ć
streatching poszczególnych grup mi
ęś
niowych.
2. Materiał nauczania
Funkcje masa
ż
u sportowego.
Rodzaje masa
ż
u sportowego.
Wpływ masa
ż
u sportowego na organizm zawodnika.
Zasady i warunki wykonywania masa
ż
u sportowego.
Masa
ż
wykonywany w cyklach treningowych.
Masa
ż
sportowy całego ciała.
Ś
rodki wspomagaj
ą
ce masa
ż
.
Odnowa biologiczna.
Ś
rodki odnowy biologicznej (pedagogiczne, psychologiczne, medyczno-
biologiczne).
Streatching grup mi
ęś
niowych.
3.
Ć
wiczenia z masa
ż
u sportowego
•
Wykonywanie masa
ż
u sportowego cz
ęś
ciowego w poszczególnych
cyklach treningowych.
•
Wykonywanie masa
ż
u sportowego całego ciała w poszczególnych
cyklach treningowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
80
•
Wykonywanie masa
ż
u i streachingu dla poszczególnych grup
mi
ęś
niowych.
•
Wykonywanie hydromasa
ż
u całego ciała.
•
Wykonywanie masa
ż
u izometrycznego ko
ń
czyny górnej i dolnej.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Filmy dydaktyczne dotycz
ą
ce masa
ż
u sportowego.
Sprz
ę
t, przybory, materiały i
ś
rodki do wykonania masa
ż
u.
Ś
rodki po
ś
lizgowe do masa
ż
u.
Ś
rodki do dezynfekcji skóry.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
wykonywania
masa
ż
u
sportowego
u zawodnika w ró
ż
nych cyklach treningowych. Podczas realizacji
programu szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na efekty działania masa
ż
u
sportowego
oraz
wykorzystanie
technik
masa
ż
u
klasycznego
i izometrycznego w masa
ż
u sportowym.
Osi
ą
gni
ę
cie zaplanowanych celów kształcenia umo
ż
liwi stosowanie
efektywnych metod nauczania: wykładu konwersatoryjnego, dyskusji
dydaktycznej, metody przypadków, projektów, pokazu z obja
ś
nieniem
oraz
ć
wicze
ń
.
Nauczyciel
mo
ż
e
wykorzysta
ć
ć
wiczenia
zaproponowane
w programie, mo
ż
e równie
ż
opracowa
ć
własne
ć
wiczenia. W czasie
ć
wicze
ń
uczniowie
powinni
korzysta
ć
z
opisu
przypadków
przedstawiaj
ą
cych
rzeczywiste
sytuacje
zwi
ą
zane
z
procesem
treningowym
i
problemy
zawodników
spowodowane
wysiłkiem
fizycznym. Na postawie pokazu wykonanego przez nauczyciela
uczniowie powinni
ć
wiczy
ć
masa
ż
: kondycyjny, treningowy, startowy
i mi
ę
dzystartowy. Zaleca si
ę
ł
ą
czenie zabiegów masa
ż
u ze
streatchingiem poszczególnych grup mi
ęś
niowych.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni masa
ż
u oraz kinezyterapii,
w grupach 15- osobowych, z podziałem na 2 osobowe zespoły.
W czasie wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien obserwowa
ć
czynno
ś
ci uczniów, udziela
ć
im wskazówek oraz analizowa
ć
popełnione
przez nich bł
ę
dy. Ka
ż
dy ucze
ń
powinien mie
ć
mo
ż
liwo
ść
wielokrotnego
powtórzenia najtrudniejszych elementów masa
ż
u sportowego.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie na podstawie okre
ś
lonych kryteriów. Kryteria oceniania
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
81
powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
–
organizacj
ę
stanowiska pracy i stosowanie bezpiecznych metod
pracy,
–
tempo i rytm wykonywania czynno
ś
ci w trakcie masa
ż
u sportowego,
–
efekty wykonanego masa
ż
u sportowego,
–
odpowiedzialno
ść
za sprz
ę
t wykorzystywany w czasie
ć
wicze
ń
,
–
zainteresowanie wykonywan
ą
prac
ą
,
–
punktualno
ść
, zdyscyplinowanie, pracowito
ść
, dokładno
ść
, rzetelno
ść
,
–
kultur
ę
osobist
ą
,
–
współprac
ę
w zespole podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podstaw
ą
do uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny jest przede
wszystkim poprawne i samodzielne wykonanie
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
82
Jednostka modułowa 322[12].Z3.02
Wykonywanie masa
ż
u u zawodników ró
ż
nych
dyscyplin sportowych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
wpływ wysiłku fizycznego na czynno
ść
narz
ą
dów i układów,
–
okre
ś
li
ć
wpływ masa
ż
u sportowego na popraw
ę
kondycji zawodnika,
–
dobra
ć
metody i techniki masa
ż
u sportowego do indywidualnej
sytuacji zawodnika,
–
okre
ś
li
ć
wskazania
i
przeciwwskazania
do
stosowania
poszczególnych metod i technik masa
ż
u sportowego,
–
dobra
ć
ś
rodki wspomagaj
ą
ce masa
ż
,
–
przygotowa
ć
zawodnika do startu w konkurencjach lekkoatletycznych,
–
przygotowa
ć
zawodnika do startu w grach zespołowych,
–
przygotowa
ć
zawodnika do startu w sportach walki i sportach
siłowych,
–
przygotowa
ć
zawodnika do udziału w konkurencjach zimowych,
–
przygotowa
ć
zawodnika do startu w zawodach gimnastycznych,
–
przygotowa
ć
zawodnika do udziału w sportach wodnych,
–
wykona
ć
masa
ż
przedstartowy w poszczególnych dyscyplinach
sportowych,
–
wykona
ć
masa
ż
mi
ę
dzystartowy w poszczególnych dyscyplinach
sportowych,
–
wykona
ć
masa
ż
treningowy w poszczególnych dyscyplinach
sportowych,
–
wykona
ć
masa
ż
podtrzymuj
ą
cy – kondycyjny w poszczególnych
dyscyplinach sportowych.
2. Materiał nauczania
Wpływ wysiłku fizycznego na czynno
ść
narz
ą
dów i układów.
Wpływ masa
ż
u sportowego na popraw
ę
kondycji zawodnika.
Masa
ż
w wybranych dyscyplinach sportowych: lekkiej atletyce, grach
zespołowych, sportach walki i siłowych, sportach zimowych, gimnastyce,
sportach wodnych.
Masa
ż
przedstartowy w poszczególnych dyscyplinach sportowych.
Masa
ż
mi
ę
dzystartowy w poszczególnych dyscyplinach sportowych.
Masa
ż
treningowy w poszczególnych dyscyplinach sportowych.
Masa
ż
podtrzymuj
ą
cy – kondycyjny w poszczególnych dyscyplinach
sportowych.
Ś
rodki wspomagaj
ą
ce masa
ż
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
83
3.
