Rafał Ciepliński
270113

Wybór Arcybiskupa

Thietmar – biskup merseburski w fragmentach VI księgi swojej Kroniki opisuje wybór i

ustanowienie arcybiskupa magdeburskiego. Na podstawie narracji Thietmara postaram się w pełni

dokonać jak najdokładniejszej analizy tego wydarzenia zapisanego na kartach Kroniki. W tym celu

pomocne okaże się zasięgnięcie w arkany Hermeneutyki. Dzięki nauce o rozumieniu postaram się

spojrzeć oczami autora samej Kroniki. Taki zabieg pozwoli mi lepiej zrozumieć tekst źródłowy.

Wydarzeniem poprzedzającym ustanowienie nowego arcybiskupa magdeburskiego jest

śmierć Taginona, który do tej pory pełnił posługę metropolity magdeburskiego. Obrady wyboru

nowego arcybiskupa rozpoczęły się bardzo szybko tuż po pogrzebie abp. Taginona świadczy o tym

fakt taki, że Thietmar po modlitwach udał się do refektarza, gdzie prepozyt Walterd wraz z

duchowieństwem i rycerstwem naradzał się nad wyborem nowego metropolity. Walterd po śmierci

Taginona wysłał posłańca do króla, aby zrelacjonować obecną sytuacje i poznał jakiego kandydata

na urząd arcybiskupi wyznaczył sam król. Władca w odpowiedzi wysłał legata – biskupa Eryka,

który w imieniu władcy przekazał, że aby nie dokonywać wyborów, ale ustanowić arcybiskupa

jednogłośnie i poinformować go o wyborze. Zgodnie z nakazem Króla wybrano jednomyślnie

Walterda. Sam Thietmar mimo że nie brał udziału w elekcji był za wyborem Walterda – był głęboko

przekonany że jest godny sprawować tę posługę. Zgromadzenie jednogłośnie wybrało Walterda na

arcybiskupa, potwierdzając to słowami „Walterda odbieramy sobie naszym panem i arcybiskupem.

Zgodnie z nakazem króla wysłano do niego Redynga, który poinformował władce o wyborze

nowego arcybiskupa i aby zechciał wyrazić zgodę – potwierdzić wybór. Król mimo oporów

wyraził zgodę. Władca wezwał Walterda do swojego pałacu. On udał się do pałacu, gdzie

rozmawiał długo z królem. Władca założył mu pierścień biskupi, który był gwarancją że Walterd

posiada pełnoprawną władzę biskupią. Po tym wydarzeniu nastąpiła aklamacja, która potwierdziła

nadanie urzędu arcybiskupiego przez duchownych i możnych. Następnie król wręczył metropolicie

pastorał, co było aktem nadania terenu arcybiskupstwa jako lenna. Arcybiskup złożył przysięgę

królowi. Na końcu nastąpił uroczysty ingres.

Na wybór arcybiskupa a potem ustanowienie miał wpływ sam władca jak i grupa

duchowieństwa jak i możnych. Król mimo że nie wyznaczył bezpośrednio kandydata, to przez

swoją decyzje odnośnie jednogłośnego wskazania biskupa przez elekcje zgromadzonych w jakimś

stopniu przyczynił się do wyboru Walterda, Nakazy króla są niezawisłe, świadczy o tym

wypowiedzieć Thietmara że królowi wolno rozkazywać co ze chcę. Dodatkowo władca musiał się

zgodzić na to że arcybiskupstwo objąć ma dany kandydat przez nadanie pierścienia. Wyboru

arcybiskupa przez aklamacje dokonało duchowieństwo i możni.