Ć
wiczenia
•
Wykonywanie masa
ż
u sportowego w poszczególnych cyklach
treningowych.
•
Planowanie masa
ż
u sportowego w poszczególnych dyscyplinach
sportowych.
•
Wykonywanie masa
ż
u treningowego w poszczególnych dyscyplinach
sportowych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Filmy dydaktyczne dotycz
ą
ce masa
ż
u sportowego i specyfiki wysiłku
fizycznego.
Ś
rodki po
ś
lizgowe i wspomagaj
ą
ce masa
ż
sportowy.
Sprz
ę
t, przybory, materiały do wykonania masa
ż
u.
Ś
rodki do dezynfekcji skóry.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
przygotowanie uczniów do wykonywania masa
ż
u u zawodników
w okre
ś
lonym cyklu treningowym ró
ż
nych dyscyplin sportowych.
Podczas realizacji programu szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
skutki zm
ę
czenia spowodowane specyficznym wysiłkiem fizycznym
zawodników w poszczególnych dyscyplinach sportowych oraz na rol
ę
ś
rodków odnowy biologicznej i masa
ż
u sportowego w przywracaniu
sprawno
ś
ci fizycznej.
Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
metod
ą
pokazu i
ć
wicze
ń
, w grupach 15-
osobowych, z podziałem na zespoły 2-osobowe.
Ć
wiczenia powinny
odbywa
ć
si
ę
w pracowni masa
ż
u i kinezyterapii. Zaleca si
ę
stosowanie
metody projektów, w celu zaplanowania masa
ż
u u zawodników
uprawniaj
ą
cych ró
ż
ne dyscypliny sportowe. W czasie wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien obserwowa
ć
uczniów, udziela
ć
im
wskazówek oraz analizowa
ć
popełnione przez nich bł
ę
dy.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
prowadzone
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria oceniania
powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
84
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
–
organizacj
ę
stanowiska pracy oraz stosowanie bezpiecznych metod
pracy,
–
dostosowanie metod i technik masa
ż
u do dyscypliny sportowej i cyklu
treningowego,
–
wykonanie masa
ż
u sportowego,
–
wykorzystanie sprz
ę
tu w czasie
ć
wicze
ń
,
–
zainteresowanie wykonywan
ą
prac
ą
,
–
punktualno
ść
, zdyscyplinowanie, pracowito
ść
, dokładno
ść
, rzetelno
ść
,
–
współprac
ę
w zespole podczas wykonywania okre
ś
lonych zada
ń
.
Obserwacja powinna by
ć
prowadzona przy pomocy arkusza
obserwacji przygotowanego przez nauczyciela.
Podstaw
ą
do uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny jest przede
wszystkim poprawne i samodzielne wykonanie
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
85
Jednostka modułowa 322[12].Z3.03
Wykonywanie masa
ż
u w urazach sportowych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
przedstawi
ć
najcz
ęś
ciej wyst
ę
puj
ą
ce urazy w poszczególnych
dyscyplinach sportu,
–
okre
ś
li
ć
dysfunkcje narz
ą
du ruchu powstałe w wyniku urazów
w ró
ż
nych dyscyplinach sportowych,
–
okre
ś
li
ć
rol
ę
masa
ż
u w przywracaniu sprawno
ś
ci fizycznej zawodnika,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do masa
ż
u,
–
dobra
ć
ś
rodki po
ś
lizgowe i wspomagaj
ą
ce proces leczenia
w zale
ż
no
ś
ci od urazu,
–
dobra
ć
metody masa
ż
u leczniczego w zale
ż
no
ś
ci od rodzaju urazu,
skóry pacjenta i jego indywidualnej tolerancji,
–
dobra
ć
metody i techniki masa
ż
u sportowego do indywidualnej
sytuacji zawodnika,
–
wykona
ć
masa
ż
w zale
ż
no
ś
ci od urazu sportowego,
–
zastosowa
ć
ś
rodki odnowy biologicznej wspomagaj
ą
ce proces
leczenia urazów,
–
zastosowa
ć
ś
rodki odnowy biologicznej w profilaktyce urazów
sportowych.
2. Materiał nauczania
Medycyna urazów w sporcie.
Rola masa
ż
u w przywracaniu sprawno
ś
ci fizycznej.
Wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masa
ż
u w urazach.
Ś
rodki wspomagaj
ą
ce masa
ż
.
Urazy w poszczególnych dyscyplinach sporu: lekkiej atletyce, grach
zespołowych, sportach walki i siłowych, sportach zimowych, gimnastyce,
sportach wodnych.
Odnowa biologiczna jako proces wspomagaj
ą
cy leczenie urazów.
3.
Ć
wiczenia
•
Dobieranie rodzaju masa
ż
u w zale
ż
no
ś
ci od urazu pacjenta/
zawodnika.
•
Wykonywanie masa
ż
u centryfugalnego w urazach stawów.
•
Wykonywanie masa
ż
u kontralateralnego w przypadku urazów
sportowych.
•
Wykonywanie masa
ż
u izometrycznego w zale
ż
no
ś
ci od utraty siły
mi
ęś
niowej i zaniku mi
ęś
ni.
•
Zastosowanie
ś
rodków odnowy biologicznej wspomagaj
ą
cych masa
ż
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
86
•
Udzielenie porad w zakresie profilaktyki urazów sportowych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Filmy dydaktyczne dotycz
ą
ce urazów sportowych i odnowy biologicznej.
Ś
rodki po
ś
lizgowe wspomagaj
ą
ce masa
ż
leczniczy w sporcie.
Ś
rodki wspomagaj
ą
ce masa
ż
leczniczy w sporcie.
Sprz
ę
t, przybory, materiały do wykonania masa
ż
u.
Ś
rodki dezynfekcyjne do skóry.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
przygotowanie
ucznia
do
wykonywania
masa
ż
u
w
urazach
wyst
ę
puj
ą
cych u zawodników ró
ż
nych dyscyplin sportowych. Program
powinien by
ć
realizowany w korelacji z modułami 322[12].Z1
i 322[12].Z2.
W procesie nauczania szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na rodzaje
urazów i dysfunkcji pourazowych narz
ą
du ruchu wyst
ę
puj
ą
cych
u zawodników ró
ż
nych dyscyplin sportowych oraz na rol
ę
masa
ż
u
w przywracaniu sprawno
ś
ci fizycznej zawodnika.
Zaleca si
ę
prowadzenie zaj
ęć
metod
ą
pokazu z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
.
Ć
wiczenia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni masa
ż
u
i kinezyterapii, w grupach 15-osobowych, z podziałem na 2-osobowe
zespoły.
W czasie wykonywania
ć
wicze
ń
uczniowie powinni dobiera
ć
metody
i wykonywa
ć
masa
ż
sportowy. Nauczyciel powinien obserwowa
ć
uczniów, udziela
ć
im wskazówek oraz analizowa
ć
i poprawia
ć
popełnione przez nich bł
ę
dy.
Zaleca si
ę
stosowanie metody projektów. Nauczyciel powinien
zaproponowa
ć
uczniom
tematy
projektów
do
opracowania
indywidualnego lub zespołowego, w okre
ś
lonym czasie.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria oceniania
powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
87
Podczas obserwacji szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
–
organizacj
ę
stanowiska pracy i stosowanie bezpiecznych metod
pracy,
–
posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
zawodnika,
–
dostosowanie metod i technik masa
ż
u do rodzaju urazu,
–
wykorzystanie sprz
ę
tu w czasie
ć
wicze
ń
,
–
efekty działania wykonanego zabiegu,
–
zainteresowanie wykonywan
ą
prac
ą
,
–
kultur
ę
osobist
ą
,
–
współprac
ę
w zespole podczas wykonywania okre
ś
lonych zada
ń
.
Wiadomo
ś
ci
teoretyczne
niezb
ę
dne
do
realizacji
ć
wicze
ń
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
testów osi
ą
gni
ęć
oraz
odpowiedzi ustnych. Podstaw
ą
do uzyskania przez ucznia pozytywnej
oceny jest przede wszystkim poprawne i samodzielne wykonanie
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
88
Moduł 322[12].Z4
Masa
ż
relaksacyjny i kosmetyczny
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
wykonywa
ć
masa
ż
relaksacyjny całego ciała,
–
wykonywa
ć
masa
ż
relaksacyjny cz
ęś
ciowy grzbietu,
–
wykonywa
ć
masa
ż
relaksacyjny cz
ęś
ciowy twarzy,
–
wykonywa
ć
masa
ż
relaksacyjny cz
ęś
ciowy stóp,
–
wykonywa
ć
masa
ż
relaksacyjny cz
ęś
ciowy dłoni,
–
wykonywa
ć
masa
ż
kosmetyczno – piel
ę
gnacyjny,
–
wykonywa
ć
masa
ż
kosmetyczny w ró
ż
nych rodzajach zmian
tkankowych.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[12].Z4.01
Wykonywanie masa
ż
u relaksacyjnego
96
322[12].Z4.02
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego
piel
ę
gnacyjnego
80
322[12].Z4.03
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego w ró
ż
nego
rodzaju zmianach tkankowych
60
Razem
236
3. Schemat układu jednostek modułowych
322[12].Z4.03
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego
w ró
ż
nego rodzaju zmianach tkankowych
322[12].Z4
Masa
ż
relaksacyjny i kosmetyczny
322[12].Z4.01
Wykonywanie masa
ż
u relaksacyjnego
322[12].Z4
.
02
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego-
piel
ę
gnacyjnego
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
89
4. Literatura
Brud W., Konopacka I.: Pachn
ą
ca apteka. Tajemnice aromaterapii.
Wydawnictwo Pagina, Warszawa 1998
Dylewska-Grzelakowska J.: Kosmetyka stosowana. WSiP, Warszawa
1999
Jaroszewska B.: Kosmetyka piel
ę
gnacyjna. Zakład Wydawnictw CZSR,
Warszawa 1998
Lidel L., Thomas S., Beresford C., Porter A.: Masa
ż
, techniki wschodu
i zachodu. Delta W-Z, Warszawa 1997
Magiera L.: Leksykon masa
ż
u i terminów komplementarnych, Bio-Styl,
Kraków 2001
Prochowicz Z.: Podstawy masa
ż
u leczniczego. PZWL, Warszawa 2003
Szczotka P., Mikuła E.: Współczesny masa
ż
. Body Work, Pozna
ń
1998
Thomas S.: Masa
ż
w pospolitych dolegliwo
ś
ciach, Delta W-Z, Warszawa
1997
Winyaard G.: Przewodnik zdrowia i urody. Cz.1-2 PZWL, Warszawa
1994
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
90
Jednostka modułowa 322[12].Z4.01
Wykonywanie masa
ż
u relaksacyjnego
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
przeprowadzi
ć
wywiad z klientem przed masa
ż
em relaksacyjnym,
–
okre
ś
li
ć
wpływ masa
ż
u relaksacyjnego na organizm człowieka,
–
wykona
ć
masa
ż
relaksacyjny całego ciała i cz
ęś
ciowy zgodnie
z obowi
ą
zuj
ą
cymi zasadami,
–
dobra
ć
pozycje relaksacyjne do masa
ż
u całego ciała,
–
wykona
ć
masa
ż
całego ciała technikami relaksacyjnymi,
–
wykona
ć
masa
ż
w tempie zapewniaj
ą
cym relaksacj
ę
,
–
dobra
ć
pozycje relaksacyjne do masa
ż
u cz
ęś
ciowego,
–
wykona
ć
masa
ż
relaksacyjny twarzy,
–
wykona
ć
masa
ż
relaksacyjny głowy,
–
wykona
ć
masa
ż
relaksacyjny dłoni,
–
wykona
ć
masa
ż
relaksacyjny stóp,
–
wykona
ć
masa
ż
relaksacyjny grzbietu,
–
dobra
ć
ś
rodek po
ś
lizgowy do masa
ż
u relaksacyjnego,
–
dobra
ć
muzyk
ę
i
ś
rodki aromatyczne w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb
relaksacyjnych pacjenta/klienta,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Wywiad jako metoda diagnozowania oczekiwa
ń
klienta/pacjenta.
Zasady masa
ż
u relaksacyjnego cz
ęś
ciowego i całego ciała.
Pozycje relaksacyjne.
Masa
ż
relaksacyjny całego ciała.
Masa
ż
relaksacyjny poszczególnych cz
ęś
ci ciała.
Wykorzystanie muzyki do celów relaksacji.
Muzykoterapia i aromatoterapia w masa
ż
u relaksacyjnym.
Masa
ż
aromatoterapeutyczny.
Ś
rodki wspomagaj
ą
ce masa
ż
relaksacyjny.
Bezpiecze
ń
stwo i higiena pracy podczas wykonywania masa
ż
u.
3.
Ć
wiczenia
•
Wykonywanie masa
ż
u relaksacyjnego całego ciała.
•
Wykonywanie masa
ż
u całego ciała z wykorzystaniem olejków
eterycznych.
•
Dobieranie
ś
rodków aromatoterapii,
ś
rodków po
ś
lizgowych do
masa
ż
u relaksacyjnego w zale
ż
no
ś
ci od indywidualnych potrzeb
pacjenta/klienta.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
91
•
Wykonywanie masa
ż
u relaksacyjnego poszczególnych cz
ęś
ci ciała
•
Wykonywanie masa
ż
u aromatoterapeutycznego wybranych cz
ęś
ci
ciała.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze anatomiczne.
Płyty CD z muzyk
ą
relaksacyjn
ą
.
Filmy dydaktyczne ilustruj
ą
ce masa
ż
relaksacyjny poszczególnych
cz
ęś
ci ciała.
Prezentacje multimedialne dotycz
ą
ce technik masa
ż
u relaksacyjnego.
Sprz
ę
t do odtwarzania muzyki CD.
Olejki aromatyczne.
Ś
rodki po
ś
lizgowe do masa
ż
u relaksacyjnego.
Sprz
ę
t,
przybory,
materiały
i
ś
rodki
do
wykonania
masa
ż
u
relaksacyjnego.
Ś
rodki dezynfekcyjne do skóry.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
przygotowanie ucznia do wykonywania masa
ż
u relaksacyjnego.
Podczas realizacji programu szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
terapeutyczne efekty działania masa
ż
u relaksacyjnego, rol
ę
ś
rodków
wspomagaj
ą
cych działanie masa
ż
u relaksacyjnego oraz na metody
i techniki wykonywania masa
ż
u poszczególnych cz
ęś
ci ciała. Podstaw
ą
do wykonywania masa
ż
u relaksacyjnego powinna by
ć
wiedza z zakresu
psychologii, anatomii i fizjologii oraz zaburze
ń
w funkcjonowaniu
organizmu człowieka.
W procesie nauczania-uczenia si
ę
zaleca si
ę
stosowanie efektywnych
metod dydaktycznych, takich jak: wykład konwersatoryjny, dyskusja
dydaktyczna, metoda przypadków, projektów oraz
ć
wiczenia. Podczas
zaj
ęć
uczniowie powinni, na podstawie opisu przypadków, planowa
ć
wykonanie masa
ż
u relaksacyjnego poszczególnych cz
ęś
ci ciała
z wykorzystaniem
ś
rodków wspomagaj
ą
cych działanie masa
ż
u.
W czasie
ć
wicze
ń
uczniowie powinni realizowa
ć
zaplanowane działania.
Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na stworzenie odpowiedniej
atmosfery
w
trakcie
wykonywania
ć
wicze
ń
pozwalaj
ą
cej
na
zrelaksowanie si
ę
osobie masowanej.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni masa
ż
u, w 15 osobowych
grupach, z podziałem na zespoły 2-osobowe.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
92
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie, na podstawie okre
ś
lonych kryteriów. Kryteria oceniania
powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
−
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
−
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
−
wykonanych projektów,
−
obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji nale
ż
y szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
–
organizacj
ę
stanowiska pracy,
–
przygotowanie klienta/pacjenta do masa
ż
u,
–
dostosowanie technik i metod masa
ż
u do oczekiwa
ń
klienta,
–
wykonanie masa
ż
u relaksacyjnego zgodnie z procedurami,
–
efekty działania wykonanego masa
ż
u,
–
zainteresowanie wykonywan
ą
prac
ą
,
–
kultur
ę
osobist
ą
,
–
współprac
ę
w zespole podczas wykonywania okre
ś
lonych zada
ń
.
Podstaw
ą
do uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny jest przede
wszystkim poprawne i samodzielne wykonanie
ć
wicze
ń
oraz umiej
ę
tno
ść
doboru muzyki i
ś
rodków aromatycznych zgodnie z zasadami
aromatoterapii.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
93
Jednostka modułowa 322[12].Z4.02
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego
piel
ę
gnacyjnego
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
przeprowadzi
ć
wywiad z klientem przed wykonaniem masa
ż
u
kosmetycznego,
–
oceni
ć
stan skóry klienta korzystaj
ą
cego z masa
ż
u kosmetycznego
,
–
okre
ś
li
ć
rodzaje masa
ż
u kosmetycznego,
–
okre
ś
li
ć
wpływ masa
ż
u kosmetycznego na skór
ę
i organizm,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do wykonania masa
ż
u
kosmetycznego,
–
okre
ś
li
ć
kolejno
ść
i rodzaj czynno
ś
ci wykonywanych podczas masa
ż
u,
–
dobra
ć
preparaty kosmetyczne wspomagaj
ą
ce masa
ż
,
–
wykona
ć
masa
ż
kosmetyczny twarzy, szyi, dekoltu,
–
wykona
ć
masa
ż
kosmetyczny dłoni,
–
wykona
ć
masa
ż
kosmetyczny stóp,
–
wykona
ć
masa
ż
kosmetyczny całego ciała,
–
okre
ś
li
ć
topografi
ę
punktów biologicznie aktywnych na ciele,
–
dobra
ć
ś
rodek po
ś
lizgowy do masa
ż
u kosmetycznego,
–
zastosowa
ć
aromatoterapi
ę
w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb kosmetycznych
klienta,
–
zastosowa
ć
zasady i przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz
przepisy ochrony przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Ocena stanu skóry.
Rodzaje masa
ż
u kosmetycznego.
Wpływ masa
ż
u kosmetycznego na skór
ę
i organizm.
Wskazania i przeciwwskazania do wykonania masa
ż
u kosmetycznego.
Zasady masa
ż
u kosmetycznego.
Masa
ż
kosmetyczny twarzy, szyi, dekoltu, dłoni, stóp.
Masa
ż
kosmetyczny całego ciała.
Ś
rodki wspomagaj
ą
ce masa
ż
kosmetyczny – balsamy,
ż
ele, kremy.
Olejki eteryczne do masa
ż
u kosmetycznego.
3.
Ć
wiczenia
•
Przygotowywanie klienta do masa
ż
u kosmetycznego.
•
Dobieranie
ś
rodków wspomagaj
ą
cych masa
ż
kosmetyczny.
•
Dobieranie technik wykonania masa
ż
u kosmetycznego.
•
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego poszczególnych cz
ęś
ci ciała.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
94
•
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego całego ciała.
•
Wykonywanie masa
ż
u wybranych okolic ciała z u
ż
yciem olejków
eterycznych.
•
Wykonywanie masa
ż
u całego ciała z olejkami eterycznymi.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Olejki aromatyczne.
Ś
rodki po
ś
lizgowe do masa
ż
u kosmetycznego.
Ś
rodki wspomagaj
ą
ce masa
ż
kosmetyczny – balsamy,
ż
ele, kremy.
Sprz
ę
t, przybory, materiały do wykonania masa
ż
u kosmetycznego.
Ś
rodki dezynfekcyjne do skóry.
Filmy dydaktyczne ilustruj
ą
ce masa
ż
kosmetyczny poszczególnych
cz
ęś
ci ciała.
Prezentacje multimedialne dotycz
ą
ce technik masa
ż
u kosmetycznego.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
przygotowanie ucznia do wykonywania masa
ż
u kosmetycznego.
Podczas realizacji programu nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na wskazania
i przeciwwskazania do stosowania masa
ż
u, terapeutyczne efekty
działania oraz techniki wykonywania masa
ż
u kosmetycznego.
W procesie nauczania-uczenia si
ę
nale
ż
y rozwija
ć
zainteresowania
zawodowe oraz kształtowa
ć
cechy osobowo
ś
ci szczególnie przydatne
w wykonywaniu zawodu, takie jak: otwarto
ść
, wra
ż
liwo
ść
, dokładno
ść
,
odpowiedzialno
ść
i
ż
yczliwo
ść
.
Zaj
ę
cia edukacyjne powinny by
ć
prowadzone metod
ą
dyskusji,
metod
ą
przypadków, pokazu z obja
ś
nieniem i
ć
wicze
ń
. Powinny
odbywa
ć
si
ę
w pracowni masa
ż
u w grupach 15-osobowych
i w zespołach 2-osobowych.
W czasie
ć
wicze
ń
uczniowie powinni ocenia
ć
stan skóry klienta,
dobiera
ć
techniki masa
ż
u do rodzaju cery i stanu skóry. Wykonanie tych
czynno
ś
ci ułatwi im wykorzystanie wiedzy z zakresu budowy i funkcji
skóry. Podczas zaj
ęć
nale
ż
y zapewni
ć
uczniom mo
ż
liwo
ść
wykonania
wszystkich
ć
wicze
ń
przewidzianych w programie. Ka
ż
dy ucze
ń
powinien
wykonywa
ć
zbieg na stanowisku wyposa
ż
onym w odpowiednie
ś
rodki do
wykonania masa
ż
u.
W czasie wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien obserwowa
ć
uczniów, udziela
ć
im wskazówek oraz analizowa
ć
i poprawia
ć
popełnione przez nich bł
ę
dy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
95
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie, na podstawie okre
ś
lonych kryteriów. Kryteria oceniania
powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci ucznia w czasie wykonywania
ć
wiczenia.
Podczas obserwacji nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
organizacj
ę
stanowiska pracy,
–
przygotowanie klienta do masa
ż
u kosmetycznego,
–
zastosowane techniki wykonania masa
ż
u poszczególnych cz
ęś
ci
ciała,
–
dobór
ś
rodków kosmetycznych wspomagaj
ą
cych masa
ż
,
–
kolejno
ść
wykonywania czynno
ś
ci,
–
kultur
ę
osobist
ą
,
–
współprac
ę
w zespole podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Dokonuj
ą
c kontroli w formie ustnej nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na
umiej
ę
tno
ść
operowania
zdobyt
ą
wiedz
ą
,
merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, poprawne stosowanie poj
ęć
oraz wnioskowanie.
Podstaw
ą
do uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny jest przede
wszystkim poprawne i samodzielne wykonanie
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
96
Jednostka modułowa 322[12].Z4.03
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego w ró
ż
nego
rodzaju zmianach tkankowych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
przeprowadzi
ć
wywiad z klientem przed wykonaniem masa
ż
u
kosmetycznego,
–
ustali
ć
wskazania
i przeciwwskazania do wykonania masa
ż
u,
–
wykona
ć
masa
ż
kosmetyczny twarzy, szyi, dekoltu przy skórze
normalnej, mieszanej, wra
ż
liwej,
–
wykona
ć
masa
ż
kosmetyczny całego ciała w otyło
ś
ci,
–
wykona
ć
masa
ż
kosmetyczny całego ciała w cellulicie,
–
wykona
ć
masa
ż
kosmetyczny dłoni dla skóry zwiotczałej,
–
dobra
ć
wła
ś
ciwy
ś
rodek po
ś
lizgowy do masa
ż
u kosmetycznego
w zale
ż
no
ś
ci od zmian tkankowych.
2. Materiał nauczania
Wywiad z klientem.
Wskazania i przeciwwskazania do wykonania masa
ż
u.
Zasady masa
ż
u kosmetycznego w ró
ż
nych zmianach tkankowych.
Zasady masa
ż
u w terapii cellulitu.
Preparaty
kosmetyczne
uj
ę
drniaj
ą
ce
i
antycellitowe
stosowane
w masa
ż
u.
3.
Ć
wiczenia
•
Wykonywanie masa
ż
u modeluj
ą
cego poszczególne cz
ęś
ci ciała.
•
Opracowywanie karty zbiegu masa
ż
u kosmetycznego w otyło
ś
ci.
•
Wykonywanie masa
ż
u antycellulitowego.
•
Wykonywanie masa
ż
u modeluj
ą
cego całe ciało.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Przybory pomiarowe dla potrzeb masa
ż
u kosmetycznego.
Olejki aromatyczne.
Ś
rodki po
ś
lizgowe do masa
ż
u kosmetycznego.
Sprz
ę
t, przybory, materiały do wykonania masa
ż
u.
Kliny, wałki.
Plansze anatomiczne.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
97
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program nauczania jednostki modułowej obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce
zasad stosowania masa
ż
u kosmetycznego w zmianach tkankowych,
takich jak: cellulitis, otyło
ść
i zwiotczenie skóry po odchudzaniu.
Podczas realizacji programu nale
ż
y zwróci
ć
szczególn
ą
uwag
ę
na
kompleksowe działanie metod i technik masa
ż
u klasycznego,
izometrycznego, segmentarnego i drena
ż
u limfatycznego oraz na
zastosowanie tych metod w medycynie estetycznej.
Podstaw
ą
do wykonywanie masa
ż
u jest wiedza z zakresu anatomii
fizjologii i patologii skóry oraz tkanki podskórnej.
Zaj
ę
cia edukacyjne powinny by
ć
prowadzone metod
ą
dyskusji
dydaktycznej, metod
ą
przypadków oraz pokazu z obja
ś
nieniem
i
ć
wicze
ń
. W czasie zaj
ęć
uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
badania
zmian tkankowych oraz doboru technik do wykonania masa
ż
u
wyszczuplaj
ą
cego, modeluj
ą
cego i uj
ę
drniaj
ą
cego skór
ę
. W czasie
wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien obserwowa
ć
uczniów
udziela
ć
im wskazówek oraz analizowa
ć
i poprawia
ć
popełnione bł
ę
dy.
Ć
wiczenia powinny by
ć
prowadzone w pracowni masa
ż
u, fizykoterapii
i kinezyterapii, w grupach 15-osobowych, w zespołach 2-osobowych.
Wskazane jest stosowanie metody projektów. Nauczyciel powinien
zaproponowa
ć
uczniom tematy projektów dotycz
ą
ce np.: metod
stosowanych w terapii nadwagi lub cellulitu.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie, na podstawie okre
ś
lonych kryteriów. Kryteria oceniania
powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz zakres opanowania przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
przy pomocy:
−
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
−
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
−
obserwacji czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
organizacj
ę
stanowiska pracy,
–
przygotowanie pacjenta/klienta do wykonania masa
ż
u,
–
dobieranie metod wykonania masa
ż
u modeluj
ą
cego,
–
estetyk
ę
i jako
ść
wykonania masa
ż
u,
–
posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
pacjenta,
–
wykorzystanie sprz
ę
tu w czasie
ć
wicze
ń
,
–
zainteresowanie wykonywan
ą
prac
ą
,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
98
–
kultur
ę
osobist
ą
,
–
współprac
ę
w zespole podczas wykonywania masa
ż
u.
Podstaw
ą
do uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny jest przede
wszystkim poprawne i samodzielne wykonanie
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
99
Moduł 322[12].Z5
Praktyka zawodowa
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
wykonywa
ć
masa
ż
ró
ż
nymi metodami,
–
wykonywa
ć
masa
ż
w
ś
rodowisku wodnym,
–
uczestniczy
ć
w
organizowaniu
i
prowadzeniu
kompleksowej
rehabilitacji pacjenta,
–
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
dobiera
ć
schemat post
ę
powania podczas masa
ż
u adekwatny do
stanu chorobowego pacjenta, jego potrzeb i mo
ż
liwo
ś
ci,
–
uwzgl
ę
dnia
ć
wskazania i przeciwwskazania do wykonania masa
ż
u,
–
wykonywa
ć
masa
ż
według wybranego schematu post
ę
powania,
–
wykorzystywa
ć
sprz
ę
t i aparatur
ę
medyczn
ą
stosowan
ą
w masa
ż
u,
–
stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
–
prowadzi
ć
dokumentacje obowi
ą
zuj
ą
c
ą
na stanowisku masa
ż
ysty,
–
post
ę
powa
ć
zgodnie z zasadami etyki,
–
stosowa
ć
metody zapobiegania i przeciwdziałania zagro
ż
eniom
zwi
ą
zanym z wykonywana prac
ą
,
–
doskonali
ć
umiej
ę
tno
ś
ci zawodowe.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[12].Z5.01
Wykonywanie masa
ż
u w kosmetyce i odnowie
biologicznej
35
322[12].Z5.02
Wykonywanie masa
ż
u ró
ż
nymi metodami
w profilaktyce, terapii i rehabilitacji
70
322[12].Z5.03 Wykonywanie masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym
35
Razem
140
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
100
3. Schemat układu jednostek modułowych
322[12].Z5
Praktyka zawodowa
322[12].Z5.01
Wykonywanie masa
ż
u
w kosmetyce i odnowie
biologicznej
322[12].Z5.02
Wykonywanie masa
ż
u
ró
ż
nymi metodami
w profilaktyce, terapii
i rehabilitacji
322[12].Z5.03
Wykonywanie masa
ż
u
w
ś
rodowisku wodnym
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
101
Jednostka modułowa 322[12].Z5.01
Wykonywanie masa
ż
u w kosmetyce i odnowie
biologicznej
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej
oraz
ochrony
ś
rodowiska
obowi
ą
zuj
ą
ce
w gabinecie masa
ż
u,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do masa
ż
u kosmetycznego,
–
wykona
ć
zabiegi masa
ż
u w zakresie kosmetyki piel
ę
gnacyjnej,
–
wykona
ć
zabiegi masa
ż
u w zakresie odnowy biologicznej,
–
zorganizowa
ć
stanowisko do wykonywania zabiegów masa
ż
u zgodnie
z wymaganiami ergonomii,
–
przygotowa
ć
sprz
ę
t i aparatur
ę
wspomagaj
ą
c
ą
masa
ż
stosowan
ą
w kosmetyce i odnowie biologicznej,
–
wykona
ć
zabieg masa
ż
u przy u
ż
yciu sprz
ę
tu i aparatury stosowanej
w kosmetyce i odnowie biologicznej,
–
zastosowa
ć
zasady etyczne,
–
wypełni
ć
dokumentacj
ę
medyczn
ą
prowadzon
ą
w gabinecie masa
ż
u,
–
zastosowa
ć
przepisy o ochronie danych osobowych pacjenta.
2. Materiał nauczania
Zapoznanie si
ę
z organizacj
ą
pracy i regulaminem obowi
ą
zuj
ą
cym
w gabinecie masa
ż
u.
Stosowanie
zasad
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy,
ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska obowi
ą
zuj
ą
cych w gabinecie
masa
ż
u.
Organizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii.
Przygotowywanie klienta do masa
ż
u.
U
ż
ytkowanie sprz
ę
tu i aparatury wspomagaj
ą
cej masa
ż
.
Wykonywanie masa
ż
u kosmetycznego.
Prowadzenie dokumentacji klienta.
Przestrzeganie zasad etyki zawodowej.
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
doskonalenie
umiej
ę
tno
ś
ci
praktycznych
w
zakresie
masa
ż
u
kosmetycznego w rzeczywistych warunkach pracy. Program praktyki
zawodowej powinien by
ć
realizowany w: gabinetach kosmetycznych,
gabinetach masa
ż
u relaksacyjnego, gabinetach odnowy biologicznej
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
102
oraz spa. Miejsce odbywania praktyki powinno spełnia
ć
kryteria placówki
edukacyjnej. Program praktyki zawodowej powinien by
ć
realizowany pod
kierunkiem opiekuna, który powinien zapewni
ć
uczniom mo
ż
liwo
ść
wykonania wszystkich zada
ń
przewidzianych w programie.
W czasie praktyki nale
ż
y zapozna
ć
uczniów z regulaminem,
przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska. Wskazane jest, aby ka
ż
de zadanie, które ma
wykona
ć
ucze
ń
było poprzedzone pokazem poł
ą
czonym z instrukta
ż
em.
Pod kierunkiem opiekuna praktyki ucze
ń
powinien samodzielnie
planowa
ć
i wykonywa
ć
zadania zawodowe, zgodnie z procedurami
i uprawnieniami, dotycz
ą
ce organizowania stanowiska pracy oraz
wykonywania masa
ż
u z u
ż
yciem aparatury stosowanej w kosmetyce
i odnowie biologicznej.
Podczas realizacji programu nauczania nale
ż
y kształtowa
ć
postawy:
–
uczciwo
ś
ci,
–
sumienno
ś
ci i zaanga
ż
owania w pracy,
–
dokładno
ś
ci i samodzielno
ś
ci w planowaniu i wykonywaniu zada
ń
zawodowych,
–
odpowiedzialno
ś
ci za własn
ą
prac
ę
i podejmowane decyzje,
–
dbało
ś
ci o presti
ż
zawodu,
–
szacunku dla współpracowników i klientów,
–
cierpliwo
ś
ci i zainteresowania problemami klientów,
–
odpowiedzialno
ś
ci za atmosfer
ę
w miejscu pracy.
Opiekun praktyki odpowiada za wykonywane przez uczniów zadania,
jednak powinien zapewni
ć
im, jak najwi
ę
ksz
ą
samodzielno
ść
podczas
pracy.
Wskazane jest, aby praktyk
ę
zawodow
ą
na danym stanowisku pracy
odbywały równocze
ś
nie tylko dwie osoby.
Dokumentacj
ę
ucznia stanowi dzienniczek praktyk, prowadzony
systematycznie i zawieraj
ą
cy harmonogram praktyki, tematy
ć
wicze
ń
i opis realizacji zada
ń
zleconych do wykonania.
4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów w czasie praktyki nale
ż
y
prowadzi
ć
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów. Oceny
osi
ą
gni
ęć
uczniów mo
ż
na dokonywa
ć
na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów w czasie wykonywania zabiegów.
Przed przyst
ą
pieniem uczniów do wykonywania zabiegów masa
ż
u
nale
ż
y sprawdzi
ć
ich przygotowanie merytoryczne.
Oceniaj
ą
c czynno
ś
ci i osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
organizacj
ę
stanowiska pracy,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
103
–
wykorzystanie sprz
ę
tu i aparatury do masa
ż
u,
–
wykorzystanie czasu pracy,
–
samodzielno
ść
w planowaniu pracy i rozwi
ą
zywaniu problemów,
–
dokładno
ść
w pracy,
–
przestrzeganie obowi
ą
zuj
ą
cych przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy oraz ochrony
ś
rodowiska,
–
umiej
ę
tno
ść
współpracy z personelem placówki,
–
odpowiedzialno
ść
za skutki działa
ń
podejmowanych wobec klientów,
–
zrozumienie, akceptacj
ę
i szacunek dla indywidualnych potrzeb
i upodoba
ń
klientów,
–
kultur
ę
osobist
ą
w kontaktach ze współpracownikami i klientami.
Ocena ko
ń
cowa powinna uwzgl
ę
dnia
ć
wyniki wszystkich metod
sprawdzania stosowanych przez nauczyciela w czasie praktyki.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
104
Jednostka modułowa 322[12].Z5.02
Wykonywanie masa
ż
u ró
ż
nymi metodami
w profilaktyce, terapii i rehabilitacji
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej
oraz
ochrony
ś
rodowiska
obowi
ą
zuj
ą
ce
w gabinecie masa
ż
u,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i
przeciwwskazania do wykonywania zabiegu
masa
ż
u,
–
zorganizowa
ć
stanowisko do wykonywania zabiegów masa
ż
u zgodnie
z wymaganiami ergonomii,
–
uło
ż
y
ć
pacjenta w pozycji dostosowanej do jego stanu,
–
wykona
ć
badanie skóry, tkanki ł
ą
cznej i mi
ęś
niowej u pacjenta
skierowanego na masa
ż
,
–
wykona
ć
zabieg zgodnie z zasadami zleconego rodzaju masa
ż
u,
–
wykona
ć
masa
ż
leczniczy u pacjentów z chorobami ze strony ró
ż
nych
układów i narz
ą
dów oraz po zabiegach operacyjnych u dorosłych
i dzieci,
–
zmodyfikowa
ć
metody i techniki masa
ż
u w zale
ż
no
ś
ci od stanu
zdrowia pacjenta,
–
okre
ś
li
ć
przeciwwskazania do zastosowania sprz
ę
tu i aparatury
medycznej wspomagaj
ą
cej masa
ż
,
–
przygotowa
ć
sprz
ę
t i aparatur
ę
medyczn
ą
stosowan
ą
w masa
ż
u,
–
wykona
ć
zabieg masa
ż
u przy u
ż
yciu sprz
ę
tu i aparatury medycznej,
–
wypełni
ć
dokumentacj
ę
medyczn
ą
pacjenta prowadzon
ą
w gabinecie
masa
ż
u,
–
zastosowa
ć
przepisy o ochronie danych osobowych pacjenta,
–
poinformowa
ć
pacjenta o zalecanym post
ę
powaniu po zabiegu,
–
oceni
ć
post
ę
py w procesie zdrowienia i rehabilitacji,
–
udzieli
ć
porad prozdrowotnych.
2. Materiał nauczania
Stosowanie przepisów bhp, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska obowi
ą
zuj
ą
cych w gabinecie masa
ż
u.
Organizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii.
Nawi
ą
zywanie
kontaktu
i
prowadzenie
wywiadu
z
pacjentem
skierowanym na masa
ż
.
Posługiwanie si
ę
sprz
ę
tem i aparatur
ą
medyczn
ą
przeznaczon
ą
do
masa
ż
u.
Zapewnienie pacjentowi wygodnej i bezpiecznej pozycji podczas
badania i wykonywania masa
ż
u.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
105
Wykonywanie badania i zleconego masa
ż
u.
Prowadzenie dokumentacji pacjenta.
Post
ę
powanie zgodnie z zasadami etyki.
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu
doskonalenie umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych w rzeczywistych warunkach
pracy
w
oddziałach
rehabilitacji
i
gabinetach
masa
ż
u.
Program praktyki zawodowej powinien by
ć
realizowany pod kierunkiem
opiekuna, który powinien zapewni
ć
uczniom mo
ż
liwo
ść
samodzielnego
planowania
i
wykonywania
zada
ń
zawodowych,
zgodnie
z obowi
ą
zuj
ą
cymi przepisami i uprawnieniami.
Przed
rozpocz
ę
ciem
praktyki
nale
ż
y
zapozna
ć
uczniów
z regulaminem oraz przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska. Wskazane jest, aby ka
ż
de
zadanie, które ma wykona
ć
ucze
ń
było poprzedzone instrukta
ż
em
poł
ą
czonym z pokazem. Podczas realizacji programu nauczania nale
ż
y
kształtowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce postawy uczniów:
–
uczciwo
ść
, sumienno
ść
i zaanga
ż
owanie w pracy zawodowej,
–
dokładno
ść
w wykonywaniu pracy,
–
samodzielno
ść
w wykonywaniu powierzonych zada
ń
,
–
odpowiedzialno
ść
za prac
ę
,
–
szacunek dla pacjentów, przeło
ż
onych i współpracowników,
–
odpowiedzialno
ść
za atmosfer
ę
w miejscu pracy.
Wskazane jest, aby praktyk
ę
zawodow
ą
na okre
ś
lonym stanowisku
pracy odbywały równocze
ś
nie nie wi
ę
cej ni
ż
dwie osoby.
Dokumentacj
ę
ucznia stanowi dzienniczek praktyk, prowadzony
systematycznie i zawieraj
ą
cy harmonogram praktyki, tematy
ć
wicze
ń
i opis realizacji zada
ń
zleconych do wykonania.
4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów w czasie praktyki nale
ż
y
prowadzi
ć
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.
Oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów mo
ż
na dokonywa
ć
na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów w czasie wykonywania zabiegów.
Przed przyst
ą
pieniem do wykonywania zabiegów nale
ż
y sprawdzi
ć
merytoryczne przygotowanie uczniów.
Podczas obserwacji pracy uczniów nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
przestrzeganie dyscypliny pracy,
–
organizacj
ę
stanowiska pracy,
–
wykorzystanie sprz
ę
tu i aparatury do masa
ż
u,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
106
–
organizacj
ę
czasu pracy,
–
przestrzeganie procedur obowi
ą
zuj
ą
cych w czasie wykonywania
masa
ż
u,
–
samodzielno
ść
w planowaniu pracy i rozwi
ą
zywaniu problemów,
–
współprac
ę
w zespole rehabilitacyjnym.
Na zako
ń
czenie realizacji programu proponuje si
ę
zastosowanie
sprawdzianu praktycznego z zadaniami typu próba pracy, który powinien
by
ć
zaopatrzony w kryteria oceny.
W ocenie ko
ń
cowej nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki wszystkich metod
sprawdzania stosowanych przez nauczyciela w czasie praktyki
zawodowej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
107
Jednostka modułowa 322[12].Z5.03
Wykonywanie masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej
oraz
ochrony
ś
rodowiska
obowi
ą
zuj
ą
ce
w gabinecie hydroterapii,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i
przeciwwskazania do wykonywania zabiegu
masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym,
–
zorganizowa
ć
stanowisko do wykonywania zabiegów masa
ż
u
w
ś
rodowisku wodnym zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
uło
ż
y
ć
pacjenta w pozycji dostosowanej do jego stanu zdrowia
i masowanego miejsca,
–
wykona
ć
zabieg w
ś
rodowisku wodnym zgodnie z zasadami
zleconego rodzaju masa
ż
u,
–
wykona
ć
zlecony masa
ż
w
ś
rodowisku wodnym u pacjentów
z chorobami
neurologicznymi,
wewn
ę
trznymi,
ortopedycznymi
i urazami, reumatologicznymi u dorosłych i dzieci,
–
wykona
ć
badanie na potrzeby masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym,
–
okre
ś
li
ć
wskazania i przeciwwskazania do u
ż
ycia sprz
ę
tu i aparatury
medycznej stosowanej w masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym,
–
przygotowa
ć
sprz
ę
t i aparatur
ę
medyczn
ą
do masa
ż
u w
ś
rodowisku
wodnym,
–
wypełni
ć
dokumentacj
ę
medyczn
ą
pacjenta prowadzon
ą
w gabinecie
masa
ż
u,
–
zastosowa
ć
przepisy o ochronie danych osobowych pacjenta,
–
poinformowa
ć
pacjenta o zalecanym post
ę
powaniu po zabiegu
w
ś
rodowisku wodnym,
–
oceni
ć
post
ę
py w procesie zdrowienia i rehabilitacji,
–
udzieli
ć
porad prozdrowotnych.
2. Materiał nauczania
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska obowi
ą
zuj
ą
cych w gabinecie
hydroterapii.
Organizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii.
Posługiwanie si
ę
sprz
ę
tem i aparatur
ą
stosowan
ą
do masa
ż
u
w
ś
rodowisku wodnym.
Zapewnienie pacjentowi bezpiecznej i wygodnej pozycji w czasie
masa
ż
u.
Wykonywanie masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym.
Prowadzenie dokumentacji medycznej pacjenta.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
108
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu nauczania jednostki modułowej jest
doskonalenie umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych w rzeczywistych warunkach
pracy w gabinecie hydroterapii. Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci organizowania stanowiska pracy, planowania
i wykonywania
zada
ń
zawodowych,
zgodnie
z
obowi
ą
zuj
ą
cymi
procedurami.
Przed
rozpocz
ę
ciem
praktyki
nale
ż
y
zapozna
ć
uczniów
z przepisami bhp, ochrony przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska oraz
regulaminem pracy obowi
ą
zuj
ą
cym w miejscu odbywania praktyki.
Praktyka zawodowa powinna by
ć
prowadzona pod kierunkiem
opiekuna, który powinien zapewni
ć
uczniom mo
ż
liwo
ść
wykonania
wszystkich zada
ń
uj
ę
tych w programie. Wskazane jest, aby ka
ż
de
zadanie, które ma wykona
ć
ucze
ń
było poprzedzone pokazem
poł
ą
czonym z instrukta
ż
em. W trakcie praktyki nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na
kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci samodzielnego rozwi
ą
zywania problemów,
komunikowania si
ę
z otoczeniem, organizowania własnej pracy i jej
oceny, ustalania własnych działa
ń
i przewidywania ich skutków oraz
racjonalnego wykorzystywania czasu pracy. Rola opiekuna ogranicza si
ę
jedynie do nadzorowania czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia,
korygowania bł
ę
dów i wskazywania tych umiej
ę
tno
ś
ci, które powinien
doskonali
ć
.
Podczas realizacji programu nauczania nale
ż
y kształtowa
ć
postawy:
–
uczciwo
ś
ci, sumienno
ś
ci i zaanga
ż
owania w pracy zawodowej,
–
dokładno
ś
ci w wykonywaniu pracy,
–
samodzielno
ś
ci w planowaniu i wykonywaniu zada
ń
,
–
odpowiedzialno
ś
ci za własn
ą
prac
ę
i podejmowane decyzje,
–
dbało
ś
ci o presti
ż
zawodu,
–
identyfikowania si
ę
z problemami
ś
rodowiska zawodowego,
–
szacunku dla współpracowników i pacjentów,
–
cierpliwo
ś
ci i zainteresowania problemami ludzi chorych,
–
odpowiedzialno
ś
ci za atmosfer
ę
w miejscu pracy.
Wskazane jest, aby praktyk
ę
zawodow
ą
na okre
ś
lonym stanowisku
pracy odbywały równocze
ś
nie nie wi
ę
cej ni
ż
dwie osoby.
Dokumentacj
ę
ucznia stanowi dzienniczek praktyk, prowadzony
systematycznie i zawieraj
ą
cy harmonogram praktyk, tematy
ć
wicze
ń
i opis realizacji zada
ń
zleconych do wykonania.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
109
4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów w czasie praktyki nale
ż
y
prowadzi
ć
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.
Oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów mo
ż
na dokonywa
ć
na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów w czasie wykonywania zabiegów.
Przed dopuszczeniem uczniów do wykonywania zabiegów nale
ż
y
sprawdzi
ć
ich przygotowanie merytoryczne.
Oceniaj
ą
c czynno
ś
ci i osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
organizacj
ę
stanowiska pracy,
–
przestrzeganie dyscypliny pracy,
–
wła
ś
ciwe wykorzystanie sprz
ę
tu do masa
ż
u w
ś
rodowisku wodnym,
–
wykorzystanie sprz
ę
tu i aparatury do masa
ż
u,
–
wykorzystanie czasu pracy,
–
przestrzeganie procedur obowi
ą
zuj
ą
cych w czasie wykonywania
masa
ż
u,
–
samodzielno
ść
w planowaniu pracy i rozwi
ą
zywaniu problemów,
–
współprac
ę
w zespole rehabilitacyjnym.
Na zako
ń
czenie realizacji programu proponuje si
ę
zastosowanie
sprawdzianu praktycznego z zadaniami typu próba pracy, który powinien
by
ć
zaopatrzony w kryteria oceny.
W ocenie ko
ń
cowej nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki wszystkich metod
sprawdzania stosowanych przez nauczyciela w czasie praktyki
zawodowej.